Chapter 1258 เพราะมีข้าอยู่.
จงซาน? ได้ยินคำสองคำนี้ เป่ยชิงซือราวกับถูกค้อนทุบอย่างรุนแรง จนคล้ายกับรู้สึกร่างกายจมลึกลงไปใต้พื้น. จงซาน? จงซานอย่างงั้นรึ? แทบจะในทันที น้ำตาของนางที่ไหลบ่าอาบไปทั้งสองแก้มในทันที. "เจ้าตำหนักน้อย ท่านไม่ไปอย่างงั้นรึ?นั่นคือจงซานที่ท่านเคยกล่าวถึง!"เสี่ยวเหม่ยลี่กล่าวกระต้นเป่ยชิงซืออีกครั้ง....
