Chapter 938 จิ้งจอก เซิ่งหวังไท่ชู
จันทราเงินเชือดเฉือน? เป็นทักษะที่ทรงพลังมาก ทำให้ทุกคนถึงกับตะลึงงันจดจ้องมองไปยังเซิ่งหวังไท่ชูเป็นสายตาเดียวกัน.
พวกเขาไม่รู้อะไรกับเซิ่งหวังไท่ชูมากมายนัก ทว่าก็ไม่คิดเช่นกันว่าจะแข็งแกร่งขนาดนี้ จันทราเงินเชือดเฉือนที่โจมตีไปยังอรหันต์โบราณหลั่นเติ้งนั้น หากเปลี่ยนเป็นเซียนโบราณคนอื่น ๆ ในเวลานั้นคงจะได้รับบาดเจ็บหนักอย่างแน่นอน.
เซียนโบราณรึ? นี่เซิ่งหวังไท่ชูก้าวไปถึงเซียนโบราณขั้นปลายแล้วอย่างงั้นรึ?
อรหันต์โบราณหลั่นเติ้งค่อนข้างประหลาดใจจดจ้องมองไปยังเซิ่งหวังไท่ชู ดัชนีสวรรค์นิรันดร์ จันทราเงินเชือดเฉือน เป็นทักษะที่แข็งแกร่งที่สุดของเซิ่งหวังไท่ชูหรือไม่?
ตะเกียงน้ำมันในมือของเขาเวลานี้ขาดเป็นสองท่อน มันเป็นสิ่งที่หลั่นเติ้งรักที่สุด เขาที่ยื่นมืออกไป ตะเกียงน้ำมันที่ขาดเป็นสองท่อนก็ค่อย ๆ ฟื้นกลับมา ขณะเดียวกันหลั่นเติ้งได้เป่าลมเข้าไป เปลวเพลิงก็ลุกไหม้ขึ้นมาอีกครั้งช้า ๆ อย่างไรก็ตามการฟื้นฟูกลับมานั้นยังต้องใช้พลังภายไปเป็นจำนวนมากเช่นกัน หากเสียหายอีกก็คงจะไม่สามารถฟื้นฟูกลับมาได้อีกครั้งแล้ว.
หลั่นเติ้งจ้องมองไปยังเซิ่งหวังไท่ชู คิ้วที่ขมวดแน่นเต็มไปด้วยความหนักใจ! ไม่ใช่ว่าเทือกเขาชิงชิวโบราณยังมีความลับอีกรึ? เขากำลังจะพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ? เซิ่งหวังไท่ชูต้องการทำอะไร? เหรือว่านี่คือการเตือน?
ในขณะเดียวกัน เซิ่งหวังไท่ชูกำลังจะใช้กระบวนท่าที่สาม.
ทว่าในครั้งนี้ เป็นฝ่ามือที่ปรากฎขึ้นบนท้องฟ้า ทว่าฝ่ามือนี้ดูแปลกประหลาด มันเป็นเหมือนกับหลุมดำ กระแสอากาศรอบ ๆ ที่ถูกดูดซับเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง.
ฝ่ามือกำลังที่จะกดลงมา อากาศรอบ ๆ ที่กลายเป็นสีดำพุ่งดูดทุกอย่างเข้าไป ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย ฝ่ามือสีดำที่ขยายใหญ่พุ่งตรงไปยังหลั่นเติ้ง และยังขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ .
ดวงตาของหลั่นเติ้งที่เบิกกว้าง ตะเกียงน้ำมันที่ลอยออกไปอีกครั้ง.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ตะเกียงน้ำมันที่ขยายใหญ่ยักษ์ปะทะกับฝ่ามือสีดำ ระเบิดออกมาเป็นส่วน ๆ ฝ่ามือดังกล่าวทรงพลังมาก ใบหน้าของหลั่นเติ้งที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน อย่างไรก็ตามก่อนหน้านี้เขาก็ได้ปฏิญาณเอาไว้แล้ว โลกเขตแดนหลั่นเติ้งของเขาที่ถูกปล่อยออกมาในทันที.
บนอากาศที่ว่างเปล่าปรากฎบอลสีแดงเข้มขึ้นทันที บอลแสงที่สั่นไหวไปมาเล็กน้อย ห้วงมิติรอบ ๆ ที่กลายเป็นระลอกคลื่น.
สองยอดฝีมือที่เข้าต่อสู้กันอย่างเป็นทางการแล้ว!
ภายในโลกเขตแดนนั้น ไม่สามารถมองเห็นคนทั้งสองได้ ทว่าการต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงอากาศที่สั่นเป็นระลอกนั้นยังสามารถมองเห็นได้.
ที่ไกลออกไปนั้นเหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ถอยออกมาครั้งแล้วครั้งเล่า เห็นชัดเจนว่าพวกเขาไม่ได้โง่แน่นอน กับการต่อสู้ของเซียนโบราณ การเข้าไปใกล้มีแต่เป็นการแส่หาความตายเท่านั้น.
"ฟิ้ว!"
จากที่ไกลออกไป ปรากฎเซียนโบราณสองคนกำลังบินมา.
ไม่นับหลั่นเติ้ง กลุ่มเซียนโบราณแย่งชิง มีถึง 17 คนแล้ว.
สายตาของทั้งสองมองไปที่สองจุด หนึ่งคือจุดของหลั่นเติ้งที่กลายเป็นบอลสีแดงเข้มที่กำลังต่อสู้กับเซิ่งหวังไท่ชู อีกหนึ่งคือเตาฟ้าดินด้านหลังจงซาน!
ที่ใกล้ ๆ ซือหม่าหยวนเองก็จดจ้องมองไปยังเตาฟ้าดิน สายตาที่มืดครึ้มลังเลใจอยู่ด้วยเช่นกัน.
ในเวลานี้ ยังไม่มีใครพุ่งตรงเข้าไปยังลานบนภูเขา ทว่าพวกเขายังคงรอผลจากบอลสีแดงเข้ม เพราะว่าทุกคนรับรู้ว่าเตาฟ้าดินนั้นไม่สามารถนำออกไปได้ในเวลานี้ ไม่ต้องการถูกจัดการเป็นคนแรง ต้องการเป็นคนที่หัวเราะคนสุดท้าย ไม่มีใครต้องการเป็นเหยื่อสังเวยอย่างแน่นอน.
บนท้องฟ้าการต่อสู้ผ่านไปสองชั่วยาม.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
รอยแตกดังลั่น บอลสีแดงเข้มตอนนี้มีพลังมากมายพวยพุ่งออกมาพร้อมระเบิดดังสนั่น ถึงกับทำให้ผู้คนหูดับ ไปตาม ๆ กัน แรงสั่นสะเทือนของเสียง ทำให้คนที่มีพลังต่ำพ่นโลหิตออกมา เป็นอำนาจที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก.
สายตาของทุกคนต่างก็จับจ้องมองไปบนท้องฟ้า.
อรหันต์โบราณหลั่นเติ้ง จีวรของเขาที่ฉีกขาด ตะเกียงน้ำมันที่กลายเป็นเศษซาก ที่ฝ่ามือของเขาในเวลานี้ มี 24 มุกติงไห่ที่กลายเป็นสีดำมืดและกระพริบแสงสว่างจ้าเป็นระยะ.
24 มุกติงไห่ แท้จริงแล้วมันมีชื่อเรียกว่า 24 จูเทียน
นี่คือของวิเศษที่แข็งแกร่งที่สุดของอรหันต์โบราณหลั่นเติ้ง เป็นหนึ่งในของวิเศษสาวกเทพสวรรค์.
เมื่อ 24 จูเทียนปรากฎ เซิ่งหวังไท่ชูมีแต่ต้องพ่ายแพ้เท่านั้น.
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังเซิ่งหวังไท่ชู.
เซิ่งหวังไท่ชูพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ? อย่างไรก็ตามสิ่งสำคัญที่สุดนั้นเป็นอีกเรื่องของเซิ่งหวังไท่ชูต่างหาก.
หน้ากากของเซิ่งหวังไท่ชูถูกทำลายไปแล้ว เผยให้เห็นใบหน้าที่งดงามไร้ที่เปรียบ.
"สตรี?"ชายคนหนึ่งที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
"นาง เขา...........!"
ทุกคนต่างก็จ้องมองเซิ่งหวังไท่ชูด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าของเซิ่งหวังไท่ชูนั้นคล้ายกับใครบางคนบนลานภูเขา? กงจูจิวเหว่ยนั่นเอง.
ใบหน้าที่เหมือนกับกงจูจิวเหว่ยอย่างงั้นรึ? เหมือนกันมาก ผู้ฝึกตนทั้งหมดในเวลานี้ต่างก็จดจ้องมองไปยังเซิ่งหวังไท่ชูและกงจูจิวเหว่ยอย่างคาดไม่ถึง คาดไม่ถึงจะเหมือนกันมากจริง ๆ .
ทุกคนกลายเป็นงงงวย.
ซือหม่าหยวนที่เผยใบหน้าท่าทางตื่นตะหนก จดจ้องมองไปยังกงจูจิวเหว่ย.
"ไม่แปลกใจ ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมถึงได้โปรดปราณกงจูจิวเหว่ยขนาดนี้ เจ้า เจ้าตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เซิ่งหวังไท่ชู ไม่ใช่เซิ่งหวังไท่ชูตั้งแต่แรกแล้ว เจ้ามันตัวปลอม!"ซือหม่าหยวนที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ไม่ใช่เซิ่งหวังไท่ชูอย่างงั้นรึ? ตัวปลอมรึ?"
เสียงของผู้ฝึกตนมากมายที่ดังอื้ออึง นี่คือเซิ่งหวังไท่ชูตัวปลอม?
เสียงดังอื้ออึ้งเซ็งแซ่ เพราะว่าภาพที่เห็นนั้นดึงดูดสายตาของทุกคนทั้งหมดในทันที.
หาง? บนร่างของเซิ่งหวังไท่ชูนั้นมีเงาหางสีเงินหางหนึ่งปรากฎขึ้น หางขนาดใหญ่ที่ผุดออกมา ดูยิ่งใหญ่ทรงพลังเป็นอย่างมาก แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่เงามายา ทว่าก็ปฏิเสธไม่ได้ว่ามันโผล่ออกมาจากร่างของเซิ่งหวังไท่ชู.
หางจิ้งจอก? เซิ่งหวังไท่ชูเผยหางจิ้งจอก?
นางเป็นเผ่าอสูรอย่างงั้นรึ? จะเป็นไปได้อย่างไร? เผ่าอสูรไม่สามารถเป็นประมุขราชวงศ์วาสนาได้ ไม่ใช่รึ? เป็นไปไม่ได้.
บนท้องฟ้า เซิ่งหวังไท่ชูที่เช็ดโลหิตที่มุมปากออกเบา ๆ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความเย็นชาจ้องมองไปยังหลั่นเติ้ง หางสีเงินที่ใหญ่โตสะบัดไปมา ดูทรงพลังแข็งแกร่งน่าเกรงขามเป็นอย่างมาก.
แววตาของหลั่นเติ้งสั่นไหวไปมา ราวกับว่าได้เจอกับเรื่องที่ไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อย "เจ้าเป็นมนุษย์ หรืออสูรกันแน่?"
ใช่แล้ว เซิ่งหวังไท่ชูเป็นมนุษย์หรือว่าอสูรกันแน่? หากเป็นมนุษย์ แล้วจะมีหางจิ้งจอกได้อย่างไร ทว่าหากเป็นอสูร ชะตาวิถีของนางเป็นไปไม่ได้ที่จะสนับสนุนราชวงศ์วาสนาได้ เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.
ในเวลาเดียวกัน กงจูจิวเหว่ยที่อยู่ข้าง ๆ จงซานก็บินออกไป ไปอยู่ข้าง ๆ เซิ่งหวังไท่ชูในทันที ใบหน้าที่เย็นชาจดจ้องมองไปยังอรหันต์โบราณหลั่นเติ้งพร้อมกัน.
"พวกนาง พวกนางเหมือนกันจริง ๆ ?"
"พี่น้องฝาแฝดอย่างงั้นรึ?."
"ไม่ใช่พี่น้องฝาแฝด อาจจะไม่ใช่ บางที? พวกนางคือคน ๆ เดียวกัน!"
..............................
..................
......
พริบตาเดียวพวกเขาก็สามารถสรุปออกมาได้ ทั่วทุกสารทิศที่ส่งเสียงเซ็งแซ่ทันที คนเดียวกัน? เซิ่งหวังไท่ชู? กงจูจิวเหว่ย? พวกนางคือคน ๆ เดียวกันรึ?
"ข้ารู้แล้ว พวกเจ้าคือคนเดียวกัน เจ้าคือหนึ่งร่างมนุษย์ ส่วนนางคือหนึ่งร่างอสูร? วิชาลับสุดยอดเผ่าอสูร วิชาลับแบ่งวิญญาณ!"หลั่นเติ้งที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.
วิชาลับสุดยอดอย่างงั้นรึ?
ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบ ๆ ในเวลานี้หายใจที่เย็นยะเยือบเข้าไปในทันที วิชาลับนั้นมีมากมายหลากหลาย มีทั้งแข็งแกร่งและอ่อนแอ ทว่าที่เรียกว่า สุดยอดนั้น มีไม่มากมายนัก นี่ไม่ใช่แค่สุดยอดแล้ว แต่มันคือสุดยอดขั้นสุด.
ทักษะลับสุดยอด? วิชาลับแบ่งวิญญาณอย่างงั้นรึ?
เหล่าเซียนโบราณต่างก็จ้องมองด้วยความประหลาดใจไม่แน่ใจไปยังเซิ่งหวังไท่ชูและกงจูจิวเหว่ย นี่คือวิชาลับสุดยอดจริง ๆ รึ? หนึ่งร่างอสูร หนึ่งร่างมนุษย์ ไม่สามารถที่จะรวมกันได้อย่างแน่นอน แต่ที่เห็นเวลานี้มันคือเรื่องจริง.
กฎเกณฑ์ฟ้าดินไม่อาจฝืน มนุษย์แยกร่างก็ยังเป็นมนุษย์ อสูรแยกร่างก็ยังเป็นอสูร ทว่าวิชาลับสุดยอดนี้กลับทำลายกฎเกณฑ์อย่างสิ้นเชิง เป็นวิชาที่ต่อต้านสวรรค์? นี่คือการขัดขืนกฎสวรรค์?
"หลั่นเติ้ง เพราะเจ้าบังคับพวกเรา!"เซิ่งหวังไท่ชูและกงจูจิวเหว่ยที่เอ่ยออกมาพร้อม ๆ กัน.
ระหว่างที่กล่าวนั้น กงจูจิวเหว่ยที่ก้าวไปอยู่ด้านหลัง เงาหากจิ้งจอกเก้าหางผุดออกมาทันที และที่ด้านหน้าหางอีกก็ยื่นออกไปรวมกันออกมา เสียงดังสนั่นเลื่อนลั่นปฐพี ดังลั่นราวกับจะทะลวงเข้าไปยังจิตใจของทุกคน.
ทุกคนแทบจะหมดสติลง จากนั้นใบหน้าที่ตื่นตระหนกจดจ้องมองไปยังกงจูจิวเหว่ย.
เซียนสวรรค์? ในเวลานี้กงจูจิวเหว่ยที่มีระดับเซียนสวรรค์ ส่วนเซิ่งหวังไท่ชูอยู่ในระดับเซียนโบราณ และยังเป็นเซียนโบราณที่น่าเกรงขามด้วย.
ร่างทั้งสองที่เคลื่อนที่เข้าประสานกัน และรวมร่างกันอย่างแปลกประหลาด.
ความจริงเป็นคน ๆ เดียวกัน.
ทว่าไม่ใช่แค่นั้นที่ทำให้ทุกคนตื่นตะลึง สิ่งที่ทุกคนไม่อยากเชื่อนั้นยังมีอีก.
สิบหาง ที่ด้านหลังเซิ่งหวังไท่ชูนั้นปรากฎหางสิบหาง มีหนึ่งหางที่เป็นสีเงิน ส่วนอีกเก้าหางนั้นเป็นของกงจูจิวเหว่ยก่อนหน้านี้.
สิบหางที่โบกสะบัดไปมา แต่ละหางที่เคลื่อนไหว ทำให้มิติอากาศสั่นไหว เป็นพลังที่น่าเกรงขาม ทรงพลังอย่างที่สุด.
กลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงผุดออกมาไม่หยุด.
"สิบหาง? คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีสิบหางจริง ๆ ?"ใบหน้าของหลั่นเติ้งที่เผยท่าทางหวาดหวั่น.
ราวกับคิดว่าตำนานเป็นเพียงตำนาน บนใบหน้าของหลั่นเติ้งที่เผยท่าทางหวั่นเกรง ทว่าหลังจากนั้นก็เปลี่ยนเป็นแววตาที่ดุร้ายเปี่ยมไปด้วยจิตสังหารในทันที.
"สิบหางชิงชิว? นับเป็นระดับที่ไร้เทียมทาน? ข้าเองก็มีระดับเซียนโบราณขั้นปลาย มาดูว่าเจ้าจะไร้เทียมทานจริงใหม?"หลั่นเติ้งที่สูดหายใจลึก.
ไร้เทียมทานอย่างงั้นรึ?
"ฟิ้ว!"
ร่างของเซิ่งหวังไท่ชูที่หายไปในทันที การเคลื่อนไหวที่แปลกประหลาด พริบตาเดียวก็มาอยู่ด้านหน้าอรหันต์โบราณหลั่นเติ้ง ฝ่ามือของนางที่ฟาดลงมาด้วยความดุร้าย.
"ตูมมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น ร่างของหลั่นเติ้งลอยออกไป บนอากาศที่ว่างเปล่า หลั่นเติ้งที่พบว่าพลังของเซิ่งหวั่งไท่ชูเพิ่มขึ้นอีกหลายเท่า จีวรของเขาที่ขาดเป็นริ้ว ๆ ไปทั่วร่าง.
"ร้ายกาจมาก!"หลั่นเติ้งที่ลอยอยู่บนอากาศถึงกับตะโกนออกมาเสียงดัง.
"โลกจู่เทียน ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
24 จู่เทียนส่องประกายแสงสีม่วงออกมาในทันที ปกคลุมร่างของหลั่นเติ้ง ทว่าเซิ่งหวั่งไท่ชูนั้นไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย ยังคงพุ่งออกไปโจมตีไปยังโลกจูเทียนในทันที.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรงเกิดขึ้นอีกครั้งแล้ว เซิ่งหวังไท่ชูไท่ไม่ได้ถูกอรหันต์หลั่นเติ้งกดดันเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว ในเวลานี้เซิ่งหวังไท่ชูและกงจูจิวเหว่ยที่ผสานรวมร่างกาย ทำให้มีสิบหาง มีพลังที่เหนือล้ำกดดันอรหันต์โบราณหลั่นเติ้งได้อย่างหมดจด.
เหล่าผู้ฝึกตนที่เฝ้ามองอยู่เวลานี้ต่างก็ถอยห่างออกมาด้วยความหวาดหวั่นครั้งแล้วครั้งเหล่า.
16 เซียนโบราณต่างก็จ้องมองหน้ากันและกัน แววตาที่เผยท่าทางประหลาดใจขึ้นมาในทันที.
ใบหน้าของแต่ละคนที่เปลี่ยนเป็นอึมครึมไม่แน่ใจไปพร้อมกัน เพราะพวกเขารู้ดีว่าในกลุ่มพวกเขา ไม่มีใครคนเดียวที่กำราบสิบหางลงได้ และการร่วมมือกันอย่างบริสุทธิ์ใจก็ไม่มีทางเป็นไปได้.
พลังของสิบหางนั้นทรงพลังแข็งแกร่งมาก.
คาดไม่ถึงเลย เซิ่งหวังไท่ชูจะเป็นเผ่าจิ้งจอก เรื่องนี้สร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนเป็นอย่างมาก วิชาลับสุดยอดอย่างงั้นรึ? ทำให้เผ่าอสูรสามารถสร้างราชวงศ์วาสนาได้อย่างงั้นรึ? นี่เป็นวิชาในยุคโบราณ ที่มีเผ่าอสูรสร้างศาลเทพขึ้นมาได้? และยังเคยมีเผ่าอสูรเป็นเทียนตี้ได้ด้วย?
ภายในใจของทุกคนยากจะยอมรับ สิบหาง นี่คือวิชาที่เคยมีอยู่ในยุคโบราณ หลังจากการต่อสู้นี้จบสิ้น ชื่อของเซิ่งหวังไท่ชูจะต้องสั่นสะเทือนไปทั่วหล้าอย่างแน่นอน.
ในเวลาเดียวกัน ในเวลานี้ทุกคนต่างก็จับจ้องมองไปยังเตาฟ้าดินด้วยกันทั้งนั้น.
และที่ด้านข้างก็มีซือหม่าหยวนเช่นกัน หลังจากที่เวลานี้เขาเห็นพลังที่แข็งแกร่งของเซิ่งหวังไท่ชู ทำให้ใบหน้าของซือหม่าหยวนเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม เซิ่งหวังไท่ชู ซือหม่าหยวนไม่สามารถเข้าใจได้ เซิ่งหวังคนเก่า เซิ่งหวังคนใหม่ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ทรงพลังเกินกว่าที่เขาคาดการณ์ สิบหาง? คาดไม่ถึงเลยว่านางจะเป็นสิบหาง?
ซือหม่าหยวนที่ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง จดจ้องมองไปยังเตาฟ้าดิน ราวกับว่ากำลังตัดสินใจบางอย่าง ดวงตาที่หรี่เล็ก จงซานไม่มีทางขวางเขาได้แน่ ทันใดนั้นเขาก็ยื่นมืออกไป พุ่งตรงไปยังทิศทางของเตาฟ้าดิน ด้วยการเคลื่อนไหวที่คล่องแคล่วว่องไว ราวกับว่าซือหม่าหยวนนั้นไม่ได้มีอาการบาดเจ็บแม้แต่น้อยเลย.
