Chapter 901 ลบวิหารซือกงออกไปจากโลกใบนี้.
"ทักษะเทวะ ในโลกใบใหญ่ถูกนับเป็นทักษะเทวะลำดับเก้า เป็นทักษะที่มีชื่อเสียงมาก ร้ายกาจ ร้ายกาจนัก!"จงซานที่กล่าวชื่นชมทักษะเทวะของโหลวซิงเฉิน.
ทักษะเทวะลำดับเก้า? ความจริงหมายถึงทักษะต้นแบบต่างหาก ที่ร้ายกาจมาก โหลวซิงเฉินในเวลานี้เพิ่งเข้าใจในระดับต้นของทักษะเทวะเวลา ทำให้สร้างได้เพียงเขตแดนขนาดเล็ก หากสามารถสร้างพื้นที่ได้ขนาดใหญ่ล่ะก็ อำนาจของเวลาที่ปล่อยออกมานั้น ไม่ว่าจะเป็นยอดฝีมือคนใหน มีเหรอที่จะรอดได้?
"มันคือทักษะเทวะของเจ้าอย่างงั้นรึ? ทำไมข้าสังหารเจ้าได้อย่างชัดเจน แล้วเจ้ายังมีชีวิตอยู่ได้ไง? หรือว่าสามารถคืนชีพได้อย่างงั้นรึ?"โหลวซิงเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
จงซานไม่ได้ตอบโหลวซิงเฉินแต่อย่างใด ทว่าความรู้สึกก่อนหน้านี้เขาได้ลิ้มรสมาเช่นกัน ผนึกเวลา ทุกอย่างหยุดนิ่ง เหมือนกับอยู่ในกรงขัง รอคอยให้มาจัดการไม่สามารถหนีไปใหนได้.
ทักษะเวลาทรงพลังมาก มีข่าวลือว่าบรรพชนหงจวิน เป็นหนึ่งในปราชญ์เทพที่มีทักษะเวลาเช่นกัน ด้วยทักษะที่ทรงพลังนี้ ทำให้เขากลายเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบใหญ่ ทว่ามันมีลำดับที่เก้าเองรึ?
แล้วทักษะเทวะอีกแปดทักษะที่เหลือล่ะ?
กับการปรากฎตัวของจงซานอีกร่าง เป็นเรื่องที่ง่ายดายเป็นอย่างมา ด้วยร่างโคลนของร่างแยกเงา แม้นว่าถูกกำจัดไปหนึ่ง ก็ยังเหลืออีกหนึ่ง หากไม่เพราะว่าจงซานได้ซ่อนตัวเอาไว้แล้วล่ะก็ ในเวลานี้หลุมสังสารวัฏย่อมสามารถขยายได้อีกหลายร้อยเท่า.
"เวลาผกผัน~~~~~~~~~~~!”
เห็นจงซานไม่ได้ตอบสิ่งใด โหลวซิงเฉินทำได้แค่คาดเดาว่า ทักษะเวลาที่แข็งแกร่งของเขายังคงทำงาน ผนึกเวลาเอาไว้ ทุกอย่างที่หยุดนิ่ง แม้แต่หัวใจของจงซานยังหยุดเต้น.
โหลวซิงเฉินที่ใช้พลังกงเล็บของเขาทะลวงหน้าอกของอีกฝ่ายอีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมมม!"
ร่างของจงซานที่ระเบิดออกครั้ง ทว่าหลุมสังสารวัฏก็ยังคงอยู่เหมือนเดิม.
โหลวซิงเฉิงที่ขมวดคิ้วแน่น เฝ้ามองรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง ในเวลานี้โหลวซิงเฉินที่ไม่ได้ประมาทคิดว่าจงซานว่ามีระดับเซียนสวรรค์อีกต่อไปแล้ว ทว่าเขามีความแข็งแกร่งในระดับเซียนโบราณแล้วอย่างแน่นอน.
ที่ไกลออกไปนั้น ร่างโคลนของจงซานก็ปรากฎขึ้นมาอีกร่าง.
"ศร!!"
เสียงที่เคร่งขรึมของโหลวซิงเฉินดังลั่น ก่อนที่ศรสีทองจะถูกยิงออกไปทั่วทุกสารทิศ พื้นที่รอบ ๆ บรรยากาศรอบ ๆ ทั่วทั้งหลุมสังสารวัฏนั้นถูกศรศรทองยิงออกไปปล่อยแสงสีทองสว่างจ้าปกคลุม มากขึ้นและก็มากขึ้น.
โลกเขตแดนลูกศร นี่คือโลกเขตแดนของโหลวซิงเฉินอย่างงั้นรึ?
ที่ด้านนอก เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่จ้องมองไปยังสนามรบด้วยความสนใจ.
ทว่า ที่ใจกลางสนามประลองนั้นมีหลุมสังสารวัฏอยู่ จึงมองไม่เห็นสิ่งใด.
ผู้คนมากมายต่างก็สงสัยจงซานทรงพลังขนาดนั้นเลยรึ? ทำให้เหล่าผุ้ฝึกตนมากมายต้องการเห็นคนทั้งสองด้านในเป็นอย่างมาก คิดหาวิธีที่จะมองผ่านเข้าไปในหลุมสังสารวัฏ.
ในเวลานี้ทุกคนได้แต่คาดเดาเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นได้เท่านั้น.
แม้นว่าจะไม่รับรู้มองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น ทว่าทุกคนสามารถบอกได้ว่าจงซานทรงพลังแข็งแกร่งอย่างแน่นอน โหลวซิงเฉินที่มีระดับเซียนโบราณ ครอบครองทักษะเวลา เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งของอาณาเขตจวงหลุน ตอนนี้ต่อสู้มาครึ่งชั่วยามแล้ว แต่ยังไม่สามารถตัดสินแพ้ชนะกันได้ เห็นชัดเจนว่าการต่อสู้ด้านในนั้นรุนแรงขนาดใหน.
หลุมสังสารวัฏที่ปกคลุมพื้นที่รอบ ๆ เป็นไปได้ว่าจงซานกำลังได้เปรียบอย่างงั้นรึ?
จงซานเหนือกว่าอย่างงั้นรึ? หลาย ๆ คนที่เผยใบหน้าแววตาไม่อยากเชื่อ ต้าเจิ้ง นี่เพิ่งก้าวออกมาจากโลกใบเล็กจริง ๆ รึ? เขาแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?
อีกอย่างแปดราชวงศ์สวรรค์ ที่ต้าเจิ้งกำลังทำสงครามด้วยในเวลานี้ ทุกคนต่างก็เริ่มรู้สึกขมวดคิ้วครุ่นคิด เพราะพวกเขาพบว่า เวลานี้ได้ประเมินจงซานต่ำเกินไปมากจริง ๆ .
ขณะที่ทุกคนรอคอยอย่างใจเย็น ทันใดนั้นรอบ ๆ หลุมสังสารวัฏเวลานี้ก็ปรากฎแสงสีทองเจิดจ้าส่องประกายไปทั่ว.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~~~”
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นดังก้องไปทั่วสวรรค์และปฐพี หลุมสังสารวัฏที่อยู่ไกลออกไปนั้นเริ่มจางลงไปในทันที เวลานี้ปรากฎเป็นแสงสีทองขนาดใหญ่ปกคลุมแทน.
แสงสีทองที่ปกคลุมยืดยาวขึ้นไปบนท้องฟ้า เป็นเหมือนกับลำแสงยักษ์ที่พุ่งขึ้นสวรรค์ มองเห็นเป็นเหมือนกับลูกศรขนาดใหญ่สีทอง.
"นี่เป็นศรของท่านประมุข!"เฉินเสี่ยวเชี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ? ถึงกับบีบบังคับให้ท่านประมุขใช้ลูกศรนั่น?"
"ท่านประมุขไร้เทียมทาน ไม่มีใครสามารถสู้ได้!"
....................................
..................
......
กับเสียงที่ระเบิดติดต่อกันหนักหน่วงรุนแรงสร้างความสงสัยให้กับผู้ฝึกตนที่เฝ้าอยู่ ภายในการต่อสู้จะรุนแรงขนาดใหนกัน.
นี่คือการต่อสู้ของเซียนโบราณ แม้แต่หลุมสังสารวัฏของจงซานยังอ่อนกำลังไม่ใช่รึ?.
จงซานที่จับจ้องมองหลุมสังสารวัฏอยู่ด้านนอก ศรมากมายที่ถูกยิงออกมาทั่วทุกสารทิศ ศรแต่ละดอกนั้นทรงพลังเทียบเท่ากับศรที่โหลวเทียนเหอลอบโจมตีเขา มันมีอำนาจเวลาเคลื่อนที่ด้วยความเร็วแสง.
ศรนับหมื่นที่ถูกยิงออกไปทั่วสารทิศ แม้แต่โจมตีไปยังหลุมสังสารวัฏอย่างรุนแรงในทุก ๆ ส่วน.
บางทีเพราะว่าโลกเขตแดนของเซียนโบราณ หลุมสังสารวัฏในเวลานี้เริ่มอ่อนแอลงเรื่อย ๆ ดูเหมือนว่าจะทนได้อีกไม่นาน มันกำลังจะหายไปอย่างสมบูรณ์.
โหลวซิงเฉิงที่จ้องมองไปยังจงซานที่อยู่ไม่ไกลออกไป แสงสีน้ำเงินที่หน้าผากของเขาพุ่งออกไป จงซานที่อยู่ตรงข้ามไม่สามารถขยับได้อีกแล้ว เวลากักขัง โหลวซิงเฉินที่ยังไม่โจมตีจงซาน ทว่าจ้องอย่างเย็นชา.
"ผกผัน!"
โหลวซิงเฉินที่ตะโกนออกไปเสียงดัง จากนั้นร่างของจงซานก็เลือนใส กลายเป็นเงาพุ่งเข้ามาหาโหลวซิงเฉิน.
"ตูมมมม!"
ฝ่ามือของโหลวซิงเฉินที่ฟาดไปยังเงาแตกสลายหายไป จากนั้นใบหน้าของเขาที่เผยท่าทางตื่นตระหนกออกมา.
"เจ้า เจ้า.......!"ที่หน้าผากของโหลวซิงเฉินเผยเหงื่อที่เย็นเยือบออกมา.
เขาที่ยืนนิ่งจดจ้องมองไปยังตำแหน่งที่เขายืน ปรากฎกลุ่มของเงาสีดำที่ค่อยรวมตัวกันกลายเป็นรูปเป็นร่าง ของจงซานขึ้น.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะซ่อนอยู่ในเงาของข้ารึ?"แววตาของโหลวซิงเฉินที่ส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่ง.
เมื่อรวมร่างเป็นจงซานอย่างสมบูรณ์ เขาที่หันหน้าพลางถอนหายใจ "คาดไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะพบข้า! ตอนนี้ข้ายิ่งสนใจในทักษะเวลาของเจ้ามากยิ่งขึ้นกว่าเดิมแล้ว!"
จงซานไม่ได้แสดงท่าทางเศร้าใจ หนำซ้ำยังแสดงท่าทางตื่นเต้นออกมาอีกด้วย.
ครั้งแรก นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนสามารถมองเห็นร่างของเขาขณะซ่อนตัวได้.
"ร่างหลักของเจ้า มีทักษะเช่นนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?"โหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
จงซานที่ดูแปลกประหลาดที่ทำให้โหลวซิงเฉินตกใจ ซ่อนตัวอยู่ในเงา เป็นทักษะที่น่าสะพรึงกลัวมาก? นี่คือทักษะเทวะอย่างงั้นรึ?
สิ่งสำคัญที่สุด ตั้งแต่ต้นจนจบ โหลวซิงเฉินที่ไม่สามารถตระหนักได้เลย หากไม่ใช่เพราะทักษะย้อนเวลากลับก่อนหน้านี้ แม้แต่เซียนโบราณก็ไม่สามารถรับรู้ได้ ซ่อนตัวในเงาคนอื่น สามารถที่จะลอบโจมตีได้ทุกเมื่อ เป็นทักษะที่น่ากลัวมาก.
โหลวซิงเฉินที่รู้สึกหวั่นเกรง เกี่ยวกับจงซาน เขามีความแปลกประหลาดมากมายที่ไม่สามารถอธิบายได้ เกินกว่าที่เขาจะคาดการณ์ได้.
จงซานที่จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉินพร้อมกับกล่าวออกมาเบา ๆ "ประชาชนของศาลเทพต้าเจิ้ง ยกมือขวาของพวกเจ้าขึ้น เป็นพลังให้กับข้า!"
ได้ยินคำพูดของจงซาน ดวงตาของโหลวซิงเฉินที่หดเกร็ง.
นี่เขากำลังจะยืมอำนาจจากแผ่นดินต้าเจิ้งอย่างงั้นรึ? ได้อย่างไร?
ไม่ได้อยู่ในเมืองซ่าง จงซานสามารถดึงอำนาจของต้าเจิ้งมาใช้ได้อย่างงั้นรึ?
เป็นความจริง จงซานที่สามารถทำมันได้สำเร็จ เสียงของจงซานได้ถูกส่งไปยังประชาชนทั่วทั้งต้าเจิ้ง เป็นการสื่อสารที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก! แต่จงซานก็สามารถทำมันได้สำเร็จ.
"เสียงของเซิ่งหวังรึ?"
"เซิ่งหวังต้องการพลัง!"
"ชูมือขวาเร็วเข้า!"
จากต้าเจิ้งทั่วแผ่นดินที่ได้ยินเสียงของเขา จงซานที่เป็นเทพของต้าเจิ้ง เป็นเทพที่อยู่ในใจของทุกคน เหล่าประชาชนที่ยกมือขึ้น ทะเลวาสนาบนเมืองซ่างที่กำลังรับอำนาจวิเศษมาจากประชาชนก่อนที่จะส่งต่อไปยังร่างของจงซาน.
แววตาของโหลวซิงเฉินนั้นเผนท่าทางประหลาดใจ ไม่แน่ใจไปด้วย.
ในเวลาเดียวกันนั้นหลุมสังสารวัฏที่อ่อนแรงลงก็ได้รับพลังเสริมเข้าไปในทันทีเช่นกัน.
"ครืนนน~~~~~~~~~~~~~~!”
หลุมสังสารวัฏยักษ์ ขนาดของมันที่ขยายเพิ่มขึ้นเป็นหมื่นเท่าเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
พริบตาเดียวหลังจากนั้น หลุมสังสารวัฏที่เปลี่ยนมาเป็นปกคลุมศรยักษ์ พลังอำนาจที่คืนกลับมา อำนาจวิเศษที่โคจรรอบ ๆ ศรยักษ์เสียงดังลั่น.
ที่ด้านนอก ขณะที่ทุกคนเห็นลูกศรแสงที่ขยายใหญ่ออกมา คิดว่าคงจะใกล้ถึงบทสรุปแล้ว.
ลูกศรยักษ์ ใครที่จะได้รับชัยชนะ? หลุมสังหารวัฏที่ถูกกลืนไป จงซานจะต้องถูกจัดการในไม่ช้า.
"ปราชญ์เทพสังสารวัฏคงเป็นกังวล หากมีคนใช้ทักษะของเขาได้ง่าย ๆ ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องห่วงแล้ว!"ไท่จื่อสามที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น.
"ตูมม~~~~~~~~~~~~~!”
ทันใดนั้นเกิดระเบิดดังลั่น สนามรบเปลี่ยนไปอีกครั้ง หัวใจของทุกคนที่เต้นไปมาอย่างบ้าคลั่งในทันที.
หลุมสังสารวัฏที่ปรากฎขึ้นอีกครั้ง อำนาจการดูดที่รุนแรงยิ่งกว่าเดิม เทือกเขาขนาดใหญ่ที่หายไปแทบจะในทันที แม้แต่ผู้ฝึกตนบางคนที่ไม่สามารถต้านแรงดังกล่าวได้ถูกดูดกลืนเข้าไป.
ผู้คนมากมายที่หวาดผวาเร่งรีบหนีตายกันจ้าละหวั่น
ไม่เพียงแค่ขนาดของมันที่เพิ่มขึ้นเป็นหมื่นเท่า พลังของหลุมสังสารวัฏก็เพิ่มขึ้นเป็นหมื่นเท่าด้วยเช่นกัน.
ผู้ฝึกตนมากมาย ที่เวลานี้ถึงกับอ้าปากค้างด้วยความหวาดผวา.
"เป็นไปไม่ได้ หลุมสังสารวัฏจะมีขนาดนี้ได้อย่างไร?ศิษย์ของปราชญ์เทพสังสารวัฏมีแค่สองคนเท่านั้นที่สามารถใช้พลังระดับนี้ แต่จงซานไม่ใช่พวกเขาในสองคน เขาจะทำเช่นนี้ได้อย่างไร?"ไท่จื่อสามกลายมาเป็นตกใจไปในทันที
ใครบางคนที่ราวกับว่าอยู่ใกล้ ๆ กับเหล่าประชนที่อยู่ที่นี่ ไม่รู้เช่นกันว่าเป็นใครปล่อยข่าวออกไป.
"เซิ่งหวังยืมพลัง?"
"จงซานยืมพลังอย่างงั้นรึ? นี่ไม่ใช่เมืองซ่าง จงซานจะดึงอำนาจจากต้าเจิ้งมาได้อย่างไรกัน?"
"เป็นไปได้อย่างไร? จงซานทำได้เช่นไร?"
..................
......
ผู้คนมากมายไม่เข้าใจแม้แต่น้อย ทว่าจงซานกลับสามารถทำมันได้สำเร็จ.
พลังที่น่าเกรงขามของหลุมสังสารวัฏที่เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ผืนปฐพีที่กำลังสั่นไหวไปมา ด้วยอำนาจของหลุมสังสารวัฏ ที่มาจากพลังของต้าเจิ้ง.
หลุมสังสารวัฏที่ทำลายลูกศรของโหลวซิงเฉินไปอย่างราบคาบ.
อำนาจสังสารวัฏที่เพิ่มขึ้นอย่างรุนแรง ทำให้จงซานกลับมาได้เปรียบอีกครั้ง.
ในเวลานี้ อำนาจพลังดึงดูกที่น่าสะพรึง แม้แต่โหลวซิงเฉินในเวลานี้ยังไม่สามารถทนได้.
"นี่เจ้าเข้าใจพลังแห่งกฎกาลอากาศด้วยอย่างงั้นรึ? เจ้าเข้าใจได้อย่างไร?"โหลวซิงเฉินที่เอ่ยออกมาด้วยความอัศจรรย์ใจ.
"เจ้าไม่เหมาะสมที่จะเป็นประมุข เรื่องบางอย่างที่ควรจะรู้กับไม่รู้ เมื่อเจ้ามีเวลาเจ้าควรที่จะสืบข้อมูลเกี่ยวกับข้าบ้าง แล้วเจ้าจะรับรู้ว่าข้ามาจากโลกใบเล็ก ในอดีตนั้นเมื่อครั้งที่ข้าได้ต่อสู้กับกงเหล่ยเทียนที่หลุมสองภพ กงเหล่ยเทียนได้ใช้พลังของธวัชหยวนซือในการเคลื่อนย้ายวาสนา เมื่อข้าได้มองเห็นพลังกาลอากาศในครั้งนั้น หลายร้อยปีหลังจากนั้นข้าก็ได้ทำการศึกษา เรื่องนี้ไม่ได้ยากเกินกว่าที่จะเข้าใจได้ พลังแห่งกฎกาลอากาศอย่างงั้นรึ? เพียงแค่มีของวิเศษที่สามารถเชื่อมต่อกับวาสนาที่เมืองซ่างได้ ข้าก็สามารถเคลื่อนย้ายอำนาจของต้าเจิ้งทั่วแผ่นดินได้แล้ว!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ดวงตาของโหลวซิงเฉินหรี่เล็กลง กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม "ข้าประเมินเจ้าต่ำไป ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะเข้าใจพลังแห่งกฎกาลอากาศ ถึงแม้นว่าเจ้าจะตายไป ข้าก็ขอชื่นชมเจ้า! อย่างไรก็ตาม เจ้าสามารถดึงอำนาจของต้าเจิ้งมาได้ แน่นอนว่าข้าก็ย่อมสามารถดึงอำนาจของวิหารซือกงมาได้เช่นกัน!"
"เจ้ามีทักษะเทวะเวลา แน่นอนว่าย่อมทำเช่นนั้นได้ เช่นนั้นเชิญเจ้าทำตามที่ต้องการ!"จงซานกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เห็นท่าทางของจงซานที่สุขุมใจเย็นขนาดนั้น ทำให้ภายในใจของโหลวซิงเฉินสังหรณ์ใจไม่ดีขึ้นมาในทันที.
"อำนาจกาลอากาศ!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวออกมาเบา ๆ .
ทว่าทันใดนั้น ใบหน้าของโหลวซิงเฉินถึงกับเปลี่ยนสีไม่อยากเชื่อสิ่งที่เกิดขึ้น.
"เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?"แววตาของโหลวซิงเฉินที่เต็มไปด้วยความกังวลใจ.
"เป็นเช่นไรอย่างงั้นรึ? วิหารซือกงของเจ้า ในเวลานี้ถูกบุกโจมตี ถูกทำลายล้างและลบออกจากโลกใบนี้ไปแล้วนั่นเอง!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
