ตอนที่แล้วChapter 1196 จงซานและเซอคง.
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 1198 ความซวยที่กระหน่ำเซอคง.

Chapter 1197 แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ตื่นเต้น.


"คำพูดสุดท้าย? ลำพังเจ้า? น่าขัน!"

แววตาของจงซานที่เผยท่าทางเหยียดหยัน คิดว่าตัวเองยอดเยี่ยมจริง ๆ อย่างงั้นรึ?

หากเป็นหงจวินจริง แน่นอนว่าจงซานต้องรู้สึกระวังหวั่นเกรงอยู่ ต้องไม่ลืมว่าด้วยชื่อเสียงของเขา ไม่ว่าอย่างไรก็คือบุคคลอันดับหนึ่งของโลกหล้าในอดีต ที่มีชื่อเสียงมาจนมาถึงทุกวันนี้.

กับคนเช่นนี้ ไม่ได้ใช่แค่พลังที่มี การได้รับนามอันดับหนึ่ง ต้องมีแผนการที่มากมาย เหนือกว่าความแข็งแกร่งอยู่แล้ว ไม่เช่นนั้นคงจะไม่มีชื่อเสียงมาจนถึงทุกวันนี้.

ภพหยางมี 9 ปราชญ์เทพ หงจวิน คือผู้นำปราชญ์เทพในอดีต หมี่เทียนถึงแม้นว่าจะไม่เชื่อฟัง แต่ก็ไม่กล้าขัดขืน แม้แต่หนีไปซ่อนตัวอยู่ในโลกใบเล็ก.

ด้วยการตัดสินใจของเขา ทำให้กลุ่มปราชญ์เทพยินดีที่จะตกตายไปพร้อมกับเขา นี่คือหงจวิน.

ต้องมีความกล้าหาญเพียงใด? ต้องเป็นคนแบบใด?

กับบุคคลอันดับหนึ่งของโลกหล้า จะเป็นเซอคงได้อย่างไร? เขาต้องหวาดกลัวเซอคงอย่างงั้นรึ?

ความเป็นจริง เซอคงนั้นเป็นคนที่เข้าใจวิถีความอดทนเป็นอย่างมาก เข้าใจการเอาเปรียบหาประโยชน์จากคนอื่น ๆ  ทว่า เขายังไม่มีความกล้าพออย่างที่บรรพชนหงจวินมี.

นามนี้สั่นคลอนไปทั่วหล้า ถึงแม้นว่าจะร่วงหล่นจากสวรรค์ไปหลายแสนปีแล้ว ผู้คนก็ยังมิรู้ลืม แล้วจะนำเซอคงไปเทียบได้อย่างไร?

ไม่ว่าอย่างไรเซอคงและหงจวินนั้นมีร่างต้นกำเนิดเหมือนกัน ถึงแม้นว่าหงจวินนั้นจะเป็นร่างหนอนดินในตำนานที่สามารถฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้ ทว่าจงซานก็ยังไม่เชื่อว่าจะเป็นคนเดียวกัน.

จงซานไม่มีทางเชื่อว่าเซอคง คือหงจวิน.

คำสองคำ หงจวิน เพียงแค่ได้ยินก็ทำให้จงซานรู้สึกชื่นชมเช่นกัน จะเป็นคนที่ดูชั่วร้ายได้อย่างไร จะเป็นคนที่ยอมให้ตัวเองถูกข่มเหงรังแก หวาดกลัวความแข็งแกร่งได้อย่างไร?

{ [1] "หงจวินเหล่าจู่" (鴻鈞老祖) คือ "เง็กเซียนฮ่องเต้" หรือในสำเนียงจีนกลางก็คือ "อวี้หวงซ่างตี้" (玉皇上帝) ลำดับที่สี่ มีความเชื่อที่ว่า "เง็กเซียนฮ่องเต้" มีทั้งหมด 18 พระองค์ และผลัดเปลี่ยนกันปกครองสวรรค์ตามวาระ }

เซอคงไม่ใช่หงจวินอย่างแน่นอน.

ในเมื่อไม่ใช่หงจวิน จงซานต้องหวาดกลัวอย่างงั้นรึ?

พลังของหงจวิน? พลังของคนอื่นโดยพื้นฐาน ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามถึงจะครอบครองพลังของหงจวิน ก็ไม่สามารถใช้พลังของหงจวินได้อย่างถ่องแท้.

เซอคงที่ในเวลานี้ ไม่เห็นจงซานร้องขอความเมตตาดังเช่นที่ตัวเองคิด ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นดำมืด ก่อนที่จะโกรธเกรี้ยวออกมาในทันที "ก็ดี จงซาน ข้าคิดอยู่แล้วว่าเจ้าจะไม่ยอมจำนน!"

ระหว่างที่กล่าวนั้น ฝ่ามือของเขาที่สะบัดออกไป แสงสีขาวพุ่งตรงไปยังทิศทางของจงซาน.

แสงสีขาวที่กวาดม้วนสั่นคลอนมิติ ห้วงมิติที่สั่นไหวเล็กน้อย.

"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

เกิดระเบิดดังสนั่น แสงสีขาวแตกกระจาย กระบี่สีม่วงปรากฎขึ้น เป็นปราณกระบี่ที่ดุร้ายไร้ที่สุดสิ้น ที่ใต้เท้าของจงซาน ปรากฎร่างขนาดใหญ่โตมโหฬาร.

"ฟริบ ๆ!"

เสียงแหลมเล็กเหมือนเด็ก แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กำลังกวัดแกว่งหางไปมา หางขนาดใหญ่แปดหางที่ราวกับเสาที่ค้ำยันสวรรค์ พลังอำนาจที่สั่นคลอนสวรรค์ เต็มไปด้วยกลิ่นอายที่หนักหน่วงน่าเกรงขาม.

แปดหางแปดสี ส่องประกายแสงสีวับวาว สายตาของทุกคนที่จับจ้องสั่นคลอนจิตใจของทุกคน.

หางของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบราวกับว่าไม่ได้สนใจอะไรนัก เสียงของมันที่ส่งออกมานั้นกำลังตื่นเต้นดวงตาเป็นประกาย.

ในเวลานี้ สายตาของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่จดจ้องมองเขม็งไปยังเซอคงที่อยู่ตรงข้าม.

“ฟริบ  ฟริบ  ฟริบ ..............................!”

ความตื่นเต้นอย่างที่สุด หางของมันที่กวัดแกว่ง ส่องประกายแสงวับวาว จับมองเซอคง ราวกับว่าน้ำลายของมันกำลังไหลออกมา.

ดางตาของมันที่เป็นประกายจดจ้องมองซ้ายทีขวาที และยังมองตรงกลางอีก ดวงตาของมันที่เผยความโลภออกมา แน่นอนว่าที่ภายในอกเสื้อของเซอคงนั้นมีลูกแก้วลูกหนึ่งซ่อนอยู่ สิ่งสำคัญที่สุดมันยังแผ่พลังที่มากมายออกมาไม่หยุด.

"ฟริบ ฟริบ............!”

แปดหางสวรรค์ที่ราวกับว่าต้องการขออนุญาตจงซานให้ปล่อยมันมัน เป็นความคาดหวังตามสัญชาตญาณ ทว่าต่อหน้าจงซาน มันไม่กล้าที่ตัดสินใจเอง อย่างไรก็ตามสายตาของมันที่จดจ้องมองเซอคงราวกับว่าเป็นสหายที่รู้จัก.

ชื่อเสียงของแปดหางสวรรค์นั้น เซอคงย่อมรู้ดี.

กับท่าทางที่ราวกับเป็นมิตรของแปดหาง ทำให้ขนทั่วร่างของเซอคงลุกตั้งชันขึ้นมาทันที กับสายตาของมันที่จดจ้อง ทำให้เขาราวกับเข้าใจอะไรบางอย่างได้.

"แส่หาความตาย!"เซอคงที่เผยความโกรธเกรี้ยวออกมา.

ธวัชหยวนซือที่ขยับสะบัดออกไป บนท้องฟ้า เมฆที่มารวมตัวกันบิดเบี้ยวหมุนวน ฟ้าดินกลายเป็นความโกลาหล หมอกสีฟ้าที่มากมาย ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นที่พวยพุ่งไปยังทิศทางของจงซาน พลังอำนาจแห่งการทำลายล้างที่ระเบิดออกมาทันที.

[ฮุ่นตุ้น (混沌 หรือ ) คือเทพแห่งความชั่วร้ายในสมัยโบราณ ใน “ซานห่ายจิง” (《山海) กล่าวบรรยายถึงฮุ่นตุ้นว่า มีรูปร่างอ้วนกลม มีสีแดงดุจเปลวเพลิง มีปีกสี่ปีก มีขาหกขา ไม่มีใบหน้า แต่รู้แจ้งในดนตรีกาล.]

"ปัง!"

ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น ที่ทรงพลังเต็มไปด้วยปราณแห่งความตายสาดกระจายไปทั่วทุกสารทิศ ในเวลานี้เกิดเสียงดังสนั่นดังลั่น.

แผ่นดินเลื่อนที่ดังกระหึ่มในเวลานั้นพื้นที่ด้านล่างมีผู้ฝึกตนอยู่ไม่น้อยที่ยังสู้กันอยู่ ทันใดนั้นถูกกลบฝังทำลายล้างไปทั้งหมดในทันที.

การเติบโตของแปดหางสวรรค์นั้น ไม่จำเป็นต้องหวั่นเกรงพลังในระดับนี้ ไม่เช่นนั้นแล้วมันจะกลืนกินของวิเศษระดับนี้ได้อย่างงั้นรึ?

นับตั้งแต่ที่มีกลืนกินตำราปฐพี พร้อมกับของวิเศษปราชญ์เทพอีกหลายชิ้น แปดหางสวรรค์ก็เติบโตขึ้นอีกมากมาย หางทั้งสี่ของมันเวลานี้ค่อย ๆ กลายเป็นของวิเศษระดับปราชญ์เทพทีละน้อย ๆ  แน่นอนว่าอยู่ห่างไม่มากแล้ว ทว่าก็สัมผัสได้ถึงพลังที่ใกล้เคียงของวิเศษปราชญ์เทพ.

ปราณกระบี่ที่ทรงพลังทั้งสี่สายถูกปลดปล่อยออกมา พร้อมกับหยุดปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นเอาไว้ในทันที.

"เซอคง!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

เซอคงเงยหน้าขึ้นมองจงซาน ทว่าเวลานั้น จงซานที่หลับตาข้างหนึ่ง.

"เนตรนิมิตร้าย!เปิด!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

จงซานที่ไม่รู้สึกหวาดกลัวเซอคงแม้แต่น้อย จงซานไม่เชื่อว่าเขาคือหงจวิน ไม่มีทางที่เขาจะจัดการจงซานได้ กล่าวอีกอย่างหนึ่ง การต่อสู้ทุกครั้งเขาให้ความสำคัญมาตลอด การต่อสู้ที่แขวนบนความเป็นความตาย กับการต่อสู้ที่เสี่ยงชีวิต เขาไม่เคยประมาทนั่นเอง.

เนตรนิมิตร้ายเปิด ลำแสงสีน้ำเงินที่พุ่งเข้าหาเซอคง.

"ชิ!"

เซอคงที่สะบัดมือ สร้างมั่นแสงสีม่วงป้องกัน แสงสีน้ำเงินของเนตรนิมิตร้าย.

"วูซซซซซ!"

ทว่าม่านสีม่วงไม่สามารถป้องกันแสงสีน้ำเงินของเนตรนิมิตร้ายได้ พริบตานั้น แสงสีน้ำเงินที่พุ่งทะลวงผ่านเข้ามาในร่างของเซอคง.

ใบหน้าของเซอคงที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน ทว่าเขากลับพบว่าร่างกายของเขาไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงอย่างงั้นรึ?

จงซานหลอกข้าอย่างงั้นรึ? แม้ว่าเซอคงไม่พบอะไรผิดปรกติ ทว่าภายในใจของเขารู้สึกหนักอึ้ง.

เซอคงที่สะบัดส่งธวัชหยวนซือ พุ่งออกไป ก่อนที่จะปรากฎเมฆครึ้มกว่าหนึ่งแสนลี้ปิดบังท้องฟ้า ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นที่ร่วงหล่นลงมาราวกับห่าฝน เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง.

"ฟริบ ฟริบ!"

แปดหางสวรรค์ที่ดูกังวล เพราะว่าแปดหางสวรรค์เห็นธวัชหวนซือแยกออกมาจากฝ่ามือของเซอคง มันที่ต้องการกลืนกินธวัชหยวนซือเป็นอย่างมาก ทว่าจงซานนั้นไม่อนุญาต.

จงซานบนร่างแปดหางสวรรค์พุ่งเข้าหาเซอคง.

หวนจียังคงอยู่รอบ ๆ  เป้าหมายของนางก็คือเฝ้าระวังจับจ้องมองคนที่อยู่รอบ ๆ จะลอบโจมตีจงซาน.

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

กระบี่จูเซียนเข้าปะทะตำราชุนชิว ห้วงมิติสั่นหวั่น เกิดหลุมดำขนาดนี้ขึ้นมาในทันที.

เซอคงที่เต็มไปด้วยความดุร้าย ตำราชุนชิงที่ทรงพลัง นี่คือของวิเศษอุปกรณ์ปราชญ์เทพ ที่ปลดปล่อยอำนาจแห่งความเที่ยงธรรมพัดม้วนออกไปยังร่างของจงซาน.

ในเวลาเดียวกัน ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น พร้อมกับปราณกระบี่แห่งความเที่ยงธรรมก็พวยพุ่งออกมา มุ่งเป้าไปยังร่างของจงซานพร้อม ๆ กัน.

เซอคงที่ใช้วิชาลับกดไปยังห้วงอากาศ ก่อนที่จะเกิดเป็นพายุหมุนพุ่งไปยังร่างของจงซานอีกครั้งด้วย.

ของวิเศษอุปกรณ์ปราชญ์เทพสองชิ้น รวมถึงพลังของหงจวิน กลายเป็นพลังที่น่าเหลือเชื่อ แม้นว่าจงซานจะมีพลังของแปดหางสวรรค์คอยคุ้มกาย ที่ปกปิดล้อมรอบทั่วร่างเหมือนกับบัวตูมก็ตาม.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ถูกกระแทกโจมตีอย่างหนักหน่วงรุนแรง ด้วยร่างกายของมันที่ทรงพลังน่าเกรงขาม แม้นว่าจะไม่ทำให้มันตกตายไปในทันที ทว่าเริ่มปรากฎช่องสีน้ำเงินขึ้น.

อย่างไรก็ตาม แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบยังคงพุ่งตรงเข้าหาเซอคง.

ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น และอำนาจแห่งความเที่ยงธรรม ที่รวมพลังกัน ทำให้เซอคงตอนนี้เต็มไปด้วยความมั่นใจ กับพลังของบุคคลอันดับหนึ่งของโลกหล้าที่ร้ายกาย ยังจะมีใครสามารถต้านทานได้ อีกทั้งพลังในร่างของเขายังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ อีกด้วย.

จงซานมีรึ? ที่จะเทียบเขาได้.

เซอคงเวลานี้ ภายในใจมีความสุขเหลือล้น นี่สิความรู้สึกที่เขาต้องการ.

ที่ไกลออกไป ที่มุมแห่งหนึ่ง หมี่เทียนที่จดจ้องเขม็งไปยังสนามการต่อสู้.

หมี่เทียนที่เผยท่าทางแปลกประหลาดขณะดูการต่อสู้ ราวกับว่าเผยท่าทางประหลาดใจเป็นอย่างมาก.

"เซอคง? ไม่ใช่หงจวินจริง ๆ  อย่างไรก็ตาม พลังที่หงจวินทิ้งเอาไว้ก็นับว่าไร้เทียมทาน กับเซียนโบราณอันกระจ้อยร่อย คาดไม่ถึงเลยว่าหลังจากดูดซับพลังดังกล่าว จะก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชน ไม่ แม้แต่ไม่ได้อ่อยด้อยกว่าข้า ดูเหมือนว่าฝ่ายตรงข้ามจะกลายเป็นหงจวินอีกคนไปแล้ว ช่างน่าเสียดายคนที่ได้ไปครองกับเป็นเซอคง."

"เซอคง แม้นว่าจะมีสมบัติมากมาย แต่ก็ยังยากจะได้รับชัยชนะที่สมบูรณ์ การจะจัดการจงซานจำเป็นต้องมีสมบัติมากขนาดนี้เลยรึ? เพียงแค่ชิ้นเดียวก็พอแล้ว น่าเสียดายนักที่เขามีประสบการณ์การต่อสู้น้อย สมบัติเช่นนี้ข้ากับไม่มีเลย คาดไม่ถึงจะไปอยู่ในมือของเซียนโบราณกระจิริดนั่น."

หมี่เทียนที่เผยความรู้สึกอิจฉาริษยาเป็นอย่างมาก.

คาดไม่ถึงเลยว่าเซอคงผู้นี้จะมีโชควาสนามากมายถึงเพียงนี้.

"จงซาน? เจ้าตายแน่ แปดปางสวรรค์แปลกประหลาดเติบโตอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเซอคง! ยังมีอะไรซ่อนอยู่ก็แสดงออกมา ไม่เช่นนั้นเจ้าต้องตายในทันที!"หมี่เทียนที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.

ส่วนหวนจี ที่คอยตรวจสอบพื้นที่รอบ ๆ  ด้วยปราชญ์เทพหมี่เทียนมีวิธีการที่พิเศษ ทำให้หมี่เทียนซ่อนตัวได้อย่างสมบูรณ์แบบ หวนจีไม่สามารถหาหมี่เทียนเจอได้.

อย่างไรก็ตาม ภายใต้การตรวจสอบของหวนจี การต่อสู้นี้ หวนจีไม่ได้เป็นห่วงเกี่ยวกับจงซาน ทุกคนต่างก็เชื่อมั่นในตัวจงซาน ในเมื่อจงซานกล้าออกไปสู้ เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะพ่ายแพ้.

พลังมากมายที่โจมตีมายังแปดหางสวรรค์ แต่กระนั้นแปดหางก็ผลักดันฝืนพุ่งเข้าไปหาตำราชุนชิวได้ในที่สุด.

ตำราชุนชิว แผ่นริ้วไม้ไผ่ ที่มีอักษรรูนมากมายเวลานี้กำลังลอยอยู่ อักษรรูนแต่ละตัวเปล่งแสงสีขาวมากมาย พร้อมกับปล่อยอำนาจแห่งความเที่ยงธรรมออกมา ดูทรงพลังเป็นเป็นอย่างมาก.

แปดหางสวรรค์ที่ดวงตาเบิกกว้าง ก่อนที่จะขยายร่างใหญ่โต พร้อมกับอ้าปากพุ่งเตรียมงับกลืนกินตำราชุนชิว.

"อ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"เซอคงที่เผยเสียงหัวเราะเหยียดหยันดูแคลน.

เพราะว่าแปดหางสวรรค์ขยายร่าง ตำราชุนชิวก็ขยายขนาดด้วยเช่นกัน กลายเป็นกำแพงฟ้าดินขนาดใหญ่ สูงใหญ่ทะลวงหมู่มวลเมฆา เป็นไปไม่ได้ที่แปดหางสวรรค์จะกลืนกินมันได้.

นอกจากนี้ แปดหางสวรรค์ยังขยายร่างได้อย่างจำกัด นั่นก็เพราะมันจำเป็นต้องป้องกันปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นและอำนาจแห่งความเที่ยงธรรมด้วยนั่นเอง.

"ฟริบ ฟริบ ............!”

แปดหางสวรรค์ที่เผยท่าทางร้อนใจ ไม่กล้าที่จะขยายร่างขึ้นอีก ทำได้แค่เพียงปล่อยกระบี่จูเซียนเข้าโจมตีตำราชุนชิว.

ทว่าตำราชุนชิวนั้น เป็นถึงอุปกรณ์ปราชญ์เทพ สามารถทะลวงได้ง่าย ๆ อย่างงั้นรึ? กำแพงฟ้าดิน ที่แยกเซอคงเอาไว้ ทำให้ไม่สามารถเข้าใกล้เซอคงได้.

"จงซาน อสุกายของเจ้าต้องการกลืนกินสมบัติของข้าอย่างงั้นรึ?ต้องการกลืนอย่างงั้นรึ? ก็ลองดูซิ! ฮ่าฮ่าฮ่า!"เซอคงที่ยืนอยู่ด้านหลังตำราชุนชิว ใบหน้าที่เผยแววตาแห่งความชั่วร้ายออกมา.

หางของแปดหางมีสองหางที่ทรงพลังปกป้องร่างของจงซานเอาไว้ ทำให้ไม่มีพลังอะไรส่งมาถึงร่างจงซาน.

แม้นว่าแปดหางสวรรค์จะไม่สามารถกินตำราชุนชิวได้ ทว่าจงซานก็ยังคงใจเย็นจดจ้องมองไปด้านหน้า ยืนไพล่หลัง จดจ้องมองหาจุดอ่อนของเซอคง.

แม้นว่าจงซานจะมีอายุพันกว่าปีเท่านั้น ทว่าตลอดชีวิตก็ต่อสู้มากมายมายนับไม่ถ้วน มุมมองและประสบการณ์ของเขานั้นยากที่จะมีใครสามารถเทียบได้.

ไม่ต้องบอกด้วยว่าเซอคงนั้นไม่ใช่หงจวิน เซอคงถึงจะมีพลังก็ไม่สามารถใช้พลังหงจวินได้อย่างสมบูรณ์ อีกทั้งประสบการณ์ต่อสู้ของเซอคงยังนับว่าน้อยมาก ๆ .

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด