Chapter 960 หนึ่งขวานสะบั้น ฟ้าดินตื่นตะลึง.

"วิถีสวรรค์! นั่นมันวิถีสวรรค์!"มีใครบางคนอุทานออกมาด้วยความตกใจ เสียงที่ตื่นเต้น ตื่นตะลึงปรากฎออกมาไม่หยุด.

ที่ไกลออกไป ที่ด้านหน้าของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ปรากฎวิถีสวรรค์สีเงินขึ้นมาหนึ่งสาย เป็นแสงสีเงินที่มาจากวิถีสวรรค์?

ไม่จำเป็นต้องคาดเดาเลย  มันมาจากจงซาน!

ทว่าจงซานที่เป็นมหาเซียน! แม้นว่าจะได้รับอำนาจพลังจากแผ่นดินต้าเจิ้ง เขาก็ยังเป็นมหาเซียน แต่มหาเซียนไม่เคยมีใครที่รับรู้หรือสัมผัสได้ถึงวิถีสวรรค์!

ทว่าเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้ เวลานี้ มันคืออะไร!

สายตาของทุกคนที่เบิกกว้าง หายใจขัด ๆ ไม่ทั่วท้องกับสิ่งที่เห็น.

วิถีสวรรค์ วิถีสวรรค์สองสายที่กำลังเชื่อมต่อไปมาบนกระดองเต่ายักษ์ อาบแสงกระจายไปทั่วคุกวิถีสวรรค์.

วิถีสวรรค์สองเส้นที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังหยุดนิ่งไม่เคลื่อนไหว ทว่ากรงวิถีสวรรค์เวลานี้กำลังสั่นไหวไปมาอย่างรุนแรง.

"นี่คือพลังของวิถีสวรรค์ จงซานสามารถทะลวงมันได้จริง ๆ รึ?!"

"จงซานแปลกไปแล้ว!"

........................

............

......

ผู้คนรอบ ๆ ต่างก็อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ ทันใดนั้นแสงสีขาวบนกระดองเต่าที่กระพริบไปมา พร้อมกับระเบิดออกมาเสียงดัง แสงสีเงินที่เต็มไปด้วยอักษรรูนขนาดเล็กมากมายส่องประกายระยิบระยับ.

"นั่นคือขวาน ขวานสีเงิน!"

"ขวานสะบั้นสวรรค์? เป็นไปได้อย่างไร ขวานสะบั้นสวรรค์อย่างงั้นรึ?"

"นี่คือของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดในโลกใบเล็ก ขวานสะบั้นสวรรค์!"

....................................

........................

......

มีหลายคนที่จดจำได้ว่ามันคือขวานสะบั้นสวรรค์ นี่คือวิถีสวรรค์ของโลกใบใหญ่อวยพรให้กับโลกใบเล็ก ทว่าเมื่อมันกลับมายังโลกใบใหญ่ไม่ใช่ว่ามันต้องสลายหายไปอย่างงั้นรึ?

นี่จงซานสามารถเก็บขวานสะบั้นสวรรค์เอาไว้ได้อย่างงั้นรึ?

"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~!”

เกิดระเบิดดังลั่น กระดองเต๋ายักษ์ที่พังทลายเสียหาย กรงวิถีสวรรค์เองก็พังทลายลงเช่นกัน.

ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง ที่ฟาดฟันไปยังร่างของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยด้วยอำนาจที่ทรงพลังยิ่งใหญ่.

ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งนี้ จงซานเคยใช้มันครั้งหนึ่งในโลกใบเล็กเพื่อต่อสู้กับกงเชียน.

กงเชียน นับเป็นยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ ด้วยร่างทอง 18 กรที่ทรงพลังนั้น จงซานที่ยังคงเป็นมนุษย์ ได้ใช้มันออกมาถึงกับผ่าทวีปศักดิ์สิทธิ์ออกเป็นครึ่งหนึ่ง.

ในเวลานี้มันจะทรงพลังขนาดใหน?

จงซานที่ก้าวไปถึงอาณาจักรมหาเซียน และยังใช้กายาเทพอสูรขั้นที่เก้า แม้แต่อำนาจของศาลเทพอีกด้วย.

แน่นอนว่า ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งย่อมทรงพลังมากมายกว่าหลายเท่านัก.

ขวานที่ใหญ่ยักษ์ตัดผ่านกงวิถีสวรรค์ระเบิดดังสนั่น จนสามารถมองเห็นร่างยักษ์ของจงซานได้ จากนั้นขวานวิถีสวรรค์ที่พุ่งตรงมายังร่างของบรรพชราเสวี๋ยเหม่ยอย่างบ้าคลั่งรุนแรง.

อำนาจของขวานสะบั้นสวรรค์สีเงินพุ่งออกมาด้วยความเร็วมาก.

อำนาจของขวานที่น่าเกรงขามทำให้จิตใจของคนที่เห็นสั่นไหวไปมา รับรู้ได้ถึงความยิ่งใหญ่ที่ไม่สามารถเทียบได้ รับรู้ราวกับตัวเองนั้นเล็กกระจิริด.

บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเห็นขวานยักษ์ที่สับมายังร่างของเขา เขารับรู้ว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้ว ไม่มีที่ให้หลบ ไม่กล้าลังเลอีกต่อไป เขาที่นำของวิเศษอีกอย่างหนึ่งออกมา เป็นกระบี่สีขาว ซึ่งมีอำนาจวิถีสวรรค์คลุมอยู่ ก่อนที่จะโจมตีออกไปรับการโจมตีของขวานจงซาน.

"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

อำนาจที่น่าเกรงขามของวิถีสวรรค์ทั้งสองปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.

แรงระเบิด ที่ทำให้ทั่วโลกนวีหวาสั่นไหวไปมา.

ดูไม่ต่างจาก ฝ่ามือของหยิงและจวงจื่อที่ปะทะกันก่อนหน้านี้เลย.

ขวานสะบั้นสวรรค์ปะทะกระบี่เสวี๋ยเหมย!

สวรรค์สะท้านปฐพีสะเทือน พื้นที่รอบ ๆ สั่นออกเป็นระลอกคลื่นรุนแรง ห้วงอากาศรอบ ๆ สั่นไหวออกไปกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.

หลาย ๆ คนที่เร่งรีบถอยออกไปหนีตาย หลบอำนาจที่แข็งแกร่งน่ากลัวนี้ การปะทะกันของวิถีสวรรค์นั้น พวกเขายากที่จะต้านทานได้.

บางคนก็ช้าไปแล้ว พื้นที่รอบ ๆ พริบตาเดียวกลายเป็นฝุ่นผงในทันที.

ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง! ในเวลานี้ สายตาของผู้ฝึกตนมากมายที่รอดตาย ต่างก็เบิกกว้าง ไม่ใช่ความรู้สึกเกรงขาม แต่เป็นความกลัว.

หนึ่งขวานสะบั้น ฟ้าดินที่ตื่นตะลึง!

ผู้ฝึกตนบางคน เห็นแม้แต่ที่จุดกศูนย์กลาง ปรากฎหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นด้วย.

ทรงพลังมากมายนัก!

ภายในหุบเขา หยิง กุยกูซือ ไป๋ฉี ถึงกับจับจ้องมองนิ่งงัน.

"ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง ร้ายกาจยิ่งนัก ข้าเคยดูแคลนความแข็งแกร่งของจงซาน คาดไม่ถึง คาดไม่ถึงเลยว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้!"ไป๋ฉีถึงกับกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.

ไป๋ฉีที่ให้ความสำคัญกับจงซานเพราะหยิง ความเคารพที่แสดงให้จงซานจึงเป็นเพราะหยิง ทว่าลึกลงไปในใจนั้น เขาที่คิดว่าจงซานหาได้มีอะไรไม่ มีความแข็งแกร่งที่ด้อยนัก ทว่าขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งที่ปรากฎขึ้นในวันนี้ ได้ทำให้ภายในใจของไป๋ฉีสั่นไหว การโจมตีนี้ทรงพลัง แม้แต่ตัวเขาก็ยังไม่สามารถรับได้.

"ขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง เซิ่งหวังไม่คิดเหรอว่าการโจมตีนี้ เหมือนกับตำนานนั่น?"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"จงซานที่ตระหนักได้ถึงความสามารถของขวานสะบั้นสวรรค์นั่นได้ การโจมตีเหวี่ยงออกไปเช่นนั้น เหมือนกับบุคคลในตำนานมาก!"หยิงกล่าว.

"เซียนเซิง เป็นใครรึ? จงซานใช้กระบวนท่าเหมือนกับใครอย่างงั้นรึ?"ไป๋ฉีที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.

"ในอดีตเซิ่งหวังได้เข้าไปในสวรรค์ลี้ลับผ่านความฝัน ครั้งหนึ่งพวกเราเองก็เคยผ่านโลกของหงจวิน ไท่ซ่าง หยวนซือ ทงเทียน นวีหวา เจี่ยหยิน จุนถี แม้แต่ฟู่ซี่ ก่อนที่พวกเขาจะออกมาจากโลกใบเล็ก และยังมีอีกหนึ่งตำนานขวานสะบั้นสวรรค์!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.

"ขวานผ่านกู๋?"ไป๋ฉีที่คิดออกในทันที.

"ถูกแล้ว ขวานผ่านกู หลายแสนปีที่ผ่านมา หงจวินและคนอื่นได้ตกตายไป แม้แต่ขวานผ่านกู๋ก็ไม่มีใครรู้ในตอนนี้ ทว่า ก็ไม่เคยมีใครลืมพลังของมันไป!"กุยกูซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"เหมือนดั่งที่เซียนเซิงกล่าว!"ไป๋ฉีที่กล่าวพลางถอนหายใจ.

ที่ไกลออกไปแรงสั่นสะเทือนที่ทำให้ผู้ฝึกตนมากมายเร่งรีบถอยออกมาจ้าระหวั่น.

ส่วนโหลวซิงเฉินที่ตะลึงงันไปเช่นกัน รับรู้ว่าเซิ่งหวังนั้นทรงพลังมาก ทว่าไม่คิดเลยว่าจะเกินจริงขนาดนี้! นี่เซิ่งหวังอยู่ในระดับมหาเซียนจริง ๆ รึ?

พริบตาเดียวที่กระบี่เสวี๋ยเหมยปะทะขวานสะบั้นสวรรค์นั้น บรรพชราเสวี๋ยเหมยที่รับรู้ว่าขวานสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งนั้นน่าเกรงขามมาก พลังที่มีวิถีสวรรค์แฝงอยู่ โจมตีมาถึงร่างกายของเขาที่ผสานวิถีสวรรค์ไปกว่าครึ่งได้.

บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย ดวงตาที่เต็มไปด้วยโลหิต คำรามออกมาเสียงดัง "ตาย~~~~~~~~~!”

บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย เขาที่ก้าวไปถึงเซียนบรรพชนแม้แต่เหนือกว่าเซียนบรรพชนทั่วไป ทว่าคาดไม่ถึงเลยว่า สะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่ง กับเป็นกระบวนท่าที่ทรงพลัง จนเขาไม่สามารถต้านเอาไว้ได้.

บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก กระบี่เสวี๋ยเหมย ด้วยการปะทะขวานสะบั้นสวรรค์ คาดไม่ถึงเลยว่าจะพังแตกหักเป็นชิ้น ๆ .

บรรพชนชราเสวี่ยเหมยที่คำรามออกมาเสียงดังสนั่น ในเวลานี้ที่ด้านหน้าเขานั้นปรากฎหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้นมา!

"ครืนนนน~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

เสียงดังกระหึ่ม หลุมดำที่ปรากฎขึ้นนี้ เกิดจากสะบั้นสวรรค์กระบวนท่าที่หนึ่งกำลังฉีกห้วงมิติของโลกใบใหญ่อย่างไม่มีใครคาดคิด.

ภายในโลกใบเล็กนั้น ก่อนหน้าจงซานเคยใช้มันฟันแขนกงเชียนร่างทองคำ 18 กร และทำให้เขาหมดสติไปในทันทีเช่นกัน ในเวลานี้ จงซานที่เหมือนว่าจะฟุบร่วงหล่นลงไปในหลุมดำเช่นเดียวกัน.

ในพริบตานั้นทันทีที่จงซานหล่นลงไป ร่างของเขาก็หายไปในทันที.

ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมาอย่างรุนแรงน่าหวาดกลัว เป็นเหตุให้โลกนวีหวาสั่นไหวไปมา.

การสั่นไหวที่เกิดขึ้นนานเหมือนกัน ก่อนที่จะหยุดลง มีหลายคนที่สังเกตเห็นจงซานถูกหลุมดำห้วงมิติกลืนกินไปหมดแล้ว.

หลุมดำที่ค่อย ๆ ฟื้นฟูกลับคืนมา และทำให้การสั่นไหวนั้นหยุดลง.

สายตาของทุกคนที่ยังคงจับจ้องมองไปยังพื้นที่เดียวกันเขม็ง.

วิถีสวรรค์สองสายหายไปแล้ว พื้นที่รอบ ๆ ถึงกับกลายเป็นทะเลทราย เวลานี้พวกเขาเห็นเพียงแค่บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่ยังคงยืนอยู่คนเดียว.

จงซานที่หายไปแล้ว จงซานตายไปแล้วรึ?

กระดองเต่ายักษ์ที่ปรากฎขึ้นที่ด้านหน้าบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย จิวกงเต่าสวรรค์ ที่เกือบถูกแยกออกเป็นสองส่วน และรอยร้าวใยแมงมุมกระจายไปทั่ว และยังมีกระบี่เสวี๋ยเหมยอีกอันที่แตกหักแหลกสลายเหลือแต่ด้าม แขนซ้ายของบรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยขาดออกจากกัน โลหิตอาบไปทั่วร่าง มือขวาของเขาจับมือซ้ายเอาไว้ ใบหน้าที่บิดเบี้ยวซีดขาว.

บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยนับว่าบาดเจ็บอย่างหนัก.

เดิมที่เขาคิดว่าจะจัดการจงซานได้อย่างง่ายดาย แม้ไม่เคยคิดด้วยซ้ำว่าจะได้รับบาดเจ็บหนัก ครั้งนี้นับว่าจ่ายไปด้วยมูลค่าที่สูงมากในการสังหารจงซาน.

เนตรดอกเหมยพังทลาย! จิวกงเต่าสวรรค์ถูกทำลาย! กระบี่เสวี๋ยเหมยแตกหัก! แขนซ้ายแตกหักขาดสะบั้นไม่สามารถพยากรณ์ได้อีก!

บรรพชนเสวี๋ยเหมยพบว่านับตั้งแต่เกิดมา ครั้งนี้เขาสูญเสียมากที่สุดครั้งหนึ่ง.

ทุกอย่างกลายเป็นเงียบงัน ทุกคนต่างก็จับจ้องมองไปยังบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยจากทุกทิศทุกทาง ผ่านไปนานไม่มีใครกล่าวสิ่งใดออกมา.

"จงซานตายแล้วอย่างงั้นรึ?"

"ตายแน่นอน มหาเซียนไม่มีทางหนีพ้นจากหลุมดำ คงถูกห้วงมิติบดขยี้ไปแล้ว!"

ก่อนหน้านี้เจ้าก็กล่าวว่าจงซานต้องตายอย่างอนาถ ตอนนี้บอกว่าเขาตายไปแล้ว ข้าจะยังเชื่อได้อีกรึ?!"

“..................!”

“..................!”

"แต่สิ่งที่ข้ามั่นใจได้อย่างแน่นอน บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยนับว่า ได้รับความสูญเสียอย่างหนัก หากจงซานปลอดภัย แน่นอนว่าคงจะไม่ยุติธรรมนัก นอกจากนี้ บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ยเป็นถึงเซียนบรรพชน เขาที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงเพียงนี้ ถึงจงซานตายไปก็ตาม ความเกลียดชังที่เขามีคงจะไม่พอให้เขาบรรเทามันลงได้."

"จงซานตายแล้ว!"

"ตายแล้ว? น่าเสียดายนัก คนที่แข็งแกร่งได้จากไปคนหนึ่งแล้ว!"

..............................

..................

......

ผู้ฝึกตนมากมายต่างก็พูดคุยไปต่าง ๆ นานา  หากแต่กลิ่นอายของจงซานได้หายไปอย่างสมบูรณ์ ไม่หลงเหลือเลยแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งที่จงซานได้แสดงออกมานั้นมันจะถูกสลักเอาไว้ภายในใจของทุกคนไปตลอดกาล.

มหาเซียนที่ทำให้เซียนบรรพชนบาดเจ็บสาหัส คงจะมีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้นที่ทำได้!

บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่เต็มไปด้วยความเศร้าใจ ครั้งนี้นับว่าเสียหายหนักมาก อย่างไรก็ตามเขาที่มั่นใจว่าจงซานตายแล้ว หากไม่เช่นนั้นสวรรค์คงจะไม่ยุติธรรมสำหรับเขา.

เขาโชคร้ายอย่างงั้นรึ? มหาเซียนที่อาศัยอำนาจของแผ่นดินไม่คิดเลยว่าการโจมตีนั้นจะทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง จงซานแข็งแกร่งมาก หรือว่าเขาโชคร้ายกันแน่?

โชคร้าย?นี่คือผลจากเนตรของจงซานหรือไม่?

คิดถึงวิชาเนตรของจงซาน บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยแทบกระอักโลหิต เนตรของเขาพังทลาย โชคร้ายนัก!

"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย เจ้าสังหารอาจารย์ข้า วันนี้ข้านิกายแสนกระบี่ขอตัดสินเป็นตายกับเจ้า!"

"บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย เจ้าสังหารอาวุโสพี่น้องของข้าในอดีต วันนี้คือวันตายของเจ้า!"

"บรรพชนชราเสวี๋ยเหมย เจ้าสังหารสามีข้า วันนี้ข้าจะต้องแก้แค้นให้ได้!"

........................

..................

......

ในเวลาเดียวกันนั้น ยอดฝีมือไร้คู่เปรียบ 7-8 คนกระโดดออกมา พวกเขาคือศัตรูคู่แค้นของบรรพชนชราเสวี๋ยเหมย ก่อนหน้านี้ พวกเขาไม่กล้าเร่งรีบ ทว่าตอนนี้บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยได้รับบาดเจ็บหนัก นี่คือโอกาสที่ยอดเยี่ยมที่สุดแล้ว.

บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยจ้องมองอย่างดุร้ายไปยังกลุ่มคนดังกล่าว แสงสีน้ำเงิน? นี่ความโชคร้ายยังไม่จบอย่างงั้นรึ?

เพราะว่าบรรพชนชราเสวี๋ยเหมยเห็นได้ ที่ไกลออกไปมีเซียนบรรพชน กำลังจับจ้องมองมาหาเขาเช่นกัน หากคนเหล่านั้นลงมือ เขาคงไม่สามารถรอดได้แน่.

บรรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่รู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก ทว่าเขาก็เร่งรีบหนีไปจากทุกคนอย่างรวดเร็ว.

บรรพชนชราเสวี๋ยเหมยที่หนีตาย ไม่คิดคิดเลยว่าจะมีกลุ่มผู้ฝึกตนที่กำลังฉวยโอกาสจับปลาน้ำขุ่น จากการที่เขาเข้าต่อสู้กับจงซานในวันนี้ นับเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ของเขาเช่นกัน.