Chapter 1395 ขอพลังล่าปราชญ์เทพ.

ทิศตะวันตกเฉียงใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.

บนเทือกเขาที่เต็มไปด้วยต้นไม้ ที่ด้านหน้าตำแหน่งแห่งหนึ่ง ภายในห้องโถงมีคนห้าสิบคน ผู้นำที่กวาดตามองไปยังทุกคน.

"ปราชญ์เทพจู่ได้สั่งเอาไว้ มหาวิถีจงซาน ราชันย์แห่งกฎ ที่ดูดซับวิถีสวรรค์ของคนอื่นไปใช้ ห้ามใช้วิถีสวรรค์ใกล้ระยะจงซาน จะต้องรักษาระยะห่างออกมาหนึ่งแสนลี้ ทำตามที่ประมุขได้สั่งเอาไว้!"ชายคนที่อยู่ด้านหน้ากล่าวออกมาเสียงดัง.

"รู้แล้ว!"ทุกคนที่รับคำในทันที.

"เริ่ม!"ชายที่อยู่ด้านหน้ากล่าวต่อทุกคน.

"รับทราบ!"

"วูซซ ~~~~~ "วูซซ~~~~ "วูซซ ~~~~ "วูซซ ~~~~!”

วิถีสวรรค์ มหาวิถีของพวกเขาที่ถูกปลดปล่อย ห่างออกมาจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือ กลิ่นอายมากมายที่ระเบิดออกมา โถมทับกระจายไปทุกทิศทาง.

พลังของพวกเขาที่ก่อให้เกิดพายุที่หนักหน่วงรุนแรงกำลังหมุนวนไปรอบ  ๆ   เป้าหมายของพวกเขานั่นก็คือทำลายสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวนั่นเอง.

งานวันเกิดจงซาน ที่ส่งภาพไปทั่วแผ่นดิน เหล่าผู้ฝึกตนมากมายทั่วทวีปเหนือที่สามารถมองเห็นภาพ ผู้คนมากมายจากหลากหลายเมืองใหญ่ พวกเขาที่มองเห็นเซียนบรรพชนจำนวนมากที่กำลังเข้าล้อบกรอบสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.

มีผู้ฝึกตนจำนวนมากที่ซ่อนอยู่รอบ  ๆ  ภูเขาที่เต็มไปด้วยป่าทึบ ดูเหมือนว่าจี้กงหนี่ที่ล่าหมี่เทียนก่อนหน้านี้ เป็นเพียงแค่งานรองอุ่นเครื่องเท่านั้น.

หลังจากนั้น ไท่อี้ที่ลงมือ พร้อมกับผู้ฝึกตนห้าสิบวิถีสวรรค์ เข้าปะทะกับวิถีสวรรค์ต้าเจิ้ง 35 วิถีสวรรค์ในโลกเขตแดนฮวงจุ้ยที่ปะทะกันอยู่.

ตี้เสวียนชาที่ต่อสู้กับไท่อี้ จงเทียนต่อสู้กับลู่หยา.

จงซานที่ประจันหน้ากับเฉิงโห่ว.

ในเวลาเดียวกัน ขณะที่เทียนเต๋าจื่อยืนขึ้น ได้สั่งการให้ห้าสิบเซียนบรรพชนลงมือ นี่คือการต่อสู้ของภพหยางอย่างงั้นรึ?

เซียนบรรพชน ในเวลานี้กำลังเข้าต่อสู้ตายกันแล้วอย่างงั้นรึ?

เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่สูดหายใจลึก ต้าเจิ้งเวลานี้กำลังจะล่มสลายแล้วอย่างงั้นรึ?

ตระกูลเทียนส่งยอดฝีมือเซียนบรรพชนออกมาห้าสิบคน ทว่าที่ด้านเหนือ ภายในป่าทึบ กองกำลังเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งที่เวลานี้กำลังจ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.

ที่ด้านข้างเซียนเซิงซือ ปรากฎเซียนเซิงซืออีกร่าง เป็นศพปราชญ์เทพนั่นเอง.

"เตรียมปะทะศัตรู!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"รับทราบ!"ทุกคนที่รับคำเสียงดัง.

"ปัง ~~~~ ปัง ~~~~~ ปัง ~~~~ ปัง ~~~~!”

25 วิถีสวรรค์ที่พวยพุ่ง.

ต้าเจิ้ง ที่เพิ่งรวมทวีปเหนือเป็นหนึ่ง มีประวัติไม่ยาวนานนัก ภพหยินเองก็ยังไม่เพียงพอ ดังนั้น ในภพหยาง การมีเซียนบรรพชนเท่านี้ก็นับว่ามหัศจรรย์แล้ว.

25 เซียนบรรพชน กับฝ่ายตรงข้าง 50 เซียนบรรพชนอย่างงั้นรึ?

ที่ด้านหน้าจินเผิงที่ถือง้าวฟางเทียนฮวาจี ไม่รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย ร่างกายของเขาที่ก้าวออกมาเตรียมเข้าปะทะกับคนของตระกูลเทียน.

"วูซซ  "วูซซ  "วูซซ ........................!”

“ปัง ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

มหาวิถีสีทองของจินเผิงที่เข้าปะทะกับเซียนบรรพชนของตระกูลเทียน.

พลังปะทะที่รุนแรงหนักหน่วง ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว เหล่าเซียนบรรพชนที่เวลานี้เริ่มเข้าต่อสู้กันแล้วเช่นกัน.

เซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่ง.

"กริ๊ง กริ๊ง กริ๊ง ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

"อำนาจศพ ฟื้นคืนสู่โลกหล้า~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

สิ้นเสียงของเซียนเซิงซือ กองทัพของเซียนบรรพชนที่ปรากฎขึ้นทุกทิศทาง เก้าตำแหน่ง ทันใดนั้นเก้าเจียงซือที่ผุดขึ้นมาจากบนพื้น เป็นเก้าร่างเจียงซือเฉินที่เซียนเซิงซือหลอมขึ้นมานั่นเอง.

"โฮก ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

"โฮก ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

..............................

..................

......

เก้าร่างเฉินที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า คำรามเสียงดังสนั่น จากนั้น จากใต้พื้นโลก ปรากฎปราณทมิฬที่ผุดขึ้น ปราณทมิฬที่ตั้งตระหง่านทำให้เมฆครึ้ม ทะลวงไปถึงดวงดารา.

ปราณทมิฬที่ปกคลุมผืนโลก จากนั้นศพมากมายเองก็ผุดขึ้นมาจากบนผืนโลกเช่นกัน ก่อนที่จะพุ่งตรงไปยังทิศทางของเซียนบรรพชนเช่นกัน.

ศพมากมายนับไม่ถ้วนที่รวมตัวกัน ศพจากยุคโบราณกาลที่ผุดออกมา.

เก้าเจียงซือร่างเฉินที่โอบล้อมไปด้วยวิถีสวรรค์ ทะลวงสนามรบ เซียนเซิงซือที่สั่นกระดิ่ง ขณะที่นำศพปราชญ์เทพก้าวตรงไป ข้ามผ่านหมอกทมิฬที่ปกคลุม.

กลุ่มของเซียนเซิงซือ ที่สามารถต้านเอาไว้ได้ แม้นว่าจะมีเพียงเซียนบรรพชน 35 คน รวมศพปราชญ์เทพ ทว่าคนของตระกูลเทียนถึงจะมี 50 คนก็นับว่าเป็นการต่อสู้ที่เสี่ยงด้วยเช่นกัน.

ปราณทมิฬที่ปกคลุม กลิ่นอายศพที่ฟุ้งไปทั่วอากาศ พื้นที่รอบ  ๆ  เวลานี้ ทำให้ทุกคนหายใจติดขัด.

งานวันเกิดจงซาน ทว่าเป็นงานที่เสี่ยงภัย พื้นที่รอบ  ๆ   ที่มีเซียนบรรพชนกว่าสองร้อยคนที่ต่อสู้กัน.

เรื่องนี้ สุดท้าย? หรือเริ่มต้นกัน?

เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่หัวใจสั่นไหวไปมา คิดไปต่าง  ๆ  นานา  ด้วยแววตาท่าทางตื่นตะลึง.

หมอกสีขาวจากการต่อสู้ของดินแดนฮวงจุ้ย ปราณสีดำอีกแห่งที่ปรากฎขึ้นอีก หายความว่าอย่างไร? อำนาจศพ ฟื้นคืนสู่โลกหล้า? ไม่เคยได้ยินมาก่อน.

บางที ยังมีบางคนที่เพิ่งตัดสินใจจะเข้าร่วมต้าเจิ้ง ทว่าเวลานี้ ที่จริงไม่มีใครสามารถนั่งได้เลย พวกเขาที่นิ่งงันเฝ้ารอผลสุดท้าย.

--------------------

ลานตำหนักซ่างเฉิน.

เทียนเต๋าจื่อที่โบกมือ ส่งคนตระกูลเทียนออกมา ในเวลานี้ เหล่ายอดฝีมือที่สามารถมองเห็นการต่อสู้ที่หนักหน่วงรอบ  ๆ  ได้.

"ตระกูลจาง?เซียนเซิงซือ? จงซาน มีข้าราชบริพารเช่นนี้ เจ้านับว่าโชคดีจริง  ๆ   ไม่ บางทีอาจจะเป็นโชคร้าย ทว่าจะอย่างไรก็ไม่สำคัญ ข้าราชบริพาร? ไม่มีราชา ก็ไม่มีข้าราชบริพาร!"เทียนเต๋าจื่อที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.

เห็นชัดเจนว่าเทียนเต๋าจื่อนั้นยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามกับจงซาน และที่ด้านหลังเทียนเต๋าจื่อเองก็ยังมีปราชญ์เทพเทียนโจวจี่ออีก แน่นอนว่าเวลานี้พวกเขาที่จ้องมองจงซานด้วยความเย็นชา.

"บางที อาจไม่ใช่!"ในเวลาเดียวกันปรากฎหนึ่งเสียงที่ดังขึ้นในทันที.

ดวงตาของเทียนเต๋าจื่อที่หดเกร็ง ขณะที่หันหน้าจ้องมองไปยังหยิง.

ท่าที่ของหยิงในเวลานี้ แสดงออกมาเป็นปฏิปักษ์กับเทียนเต๋าจื่อชัดเจน เวลานี้ด้านหลังหยิงก็มีกุยกู่ซือ พวกเขาทั้งคู่ที่เข้ามาใกล้เทียนโจวจื่อ.

จุดยืนของหยิง ช่วยเหลือจงซาน!

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"จงซานที่หัวเราะเสียงดัง.

"หยิง?"เทียนเต๋าจื่อกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.

"ล่าปราชญ์เทพ หากเจ้ารักษาท่าที ข้าเองก็จะรักษาท่าทีเช่นกัน ลบหลู่ฟ้าดิน สร้างความโกลาหลอย่างงั้นรึ? สำหรับราชันย์เทวะเทพ ทุกคนย่อมเคารพฟ้าดิน ไม่ต่อต้านเทียนชู ส่วนการสร้างความโกลาหลสร้างกรรม มันคือหลักการของราชวงศ์ชื่อเสียงชื่อเสียงวาสนาอยู่แล้ว."หยิงที่กล่าวเสียงเย็น.

เห็นชัดเจนว่า หยิงที่กำลังกล่าวตำหนิเทียนเต๋าจื่อ.

"หืม? เจ้าต้องการช่วยจงซานอย่างงั้นรึ?"เทียนเต๋าจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม.

"สิ่งที่เหนือล้ำ ที่แม้แต่เทียนชูก็ไม่สามารถหนีพ้น มันคือกรรม ในอดีต งานวันเกิดข้า จงซานได้ช่วยข้าก่อตั้งศาลสวรรค์ วันนี้งานวันเกิดจงซาน ข้าเองก็ต้องตอบแทนกลับไป มันคือกรรม."หยิงที่กล่าวเสียงเย็น.

เทียนเต๋าจื่อที่เผยรอยยิ้มดูแคลน "หยิง? ดี ข้าต้องการเห็น ว่าเจ้าจะมีความสามารถอะไรมาขวางข้า!"

หยิงที่กล่าวออกมาอย่างไม่แยแส "เจ้าลองได้! เชิญ!"

คำพูดของหยิง การต่อสู้นี้ ย่อมเป็นไปด้วยความเหมาะสมอย่างแน่นอน.

ด้วยร่างเทียนตี้ เทียนเต๋าจื่อย่อมไม่สามารถประมาทได้.

"ฟิ้ว!"

ทั้งสองร่างที่บินขึ้นไป พุ่งตรงขึ้นไปบนอวกาศ.

“ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

บนท้องฟ้า เกิดระเบิดดั่งสนั่น เกิดหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ การต่อสู้ที่หนักหน่วงบดขยี้ดวงดารารอบ  ๆ  ให้แตกสลาย.

ผู้ฝึกตนมากมายเวลานี้ต้องเผยท่าทางตื่นตะหนกขึ้นมาในทันที.

บนอวกาศที่สูงขึ้นไป เกิดหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ขึ้น? สองคนแข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?

"เทียนโจวจื่อ เชิญ!"กุยกู่ซือที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

เทียนโจวจื่อที่ไม่ยินดีที่จะมองจงซาน เขาที่เศร้าใจหดหู่ใจ จงซานต้องโชคดีทุกครั้งเลยรึ?

เทียนโจวจื่อที่ไม่ค่อยยินดีนัก ขณะบินเข้าไปในการต่อสู้ของเทียนเต๋าจื่อและหยิง.

ในตำหนักซ่างเฉิน เหล่ายอดฝีมือที่จากไปเกือบหมด.

เวลานี้ยังคงเหลือจงซาน เจี้ยนอ้าว เสวียนหยวน เฉิงโห่วและหยิงเห่า.

เฉิงโห่วที่ใบหน้ามืดมน หยิงเห่าที่กำลังขมวดคิ้วไปมา.

"หยิงเห่า งานเลี้ยงจบแล้ว เจ้าควรจากไปตอนนี้!"จงซานที่ชี้ไปยังประตู.

เฉิงโห่ว "........................!”

หยิงเห่า"........................!”

"ชิ จงซาน ปากดีนักนะ วันนี้ เป็นวันตายอยู่แล้ว หยิงเห่ามาเพื่อกำจัดเจ้า? เจ้านี่ช่างหน้าหนาจริง  ๆ  !"เฉิงโห่วที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.

เฉิงโห่วไม่ได้หวาดกลัวจงซาน ทว่าสถานการณ์เวลานี้มันดูแปลกประหลาดเกินไป.

หากหยิงเห่าถูกชักจูงให้จากไป ก็หมายความว่าเขาจะต้องต่อสู้กับจงซานเพียงลำพัง จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

หยิงเห่าที่จ้องมองจงซาน ท้ายที่สุดก็เอ่ยออกมาว่า "ดี ข้าจะไม่ไป  ............!”

หยิงเห่าที่กล่าวยังไม่จบด้วยซ้ำก็ถูกจงซานกล่าวขัด.

"ไม่จำเป็นยังไงก็ไม่มีราคาอะไร!"จงซานเอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.

หยิงเห่า “............!”

"ประชาชนต้าเจิ้ง โปรดยกมือขวา มอบพลังให้ข้าสังหารปราชญ์เทพ กองทัพทุกกองทุกเมืองปกป้องพื้นที่รอบ  ๆ  เอาไว้ ป้องกันคนลอบโจมตีประชาชนของข้า ใครหาญกล้าสังหารห้ามปรานี~~~~~~~~~~~~~~!”

จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดังในทันที.

"โฮก ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ทะเลชื่อเสียงชื่อเสียงวาสนา มังกรชื่อเสียงชื่อเสียงวาสนาขีดชาดที่คำรามเสียงดังกึกก้อง.

"โฮก!“”โฮก!“”โฮก!”........................

ทั่วทวีปเหนือ เหล่ามังกรชื่อเสียงชื่อเสียงวาสนาขนาดเล็กที่คำรามดังกึกก้อง จากนั้นเสียงของจงซานก็ถูกส่งไปยังหูของทุกคน.

การต่อสู้ที่ตำหนักซ่างเฉิน มีการฉายภาพไปทั่วทวีปเหนือนั่นเอง ทำให้พวกเขารู้ว่าจงซานกำลังต่อสู้กับใคร.

"ล่าปราชญ์เทพ? เซิ่งหวังต้องการล่าปราชญ์เทพจริง  ๆ  !"ทันใดนั้นก็มีบางคนที่กำลังร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น.

"เป็นเฉิงโห่ว หรือหยิงเห่า? หรือทั้งคู่เลย?"

"ทุกคนยกมือขวาขึ้น ช่วยเซิ่งหวังล่าปราชญ์เทพ.

"มีทหารคุ้มกันอยู่ ย่อมไม่มีใครกล้าทำอะไรพวกเขา ยกมือขวาขึ้น.

....................................

..................

......

ในเวลานี้เหล่าผู้ฝึกตนมากมายทั่วทวีปเหนือ ประชาชนมากมายที่ชูมือขวา พลังของพวกเขาที่หายไปอย่างรวดเร็ว พวกเขาที่มั่นใจว่าตัวเองจะปลอดภัย ด้วยคำสั่งของจงซานที่ให้ทหารทุกคนดูแลป้องกันความปลอดภัย เป็นห่วงประชาชนอย่างชัดเจน.

ในเวลานี้ ประชาชนที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น พวกเขาที่ดีใจ ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.

พวกเขาที่ชูมือขวา ช่วยล่าปราชญ์เทพ เซิ่งหวังต้องสังหารปราชญ์เทพลง เป็นผู้ใด?เฉิงโห่ว? หยิงเห่ารึ?ทั้งคู่อยู่ที่เดียวกัน.

วูซซ! วูซซ! วูซซ!

ในเวลานี้ทุกคนที่ชูมือ ประชาชนมากมายที่มอบพลังแทบทั้งหมดออกไป ร่างกายที่อ่อนแรง ทว่าประชาชนไม่ได้คิดอะไร พวกเขาที่นอนลงกับพื้นเงยหน้าจับจ้องมองภาพฉายบนท้องฟ้า.

การต่อสู้ที่สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่กำลังวุ่นวายโกลาหล บ้าคลั่ง รุนแรง.

"ชิ!"เฉิงโห่วแค่นเสียง จากนั้นก็ปรากฎพายุสายฟ้าที่ฟาดลงมากระแทกร่างของจงซาน.

อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ จงซานไม่ต่อต้านแม้แต่น้อย.

“เปรี้ยง ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

สายฟ้ามากมายที่พุ่งเข้าไปในร่างจงซาน เกิดเสียงดังลั่น ไม่ก่อให้เกิดความเสียหาย แม้แต่ถูกจงซานดูดซับไปด้วยซ้ำ.

"ลืมบอกไปเกี่ยวกับร่างของข้า ข้ามีภูมิต้านสายฟ้า! สายฟ้าของเจ้าหาได้ทำอะไรข้าได้!"จงซานทีกล่าวหยัน.

ระหว่างที่กล่าวนั้น จงซานที่ชี้มือไปยังเฉิงโห่ว ที่ด้านข้าง เจี้ยนอ้าวและเสวียนหยวนที่พุ่งเข้าหาหยิงเห่าทันที!