Chapter 1385 ผนึกไว้ในแกนโลก.
จงซานที่ยกแก้วสุราขึ้นจิบ จ้องมองการต่อสู้ของราชันย์เทพ กับปราชญ์เทพ.
กับท่าทางง่าย ๆ สบาย ๆ นี่คืออะไร? จงซานช่างมีจิตใจที่หาญกล้านัก.
ทั่วทั้งทวีปเหนือ เมืองใหญ่ ผู้ฝึกตนมากมายที่จับจ้องมองภาพที่เกิดขึ้นไม่วางตา ปราชญ์เทพ? กับอดีตเทียนตี้? การต่อสู้ของสุดยอดฝีมือในโลกหล้า แน่นอนว่านี่คือการต่อสู้ที่ยากจะได้เห็น หลาย ๆ คน การต่อสู้มากมายในอดีต ต้องบอกได้ว่าไม่สามารถเทียบกับครั้งนี้ได้แน่.
แม้แต่ผู้ฝึกตนบางคนที่จวนจะตัดผ่านระดับแล้ว ยังหยุดบำเพ็ญ ออกมาชมการต่อสู้ของราชันย์เทพ กับปราชญ์เทพ.
ส่วนจงซานที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉินยังคงยกแก้วสุราเชิญทุกคนดื่ม ขณะดูการต่อสู้.
การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรง แม้นว่าจะไม่ถึงกับฟ้าถล่ม ทว่ากับท่าทางที่สบาย ๆ ไม่แยแส ต้องจิตใจหาญกล้าขนาดใหน ในดินแดนของตัวเองที่กำลังวุ่นวาย ยังคงเชิญคนอื่น ๆ ดื่มสุราชมการแสดงอยู่นี่กัน? หาญกล้าเกินไปแล้ว.
กับท่าทางแสดงออกของจงซาน เขาเองก็ต้องการเลือกปราชญ์เทพมาสู้ด้วยหรือไม่?
ภาพที่ถูกฉายไปทั่วทวีปเหนือ ทุกคนที่เห็นท่าทางของเซิ่งหวังต้าเจิ้งจงซานที่ไร้ความกังวล.
ในเวลานั้น เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่มองเห็นท่าทางจงซาน ถึงกับจิตใจรุ่มร้อนขึ้นมาในทันที.
"ศิษย์พี่ หลังจากการต่อสู้นี้สิ้นสุดลง ข้าต้องการเข้าร่วมต้าเจิ้ง!"
"อาจารย์ ศิษย์ต้องการอยู่ต้าเจิ้ง!"
"บรรพชน ศิษย์พบเป้าหมายแล้ว!"
....................................
........................
............
เหล่าผู้ฝึกตนไร้สังกัด ผู้คนมากมายที่พบเห็นความยิ่งใหญ่อหังการของจงซาน ไม่คิดเลยว่าจะน่าเกรงขามถึงเพียงนี้เลยรึ? เพราะว่าภาพที่พวกเขาเห็นในเวลานี้ เป็นอะไรที่ยากจะอธิบาย จงซานที่เต็มไปด้วยความยิ่งใหญ่สูงศักดิ์! ดูเปล่งประกาย ร่ำสุราชมการต่อสู้ของปราชญ์เทพ.
เหล่าผู้ฝึกตนไร้สังกัด ผู้คนมากมายต่างก็ยกสุราขึ้นแสดงท่าทางเหมือนกับจงซาน ประชาชนต้าเจิ้งทั่วภาคเหนือที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น มีน้อยคนนักที่จะเผยท่าทางเป็นกังวลออกมา.
ลานตำหนักซ่างเฉิน.
จงซานที่ยกแก้วสุราเชิญคนอื่นดื่มอย่างใจเย็น ราวกับว่าการต่อสู้ของราชันย์เทพและปราชญ์เทพ เป็นเพียงการแสดงเพื่อความเพลิดเพลินเท่านั้น ผู้คนมากมายที่ต้องสูดหายใจลึก ก่อนที่จะยกสุราขึ้นดื่มช้า ๆ .
หลาย ๆ คนที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย ส่วนภายในใจนั้นคิดอะไรไม่มีใครรู้.
จงซานที่เชิญทุกคนดื่ม พร้อมกับมองสนามรบทางทิศใต้.
เสาไฟที่ปิดล้อมพื้นที่ เปลวเพลิงที่โชติช่วง มากขึ้นเรื่อย ๆ ห้วงมิติที่สั่นไหว ทะเลเปลวเพลิงที่ลุกโชนเดือดพล่าน มองเห็นภาพเงาทั้งสองด้านใน หมี่เทียนขนาดหมื่นจั้ง และจี้กงหนี่ขนาดหมื่นจั้ง!
หมี่เทียนที่ยื่นมือกดออกไปด้านหน้า อวกาศที่กลายเป็นมืดลง พลังของหมี่เทียนที่ดูดซับเข้ามาในทันที.
หมี่เทียนที่ดูดซับพลังฟ้าดิน ก่อนที่จะปลดปล่อยพลังที่รุนแรงน่าสะพรึงออกมา ประชนชนทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายที่หนักหน่วงกดทับลงมาทันที.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
มังกรทองชื่อเสียงวาสนา 19 เล็บสองตนที่คำรามดังกึกก้อง เมฆชื่อเสียงวาสนาที่ส่องประกาย เข้าปะทะสลายแรงกดดันดังกล่าวออกไป.
ประชาชนในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่พ่นลมหายใจยาว จากนั้นก็สามารถมองเห็นสนามรบทางทิศใต้ได้เหมือนเดิม.
"จี่กงหนี นี่ไม่ใช่เมืองหลี่เห่าเซิ่งของเจ้า ลำพังแค่เจ้าในเวลานี้ ไม่ใช่คู่มือของข้า จงมองดูสี่ภูตสวรรค์ที่ดูดซับพลังฟ้าดินซะ~~~~~~~~~~~~~!”หมี่เทียนที่ตะโกนออกมาด้วยความมั่นใจเป็นอย่างมาก.
“วูซซ ~~~~ วูซซ ~~~~~ วูซซ ~~~~ วูซซ ~~~~~~!”
วิถีสวรรค์สี่เส้นที่ปรากฎขึ้นรอบ ๆ หมี่เทียน สี่ภูตวิถีสวรรค์ ซือ เหม่ย หวัง เหลียง นอกจากนี้ยังมีพลังอำนาจฟ้าดินที่ถูกดูดซับเข้ามาในร่าง.
สี่ภูตวิถีสวรรค์ ที่กลิ่นอายน่าสะพรึงแผ่ผลักดันทุกอย่างออกไป แม้แต่เปลวเพลิงที่ลุกโชติช่วงยังเปิดเป็นทาง.
"ครืนนนน!”
เปลวเพลิงที่รุนแรง ทำให้ห้วงมิติแตกเป็นทางกลายเป็นหลุมดำที่ใหญ่ยักษ์ยืดยาวออกไป.
แม้นว่าผู้คนทั่วไปจะไม่สามารถมองเห็นภาพภายในหลุมดำ ทว่าเหล่ายอดฝีมือที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน มีรึที่จะมองไม่เห็น?
สี่ภูตวิถีสวรรค์ หมี่เทียนที่อยู่ในตำแหน่งบัญชาการ พลังของฝ่ายตรงข้ามที่รุนแรงระเบิดออกมา กดดันจี้กงหนี่ จี้กงหนี่ราวกับจะถูกบดบี้ จนไม่สามารถต้านได้.
ปราชญ์เทพก็คือปราชญ์เทพ ด้วยอำนาจฟ้าดิน ความสามารถเคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดิน เป็นพลังที่ยากจะต้านทานจริง ๆ .
ในมือของเขาที่ถือกระบี่ราชันย์เทพ จี้กงหนี่ที่ชี้ไปยังด้านหน้า ก่อนที่จะก้าวขึ้นไปบนแท่นบูชาฟ้าดินตำแหน่งชีวิต สายตาที่จ้องมองไปยังทางใต้ เหม่ย? หมาป่าสวรรค์เก้าหาง ดวงตาที่เปลี่ยนเป็นสีแดงซ่าน เผยความโกรธเกรี้ยวจ้องมองมายังจี้กงหนี่.
"เป๋าซือ ท้ายที่สุดข้าก็พบแล้ว!"เสียงของจี้กงหนี่ที่แหบเครือ ไม่สามารถบอกอารมณ์ได้แน่ชัดว่าดีใจหรือเศร้าใจ.
"เจ้าพบแล้ว เจ้าก็จะกลายเป็นเหมือนกับนาง ต้าโจว? วันนี้ต้าโจวจะถูกลบออกจากโลกใบใหญ่!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงยโส.
จี้กงหนี่ที่หันหน้าไปมองหมี่เทียน แววตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
"เจียงจื่อหยา กัวซือฝู อู๋จิวเทียน เริ่มได้~~~~~~~~~~~~!”
"รับทราบ!"เสียงจากทั่วทุกสารทิศที่ดังขึ้นในทันที.
"ลำพังพวกเขานะรึ?"หมี่เทียนกล่าวเหยียดหยัน.
“วูซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนอวกาศที่มืดมิดเข้าไปอีก ราวกับว่ามีบางคนที่เคลื่อนย้ายอำนาจฟ้าดินเพิ่มอีกคน.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
พลังที่มากมายแข็งแกร่งที่ร่อนลงมาจากบนท้องฟ้า โถมทับไปยังหมี่เทียน จี้กงหนี่ที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา แรงกดดันทั้งหมดที่บดทับ กระแทกลงมาด้านล่าง.
หมี่เทียนที่ถูกพลังกระแทกลงมาด้านล่าง พลังด้านล่างที่ดูดร่างของเขาทำให้พวกเขาจมลงไปในผืนแผ่นดิน เป็นการลอบโจมตีขณะที่เขากำลังเผลออยู่.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หมี่เทียนที่ถูกโจมตีผลุบลงใต้ผืนแผ่นดิน.
"กงซูจื่อ คาดไม่ถึงว่าเจ้าจะลอบโจมตีข้า?"หมี่เทียนที่คำรามออกมาด้วยความโกรธ.
กงซูจื่อ ปราชญ์เทพของต้าโจว รับคำสั่งของจี้กงหนี่ เขาที่หายไปจากด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิน รอคอยก่อนที่จะลงมือโจมตีให้หมี่เทียนจมลงใต้ผืนปฐพี.
วูซซ!
ปราชญ์เทพก็คือปราชญ์เทพ ขณะที่เขาตั้งตัวได้ เขาที่กำลังเตรียมตัวพุ่งหนีขึ้นมาด้านบน.
"กวี๊กก ๆ ~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~! "
เสียงหมู่มวลหงส์ที่ดังก้องไปทั่วท้องฟ้า หงส์เพลิงมากมาย ที่ถือม้วนคัมภีร์ก่อนที่จะคลี่มันออกมาช้า ๆ
ม้วนคัมภีร์ที่ส่องประกายแสง ลำแสงที่แผ่ออกมา ด้านในปรากฎเป็นภูเขาและแม่น้ำ ขณะที่มันปล่อยหมอกพายุออกมาหมุนวนรอบ ๆ มากมายไร้ที่สิ้นสุด.
"แผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาอย่างงั้นรึ?"ภายในใจของหมี่เทียนที่สั่นไหว.
"ม่อจื่อ เจ้ากำลังทำอะไร? ยังไม่มาช่วยข้าอีกรึ? ช่วยข้าออกไปจากตรงนี้!"หมี่เทียนที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
"ตูมมมมม!"
แผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาที่ปรากฎขึ้นโถมทับลงมาจากด้านบนลงล่างตำแหน่งบนศีรษะของหมี่เทียน ผลักดันให้หมี่เทียนจมลงไปในลาวาเปลวเพลิงที่มากมายไร้ที่สิ้นสุด ด้วยพลังของแผนภูมิที่กำลังโถมทับปล่อยพลังกดลงไปด้านล่าง.
"ตูมมมมม!"
แผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาสลายหายไป จากนั้นแผนภูมิก็ได้กลายเป็นภูเขาและแม่น้ำ ขณะทำให้เกิดเป็นหลุมดำใหญ่ยักษ์ขึ้นมา.
แผนภูมิภาพที่เปลี่ยนจากภาพวาดกลายเป็นสิ่งที่มีอยู่จริง.
หงส์เพลิงที่บินเข้าไปในแผนภาพ เจียงจื่อหยาและคนของต้าโจวเองก็เช่นกัน ได้เข้าไปในแผนภาพ ขณะที่ยืนอยู่ด้านบนของภูเขาด้านในแผนภาพอย่างชัดเจน.
บนอากาศ ซือ เหม่ย หวัง เหลียงและอีกห้าร่างที่เป็นหุ่นเชิดวิถีสวรรค์ที่กงซูจื่อสร้างขึ้นมาเข้าขวางพวกมัน.
“วูซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เงาหนึ่งร่างที่ปรากฎขึ้นในสนามรบ เป็นม่อจื่อที่อยู่ลานซ่างเฉินก่อนหน้านี้ได้ลงมือแล้ว ด้วยความเร็วยากที่จะมีใครเทียบได้ ทว่าพริบตานั้น มีเพียงแค่ม่อจื่อได้อย่างไรที่ตอบสนอง.
"ฟิ้ว!"กงซูจื่อที่ออกมาขวางม่อจื่อเอาไว้.
"ม่อจื่อ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องของเจ้า นี่เป็นการต่อสู้ของเซิ่งหวังและหมี่เทียน ทางที่ดีเจ้าไม่ควรเข้าไปยุ่ง!"กงซูจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"แผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาอย่างงั้นรึ? หมี่เทียนและจี้กงหนี่ล่ะ?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"พวกเขาถูกผนึกอยู่ในแกนโลกแล้ว การต่อสู้ ภายในโลกดังกล่าว นี่คือการต่อสู้ที่ยุติธรรม!"กงซูจื่อที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ยุติธรรม? จี้กงหนี่ที่อาบเปลวเพลิงจุติคืนกลับ ภายในแกนโลกนั้น เขาแทบกลายเป็นอมตะแม้แต่ระงับพลังอำนาจฟ้าดินได้ นี่คือสิ่งที่เรียกว่ายุติธรรมอย่างงั้นรึ?"ม่อจื่อคำรามออกมาเสียงดัง.
มื่อจื่อที่ยื่นมือออกไป พุ่งตรงไปยังแผนภูมิแม่น้ำและขุนเขา.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ฝ่ามือของกงซูจื่อที่ฟาดออกมา รับฝ่ามือของม่อจื่อ ทั้งสองที่ปะฝ่ามือกัน เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ได้ยินว่าว่าปราชญ์เทพม่อจื่อสามารถควบคุมหุ่นเชิดได้เช่นกัน เป็นวิชาเทวะที่ยากจะรับมือ หวังว่าจะได้เปิดหูเปิดตาเทียบกับวิชาควบคุมหุ่นเชิดของข้า!"กงซูจื่อที่ขวางม่อจื่อเอาไว้.
ส่วนที่ลานตำหนักซ่างเฉิน ผู้คนมากมายหลากหลายที่จับจ้อง ทว่าไม่มีใครลงมือแต่อย่างใด ต้องไม่ลืมว่าพวกเขาไม่ได้มีมิตรภาพอะไรต่อกันที่ต้องเอาชีวิตไปเสี่ยง การต่อสู้นี้ไม่เกี่ยวกับพวกเขา พวกเขาจะไปเปลืองแรงโดยเปล่าประโยชน์เพื่ออะไร? ปล่อยให้ทั้งคู่ล่มสลายไปพร้อมกันถึงจะเป็นการดี.
เหล่ายอดฝีมือหาได้สนใจกงซูจื่อและม่อจื่อ ทว่าพวกเขากำลังจับจ้องแผนภูมิที่กลายเป็นภูเขาและแม่น้ำที่ได้ผนึกผืนปฐพีอย่างงั้นรึ? นี่คือผนึกเปลวเพลิง? แม้แต่ปราชญ์เทพก็ยากจะทะลวงได้?
ที่ทางเหนือของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
เทพแห่งภัยพิบัติและราชันย์เทพเขียวที่ซ่อนอยู่ในป่าไม้ทึบ.
"แผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาอย่างงั้นรึ? คาดไม่ถึงเลยว่าจะใช่จริง ๆ ? ไม่ใช่ว่าแผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาถูกทำลายไปพร้อมกับนวีหวาที่ร่วงหล่นจากสวรรค์แล้วรึ?"เทพแห่งภัยพิบัติที่ขมวดคิ้วไปมา.
"แผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาของนวีหวาอย่างงั้นรึ? นี่เป็นแผนภูมิแม่น้ำและขุนเขาของฟู่ซี่ หลังจากนั้นก็ได้มอบให้กับนวีหวา ตอนนี้มันได้มาอยู่ในมือของจี้กงหนี่แล้ว."ราชันย์เทพเขียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"ฟู่ซี่อย่างงั้นรึ?"
"ใช่แล้ว มีข่าวลือว่า ก่อนที่ฟู่ซี่จะบำเพ็ญวิถีช่วงชิงชะตา เขาคือสุดยอดราชา จากนั้นเขาได้ทิ้งวิถีราชาก้าวสู่วิถีช่วงชิงชะตา เขาที่หลอมราชวงศ์ชื่อเสียงวาสนาของเขา ให้กลายเป็นแผนภูมิแม่น้ำและขุนเขา ใช้ชื่อเสียงวาสนาที่มี กรรมวาสนาก้อนใหญ่ ตลอดจนลิขิตมากมาย รวมกัน ทำให้มันกลายเป็นของวิเศษที่เหนือล้ำกว่าอุปกรณ์ปราชญ์เทพสะอีก."ราชันย์เทพเขียวเอ่ย.
"ฟู่ซี่?"เทพแห่งภัยพิบัติขมวดคิ้วไปมา.
"ฟู่ซี่ แม้แต่หงจวินยังต้องขอคำแนะนำเกี่ยวกับวิถีช่วงชิงชะตากับเขาในอดีต เขาคือผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาอันดับหนึ่งของโลกหล้า ช่างน่าเศร้า ชีวิตของเขานั้นไร้ซึ่งโอกาสที่ดี!"ราชันย์เทพเขียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"เทพแห่งภัยพิบัติที่พยักหน้ารับ.
"ข้าเห็นราชันย์เทพหยกแล้ว!"ราชันย์เทพเขียวที่ดวงตาหรี่เล็กจดจ้องมองไปยังหนึ่งในสี่ภูตวิถีสวรรค์ เหลียง.
หนึ่งในสี่ภูตวิถีสวรรค์ ประจำทิศเหนือเหลียง สวมชุดคลุมราชา ดวงตาที่เป็นสีแดง แม้นว่าจะถูกหลอมให้กลายเป็นหุ่นเชิด แต่ก็ยังแผ่กลิ่นอายของราชันย์เทพออกมา.
"ยังไม่ถึงเวลา หมี่เทียนยังไม่ตาย สี่ภูตวิถีสวรรค์ยังอยู่ในการควบคุมของเขา!"เทพแห่งภัยพิบัติส่ายหน้าไปมา.
"อืม!"ราชันย์เทพเขียวที่ขมวดคิ้วไปมา.
การต่อสู้ที่ทิศใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่ทำให้ทุกคนตกใจ การต่อสู้ของราชันย์เทพและปราชญ์เทพ ในเวลานี้ก็มีการต่อสู้ของปราชญ์เทพและปราชญ์เทพแล้ว ทำให้ประชาชนมากมายทั่วทวีปเหนือ ต่างก็ตะโกนออกมาด้วยเสียงของความพึงพอใจ
ผู้ฝึกตนมากมายที่มาจากทั่วทุกสารทิศ ตะโกนออกไปเพราะการเดินทางครั้งนี้ไม่เสียแรงเปล่า พวกเขาทุกคนที่จ้องมองด้วยความสนใจ การต่อสู้ของราชันย์เทพและปราชญ์เทพ แม้แต่การต่อสู้และปราชญ์เทพกับปราชญ์เทพอีกคู่?
งานวันเกิดของจงซานที่เพิ่งเริ่ม ก็มีสามปราชญ์เทพหนึ่งราชันย์เทพเข้าร่วมการแสดงแล้วรึ? แล้วยอดฝีมือที่เหลือล่ะ? บางทีพวกเขาอาจจะเข้าร่วม..?