"หลายวันที่พวกเราเดินทางมานี้ ไม่ว่าอย่างไรก็ช้ากว่าคนอื่น ทว่ากลับยังไม่มีใครนำตำหนักจื่อเซียวไปได้ ย่อมต้องมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่!"จงซานกล่าวออกมอาย่างเคร่งขรึม.

"อืม!"หวนจีพยักหน้ารับ.

ไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงการช่วงชิงแข่งขันกันได้ หวนจีรับรู้ว่าด้านหน้าต้องมีอันตรายซ่อนอยู่ หรือแม้จะมีอันตายไม่เท่าใดก็ต้องระมัดระวัง.

--------------------------------------------------------------------

สถานที่ตำแหน่งตำหนักจื่อเซียว.

ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ซ่อนตัวอยู่ที่มุม เฝ้ามองอย่างเงียบ ๆ ค่ายกลครั้งนี้ทรงพลังมาก แต่กระนั้นปราชญ์เทพที่น่าเกรงขาม กลับยินดีที่จะอยู่เฉย ๆ .

กับอสุกายที่ร้ายกาจซ่อนตัวอยู่เบื้องหลัง ไม่จำเป็นต้องบอกเลยว่ามันผิดปรกติขนาดใหน.

เซียนบรรพชนที่สูญเสียสติ ปราชญ์เทพไม่สามารถใช้มหาวิถี นี่คือค่ายกลแบบใดกัน? ต้องเป็นตัวตนที่น่ากลัวขนาดใหนที่สามารถจ่ายไปด้วยราคาที่สูงลิ่วเพื่อสร้างค่ายกลนี้?

เซียนบรรพชนที่นอนกองอยู่บนพื้น หมี่เทียนที่จ้องมองอยู่ราว ๆ 62 คน เซียนบรรพชน 62 คนหากต้องต่อสู้กับปราชญ์เทพ ไม่ต้องบอกเลยว่าจะทรงพลังขนาดใหน หากพวกเขาร่วมมือกัน แม้แต่ปราชญ์เทพอาจร่วงหล่นจากสวรรค์ได้.

ภายในค่ายกลนี้ ดูเหมือนว่าจะมีใครที่วางแผนเอาไว้ โดยใช้ 62 เซียนบรรพชนเป็นเพียงหมากอย่างงั้นรึ? แน่นอนว่าภายในอาณาเขตหนานจานปู่ ยังมีอีกหลายสถานที่ นี่ก็เพียงแค่ส่วนน้อย ทุกหนแห่งต่างไล่ล่าสังหารกันและกัน ไม่ต้องบอกเลยว่ายอดฝีมือที่ต้องตายมีจำนวนเท่าใด.

ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่กำลังจ้องมองด้วยความสนใจ ในเวลานี้ เขาไม่กล้าที่จะประมาท ด้วยนิสัยของหมี่เทียนด้วยแล้ว ชีวิตของเขาสำคัญกว่าใคร.

รอบ ๆ ตำหนักจื่อเซียวนั้น ยังคงมีเซียนโบราณที่ยังคงเหลืออยู่พร้อมกับไล่ล่าสังหารกันอยู่.

เวลานี้ปราชญ์เทพหมี่เทียนจับจ้องมองไปด้านหน้า.

เซอคง!

ลูกหลานของกงจื่อ เซอคงในสายตาของผู้คนนับว่าเป็นบุคคลอันทรงเกียรติ ทว่าคนเหล่านี้ย่อมไม่เพียงพอที่จะอยู่ในสายตาของหมี่เทียน.

ตั้งแต่อดีตแล้วลูกหลานของกงจื่อนั้นหาได้มีใครน่าสนใจ นอกจากนี้เซอคงผู้นี้ดูเหมือนว่าจะเป็นเพียงแค่คนในระดับต่ำเท่านั้น ในสายตาของหมี่เทียน นิกายหงหรูนั้นได้กลายเป็นประวัติศาสตร์ไปแล้ว.

ดังนั้น หมี่เทียนจึงไม่รู้จักเซอคง เขาที่เห็นเซอคงที่เหมือนกับคนบ้า พลังฝึกตนทั่วไป กับการเขามาที่นี่ ตอนนี้เขาต้องการทำอะไร?

เซอคงที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากตำหนักจื่อเซียว จ้องมองดูภาพเงาของตำหนักจื่อเซียว แววตาที่เผยท่าทางตื่นเต้น.

"สวรรค์ไม่ทอดทิ้งข้า ตำหนักจื่อเซียว!"เซอคงที่เผยท่าทางตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.

"วูซซซ!"มีใครบางคนที่พุ่งตรงไปยังทิศทางของเซอคง.

เป็นเซียนโบราณที่บ้าคลั่ง แน่นอนว่าเซอคงไม่ต้องการที่จะต่อสู้ และหลบเลี่ยงอย่างรวดเร็ว.

เซียนโบราณที่เห็นเซอคงไม่สนใจตำหนักจื่อเซียว จึงได้ปล่อยไป ก่อนที่จะเร่งรีบพุ่งตรงไปยังตำหนักจื่อเซียวแทน.

"ปัง!”

ที่ด้านล่างพื้น บัวขาวที่ปลดปล่อยอำนาจแห่งความเที่ยงธรรม โจมตีไปยังเซียนโบราณที่พุ่งเข้าไปด้านหน้าทันที.

"อำนาจแห่งความเที่ยงธรรม? ตำราชุนชิวอย่างงั้นรึ?!"ใบหน้าของเซอคงที่เผยความตื่นเต้นออกมา.

ตำราชิงชิง ของบรรพชน เซอคงที่กลืนกินสัมผัสเทวะกงจื่อไป แน่นอนว่าย่อมมีความทรงจำของกงจื่อ ตำราชุนชิวก็คือของวิเศษกงจื่อ เซอคงจะไม่รู้ได้อย่างไร? แม้แต่...................

"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"เซอคงที่หัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้น.

ในเวลาเดียวกัน หาได้สนใจสวรรค์หรือมนุษย์ เซอคงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง.

ไม่รั้งรออีกต่อไป เซอคงที่ไม่ซ่อนตัวจากเซียนโบราณอีก.

เป็นความจริง เซอคงที่พุ่งไปด้านหน้า เซียนโบราณห้าคนที่พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว.

ดวงตาของเซอคงที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา ยื่นมือออกไปด้านหน้า ที่ด้านหน้าปรากฎเป็นธวัชสีดำขึ้นในทันที บนธวัชสีดำนั้น มีอักขระสีทองมากมาย และยังมีพลังที่น่าสะพรึงปะทุขึ้นมา ปราณกระบี่สีดำที่แผ่ออกมา.

เซียนโบราณทั้งห้าคนที่บินเข้ามา ด้วยธวัชสีดำที่เซอคงถืออยู่สะบัดออกไปยังห้าเซียนโบราณทันที.

"ฟู่ ~~~ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ธวัชสีดำ ที่ปลดปล่อยปราณกระบี่สีเทาพุ่งออกไปหลายสิบสาย ปราณกระบี่ทะลวงร่างกายของห้าเซียนโบราณระเบิดออกมาในทันที.

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ห้าเซียนโบราณที่ระเบิดออกมา เป็นปราณกระบี่ที่ทรงพลังมาก ไม่มีแม้แต่โอกาสให้เซียนโบราณทั้งห้าตอบโต้ได้เลย.

ที่ไกลออกไปที่มุมแห่งหนึ่ง ดวงตาของปราชญ์เทพหมี่เทียนที่หรี่เล็ก "ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้น? ธวัชหยวนซือ? ธวัชหยวนซือไปอยู่ในมือของเขาได้อย่างไร?"

หมี่เทียนที่ไม่เข้าใจตัวตนของเซอคงเลยแม้แต่น้อย.

"ปัง ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ปราณกระบี่ฮุ่นตุ้นนับร้อยสายที่ปล่อยออกไป สังหารเซียนโบราณที่พุ่งเข้ามา.

ของวิเศษดังกล่าวทรงพลังเป็นอย่างมาก ธวัชหยวนซือ นี่คือของวิเศษปราชญ์เทพของอดีตปราชญ์เทพหยวนซือ ของวิเศษระดับปราชญ์เทพการจะจัดการเซียนโบราณ ย่อมเป็นอะไรที่ง่ายดาย.

ขณะที่หมี่เทียนกำลังตะลึงงันอยู่นั้น ก็ปรากฎอีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้ปราชญ์เทพหมี่เทียนตกใจ.

ที่ฝ่ามือของเซอคงอีกข้าง ปลดปล่อยอำนาจแห่งความเที่ยงธรรมออกมาอย่างเหลื่อเชื่อ.

อำนาจแห่งความเที่ยงธรรม? คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีอำนาจแห่งความเที่ยงธรรมได้? พลังนี้เทียบเท่ากับกงจื่อเลยไม่ใช่รึ? นี่เขาคือผู้สืบทอดหงหรู(ขงจื้อ)จริง ๆ รึ?

หมี่เทียนที่อ้าปากค้าง อำนาจแห่งความเที่ยงธรรมที่ถูกส่งไปยังบัวสีขาวในทันที.

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

บัวสีขาวที่ระเบิดเสียงดัง ที่ด้านในหลังจากการระเบิดแล้ว ปรากฎบัวสีขาวที่แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ และที่ด้านในนั้นตำราชุนชิวที่กำลังลอยกลับมาหาเซอคง.

"เป็นไปได้อย่างไร นี่ไม่ใช่ตำราชุนชิวของกงจื่อหรอกรึ? แล้วสามารถจัดการได้ง่าย ๆ เช่นนี้เลยรึ? ราวกับว่าเป็นเจ้าของของมันก็ไม่ปาน ทำไมเป็นเช่นนี้?"หมี่เทียนที่ไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย.

แปลกเกินไปแล้ว.

คนผู้นี้เป็นใครจากใหนกัน? ธวัชหยวนซือ ของวิเศษปราชญ์เทพ.

ของวิเศษปราชญ์เทพที่ราวกับว่ามันได้มาพบกับเจ้าของของมัน สามารถที่จะควบคุมมันได้อย่างสมบูรณ์? เรื่องนี้ เป็นไปไม่ได้ ของวิเศษปราชญ์เทพที่มีผนึกของเจ้าของอยู่ คนอื่น ๆ นั้นยากที่จะสามารถหลอมประสานมันได้ง่าย ๆ .

เซอคงที่อยู่ตรงหน้าได้ทำลายสำนึกคิดของหมี่เทียนไปอย่างสิ้นเชิง.

หมี่เทียนเวลานี้ที่เผยท่าทางลังเลที่จะออกไปชิงตำหนักจื่อเซียว เต็มไปด้วยความระวัง จะมีใครติดตามมาอีกหรือไม่? คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถควบคุมตำราชุนชิวได้?

เซอคงในเวลานี้เต็มไปด้วยความมั่นใจ.

เขาที่เก็บธวัชหยวนซือกลับไป ก่อนที่จะคว้าตำราชุนชิวที่ลอยเข้ามาหา.

สมบูรณ์แบบ ดูเหมือนว่าของวิเศษนี้เขาจะสามารถหลอมผสานได้เลย แสงสีขาวที่แผ่ออกมาของตำราชุนชิว สามารถที่จะแหวกม่านของตำหนักจื่อเซียวไปได้.

เซอคงที่ยื่นมือออกไป คล้ายจะคว้าตำหนักจื่อเซียวเอามาไว้ในมือ.

ตำหนักจื่อเซียวที่เริ่มขยับ.

หมี่เทียนที่กำหมัดแน่น ทว่าก็ยังคงรักษาความสงบได้ ทว่ายังคงจ้องมองตาเขม็ง.

เพราะว่าหมี่เทียนที่ไม่กังวลว่าตำหนักจื่อเซียวจะถูกเซอคงหลอมประสานไป.

เขาสามารถมองเห็นได้ชัดเจนว่าพลังฝึกตนของเซอคงนั้น อยู่ในระดับเซียนโบราณ เซียนโบราณไม่มีทางทำลายผนึกหงจวินได้ ถึงแม้นว่าจะได้รับลูกแก้วผนึก ก็ไม่มีทางที่จะใช้มันได้.

เซียนโบราณที่กระจิริดเป็นไปไม่ได้ที่จะทำสำเร็จ.

ทว่า เซอคงในเวลานี้ได้ทำให้ปราชญ์เทพต้องตื่นตระหนกตกใจ.

เซอคงที่สะบัดหน้าไปมา ก่อนที่มันจะค่อย ๆ เปลี่ยนไป หัวของเซอคงที่เป็นมนุษย์ ก่อนจะเป็นเป็นใส้เดือนที่ดูหน้าเกลียดช้า ๆ .

หัวใส้เดือน?

หมี่เทียนที่ดวงตาเบิกกว้าง อ้าปากค้างแทบลืมหายใจ.

"หงจวิน? เขาคือหงจวินอย่างงั้นรึ?"ปราชญ์เทพหมี่เทียนถึงกับสั่นสะท้าน.

ร่างกายของปราชญ์เทพหมี่เทียนที่ตื่นตระหนกตกใจ เขาคือหงจวินรึ?

หงจวิน ในความคิดของหมี่เทียน เขาไม่ใช่แค่เซียนโบราณ ทว่าความกลัวนี้ซ่อนลึกไปถึงดวงวิญญาณ เป็นความกลัวความน่าเกรงขามของหงจวินเมื่อนานมาแล้ว.

ใต้สวรรค์แห่งนี้ทุกคนต่างก็รู้ดีว่าหงจวินนั้นคือหนอนใส้เดือนฟ้าดิน เขาที่เกิดขึ้นมาจากเส้นโลหิตมังกรปฐพี ซึ่งมีนามว่ามังกรดิน ในเวลานั้น ก่อนที่เขาจะร่วงหล่นจากสวรรค์เขาได้กลายเป็นหนอนใส้เดือนพร้อมกับร่วงหล่นจากสวรรค์ หงจวินที่ต้องจ่ายไปด้วยราคาที่สูงลิ่ว ร่างกายของเขานั้นเหมือนกับบรรพชนหมิงเหอที่สร้างเผ่าอสูรโลหิตขึ้นมา หงจวินเองก็สร้างเผ่าใส้เดือนขึ้นมา.

หงจวินที่ร่วงหล่นจากสวรรค์ มีผู้ฝึกตนมากมายที่ไล่ล่าสังหารใส้เดือนทั่วหล้า ทว่าไม่มีทางที่จะกำจัดได้หมด หลังจากนั้นเขาเคยกล่าวไว้ว่า หงจวินจะกลับมา เผ่าใส้เดือนคือพรรคพวกของเขา.

หนึ่งแสนปีที่แล้ว ผู้คนพบว่าเผ่าใส้เดือนไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้ และกลายเป็นภูต ทว่าผู้ฝึกตนทั้งหมดก็ยังคงจับจ้องมองแม้นว่าจะกลายเป็นภูตไปก็ตาม อาจจะมีหงจวินแฝงอยู่.

หัวของใส้เดือน? อสูรใส้เดือนกลายเป็นภูต? หมี่เทียนที่เผยท่าทางหวาดหวั่นขึ้นมาในทันที.

เป็นความจริงหลังจากนั้นอสูรใส้เดือนที่อ้าปากที่น่าเกลียดของมันขึ้น จากนั้นก็สูบลูกแก้วที่อยู่ไกลออกไปมา.

"วูซซซซ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ภายในลูกแก้ว พลังสีม่วงที่หลุดออกมา ตอนนี้มันถูกสูบด้วยปากของอสูรใส้เดือน.

"นี่เขากำลังสูบพลังของหงจวินอย่างงั้นรึ? เขากำลังฟื้นฟู่พลังกลับไปเหมือนในอดีต?"ภายในใจของหมี่เทียนที่เต้นไปมาไม่เป็นจังหวะ.

ที่ไกลออกไป ทั่วร่างของเซอคงเต็มไปด้วยพลังสีม่วง พลังดังกล่าวที่ไหลเข้าไปในร่างของเซอคง ทำให้พลังฝึกตนของเซอคงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว.

"เป็นพลังของหงจวินจริง ๆ พลังทั้งหมดจงมา!"เซอคงที่สูบ ขณะกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

อสูรใส้เดือน ซึ่งมีความสามารถในการสูบพลังงานของตำหนักจื่อเซียวได้.

"ข้าจะเป็นหงจวิน ข้าจะกลายเป็นหงจวิน ข้าจะดูดซับพลังทั้งหมดมา หลังจากนี้ข้าจะมีพลังของหงจวิน!"เซอคงที่อุทานออกมาด้วยความตื่นเต้น.

ทันใดนั้น พลังมากมายที่อยู่รอบ ๆ แม้แต่เมฆสีเหลืองบนท้องฟ้า ทันใดนั้นก็กลายเป็นเมฆสีม่วง เมฆสีม่วงที่มีสายฟ้าแล่นแปบ ๆ กระจายไปทั่ว ปรากฎพลังของตำหนักจื่อเซียวมากมายไร้ที่สิ้นสุดถูกปล่อยออกมา.

ในเวลานี้ปราชญ์เทพหมี่เทียนที่น่าเกรงขาม ไม่กล้าที่จะทำอะไรเซอคงแม้แต่น้อย ภายในจิตใจของหมี่เทียนนั้น ตอนนี้มีแต่หงจวินเต็มไปหมด หากคนด้านหน้าคือหงจวิน หมี่เทียนไม่กล้าที่จะจินตนาการแม้แต่น้อย จิตใจของเขาสั่นไหว หงจวินที่ไร้เทียมทาน ถึงแม้นว่าตอนนี้จะมีระดับเซียนโบราณ ทว่าเขามีของวิเศษระดับปราชญ์เทพสองชิ้น ไม่มีทางที่จะมีใครต่อกรเขาได้.

ไม่ไกลออกไป.

"จงซาน ดูนั่น บนท้องฟ้า!"หวนจีที่ใกล้จะไปถึงแล้วจ้องมองท้องฟ้าตำแหน่งของตำหนักจื่อเซียวกำลังเปลี่ยนไป.

0 0 โหวต

Article Rating

0 Comments

Inline Feedbacks

ดูความคิดเห็นทั้งหมด