Chapter 909 เหล่ายอดฝีมือที่จับตามองต้าเจิ้ง.
ศรของโหลวซิงเฉินที่ยิงออกไป ทะลวงหน้าอกของเฉินจื่อเห่าที่อยู่ไกลออกไป จากนั้นก็กอดร่างที่หมดสติของเฉินเสี่ยวเชี่ยนเอาไว้.
มือของโหลวซิงเฉินที่ค่อย ๆ ลูบคลำไปยังใบหน้าของนาง ดวงตาที่เปื้อนไปด้วยน้ำตา ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรักและอาทร.
ในเวลาเดียวกันจงซานที่โบกมือให้หลิวอู๋ซ่างเตรียมตัวออกไปจากห้องโถงดังกล่าว.
"เซิ่งหวัง เรื่องนี้ โหลวซิงเฉินอยู่ที่นี่ เขา.........?"หลิวอู๋ซ่างที่เผยท่าทางเป็นกังวล.
"ไปจัดเตรียมตำหนักโหลวซิงเอาไว้ นับจากนี้จะเป็นคฤหาสน์ของโหลวซิงเฉิน."จงซานกล่าว.
"หืม?"หลิวอู๋ซ่างที่ตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็เข้าใจความหมายของจงซาน โหลวซิงเฉินเป็นคนของต้าเจิ้งไปเรียบร้อยแล้วอย่างงั้นรึ?
"ครับ!"หลิวอู๋ซ่างที่รับคำในทันที.
ในเวลานี้ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งที่ขยายเพิ่มขึ้นอีกแล้ว ไม่ได้แค่ยอดฝีมือเช่นโหลวซิงเฉินเท่านั้น ยังมีการคัดเลือกผู้คนจากการสอบเคอจี ที่รับคนทั่วทั้งอาณาเขตจวงหลุนแห่งนี้.
ขอเพียงแค่มีความสามารถ ก็สามารถเข้าร่วมกับต้าเจิ้งได้.
สามปีหลังจากนั้น บนท้องพระโรงของเมืองซ่าง.
"รายงานเซิ่งหวัง ที่เขตแดนภาคใต้ของอาณาเขตจวงหลุน ศาลเทพอู๋เซี่ยง ตำหนักเทียนซี ผ่านมาห้าปีหลังจากที่พวกเราทำลายนิกายซือกง พวกเขาก็ได้ทำลายสี่ราชวงศ์สวรรค์ไปอย่างราบคาบแล้ว!"เสี่ยวหวังที่กล่าวรายงาน.
"ไม่สมเหตุสมผล อยู่ ๆ พวกเขาก็มีความสามารถยึดครองราชวงศ์สวรรค์ทั้งสี่ได้เลยอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปด้วยความสงสัย.
"จากรายงานจากทหารสังเกตการณ์ ได้ปรากฎสุดยอดกุนซือมีนามว่าหวังจิงเหวิน คนผู้นี้เคลื่อนทัพราวกับเทพ ยึดครองเมืองได้อย่างเด็ดขาด สี่ราชวงศ์สวรรค์ แม้ว่าจะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่สามารถต้านทานได้."เสี่ยวหวังที่ส่ายหน้า พลางทอดถอนใจ.
"หวังจิงเหวิน?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ครับ เฉินได้ทำการรวบรวมข้อมูลของหวังจิงเหวินมาแล้ว! คนผู้นี้ตอนนี้ร่างกายยังเป็นมนุษย์ เขานั้นเป็นจวอหงวนลำดับหนึ่งของศาลเทพอู๋เซี่ยงเป็นอัจฉริยะคนใหม่!"
"หืม?"
"หวังจิงเหวินเพิ่งปรากฎตัวออกมาเมื่อ 180 ปีที่แล้ว คนผู้นี้ เกิดในเมืองเล็ก ๆ ทางด้านภาคใต้ของอาณาเขตจวงหลุน ได้ปรากฎเข้าประลองในเมืองเซียนแห่งหนึ่งและได้รับชนะเลิศ เป็นที่ฮือฮาในเวลานั้น จากนั้นเจ้าเมืองได้แนะนำเขาเข้าร่วมสอบเคอจีของเขตแดนอู๋เซี่ยง ด้วยพรสวรรค์และเชาว์ปัญญาระดับเทพของเขา ทำให้เขาสามารถผ่านการคัดเลือกด้วยบทความที่ยอดเยี่ยม เป็นจวอหงวนคนใหม่! เจ็ดปีหลังจากนั้น ได้ถูกส่งตัวมายังดินแดนจวงหลิน และได้ช่วยตำหนักเทียนซียึดครองราชวงศ์สวรรค์ทั้งสี่สำเร็จ!"เสี่ยวหวังกล่าวรายงาน.
"เซิ่งหวัง ภาคใต้ดูเหมือนว่าได้ปรากฎศัตรูที่ทรงพลังขึ้นแล้ว!"เสี่ยวหวังกล่าว.
จงซานที่เคาะพนักพิงมังกร ราวกับว่าจมอยู่ในความคิด.
เหล่าเสนาธิการที่ได้แต่เงียบงัน รอคอยให้เซิ่งหวังตัดสินใจ.
“ ”
หลังจากี่ครุ่นคิด นิ้วที่เคาะไปมาที่พนักมังกรก็หยุดลง พร้อมกับจ้องมองไปยังเสี่ยวหวัง "หวังจิงเหวิน ไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับเขา เป้าหมายของพวกเราในเวลานี้ คือรวบรวมเขตแดนจวงหลุนภาคเหนือก็พอ.
"รับทราบ!"เสี่ยวหวังที่รับคำในทันที.
อย่างไรก็ตามภายในใจของเขาก็เต็มไปด้วยความสงสัย ไม่จำเป็นต้องใส่ใจหวังจิงเหวิน ไม่กังวลเกี่ยวกับเขาเลยรึ? ทำไม? กับคนที่มีพรสวรรค์หายาก คาดไม่ถึงเลยว่าเซิ่งหวังจะกล่าวบอกว่าไม่ต้องกังวลอย่างงั้นรึ? หรือว่าเซิ่งหวังมีความคิดที่จะจัดการเขาแล้วรึ? ไม่ว่าอย่างไรพวกเขาก็ไม่สามารถคาดเดาความคิดของจงซานได้ เวลานี้ทำได้แค่รับฟังเท่านั้น.
เหล่าเสนาธิการคนอื่น ๆ เมื่อจงซานกล่าวว่าไม่ต้องกังวล แน่นอนว่าพวกเขาย่อมต้องทำตามจงซานเท่านั้น.
"ที่แนวหน้าเป็นอย่างไรบ้าง?"จงซานที่สอบถามออกมาอีกครั้ง.
เสี่ยวหวังที่กลับเข้าไปในแถว อี้เหยี่ยนที่ก้าวออกมา.
"รายงานเซิ่งหวัง ราชวงศ์สวรรค์ทั้งแปด ตอนนี้มีสามราชวงศ์สวรรค์กำลังบุกจัดการราชวงศ์อื่น ๆ มีหนึ่งราชวงศ์สวรรค์ที่กำลังรุกเข้าเมืองหลวง และยังอีกหนึ่งที่กำลังหยุดนิ่ง และสามแห่งกำลังอยู่ในภาวะวิกฤติ เฉินคิดว่าในเวลานี้ถึงเวลาอันควร ที่พวกเราจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์แล้ว! เมื่อทำสำเร็จต้าเจิ้งของพวกเราก็จะยึดครองแผ่นดินภาคเหนือของอาณาเขตจวงหลุนได้พื้นที่หนึ่งในห้าของพื้นที่ภาคเหนือ!"อี่เหยี่ยนกล่าวรายงาน.
"อืม!"จงซานที่พยักหน้ารับ.
กับการพยักหน้าของจงซานเวลานี้ได้ทำให้เขตแดนภาคเหนือต้องสั่นสะเทือนไปเลยทีเดียว.
หลังจากนั้นทัพของศาลเทพต้าเจิ้งก็ได้รับราชโองการบุกแปดราชวงศ์สวรรค์ในทันที!
ทหารของต้าเจิ้งที่มาจากโลกใบเล็ก พวกเขาเต็มไปด้วยนักรบที่มากพรสวรรค์ นอกจากนี้หลังจากที่เปิดการสอบเคอจี เหล่าคนมากพรสวรรค์ของเขตแดนจวงหลุนก็ปรากฎขึ้นเป็นจำนวนมากด้วยเช่นกัน.
เผ่าหมาป่าอาณาจักรคู่บารมี และยังมีอีกสี่เผ่าอสูรเทวะ มังกร พยัคฆ์ หงส์เพลิง เต่าทมิฬ นับเป็นเรื่องที่ยอดเยี่ยมมาก ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งนั้นสะกดข่มฝ่ายตรงขามแต่เพียงผู้เดียว.
ความสำเร็จที่ได้มาอย่างไม่ได้ยากลำบากอะไร บนเพลงแห่งชัยชนะที่บรรเลงไปทุกที่ ตลอดเจ็ดปี ต้าเจิ้งที่โจมตีไปทั่วทุกสารทิศโดยไม่หยุดพัก.
หลังจากนั้นหกปี ต้าเจิ้งก็สามารถยึดครองราชวงศ์สวรรค์ทั้งแปดได้! นับจากนั้นดินแดนทางภาคเหนือส่วนหนึ่งก็กลายเป็นของต้าเจิ้งไปในที่สุด.
แปดราชวงศ์สวรรค์นับเป็นหนึ่งในห้าของเขตแดนภาคเหนือ ซึ่งในเวลานี้ต้าเจิ้งครองพื้นที่หนึ่งในสิบของอาณาเขตจวงหลุนเป็นที่เรียบร้อย.
รายงานชัยชนะที่ได้ส่งต่อมายังท้องพระโรง ทำให้เหล่าขุนนางทุกคน รวมถึงจงซานที่เผยยิ้มด้วยความพึงพอใจ.
---------------------------
อาณาเขตจวงหลุนภาคเหนือ ภายในตำหนักที่โอ่อ่าแห่งหนึ่ง.
ภายในห้องโถงนั้นมีบัลลังก์ที่หรูหราตั้งอยู่มากมาย.
16 บัลลังก์มังกร 12 ที่นั่งอันหรูหรา.
รวมทั้งหมด 28 ที่นั่ง เป็นที่นั่งสำหรับเหล่าตัวตนที่ไม่ธรรมดานั่นเอง.
บนบัลลังก์หัวโต๊ะนั้น มีราชาที่สวมชุดสีม่วงผู้หนึ่ง.
"ประมุขแดนเทวะ ราชาราชวงศ์สวรรค์ ยินดีนักที่ทุกท่านเดินทางมาในวันนี้!"ราชาในชุดสีม่วงที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"เซิ่งซ่างชิงหมิง อย่าให้เสียเวลาเลย กล่าวเข้าเรื่องเลยดีกว่า!"ประมุขของแดนเทวะคนหนึ่งที่กล่าวออกมา.
คนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้าเห็นด้วย.
"ตกลง ขอกล่าวตามตรง ข้าคิดว่าทุกคนที่มาคงจะรู้ความตั้งใจของข้า ทุกคนคงเข้าใจดี มันเกี่ยวกับศาลเทพต้าเจิ้ง ข้าถึงได้เชิญทุกท่านมาในวันนี้."
เมื่อเอ่ยถึงศาลเทพต้าเจิ้ง แทบทุกคนต่างก็ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อยในทันที.
"ศาลเทพต้าเจิ้ง ได้ทำลายสี่แดนเทวะ แปดราชวงศ์สวรรค์ และหนึ่งนิกายซือกง! เรื่องนี้ข้าไม่ต้องบอกทุกคนก็รู้อยู่แล้ว ตั้งแต่แรก ไม่มีใครสนใจศาลเทพแห่งนี้เลย ตอนนี้ทุกคนคงเห็นแล้ว ว่าพวกเขาแข็งแกร่งขนาดใหน ผ่านมากี่ปีแล้วกัน? นับตั้งแต่แยกสวรรค์สะบั้นปฐพี ผ่านมาสามสิบกว่าปีเท่านั้น ทุกคนคงรู้แล้วว่าพวกเขาประสบความสำเร็จขนาดใหน?"เซิ่งซ่างชิงหมิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ทุกคนในเวลานี้ทำได้แค่เงียบ.
"นี่ไม่ใช่เกี่ยวข้องกับราชวงศ์วาสนาเท่านั้น ศาลเทพต้าเจิ้งนั้นมีความทะเยอทะยานที่ไม่ธรรมดาเลย แม้แต่กรรมวาสนาพวกเขายังไม่ปล่อยให้หลุดรอด ดังนั้นไม่มีทางที่แดนเทวะไม่มีทางรอดพ้น ทำให้ข้าต้องเชิญทุกคนมาในวันนี้!"เซิ่งซ่างชิงหมิงกล่าว.
"ทว่าแล้วมันอย่างไร?"ประมุขแดนเทวะผู้หนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ในเวลานี้อาจจะยังมองไม่เห็น การเติบโตของต้าเจิ้งนั้น ในอนาคตอันใกล้ ศาลเทพต้าเจิ้งที่หยุดนิ่ง เพื่อฝึกฝน พัฒนาทัพของพวกเขา พวกเราจะปล่อยไปเช่นนี้อย่างงั้นรึ? ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งทุกคนก็เห็น หากปล่อยเวลาให้เนิ่นนาน พวกเราก็มีแต่เสี่ยงอันตรายมากยิ่งขึ้น!"เซิ่งซ่างชิงหมิงเอ่ย.
ทุกคนเวลานี้ขมวดคิ้วแน่น แววตาที่เผยท่าทางอักอ่วนออกมาเช่นเดียวกัน.
"การจะสร้างราชวงศ์สวรรค์และเปิดแดนเทวะนั้น นับเป็นตัวตนที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิ ใครที่ยินดีที่จะก้มหัวเป็นข้าราชบริพารคนอื่นกัน? ความต้องการของต้าเจิ้งนั้นมีมากมายนัก หากพวกเรายังปล่อยให้เป็นเช่นนี้ หลังจากนี้พวกเราก็จะต้องตกตายในการต่อสู้ หรือต้องยอมจำนนอย่างงั้นรึ?"เซิ่งซ่างชิงหมิงเอ่ย.
"ตายในการต่อสู้? หรือยอมจำนนอย่างงั้นรึ? ชิ!"ประมุขแดนเทวะคนหนึ่งแค่นเสียง.
"ภายใต้สวรรค์แห่งนี้ ปลาใหญ่กินปลาเล็ก การที่รอให้หายนะเดินทางมาหานั้น ไม่ใช่แนวทางของข้า."เซิ่งซ่างชิงหมิงที่เอ่ยออกมา.
"เซิ่งซ่างชิงหมิง มีสิ่งใดต้องการเอ่ยก็เอ่ยมาเลยดีกว่า!"เซิ่งซ่างอีกคนที่เอ่ยออกมาในทันที.
ชิงหมิงที่จดจ้องมองไปยังทุกคนก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"รวมตัวกันต่อต้านต้าเจิ้ง!"
รวมตัวกันต่อต้านต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ? ใบหน้าของทุกคนที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน ทว่าภายในใจก็คิดอยู่เช่นกัน ทว่าเมื่อมีคนกล่าวออกมา ก็สร้างผลกระทบต่อพวกเขาไม่น้อย.
ทุกคนที่เปลี่ยนเป็นเงียบงัน.
"ต้าเจิ้ง ไม่ง่ายที่จะต่อกร!"เซิ่งซ่างคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาในทันที.
คนอื่น ๆ ต่างก็พยักหน้า อีกเหตุผลหนึ่งก็คือพวกเขาไม่ต้องการลงมือก่อน ในอดีตนั้นแปดราชวงศ์สวรรค์ที่หาเรื่องต้าเจิ้ง ท้ายที่สุดก็ถูกทำลายไปจนสิ้น ในเวลานี้ พวกเขาอาจจะประสบผลเช่นเดียวก็ได้?
"ฮึ!"เซิ่งซ่างชิงหมิงแค่นเสียง.
"ที่นั่งอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่ว่าทุกคนต่างก็มีอาณาเขตติดกับต้าเจิ้งหรอกรึ? ไม่ช้าก็เร็วต้องถูกโจมตีแน่ คิดจะถ่วงเวลาไปถึงใหน?"เซิ่งซ่างชิงหมิงเอ่ย.
"เจ้าต้องการรวมพวกเราราชวงศ์สวรรค์และเดินเทวะ ไปร่วมเดิมพันกับเจ้าอย่างงั้นรึ?"เซิ่งซ่างคนหนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมา.
สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองไปยังเซิ่งซ่างชิงหมิง
พูดง่ายแต่ทำยาก ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าการรวมตัวกันนั้นยากขนาดใหน นี่คิดจะเอาอาณาจักรมาเดิมพันอย่างงั้นรึ? ทุกคนที่ไม่รู้สึกดีนัก.
เซิ่งซ่างชิงหมิงที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า "นี่เป็นการเดิมพันที่ยากจะชนะ แม้นว่าข้าจะไม่ต้องการเดิมพัน แต่ความหมายของข้านั้นก็ไม่ได้ต่างไปนัก."
"หืม?"
"ความหมายของข้าคือ หลังจากที่กำจัดจงซาน พวกเราก็รวมมือกันกำจัดต้าเจิ้ง!"เซิ่งซ่างชิงชิวเอ่ย.
"กำจัดจงซาน? กำจัดอย่างไร? ที่ตำหนักสังสารวัฏ โหลวซิงเฉินยังต้องตายในมือจงซานเลย แล้วใครจะเป็นคู่มือให้กับจงซานได้?"ประมุขของแดนเทวะที่ส่ายหน้าไปมา.
"วิหารซือกง? นั่นเป็นชะตาของพวกเขา ไม่ว่าอย่างไรจงซานก็มาจากโลกใบเล็กเพียงแค่สามสิบปี ก่อนหน้าที่เขาจะแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีนั้น เขาก็ยังเป็นเพียงมนุษย์ แม้นว่าตอนนี้จะแข็งแกร่ง แต่ก็มีความเป็นมา มากเท่าไหร่กัน?"เซิ่งซ่างชิงหมิงที่เอ่ยวิเคราะห์.
"แล้วโหลวซิงเฉินล่ะ? พวกเราดีกว่าโหลวซิงเฉินอย่างไร ถึงจะสามารถเอาชนะจงซานได้!"
"เรื่องนี้ เจ้าเชื่อด้วยอย่างงั้นรึ?"เซิ่งซ่างชิงหมิงที่แค่นเสียงเย็นชา.
"หืม?"ทุกคนต่างก็ตื่นตกใจเล็กน้อย.
ทำไมถึงจะไม่เชื่อ? ไม่ใช่ว่ามีคนมากมายเห็นอย่างงั้นรึ?
"เจ้าไม่เคยได้ยินเรื่องทักษะเทวะเวลาแม้แต่เทียนชูยังยากจะต้านทาน โหลวซิงเฉินนั้นมีทักษะเทวะเวลาที่ทรงพลัง ทว่าทักษะเทวะเวลานั้นไม่ได้ไร้เทียมทาน เขาก็มีโอกาสพ่ายแพ้เช่นกัน ตามที่ข้าคาดการณ์นั้น ไม่ใช่ว่าจงซานน่าเกรงขาม เป็นไปได้ว่าจงซานรับรู้วิธีในการกำจัดโหลวซิงเฉิน!"เซิ่งซ่างเทียนชูกล่าว.
"หืม?"
"นี่คือการคาดการณ์ของข้าเท่านั้น จงซานที่แยกสวรรค์สะบั้นปฐพีได้ไม่ถึง 30 ปี จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะเป็นคู่มือของโหลวซิงเฉิน? หากเป็นจริง พวกเราก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว จงซานคงรุกเข้ามาสังหารพวกเราไปแล้วไม่ใช่รึ?"เซิ่งซ่างชิงหมิง กล่าว.
ภายในห้องโถงกลายเป็นเงียบอีกครั้ง เป็นความจริงการพ่ายแพ้ของโหลวซิงเฉินก็ทำให้ทุกคนไม่อยากเชื่อเช่นกัน พวกเขาต่างก็คาดเดาไปต่าง ๆ นานา พยายามอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น.
"เจ้าต้องการจะกล่าวสิ่งใดกันแน่?"ประมุขแดนเทวะคนหนึ่ง ที่จ้องมองออกไปพร้อม ๆ กัน.
เซิ่งซ่างชิงหมิงที่จ้องมองไปยังทุกคน ก่อนที่จะกล่าวออกมาอย่างมั่นใจ "หากข้าและทุกคนร่วมมือกันลอบสังหารจงซานแล้วล่ะก็ ! ไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงเรื่องอื่น ๆ หากสิบหกราชวงศ์สวรรค์และสิบสองแดนเทวะ พร้อมใจลอบสังหารจงซานพร้อม ๆ กันล่ะ?"
ลอบสังหารอย่างงั้นรึ? บางคนก็พอจะคาดการณ์ได้ บางคนเองก็ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเซิ่งซ่างชิงหมิงนัก อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ก็สร้างความตื่นตะลึงให้กับทุกคนด้วยเช่นกัน.
"สิบหกราชวงศ์สวรรค์ สิบสองแดนเทวะ มหาเซียนห้าสิบคน ไม่น่าจะเป็นเรื่องยาก หากว่าพวกเราลอบสังหารร่วมมือกันอย่างเต็มที่แล้ว ข้าคิดว่าแม้แต่โลกเขตแดนของโหลวซิงเฉิน ก็ยังไม่สามารถรอดจากพวกเราได้!"เซิ่งซ่างชิงหมิงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.