Chapter 1377 รวมทวีปเหนือ ภพหยาง.
"หากเขามา? สองภพหยินหยางเขาก็จะล่าปราชญ์เทพพร้อมกันเลย!"จงซานกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.
"ครับ!"ภายในใจของหวังจิงเหวินที่ลอบสั่นไหวเล็กน้อย.
ที่ภพหยางนั้นจะมียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกัน หากในภพหยินมีปราชญ์เทพเข้าโจมตีอีก ตลอดทั้งจุนเทียนเซี่ย จะให้หวังจิงเหวินสงบใจได้อย่างไร ต้องไม่ลืมว่าทรัพยากรของต้าเจิ้งย่อมมีจำกัดเช่นกัน.
อย่างไรก็ตามในเมื่อเซิ่งหวังเผยความมั่นใจออกมา ไม่ว่าอย่างไรถึงกล่าวอะไรไปก็เปล่าประโยชน์ อีกอย่างเซิ่งหวังนั้นมีอะไรมากมายที่ซ่อนเอาไว้.
"ทวีปเหนือภพหยินนั้น ห้าดินแดนที่เหลือ ทั้งต้าเจิ้งและหลุนฮุยต่างก็ต้องการ การรวมภาคเหนือภพหยินให้เป็นหนึ่งก่อนงานวันเกิดของข้าคงยากที่จะทำได้ ห้าดินแดนที่เหลือนี้ คงต้องพยายามอย่างดีที่สุด ก่อนที่จะมีชื่อเสียงวาสนามากมายพอล่าปราชญ์เทพ!"จงซานเอ่ย.
"ครับ!"
"กลับกันได้!"จงซานที่สะบั้นชุด ก่อนที่จะนำทุกคนบินกลับเมืองซ่าง.
--------------------------------------------
สองร้อยปีหลังจากนั้น!
ภพหยาง สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว เมฆชื่อเสียงวาสนามากมายที่พลุ่งพล่าน ภายในนั้นมีมังกรทองชื่อเสียงวาสนาสองตนที่ส่งเสียงดังคำรามกระหึ่มไปทั่วทุกสารทิศ มังกรทองสองตนที่มีความยาวกว่าล้านลี้เลื้อยไปมาทั่วท้องฟ้าทั่วแผ่นดิน.
ชื่อเสียงวาสนามามายที่มารวมตัวกันมากมายยิ่งกว่าที่เคยมีมา แสงสว่างเจิดจรัสกระจายสว่างจ้าไปทั่วแผ่นดิน แสงที่ส่องออกจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าปกคลุมรัศมีกว่าหมื่นล้านลี้ แสงสีทองที่ส่องกระทบเป็นประกาย.
ภายในตำหนักซ่างเฉิน.
จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร เหล่าเสนาธิการที่ยืนอยู่ทั้งสองข้าง ทุก ๆ คนที่เผยความยินดีออกมา อี้เหยี่ยนที่ก้าวออกมาด้านหน้า.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง ทวีปเหนือได้กลายเป็นของต้าเจิ้งแล้ว ต้าเจิ้งที่รวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้แล้ว จากนี้ก็จะสามารถที่จะพิชิตโลกหล้าได้แล้ว!"อี้เหยี่ยนที่เผยท่าทางตื่นเต้นออกมา.
"ยินดีกับเซิ่งหวัง ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ยินดีกับเซิ่งหวัง ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
..........................................
........................
............
เหล่าเสนาธิการที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ เวลานี้นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีเป็นอย่างมากสำหรับต้าเจิ้งที่สามารถรวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้.
คิดย้อนกับไปพันปีที่แล้ว ต้าเจิ้งที่อยู่ในสภาพร่อแร่ เซิ่งหวังกลายเป็นตัวประกัน ต้าเจิ้งแทบล่มสลาย หากแต่ขุนนางจำนวนไม่น้อยก็ไม่ได้คิดทิ้งต้าเจิ้ง ถึงแม้นว่าจะต้องตกตายไปก็ตาม ใครจะคิดว่าเพียงแค่ไม่กี่พันปีต่อมา ต้าเจิ้งไม่เพียงแต่รวบรวมดินแดนเฟิงจงได้ ยังสามารถรวมทวีปเหนือเป็นหนึ่งได้ด้วย.
ความรุ่งโรจน์ที่กำลังจะกลายเป็นนิรันดร์.
เหล่าเสนาธิการชราต้าเจิ้งเผยความตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก พวกเขาที่เฝ้ามองการก้าวเดินของต้าเจิ้ง เริ่มต้นนั้นพวกเขาที่รู้สึกขัดข้องใจอยู่เช่นกัน ไม่เชื่อว่าต้าเจิ้งจะแข็งแกร่งพอ ทว่าก็เชื่อว่าจงซานจะทำทุกอย่างได้สำเร็จ.
จงซานไม่เคยทำให้ทุกคนผิดหวังแน่นอน การท้าทายที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ ต้าเจิ้งที่ร่ำร้องเสียงเพลงแห่งชัยชนะ อย่าง ไม่มีใครเทียบได้.
เหล่าเสนาธิการที่เพิ่งรับเข้ามาใหม่ พวกเขาที่เพิ่งเข้าร่วมต้าเจิ้งในช่วงสุดท้าย ทว่าเห็นพลังของต้าเจิ้งแล้วทำให้พวกเขาตื่นเต้นไม่น้อย คาดไม่ถึงเลยว่าจะรุ่งโรจน์ถึงเพียงนี้ เพียง 1900 ปี เซิ่งหวังที่ก้าวจากปุถุชนมาจนถึงวันนี้ ศาลเทพ อีกไม่นานก็จะกลายเป็นศาลสวรรค์ ต้าเจิ้งกำลังจะถูกกล่าวขวัญเป็นผู้ยิ่งใหญ่แห่งโลกหล้า.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
..............................
..................
......
บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ยกเว้นเสียงมังกร เสียงของเหล่าประชาชนต่างก็ส่งเสียงแซ่ซ้องสรรเสริญดังกึกก้อง แสดงความยินดีกับเซิ่งหวัง.
"ดี!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนเมฆชื่อเสียงวาสนา มังกรสองตนที่คำรามลั่น ดังกึกก้องไปทั่วแผ่นดินภาคเหนือ เหล่าประชาชนที่ได้ยินเสียงมังกรต่างก็รู้สึกยินดี ทุกคนที่หยุดกิจวัตรประจำวัน ต่างก็ยกมือ รับรู้ถึงรัศมีของศาลเทพที่แผ่ออกไปทั่วแผ่นดิน.
"นับจากวันนี้เป็นต้นไป ทวีปเหนือก็คือศาลเทพต้าเจิ้ง ทวีปเหนือรวมเป็นหนึ่ง ต้าเจิ้ง ขอตอบแทนประชาชนทั่วแผ่นดินทวีปเหนือ!"จงซานเอ่ยเสียงดังก้องไปทั่วแผ่นดิน.
เสียงของจงซานที่ถูกส่งผ่านเมฆชื่อเสียงวาสนา กระจายออกไปส่งถึงประชาชาทั่วแผ่นดินทวีปเหนือ.
ต้าเจิ้ง ตอบแทนทวีปเหนือ? หมายความว่าอย่างไร? เหล่าขุนนางต่างไม่เข้าใจเหตุผลว่าทำไมกัน.
"โฮกก โฮกก โฮกก โฮกก โฮกก..........................................!”
สิ้นเสียงของจงซาน ภายในใจของทุกคนที่ได้ยินเสียงดังกึกก้องของมังกรมากมายหลายตน ไม่ใช่แค่สองตัว ทว่าเป็น 200,2000... แม้แต่มากขึ้นเรื่อย ๆ
เสียงดังกึกก้องของมังกรมากมาย ทำให้ทุกคนกลายเป็นงงงวย.
ทว่าบนทะเลชื่อเสียงวาสนาบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ทันใดนั้นคลื่นหลายหมื่นชั้นของเมฆชื่อเสียงวาสนาที่กำลังม้วนกวาดออกไป!
หลังจากที่ร่างจำแลงเทวะของจงซาน บนทะเลชื่อเสียงวาสนา เผยมังกรสองหัว จากนั้นก็ค่อย ๆ เคลื่อนไหว มังกรทองชื่อเสียงวาสนา 19 เล็บสองตน ที่หัวมังกรทอง ตนหนึ่งมีขีดสีชาดประทับอยู่.
มังกรทอง 19 เล็บสองตนที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า พร้อมกับคำรามออกมาไม่หยุด เสียงมังกรที่สั่นคลอนสวรรค์ เมฆชื่อเสียงวาสนาที่บิดม้วนก่อรูปกลายเป็นร่างของมังกรทองชื่อเสียงวาสนาที่เหมือนกับมังกรทองชื่อเสียงวาสนาทั้งสอง.
"โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงคำรามที่เกิดจากมังกรทองชื่อเสียงวาสนาตัวเล็ก ๆ ที่บังเกิดขึ้นจากการบิดม้วนของเมฆชื่อเสียงวาสนา มันแยกออกมาจากทะเลชื่อเสียงวาสนาที่มากมายนับไม่ถ้วน.
“โฮกก !” “โฮกก !” “โฮกก !” ..........................................
มังกรทองชื่อเสียงวาสนาตัวเล็กที่บินว่อน บินร่อนไปมาบนท้องฟ้า จากสองตัว เป็นสามตัว เป็นสีตัว มากขึ้นและก็มากขึ้น บินหมุนวนรายล้อมสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
บนท้องฟ้าของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเมฆชื่อเสียงวาสนาที่ครึ่งหนึ่งได้หายไป.
เหล่าประชาชนบนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวจ้องมองชื่อเสียงวาสนาที่หายไปด้วยความประหลาดใจ เรื่องนี้ หมายความว่าอย่างไร?
ทางทิศใต้ของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว เมืองอู๋ซ่าง!
จงซานต้าเจิ้ง ตอบแทนทวีปเหนือ ประชาชนที่จ้องมองท้องฟ้าด้วยความสงสัย.
ความรู้สึกที่คลุมเคลือ เหล่าประชาชนทั่วเมืองอู๋ซ่างก็เช่นเดียวกัน! ทว่า หมายความว่าอย่างไร?
ผ่านไปชั่วครู่หนึ่ง.
"ดูนั่น มองดูที่ตำหนักเจ้าเมือง!"
"มีแสงสีทองบนตำหนักเจ้าเมือง แสงสีทองที่สว่างมากขึ้นเรื่อย ๆ มากขึ้นเรื่อย ๆ แล้ว!"
"หมายความว่าอย่างไร? ชื่อเสียงวาสนา? บนท้องฟ้ามีชื่อเสียงวาสนาได้อย่างไร?"
....................................
..................
......
ประชาชนของเมืองอู๋ซ่างต่างก็อุทานออกมาเสียงดังอื้ออึง เหล่าประชนชนที่จดจ้องมอง ชื่อเสียงวาสนาที่มีเพียงแค่ราชวงศ์ชื่อเสียงวาสนา จะมาปรากฎขึ้นที่บนตำหนักเจ้าเมืองได้อย่างไร?
ประชาชนทั่วไปที่ออกมาจากบ้านเรือนเผยท่าทางสงสัย.
“โฮกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมืองอู๋ซ่างที่มีเสียงของมังกรคำราม จากนั้นก้อนชื่อเสียงวาสนาที่มากมายปกคลุม กระจายไปทั่วหมุนวนอยู่รอบพร้อมกับปรากฎเมฆชื่อเสียงวาสนาเกิดขึ้นปกคลุมไปทั่วเมือง.
มังกรทองชื่อเสียงวาสนา มังกรทองชื่อเสียงวาสนาตัวเล็กที่บินมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ทว่าแม้ว่าจะมีขนาดเล็กที่บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ทว่าที่บนเมืองอู๋ซ่างนั้นกับมีขนาดใหญ่โตมโหฬาร.
มังกรชื่อเสียงวาสนาตนหนึ่งที่ปรากฎขึ้น ประชาชนทั่วเมืองที่สัมผัสได้ถึงปราณหยวนฟ้าดินที่กำลังเพิ่มขึ้นในทันที หลาย ๆ คนที่สัมผัสได้ถึงชื่อเสียงวาสนารอบ ๆ ที่เพิ่มพูนทวีขึ้นอย่างรวดเร็ว.
"ปราณหยวนฟ้าดินเพิ่มขึ้นห้าเท่า? พลังหยวนฟ้าดินเพิ่มขึ้นห้าเท่าอย่างงั้นรึ?"ผู้ฝึกตนคนหนึ่งที่อุทานออกมาเสียงดัง.
"เพิ่มขึ้นห้าเท่า?"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
........................
............
......
เหล่าประชาชนทั่วเมืองอู๋ซ่างต่างก็แผดเสียงเพลิดเพลินสุขสันต์ แม้นจะไม่เข้าใจทั้งหมด ทว่าก็รับรู้ว่านี้คือสิ่งที่เซิ่งหวังที่เอ่ยตอบแทนทวีปเหนืออย่างแน่นอน.
เมืองอู๋ซ่าง เป็นหนึ่งเมืองที่มีขนาดใหญ่ในทวีปเหนือ ในเวลานี้ปรากฎมังกรชื่อเสียงวาสนาขึ้น ประชาชนได้รับความเมตตา หลังจากที่เพิ่งผ่านสงครามที่รุนแรง บางทีมีประชาชนไม่น้อยที่รู้สึกไม่ค่อยพอใจนัก ทว่าเมื่อจงซานตอบแทนทั่วแผ่นดิน ความไม่พอใจเหล่านั้นก็สลายหายไป.
ในเมืองอู๋ซ่าง สวนส่วนตัว.
ภายในสวนดังกล่าวมีชายชุดดำที่ยืนอยู่ ที่ด้านข้างของชายชุดดำนั้นมีชายวัยกลางคนยืนอยู่.
"ตอบแทนทั่วแผ่นดิน มังกรทองทั่วทุกสารทิศ นี่คืออำนาจของศาลสวรรค์ ศาลเทพก็ทำได้อย่างงั้นรึ? ทำเรื่องเช่นนี้ได้อย่างไร? เทพแห่งภัยพิบัติ เจ้ารู้หรือไม่ว่าทำไม?"ชายชุดดำวัยกลางคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
ชายชุดดำเทพแห่งภัยพิบัติ ที่สูดหายใจลึก จ้องมองมังกรทองชื่อเสียงวาสนาบนอากาศที่คำรามลั่น ส่ายหน้าไปมา พลางถอนหายใจ ราชันย์เทพเขียว(ชิงตี้) เจ้าไม่รู้ แล้วข้าจะรู้ได้อย่างไร? แม้นว่าต้าเจิ้งจะไม่ใช่ศาลสวรรค์ หากแต่ก็เหมือนกับศาลสวรรค์นั่นล่ะ ตรงกันข้ามกับราชันย์เทพหยกเลย."
"ราชันย์เทพหยกเห่าเทียนถงหมิง ในอดีตราชันย์เทพหยกขึ้นชื่อว่าเป็นเทียนตี้ หงจวินได้ใช้ปราณสวีของตัวเองสร้างแท่นบูชาฟ้าดินมอบให้กับเขา ช่างน่าเสียดาย............!”ราชันย์เทพเขียวที่ส่ายหน้าไปมา.
"ไม่มีอะไรน่าเสียดาย ในเมื่อเลือกแล้ว สามารถหนีจากเส้นทางนี้ได้อย่างงั้นรึ?"เทพแห่งภัยพิบัติกล่าว.
"ข้าไม่ได้หนี เพียงแต่จื่อเหว่ย เจิ้นอู๋ กัวเฉิน ต้องตายไปตามแผนของยูไล ด้วยมือของเจี้ยนอ้าว!"ราชันย์เทพเขียวส่ายหน้าไปมา.
"ตายรึ? ก็แค่เพียงร่างกายเท่านั้น!"เทพแห่งภัยพิบัติที่เผยยิ้มบางออกมา.
"หืม?"
"จื่อเหว่ย เจิ้นอู๋ กัวเฉิน พวกเขาตายอย่างงั้นรึ? เจ้าเพิ่งกลับมา มีหลายเรื่องที่ไม่รู้ หลังจากนี้เจ้าจะเข้าใจ!"เทพแห่งภัยพิบัติเอ่ย.
"หืม? พวกเขาทั้งสามยังมีชีวิตอย่างงั้นรึ? พวกเขาได้หลอมรวมชะตาวิถีเข้ากับดวงดาวอย่างงั้นรึ? ดวงดาราทั้งสามยังไม่สลาย พวกเขาก็ไม่ตายหรือไม่?"ราชันย์เทพเขียวที่เผยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.
ชายในชุดดำ เทพแห่งภัยพิบัติพยักหน้ารับ.
เห็นเทพแห่งภัยพิบัติพยักหน้ารับ ราชันย์เทพเขียวที่ถอนหายใจเบา ๆ ท้ายที่สุดก็เผยยิ้มออกมา "ราชันย์เทพหยก ไม่ทำให้ข้าผิดหวังจริง ๆ !"
"งานวันเกิดจงซานใกล้จะถึงแล้ว ยอดฝีมือทั่วหล้ามารวมกัน ในเวลานั้นราชันย์เทพหยกจะกลับคืน เจ้าและข้ารับผิดชอบในการนำร่างราชันย์เทพหยกกลับคืน! เรื่องอื่น ๆ นั้น เจ้าไม่จำเป็นต้องใส่ใจ!"เทพแห่งภัยพิบัติเอ่ย.
"ดี! ข้าก็ต้องการจะเห็น จงซานที่เพิ่งมีอายุสองพันปี เขาจะขายหน้าขนาดใหน ที่เรื่องดังกล่าวนี้กระจายไปทั่วหล้า!"ราชันย์เทพเขียวที่เผยยิ้มออกมา.
"อีกไม่นาน เมื่อถึงงานวันเกิดนั่น กลุ่มปราชญ์เทพจะหนีตาย ทว่าไม่รู้ว่าตระกูลกู่ครั้งนี้จะเข้าร่วมหรือไม่!"เทพแห่งภัยพิบัติส่ายหน้าไปมา.
--------------------------------------------------------
ทวีปปฐพี วิหารหยิงเห่า ทางเข้าห้องโถงใหญ่.
"ศิษย์พี่ใหญ่ อาจารย์ล่ะ!"ชายชุดดำที่เข้ามาหน้าตาตื่น.
"อาจารย์เดินทางไปยังวิหารเฉิงโห่ว มีอะไรอย่างงั้นรึ? สองหายนะ ทำอะไรอีกล่ะ?"ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดสีแดงเผยท่าทางไม่สู้ดีนัก.
แน่นอนว่าสองหายนะก็คือ สองพี่น้องเฟยเกอและจูกานที่หยิงเห่านำกลับมาเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว ทั้งสองที่สร้างปัญหานำพาภัยพิบัติมาเรื่อย ๆ ไม่เคยได้ยินเรื่องดีเลยสักครั้ง.
"เป็นพวกเขาอีกแล้ว!"ชายในชุดดำเอ่ย.
ได้ยินคำพูดว่าพวกเขา ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดแดงที่ขนลุกชูชันทั่วร่าง.
"พวกเขาทำอะไรอีก?"ศิษย์พี่ใหญ่ในชุดสีแดงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"พวกเขา พวกเขาเข้าไปในสวนของอาจารย์...........!”ใบหน้าของชายชุดดำที่กระตุก.
"พูด!"
"พวกเขาเข้าไปในสวนและจับปลาในบ่อของอาจารย์มากิน."
"เท่านั้น.....!”
"ไม่ พวกเขายังกล่าวว่าเป็นโชคดีของอาจารย์ เสียดายที่มันไม่มีค่าในโลกใบใหญ่!"
"ไม่มี? พวกเขาจะทำอะไร? พวกเขาต้องการทำสิ่งใด?"
"ใช่ พวกเขาบอกกว่าที่นั่นคือบ่อก๊าซธรรมชาติ."ชายในชุดดำที่เอ่ยออกมาด้วยใบหน้าอัปลักษณ์.
"บ่อก๊าซธรรมชาติอย่างงั้นรึ?
"ใช่ ไม่รู้ว่าพวกเขาเห็นอะไรอยู่ด้านใน ในสระนั้น พวกเขาบอกว่ามีก๊าซมีเทน หากมีก๊าซมีเทน ก็ไม่จำเป็นต้องใช้วิชาในการจุดไฟ สะดวกสบาย จากนั้นพวกเขาก็ทำให้พื้นที่รอบ ๆ เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็นกระจายไปทั่วพื้นที่หลายสิบลี้ มนุษย์และสัตว์ไม่กล้าเข้าใกล้."ชายชุดดำที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์เป็นอย่างมาก
"สวนของอาจารย์ เป็นสถานที่รวมของเส้นโลหิตมังกร เป็นสถานที่ใจกลางที่รวบรวมโชควาสนาของสวรรค์และปฐพี พวกเขาใส่อะไรลงไปด้านใน? ทำให้เกิดกลิ่นเหม็นไปทั่วอย่างงั้นรึ? เส้นโลหิตมังกรเวลานี้เต็มไปด้วยกลิ่นเหม็น ............?”ศิษย์พี่ใหญ่ที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม.
"ครับ!"
“..................!”
