Chapter 1158 ภัยร้ายที่ซ่อนอยู่.
จินเผิง เต้าเหรินถู เซียนบรรพชนเผ่าโครงกระดูก โหลวซิงเฉิง เซิ่งกงเป้า แปดเซียนบรรพชนที่เซิ่งกงเป้านำมา หมาป่าขาว.
ในเวลานี้บนสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว มีเซียนบรรพชน 27 คน.
ตี้เสวียนชาที่ลึกลับ ตลอดจนเซิ่งหวังจงซานต้าเจิ้งที่เกินจะหยั่ง!
หยิงเห่าเวลานี้ยังได้เปรียบอีกรึ?
ไม่ต้องเอ่ยเลยว่ายังมีกลุ่มที่ผิดปรกติที่กำลังขวางเทียนโจวจื่อ ที่เป็นอสุรกายชราสายโลหิตตรงตระกูลเทียนอีก.
ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งเวลานี้ เกินกว่าที่ทุกคนจะคาดการณ์มากมายนัก.
เหล่าเสนาธิการของต้าเจิ้งที่กลายเป็นตื่นเต้นขึ้นมาทันที หมี่เทียนและม่อจื่อ ทั้งสองที่ได้แต่มองเงียบ ๆ หลังจากนั้นเป็นหมี่เทียนเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม "ม่อจื่อ ตอนนี้เจ้าเสียใจรึยัง?"
"เสียใจ?"ม่อจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เสียใจที่ไม่ได้ร่วมมือกับข้าสังหารจงซาน!"หมี่เทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
ม่อจื่อที่ส่ายหน้าไปมา.
"หากเป็นเช่นนี้ สวรรค์และปฐพีในเวลานี้ก็กำลังจะเปลี่ยนแปลง ทวีปตะวันออกได้ปรากฏเทียนตี้ ต้าฉิน ส่วนทิศใต้อีกไม่นาน จักรพรรดิตะวันออกไท่อี้ในอดีต ก็จะกลายเป็นเทียนตี้ หวังจวิน ส่วนทิศเหนือเองอาจจะเป็นจงซาน ที่จะเป็นเทียนตี้? หรือไม่ว่าเขาจะเป็นเทียนตี้ได้หรือไม่? ในเวลานั้น จะไม่ใช่ยุคของปราชญ์เทพอีกต่อไปแล้ว."หมี่เทียนยังคงกล่าวโน้มน้าวม่อจื่อ.
ม่อจื่อที่จ้องมองจงซานที่อยู่ไกลออกไป ส่ายหน้าไปมา "โลกหล้าที่กำลังเข้าสู่ความโกลาหล ในเวลานั้นหากข้าร่วมมือกับเจ้าจัดการจงซาน จะยิ่งทำให้เกิดยุคแห่งความวุ่นวายเร็วกว่ากำหนด เมื่อเกิดยุคแห่งความวุ่นวายแล้ว เป็นพวกเราเองที่จะถูกสวรรค์ลงโทษ! ข้าไม่ต้องการจะสร้างกรรมก้อนใหญ่ไปพร้อมกับเจ้า มีปัญหาอะไร เจ้าต้องการสร้างกรรมขนาดนั้นเลยรึ?"
ม่อจื่อที่จ้องมองหมี่เทียนที่สายตาเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
ใช่แล้ว จงซานในเวลานี้มีพลังเทียบเท่ากับปราชญ์เทพแล้ว แม้แต่เวลานี้ทำให้ปราชญ์เทพครึ่งหนึ่งมาปรากฎขึ้นที่นี่ หากเหตุการณ์จบลงอย่างเลวร้าย การต่อสู้ที่รุนแรงสงครามที่ยืดเยื้อก็จะถูกจุดขึ้นที่นี่ เหล่าเซียนบรรพชนมากมายทั่วหล้า จะเริ่มไม่หยุดนิ่ง เข้าช่วงชิงอำนาจ จนก่อให้เกิดความวุ่นวายไปทั่วหล้า.
กรรม? กรรมที่จะก่อให้เกิดยุคแห่งความวุ่นวาย?
"ข้าคงทำอะไรไม่ได้แล้วสินะ!"หมี่เทียนที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.
ที่ด้านหลังของจงซานเวลานี้ พร้อมเข้าสู่สงครามแล้ว หากแต่ก็ยังไม่ได้ลงมือแต่อย่างใด.
บนท้องฟ้าหมี่เทียนที่จ้องมองจงซานด้วยความลึกล้ำ ส่ายหน้าไปมา ก่อนที่จะพุ่งตรงหายลับขอบฟ้าไป เป็นปราชญ์เทพคนแรกที่จากไป.
ม่อจื่อที่เห็นหมี่เทียนจากไปแล้ว ใบหน้าที่ดูมืดมน ที่มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย เผยท่าทางเหยียดหยันออกไป.
สวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวไม่ได้เสียหายใด ๆ สถานการณ์เวลานี้ดูเจิดจรัสเป็นอย่างมาก.
เหล่าเซียนบรรพชนสังเกตการณ์ที่อยู่รอบ ๆ จดจ้องมองไปยังหยิงเห่าบนท้องฟ้า จ้องมองไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว ใบหน้าของพวกเขาเวลานี้ ซับซ้อนถึงกับใบหน้ากระตุกไปมาเช่นกัน.
ทั้งประหลาดใจ ตื่นตระหนก ก่อนที่จะค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นยอมรับในที่สุด.
จากนั้น ความตื่นตระหนกก็ค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นหวาดกลัว.
เหล่าเซียนบรรพชนที่มีเชาว์ปัญญาอันยอดเยี่ยม สามารถเข้าใจสถานการณ์ทุกอย่างได้ในทันที แม้แต่เร่งรีบจากไปในทันที ตราบเท่าที่หยิงเห่าไม่สามารถจัดการอะไรได้ การต่อสู้ครั้งนี้คงจะจบแล้ว.
หากการต่อสู้ด้านบนจบแล้ว จงซานยังไม่หยุด กับเซียนบรรพชนหลายสิบคนหากเข้าจัดการพวกเขาที่มาสังเกตการณ์แล้วล่ะก็ เมื่อถึงเวลานั้นก็จะไม่สามารถหนีได้แล้ว.
พริบตาเดียว เซียนบรรพชนหลายคนที่มาสังเกตการณ์ก็เร่งรีบถอยห่าง หนีหายไปอย่างเงียบ ๆ จากไปยังพื้นที่รอบ ๆ อาณาเขตเฟิงจงในทันที.
แน่นอน ทุกอย่างมันได้เปลี่ยนไปแล้ว แม้แต่หมี่เทียนยังจากไปแล้ว พวกเขาคิดว่าคงจะโชคดีกว่า หากเร่งรีบหนีไปในเวลานี้.
จงซานในเวลานี้ไม่ได้มีเวลามาสนใจเซียนบรรพชนสังเกตการณ์แต่อย่างใด ดวงตาทั้งสองข้างจ้องมองขึ้นไปบนอากาศ จดจ้องมองหยิงเห่าที่กำหมัดแน่น.
สถานการณ์เวลานี้กลายเป็นเขาที่ได้เปรียบเป็นอย่างมาก จงซานที่ได้ทำให้เทียนกงแตกร้าวต่อหน้าผู้คนมากมาย แม้แต่ทำลายฝ่ามือที่เคลื่อนอำนาจสวรรค์และปฐพีทั้งหมดลงได้.
หยิงเห่าเวลานี้ไม่ได้มีจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้เท่าเดิมแล้ว.
"จินเผิง!"จงซาน.
"เฉินอยู่นี่แล้ว!"จินเผิงที่ตอบรับด้วยความภาคภูมิ.
"ฆ่า!!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
จินเผิง เต้าเหรินถู โหยวซาน โหยวสุ่ย โหยวฉวน แทบทั้งหมดตอบรับเสียงดัง ก่อนที่จะคลุมร่างด้วยวิถีสวรรค์ และนำของวิเศษออกมา ก่อนที่จะเข้าต่อสู้กับศิษย์ทั้งห้าของหยิงเห่าทันที.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~!”
ศิษย์ของหยิงเห่าเองก็เร่งรีบรวมวิถีสวรรค์ สิบวิถีสวรรค์ที่เข้าปะทะกันเสียงดังสนั่นหวั่นไหว เป็นการปะทะกันที่รุนแรงเป็นอย่างมาก จนห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา.
การต่อสู้ของเซียนบรรพชนนั้นรุนแรงมาก สิบเซียนบรรพชน ที่สร้างหลุมดำขนาดใหญ่ แม้แต่ทำให้ห้วงมิติสั่นไปมาอย่างรุนแรงราวกับคลื่นทะเล แน่นอน หลังจากที่เห็นการต่อสู้กับปราชญ์เทพก่อนหน้า การต่อสู้ของเซียนบรรพชนเวลานี้จึงไม่นับว่ามีอะไร.
"วูซซซ!“”วูซซซ!”....................................
วิถีสวรรค์ วิถีสวรรค์ วิถีสวรรค์!
ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง หวังคูและเซียนบรรพชนคนอื่น ๆ ที่บินขึ้นไปเช่นกัน ทุกคนที่ผสานวิถีสวรรค์ ทันใดนั้นวิถีสวรรค์ 20 เส้นก็ตั้งตระหง่านปรากฎขึ้นบนสวรรค์และปฐพี กำราบศิษย์ทั้งห้าคนของหยิงเห่าเอาไว้อย่างสิ้นเชิง.
ถึงจะเป็นศิษย์ของหยิงเห่าที่เป็นเซียนบรรพชนก็ไม่สามารถที่จะทนได้ มีแต่รอให้ถูกกำจัดเท่านั้น เวลานี้ทำได้แค่หนีไปยังตำแหน่งของหยิงเห่า.
จงซานที่โบกมือ ไม่ให้กลุ่มเซียนบรรพชนบนท้องฟ้าไล่ตาม ให้กลับมารวมตัวกันที่ด้านหน้าตำหนัก จดจ้องมองไปยังตำแหน่งหยิงเห่าเท่านั้น.
หากว่าหยิงเห่าเข้าต่อสู้อีกครั้ง อาจจะเฉือนเอาชนะได้ ทว่านั่นต้องหมายความว่าตี้เสวียนชาต้องไม่ลงมือ.
หยิงเห่าที่จ้องมองไม่วางตาไปยังจงซาน จะลงมือต่อไปหรือไม่ ความแข็งแกร่งของต้าเจิ้งนั้นดูทรงพลังจนกัดกินหัวใจของเขาเป็นอย่างมาก จนทำให้หยิงเห่าลังเลแม้แต่กลายเป็นจริงจัง.
เพราะว่าการต่อสู้ครั้งนี้ ไม่ได้มีเพียงจงซาน ทว่าเป็นเซียนบรรพชน 27 คน แม้แต่ตี้เสวียนชาที่ไร้เทียมทานอีก.
ต่อสู้ต่อไปหรือไม่? หากแต่ในใจหยิงเห่าเวลานี้ไม่คิดเลยว่าตัวเองจะสามารถชนะได้.
ก่อนหน้านั้นหลายปี เทียนโจวจื่อก็พ่ายแพ้ต่อตี้เสวียนชาไปแล้ว ตัวเขาหากเร่งรีบ คิดว่าจะชนะได้อย่างงั้นรึ? หากโชคดีชนะ มีโอกาสที่จะบาดเจ็บหนักจนมีคนมากมายที่จ้องตำแหน่งของเขาอยู่ แม้แต่ร่วงหล่นจากสวรรค์ได้เลย.
ดังนั้นในเวลานี้ภายในใจของหยิงเห่าที่เต็มไปด้วยความเกลียดชังอย่างไม่ธรรมดา! ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้?
"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ภายในร่างของจงซาน เสียงของมังกรที่ดังลั่น มังกรทอง 19 เล็บ และมังกรขีดชาดที่พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา.
มังกรทองสองตนที่กลับคืนสู่เมฆชื่อเสียงวาสนาเกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว เมฆชื่อเสียงวาสนามากมายราวกับคลื่นสึนามิที่กวาดไปไปทั่วแผ่นดินมากมายมหาศาล.
"หยิงเห่า ข้าได้เคยบอกเจ้าไปแล้ว ว่าจะรอต้อนรับที่ต้าเจิ้ง ข้าทำสำเร็จแล้ว แล้วเจ้าล่ะ ตอนนี้แผ่นดินต้าเจิ้งไม่ต้อนรับเจ้า มาจากที่ใหน ก็ไสหัวกลับไปทางนั้นได้เลย!"ท่าทางของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.
หากกล่าวเช่นนี้ตั้งแต่ต้น คำพูดของจงซานนับว่าเป็นคำพูดที่อหังการยิ่งนัก ถือเป็นการหักหน้าหยิงเห่าเป็นอย่างมาก หากเป็นก่อนหน้านี้ทุกคนคงคิดว่าสมองจงซานคงมีปัญหา ทว่าในเวลานี้ตอนนี้ ทุกคนรู้แล้วว่าจงซานสามารถทำได้จริง.
เพราะว่าจงซานมีพลังเพียงพอ มีพลังที่กล่าวเช่นนี้กับปราชญ์เทพได้.
ทุกคนต่างก็จ้องมองไปยังหยิงเห่าพร้อม ๆ กัน.
แม้นว่าจะไม่สามารถมองเห็นหน้าของหยิงเห่าได้ ทว่ากับหมัดของเขาที่กำแน่นขนาดนั้น สามารถมองได้ว่าภายในใจนั้นโกรธเกรี้ยวและอับอายขนาดใหน.
"อา อาจารย์!"ศิษย์คนหนึ่งของเขาที่กล่าวออกมาเสียงเบา.
"อ๊ากกก ~~~~~~~~~~~~~~~!”
หยิงเห่าที่โกรธเกรี้ยวจนต้องคำรามออกมาด้วยความเศร้าใจ ความไม่ยินดีของปราชญ์เทพ ทำให้สวรรค์และปฐพีเปลี่ยนแปลง.
"ปัง!“”ปัง!“”ปัง!”........................
ทันใดนั้น ทั่วทั้งท้องฟ้า ทั่วสวรรค์และปฐพีเกิดระเบิดไปทั่วทุกสารทิศ ปรากฎเป็นหลุมดำมากมายกระจายไปทั่ว เต็มท้องฟ้า ตามอารมณ์ของหยิงเห่า.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เมฆชื่อเสียงวาสนามากมายบนท้องฟ้า เสียงคำรามของมังกรที่ดังขึ้น ทำลายพลังอำนาจพลังของระเบิด.
"วูซซซซ!"
เมฆชื่อเสียงวาสนาบนท้องฟ้าที่เปล่งประกายแสงสีทองเจิดจรัสสว่างจ้า ราวกับดวงตะวัน ลำแสงที่ตัดกันไปมาจนทำให้เกิดภาพเป็นริ้วแสงที่งดงาม.
แสงสว่างสีทองที่ถูกส่งออกมาจากมังกรทองชื่อเสียงวาสนา 19 เล็บในทันที ลำแสงหลายเส้นที่ถูกส่งออกไป แม้แต่รวมตัวกันเป็นของแข็งขึ้น.
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
"โฮกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
เสียงมังกรคำรามที่ดังกระจายไปทั่วท้องฟ้า ดูทรงพลังเป็นอย่างมาก.
หยิงเห่าในเวลานี้เต็มไปด้วยความโกรธแค้น แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้.
"ชิ!"หยิงเห่าที่แค่นเสียงระงับความโกรธ.
หยิงเห่าที่สะบัดแขนเสื้อเสียงดัง ก่อนที่จะนำศิษย์ทั้งห้าหายไป หลุมดำขนาดเล็กมากมายที่อยู่รอบ ๆ ค่อย ๆ ฟื้นฟูกลับคืนมา.
เมฆสีทองที่เจิดจ้าแปลกประหลาด ค่อย ๆ สลายหายไปอย่างแปลกประหลาด.
ไม่มีใครคิดว่ามังกรชื่อเสียงวาสนาทั้งสองจะเปล่งพลังแสงที่น่าเกรงขามเช่นนั้นออกมาได้ ทุกคนรู้สึกราวกับว่าได้ฝันไป.
ท้ายที่สุดหยิงเห่าก็ยอมจากไปอย่างงั้นรึ?
"โฮกกกก!”
เสียงของประชาชนที่ดังกระหึ่มด้วยความดีใจไปทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวทันที.
"อำนาจวิเศษ อำนาจที่ชนะปราชญ์เทพได้ ยินดีกับเซิ่งหวังด้วย ฟ้าดินได้มอบอำนาจวิเศษให้เนื่องจากเอาชนะปราชญ์เทพได้!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาในทันที.
จงซานที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังหยิงเห่าที่จากไปก่อนที่จะหันหน้ามามองเซียนเซิงซือ "อำนาจวิเศษที่ชนะปราชญ์เทพอย่างงั้นรึ?"
"ใช่แล้ว นับจากนี้เป็นต้นไปราชวงศ์ของพวกเราจะมีอำนาจวิเศษทีได้ชนะปราชญ์เทพได้ จากบันทึกในโบราณ ไม่ใช่การมอบให้ของเทียนชู ทว่าเป็นสามพันวิถีสวรรค์ที่มอบให้เป็นของขวัญ รายละเอียดทั้งหมดเฉินเองก็ไม่รู้ ตามบันทึกนั้น มีเพียงคนที่ชนะปราชญ์เทพเท่านั้น ที่จะได้รับอำนาจ ที่ถูกประทานจากฟ้าดิน มอบให้กับราชวงศ์ชื่อเสียงวาสนาที่สามารถเอาชนะปราชญ์เทพได้ หลังจากนี้การต่อสู้กับราชวงศ์ชื่อเสียงวาสนาอื่น ๆ จะเป็นไปอย่างราบรื่นแน่นอน!"เซียนเซิงซือที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
จงซานพยักหน้ารับ อำนาจที่ได้จากชนะปราชญ์เทพมีประโยชน์อะไรบ้าง เซียนเซิงซืเองก็ไม่รู้แน่ชัด หลังจากนี้คงค่อย ๆ ศึกษาไปช้า ๆ .
หยิงเห่าท้ายที่สุดก็ถูกขับไล่ออกไป เซียนบรรพชนที่มาสังเกตการณ์เองก็หายไปหมดแล้ว ที่ไกลออกไป บนซุ้มลอยฟ้า หมี่เทียนก็จากไปแล้ว.
เหล่าประชาชนเวลานี้ต่างก็ส่งเสียงดังด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
ตอนนี้กล่าวได้ว่า ศัตรูเวลานี้ มีเพียงเทียนโจวจื่อ อย่างไรก็ตาม กลุ่มของเทียนโจวจื่อ ก็มีเทียนเสิ่นจื่อจัดการแล้ว ต้าเจิ้งที่มีเซียนบรรพชนอยู่เป็นจำนวนมาก เพียงแค่เทียนโจวจื่อ จะไม่สามารถต้านได้เชียวรึ?
สถานการณ์เวลานี้ถือว่ายอดเยี่ยมรึ? อย่างไรก็ตามจงซานก็ยังเผยท่าทางจริงจังเหมือนเดิม.
เพราะว่าจงซานพบว่าบัวหงหลวนบนหน้าผาก เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน!
ก่อนที่หยิงเห่าจากไป หมี่เทียนที่ชำเลืองมองมาคราหนึ่ง บัวหงหลวนเองก็ยังไม่เปลี่ยนเป็นสีน้ำเงิน ทว่าในเวลานี้กลับเปลี่ยนเป็นสีน้ำเงินรึ?
นิมิตร้าย?
กำลังจะมีอะไรเกิดขึ้น มีนิมิตร้ายอะไรที่นี่อย่างงั้นรึ? โชคร้ายมาจากที่ใดกัน?
ม่อจื่อรึ?
เป็นไปไม่ได้ ท่าทีก่อนหน้านี้ก็อธิบายชัดแล้ว ไม่ว่าต้าเจิ้งจะเป็นอย่างไร เขาก็จะไม่ลงมือ ในเมื่อไม่ใช่ม่อจื่อ แล้วเป็นใครกัน?
รอบ ๆ นี้ มียอดฝีมือที่ไร้เทียมทานซ่อนอยู่อย่างงั้นรึ?