Chapter 1164 สะสางราชกิจ.
จากอาณาเขตเฟิงจง เทียนโจวจื่อได้นำเซียนบรรพชนทั้ง 31 คน บินฉีกอากาศหายไปจากความว่างเปล่า.
ที่ไกลออกไปจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว มีร่าง 7-8 ร่างที่พุ่งตรงไปยังทิศทางที่ต่างกันด้วยความเร็วสูง.
พวกเขาคือเซียนบรรพชนที่มาสังเกตการณ์ รอคอยฉกฉวยผลประโยชน์ ทว่าท้ายที่สุดก็ต้องจากไป ไม่สามารถทำอะไรได้ ไม่สามารถที่จะเติมเต็มความต้องการของพวกเขาได้.
ตอนนี้พวกเขาเห็นแล้ว.
ศาลเทพต้าเจิ้งนั้น แข็งแกร่งเกินกว่าที่พวกเขาได้คาดการณ์ไว้มากนัก.
พวกเขาเร่งรีบหนีอย่างรวดเร็ว เกรงว่าเซียนบรรพชนของต้าเจิ้งอาจจะล้อมสังหาร.
บนอากาศ ร่างสองร่างที่เดินทางด้วยความเร็ว.
"คาดไม่ถึง คาดไม่ถึงเลย จะมีพยัคฆ์ซ่อนมังกรหมอบคอยสร้างภัยพิบัติอยู่ ต้าเจิ้งเติบโตเร็วจนน่าหวาดกลัว!"ชายในชุดสีน้ำเงินที่ใบหน้าเผยท่าทางหวาดหวั่น.
"ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้เขตแดนเฟิงจงที่เกิดความวุ่นวายขึ้น ไม่มีใครให้ความสำคัญเลยแม้แต่น้อย!"ชายในชุดสีแดงอีกคนที่กล่าวพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวัง ต้าเจิ้งไม่ไช่ว่ามาจากโลกใบเล็กหรอกรึ? นี่เพิ่งผ่านมาไม่กี่ร้อยปี พวกเขาจะทรงพลังน่าเกรงขามขนาดนี้ได้อย่างไร? เซียนบรรพชนมากมาย แม้แต่ปราชญ์เทพสามคน ยังไม่สามารถจัดการจงซานได้ แม้แต่ปราชญ์เทพหยิงเห่ายังถูกเขาตบหน้าตั้งสองครั้ง บ่าวชรายิ่งคิดยิ่งงงงวย!"ชายในชุดสีม่วงที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงหวาดกลัว.
"เจ้าไม่ต้องงงงวยหรอก ต้าเจิ้งนั้นพัฒนารวดเร็วจนกลายเป็นร้ายกาจ เพียงเวลาไม่กี่ร้อยปีเท่านั้น เทียบเท่ากับราชวงศ์ที่มีอายุหลายแสนปี แม้แต่......!"ชายในชุดสีแดงที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นอัปลักษณ์.
"แม้แต่?"ชายในชุดสีน้ำเงินที่เผยท่าทางลังเลไม่แน่ใจ.
"แม้แต่ ข้าคิดว่ากำลังหนุนของเขายังไม่หมด ที่เห็นเวลานี้ เพียงแค่บางส่วนเท่านั้น!"ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"เพียงแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น? จริง จริง ๆ รึ? เซิ่งหวังท่านรู้ได้อย่างไร?"ชายในชุดสีน้ำเงินที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ลางสังหรณ์ของราชา!"ชายในชุดสีแดงที่ส่ายหน้าไปมา.
"ต้าเจิ้งตอนนี้มีเซียนบรรพชนมากกว่า 20 คน นี่ไม่ใช่กองกำลังสุดท้าย เวลานี้หลังจากนี้ ต้าเจิ้งคงจะขยายดินแดนแน่! ราชวงศ์ของพวกเราใกล้กับต้าเจิ้ง ในเวลานี้พวกเรา.......?"ชายในชุดสีดำเงินที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.
ชายในชุดสีน้ำเงินที่ส่ายหน้าไปมา "หลังจากวันนี้ เต้าเจิ้งจะต้องกลายเป็นหนึ่งในกลุ่มอิทธิพลของโลกหล้า ในเวลานั้น เหล่ายอดฝีมือมากมายย่อมมารวมตัวกันแน่นอน ความแข็งแกร่งของพวกเราไม่สามารถเทียบกับต้าเจิ้งได้ ทว่ารากฐานกองทัพก็ไม่ได้ด้อยกว่าต้าเจิ้ง ในเวลานี้กลับไปก่อน ส่วนการป้องกันนั้น คงจะต้องแจ้งไปยังพื้นที่รอบ ๆ พร้อมกับสร้างพันธมิตรขึ้นมา."
"เรื่องนี้ แล้วหากต้าเจิ้งไม่ยินยอมล่ะ?"
"จงซานไม่ใช่คนที่บ้าคลั่ง เขามีเซียนบรรพชนมากมาย ทว่าเซียนบรรพชนก็นับว่าเป็นดังสมบัติล้ำค่า เขาไม่ยินดีที่จะส่งออกมา เวลานั้นสงครามพวกเราก็ไม่ใช่ว่าจะต้านไม่ได้."ชายในชุดสีแดงกล่าว.
"รับทราบ!"
-------------------------------------------------------------------------
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
หลังจากที่เทียนโจวจื่อนำคนของเขาจากไป จงซานก็จ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ.
หกร่างวิญญาณหลอมรวมจงซานไม่เคยเห็นมาก่อนเช่นกัน และยังไม่มีข้อมูลอะไรเลยแม้แต่น้อย ทว่าเทียนเสิ่นจื่อที่มีพลังมากมายน่าเกรงขามขึ้นในทันที จงซานจึงจำเป็นต้องระมัดระวัง.
"เทียนเสิ่นจื่อ เจ้ามีแผนอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงจริงจัง.
เทียนเสิ่นจื่อจ้องมองมายังจงซาน พลางถอนหายใจเล็กน้อย จงซานที่เผยท่าทางระมัดระวังตัวเอง อย่างน้อยจงซานก็มีศักยภาพที่ไม่ธรรมดาจริง ๆ .
ใช้พลังของตี้เสวียนชาเพื่อจัดการเทียนเต๋าจื่อ ใช้เขาป้องกันตี้เสวียนชา และยังใช้ประโยชน์อื่น ๆ ในการจัดการเทียนโจวจื่อ ใช้แผนการครั้งแล้วครั้งเล่าซ้ำยังประสิทธิภาพมาก.
ตอนนี้เขายังสามารถการกำราบควบคุมเผ่าโครงกระดูก เซิ่งกงเป่าและเซียนบรรพชนคนอื่น ๆ อีกอย่างงั้นรึ?
ศัตรูที่ร้ายกาจ เทียนเต๋าจื่อ ตี้เสวียนชา เทียนโจวจื่อ 31 เซียนบรรพชนที่เป็นศัตรูของเขา ทว่าจงซานนั้นก็สามารถที่จะบีบบังคับ และบังคับให้พวกเขาทั้งหมดต้องถอนกำลังจากไปได้.
พลังของจงซานในเวลานี้มีเพียงหวังคู เซิ่งกงเป้าและกลุ่มเซียนบรรพชนอีกหลายคน นอกจากนี้กลุ่มเซียนบรรพชนเหล่านี้ เปลี่ยนมาเป็นภัคดีต่อจงซานเป็นอย่างมาก.
จงซานที่มีความสามารถที่จะเคลื่อนย้ายบริหารอำนาจของคนอื่น ๆ เพื่อที่จะจัดการศัตรูของตัวเอง แม้แต่ใช้อำนาจดังกล่าวนั้นทำให้หวังคู เซิ่งกงเป้าและเซียนบรรพชนอื่น ๆ ภัคดีต่อเขาอย่างหมดจด นี่คือศาสตร์ของราชา เป็นคนที่มีความสามารถยอดเยี่ยมอย่างแท้จริง.
ก่อนหน้านี้จงซานเคยบอกไว้ตั้งแต่ต้น ไม่เชื่อว่าเขาจะปิดด่านบำเพ็ญสามพันปี ไม่ได้เชื่อใจกลุ่มพวกเขาตั้งแต่แรกอย่างชัดเจน แม้แต่วางแผนนำกำลังของพวกเขามาใช้ เพื่อประโยชน์ต่อตัวเอง แม้แต่สามารถทำให้พวกเขาต้องเผยนำกองกำลังแทบทั้งหมดออกมานี้คือศาสตร์ของราชาที่ร้ายกาจ.
"ข้าและคนอื่น ๆ จะทำการปิดด่าน!"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวออกมาตามตรง.
ปิดด่านต่อ? เหล่าข้าราชบริพารของต้าเจิ้งเองไม่เข้าใจความหมายของเทียนเสิ่นจื่อนัก.
ทว่าจงซานเข้าใจดี เทียนเสิ่นจื่อเป็นคนที่ยืดได้หดได้ ย่อมเข้าใจความหมายของเขา ในเวลานี้เขาไม่ต้องการมีความขัดแย้ง และไม่ต้องการปฏิญาณภัคดีต่อต้าเจิ้งด้วย เพียงแค่ต้องการหลบเลี่ยง และไม่ต้องการออกมาภายนอก ทางที่ดีที่สุดก็คือปิดด่าน.
"ตกลง! ต้าเจิ้งจะยังคงปกป้องพวกเจ้า!"จงซานพยักหน้ารับ.
เทียนเสิ่นจื่อที่ยืนค้ำไม้เท้าเคลื่อนภูผาพยักหน้า คนชุดดำทั้งเก้าเองก็พยักหน้ารับด้วยเช่นกัน.
ท้ายที่สุด ภายใต้สายตาของทุกคน เทียนเสิ่นจื่อที่นำคนตระกูลเทียนสายโลหิตตรงเก้าคน ก้าวลงไปยังตำหนักด้านล่างเทือกเขาเทียนเซี่ยอย่างช้า ๆ .
"ครืนนนน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงของเทือกเขาเทียนเซี่ยที่กำลังเคลื่อนไหว ก่อนที่จะค่อย ๆ กลับรูปแบบเดิมที่ควรเป็น.
ความจริง จงซานยังสามารถใช้ประโยชน์จากพลังของพวกเขาได้ ไม่มีความจำเป็นต้องให้พวกเขาจากไป หลังจากจัดการเรื่องเทียนเสิ่นจื่อเสร็จแล้ว จงซานที่จ้องมองไปยังเซิ่งกงเป้า.
"ขุนนางเซิ่งเจ้านำทุกคนเข้าไปพักในต้าเจิ้งก่อน ข้าจำเป็นต้องจัดการเรื่องที่เกี่ยวข้องของต้าเจิ้งก่อน จากนั้นก็จะไปพบทุกคน!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เซิ่งกงเป้าที่รับคำในทันที ในเวลานี้เขาเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้งโดยสมบูรณ์.
"รับทราบ!"เซียนบรรพชนทั้งแปดคนเองก็พยักหน้ารับ.
เซียนบรรพชนทั้งแปดคนที่มาถึงตั้งแต่ต้นจนจบ ก็ทำแค่ยืนอยู่บนลานตำหนักซ่างเฉิง ไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ ทว่าด้วยสถานการณ์ในเวลานี้ มีบางคนรู้สึกว่า เซียนบรรพชนทั้งแปดจะร่วมมือกันเข้าต่อสู้กับจงซานหรือไม่?
ด้วยพลังของพวกเขานั้นสามารถที่จะกดดันต้าเจิ้งได้ ทว่าจงซานในเวลานี้ได้ยกระดับอำนาจของตัวเองให้สูงขึ้นไปอีก ทำให้เซียนบรรพชนทั้งแปดนั้นไม่สามารถที่จะกดดันอะไรได้แล้ว ตอนนี้มีเพียงแค่เผยท่าทางเคารพต่อจงซานเท่านั้น.
"สุ่ยอู๋เหิน เจ้าจงจัดการเรื่องที่พักให้กับทุกคน!"จงซานที่จ้องมองไปยังสุ่ยอู๋เหิน.
"รับทราบ!"สุ่ยอู๋เหินที่พยักหน้ารับด้วยความเคารพ.
"เซิ่งหวัง ที่ชายแดนของอาณาเขตเฟิงจงนั้น ข้าได้นำคนมาด้วย 3000 คน พวกเขาต่างก็เป็นยอดฝีมือ เปี่ยมไปด้วยเชาว์ปัญญา และเป็นครอบครัวของพวกเขา!"เซิ่งกงเป้าที่เอ่ยออกมาอีกครั้ง.
"ดี ยอดเยี่ยม ทำได้ดีเยี่ยม!"จงซานที่กล่าวชื่นชม.
เซิ่งกงเป้าที่สามารถโน้มน้าวผู้คนมากมาย มีทักษะที่น่าเกรงขาม นี่นับเป็นหนึ่งในคนที่เป็นดังโชคชื่อเสียงวาสนาของต้าเจิ้ง.
"สุ่ยอู๋เหิน เจ้าและเซิ่งกงเป้ารับหน้าที่จัดหาสถานที่พักและตำแหน่งสำหรับทุกคน! ต้อนรับอย่างสมเกียรติ!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"เซิ่งกงเป้าและสุ่ยอู๋เหินที่รับคำในทันที.
ต้อนรับอย่างสมเกียรติ? บางคนที่ตกใจเล็กน้อย ทว่าจงซานนั้นต้องการทำให้ทุกคนรับรู้ได้ว่าต้าเจิ้งนั้นต้องการค้นหาเหล่าผู้คนที่มีพรสวรรค์ ตราบเท่าที่พวกเขาต้องการ ต้าเจิ้งยินดีต้อนรับ!
"เซียนเซิงเซิ่ง เชิญ!"สุ่ยอู๋เหินที่ก้าวออกไปพร้อมกับเผยยิ้มออกมา.
"ขอบคุณ ต้องรบกวนแล้ว!"เซิ่งกงเป้าพยักหน้ารับ.
แปดเซียนบรรพชนที่ตามไป.
ไม่นานหลังจากนั้นกลุ่มของเซิ่งกงเป้าก็ถูกนำออกไป.
"โหลวซิงเฉิน!"จงซานที่จ้องมองไปยังโหลวซิงเฉิน.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"โหลวซิงเฉินที่ก้าวออกมาด้สนหน้า.
โหลวซิงเฉินที่ก้าวไปถึงระดับเซียนบรรพชนได้อย่างคาดไม่ถึง เรื่องนี้ทำให้จงซานประหลาดใจเป็นอย่างมาก และยังมีอีกเรื่องที่เทียนเต๋าจื่อเอ่ยออกมาเมื่อครั้งโหลวซิงเฉินโจมตี ศรโห่วอี้?
แม้นว่าภายในใจจะเต็มไปด้วยความสงสัย ทว่ายังไม่ใช่เวลาที่จะถามออกมา เขาที่จ้องมองและกล่าวออกมาว่า "ครอบครัวของเจ้า มีใครบางคนที่รอคอยทุกค่ำเช้าให้เจ้ากลับไป ข้าอนุญาตให้เจ้าพักผ่อนสิบวัน ไปพบกับนาง! หลังจากนั้นค่อยกลับมารับประทานรางวัลจากข้าอีกครั้ง!"
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่กล่าวรับในทันที.
ครอบครัวของเจ้ามีคนหวังทุกวันที่จะพบเขาอย่างงั้นรึ? แน่นอนต้องเป็นภรรยาเขา โหลวซิงเฉินเองก็คิดถึงภรรยาทุกวันตลอดหลายปีเช่นกัน รางวัลอย่างงั้นรึ? รางวัลใดที่จะดีไปกว่าสามีภรรยาได้พบหน้ากันอีก.
"เจ้าเข้าไปในตำหนักซ่างเฉิงได้!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"โหลวซิงเฉินที่เต็มไปด้วยความดีใจก่อนที่จะเร่งรีบเข้าไปในตำหนักซ่างเฉิง.
จ้องมองท่าทางของโหลวซิงเฉินที่แทบทนไม่ไหว จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.
จากนั้น จงซานก็หันหน้ามาทางหวังคู!
"หวังคู!"จงซานเอ่ย.
"เซิ่งหวัง!"หวังคูที่เผยความเคารพออกมา.
เหมือนดั่งที่เทียนเสิ่นจื่อเห็น หวังคูในเวลานี้ เผยท่าทางความเคารพมากยิ่งกว่าเดิมนี้อีก.
ในอดีตเขาจำนนต่อต้าเจิ้งและเคารพต่อต้าเจิ้งอย่างแรงกล้า ด้วยคิดว่าศาลเทพต้าเจิ้งต้องรุ่งโรจน์แน่นอน ทว่า นับตั้งแต่ได้รับตำแหน่งราชาโครงกระดูก ก็ทำให้นิสัยของตัวเองค่อย ๆ เปลี่ยนไป.
แม้นว่าจะภัคดี หากแต่ข้าราชบริพารที่แข็งแกร่งกว่าราชา เมื่อเวลาผ่านไป ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะลอบคิดเช่นกัน ต้องไม่ลืมว่าคนที่แข็งแกร่งทรงพลังกว่านั้นไม่ยินยอมที่จะถูกคนที่อ่อนแอกว่ากำราบได้.
ก่อนหน้านี้เขาที่เห็นจงซานอ่อนแอกว่า ทั้งอิทธิพลของต้าเจิ้งเองก็ยังด้อยกว่า เรื่องที่ตัวเองเหนือกว่าแล้วย่อมต้องนำมาคิด แม้นว่าจะยังไม่แยกจากต้าเจิ้ง ทว่านิสัยใจคอก็ต้องเปลี่ยนเป็นบ้างเช่นกัน.
ทว่าเสร็จสิ้นสงครามในครั้งนี้ หวังคูก็พบว่าเซิ่งหวังผู้นี้ยังเป็นคนที่ตัวเองไม่สามารถเข้าใจได้ มีวิธีการที่กว้างใหญ่ไพศาล มีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง เรื่องในวันนี้หากเป็นเผ่าโครงกระดูกละก็ คงล่มสลายพังทลายไปแล้ว เซิ่งหวังกับจัดการอย่างง่ายดาย ไม่มีแม้แต่คนตายสักคนเดียว.
ความดื้อรั้นความถือดีที่ผุดออกมาเล็กน้อย ถูกจงซานกำราบไปอย่างสิ้นซาก เปลี่ยนเป็นความภาคภูมิใจ ในการเป็นแม่ทัพกองกำลังที่เก้าของต้าเจิ้งในที่สุด!
"ครั้งนี้ลำบากเจ้าแล้ว!"จงซานที่กล่าวปลอบ.
"เฉินเป็นแม่ทัพกองกำลังที่ 9 ของต้าเจิ้ง เป็นหน้าที่อยู่แล้ว!"หวังคูที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เผ่าโครงกระดูกนั้น ปฏิเสธที่จะยอมรับอยู่ในใจ ทำไมราชาโคงกระดูกถึงได้ยินดีเป็นข้าราชบริพารของต้าเจิ้ง? จงซานมีความสามารถอันใดกัน? ทว่าตอนนี้เหล่ายอดฝีมือเผ่าโครงกระดูกรู้แล้ว ทุกคนไม่บ่นอีกต่อไป เพียงแค่รับฟังคำสั่งอย่างเคร่งครัด จากองค์ราชาของตัวเองด้วยความเคารพก็เพียงพอ.
"อืม เพื่อตอบแทนทุกคน หวังคู คนของเจ้าทั้งหมด สามารถที่จะเดินทางไปยังตำหนักสังสารวัฏได้ ข้าได้แจ้งต่อหนี่ปู่ซา ให้เตรียมนำพวกเขาไปยังแดนห้ามลทิน นำคนของเจ้าไป จากนั้นค่อยกลับมาพบข้า!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"หวังคูพยักหน้ารับ.
ดวงตาของเหล่าเซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก สายตาสีเขียวเป็นประกาย เห็นชัดเจนว่าพวกเขาได้ยินเกี่ยวกับแดนห้ามลทินมาก่อน.
"อี้เหยี่ยน!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"ปลอบประโลมประชาชนของต้าเจิ้ง จัดการสะสางความสงสัยให้กับพวกเขาซะ!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"
"หลินเซียว!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับชายแดนรอบ ๆ อาณาเขตเฟิงจง แจ้งไปยังทัพทั้งหมด ให้เตรียมป้องกันการลอบโจมตี!"จงซานกล่าว.
"รับทราบ!"
"หวังจิงเหวิน!"
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"
"เกี่ยวกับงานของเสนาธิการพลเรือน เจ้าจงไปเคลื่อนย้ายภูเขา ถมทะเล ฟื้นฟูสภาพแวดล้อมของสวนสวรรค์ลอยฟ้ากลับคืนมา!"
"รับด้วยเกล้า!"