Chapter 1360 การจัดการในภพหยิน.
ทวีปทิศเหนือ ข่าวเกี่ยวกับปราชญ์เทพจะแสดงเทศนาธรรม ได้กระจายไปทั่วทวีปทิศเหนืออย่างรวดเร็ว.
20ปีหลังจากนี้ ดินแดนติงหง ปราชญ์เทพจงเทียนจะเทศนาเรื่องการตระหนักรู้กลายเป็นปราชญ์เทพ วิถีเต๋าสวรรค์ ความลับของเทียนชู เพียงไม่นาน ผู้ฝึกตนมากมายต่างก็เร่งรีบเดินทางมายังดินแดนติงหง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเหล่าเซียนบรรพชนที่วาดหวังจะเป็นปราชญ์เทพ ต่างก็เดินทางมาทั้งหมด.
ทวีปทิศเหนือต้องไม่ลืมว่ามีขนาดใหญ่มาก แม้แค่เวลา 20 ปี ก็ยังมีผู้ฝึกตนมากมายที่ไม่สามารถมาได้ทันเวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งพื้นที่ที่ไกลออกไป ทว่าเหล่ายอดฝีมือที่มีระดับเซียนสวรรค์ขึ้นไป จะเดินทางมาถึงพอดี.
ทว่าในเวลานี้ อีกข่าวหนึ่งที่ได้ปรากฎขึ้น.
เซิ่งกงเป้า ได้นำผู้คนหลายแสนคนกลับมาจากทวีปกลางมาถึง.
ตำหนักเทียนหยวน.
เซิ่งกงเป้า จินเผิง เต้าเหรินถูและอีกหลายคนที่เผยใบหน้าดีใจออกมา.
"เซิ่งหวัง เฉินโชคดีที่ไม่ทำภารกิจล้มเหลว เหล่าเซียนบรรพชน เซียนโบราณ มหาเซียน เซียนสวรรค์และรวมสมาชิกครอบครัวของพวกเขาได้เดินทางมาถึงโดยสมบูรณ์."เซิ่งกงเป้าที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เซิ่งหวัง เซียนเซิงเซิ่ง ได้รวมรวมกันมากมายมา เซียนบรรพชนถึงสี่คน เซียนโบราณหลายร้อย มหาเซียนกว่าพันคน เซียนสวรรค์อีกมากมายนับไม่ถ้วน ในเวลานี้พวกเราแทบตัดทวีปกลางทั้งหมดออกมา!"จินเผิงที่กล่าวด้วยความตื่นเต้น.
"งานที่สำเร็จในครั้งนี้! ต้องรบกวนขุนนางทุกคนแล้ว! กลุ่มคนที่มากพรสวรรค์เหล่านี้ จะทำให้พวกเราสามารถรวบรวมทวีปภาคเหนือได้เร็วขึ้นหนึ่งเท่า เป็นเพราะขุนนางทุกท่านที่ทำงานงานเป็นไปด้วยความราบรื่น!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความพึงพอใจ.
"เซิ่งหวังชื่นชมเกินแล้ว เป็นหน้าที่ของเฉินและทุกคนอยู่แล้ว!"เซิ่งกงเป้าเอ่ย.
"เซียนเซิงเซิ่ง ไม่ต้องถ่อมตัว หลายร้อยปีมานี้ ผู้ฝึกตนมากมายที่รับมา กลายเป็นแรงหลักในการบุกเบิกดินแดน เป็นเพราะแม่ทัพนายกองที่เพิ่งรับมาใหม่ทั้งนั้น!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เพียงแค่โชคดี!"เซิ่งกงเป้าที่ส่ายหน้าพร้อมกับร้อยยิ้ม.
"อืม โชคก็ถือว่าเป็นหนึ่งในความแข็งแกร่ง พวกเรารับรู้ว่าทุกท่านเพิ่งกลับมาจากทวีปกลาง แน่นอนว่ายังต้องอ่อนล้า โปรดไปพักก่อนเถอะ ความดีความชอบในครั้งนี้ จะต้องได้รับกันทุกคน ข้าจะเป็นคนจัดการด้วยตัวเอง!"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"ขอบพระทัยเซิ่งหวัง!"เซิ่งกงเป้าที่กล่าวตอบรับ.
"เรียนเซิ่งหวัง!"จินเผิงที่กล่าวออกมาในทันที.
"หืม?"
"เกี่ยวกับเรื่องไท่จื่อเปิดเทศนาธรรม พวกเราต้องการเข้าร่วม!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยความหวัง.
"เจ้าต้องการเข้าร่วมอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ครับ ข้าและคนอื่น ๆ เองล้วนแต่ต้องการเข้าร่วม!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางขวยเขิน.
"ฮ่าฮ่า เข้าร่วมอย่างงั้นรึ? ข้านั้นได้พูดคุยกับเทียนเอ๋อแล้ว พวกเจ้าโปรดไปพักก่อนเถอะ หายเหนื่อยแล้ว ข้าจะให้ทุกคนได้พูดคุยกับเทียนเอ๋อ เป็นกลุ่มแรกในต้าเจิ้งเลย!"จงซานที่กล่าวออมกาด้วยรอยยิ้ม.
"เซิ่งหวังช่างเชาว์ปัญญานัก ทรงพระเจริญ!"จินเผิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
เซิ่งกงเป้า เต้าเหรินถูและอีกหลายคน แม้ว่าไม่ได้กล่าวอะไร ทว่าแววตาที่เผยความตื่นเต้นออกมาเช่นกัน.
------------------------------------------------------------------
ภพหยิน เมืองซ่าง! ห้องอักษรร่างแยกเงาจงซาน.
จงซานที่นั่งอยู่หลังโต๊ะ ที่ด้านหน้านั้น มีเหล่าเสนาธิการคนสำคัญของต้าเจิ้งภพหยินยืนอยู่ประจำสองแถว เหยียนฉงจื่อ หวังจิงเหวิน หวังคูที่ยืนอยู่หน้าแถว และยังมีจงเสวียนที่เพิ่งเดินทางไปพบหยินอีกด้วย.
"ฟู่หวง เซิ่งกงเป้าเวลานี้นำยอดฝีมือมากมายมาจากทวีปกลาง กำลังคนส่วนใหญ่ถูกนำมายังภพหยิน ท่านพ่อเตรียมการที่จะขยายภาคเหนือภพหยินแล้วอย่างงั้นรึ?"จงเสวียนที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ไท่จื่อจงเสวียน ภพหยินนั้นได้เตรียมเสร็จเรียบร้อยแล้ว."หวังจิงเหวินที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"
"ในโลกใบใหญ่ ภพหยางนั้นมีทวีปมากกว่าภพหยินสามทวีป และในเวลาเดียวกันการแข่งขันในภพหยางเองก็รุนแรงกว่า ดังนั้นเหล่าแม่ทัพที่ทรงพลังของต้าเจิ้งจึงประจำการที่ภพหยางเป็นส่วนใหญ่ หากแต่ความจริงเกี่ยวกับภพหยางและภพหยิน ต่างก็มีการเกื้อหนุนกันและกัน หลังจากที่เซิ่งหวังแยกสวรรค์สะบั้นปฐพีนั้น ต้าเจิ้งของพวกเรานั้นมีผู้คนมากมายที่ซุ่มโจมตีจากทั่วทุกสารทิศ!"หวังจิงเหวินกล่าว.
"เป็นความจริงรึ?"จงเสวียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ในภพหยางนั้นคู่ต่อกรในทวีปภาคเหนือก็คือจวงจื่อ ในภพหยินนั้นก็คือศาลเทพหลุนฮุย(สังสารวัฏ)"
"ฟู่หวงมีแผนการแล้วอย่างงั้นรึ?"จงเสวียนที่กล่าวสอบถาม.
"ก่อนอื่นฟังหวังจิงเหวินกล่าวก่อน!"จงซานเอ่ย.
“!”
หวังจิงเหวิ่นที่ก้าวออกมาพูดต่อ "เซิ่งหวังหลุนฮุย จุนเทียนเซี่ย เขาเป็นศิษย์คนโตของปราชญ์เทพสังสารวัฏ และยังเป็นบุตรของปราชญ์เทพสังสารวัฏ ปราชญ์เทพสังสารวัฏนั้นครอบครองสังสารวัฏวิถีสวรรค์ ทำให้จุนเทียนเซี่ยนั้นแข็งแกร่งกว่าคนอื่น ๆ หากไม่เพราะพลังของปราชญ์เทพสังสารวัฏ การที่เขาเปิดศาลเทพนามหลุนฮุย(สังสารวัฏ) จึงกลายเป็นคู่ต่อสู้ใหญ่ที่สุดของต้าเจิ้ง!"
"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.
"จุนเทียนเซี่ยน นำศาลเทพ บุกเบิกดินแดนต่าง ๆ ในทวีปภาคเหนือก่อนหน้านี้ ตลอดหลายพันปี จนเวลานี้ เขาครอบดินแดนต่าง ๆ อยู่ด้านหลัง รวมแล้วถึง 14 ดินแดน ถือว่าเป็นการขยายอิทธิพลที่เร็วเป็นอย่างมาก!"หวังจิงเหวินกล่าว.
"ภพหยิน ทวีปภาคเหนือมีดินแดนทั้งสิ้น 36 ดินแดน ต้าเจิ้งครอบครอง 8 ดินแดน จุนเทียนเซี่ยครอบครอง 14 ดินแดน เวลานี้เหลือดินแดนอื่น ๆ อีก 14 ดินแดน?"จงเสวียนกล่าวถาม.
"ครับ ทว่า 14 ดินแดนที่เหลือ นับว่าเป็นดินแดนที่แข็งแกร่งที่มีเซียนบรรพชนครองครองถึงสิบแห่ง ส่วนอีกสี่แห่ง เป็นดินแดนที่พวกเราวางแผนเอาไว้ เป็นดินแดนที่แตกความสามัคคี!พร้อมที่จะล่มสลาย."หวังจิงเหวินเอ่ย.
"พวกเราจะต้องเคลื่อนทัพในทันทีอย่างงั้นรึ?"จงเสวียนสอบถาม.
"แน่นอน ก่อนหน้านี้ศิษย์ของปราชญ์เทพสังหารวัฏจุนหมอจื้อที่เดินทางมาหาเรื่องต้าเจิ้งและถูกจับไป ดินแดนดังกล่าวถูกนำมาแลกเปลี่ยน เวลานี้การเตรียมการพร้อมแล้ว ก่อนที่จะบุกทางเหนือ ควรจะจัดการสี่ดินแดนดังกล่าวก่อน มีหนึ่งนิกาย ศาลเทพ และสองดินแดนที่เสียผู้นำ อยู่ไม่ห่างจากต้าเจิ้งและอยู่ติดกับดินแดนโครงกระดูกทางเหนือด้วย!"หวังจิงเหวินกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ถูกพวกเราล้อมกรอบ? เช่นนั้นขอเพียงพวกเราและกองทัพของเผ่าโครงกระดูกเคลื่อนทัพ ก็สามารถยึดครองพื้นที่ทั้งสี่ได้อย่างงั้นรึ?"จงเสวียนสอบถาม.
"ต้องใช้เวลาอย่างน้อยร้อยปี!"หวังจิงเหวินที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ร้อยปีสี่ดินแดน?"ดวงตาของจงเสวียนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ถัดไปจากนั้น ทิศใต้ คราแรกนั้นเป็นดินแดนที่สังกัดของศาลเทพอู๋เซี่ยง ทว่าหลังจากที่เซิ่งหวังอู๋เซี่ยงร่วงหล่นจากสวรรค์ พวกเขาก็ประกาศอิสรภาพสองดินแดน ต้าเจิ้งของพวกเรายังไม่เคลื่อนไหว ทว่าไม่ใช่ไม่เคลื่อนไหว ทว่าเพียงแค่ใช้พวกเขาอำพราง หลายร้อยปีมานี้ นับตั้งแต่ไม่มีจิ้งจอกเฒ่าเซิ่งหวังอู๋เซี่ยง มีเซียนบรรพชนสองคนที่ครอบครองอยู่ พวกเขาที่ยังเป็นจุดชัยภูมิที่สำคัญสำหรับพวกเรา หากแต่ ขอเพียงเซิ่งหวังต้องการ สิบปีก็สามารถยึดครองให้เป็นของต้าเจิ้งได้!"หวังจิงเหวินกล่าวยืนยัน.
"หกดินแดน? ภายในหนึ่งร้อยปี ต้าเจิ้งของพวกเราก็จะมี 14 ดินแดน และเข้าปะทะกับศาลเทพหลุนฮุย สองยักษ์ใหญ่ที่แย่งชิงความเป็นหนึ่งเหมือนกับในโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?"จงเสวียนที่กล่าวสอบถามออกมา.
"ครับ!"หวังจิงเหวินพยักหน้ารับ.
"หวังคู!"จงซานเอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เจ้าเป็นจอมพลภาคใต้ กลับยังดินแดนโครงกระดูก นำเหล่ายอดฝีมือจัดเตรียมกองทัพเตรียมรุกจากเหนือลงใต้!"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"น้อมรับบัญชา!"หวังคูที่เอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.
"เหยี่ยนฉงจื่อ!"จงซานเอ่ย.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
เจ้าเป็นแม่ทัพทิศเหนือ นำทหาร 500 ล้าน นำกองกำลังทิศเหนือ เข้าร่วมกองกำลังทิศใต้!"จงซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"น้อมรับบัญชา!"เหยี่ยนฉงจื่อที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หวังจิงเหวิน เจ้าคอยสนับสนุนทัพทั้งสองประจำอยู่เมืองซ่าง! จัดการให้ทัพทั้งสองเป็นไปได้ด้วยดี!"จงซานกล่าว.
"ครับ!"หวังจิงเหวินที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"วันมะรืน ทุกอย่างต้องเตรียมการเสร็จสิ้น!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
"ฟู่หวง แล้วบุตรต้องทำสิ่งใดรึ?"จงเสวียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
"เจ้ารับผิดชอบประสานงานกับเจิ้งเอ๋อ!"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"จงเจิ้ง? แล้วจงเจิ้งอยู่ที่ใด?"จงเสวียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาด.
จงเสวียน ยกเว้นหวังจิงเหวิน เหล่าเสนาทั้งหมดต่างก็เผยท่าทางสงสัยขึ้นมาในทันที ต้าเจิ้งนั้นมีไท่จื่อสามคน จงเทียน จงเจิ้ง จงเสวียน จงเทียนเป็นปราชญ์เทพประจำภพหยาง ในเวลานี้จงเสวียนก็อยู่ที่นี่ แล้วไท่จื่ออีกคนล่ะ? หลังจากแยกสวรรค์สะบั้นปฐพี ก็ไม่เห็นร่องรอย ราวกับว่าถูกส่งไปที่ใด ที่ทุกคนไม่มีใครรู้ได้.
"เจ้าจะรู้เร็ว ๆ นี้!"จงซานที่กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
--------------------------------------------------------
ภพหยิน ทวีปทิศเหนือ ศาลเทพหลุนฮุย.
ภายในห้องเซิ่งหวังหลุนฮุย ในเวลานี้กำลังเกิดการโต้เถียงกันอยู่.
จุนเทียนเซี่ยที่นั่งอยู่ด้านหลังโต๊ะ ที่ด้านหน้ามีเหล่าเสนาธิการคนสำคัญ รวมทั้งจุนหมอจื้อและเซียนเซิงกู่ด้วย.
ชายคนหนึ่งที่ไว้หนวดเคราเล็กน้อยกล่าวออกมา "เซียนเซิงกู่ ท่านกระทำการไม่เหมาะสม การยึดครองพื้นที่ ศัตรูหนึ่งพัน พวกเราเสียหาย 800 แม้แต่ประชาชนยังต่อต้านพวกเราอย่างรุนแรง!"
ชายหนวดเคราหรอมแหรม ที่ทำให้ทุกคนขมวดคิ้ว รวมทั้งจุนเทียนเซี่ย จ้องมองเหตุการณ์ด้านหน้า ชายหนวดเคราเล็กน้อยที่เผยท่าทางไม่พอใจ.
เพราะว่าเรื่องนี้เกิดขึ้นอยู่หลายครั้ง เซียนเซิงกู่ที่สร้างชื่อเสียงให้กับตัวเอง เป็นกุนซือลำดับหนึ่งของจุนเทียนเซี่ย ทว่ากุนซือลำดับหนึ่งกับถูกคนอื่น ๆ กล่าวตำหนิอย่างงั้นรึ?
"เจ้าเป็นใคร?"เซียนเซิงกู่ที่ขมวดคิ้วไปมา.
จุนหมอจื้อที่อยู่ข้าง ๆ เอ่ยปากออกมา "เขาเป็นคนที่ข้านำมา ศิษย์หลานของข้า คนของวิหารสังสารวัฏ จินเหวิน!"
"จินเหวิน?"เซียนเซิงกู่ที่ขมวดคิ้วจ้องมองชายหนวดเคราหรอมแหรม.
"เรื่องเล็ก ๆ น้อยไม่เห็นต้องนำมาพูด พวกเรากำลังเอ่ยเกี่ยวกับเรื่องของท่านอยู่!"ชายหนวดเคราเล็กน้อยจินเหวินส่ายหน้าไปมา.
"หืม?"
"อาจารย์ลุงปู่สอง ได้ให้ข้าเข้ามาร่วมประชุมในครั้งนี้เพื่อให้ข้าได้แสดงวิสัยทัศน์."จินเหวินที่ส่ายหน้าไปมา.
"ศิษย์พี่ใหญ่ จินเหวินนั้นเป็นคนที่มีความสามารถที่ข้าหามาได้อย่างยากลำบากที่วิหารสังสารวัฏ ข้าคิดว่าจะเป็นประโยชน์ต่อพวกเรา ข้าจึงให้เขามา รายละเอียดของเขาไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน."จุนหมอจื้อที่กล่าวอธิบายเกี่ยวกับจินเหวินทันที.
"คนมีความสามารถ? ศาลเทพหลุนฮุยต้อนรับคนที่มีความสามารถ เซียนเซิงกู่นั้น เพียงแค่สงสัย ทำไมเจ้ากล่าวว่าแผนการของเซียนเซิงกู่ไม่ดีอย่างงั้นรึ?"จุนเทียนเซี่ยเอ่ยออกมาเบา ๆ .
"ศิษย์พี่ อาจารย์ลุงปู่ ขอให้ศิษย์ได้กล่าวเหตุผล!"จินเหวินที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เจ้ากล่าว!"จุนเทียนเซี่ยพยักหน้ารับ.
"ขอบคุณศิษย์พี่อาจารย์ลุงปู่!"
จินเหวินที่หันหน้ากับไปมองเซียนเซิงกู่ "เซียนเซิงกู่ เกี่ยวกับแผนการของท่าน ข้าได้คำนวณแล้ว อย่างน้อยที่สุดต้องใช้เวลา 40 ปี การยึดครองหกเมืองใหญ่ พวกเราเองก็ต้องสูญเสียทหารไปถึง 100 ล้านใช่หรือไม่?"
"ใช่! เจ้าคิดว่ามีวิธีทำให้มันน้อยกว่านี้ได้อย่างงั้นรึ?"เซียนเซิงกู่ที่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม.
เซียนเซิงกู่ไม่ได้โกรธ ทว่าจ้องมองออกไปด้วยความสงสัย ยังร่างของชายเคราบางจินเหวิน.
"อืม ที่จริงแล้วก่อนหน้าที่ข้าจะมาที่นี่ ข้าเป็นคนดูแลเรื่องธุรกิจให้กับวิหารสังสารวัฏ เป็นคนจัดแจงทรัพยากร ขอเพียงแค่มีศิลาเซียน ข้าสามารถสร้างศิลาเซียนมากมาย เกี่ยวกับพื้นที่ดังกล่าวนั้นศิษย์ได้ศึกษามาอย่างดีแล้ว ดินแดนของศาลเทพหลุนฮุยของพวกเรา หากต้องการจะยึดครองพวกเขา เพียงแค่ใช้ศิลาเซียนและศิลามิติ ไม่จำเป็นต้องใช้ทหาร ภายในยี่สิบปี ก็จะสามารถยึดครองพื้นที่ดังกล่าวได้!"จินเหวินที่กล่าวยืนยันหนักแน่น.
"น่าขัน ไม่ต้องใช้ทหาร? นี่คือสงคราม ไม่ใช่สนามเด็กเล่น!"คนผู้หนึ่งที่เอ่ยแย้งขึ้นมา.
ภายในห้องอักษร ผู้คนมากมายที่จ้องมองอย่างเหยียดหยันจับจ้องมองจินเหวิน.
"อาจารย์ลุงปู่ ศิษย์พี่อาจารย์ลุงปู่ ที่จริงแล้ว ข้าได้ทำการทดสอบที่วิหารสังสารวัฏแล้ว ศิษย์ได้ทำการบันทึกทุกอย่างในแผ่นริ้วหยกนี้แล้ว ข้าได้มันมาจากศาลเทพต้าเจิ้งทางตะวันออก ก่อนหน้านี้จงซานเคยใช้ มันมีนามว่า แผนการสวรรค์ล่ม ใช้ความมั่งคั่งในการเคลื่อนไหว ทำลายล้างราชวงศ์ชื่อเสียงวาสนา แม้นว่าศิษย์จะไม่ได้มีความสามารถเทียบเท่าจงซานที่เป็นคนคิดค้น ทว่า ก็นับได้ว่าคุ้นเคยกับแผนนี่ ศิษย์มั่นใจในแผนการนี้เป็นอย่างมาก!"จินเหวินที่กล่าวยืนยันหนักแน่น.