Chapter 1396 เผชิญหน้าศัตรู ต่อสู้ปราชญ์เทพ!
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ในเวลาเดียวกันจงซานที่ฟาดฝ่ามืออกมา เสียงมังกรที่ดังกึกก้องพุ่งตรงมายังทิศทางของปราชญ์เทพเฉิงโห่ว โจมตีจากล่างขึ้นบน แสงสีเหลืองที่พุ่งตรงออกไป.
"ครืนนนน!"
แววตาของเฉิงโห่วที่เบิกกว้าง ก่อนที่จะฟาดฝ่ามือลงมา.
ทว่าขณะจ้องมองฝ่ามือของจงซาน เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจ ฝ่ามือแบบใด? ชัดเจนว่ามันคือกงเล็บมังกรต่างหาก.
"ตูมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
การต่อสู้ที่รุนแรงนี้ จงซานที่ลากเฉิงโห่วออกมาด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
ทว่าในพริบตานั้น ทั่วทั้งทวีปเหนือ ผู้ฝึกตนมากมายที่อุทานออกมาเสียงดัง.
เพราะว่า ร่างกายของจงซานที่เปลี่ยนไป.
จงซานที่ออกมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ทันใดนั้นก็กลายเป็นลำแสงสีทอง จากนั้นก็กลายเป็นมังกรทองที่ใหญ่ยักษ์.
มังกรทอง 19 เล็บ กลายเป็นมังกรทองชื่อเสียงวาสนาที่พุ่งเข้าไปในร่างของจงซานก่อนหน้านี้.
"มังกรแท้เข้าสู่ร่าง เปลี่ยนร่างเป็นมังกรอย่างงั้นรึ?"เหล่าผู้ฝึกตนทั่วทวีปเหนือที่อุทานออกมาเสียงดัง.
ร่างมังกรแท้ ความจริงจงซานเคยเผยให้เห็นมาก่อน ก่อนหน้านั้นเคยใช้หางสะบัดตบใบหน้าของหยิงเห่าสองครั้ง ด้วยร่างของมังกรแท้.
ทว่าในเวลานี้ดูเหมือนว่าจะทรงพลังกว่าเก่าก่อนมาก.
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มังกรทองที่มีร่างกายยาวถึงหนึ่งแสนลี้ที่ผุดออกมาจากทะเลชื่อเสียงวาสนา.
สวรรค์และปฐพีรอบ ๆ พลังมากมายมหาศาลมารวมตัวกัน ทะเลวาสนที่กำลังไหลเข้ามาในร่างของจงซานพร้อมกับพลังของประชาชนทั่วแผ่นดินทวีปเหนือ.
พลังของคน ๆ หนึ่งย่อมมีจำกัด ทว่าทั่วทวีปเหนือ มีคนมากมายเท่าใด? สิบพันล้าน? 100 พันล้าน? หนึ่งล้านล้าน? แม้แต่มากขึ้นและก็มากขึ้น.
เหล่าราชาที่ยิ่งแข็งแกร่งเมื่อต้องต่อสู้ในแผ่นดินตัวเอง พวกเขาสามารถรวบรวมพลังเพื่อเผชิญหน้ากับปราชญ์เทพ ไม่มีอะไรต้องหวาดหลัว.
บนทะเลชื่อเสียงวาสนา ที่เวลานี้กำลังพลุ่งพล่าน ปรากฎเป็นหลุมดำที่รวมตัวกัน พลังมากมายที่จงซานกำลังรวมมาทั่วทวีปเหนือ.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรแท้คำราม ที่ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้า ยังทำให้ห้วงมิติสั่นไหว แม้แต่ห้วงอากาศรอบ ๆ ยังเกิดแตกระแหงออกมา.
มังกรทองหนึ่งแสนลี้ แม้แต่ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ด้วยพลังที่มารวมตัวกันแทบจะในทันที ร่างกายที่เพิ่มขึ้นสิบเท่าทันที.
กงเล็บมังกรที่สะบัดทำให้ห้วงมิติสั่นไหวฉีกขาดทันที.
ใบหน้าของเฉิงโห่วที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อนจริงจัง.
"ดี ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เฉิงโห่วที่ดวงตาเบิกกว้าง ก่อนที่จะสะบัดมือ ปรากฎเสาวิถีสวรรค์ขึ้น เป็นชีพจรฟ้าซิงนั่นเอง เป็นวิถีสวรรค์ควบแข็ง ที่เวลานี้กำลังถูกโจมตีไปยังทิศทางของร่างมังกรของจงซาน.
"ปิง ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ชีพจรฟ้าที่ทำให้ห้วงมิติแตกสะบั้น จงซานที่ครอบครองชีพจรฟ้าปิง เวลานี้ได้ส่งออกมาเข้าปะทะกับชีพจรฟ้าชิงของอีกฝ่าย.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ชีพจรฟ้าทั้งสองนับว่าแข็งแกร่งมาก ห้วงมิติรอบ ๆ ที่แตกอย่างสมบูรณ์ มันลามลึกขึ้นไปบนท้องฟ้าลามออกไปนอกอวกาศ.
ชีพจรฟ้าปิง ที่ขวางกันชีพจรฟ้าซิงเอาไว้ได้.
มังกรแท้ที่คำรามออกมา พร้อมกับส่งชีพจรฟ้าออกไป พุ่งตรงไปยังทิศทางของเฉิงโห่ว.
"วูซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือของเฉิงโห่ว เวลานี้ได้ผสานเข้ากับของวิเศษ.
ภาพของวิเศษดังกล่าวแสดงออกมาเป็นเตา เตาปรุงยาที่มีขนาดใหญ่มีอักษรเซี่ยประทับอยู่.
เตาเก้าฟ้าดิน กลิ่นอายที่แผ่ระเบิดออกมา ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว.
เตาที่ใหญ่ยักษ์ได้ปรากฎขึ้น ก่อนที่มันจะโถมทับกดลงมายังร่างของจงซาน.
พลังที่มากมายกำลังโถมทับกดลงมาด้านล่าง.
เซี่ย?
ต่อหน้าผู้ฝึกตนมากมาย ดวงตาของพวกเขาที่เบิกกว้าง เตาใหญ่ยักษ์ที่มีอักขระ เซี่ย.
"เตายวีหวงจิว?"
ในอดีตมันเป็นของเทียนตี้ต้าเซี่ย เตาเก้าทวีป?กลับมาอยู่ในมือของเฉิงโห่วอย่างงั้นรึ?"
"เตาต้ายวีจิว สามารถดูดซับพลังของสวรรค์และปฐพี ไม่ใช่ว่าสิ่งนี้ถูกเทียนชูทำลายไปแล้วรึ? เป็นไปได้อย่างไร...........?”
..............................
..................
......
เสียงอุทานที่ดังขึ้นรอบ ๆ ด้วยความตกใจประหลาดใจที่ของวิเศษแห่งโลกหล้าอยู่ในมือของเฉิงโห่ว.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เตาปรุงยาที่ใหญ่ยักษ์ที่กำลังพุ่งร่วงหล่นลงมาจากบนท้องฟ้า พลังอำนาจที่มากมายกำลังบดทับลงไปยังมังกรแท้ เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น ห้วงมิติที่สั่นไหว อำนาจของเตาฟ้าดิน กำลังบดขยี้หัวมังกรอยู่.
พลังอำนาจที่เกรงขาม กำลังทำลายร่างมังกร ทำให้ร่างมังกรหยุดนิ่ง.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามของมังกร พลังอำนาจที่ไม่ได้ด้อยไปกว่าเตาต้ายวี คาดไม่ถึงเลยว่าเตาเก้าทวีปจะมาอยู่ในมือของเฉิงโห่ว? ไม่สงสัยเลยว่าเขาได้เป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง.
การต่อสู้ของจงซานและเฉิงโห่ว กลายเป็นที่จับจ้องมองของคนทั่วหล้า การต่อสู้นี้ กลายเป็นการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมเป็นอย่างมาก.
จงซานร่างมังกรแท้ที่ปะทะกับเฉิงโห่ว เฉิงโห่วที่เวลานี้ต้องไม่ลืมว่าเขาคือปราชญ์เทพ เขาจะถูกจงซานจัดการได้ง่ายรึ? ปราชญ์เทพที่มีพลังไม่ได้ด้อยกว่าอำนาจของราชวงศ์ชื่อเสียงวาสนา ที่รวบรวมพลังจากทั่วแผ่นดิน พลังอำนาจที่แข็งแกร่งเหนือล้ำกว่าเซียนบรรพชนทั่วไป กำลังบดขยี้ปะทะกันอยู่.
การต่อสู้ที่รุนแรง เหล่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งทั้งหมดก็อยู่ในสนามต่อสู้ ไม่สามารถขยับได้ พวกเขาที่สงสัยว่าอีกสนามรบหนึ่งหยิงเห่ากำลังปะทะกับใครอย่างงั้นรึ?
เจี้ยนอ้าว? เสวียนหยวน?
บางทีไท่อี้ ลู่หย่าและอีกหลายคนไม่รู้จักคนสองคน ทว่าหยิงเห่านั้นได้สืบเรื่องของจงซาน พอจะรับรู้ว่าพวกเขาคือคนที่ออกจากจากโลกใบเล็กแห่งเดียวกับจงซาน พวกเขาออกมาด้านนอกไม่กี่พันปีเท่านั้น หากแต่กลับแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?
ในอดีตที่ดินแดนลับมังกรบรรพชน หยิงเห่าไม่ได้ไป ไม่เช่นนั้นคงจะไม่กล้าดูแคลนเจี้ยนอ้าว.
ขณะที่เขามีร่างปุถุชน เขาได้โบยบินย้อมสีของท้องฟ้า ทำให้เซียนมากมายร่างหล่นจากสวรรค์ ในทวีปตะวันออก ด้วยเพลงกระบี่ที่ร้ายกาจ ยกเว้นหงจวิน ในทวีปตะวันออก คงยากจะมีใครที่มีเพลงกระบี่เทียบเท่า?
ผู้บำเพ็ญที่เดินไปบนวิถีกระบี่ที่หยิงเจิ้งยังไม่สามารถมองข้าม มีรึที่จะอ่อนแอ?
ขณะที่หยิงเห่าจะลงมือนั้น.
ในเวลานั้น ริ้วแสงสีขาวที่ฟาดลงมากจากบนท้องฟ้า แบ่งแยกท้องฟ้าออกเป็นสองส่วน พุ่งตรงไปยังร่างของหยิงเห่า.
"วูซซซซ!"
หยิงเห่าที่สัมผัสได้ถึงพลังปฏิปักษ์ที่รุนแรง ถอยหลบฉากในทันที.
แสงสีขาวที่จริงสามารถมองเห็นเป็นปราณกระบี่ที่ใหญ่ยักษ์หลายหมื่นลี้ได้ มันได้พุ่งตรงไปยังทิศทางของหยิงเห่า.
หยิงเห่าที่หลบเลี่ยง ปราณกระบี่ที่ระเบิดออกมา หากแต่ไม่ได้ทำลายสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแม้แต่น้อย.
หยิงเห่าที่ถอยออกไป สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ปลอดภัย เหล่ายอดฝีมือทั้งหมดที่หลบเลี่ยงถอยห่างจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทั้งหมด.
"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ระหว่างนั้นค่ายกลสีน้ำเงิน ที่ปกคลุมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ปกป้องประชาชนภายใน.
"เจี้ยนอ้าว? "หยิงเห่าที่จ้องมองเจี้ยนอ้าวด้วยความประหลาดใจขณะที่เจี้ยนอ้าวกำลังไล่ตามมา.
เพลงกระบี่เจี้ยนอ้าว แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?
เจี้ยนอ้าวที่บินออกมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ก่อนที่ในมือของเขาจะขยับ บนอากาศที่ว่างเปล่าปรากฎปราณกระบี่นับร้อยสาย ปราณกระบี่ที่เป็นแก่นแท้รวมตัวกันจนมีขนาดหลายหมื่นลี้.
ในมือของเจี้ยนอ้าวที่ส่องสว่าง ดวงตาของเขาที่เปล่งประกายแสงของกระบี่ ขณะจดจ้องมองไปยังปราชญ์เทพหยิงเห่า.
ปราณกระบี่ที่ยืดยาวหลายแสนลี้ หากมองให้ละเอียด ที่จริงสามารถมองเห็นเหมือนกับโลกใบเล็กด้านในได้เช่นกัน.
"กระบี่เทียน? นี่คือกระบี่เทียนอย่างงั้นรึ?"หยิงเห่าที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
ปราณกระบี่แสนลี้ ที่สามารถตัดฟ้าดิน ความแหลมคมที่ไร้พลังต้าน ฟาดฟันมายังร่างของหยิงเห่า.
ทุกที่ที่มันเคลื่อนที่ผ่าน ห้วงมิติที่ขาดสะบั้น พลังอำนาจของปราณกระบี่แสนลี้นั้นทรงพลังมาก พลังของมันเทียบเท่ากับอุปกรณ์เซียนบรรพชนร้อยชิ้นมารวมกัน ขณะโจมตีไปยังหยิงเห่าอย่างบ้าคลั่ง.
หยิงเห่าที่ยื่นมืออกไป ก่อนที่ร่างกายของเขาจะปะทุเปลวเพลิงที่รุนแรงออกมา กลายเป็นมังกรเพลิงนับร้อยที่พุ่งตรงไปยังปราณกระบี่ที่ใหญ่ยักษ์.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติล้านลี้ที่แตกสะบั้น หยิงเห่าที่ป้องกันพลังการโจมตีของเจี้ยนอ้าวเอาไว้ แม้แต่ต้องใช้มหาวิถีของตัวเอง เห็นชัดเจนว่าเขาไม่สามารถประมาทเจี้ยนอ้าวเอาไวได้เลย.
"ฟิ้ว!"
กระบี่ของเจี้ยนอ้าว และพลังของหยิงเห่าที่ปะทะกันเกิดเป็นหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ จิตสังหารที่คละคลุ้งกระจายไปทั่ว การโจมตีที่รุนแรงเข้าปะทะกับหยิงเห่าอย่างรวดเร็วครั้งแล้วครั้งเล่า.
"ตูมม ~~~ ตูมม ~~~~ตูมม ~~~ ตูมม ~~~~~~~!”
ประชาชนทั่วภาคเหนือ ที่ไม่สามารถมองเห็นภาพด้านในได้ ทว่าก็สามารถบอกได้ว่าต้องเป็นการต่อสู้ที่รุนแรงแน่ เพราะว่าหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์นี้ไม่มี ทีท่าว่าจะฟื้นคืน.
และอีกหนึ่งพลังอีกจุด เสวียนหยวน ที่จริงได้ลงมือเช่นกัน.
เป้าหมายเสวียนหยวนเองก็คือหยิงเห่าเช่นกัน ทว่าเขาไม่ได้บ้าพลังเช่นเจี้ยนอ้าว เขาที่ลอยอยู่ถือแส้ ร่างกายที่แผ่แสงศักดิ์สิทธิ์อาบไล้รอคอยจังหวะอยู่.
ในเวลานั้น ที่ด้านหลังของเสวียนหยวน มีปีกขนาด 20 จั้งปรากฎขึ้น ปีกสีขาวบริสุทธิ์ที่ราวกับว่ายอมท้องฟ้าให้กลายเป็นสีขาวโพลน.
ร่างกายทั่วร่างของเสวียนหยวนที่มีขนมากมายปกคลุม ทุกคนที่เห็นสามารถรับรู้ได้ถึงความงดงาม.
เหล่าผู้ฝึกตนที่จ้องมองเสวียนหยวนเวลานี้หลายคนที่เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"สาม สามร่างอย่างงั้นรึ?"
"นี่เขาแยกร่างเป็นสามร่างอย่างงั้นรึ? หากแต่มันเหมือนกันขนาดนี้เลยรึ?"
"ไม่ใช่ ไม่ใช่ร่างปลอมอย่างแน่นอน เป็นร่างโคลนทั้งสอง!"
"ไม่ จะเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร มันมีพลังที่เหมือนกัน มีพลังเทียบเท่ากันทั้งสามร่าง!"
"พลังเท่ากันอย่างงั้นรึ? จะเป็นได้อย่างไร?"
"ร่างต้นกำเนิดโลก ที่มีสามร่าง!"บางคนที่เอ่ยปากออกมา.
"ร่างต้นกำเนิดโลก? นี่เขามีร่างต้นกำเนิดโลกอย่างงั้นรึ? แฮก ๆ "
..........................................
........................
............
เสียงอุทานที่ดังขึ้นทั่วทุกสารทิศ เสวียนหยวนที่แยกร่างสามร่าง และมีแส้ในมือ ก่อนที่จะพุ่งเข้าไปในหลุมดำเข้าสนับสนุนเจี้ยนอ้าว.
เขาและเจี้ยนอ้าว ต่อสู้กับหยิงเห่าด้วยกัน.
ปราชญ์เทพ? เสวียนหยวนและเจี้ยนอ้าวที่มีเป้าหมายเดียวกัน คือช่วยเหลือจงซาน.
ทั้งสองรู้ดีในเวลานี้เพียงแค่คนเดียวหากต้องการล่าปราชญ์เทพ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ต้องไม่ลืมว่านี่คือปราชญ์เทพ หยิงเห่าสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินได้.
ปราชญ์เทพที่เคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินนั้นทรงพลังมาก เพียงแค่คนเดียวมีแต่จะพ่ายแพ้ แม้นว่าพลังดังกล่าวนั้นจะมีจำกัด ทว่าเป้าหมายของเจี้ยนอ้าวเสวียนหยวนนั้น พวกเขาก็ต้องรับมือทำให้หยิงเห่าหมดแรงเกินกว่าจะเคลื่อนย้ายพลังฟ้าดินได้.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เจี้ยนอ้าว เสวียนหยวน หยิงเห่า คนทั้งสามที่ทำให้หลุมดำยืดขยายออกมาอีกหนึ่งเท่า การต่อสู้ของสุดยอดฝีมือ ได้เปิดฉากอย่างเต็มที่แล้ว!
อีกฝั่งหนึ่ง จงซานในร่างแปลงมังกรแท้ จ้องมองปราชญ์เทพลำดับหนึ่งเฉิงโห่ว.
เฉิงโห่วที่ยังไม่ได้เคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน เวลานี้เขาได้ใช้เพียงเตาเก้าทวีปต้ายวีเท่านั้น.
"วิชากายาเทพอสูร ขั้นที่ 12!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรแท้ที่คำราม มังกรแท้หนึ่งล้านลี้ ที่ร่างกายขยายขนาดอีกครั้งและก็อีกครั้ง.
"ตูมมมมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หัวมังกรที่กระแทกเตาเก้าทวีปต้ายวี.
ทว่าหลังจากกระแทกแล้ว เตาเก้าทวีปต้ายวีที่ปรากฎรอยแตกร้าวขึ้นมาในทันที ขณะที่ร่างมังกรแท้จงซานที่ยังกระแทกซ้ำอีกครั้งและก็อีกครั้ง.