Chapter 1161 ตราสวรรค์ตี้โบราณ.

ตี้เสวียนชาที่กลับมา!

พลังฝ่ามือของเขาสามารถทำลายฝ่ามือของเทียนเต๋าจื่อได้ เป็นพลังอำนาจที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก.

ไม่ไกลออกไป ม่อจื่อจ้องมองจงซาน จ้องมองประชาชนส่วนหนึ่งที่กำลังส่งเสียงเชียร์ดังลั่น พร้อมกับคาดเดาสถานะของตี้เสวียนชา.

จื่อจุ้นเผ่าหมาป่าในโลกใบเล็ก? ตอนนี้เป็นจือจุ้นเผ่าหมาป่าของโลกใบใหญ่อย่างงั้นรึ?

แข็งแกร่งทรงพลังมาก ดวงตาของม่อจื่อเปลี่ยนเป็นจริงจัง สามารถบอกได้เลยว่าอยู่ในระดับเดียวกันได้เลย.

รอบ ๆ ร่างตี้เสวียนชาที่มีแสงสีขาวห่อหุ้ม เป็นเหมือนดังพายุที่รุนแรง แผ่ออกมาจากร่างของตี้เสวียนชา.

เทียนเต๋าจื่อที่จ้องมองเขม็งไปยังตี้เสวียนชา.

สองยอดฝีมือที่จ้องมองหน้ากันและกัน ดวงตาทั้งสองข้างเต็มไปด้วยจิตสังหารที่รุนแรง พลังอำนาจสะกดข่มมากมายไร้ที่สิ้นสุด แม้นว่าจะไม่ใช่เนตรปราชญ์เทพ ทว่ากลิ่นอายที่แผ่ออกมานั้นไม่ได้ด้อยกว่าเนตรปราชญ์เทพแม้แต่น้อย.

เนตรปราชญ์เทพได้รับการประทานจากฟ้าดิน ทว่าเนตรของพวกเขาเกิดจากเมล็ดพันธ์การต่อสู้มากมายนับไม่ถ้วน.

"ตี้เสวียนชา!"เทียนเต๋าจื่อกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา.

"เจ้ากล้าหยาบคายต่อหลานสาวของข้า!"ตี้เสวียนชาที่แค่นเสียงออกมาด้วยความเย็นชา.

จากนั้น ตี้เสวียนชาก็ฟาดฝ่ามือไปยังเทียนเต๋าจื่อ.

ฝ่ามือที่สะบัดออกไป รวมตัวเป็นกงเล็บหมาป่าบนอากาศ จิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงแผ่ออกมา กงเล็บหมาป่าแต่ละอันนั้นมีคมของกงล้อสะบั้นโลกา.

เทียนเต๋าจื่อที่ตวัดฝ่ามือออกไปเช่นเดียวกัน.

"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~!”

ฝ่ามือของเทียนเต๋าจื่อ รวมตัวเป็นฝ่ามือโลหิตเข้าปะทะกับกงเล็บหมาป่าก่อนที่จะระเบิดดังสนั่น.

ฟ้าดินโยกคลอน เกิดหลุมดำขนาดใหญ่ขึ้น.

ดวงตาของตี้เสวียนชาที่เต็มไปด้วยความเย็นชา ส่วนเทียนเต๋าจื่อที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.

เสื้อผ้าของตี้เสวียนชาที่สะบัดไปมาเล็กน้อย ส่วนร่างเงาแสงของเทียนเต๋าจื่อนั่นสั่นไปมาไม่หยุด ไม่ใช่เพราะว่าเทียนเต๋าจื่ออ่อนแอ ทว่าร่างนี้เป็นเพียงแค่ร่างเงาแสงเท่านั้น.

สองยอดฝีมือปะทะกัน! กลิ่นอายสยบที่แผ่ออกไปทุกทิศทุกทาง.

แรงสะท้อนที่รุนแรงทรงพลังมาก ในรัศมีหลายพันลี้ปรากฎหลุมดำใหญ่ยักษ์ขึ้นเป็นระยะ ๆ .

ที่ไกลออกไปนั้นม่อจื่อที่เห็นว่ามีพลังที่ผันผวนไม่คงที่แผ่ออกมาไม่หยุด.

บนท้องฟ้า เทียนโจวจื่อใบหน้าเปลี่ยนไป เทียนเสิ่นจื่อนั้นมีความเร็วสูงมากพุ่งลงมาด้านล่าง.

ตี้เสวียนชาที่ดวงตาเต็มไปด้วยความจริงจัง ส่วนเทียนเต๋าจื่อเองก็เช่นกัน ทั้งสองที่ไม่ประมาทกันและกัน เวลานี้ต่างจ้องมองกันและกันด้วยความระมัดระวัง.

"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

เสียงของมังกรคำรามดังขึ้นบนอากาศ.

เป็นมังกรชื่อเสียงวาสนาต้าเจิ้ง มังกรทองที่มีขีดสีชาดบนหน้าผาก.

ก่อนหน้านี้ เทียนเต๋าจื่อไม่สนใจมังกรทองขีดชาดแม้แต่น้อย เพราะเทียนเต๋าจื่อมองเห็นได้ว่ามังกรขีดชาดนั้นไร้พลังไม่มีความสามารถที่จะทำลายเนตรแสงสวรรค์ได้เลย.

แม้นว่ามังกรทองขีดชาด จะเป็นเพียงร่างกึ่งมายา เวลานี้กลับมีกลิ่นอายของปราชญ์เทพ สามารถขจัดแสงสีแดงโลหิตรอบ ๆ ที่ขวางมันไปได้.

ก่อนที่บนกงเล็บมัน ทันใดนั้นปรากฎตราประทับครรลองสวรรค์ขึ้นในทันที.

ตราประทับครรลองสวรรค์ ที่มังกรขีดชาดใช้มันโจมตีตีไปยังเนตรแสงสวรรค์.

"วูซซซซซ!"

แสงสีแดงมากมายที่แผ่ออกมาจากเนตรแสงสวรรค์ถูกตราครรลองสวรรค์ทำลายไปจนสิ้น กลิ่นอายที่ทรงพลังนี้ แม้แต่เซียนบรรพชนก็ไม่สามารถทนได้ แสงสีแดงโลหิต หากเป็นตราประทับศาลเทพทั่วไปคงจะพังทลายแตกสลายไปแล้ว.

ทว่า ตราครรลองสวรรค์ชิ้นนี้ไม่!

มุกสีแดงบนตราครรลองสวรรค์ที่แผ่ออกมาในทันที ทำให้ตราครรลองสวรรค์ย้อมไปด้วยแสงสีแดง.

ตราสีแดงที่เป็นประกาย เป็นเงาสีโลหิต สีแดงที่เข้มยิ่งกว่าเนตรแสงสวรรค์ปล่อยออกมาอีก.

กลิ่นอายของโลหิตที่เข้มข้นกระแทกพลังฟ้าดิน พร้อมกับระเบิดกลิ่นอายทำลายล้างออกมาจากตราประทับครรลองสวรรค์.

กลิ่นอายที่ยิ่งใหญ่นี้ทำให้ตี้เสวียนชาชงัก เทียนเต๋าจื่อเองก็ยั้งมือ ม่อจื่อที่ดวงตาเบิกกว้าง.

"นี่มัน? ตราประทับราชวงศ์งั้นรึ? ตราเทียนตี้โบราณ?"เทียนเต๋าจื่อที่เผยท่าทางประหลาดใจ.

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ตราครรลองสวรรค์ที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก ทำลายแสงสีโลหิตของเนตรแสงสวรรค์ไปทั้งหมด ไม่มีผลกระทบใด ๆ แม้แต่น้อย ขณะที่เทียนเต๋าจื่อและตี้เสวียนชายังคงสู้ติดพันกันนั้น ตราครรลองสวรรค์ก็เข้าปะทะกับเนตรแสงสวรรค์แล้ว.

เกิดระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว แสงสีแดงที่ถูกทำลาย เนตรแสงสวรรค์ถูกตราครรลองสวรรค์กระแทก จนเกิดรอยแตกพร้อมกับระเบิดออกมา กลิ่นอายปราณสีแดงมากมายที่พวยพุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว.

ขณะที่เทียนเต๋าจื่อและตี้เสวียนชาต่อสู้กันนั้น คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะลอบโจมตีเนตรแสงสวรรค์?

ทว่าตราครรลองสวรรค์นั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก แม้แต่สามารถเอาชนะเนตรแสงสวรรค์ได้ กระทั่งทำให้เนตรแสงสวรรค์ได้รับความเสียหายอย่างหนัก.

กลิ่นอายแสงสีแดงโลหิต ในเวลานั้นปรากฎอะไรบางอย่างด้านหลังมังกรทองขีดชาด กำลังสูบกลิ่นอายดังกล่าวอย่างรวดเร็ว.

เป็นเนตรเทียนฟาของจงซานนั่นเอง.

เนตรสีม่วงเทียนฟาที่เวลานี้กำลังดูดซับกลิ่นอายของเนตรแสงสวรรค์อย่างบ้าคลั่ง.

เพียงแค่พริบตาเดียวเท่านั้น เนตรเทียนฟาคาดไม่ถึงเลยว่าจะเติบโตขึ้นไม่น้อย.

"ตราสวรรค์ตี้โบราณ? ดีมาก ข้าประมาทเจ้าจริง ๆ  จงซาน!"

เทียนเต๋าจื่อที่จ้องมองตราประทับเทียนตี้ ก่อนที่จะคำรามลั่น จากนั้นร่างกายของเขาก็สลายหายไปอย่างรวดเร็ว.

ไม่ใช่ว่าเทียนเต๋าจื่อได้รับบาดเจ็บอะไร ทว่าด้วยเนตรแสงสวรรค์พังทลาย ก็ไม่สามารถสนับสนุน ร่างเงาแสงของเขาได้อีกต่อไป ทำให้ร่างกายหายไปอย่างรวดเร็ว.

และเพราะร่างเงาแสงนั่น ทำให้ก่อนหน้านี้ฝ่ามือของตี้เสวียนชาไม่สามารถทำอะไรได้นั่นเอง.

เนตรแสงสวรรค์ที่ได้รับบาดเจ็บหนัก ถูกตราครรลองสวรรค์กำราบ แม้แต่ในเวลานี้ยังถูกเนตรเทียนฟาดูดซับพลังอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ในเวลานี้เหลือขนาดเพียง 80% ของขนาดเดิม.

"ปัง!”

เนตรเทียนฟาที่หลับลงอย่างรวดเร็ว ทำให้เมฆสีแดงสลายหายไป ชัดเจนว่าที่ทวีปเทียนนั้น เทียนเต๋าจื่อได้ยกเลิกเนตรแสงสวรรค์แล้ว.

การต่อสู้ในคราวนี้ได้สิ้นสุดแล้ว.

ตี้เสวียนชา ม่อจื่อ เทียนเสิ่นจื่อและเทียนโจวจื่อ ที่จ้องมอง ตราครรลองสวรรค์ที่ลอยกลับไปอยู่ในมือของจงซานอีกครั้ง ก่อนที่จงซานจะเก็บไป.

บนท้องฟ้า เนตรเทียนฟาดูเหมือนว่าจะมีขนาดใหญ่กว่าเดิม แม้แต่แข็งแกร่งขึ้นมาก ทำให้ม่อจื่อจดจ้องมองด้วยความจริงจัง.

"วูซซซซ!"

เนตรเทียนฟาหายไปแล้ว ถูกจงซานเก็บเข้าโลกเขตแดนเทวะของเขาแล้ว.

ที่ไกลออกไป เซียนบรรพชน 20 คนของตระกูลเทียนได้แต่มองเทียนเต๋าจื่อที่หายไปในทันที ทำให้พวกเขาหยุดต่อสู้.

นี่มัน!

เหล่าเซียนบรรพชนทั้งหมดไม่อยากเชื่อจะเป็นเรื่องจริง ประมุขของพวกเขาถูกขับไล่ไปง่าย ๆ เช่นนี้นะรึ?

"ท่านปู่!"เซียนเซียนที่ร้องออกมาด้วยความตื่นเต้น.

ตี้เสวียนชาที่ได้ยินคำพูดของเซียนเซียน คราแรกที่ดูจริงจังก็ค่อย ๆ ผ่อนคลายลง ก่อนที่จะหันหน้ากลับมามองจงซาน.

เซียนเซียนที่เตรียมบินออกไป.

"เซียนเซียน หยุดก่อน!"จงซานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.

"หืม? ”

แทบทุกคนที่ตกใจเล็กน้อย เซียนเซียนเวลานี้ถึงกับหยุดนิ่งด้วยความแปลกประหลาด.

"จง จงซาน!"เซียนเซียนที่กล่าวออกมาด้วยความแปลกประหลาด.

"ห้ามไป เขาไม่ใช่ปู่ตี้เสวียนชาของเจ้า!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

ไม่ใช่ตี้เสวียนชา? เหล่าขุนนางต้าเจิ้งที่ส่งเสียงฮือฮา ม่อจื่อบนอากาศก็แสดงท่าทางแปลกประหลาด แม้แต่ตระกูลเทียนที่เหลือก็เช่นกัน หยุดนิ่ง รอคอยเทียนโจวจื่อบนอวกาศ.

เพราะว่าในเวลานี้ บนอวกาศไม่มีการต่อสู้กันแล้ว ทุกคนที่กำลังกลับลงมาด้านล่าง.

"ไม่ใช่ท่านปู่? เป็นไปได้อย่างไร? ข้ายังสัมผัสกลิ่นอายท่านปู่ได้!"เซียนเซียนที่เอ่ยออกมาในทันที.

จงซานที่ไม่กล่าวอะไรก่อนที่จะก้าวออกไปขวางเซียนเซียนจากตี้เสวียนชาเอาไว้.

"เจ้าต้องการทำอะไร?"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

ตี้เสวียนชาจ้องมองมายังจงซาน แววตาที่ซับซ้อนไปด้วยการคิด.

"ข้าจะนำเซียนเซียนไป!"ตี้เสวียนชาเอ่ยออกมาในทันที.

"เจ้าคือตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา.

เซียนเซียนที่เต็มไปด้วยท่าทางร้อนใจ ไม่ใช่ท่านปู่อย่างงั้นรึ?

"ข้าคือตี้เสวียนชา!"ตี้เสวียนชากล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

จงซานที่ส่ายหน้าไปมา "หากเป็นตี้เสวียนชาจริงจะไม่มาที่ทวีปภาคเหนือ เจ้ามา แปลว่าไม่ใช่ตี้เสวียนชาจริง ๆ  นอกจากนี้เจ้าควรจะรู้ว่า การที่เจ้าจะนำเซียนเซียนไปนั้น หากเป็นเจ้าไม่มีทางเป็นไปได้!"

จงซานและตี้เสวียนชาที่เริ่มโต้เถียงกันในทันที ทำให้ทุกคนกลายเป็นงงงวย.

ม่อจื่อในเวลานี้กลายเป็นไม่เข้าใจเลยแม้แต่น้อย จงซานและตี้เสวียนชาเป็นศัตรูหรือว่ามิตร? เรื่องนี้แปลกประหลาดเกินไปแล้ว.

เซียนเซียนที่เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ ร้องออกไปด้วยท่าทางร้อนใจ "จงซาน เจ้าเป็นอะไร? เขาเป็นปู่ข้า เจ้า......!"

เห็นจงซานและตี้เสวียนชาขัดแย้งกัน ตี้เซียนเซียนที่เต็มไปด้วยความกระวนกระวายใจ.

จงซานที่หันหน้าไปมองเซียนเซียนและกล่าวว่า "เชื่อข้า ข้าไม่เคยคิดอันตรายต่อเจ้า!"

"เชื่อข้า ข้าไม่เคยคิดอันตรายต่อเจ้า" ได้ยินคำพูดดังกล่าว ภายในใจของนางที่รัดแน่นอย่างรุนแรง นางเป็นอะไรไป? สงสัยในจงซาน? จงซานจะทำร้ายนางรึ? เป็นไปไม่ได้.

จงซานบอกว่าฝ่ายตรงข้ามไม่ใช่ปู่ของนางอย่างงั้นรึ? แน่นอนเรื่องนี้เขาต้องกล่าวความจริงแน่.

แต่ แต่ว่า ฝ่ายตรงข้ามเห็นชัดเจน...!

เซียนเซียนไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป ใบหน้าของนางที่ดูร้อนใจและซับซ้อนอย่างชัดเจน.

ตี้เสวียนชาที่จ้องมองเซียนเซียน ดวงตาที่เผยความอ่อนโยน จากนั้นก็กลายเป็นขมวดคิ้วแน่น.

"ในอดีต ข้าและเจ้าพูดกันชัดเจนแล้ว หากเซียนเซียนยังปลอดภัย เจ้าจะยังไม่มาพบกับเซียนเซียน ดูเหมือนว่าเจ้า ใกล้จะหายไปหมดแล้ว ตอนนี้ดูเหมือนว่าอีกฝั่งนั้นจะยิ่งทรงพลังขึ้นเรื่อย ๆ !"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยความกังวล.

"ข้าคือตี้เสวียนชา ทั่วหล้าต่างรู้ดี้ เจ้าต้องการอะไร!"ตี้เสวียนชาที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

"เจ้ามาที่นี่วันนี้ ต้องการมาในฐานะปู่หลานจริง ๆ รึ? หรือว่าตอนนี้ ไม่ใช่ว่าเจ้ามาตรวจสอบร่างของเซียนเซียน? ข้าคิดว่าทันทีที่เซียนเซียนออกมา เป็นเจ้าเองที่ตรวจสอบร่างนางทันที!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"นางเป็นหลานของข้า!"

"เจ้าตรวจสอบดูอะไร? เพียงแค่เป็นหลาน เจ้าจึงต้องตรวจสอบอย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวแย้งไปในทันที.

“............!”

"ไปเถอะ ข้าจะดูแลเซียนเซียนเอง รอให้ตี้เสวียนชาที่แท้จริงกลับมา ต้าเจิ้งพร้อมต้อนรับตี้เสวียนชาเสมอ!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.

ตี้เสวียนชาที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน ส่ายหน้าไปมาและกล่าวออกมาว่า "หากข้าจะนำเซียนเซียนไปล่ะ!"

"ปัง!”

เทียนเสิ่นจื่อที่ร่อนลงมายังลานตำหนักซ่างเฉินเสียงดัง.

เทียนเสิ่นจื่อที่จ้องมองตี้เสวียนชาด้วยแววตาแปลกประหลาด ความแข็งแกร่งของตี้เสวียนชา เทียนเสิ่นจื่อสามารถมองเห็นได้ ทว่ากับท่าทางของตี้เสวียนชาในเวลานี้ เทียนเสิ่นจื่อไม่สามารถเข้าใจได้เลย.

"เทียนเสิ่นจื่อ!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

ใบหน้าของเทียนเสิ่นจื่อเผยท่าทาแปลกประหลาด.

จงซานที่สะบัดมือขึ้น บนฝ่ามือปรากฎภาพเงาของตราอย่างหนึ่งขึ้นในทันที.

"ตราสวรรค์!"เทียนโจวจื่อบนอากาศที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.

"คำสั่งของประมุข ปกป้องตี้เซียนเซียน!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

เทียนเสิ่นจื่อที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน คำสั่งของประมุขอย่างงั้นรึ? ซึ่งก็คือคำสั่งของเทียนหลิงเอ๋อนั่นเอง.

จงซานที่ถ่ายทอดคำสั่งแทนประมุขเป็นเท็จหรือไม่? หากเป็นเช่นนั้นเทียนเสิ่นจื่อก็สามารถที่จะปฏิเสธได้ ทว่าเทียนหลิงเอ๋อนั้นเป็นหวงโหวของจงซาน และยังเป็นรักเป็นอย่างมาก จงซานกล่าวอะไรมีหรือที่เทียนหลิงเอ๋อจะไม่ทำ ไม่ว่าหลิงเอ่อจะสั่งหรือไม่นั้น แทบไม่จำเป็นต้องบอก นี่เป็นจริงแน่นอน.

ขวางตี้เสวียนชา?

"รับทราบ!"เทียนเสิ่นจื่อทำได้แค่ต้องตอบรับเท่านั้น.

นี่คือตระกูลเทียนสายโลหิตตรง ในเวลานี้มีหรือที่เขาจะไม่ปฏิบัติตาม หากขัดคำสั่งก็เป็นเหมือนขัดความตั้งใจเดิมของพวกเขา แล้วในเวลานี้เป้าหมายเดิมก็ไม่สามารถจะก้าวต่อไปได้อีกแล้ว.

เทียนเสิ่นจื่อที่หันหน้าไปมาตี้เสวียนชา!

หลังจากหงวิญญาณหลอมร่าง พลังของเทียนเสิ่นจื่อก็เพิ่มขึ้นมหาศาล 11 เซียนบรรพชนไม่สามารถต้านเอาไว้ได้เลย.

ส่วนตี้เสวียนชานั้นเป็นเทพบรรพชนหมาป่าหวนคืน.

สองยอดฝีมือไร้คู่เปรียบที่จ้องมองกัน อยู่ในสภาวะติดตายในทันที.