Chapter 1314 ดวงตาบนผืนดิน.
แข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชันขั้นที่ 9 อย่างงั้นรึ?
จงซานที่จ้องมองอย่างจริงจังไปยัง กู่เซิ่งหมิง ตระกูลหวงกู่ ผู้เยาว์ของพวกเขา แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ?
"เข้าร่วมพิธีชุมนุมใต้หว่านฝูก่อน กู่เซิ่งหมิง? เมื่อถึงเวลาค่อยจับตาดูอีกที!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างจริงจัง.
"อืม!"จงเทียนพยักหน้ารับ.
ที่ไกลออกไปนั้น กู่เซิ่งหมิงกวาดตามองไปยังอรหันต์รอบ ๆ เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย "ทุกท่าน ยินดีต้อนรับสู่นิกายต้าเสวียนหวง!"
"คารวะท่านประมุข!"เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่เผยท่าทางเคารพออกมา.
ต้องไม่ลืมว่าพวกเขาที่ต้องได้รับการสนับสนุนจากนิกายต้าเสวียนหวง ดังนั้นความอหังการต้องเก็บไว้ก่อน อีกฝ่ายเองต่อหน้าอรหันต์หลายพันคน เพื่อควบคุมคนเหล่านี้จำเป็นต้องกลืนความหยิ่งผยองเอาไว้.
"งานชุมนุมใต้หว่านฝูผาน ทุกคนควรจะเข้าใจดี แม้นว่าจะมีโอกาสได้เป็นปราชญ์เทพไม่มากนัก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีเลย การชุมนุมในครั้งนี้ เมื่อครั้งในอดีตนั้น มีคนที่สามารถเป็นปราชญ์เทพได้เช่นกัน นอกจากนี้ถึงจะไม่สามารถกลายเป็นปราชญ์เทพได้ ทว่าหลายคนก็มีโอกาสตัดผ่านระดับทะลวงคอขวดได้ด้วย!"กู่เซิ่งหมิงเอ๋ยออกมาเบา ๆ .
แม้นว่าจะไม่ได้ดังนัก ทว่าก็ดังก้องไปทั่ว.
เหล่าอรหันต์ต่างส่งเสียงอื้ออึง.
"ในอดีตนั้น นิกายต้าเสวียนหวงอนุญาตให้คนที่เข้าร่วมพิธีเข้าโลกเขตแดนแปลงเวลาได้ หากแต่ในครั้งนี้ ทุกคนสามารถเข้าไปด้านในด้วย เพียงแต่ต้องรับผิดชอบความเป็นความตายของตัวเอง ภายในนั้นมีกรรมวาสนาอยู่มากมาย."กู่เซิ่งหมิงที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ขอบคุณเจ้านิกายต้าเสวียนหวง!"ผู้คนมากมายที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ไม่จำเป็นต้องเอ่ยอะไรต่อไป เริ่มกันได้!"กู่เซิ่งหมิงที่เอ่ยออกมาตามตรง.
จากนั้นเหล่าศิษย์ของนิกายต้าเสวียนหวงที่เริ่มกระจายไปทั่วทิศทาง.
"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
หมอกที่อยู่รอบ ๆ ตำหนักเกิดระเบิดเสียงดังสนั่น ค่ายกลหมอกที่ค่อยสลายหายไปช้า ๆ ที่ไกลออกไปปรากฎดินแดนแห่งหนึ่งต่อสายตาของทุกคน.
หมอกที่สลายหายไปแล้ว กู่เซิ่งหมิงที่บินออกไป.
เหล่าผู้ฝึกตนหลายแสนคนจากนั้นก็บินออกไป ทุกคนที่จ้องมองค่ายกลที่อยู่รอบ ๆ ตำหนัก.
หลังจากค่ายกลค่อย ๆ หายไปแล้ว ทุกคนไม่สามารถมองเห็นแนวเขาได้อีกต่อไป ทว่ากลับกลายเป็นทะเลที่ไร้ขอบ ทะเลที่ไม่มีคลื่น ผิวของมันที่ราบเรียบสงบนิ่งเนียนใสเป็นเงา.
พื้นที่กว้างขวางไร้ที่สิ้นสุด แม้แต่จงซานและอีกหลายคน ยังไม่สามารถที่จะตรวจสอบความกว้างใหญ่ของมันได้.
ทะเลสีดำสนิท แผ่กลิ่นอายความมืดมิดของปิศาจออกมาที่ใจกลางทะเล ซึ่งมีเกาะขนาดใหญ่ตั้งอยู่ เกาะดังกล่าวที่แผ่ลำแสงสีทองออกมามากมาย.
เหล่าคนที่มีความสามารถสูง แม้นจะบินสูงขึ้นมาเท่าใดก็ไม่สามารถบอกได้ชัด.
พวกเขาพบว่าที่ใจกลาง มีเกาะอยู่ มีพลังสีทองที่หมุนวนไปรอบ ๆ คล้ายเข็มที่กำลังโคจรหมุนวน มันค่อย ๆ หมุนโคจรช้า ๆ ไปรอบ ๆ ด้วยความเร็วที่แตกต่างกัน.
“!” “!” “!” ....................................
ที่ใจกลางเกาะนั้น ปรากฎลำแสง 200 เส้นที่โผทะยานพุ่งขึ้นมาในทันที มันพุ่งออกมาด้วยความเร็วเกินจะกล่าวไปยังผู้คนที่มีพลังสูงสุด.
"ตูมมม!“”ตูมมม!”..............................
ลำแสงแต่ละเส้นที่พุ่งเข้าไปในร่าง 200 ร่างตรง ๆ .
มีทั้ง กู่เซิ่งหมิง เจ้านิกายกลาง จงเทียน เทพอรหันต์อนาคต เทพอรหันต์อดีต.
ผู้ฝึกตนทั้ง 200 คนที่แผ่แสงสีทองออกมา แสงสีทองมากมายที่มารวมตัวกัน ที่หน้าผากของพวกเขานั้นปรากฎรูปลักษณ์ของเข็มทิศขึ้นมา.
เร็วมาก ไม่มีเวลาให้จงเทียนได้ต่อต้าน แสงสีทองที่ทะลวงสร้างตราประทับในร่างของพวกเขา.
ในเวลานั้นเหล่าผู้ฝึกตนหลายแสนคนก็ปรากฎแสงสีทองไหลเข้ามาในร่างทันทีเช่นกัน ทำให้ทุกคนเผยท่าทางสับสน.
"อาจารย์ เป็นไรหรือไม่!"
"บรรพชน ที่หน้าผากของท่านมีตราเข็มทิศด้วย?"
"อาจารย์ เกิดอะไรขึ้น?"
..............................
..................
......
ผู้คนหลายแสนคนที่ส่งเสียงดังกึกก้องด้วยความสับสนเป็นอย่างมาก หากแต่เวลานี้เสียงของแต่ละคนที่หายไปไม่มีใครได้ยินเสียงของคนอื่น ๆ .
จงซานที่จ้องมองไปยังกลุ่มของจงเทียน เทพอรหันต์อนาคต เทพอรหันต์อดีต.
คนทั้งสามที่หลับตาลง สูดหายใจลึก ก่อนที่จะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น เทพอรหันต์อนาคตและเทพอรหันต์อดีตที่เผยท่าทางมีความสุขเป็นอย่างมาก.
"ท่านพ่อ นี่คือตราประทับเหล่าคนที่มีคุณสมบัติ พวกเราต่างก็ได้ตราประทับมา!"ไท่จื่อจงเทียนกล่าวตอบ.
"ใช่แล้ว เซิ่งหวัง บัตรเชิญดังกล่าวพวกเราไม่ต้องมี ก็มีคุณสมบัติ ก็เข้าร่วมได้!"เทพอรหันต์อนาคตที่เผยท่าทางตื่นเต้น.
ตราประทับคนสองร้อยคนอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา ในเวลานี้ จงซานราวกับตระหนักได้ถึงบางอย่างของพิธีใต้หว่านฝูผ่าน คนที่มีคุณสมบัติ? ต้องเหนือกว่าระดับแปดขึ้นไป ถึงจะมีสิทธิ์ในทันที ทว่าคนหลายแสนคน คนที่มีระดับแปดขึ้นไปมีถึง 200 คนอย่างคาดไม่ถึง? นี่ยังไม่ได้นับรวมเหล่าคนที่ได้รับบัตรเชิญ นี่คนที่ได้รับประโยชน์มีมากมายขนาดนั้นเลยรึ?
"จงซาน นี่มัน บางที...!"หวนจีที่ขมวดคิ้ว เผยท่าทางประหลาดใจออกมา.
"เจ้าพบอะไรเข้าอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางสงสัย.
"เจ้าไม่คิดว่ารูปร่างของทะเลนี่ เหมือนกับดวงตาดวงหนึ่งหรอกรึ?"หวนจีที่สูดหายใจลึก.
"นี่เจ้ามองเห็นพื้นที่ทะเลทั้งหมดเลยรึ?"เป่าเอ๋อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ร่างกายของหวนจีนั้นพิเศษ ระยะการมองของนางไม่สามารถที่จะวัดได้!"จงซานเอ่ย.
"!"เป่าเอ๋อพยักหน้ารับ.
"ดวงตา? หมายความว่าอย่างไร?"จงซานที่จ้องมองไปยังหวนจี.
"ข้ามั่นใจ ใช่ เป็นรูปร่างของดวงตา ทะเลแห่งนี้ เป็นเหมือนกับดวงตาดวงหนึ่ง เกาะตรงกลางนั้นคือลูกตา ใหญ่มาก มันเป็นดวงตาเหมือนกับเนตรเทียนฟา แต่มันใหญ่โตมโหฬารกว่า! เป็นเป็นไปได้อย่างไร? รูปร่างของดวงตา?"หวนจีที่ส่ายหน้าไปมา เผยท่าทางประหลาดใจ.
จงซานที่จ้องมองไปยังเซียนเซิงซือ.
เซียนเซิงซือไม่ได้เอ่ยอะไร ทว่าก็พยักหน้ารับ.
เซียนเซิงซือที่พยักหน้ารับ และยืนยันความเห็นของหวนจี ทะเลและเกาะสีทอง คือดวงตาดวงหนึ่ง.
"นอกจากนี้ ดวงตาดวงนี้ ยังมีรอยร้าวด้วย เหมือนว่ามันพร้อมจะพังทลายลง!"หวนจีที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"รอยร้าวอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางสงสัย.
"ใช่ มันมีรอยแตกร้าว!"หวนจีพยักหน้ารับ.
เซียนเซิงซือที่อยู่ข้าง ๆ จึงได้เริ่มเอ่ยปากพูด "เพราะว่างานชุมนุมใต้หว่านฝูผานก่อนหน้านี้ ได้กำเนิดปราชญ์เทพ ได้ทำลายปราณหยวนก่อเกิดไป ในครั้งนี้ หากกำเนิดปราชญ์เทพขึ้นอีก บางทีมันอาจจะล่มสลายลง!"
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งต่างขมวดคิ้ว เผยท่าทางประหลาดใจ.
"ทุก ๆ ท่าน!"ที่ไกลออกไป กู่ซ่างหมิงเอ่ย.
คนหลายแสนคนที่กำลังงงงวยหยุดพูดไปในทันที.
"การเข้าร่วมพิธีใต้หว่านฝูผานนั้นทุกคนต่างก็รู้ว่าหมายถึงอะไร ที่นี่คือทะเล ที่จริงมันคือทางเข้าโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา ก่อนที่การเข้าร่วมจะเริ่มขึ้น ท้ายที่สุดข้าขอพูดกับทุกคนว่า ขอให้โชคดี!"กู่เซิ่งหมิงที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.
"ขอบคุณประมุขนิกายต้าเสวียนหวง!"เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่ตอบรับ.
จากนั้น ก็เริ่มบินพุ่งดำลงไปในทะเล.
"พรึด!"
ทันทีที่พุ่งลงไปในทะเล ก็หายไปในทันที ทะเลที่ไม่มีระลอกคลื่นแม้แต่น้อย ไม่มีแม้แต่รอยเหลือทิ้งเอาไว้.
"พรึด!" "พรึด!" "พรึด!"........................
เหล่าผู้ฝึกตนมากมายที่บินเข้าไปด้านใน เหล่าศิษย์นอกายต้าเสวียนหวงที่เริ่มบินลงไปด้านล่าง จงซานที่อยู่ไม่ไกล ขณะที่เตรียมบินลงไปด้านใน.
มันคือโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลาอย่างงั้นรึ?
"พวกเราจะเข้าไปในดวงตานี้อย่างงั้นรึ?"เซียนเซียนที่เผยท่าทางอักอ่วนออกมาในทันที.
"ใช่ มีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่เผยท่าทางสงสัย.
"ข้ารู้สึก รู้สึก...........!”เซียนเซียนที่เผยท่าทางไม่ค่อยดีนัก.
"รู้สึกอะไร?"
"ทะเลแห่งนี้ ไม่ ในเมื่อเจ้ากล่าวว่าเป็นดวงตา ดวงตาดวงนี้ ข้ารู้สึกว่าดวงตานี้ มีชีวิต!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาเสียงสั่น.
"มีชีวิต?"จินเผิงที่อยู่ข้าง ๆ ที่เผยท่าทางไม่เข้าใจ.
"อืม มีชีวิต มีชีวิต เหมือนกับสิ่งมีชีวิตอื่น เป็นร่างกายที่มีชีวิตหายใจอยู่."เซียนเซียนเอ่ยออกมาในทันที.
จินเผิงที่เผยท่าทางอ้าปากค้างไม่อยากเชื่อ.
"เป็นไปได้รึ? ใหญ่ขนาดนี้ ด้านใน มันคือ โลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา เป็นร่างที่มีชีวิตอย่างงั้นรึ?"โหยวหลานที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
โหยวหลานที่มาจากโลกมังกรบรรพชน ยังรู้สึกงุนงง เรื่องที่น่าเหลือชื่อนี้เป็นทะเลที่มีชีวิตมีพลังฝึกตนอย่างงั้นนะรึ?
“ใช่ เขามีชีวิต!”เซียนเซิงซือที่ถอนหายใจจ้องมองไปยังเซียนเซียน.
"ทะเลดวงตา มีชีวิตจริง ๆ อย่างงั้นรึ? ดวงตามีชีวิต............!”จินเผิงที่เอ่ยได้ครึ่งเดียว แต่ไม่เอ่ยสิ่งใดออกมา.
เพราะว่าจินเผิงคิดว่ามันเหมือนเนตรเทียนชู เนตรแสสวรรค์ ที่มีชีวิตเป็นของตัวเอง ทว่านี่มันแปลกประหลาดเกินไปแล้ว เหมือนดังเนตรเทียนฟาของเซิ่งหวัง ไม่มีใครสามารถเข้าไปในดวงตาได้ นอกเสียจากว่า ดวงตานั้นจะผูกติดวางอยู่บนพื้นอย่างงั้นรึ?
"มีชีวิต ทว่าใกล้จะจบสิ้นแล้ว ตะเกียงชีวิตกำลังจะแห้งเหือดแล้ว ไม่มีใครสามารถช่วยเหลือได้ เวลานี้คือลมหายใจเฮือกสุดท้ายแล้ว!"เซียนเซิงซือที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
มีชีวิตจริง ๆ รึ?
"ในเมื่อมีชีวิต แล้วไม่มีใครสามารถช่วยได้เลยรึ? เทียนชูน่าจะช่วยเหลือได้ ก็จะไม่ตายใช่หรือไม?"เซียนเซียนที่เอ่ยแสดงความเห็น.
"เทียนชู? เทียนชูไม่สามารถช่วยได้ และจะไม่ช่วยด้วย!"เซียนเซิงซือที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
ทุกคนที่เงียบลง พร้อมกับจ้องมองด้วยความประหลาดใจ จ้องมองดวงตาแนบพื้น หมายความว่าอย่างไร? เทียนชูก็ไม่สามารถช่วยได้?
"ทุกคนไปหมดแล้ว พวกเราก็ไปกันเถอะ!"จงซานเอ่ย.
"รับทราบ!"ทุกคนที่ตอบรับ.
แม้นว่าเซียนเซียนที่เผยท่าทางสงสัย ทว่าขณะที่กลุ่มของจงซานเคลื่อนที่เข้าใกล้.
คนกว่า 200 คนที่พุ่งผ่านเข้าไปข้างใน.
บนอากาศ กู่เซิ่งหมิงที่รอคอยให้กลุ่มจงซานเข้าไปในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา ดวงตาที่หรี่เล็กลง.
"ท่านประมุข มีอะไรอย่างงั้นรึ?"เหล่าเสวียนที่เอ่ยปากสอบถามทันที.
"ไม่ได้การ เซียนเซิงซือนั่น แปลกมาก กลิ่นอายของเซียนเซิงซือเหมือนมาก!"กู่เซิ่งหมิงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"กลิ่นอาย?"
"ใช่ เหมือนกับศพกลิ่นอายเส้าเหยี่ยตระกูลจาง เซียนเซิงซือนั่น ข้ารู้สึกสัมผัสได้ เขาเข้าไปในโลกเขตแดนเปลี่ยนเวลา พวกเราจะต้องจับตัวเขาให้ได้!"กู่เซิ่งหมิงที่กล่าวด้วยเสียงเย็นชา.
"รับทราบ!"เหล่าเสวียนและเหล่าหวงรับคำ.
สถานะของเซียนเซิงซือนั้นสวรรค์ยังไม่แน่ใจ ภายในใจของทั้งสองสั่นไหว ร่างกายของทุกคนที่เคลื่อนไหว พุ่งลงไปในทะเล หายไปในทันที.
กู่เซิ่งหมิงจ้องมองเหล่าเสวียน และเหล่าหวงที่จากไป ขมวดคิ้วแน่น เซียนเซิงซือ เป็นใครกัน?