Chapter 1382 ลานตำหนักซ่างเฉิน.
ลานตำหนักซ่างเฉิน.
ที่นั่งที่ใกล้กับเทียนเต๋าจื่อ ยังมีที่นั่งสุดท้ายเหลืออยู่ แขกทั้งหมดต่างก็คาดเดาว่าเป็นใครคนสุดท้าย.
ในเวลานี้ ไท่อี้ หยิง และจี้กงหนี่ คนทั้งสามที่ประจำที่ บัลลังก์ของพวกเขาเริ่มแปรเปลี่ยนรูปร่างด้วยตัวเอง.
บัลลังก์ของพวกเขาที่แปรรูปกลายเป็นบัลลังก์เก้ามังกร บัลลังก์ของหยิงที่กลายเป็นมังกรทมิฬ บัลลังก์ของจี้กงหนี่กลายเป็นบัลลังก์มังกรน้ำเงินเข้ม ส่วนบัลลังของไท่อี้ที่แปรเปลี่ยนเป็นมังกรทอง แผ่กลิ่นอายของราชันย์เทพออกมา.
เทียนเต๋าจื่อเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย คิดอยู่เล็กน้อย เจี้ยนอ้าวและเสวียนหยวน คงจะไม่มีพลังในการเปลี่ยนรูปลักษณ์ของบัลลังก์เป็นแน่.
ไม่ใช่ว่าพวกเขาไม่พอใจรูปลักษณ์ของบัลลังก์ ทว่านี่คือการเผชิญหน้ากับราชาคนอื่น พวกเขาที่เป็นราชันย์เทพ ย่อมไม่สามารถแสดงออกมาด้วยความธรรมดาแน่ พวกเขาย่อมต้องมีจุดยืนเป็นของตัวเอง.
ผ่านไปไม่นาน ลำแสงอีกสองเส้นก็ปรากฎขึ้น เข้ามาที่ลานของตำหนักซ่างเฉิน.
เหล่าองค์รักษ์มากมายที่ตื่นตกใจ ขณะที่นำอาวุธออกมา จงเทียนที่ยกมือขึ้น หยุดเหล่าองค์รักษ์ให้ถอยออกไป.
ลำแสงที่ร่อนลงที่ลาน จากนั้นก็สลายหายไป กลายเป็นคนสองคน หนึ่งชุดขาวหนึ่งชุดม่วง ใบหน้าที่เลือนร่างไม่สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ได้.
"หยิงเห่า เฉิงโห่ว กำลังรออยู่เลย!"จงเทียนที่เอ่ยปากออกมา.
บุรุษชุดม่วง ก็คือปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง เฉิงโห่ว.
บุรุษชุดขาว ที่จริงก็คือคนจากทวีปปฐพี ปราชญ์เทพหยิงเห่า.
คนทั้งสองที่ปรากคนขึ้น กลายเป็นจุดนำสายตาในทันที.
แม้นว่าใบหน้าของเฉิงโห่วจะเลือนลางถูกปกปิด ทว่ากลับแผ่พลานุภาพสยบออกมา ปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง ไม่ใช่แค่แค่ชื่อแน่นอน.
"จงซาน?"เฉิงโห่วที่เอ่ยออกมาอย่างนุ่มนวล.
"นี่เป็นงานใหญ่ ฟูหวงต้าเจิ้งกำลังหลอมบางสิ่งบางอย่าง เพื่อเตรียมความบันเทิงกับทุกคน!"จงเทียนที่กล่าวตอบ.
"หืม?"เฉิงโห่วที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
งานวันเกิด กำลังหลอมสิ่งใดกัน?
"ทั้งสอง เชิญนั่ง!"จงเทียนที่กล่าวต่อคนทั้งสอง.
สายตาของเฉิงโห่วที่กวาดตามองไปรอบ ทันใดนั้นก็มองเห็น หยิง ไท่อี้ จี้กงหนี่และคนอื่น ๆ ที่นั่งแขกชั้นหนึ่งและชั้นสองแยกออกจากกัน.
จงเทียนที่ยังไม่ได้กล่าวอะไร เฉิงโห่วที่มุ่งตรงไปยังที่นั่งสุดท้าย ที่เหลืออยู่ในทันที.
ในเวลาเดียวกัน สายลมที่ปั่นป่วนพายุที่ระเบิดมาจากพื้นที่ไกลออกไป.
"ปัง ปัง ปัง!”
สายลมที่โบกพัดปัดเป่าทุกสิ่งทุกอย่าง พุ่งตรงมายังลานของตำหนักซ่างเฉิง อีกหนึ่งยอดฝีมือที่ปรากฎขึ้น ชายผมขาว ดวงตาที่เผยแววตาความดุร้าย สายตาที่เย็นชา กวาดตามองผู้คนที่อยู่รอบ ๆ .
"ตี้เสวียนชา?"สายตาของไท่อี้ที่รวมสายตากล่าวออกมา.
คนที่ปรากฎขึ้นก็คือจือจุ้นเผ่าหมาป่า ตี้เสวียนชา.
ตี้เสวียนชาที่ปรากฎขึ้นทันที ทำให้เฉิงโห่วต้องหยุดชะงักเล็กน้อย.
เฉิงโห่วจ้องมองไปยังตี้เสวียนชา ตี้เสวียนชาจ้องมองไปยังเฉิงโห่ว.
ตี้เสวียนชาที่อยู่ใกล้ที่นั่งสุดท้ายที่สุด บนบัลลังก์ดอกบัว ไม่ได้รอให้จงเทียนได้แนะนะ เขาที่เข้าไปนั่งสถานที่ดังกล่าวทันที.
"ตี้เสวียนชา เจ้าทำอะไร?"ใต้ใบหน้าที่เลือนลางของเฉิงโห่วที่กลายเป็นเคร่งขรึม.
ตี้เสวียนชาที่เงยหน้าขึ้น ทว่าคนอื่น ๆ เองก็เผยท่าทางสนใจขึ้นมาในทันที.
เทียนเต๋าจื่อที่ยกนิ้วลูบไปยังพู่ขนนกบนศีรษะของเขา ที่มุมปากของเขาเผยยิ้มชั่วร้ายออกมา หยิง ไท่อี้ จี้กงหนี่ เจี้ยนอ้าว เสวียนหยวนเองก็จะจ้องมองไปยังคนทั้งสองเช่นกัน.
"อะไร? เป็นข้าต้องการถามว่าเจ้าเรียกข้าเพื่ออะไร?"ตี้เสวียนชาเอ่ยออกมาเบา ๆ .
"ที่นั่งหลักสุดท้าย เป็นของเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"เฉิงโห่วกล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"มันคือของข้าตี้เสวียนชา!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"ตี้เสวียนชา?"เฉิงโห่วที่ดวงตาหรี่เล็ก แววตาที่ฉายประกายแสงเย็นชาออก.
สายตาของทุกคนจ้องมองไปยังจงเทียนอย่างพร้อมเพรียง ต้องไม่ลืมว่าวันนี้คืองานเลี้ยง ที่จงซานเป็นคนจัดการ!
จงเทียนที่เอ่ยปากกล่าวออกมา "ฟู่หวงได้กำหนดไว้แล้ว ตี้เสวียนชาคือแขกหลักบนบัลลังก์ดอกบัว หากเป็นตี้ซือเทียนต้องนั่งลำดับรองลงไป!"
ตี้เสวียนชาที่เผยรอยยิ้มเย็นชาให้กับเฉิงโห่ว พร้อมกับเข้าไปประจำที่ที่นั่งหลักสุดท้าย.
เฉิงโห่วที่อยู่ห่างออกมาใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์!
"ส่วนคนอื่น ๆ ที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา ตี้เสวียนชาที่เข้านั่งประจำที่หลัก ตี้ซือเทียนนั่งอยู่ที่นั่งรอง? แล้วใครล่ะ? ทั้งสองแตกต่างกันอย่างไรกัน?
ตี้เสวียนชาที่เข้าประจำที่ จ้องมองไปยังคนอื่น ๆ "หยิง? เจี้ยนอ้าว? เสวียนหยวน? จี้กงหนี่? คาดไม่ถึงว่าพวกเจ้าจะมาด้วย!"
ทั้งสี่ที่พยักหน้าทักทายตี้เสวียนชา ส่วนไท่อี้และลู่หยาที่เผยท่าทางแปลกประหลาด เจี้ยนอ้าวและเสวียนหยวน ทั้งสอง พวกเขาเป็นใครกัน? หยิงรู้จักพวกเขา จี้กงหนี่เองก็ด้วย รวมทั้งตี้เสวียนชาด้วยรึ? ลู่หยาเวลานี้ไม่กล้าดูแคลนทั้งคู่อีกต่อไป.
"เฉิงโห่ว หยิงเห่า เชิญนั่งที่ของพวกเจ้า!"จงเทียนที่ชี้ไปยังที่นั่งรอง.
จงเทียน จงเจิ้งและจงเสวียนที่เผยใบหน้ามีความสุข ตี้เสวียนชา ในเมื่อตี้เสวียนชานั่งลงบนบัลลังก์แขกทรงเกียรติลำดับแรก การรบในครั้งนี้ ก็ทำให้พวกเขามั่นใจ.
แม้นว่าจะเป็นเพียงการเลือกที่นั่งเท่านั้น ทว่าที่จริงมันเป็นการชี้บ่งนิสัย ตรวจสอบตี้เสวียนชา สถานการณ์เวลานี้จึงดูค่อนข้างลึกลับซับซ้อน.
ภายใต้ใบหน้าที่เลือนลางนั้น เต็มไปด้วยความซับซ้อนอัปลักษณ์เป็นอย่างมาก! หยิงเห่าที่ไม่ได้กล่าวสิ่งใดออกมา.
ส่วนเฉิงโห่ว เขาที่ถูกตัดหน้าชิงที่นั่งไป ทำให้เฉิงโห่วโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมากที่ต้องไปนั่งที่นั่งรอง.
เฉิงโห่วที่เข้านั่งที่ของตัวเอง เพียงแค่การนั่งประจำที่ก็ทำให้สถานการณ์ตึงเครียดขึ้นมาแล้ว ดูเหมือนว่านี่คือการเตรียมการของจงซานอย่างงั้นรึ?
เฉิงโห่ว ที่เป็นปราชญ์เทพลำดับหนึ่ง คาดไม่ถึงเลยว่าถูกเตรียมให้เข้าประจำที่นั่งรองอย่างงั้นรึ? ต้องรู้ด้วยว่าการจัดบัลลังก์ที่นั่งของแขกที่ลานตำหนักซ่างเฉินนั้นมีการแบ่งแยกสถานะของแขกด้วย การเตรียมการของจงซาน ที่แบ่งที่นั่งหลักแขกผู้ทรงเกียรติชั้นหนึ่งมีเพียงแค่เจ็ดที่เท่านั้น ชัดเจนว่าจงซานจงใจ.
"ปัง!" "ปัง!"
ขณะสถานการณ์กำลังตึงเครียด บนท้องฟ้าปรากฎลำแสงอีกสองเส้นปรากฎขึ้นจากท้องฟ้า ลำแสงที่สลายหายไป กลายเป็นคนสองคน หมี่เทียนและม่อจื่อ ทั้งสองที่ปรากฎขึ้นแล้วนั่นเอง.
คนทั้งสองที่กวาดตามองลานตำหนักซ่างเฉิน จับจ้องเหล่าแขกที่มาก่อนแล้ว.
"หมี่เทียน ม่อจื่อ เชิญ!"จงเทียนเอ่ย.
"ดูเหมือนว่า พวกเราจะไม่ใช่คนสุดท้ายอย่างงั้นรึ?"หมี่เทียนเอ่ยออกมาเบา ๆ ต้องไม่ลืมว่ายังมีที่ว่างสามที่.
"แขกผู้มีเกียรตินั้นมักจะมาไม่คงที่เสมอ!"จงเทียนเอ่ย.
"หืม?"หมี่เทียนที่ตกใจเล็กน้อย.
ขณะที่หมี่เทียนและม่อจื่อเข้าไปประจำบัลลังก์ดอกบัวสุดท้าย จงเทียนก็ก้าวเข้าไปนั่งบนบัลลังก์ดอกบัวที่เหลือหนึ่งที่.
"หืม?"ทุกคนที่จ้องมองด้วยความประหลาดใจไปที่จงเทียน.
งานวันเกิดจงซาน จงเทียนคือไท่จื่อ เขาที่ควรจะเป็นหนึ่งในประธานของงาน หากแต่เขากลับมานั่งยังตำแหน่งแขกชั้นรองตรงนี้อย่างงั้นรึ?
"นี่คือที่นั่งสำหรับปราชญ์เทพเฉิงโห่ว ในเมื่อเฉิงโห่วเลือกที่นั่งแล้ว ข้าที่เป็นเหมือนหนึ่งในแขกสวรรค์รุ่นนี่ จึงเข้าประจำที่ให้เต็ม!"จงเทียนกล่าว.
บางทีคำพูดดังกล่าวนั้น หลาย ๆ คนไม่เข้าใจ ทว่ากับสถานการณ์ที่ดูอึมครึมนี้ หากไม่ใช่คนโง่ย่อมเข้าใจ ทุกคนที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย.
เฉิงโห่วที่นั่งตรงนั้น สถานที่ว่างสุดท้ายนั่นเตรียมให้กับเฉิงโห่ว? กล่าวได้ว่าเฉิงโห่วนั้นนั่งประจำที่ของตี้ซือเทียน ซึ่งควรจะเป็นที่ว่าง กล่าวอีกอย่าง นับตั้งแต่ต้น จงซานไม่ได้มีแผนที่จะให้เฉิงโห่วนั่งบนที่นั่งของแขกหลักอยู่แล้ว.
เฉิงโห่วที่เผยใบหน้าซับซ้อนอัปลักษณ์ใต้ใบหน้าที่เลือนลางอีกครั้ง.
แขกสวรรค์รุ่นนี้ คำพูดนี้ ความหมายถึงเหล่าปราชญ์เทพรวมตัวเขาด้วย จงเทียนที่แสดงออกเหมือนกับเป็นตัวแทนของเทียนชู กล่าวอีกอย่างหนึ่ง ก็คล้ายกลับว่าจงซานได้เชิญเทียนชูมาอย่างงั้นรึ?
แขกทุกคนที่ยังคงเงียบอยู่ จงซานยังไม่ปรากฎ หากแต่ดูเหมือนว่าจะมีความขัดแย้งขึ้นแล้ว? งานวันเกิด ดูเหมือนว่าจะไม่ราบรื่นซะแล้ว!
--------------------------------------
ในเวลาเดียวกันนั้น ลานตำหนักซ่างเฉิน ได้ฉายภาพไปทั่วทุกเมืองใหญ่ในทวีปเหนือ.
ทวีปเหนือที่มีขนาดใหญ่โต ประชาชนมากมายมหาศาลที่สามารถมองเห็นภาพบนท้องฟ้าได้ ภาพฉายที่ถูกส่งมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวได้ แม้นจะไม่ได้ยินเสียง แต่ก็สามารถมองเห็นภาพที่เกิดขึ้นได้.
คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีเรื่องเช่นนี้ ประชาชนทั่วแผ่นดินต้าเจิ้งต่างก็เผยความตื่นเต้นดีใจออกมา.
ทว่าในเวลาเดียวกันนี้ ทุกคนที่กำลังจดจ้องมองภาพบนท้องฟ้า ด้วยแววตาตื่นตะลึงตาค้าง.
"ศิษย์พี่ใหญ่ นี่ มีอะไรผิดพลาดหรือไม่? ปราชญ์เทพทั้งเก้าของโลกหล้า? พวกเขาได้นั่งเพียงแค่ที่นั่งรองเองรึ?"
"อาจารย์ ไม่ได้บอกว่าปราชญ์เทพคือคนที่แข็งแกร่งที่สุดในฟ้าดินหรอกรึ? แล้วพวกเขานั่งที่นั่งชั้นสอง? พวกเขาไม่มีคุณสมบัติที่จะนั่งบนแขกผู้ทรงเกียรติเลยอย่างงั้นรึ?"
"บรรพชน เก้าคนนั่น ปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?"
"จงซานยังไม่ปรากฎ พวกเขานั่งอยู่ในตำแหน่งนั่น?"
"แฮก ๆ ~~~~ งานวันเกิดจงซาน? นี่คืองานวันเกิดจงซาน?"
................................................
..............................
............
เสียงดังอื้ออึ้งอุทานออกมาด้วยความตกใจ ไม่อยากเชื่อ คาดไม่ถึงเลยว่าปราชญ์เทพจะนั่งที่นั่งรอง นอกจากนี้พวกเขายังยินดีด้วย หมายความว่าอย่างไร?
เมืองอู๋ซ่าง ศิษย์ของหยิงเห่า หยิงจงที่จ้องมองภาพบนท้องฟ้า ในเวลานี้เขาก็เหมือนกับทุกคน ที่เผยท่าทางตื่นตะหนกหวั่นเกรงออกมา.
"แม้แต่เฉิงโห่วยังไม่มีคุณสมบัตินั่งอยู่ในที่นั่งแขกอันทรงเกียรติอย่างงั้นรึ? อาจารย์ ท่านตัดสินใจผิดพลาดหรือไม่?"หยิงจงที่เผยใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อนอัปลักษณ์.
บางทีเพราะหยิงจงตกใจตื่นตะลึง จึงไม่รู้สึกด้านหลังนั้นปรากฎคนสองคนขึ้น.
สองหายนะ เฟยเกอและจูกาน(อ้วนและผอม) พวกเขาที่ลอบเข้ามาด้านหลัง จูกานที่ถือพลั่วยักษ์ขณะจ้องมองไปยังศีรษะของหยิงจงด้านหลัง.
เฟยเกอที่ผลักจูกานไปด้านหน้า.
จูกานที่พุ่งออกไปในทันที.
"พวกเจ้า?"หยิงจงที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยวในทันที.
หยิงจงที่สัมผัสได้ถึงคนด้านหลัง ขณะหันหน้ากลับ ดวงตาที่เบิกกว้างกลมโต.
"ปัง!"
พลั่วยักษ์ที่ฟาดไปยังใบหน้าของหยิงจง.
"พรึบ!"
หยิงจงที่หมดสติด้วยการฟาดเพียงครั้งเดียวของพลั่วยักษ์.
"บัดซับเจ้าลูกล่อของเจ้าหนังโป๊ กล้าขังพวกเรารึ! ฮ่าฮ่าฮ่า!"จูกานที่ปากกล้าขาสั่นเอ่ยออกมาเสียงดัง.
"หมดสติแล้วรึ?"เฟยเกอสอบถาม.
"ถูกพลั่วข้าฟาดลงไป เจ้าบัดซบนี้ไม่หมดสติก็แปลกแล้ว!"
"เร็วเข้า ลอกคาบเขาซะ พวกเราจะได้รีบไปทันที!"
"จัดไป!"
[好赖 Hǎo lài ดีและร้าย ไม่ว่าเหตุการณ์จะดีหรือเลวก็จะทำถูไถไปก่อน ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม.]
------------------------------------------------
ลานตำหนักซ่างเฉิน.
ขณะเหล่ายอดฝีมือเข้าประจำที่นั่งหมด ทุกคนที่ไม่เอ่ยปากพูดคุยกันแต่อย่างใด ทว่าทุกคนที่จ้องมองไปยังตำหนักซ่างเฉินที่ปิดเงียบ.
"เปรี้ยง!!"
ที่ด้านหน้าของตำหนักซ่างเฉิน เสียงดังกึกก้องราวกับสายฟ้าฟาดปรากฎขึ้น ประตูตำหนักซ่างเฉินกำลังจะเปิดขึ้น! จงซานกำลังจะออกมา.
จากนั้นไม่นาน สายตาของทุกคนต่างก็จดจ้องด้วยความสงสัย งานวันเกิด จงซานที่ปิดตัวเองคนเดียวในตำหนักซ่างเฉิน เขากำลังหลอมอะไรขึ้นมาอย่างงั้นรึ?
"ตึก ตึก ตึก....................................!”
เสียงก้าวเท้าจากด้านใน จากนั้น บุรุษที่องอาจในชุดราชันย์เทพก็ค่อย ๆ ก้าวออกมาจากด้านในห้องโถง.
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนทะเลชื่อเสียงวาสนาที่มากล้น มังกรทอง 19 เล็บที่กำลังคำรามเสียงดังสนั่น ทะเลชื่อเสียงวาสนากำลังพลุ่งพล่าน.
ในเวลานี้ ชุดมังกรสีทอง มงกุฎสีทองบนศีรษะของจงซาน ทุก ๆ ก้าวที่เดินออกมา ปรากฎเสียงคำรามของมังกร กลิ่นอายที่มองไม่เห็นระเบิดพลุ่งพล่านราวกับพายุ.
"เซิ่งหวัง ทรงพระเจริญ!”
"เซิ่งหวัง ทรงพระเจริญ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"เซิ่งหวัง ทรงพระเจริญ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนลานตำหนักซ่างเฉิง ลามไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ท้ายที่สุดก็กระจายไปทั่วแผ่นดินต้าเจิ้ง เมืองใหญ่ทุกเมืองทั่วทวีปเหนือ ต่างส่งเสียง ทรงพระเจริญออกมา แซ่ซ้องราชาจงซาน! แสดงความเคารพต่อเซิ่งหวังต้าเจิ้งจงซาน!
เสียงแซ่ซ้องสรรเสริญที่ดังกึกก้อง จงซานที่มีสายตาดุดันน่าเกรงขาม จดจ้องมองไปยังแขกทั้งสิบหกคนที่เข้าประจำที่! งานเลี้ยงวันเกิด ได้เริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว!