Chapter 1140 กลับทวีปภาคเหนือ.
ทวีปปฐพี เขตแดนหยิงเห่า.
หยิงเห่าที่นั่งอยู่ในห้องโถงแห่งหนึ่ง ที่ด้านหน้านั้นมีชายห้าคน หนึ่งในชุดสีแดงที่ก้าวออกมารายงานหยิงเห่า ส่วนคนอื่น ๆ ที่จ้องมองเขาด้วยความประหลาดใจ.
"เจ้าพูดอีกครั้ง!"หยิงเห่าที่เคาะไปที่พยักพิงเก้าอี้เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ครับ แดนเทพหมาป่า เทียนโจวจื่อได้นำเซียนบรรพชนสิบคนเดินทางไปยังแดนเทวะซือเทียน พร้อมกับกล่าววาจาข่มขู่ ท้ายที่สุดก็เกิดความขัดแย้งกับตี้เสวียนชา จากนั้นพวกเขาก็ต่อสู้กัน!"ชายในชุดสีแดงกล่าวรายงานอย่างเคร่งขรึม.
"อืม เล่าต่อ!"
"เผ่าหมาป่าที่ปฏิเสธที่จะประนีประนอมกับกลุ่มคนของเทียนโจวจื่อ เทียนโจวจื่อได้ต่อสู้กับตี้เสวียนชา เทียนโจวจื่อที่ใช้วิชาคำสาปใส่ตี้เสวียนชา ทว่ากลับเป็นเรื่องที่แปลกไม่มีผลใด ๆ ส่วนตี้เสวียนชานั้นได้ใช้วงล้อจักราทะลวงโลกา 36 คู่ ต่อสู้กันบนอากาศ เป็นการต่อสู้ที่หนักหน่วงบนอวกาศ มีดวงดาราหลายพันดวงพังทลายลงมา!"ชายในชุดสีแดงกล่าวรายงาน.
"ผลสุดท้ายล่ะ?"
"ผลสุดท้ายไม่สามารถบอกได้ รู้เพียงว่าพวกเขาทั้งคู่สู้กันหนึ่งวันหนึ่งคืน ก่อนที่เทียนโจวจื่อจะร่วงหล่นลงมา พร้อมกับนำพาสิบเซียนบรรพชนจากไปโดยไม่กล่าวอะไรสักคำ หนีไปอย่างน่าอับอาย!"ชายในชุดสีแดงที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"เทียนโจวจื่อ พ่ายแพ้รึ?"คนที่อยู่ข้าง ๆ กล่าวสอบถามด้วยความประหลาดใจ.
"หากมองตามรูปการณ์ ควรจะเป็นเช่นนั้น!"ชายในชุดสีแดงที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
"ตี้เสวียนชา!"ทุกคนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"คาดไม่ถึงเลยว่าเผ่าหมาป่าจะแข็งแกร่งผิดปรกติเช่นนี้? ไม่อยากเชื่อเกินไปแล้ว! แข็งแกร่งยิ่งกว่าตี้ซือเทียนรุ่นก่อน ๆ อีก แม้นรุ่นก่อนหน้านี้จะแข็งแกร่งก็ไม่มีใครกล้าต่อสู้กับปราชญ์เทพเพียงลำพัง ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าไม่มีใครเทียบปราชญ์เทพได้ แต่ในเวลานี้ คาดไม่ถึง ตี้เสวียนชาเอาชนะเทียนโจวจื่ออย่างคาดไม่ถึง?"ชายในชุดสีแดงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อาจารย์ ตี้เสวียนชาเป็นใครมาจากใหน?"ทุกคนที่จ้องมองไปยังหยิงเห่า.
"จื่อจุ้นเผ่าหมาป่า เทพอสูรบรรพกาล!"หยิงเห่าที่เอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
----------------------------------------------------------------------
ภายในป่าทึบแห่งหนึ่ง.
กลุ่มของจงซานที่หยุดพักอยู่.
"เซิ่งหวังจง มีบางคนพยากรณ์เจ้าจริง ๆ นอกจากนี้ ข้ายังพบว่ามีคนพยากรณ์เจ้า เปลี่ยนคนอื่น ๆ !"จื่อหยางจิงหงเอ่ย.
"เปลี่ยนคนอื่น?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่ นี่เป็นวิชาพยากรณ์ที่น่าเกรงขามมาก ๆ แน่นอนว่าการเปลี่ยนคน หรือไล่ตามพวกเรานี้ ทำให้เขาต้องปกปิดทุกคนด้วยวิชาสวรรค์ลี้ลับ! แต่ว่า .......!"จื่อหยางจิงหงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิง จิงหง มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?!"จงซานที่กล่าวสอบถาม.
"คนอื่น ๆ ย่อมไม่มีปัญหาอะไร หากพวกเราใช้วิธีนี้ ทว่า หวงโหวของเจ้านั้นมีปัญหาเล็กน้อย!"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยตอบ.
"มีปัญหาอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เทียนหลิงเอ่อนั้นมีสิ่งของบางอย่างที่เชื่อมโยงกับฝั่งตรงข้าม? หากยังมีสิ่งของดังกล่าวนี้ พวกเขาจะค้นหาหวงโหวพบในที่สุด!"จื่อหยางจิงหงที่ขมวดคิ้วไปมา.
สิ่งของเชื่อมโยง? จงซานที่ดวงตาสั่นไหว เซียนเซิงซือและคนอื่น ๆ เองก็จ้องมองมายังจงซานเช่นกัน ทันใดนั้นก็เข้าใจความหมายของสิ่งของเชื่อมโยงได้.
ตราสวรรค์! เป้าหมายของคนตระกูลเทียน! ฝ่ายตรงข้ามไล่ตามมาคือตราสวรรค์นั่นเอง.
"เซิ่งหวัง มันคืออะไรอย่างงั้นรึ? ทิ้งไปได้หรือไม่?"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยออกมา.
จงซานส่ายหน้าไปมาและเอ่ยออกมาว่า "บางทีคงทำไม่ได้!"
"ไม่ได้รึ? เรื่องนี้ดูเหมือนว่าจะยากซะแล้ว!"จื่อหยางจิงหงที่ส่ายหน้าไปมาพลางถอนหายใจ.
"เซิ่งหวัง?"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วจ้องมองไปยังจงซาน.
จงซานขมวดคิ้วครุ่นคิดและเริ่มก้าวเดินไปมาช้า ๆ วางแผนในใจ.
หลังจากผ่านไปสิบลมหายใจ จงซานก็หยุดในทันที!
"เช่นนั้น พวกเราจะแบ่งกันเป็นสองกลุ่ม!"จงซานเอ่ย.
"แบ่งอย่างไร?"
"เซียนเซิงจิงหง ข้าและหลิงเอ๋อจะเดินทางด้วยกัน ส่วนคนอื่นก็ไปอีกทาง หงสาเพลิงเองก็ไปกับพวกเจ้าด้วย."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"จิบ จิบ จิบ จิบ! "หงสาเพลิงที่ประท้วงทันที เห็นชัดเจนว่าไม่อยากแยกจากเทียนหลิงเอ๋อ.
จินเผิง เห่าเม่ยลี่ และคนอื่น ๆ ที่เผยท่าทางสงสัยในทันที.
"พวกเจ้ากลับไปยังต้าเจิ้งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ยิ่งเร็วเท่าไหร่ยิ่งใด! ตราบเท่าเดินทางไปถึงต้าเจิ้ง พวกเราก็ไม่ต้องกลัวสิ่งใด!"จงซานกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"จินเผิงพยักหน้ารับ.
"เรื่องนี้?"จื่อหยางจิงหงที่ไม่เข้าใจแม้แต่น้อย.
"เซียนเซิงจิงซิน เซียนเซิงจิงหุน คนอื่น ๆ เวลานี้ต้องรบกวนท่านทั้งสองแล้ว!"จงซานเอ่ย.
"เรื่องเล็กน้อย ไม่มีทางที่พวกเขาจะพบพวกเราได้!"คนทั้งสองที่พยักหน้ารับในทันที.
"ส่วนข้าและหลิงเอ๋อ ต้องรบกวนเซียนเซิงจิงหงแล้ว ระหว่างเดินทางนี้ ขอเพียงให้ท่านสามารถถ่วงเวลาเท่าที่เป็นไปได้ ขอเพียง นำพวกเราเข้าใกล้ต้าเจิ้ง หลังจากนั้นข้ามีวิธีจัดการ!"จงซานกล่าว.
"ตกลง!"จื่อหยางจิงหงที่พยักหน้ารับ.
จากนั้น กลุ่มของจงซานก็แยกออกเป็นสองกลุ่มในทันที.
จินเผิง เห่าเม่ยลี่และคนอื่น ๆ แน่นอนว่าต้องปลอดภัยไม่มีปัญหา.
ส่วนกลุ่มที่เสี่ยงนั้นย่อมเป็นจงซาน เทียนหลิงเอ๋อ และจื่อหยางจิงหง.
----------------------------------------------------------
หลังจากนั้นกลุ่มของจงซานก็เดินทางมาตลอดสิบวัน และมาพักที่เทือกเขาแห่งหนึ่ง.
ส่วนอีกฝั่งเทียนโจวจื่อที่ไล่ตามมานั้นก่อนหน้านี้มีเซียนบรรพชน 10 คน ตอนนี้เพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนเป็นสิบเอ็ดคน.
"ปราชญ์เทพจู่ เรื่องที่แดนเทวะซือเทียน ท่านประมุขผิดหวังเป็นอย่างมาก จึงได้สั่งให้ข้ามาช่วยท่าน ทว่าตอนนี้ดูเหมือนว่า ไม่ใช่ปราชย์เทพจู่ที่ผิดพลาด ทว่าเป็นคนกลุ่มนี้ที่เจ้าเล่ห์จนเกินไป!"ชายในชุดสีแดงที่ตามมาเอ่ย.
"เจ้าเล่ห์?"
"อืม นอกจากนี้คนของพวกเขายังมีคนที่มีทักษะสูงคอยช่วยเหลือ!"ชายในชุดสีแดงกล่าวตอบ.
"มีคนที่มีทักษะสูงช่วยเหลืออย่างงั้นรึ?"
"ใช่ มีทักษะซ่อนตัวที่แข็งแกร่งมาก ๆ ."ชายในชุดสีแดงที่เอ่ยตอบ.
"แล้วจะไล่ตามได้ไหม?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"ไม่ง่ายนัก ทว่าด้วยตราสวรรค์ที่พวกเราไล่ตาม ก็ไม่ยากนัก ทว่าจำเป็นต้องใช้เวลา ต้องไม่ลืมว่าพวกเขามีผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาช่วยเหลืออยู่!"ชายในชุดสีแดงที่เอ่ยตอบ.
"เจ้าทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้!"เทียนโจวจื่อเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
"รับทราบ!"
--------------------------------------------------------
การไล่ตาม ที่ใช้เวลาถึงสี่ปี จนมาถึงทะเลทรายแห่งหนึ่ง.
"ท้ายที่สุดก็มาถึงเขตแดนทวีปทิศเหนือแล้ว ที่นี่ไม่ไกลจากต้าเจิ้ง!"จงซานที่เอ่ยออกมาด้วยความมั่นใจ.
"มาแล้ว!"จื่อหยางจิงหงที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ปราชญ์เทพไล่ตามมาอย่างงั้นรึ?"
"ไม่ ก่อนหน้านี้พวกเราก็แยกย้ายกันเช่นกัน มีคนหนึ่งที่มุ่งตรงมายังทิศทางของเขา หวังว่าจะไม่ใช่เทียนโจวจื่อ!"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยตอบ.
"เซียนเซิงจิงหง ท่านแยกออกไปซ่อนตัวก่อน! จากนี้ไปพวกเราจะจัดการเอง."จงซานกล่าว.
"อืม!"จื่อหยางจิงหงที่เผยท่าทางขอบคุณ.
จื่อหยางจิงหงที่เปลี่ยนเป็นชุดสีดำ ก่อนที่จะบินไปยังอีกทิศทางหนึ่งแยกตัวจากจงซาน.
จงซานที่นำหยกอักขระสีม่วงมาทันที จ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อด้วยความจริงจัง "หลิงเอ๋อ จำที่ข้าเคยบอกได้หรือไม่?เมื่อข้ากล่าวว่า ฉวน เจ้าต้องทำลายหยกอักขระนี้ทันที!"
"อืม!"เทียนหลิงเอ๋อที่พยักหน้าอย่างจริงจัง.
"ฟิ้ว!"
แรงลมที่ระเบิดแยกออกเป็นทาง จนทำให้ทะเลทรายกลายเป็นพายุขึ้น ทว่าที่กลางอากาศนั้นปรากฎชายในชุดสีเขียว.
"ฮ่าฮ่าฮ่า ท้ายที่สุดก็เจอแล้ว ท้ายที่สุดก็เจอ!"เซียนบรรพชนชุดสีเขียวที่หัวเราะออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
"วีด ฉับบ!"
เสียงกระบี่กรีดอากาศ พร้อมกับริ้วแสงสีม่วงฟันไปยังเซียนบรรพชนในชุดสีเขียวด้านหลัง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่เร่งรีบนำกระบี่ยาวสะบัดออกไปป้องกันทันที.
"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา กระบี่จูเซียนนับว่าทรงพลังยิ่งกว่าเดิมมาก ทุก ๆ รอยกระบี่ที่ฟันออกไป ต้องทำให้ห้วงมิติเป็นรอย เข้าไปทะกับกระบี่ของเซียนบรรพชนสีเขียวด้วยความเร็ว.
กระบี่ที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร กระบี่จูเซียน ทรงพลังอย่างคาดไม่ถึง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่ถูกกระหน่ำโจมตี เขาคาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่ากระบี่ดังกล่าวนี้จะทรงพลังขนาดนี้.
"วูซซ!" "วูซซ!" "วูซซ!"
กระบี่ลู่เซียน กระบี่เซียนเซียน กระบี่จิวเซียน ที่ปรากฎขึ้นมาสนับสนุนกระบี่จูเซียน สี่กระบี่สังหารเซียน พุ่งตรงโจมตีเซียนบรรพชนในชุดสีเขียว สร้างความตื่นตะลึงเป็นอย่างมาก ห้วงมิติที่สั่นไหวไปมา ทำให้เซียนบรรพชนชุดเขียวไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อย.
เซียนบรรพชนชุดเขียวที่ผสานวิถีสวรรค์ในทันที ด้วยอำนาจวิถีสวรรค์ ทำให้เซียนบรรพชนแข็งแกร่งขึ้นอย่างชัดเจน.
แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่เพิ่งกลืนกินอุปกรณ์ปราชญ์เทพ ทำให้ความแข็งแกร่งมันเพิ่มขึ้นเป็นอย่างมาก แม้นว่าชุดกระบี่สังหารเซียนจะไม่ได้ฟื้นฟูกลับมาเทียบเท่าของเดิม ทว่าก็แข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปเป็นอย่างมาก.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวคาดไม่ถึงสักนิด ข้อมูลของแปดหางสวรรค์ที่ได้รับมา เป็นไปได้อย่างไรว่ามันจะแข็งแกรงขนาดนี้ กลิ่นอายของมันนั้นทรงพลังราวกับเซียนบรรพชน แม้แต่แข็งแกร่งกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปสะอีก.
"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”
บนทะเลทรายที่กว้างใหญ่ไม่มีที่ให้หลบ ฟ้าดินที่กลายเป็นโกลาหล เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวเวลานี้ค่อนข้างตึงมือรู้สึกโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.
ที่ไกลออกไปเซียนบรรพชนชุดสีเขียวที่กำลังร้อนรน ในทันใดนั้นได้ปล่อยสัตว์อสูรขนาดใหญ่ออกมา.
"ตูมมมม!"สัตว์อสูรขนาดใหญ่ที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น.
จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน ทันใดนั้นรับรู้ความตั้งใจของเซียนบรรพชนในชุดสีเขียว น่าจะเหมือนกับวิธีของเขา สัญญาณชีพที่ส่งข้อมูลไปยังคนอื่น ๆ สัตว์อสูรตัวนี้ซ่อนตัวอยู่ในโลกเขตแดนของเขานั่นเอง.
กล่าวอีกอย่างหนึ่ง ข่าวเกี่ยวกับหลิงเอ๋อได้ถูกส่งไปยังคนของเทียนโจวจื่อแล้ว.
"ฉวน!"จงซานเอ่ย.
แผ่นหยกอักขระในมือของเทียนหลิงเอ๋อถูกบดขยี้ในทันที.
"ปัง!"กลุ่มแสงสีม่วงที่ส่องประกายมาปกคลุมร่างของเทียนหลิงเอ๋อในทันที.
"วูซซซซ!"
กลุ่มแสงสีม่วงที่ลอยขึ้นระเบิดอีกครั้ง เทียนหลิงเอ๋อก็หายในในอากาศ เหลือเพียงเสื้อผ้าของนางที่ร่วงหล่นลงบนพื้นช้า ๆ !
จงซานที่เก็บเสื้อผ้าของเทียนหลิงเอ๋อ ก่อนที่จะบินหนีไปยังอีกทิศทางหนึ่งทันที.
"เซิ่งหวังจง เทียนหลิงเอ๋อล่ะ?"จื่อหยางจิงหงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"นางไปอยู่ที่ต้าเจิ้งแล้ว เหลือพวกเราสองคน กลิ่นอายของหลิงเอ๋อเวลานี้ส่งไปยังอีกทิศทางหนึ่ง และปกคลุมกลิ่นอายของพวกเราด้วย!"จงซานกล่าว.
"อืม!"
จื่อหยางจิงหงที่ลงมืออย่างรวดเร็ว ก่อนที่จะชี้นิ้วไปยังทิศตะวันตก ลำแสงหนึ่งที่พุ่งออกไปด้วยความเร็ว จากนั้นคนทั้งสองก็พุ่งหลบไปยังป่าแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างจากเมือง ๆ หนึ่ง.
เซียนบรรพชนในชุดสีเขียวที่ต่อสู้กับแปดหางสวรรค์ก่อนหน้านี้ ในเวลานี้แปดหางสวรรค์หายไปแล้ว.รู้สึกราวกับว่าตัวเองหายไป คู่ต่อสู้ที่หายไปอย่างคาดไม่ถึง.
เซียนบรรพชนชุดเขียวที่ดวงตาส่ายไปมาอย่างบ้าคลั่ง กวาดตามองไปรอบ ๆ .
"ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ..................!”
กระแสลมที่โบกสะบัดอย่างรุนแรง ร่างอีก 11 ร่างก็มาปรากฎขึ้นอย่างรวดเร็ว.
"คน?"เทียนโจวจื่อที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"ข้าพบพวกเขาก่อนหน้านี้ ทว่าตอนนี้ไม่รู้แล้ว อสุรกายแปดหางได้ออกมาขวางทางข้าไว้ อสุรกายนั่นแข็งแกร่งเกินที่พวกเราคาดการณ์ไว้!"เซียนบรรพชนชุดเขียวที่แค่นเสียงด้วยความเกลียดชัง.
"ทิศตะวันตก พวกเขามุ่งหน้าไปยังทิศตะวันตก!"เซียนบรรพชนในชุดสีแดงที่ชี้นิ้วไปยังทิศตะวันตก.
"เร็วเข้า ในเวลานี้ ต้องตามตัวทันอย่างแน่นอน!"เทียนโจวจื่อเอ่ยออกมาอย่างเคร่งขรึม.
จากนั้นคนกลุ่มดังกล่าวได้พุ่งตรงไปยังทิศตะวันตกในทันที.
ที่ไกลออกไป ด้านนอกเมือง.
"เซิ่งหวังจง พวกเราต้องการจะกลับตอนนี้หรือไม่?"
"ตกลง เดินทางไปทางทิศใต้ บางทีจะไปถึงต้าเจิ้งได้เร็วกว่า!"จงซานพยักหน้ารับ.