Chapter 931 ต่อสู้กับเหยี่ยนฮุย
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาขณะบินออกมาได้ราว ๆ พันลี้และได้หยุดลง.
จงซานที่ร่อนลงยังยอดเขาแห่งหนึ่ง กงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝก็หยุดลงเช่นกัน.
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"คนทั้งสองที่เผยแสดงท่าทางประหลาดใจออกมา.
"ไปไม่ได้ ที่จริงแล้วเหยี่ยนฮุยได้วางแผนที่จะลอบโจมตีข้าเอาไว้แล้ว!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
เป็นความจริง ทันทีที่พวกเขาหยุด เหล่าผู้ฝึกตนมากมายในชุดบัณฑิตสีขาวได้เข้าล้อมกรอบเขามา จับจ้องมองไปยังจงซานเขม็ง.
จากการมองคร่าว ๆ แล้วมีหลายพันคนทีเดียว สาวกของกงจู คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีมากมายขนาดนี้.
คนเหล่านี้ไม่ได้พุ่งตรงเข้ามายังทิศทางของจงซาน ไม่ได้เข้าโจมตี เพียงแค่ขวางจงซานเอาไว้เท่านั้น.
กลุ่มของผู้ฝึกตนมากมายที่เข้ารายล้อม ทำให้ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบ ๆ สนอกสนใจขึ้นมาในทันที แม้ว่าบางคนจะรีบจากไป ทว่ากับการเห็นศิษย์ของปราชญ์เทพกงจือกำลังจัดการจงซานก็นับว่าน่าสนใจไม่น้อย.
จงซานจ้องมองไปทางทิศเหนือ.
ใครคนหนึ่งที่สวมชุดสีน้ำเงินที่โอ่อ่า กำลังบินตรงมาด้วยความเร็วสูง เหยี่ยนฮุยนั่นเอง.
ในอดีตเมื่อครั้งแยกสวรรค์เขาได้เร่งรีบเดินทางมายังศาลเทพต้าเจิ้ง ทว่าถูกกดดันให้ถอยไปด้วยศิษย์ของจวงจื่อ.
จงซานจ้องมองไปยังเหยี่ยนฮุย เหยี่ยนฮุยจ้องมองมายังจงซาน.
"จงซาน ผ่านมาเพียงร้อยปี กับร่างสนิมทองแดง คาดไม่ถึงเลยว่าจะเร็วขนาดนี้เลยรึ?"เหยี่ยนฮุยที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"เหยี่ยนฮุย? กงจือก็มารึ?"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
กงจื่อ?
ได้ยินคำพูดดังกล่าวทำให้ทุกคนดวงตาหดเกร็ง กงจื่อ?ปราชญ์เทพหงหรู? มาอย่างงั้นรึ?
จงซานรับรู้จากหยิงมาว่าสิ่งของภายในโลกนวีหวานั้นไม่ได้มีแค่เพียงของวิเศษปราชญ์เทพ หากแต่เป็นสมบัติบางอย่างที่ทำให้หยิง และบรรพชนเฒ่าเสวี๋ยเหม่ย พวกเขาที่เป็นเซียนบรรพชน เดินทางมาด้วยตัวเอง.
ปราชญ์เทพ?
ก่อนหน้านี้จงซานสามารถคาดเดาได้ ที่ด้านหน้าโลกของนวีหวานั้น ผู้เยาว์ในชุดสีขาวนั่น จะต้องเป็นปราชญ์เทพผู้หนึ่งอย่างแน่นอน.
ไม่สามารถจดจำใบหน้าท่าทางได้! เป็นอำนาจวิเศษที่ไม่ธรรมดาเลย.
เพราะว่าดูเหมือนจะมีอะไรบางอย่างรบกวนความทรงจำ แม้แต่บรรพชนชราเสวี๋ยเหม่ย จงซานยังสามารถจดจำใบหน้าท่าทางได้ ทว่าผู้เยาว์ในชุดสีขาวนั่นไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้อย่างชัดเจนเลย ไม่ใช่แค่จงซาน กงจูจิวเหวิ่ยเองก็ไม่สามารถมองเห็นใบหน้าได้ชัดเจนด้วยเช่นกัน.
ไม่สามารถจดจำใบน้าท่าทางได้ เหมือนกับคนที่ตายไปแล้ว.
โลงศพม่วงในอดีตที่โลกใบเล็ก ที่แดนเทพอมตะที่พวกเขาขโมยมา แม้แต่ชุดกระบี่สังหารเซียนยังต้องการปกป้องศพดังกล่าว นั่นคือศพของปราชญ์เทพ.
จงซานไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขาได้ ไม่สามารถจดจำได้ ในเวลานี้ก็ปรากฎขึ้นมาอีกคนแล้ว.
แม้ว่าจะไม่รู้ว่าเขาคือใคร ทว่าสามารถบอกได้แค่ว่า เขาคือปราชญ์เทพ.
ภายในโลกนวีหวานี้ไม่ใช่ธรรมดาแน่ มีปราชญ์เทพเข้าร่วม เพื่อของสิ่งใดกัน.
เหยี่ยนฮุยมา แล้วกงจือมาหรือไม่?
เป็นความจริงขณะที่จงซานกล่าว คำพูดของเขาที่เอ่ยออกมานั้น.
ทำให้ดวงตาของเหยี่ยนฮุยส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่ง.
ส่วนศิษย์นิกายหงหรู พวกเขาที่จดจ้องมองไปยังเหยี่ยนฮุยในทันที.
"ชิ นามของอาจารย์ให้เจ้าสามารถพูดออกมาได้อย่างงั้นรึ? จงซาน วันนี้เจ้าอย่าได้ฝันจะหนีไปได้ บางทีก่อนหน้านี้หากอยู่กับหยิง ข้าคงไม่สามารถทำอะไรได้ ตอนนี้เจ้าแส่หาความอัปยศให้กับตัวเองแล้ว!"เหยี่ยนฮุยกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ฟังจากท่าทางแล้ว กงจื่อ คงไม่ได้มายังโลกนวีหวา ในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะมีเพียงเหยี่ยนฮุย หรือไม่ก็ไม่สามารถที่จะดูแลเหยี่ยนฮุยได้.
จากการคาดเดาสรุปผล ทำให้ภายในใจของจงซานผ่อนคลายขึ้น.
กับบัวหงหลวนที่เดี๋ยวเป็นสีแดงเดี๋ยวเป็นสีน้ำเงิน จงซานจำเป็นต้องจัดการเรื่องนี้ก่อน.
"งั้นรึ? ข้าจำไม่ได้เลยว่าข้ากับเจ้าเป็นศัตรูกันตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมเจ้าต้องหาเรื่องข้าตลอดด้วย?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เจ้าสังหารกงเหล่ยเทียน ยังบอกว่าไม่ได้เป็นศัตรูกันอีกรึ?"เหยี่ยนฮุยกล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
"ถ้าเป็นเช่นนั้น ก็ไม่จำเป็นต้องกล่าวอะไรแล้ว ให้ข้าได้เห็นว่าเหยี่ยนฮุยจะมีความสามารถขนาดใหน!"จงซานที่ลอยออกไป.
"จงซาน เจ้าเสียสติไปแล้วรึไง! เขาเป็นเซียนโบราณนะ!"ซูอาโฝกล่าวออกมา.
ไม่ใช่แค่ซูอาโฝ ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็ตะลึงงันเช่นกัน จงซานเสียสติไปแล้วรึ? ถึงแม้นว่าเขาจะแข็งแกร่ง แต่ไม่มีทางเป็นคู่มือของเซียนโบราณแน่ ไม่ใช่ว่าเขาแส่หาความตายหรอกรึ?
ในเวลานี้ เหยี่ยนฮุยที่ดูไม่แย่แส ไม่ว่าอย่างไรเขาก็เตรียมที่จะสังหารจงซานอยู่แล้ว ทว่าคาดไม่ถึงว่าจงซานจะหาญกล้าท้ายทายเขาเช่นนี้ คนผู้นี้สมองมีปัญหาหรือไม่?
"เพียงแค่เซียนสวรรค์กระจอก ๆ กล้าท้าทายข้าอย่างงั้นรึ?"เหยี่ยนฮุยที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อออกมาด้วยเช่นกัน.
ระหว่างที่พูดนั้น เหยี่ยนฮุยยื่นฝ่ามือออกมาฟาดออกไป บนอากาศปรากฎเป็นฝ่ามือขนาดใหญ่รวมตัวกันขึ้น เป็นฝ่ามือที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก ข่มขู่กดขี่ไปยังทิศทางของจงซานในทันที.
รอบ ๆ เทือกเขาที่จงซานยืนอยู่นั้นพังทลายลง แรงกดดันนี้รุนแรงเป็นอย่างมาก.
กงจูจิวเหว่ยและซูอาโฝที่เผยท่าทางร้อนใจ พวกเขาทั้งคู่เป็นมหาเซียน แม้นว่าจะไม่สามารถต่อกรกับเซียนโบราณได้ ทว่าการจะหลบหนีจากเงื้อมือของเหยี่ยนฮุยก็ไม่ใช่เรื่องยาก ทว่าทั้งสองคนไม่ต้องการหนี.
ขณะที่กงจูจิวเหว่ยต้องการลงมือ จงซานที่ขวางทางคนทั้งสองเอาไว้ในทันที พวกเขาเห็นเพียงแค่หางสีม่วงปรากฎขึ้นจากอากาศที่ว่างเปล่าพุ่งตรงไปยังฝ่ามือของเหยี่ยนฮุยเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
หางสีม่วงที่ทะลวงออกไปเต็มไปด้วยกลิ่นอายและจิตสังหารที่รุนแรงมาก แม้แต่ปราณกระบี่สีม่วงยังกระจายออกไปเต็มอากาศ.
"ตูมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หลังเสียงระเบิด ฝ่ามือของเหยี่ยนฮุยก็พ่ายแพ้และพังทลายลงในทันที.
ฝ่ามือของเหยี่ยนฮุยแม้ว่าจะไม่ใช่พลังสูงสุด ทว่ามีเหรอที่จะพ่ายแพ้เช่นนี้? อีกอย่างยังเป็นอำนาจระดับเซียนโบราณอีกด้วย.
นี่คือแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ!
หางขนาดใหญ่ที่แปลกประหลาดของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ สร้างความตื่นตะลึงให้กับคนที่อยู่รอบ ๆ เป็นอย่างมาก.
หางของแปดหางที่มีขนาดใหญ่ เต็มไปด้วยแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่ทรงพลัง ทำให้เหล่าศิษย์นิกายหงหรูต้องถอยออกไปด้วยแรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงที่ถูกปล่อยออกมาในครั้งนี้.
"อะไรกัน?"
"บางทีคงเป็นเทพอสูรลึกลับของศาลเทพต้าเจิ้ง."
"ทว่ามันปรากฎขึ้นในทันทีได้อย่างไร?"
"มันอยู่กับจงซานมาตลอดเลยอย่างงั้นรึ?"
........................
............
ผู้คนที่อยู่รอบ ๆ ต่างก็คาดการณ์เดาไปต่าง ๆ นานา .
"ฟริบ ฟริบ ~~~~~~~~~~~~~~~!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ผุดออกมาในทันที นี่นับเป็นครั้งแรกที่มันเผยตัวตนต่อผู้คนมากมาย มันไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวเหยี่ยนฮุยเลยแม้แต่น้อย อีกทั้งยังเผยท่าทางตื่นเต้นด้วยซ้ำ สายตาของมันที่จ้องมองเหยี่ยนฮุย ราวกับว่าเต็มไปด้วยความหวัง.
เห็นสายตาของแปดหางสวรรค์ แทบทุกคนเปลี่ยนเป็นนิ่งงัน อสุรกายตัวนี้มองอะไรกัน? มันคือเทพอสูรของจงซานอย่างงั้นรึ? ทำไมมันถึงได้มองเหยี่ยนฮุยด้วยความหวังเช่นนั้น?
มีเพียงเหยี่ยนฮุยที่เข้าใจ สายตาคาดหวังนั่นไม่ได้เป็นมิตร แต่มันจดจ้องมองด้วยความสนใจ เหมือนกับเด็กเล็กมองเห็นของเล่นที่ชื่นชอบนั่นเอง.
แน่นอน เหยี่ยนฮุยรับรู้ว่าสายตานี้ไม่ใช่แค่มองของเล่น ทว่ามันมองเขาเป็นอาหารชั้นดีต่างหาก.
"ฟริบ ฟริบ ~~~~~~~~~~~~~~~!”
จงซานที่จงใจเปิดเผยแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบออกมาต่อหน้าผู้คน ไม่จำเป็นต้องปกปิดอีกต่อไป ในวันนี้ แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเติบโตพอที่จะต่อกรกับศัตรูแล้ว เหยี่ยนฮุย? ภายใต้การควบคุมของจงซาน แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่พุ่งตรงไปยังเหยี่ยนฮุย.
หางขนาดใหญ่ของมันที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก เหล่าศิษย์ของเหยี่ยนฮุยมากมายที่พุ่งเข้ามา ทำไมไม่รู้ พวกเขาที่กลายเป็นวิงเวียน เพียงแค่มองไปที่หางทั้งหมด ราวกับว่าถูกสะกดเอาไว้.
"ตูมมมมม!"
มหาเซียนคนหนึ่งที่ถูกหางสีม่วงทะลวง เกิดระเบิดดังลั่น มหาเซียนคนดังกล่าวตกตายไปในทันที เป็นพลังทะลวงที่น่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
ปราณกระบีมากมายที่พวยพุ่งกระจายออกไป เพียงแค่สัมผัสก็สามารถทำลายได้ทั้งร่างกายและวิญญาณ.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ ทรงพลังเป็นอย่างมาก ทำให้ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ สูดหายใจแฮก ๆ เข้าไป น่าเกรงขามมาก ศิษย์หลายคนของเหยี่ยนฮุยที่ถูกสังหารเพียงแค่การตวัดหางเพียงครั้งเดียว.
เป็นสัตว์อสุรที่ดุร้ายขนาดนี้เลยรึ?
แปดหางสวรรค์ที่เคลื่อนที่ไปยังด้านหน้าของเหยี่ยนฮุย หางที่น่าเกรงขามพุ่งไปยังทิศทางของเหยี่ยนฮุยทันที.
เหยี่ยนฮุยทันใดนั้นได้นำริ้วไผ่ออกมาในทันที.
ทันทีที่ริ้วไผ่ปรากฎ ท้องฟ้าก็ปรากฎสายฟ้ามากมาย บนอากาศที่ปรากฎอักษรขึ้นที่ด้านหน้าของเหยี่ยนฮุย.
"ตูมมมม!"
"วูซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หางสีม่วงนั้นทรงพลังมาก ไม่มีทางที่ริ้วอักษรด้านหน้าจะขวางทางเอาไว้ได้ เสียงบิดเบี้ยวแตกหักดังขึ้น ในการโจมตีแรกเท่านั้น.
"ฟริบ ฟริบ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบยังคงพุ่งตรงไปยังเหยี่ยนฮุย ราวกับว่ามันไม่สนใจสิ่งรอบ ๆ แม้แต่น้อย เป็นการจู่โจมที่ดูรุนแรงทรงพลัง ราวกับว่ามันมีแค่ขนาดเล็ก ๆ น่ารักเหมือนเด็กที่ต้องการพุ่งเข้าสู่อ้อมกอดของฝ่ายตรงข้าม.
ทว่าในเวลาเดียวกัน มันกลับมีขนาดที่ขยายใหญ่ขึ้นพันจั้ง อำนาจทำลายล้างคุกคามจิตใจ
พลังความแข็งแกร่งของมันในเวลานี้ ถึงจะเป็นเหยี่ยนฮุยยังหลั่งเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา อสุรกายตนนี้คืออะไรกัน?
หางของแปดหางสวรรค์ที่สะบัดพุ่งตรงไปยังเหยี่ยนฮุยในทันที.
เหยี่ยนฮุยไม่มีทางเลือกแล้ว ทันใดนั้นเขาก็นำแผ่นริ้วหยกไม้ไผ่ออกมาอีกครั้ง นี่คือของวิเศษที่ศิษย์กงจื่อมีกัน ตำราชุนชิว!
ตำราชุนชิวที่เขามีนั้นดูทรงพลังยิ่งกว่าของกงเหล่ยเทียนมากมายนัก ตำราของกงเหล่ยเทียนนั้นมีระดับเพียงอุปกรณ์เซียนสวรรค์ ทว่าของเหยี่ยนฮุยนั้นต้องมีระดับเซียนโบราณอย่างแน่นอน.
อำนาจที่มากล้นเปี่ยมไปด้วยอำนาจวิเศษของอุปกรณ์เซียนโบราณกำลังแผ่ออกมา.
ตำราชุนชิวที่ปรากฎออกมานั้น ได้ส่งประกายแสงสีทองพุ่งตรงไปยังแปดหางสวรรค์ ทว่าแสงสีทองนั้นดูเหมือนจะไม่สามารถหยุดแปดหางสวรรค์ได้ รากวับว่าแปดหางสวรรค์นั้นสามารถกลืนกินแสงสีทองดังกล่าวนั่นอย่างคาดไม่ถึง.
ตำราชุนชิวขนาดใหญ่ที่ขวางเอาไว้ด้านหน้า ฝ่ามือของเหยี่ยนฮุยที่ยื่นออกมา ดวงตาที่เบิกกว้าง ฝ่ามือที่ทำสัญลักษณ์.
"เปิด!"เหยี่ยนฮุยที่กล่าวออกมาเสียงดัง ตำราชุนชิวที่พุ่งตรงไปยังแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ ทรงพลังที่ทำให้แม้แต่อากาศที่อยู่รอบ ๆ สั่นไหวไปมาเล็กน้อยในทันที.
ประกายแสงที่สั่นไปมาไม่มีกลิ่นอาย แต่ทำให้อากาศสั่นเป็นระลอก ทั้งที่ห้วงอากาศของโลกใบใหญ่นั้นมั่นคง แรงกดดันที่รุนแรงนี้ เห็นชัดเจนว่าทรงพลังยิ่งใหญ่อย่างชัดเจน.
แรงกดดันที่หนักหน่วงรุนแรงนี้ทำให้แม้แต่ผืนปฐพีด้านล่าง ถึงกับยุบลงมา แม้แต่เหล่าผู้ฝึกตนมากมายังต้องหลบไปไกล.
ทว่าแรงกดดันดังกล่าวนั้นไม่ได้ทำให้แปดหางสวรรค์หวาดกลัวแม้แต่น้อย หางสีม่วงที่พุ่งทะลวงไปยังตำราชุนชิว.
"ตูมมม~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เกิดระเบิดดังสนั่น ห้วงอากาศที่สั่นไหวหยุดลงในทันที อำนาจที่ทรงพลังของตำราชุนชิวหยุดลงเช่นกัน ทว่าที่จริงแล้วปากที่ใหญ่โตของแปดหางสวรรค์อ้ากว้างพร้อมที่จะงับไปยังตำราชุนชิวนั่นเอง.
เห็นภาพที่เกิดขึ้น หัวใจของเหยี่ยนฮุยที่รัดแน่นต้องการจะนำตำราชุนชิวกลับมาทันที และหลบเลี่ยงจากแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.
ตำราชุนชิวที่ขยับเล็กน้อยก่อนที่จะพุ่งตรงกลับมาหาเหยี่ยนฮุย ทว่า ตำราชุนชิวเวลานี้กลับปรากฎเป็นรูขึ้น หางสีม่วงสามารถทะลวงมันได้ กลายเป็นรูและยังมีปราณกระบี่สีม่วงค้างอยู่อีกด้วย.
เห็นปราณกระบี่ที่ยังเหลืออยู่ ใบหน้าของเหยี่ยนฮุยถึงกับเปลี่ยนเป็นซับซ้อน "กระบี่จูเซียน?"
