Chapter 978 มรดกชิงชิว.
"คำสาปอะไร?"เฉิงไปอี้สอบถาม.
"หายนะ!"ซือหม่าชิงกล่าว.
"หายนะใด?"
"เผ่าจิ้งจอกทุกคนทุก ๆ ครั้งที่ยกระดับพลังหนึ่งขั้น จะต้องได้รับหายนะหนึ่งอย่าง ทัณฑ์สวรรค์ ทัณฑ์สายฟ้า ทัณฑ์จิตใจ ทัณฑ์ความรู้สึก หายนะอื่น ๆ อีกมากมาย ที่เกิดจากการลงโทษของสวรรค์ ยิ่งพวกเขาเพิ่มพลังพลังฝึกตนบำเพ็ญตน หายนะก็จะมาเยือนในทุกครั้ง."ซือหม่าชิงกล่าว.
"แฮกก!"เฉิงไป่อี้ที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.
ทุก ๆ หนึ่งขึ้น? ไม่ใช่หนึ่งอาณาจักร จะได้รับภัยพิบัติหนึ่งครั้ง หากจะกล่าวล่ะก็จากระดับหนึ่งเซียนสวรรค์ไปยังมหาเซียน จะต้องได้รับทัณฑ์สวรรค์สิบครั้ง? ใครจะทนได้?
"นับตั้งแต่พวกเขาได้รับคำสาป พลังของเผ่าจิ้งจอกก็ถดถอยลงจากโลกใบใหญ่ แม้แต่ปราชญ์เทพของเผ่าจิ้งจอกยังได้รับคำสาป เผ่าจิ้งจอกคงจะอยู่ได้ไม่ถึงพันปี ต้องตกตายไปทั้งหมดอย่างแน่นอน ส่วนจิ้งจอกที่ยังเหลืออยู่จะไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้ อีกไม่ช้าก็เร็วคงจะถูกทำลายจนสิ้นเผ่าอสูรในอีกไม่ไกล!"ซือหม่าชิงที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.
"เป็นคำสาปที่ร้ายกาจนัก!"เฉิงไป่อี้ที่ถอนหายใจเบา ๆ .
"โลกจิ้งจอก เดิมทีเป็นเพราะจื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอกที่มากความสามารถปิดผนึกมันเอาไว้ภายในรังของจิ้งจอก แต่เพราะผนึกคำสาปเอาไว้ พวกเขาจึงไม่ได้กลับไปยังสถานที่ดังกล่าว"ซือหม่าชิงที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
ระหว่างที่กล่าวจบนั้น ปราณทมิฬมากมายก็กระจายไปทั่วทุกสารทิศ จากนั้นก็ค่อย ๆ สลายหายไปจากสายตาของทุกคน.
ในเวลานี้จิ้งจอกใต้สวรรค์แห่งนี้ ต่างก็เงยหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้า สัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่มืดมน ความโชคร้ายที่คลุมร่างตัวเอง เป็นริ้วแสงที่มองไม่เห็นปกคลุมร่างของตัวเองเอาไว้.
หลาย ๆ คนที่ไม่รู้ว่าทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้เริ่มขึ้นแล้ว!
ภายในแหฟ้าตาข่ายดิน สตรีสองคนที่เต็มไปด้วยความร้อนรน จดจ้องมองปากทางเข้าของโลกจิ้งจอกที่ขยายมากขึ้นและก็มากขึ้น แววตาที่เผยท่าทางโกรธเกรี้ยวออกมาด้วย! ในเวลาเดียวกันนั้น เสี้ยวหนึ่งก็เผยท่าทางโศกเศร้าสิ้นหวังแผ่ออกมาด้วยเช่นกัน.
สตรีทั้งสองที่เป็นเซียนโบราณเท่านั้น ไม่ได้มีพลังเทียบเท่ากับจื่อจิ้นเผ่าจิ้งจอกโบราณ คำสาปนี้ ไม่มีทางที่จะเรียกคืนได้ตลอดกาล.
ทัณฑ์หายนะของเผ่าจิ้งจอกได้เริ่มขึ้นแล้ว!
เหนียงเหนียงนวีหวาไม่ได้บอกรึว่าเผ่าจิ้งจอกได้เปลี่ยนไปแล้ว? ทำไมเป็นเช่นนี้? ทำไมเผ่าจิ้งจอกถึงมีชะตากรรมที่ต้องล่มสลายอีกล่ะ? ไม่ใช่ว่าเหนียงเหนียงนวีหวาได้เปลี่ยนเทียนชูแล้วรึ?
เทียนชูไม่สามารถต้านทานได้จริง ๆ รึ?
แต่หางเหนียงเหนียงนวีหว่าไม่ได้เปลี่ยนเทียนชู เผ่าจิ้งจอกก็ควรจะถูกกำจัดเมื่อหลายแสนปีแล้ว คงไม่ได้อยู่รอมาจนถึงทุกวันนี้ แน่นอนว่ามันจะต้องมีปัญหาอะไรซ่อนอยู่ จะต้องมีวิธีในการแก้ไข!
"เหนียงเหนียง ทำไม?"ใบหน้าของกงจูจิวเหว่ยซูโหรวเหนียงที่เต็มไปด้วยความปวดร้าว.
"ซือหม่าชิง เหนียงเหนียง ทำไมถึงได้ยอมรับตระกูลซือหม่าเข้ามาในอดีต เขาที่ไม่เคยนำความรุ่งโรจน์มาให้กับเผ่าจิ้งจอกเลย หนำซ้ำยังนำหายนะมาด้วย และถึงกับทำให้เผ่าจิ้งจอกต้องล่มสลาย! ทำไมถึงเป็นเช่นนี้?"เซิ่งหวังไท่ชู ซูเหม่ยเหนียงที่กล่าวออกมาด้วยความไม่เข้าใจ.
ชิงชิวล่มสลายแล้วอย่างงั้นรึ?ด้วยคำสาปจิ้งจอก.
เผ่าจิ้งจอกถึงกาลต้องล่มสลายจริง ๆ รึ?
กับสถานการณ์ของเผ่าพันธ์ในเวลานี้ ทำให้สตรีทั้งสองต้องร้องไห้ออกมาเป็นครั้งแรก.
"ช่างน่าเศร้าสมบัติปราชญ์เทพ เตาฟ้าดินเสียหายมากจนเกินไป ข้าเองก็ไม่สามารถหลอมผสานมันได้สมบูรณ์ ไม่เช่นนั้นแล้วคงจะไม่เป็นเช่นนี้ เผ่าจิ้งจอกต้องล่มสลายในรุ่นของข้าจริง ๆ รึ?!"ซูเหม่ยเหนียงที่เผยรอยยิ้มที่ข่มขื่นออกมา.
ที่ด้านหน้าทุกคนบนท้องฟ้า ทางเข้าโลกจิ้งจอกที่ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ จนมีขนาดหมื่นจั้ง ปราณทมิฬมากมายมหาศาลที่มายมายก่อนหน้านี้ คำสาปที่ไร้ขีดจำกัดมันได้หายไปหมดแล้ว ไม่มีเหลือ มันได้ถูกส่งไปยังร่างของเหล่าจิ้งจอกทั่วหล้าแล้วนั่นเอง.
หายนะไร้ที่สิ้นสุด!
เมื่อคำสาปที่ปากทางเข้าโลกจิ้งจอกหายไป ก็ค่อย ๆ เผยให้เห็นภาพฉากด้านใน.
ภาพแรกที่เห็นคนบัลลังก์ขนาดใหญ่โต เป็นบัลลังก์ย้อมสีดำ บนบัลลังก์ได้ส่งปราณสีดำทมิฬเรื่อ ๆ ออกมา และยังมีวิญญาณปิศาจมากมายปรากฎขึ้นลอยกระจายอยู่รอบ ๆ เป็นวิญญาณปิศาจที่น่าเกรงขามสลักอยู่รอบ ๆ .
อย่างไรก็ตาม ลึกเข้าไปด้านในนั้นปรากฎภาพฉากที่งดงามอกมา.
ประกายแสงสีทองมากมายส่องแสงระยิบระยับ.
ที่ด้านในนั้นเต็มไปด้วยเมฆสีทองมากมายมหาศาล มีดวงตะวันขนาดใหญ่.
ส่องแสงสีทอง จนแสบตาไปหมด.
"ลิขิต มันคือลิขิตมากมาย!"อาวุโสหม่าด้านหลังเฉิงไป่อี้เอ่ยออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นลิขิตที่น่าสะพรึงมาก เทือกเขาชิงชิวในประวัติศาสตร์คาดไม่ถึงเลยว่าจะอุดมสมบูรณ์ขนาดนี้ ลิขิตมากมาย มายมายเทียบเท่ากับเหล่าที่อยู่ของปราชญ์เทพเลย!"เฉิงไป่อี้ที่กลืนน้ำลายลงคอช้า ๆ .
ลิขิตนั้นล้ำค่ามาก เหล่าเซียนโบราณเข้าใจดีที่สุด ทว่าบนเทือกเขาชิงชิวในเวลานี้ คาดไม่ถึงเลยว่าจะเต็มไปด้วยลิขิตมากมายขนาดนี้เลยรึ?
"ฝ่าบาท?"อ๋องเหวินอู๋ที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
อ๋องเหวินอู๋ที่พุ่งตรงด้วยความเร็วไปยังทางเข้า.
ทุกคนที่จ้องไปยังอ๋องเหวินอู๋ที่กำลังเข้าไป ทันใดนั้นร่างกายของเขาที่พุ่งหลาวออกมาด้วยความเร็ว.
ใบหน้าของเขาที่แดงซ่าน.
ทุกคนที่รั้งเท้าหยุดในทันทีจดจ้องมองไปยังอ๋องเหวินอู๋ในทันที.
อ๋องเหวินอู๋ที่นั่งสมาธิบำเพ็ญลมหายใจสิบลมหายใจ ก่อนที่จะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมา แววตาที่เผยท่าทางตื่นตะหนกตกใจ.
"หมายความว่าอย่างไร?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาด้วยความสงสัย.
"บัลลังก์ราชามารสวรรค์! คาดไม่ถึงเลยว่าที่ทางเข้านั้นจะมีอำนาจของบัลลังก์ราชามารสวรรค์ปิดทางเข้าเอาไว้!"อ๋องเหวินอู๋ที่เผยท่าทางหวั่นเกรงออกมา.
"ราชามารสวรรค์? เป็นไปได้ด้วยรึ? ราชามารจากโลกมารสวรรค์จะอยู่ที่นี่? ยังปกป้องโลกจิ้งจอกด้วย?"เฉิงไป่อี้ที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
อาวุโสหม่าที่ไม่อยากเชื่อบินออกไปทันที ช่างน่าเศร้า เข้าไปเพียงนิดเดียว ใบหน้าที่กลายเป็นสีแดงซ่านจนต้องเร่งรีบหนีออกมา.
ก่อนที่จะกลับมานั่งสมาธิ สิบลมหายใจ เมื่อลืมตา ก็เผยออกมาด้วยความหวั่นเกรง.
"เป็นความจริง มันคือราชามารสวรรค์ นอกจากนี้ยังมีอยู่มากมาย ที่บนบัลลังก์นั่น?"อาวุโสหม่ากล่าวออกมาด้วยความหวาดกลัว.
"บัลลังก์?"ทุกคนที่จ้องมองอย่างระมัดระวังไปยังทางเข้า.
บัลลังก์ที่ทางเข้านั้นแผ่พุ่งปราณทมิฬออกมาเรื่อ ๆ ราวกับเป็นพลังที่มองไม่เห็น แต่มีพลังปิศาจที่หนาแน่น.
ซือหม่าชิงที่นำกระบี่ยาวออกมา ก่อนที่จะปล่อยกระบี่พุ่งออกไปยังบัลลังก์ ทว่า กลายเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดกระบี่ที่พุ่งผ่านออกไป ราวกับว่าไม่มีบัลลังก์อยู่ตรงนั้น เหมือนเป็นเพียงแค่อากาศธาตุที่ว่างเปล่า.
"อำนาจบัลลังก์มารสวรรค์!"เฉิงไป่อี้ที่กล่าวออกมาในทันที.
"อำนาจบัลลังก์มารสวรรค์อย่างงั้นรึ?"ซือหม่าชิงที่จ้องมองด้วยความสงสัยไปยังฝั่งของเฉิงไป่อี้.
"นี่คืออำนาจของบัลลังก์มารสวรรค์ ในโลกมารสวรรค์นั้น มีราชามาร 12 ตน แต่กลับมาปรากฎขึ้นที่นี่อย่างงั้นรึ? เป็นไปได้ว่าจื่อจุ้นรุ่นแรก จะทรงพลังมาก ถึงกับเดินทางไปยังโลกมารสวรรค์? พร้อมกับนำอำนาจบัลลังก์มารสวรรค์ออกมาปกป้องทางเข้าโลกจิ้งจอกได้?"ดวงตาของเฉิงไป่อี้ที่สั่นไหวไปมา.
"โลกมารสวรรค์ ที่แม้แต่ปราชญ์เทพยังไม่ยินดีที่จะเข้าไป จื่อจุ้นเผ่าจิ้งจอกไม่เพียงแต่เข้าไป ยังนำอำนาจบัลลังก์มารสวรรค์ออกมารึ? ดูเหมือนในอดีตนั้นชิงชิวจะทรงพลังน่าเกรงขามจริง ๆ !"เฉิงไป่อี้ที่เอ่ยกับตัวเอง.
"สหายเฉิง อำนาจบัลลังก์มารสวรรค์ สามารถเคลื่อนย้ายมันออกไปได้หรือไม่? หรือมีวิธีที่จะทำให้พวกเราเข้าไปด้านในได้?"ซือหม่าชิงที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ไร้ประโยชน์ อำนาจบัลลังก์มารสวรรค์ มีเพียงเซียนบรรพชน หรืออุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่านั้น แหฟ้าตาข่ายดินเวลานี้ก็ใช้ไม่ได้!"เฉิงไป่อี้กล่าว.
ระหว่างที่กล่าวนั้น ทุกคนที่จ้องมองไปยังแหฟ้าตาข่ายดิน ทุกคนที่รับรู้ได้ในทันที! อาวุโสหวงที่ควบคุมแหฟ้าตาข่ายดิน ทำไมถึงถูกสังหาร?
ภายในใจของทุกคนที่สั่นไหวเป็นระลอก.
"ซือหม่าชิง ถึงเวลาที่เจ้าจะจ่ายสิ่งที่ได้ตกลงเอาไว้หรือยัง?"เฉินซิ่วที่จ้องมองไปยังซือหม่าชิง.
"หนึ่งร้อยลิขิตต้นกำเนิด หากว่าสามารถนำมันไปได้ ก็เชิญ!"ซือหม่าชิงที่กล่าวออกมาด้วยความเศร้า.
"ขอบคุณ!"เฉินซิ่วที่เอ่ยออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
จากนั้นเฉินซิ่วที่ก้าวบินออกไป ขณะที่ทุกคนเผยท่าทางเย้ยหยัน ทว่าเขากลับสามารถก้าวผ่านอำนาจพลังบัลลังก์ราชามารสวรรค์ไปได้อย่างแปลกประหลาด.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้ที่จ้องมองหน้ากันและกัน แววตาที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมา.
เมื่อเฉินเซียวเข้าไปแล้ว ก็สะบัดแขนเสื้อ บนท้องฟ้า กลุ่มก้อนแสงสีทองหนึ่งร้อยก้อนก็ถูกดึงกลับมา ถูกเก็บเขาไปในแขนเสื้อของเขา.
หนึ่งร้อยลิขิตต้นกำเนิด ถูกเก็บไปแล้วรึ?
เฉินซิ่วที่เก็บสิ่งที่ต้องการแล้ว เขาไม่ได้มีความปรารถนาในโลกจิ้งจอกอีก เขายังอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปใหน.
เฉินซิ่วนั้นแข็งแกร่งมาก คนอื่น ๆ ไม่รู้มาก่อน เขาที่เข้าไปและออกมาจากโลกจิ้งจอกได้อย่างง่ายดาย โดยที่คนอื่น ๆ เวลานี้เต็มไปด้วยความระมัดระวัง.
---------------------------
ที่ด้านนอกชิงชิว จงซานและพรรคพวกที่จ้องมองไปยังนรกบนดิน.
"เซิ่งหวัง พวกเราจะทำอย่างไร!"อาวุโสเทียนสอบถาม.
"ช่วยเหลือภูตเหล่านี้ก่อน ถึงแม้นว่าจะไม่สามารถชุบชีวิตให้พวกเขาได้ อย่างน้อยก็ช่วยไม่ให้ดวงวิญญาณต้องแตกสลายหายไป!"จงซานที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"รับทราบ!"
"เซิ่งหวัง เชิญแม่ทัพเหยี่ยนฉงจื่อมาได้หรือไม่ เม็ดยารวมวิญญาณของต้าเจิ้งนั้นมีอยู่อย่างจำกัด นอกจากนี้หากเฉินเปิดค่ายกลของตัวเอง จะเกิดการปะทะกับค่ายกล ปิศาจเทวะ 24 สวรรค์ อย่างหนักหน่วงรุนแรง เหล่าภูตด้านในคงไม่สามารถทนได้! แม่ทัพเหยี่ยนฉงจื่อนั้นเป็นกุยเซียน ขณะที่ข้าเตรียมการ เขาสามารถใช้ปราณหยิน ดึงพวกเขามาได้."อาวุโสเทียนกล่าว.
"เตรียมการ เหยี่ยนฉงจื่อจะมาในทันที!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"อาวุโสเทียนที่รับคำในทันที จากนั้นก็เตรียมการค่ายกลของเขาอย่างรวดเร็ว.
---------------------------
ที่ด้านใน เฉินซิ่วที่เก็บหนึ่งร้อยหยวนขณะที่บินออกมานั้น.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังเฉินซิ่วด้วยท่าทางเป็นกังวล.
"เซียนเซิงเฉินซิ่ว ไม่รู้ว่ามีวิธีใดถึงสามารถหลบอำนาจบัลลังก์มารสวรรค์ไปได้?"ซือหม่าชิงที่เอ่ยออกมาในทันที.
"มันคือวิชาลับชองผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย ทว่าต้องขออภัยไม่สามารถบอกได้!"เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมา ไม่ต้องการเปิดเผยมันอย่างชัดเจน.
ซือหม่าชิงและคนอื่นใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์ พวกเขาเห็นท่าทางบ่ายเบี่ยงของเฉินซิ่วชัดเจน ทว่าหากเขาไม่สามารถเข้าไปในโลกจิ้งจอก สมบัติมากมายในนั้น พวกเขาก็จะไม่สามารถได้รับ และได้ประโยชน์อะไรเลย!
"เซียนเซิง ตราบเท่าที่ท่านพาข้าและทุกคนเข้าไปด้านใน ข้ายินดีที่จะมอบลิขิตหยวนมากกว่าหนึ่งร้อย!"ซือหม่าชิงที่เร่งรีบกล่าวออกมาด้วยท่าทางร้อนใจ.
เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า "ข้าต้องการหนึ่งร้อยลิขิตหยวน มากกว่านี้ ข้าไม่สามารถทนได้!"
"สองร้อยลิขิตหยวนล่ะ?
"สามร้อยลิขิตหยวนล่ะ?"ซือหม่าชิงที่เร่งเร้ากล่าวออกมาทันที.
เฉินซิ่วที่ส่ายหน้าไปมา ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมและกล่าวออกมาว่า "หน้าที่ของข้าได้จบแล้ว คงต้องขอลา!"
ดูเหมือนว่าเฉินซิ่วต้องการเพียงแค่หนึ่งร้อยลิขิตหยวน ซือหม่าชิงและคนอื่น ๆ ที่กำลังเก็บอารมณ์ขุ่นเคืองเอาไว้.
"ตูมมมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หมอกโลหิตของค่ายกลที่ระเบิดออกมาเสียงดัง ก่อนที่จะปรากฎปราณทมิฬมากมายปะทะอย่างรุนแรง ราวกับว่าปราณสีดำนั้นได้กัดกร่อนหมอกโลหิตอย่างงั้นรึ?
"หืม? มีใครบางคนกำลังทะลวงค่ายกลเข้ามาอย่างงั้นรึ?"คิ้วของเฉินซิ่วที่ขยับไปมา.
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังหมอกโลหิตในทันที ค่ายกลนี้แม้แต่เซียนโบราณก็ไม่สามารถทำอะไรมันได้ คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนกำลังทะลวงเข้ามา? ใครกันที่มีความสามารถขนาดนี้กัน?
"สร้างทางออก ต้องการช่วยเหลือภูตของข้าอย่างงั้นรึ?วิชาโบราณ? น่าสนใจ!"เฉินซิ่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ ที่มีคนทะลวงม่านหมอกโลหิตได้.
เห็นชัดเจนว่า อีกฝั่งเป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ไม่ได้ด้อยกว่าตน.
ซือหม่าชิงและเฉิงไป่อี้ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดมน จ้องมองหน้ากันและกัน จะจ้องมองไปยังโลกจิ้งจอกลิขิตมากมายที่ไม่สามารถครองได้ ภายในใจที่สั่นไหวไปมา.
"สหายซือหม่า เวลานี้พวกเราควรจะทำอย่างไร?"เฉิงไป่อี้กล่าวถามออกมาทันที.
"ลองดูก่อน!"ซือหม่าชิงที่เต็มไปด้วยความเศร้า.