Chapter 1131 ตี้เสวียนชาคนใหม่
"ภาพนี้ คงไม่เคยมีใครในโลกนี้เคยเห็น."เหล่าเผ่าหมาป่าที่อุทานออกมา.
"ทั่วโลกไม่เคยมีใครเคยเห็นอย่างงั้นรึ?"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยด้วยท่าทางดีใจขึ้นมาในทันที.
ในเวลานั้น แทบทุกคนก็จับจ้องมองด้วยความตื่นตะลึง เป็นเหมือนดังโลกใบเล็กที่ซ่อนอยู่ กำลังผุดออกมาให้ทุกคนได้เห็นช้า ๆ .
โลกใบเล็กที่มีพายุมากมาย มีสายฟ้านับไม่ถ้วน สายตาของทุกคนพบว่ามันคือของวิเศษล้ำค่า.
โลกใบเล็กที่กว้างใหญ่ ราวกับว่ามันกำลังจะพังทลายในเร็ว ๆ นี้
"แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก แก๊ก!"
ภาพที่เกิดขึ้นเวลานี้ ทุกคนสัมผัสได้ถึงเสียงดั่งลั่นในโลกใบเล็ก รอยแยกที่ปรากฎขึ้นบนผืนปฐพี แม่น้ำที่บิดเบี้ยว แผ่นดินเลื่อนที่ดังขึ้นทั่วแผ่นดิน เทือกเขาล่มสลาย ฝุ่นดินเวลานี้กำลังฟุ้งกระจายลุกลามไปทั่ว.
ภูเขาและแม่น้ำที่พังทลาย ทุกอย่างในโลกใบเล็กล่มสลายโดยสมบูรณ์.
"ตูมมมมมมม!"
ภายใต้การระเบิด ห้วงมิติบนอวกาศที่เกิดระเบิดใหญ่ติดต่อกัน แม้แต่ดวงดาราทั้ง 20,000 ดวงก็ด้วย โลกใบเล็กที่ระเบิดออกมานั้น ทำให้ฟ้าดินแยกออกเป็นทาง.
"วูซซ!“”วูซซ!“”วูซซ!”..............................
เงาร่างมากมายที่ปรากฎขึ้นมาจากความว่างเปล่า สะสมกันใหญ่โตมากขึ้นเรื่อย ๆ เป็นร่างเงาที่ทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน.
"มารสวรรค์?"อาวุโสอวิ๋นที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"มารสวรรค์? มีมากมายขนาดนี้เลย!"เต้าเหรินถูที่เผยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
พริบตาเดียวเท่านั้นพื้นที่รอบ ๆ ปรากฎมารสวรรค์ปรากฎขึ้นหลายพันล้านตน บางตนมองเห็นด้วยตาเปล่า บางตัวก็ไม่สามารถมองเห็นได้.
โลกใบเล็กนี้หมายความว่าอย่างไร? มีมารสวรรค์มากมายขนาดนี้? มันคืออะไร?
หลังจากที่มารสวรรค์มากมายนับไม่ถ้วนหลุดออกมา พวกมันก็หายไปด้วยความเร็ว การมาปรากฎตัวในโลกใบใหญ่ทำให้มันแตกกระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
โลกใบเล็กที่ล่มสลาย มารสวรรค์ที่บ้าคลั่ง ในพริบตาเดียวก็ปะทุปรากฎออกมา.
ทุกคนที่ได้แต่จ้องมองอย่างเงียบ ๆ ทว่าในเวลาเดียวกัน ทุกคนบนเกาะสามารถสัมผัสได้ เวลานี้ฐานผลึกบัวกำลังเคลื่อนไหว.
บัวผลึกขนาดใหญ่ที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า แดนเทวะซือเทียนกำลังถูกบังคับให้เปิดออก.
ฟ้าดินที่ส่องประกายแสงหลากสี เผ่าหมาป่ามากมายที่เผยความตื่นเต้นดีใจ.
กลีบบัวผลึกขนาดใหญ่ที่กำลังบานออกมา ปรากฎให้เห็นเป็นบัลลังก์ที่อยู่ใจกลาง.
บนบัลลังก์นั้น ปรากฎเป็นทางเข้าขนาดใหญ่ ปรากฎขึ้นบนท้องฟ้าไกล.
"แดนเทวะซือเทียนเปิดออกมาแล้ว!"เสวียนหยวนที่เผยท่าทางตื่นเต้นเล็กน้อย.
ดอกบัวผลึกที่เปิดออก ทางออกที่ปรากฎขึ้น เหล่าหมาป่ามากมายที่พุ่งออกไปที่ทางเข้า จดจ้องมองด้วยความประหลาดใจ หมายความว่าอย่างไร? แดนเทวะซือเทียนเปิดออกมาแล้ว.
พริบตาเดียวหลังจากนั้น ยอดฝีมือของเผ่าหมาป่ามากกว่าร้อยก็ปรากฎออกมาจากด้านใน ปรากฎตำหนักขนาดใหญ่ขึ้น ที่ด้านหน้าตำหนักมีป้ายที่สลักอักษรสามตัวขนาดใหญ่ เต๋าหลี่เทียน [ ( 忉利天; Tōri-ten) หรือดาวดึงส์ ]
ภายในตำหนักนั้นเปิดออกมาช้า ๆ จากภายตำหนักที่ปิดแน่น เผ่าหมาป่าที่มาอออยู่รอบ ๆ มากขึ้นและก็มากขึ้น.
เหล่าหมาป่าที่มารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับรับรู้ว่าจะมีเรื่องสำคัญเกิดขึ้น ตำหนักเต๋าหลี่เทียน คาดไม่ถึงเลยว่าจะผุดออกมาจากแดนเทวะซือเทียนในทันทีได้อย่างไร?
"อาวุโสอวิ๋น หมายความว่าอย่างไร? "อาวุโสในชุดม่วงแปดตนที่บินออกมาเช่นกัน.
"เรื่องค่อนข้างยาว ไม่ว่าอย่างไรค่ายกลที่บรรพชนหมาป่าทิ้งเอาไว้ ท้ายที่สุดก็ถูกทะลวง และนั่นจึงเป็นเหตุผลให้เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น!"อาวุโสที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ดี!"ทุกตนที่พยักหน้ารับ จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
"เป็นเจ้านี่เอง!"จงซานที่เอ่ยกับคนผู้หนึ่ง.
อาวุโสทั้งแปดคนที่บินมานั้น คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีหนึ่งคนที่จงซานรู้จัก เขาคือคนที่นำตี้เสวียนชากลับมายังแดนเทวะซือเทียน.
อาวุโสอวิ๋นที่ดวงตาเป็นประกาย ท้ายที่สุดก็เข้าใจได้ในทันที.
"อาวุโสจื่อหร่าน นี่คือจงซาน สหายเต๋าจงนั้น เวลานี้สามารถทะลวงค่ายกลของบรรพหมาป่าได้ นอกจากนี้ก่อนหน้านี้เผ่าหมาป่าได้รับเรื่องเดือดร้อน เป็นพวกเขาที่ยื่นมือเข้ามาช่วย พวกเขากำลังหาคนผู้หนึ่ง!"อาวุโสอวิ๋นที่กล่าวตอบในทันที.
อาวุโสชุดม่วงคนหนึ่งที่ขมวดคิ้วไปมา จดจำจงซานได้.
"ที่จริงก็คือเซิ่งหวังจงนี่เอง เสียมารยาทแล้ว!"อาวุโสจื่อหร่านพยักหน้ารับ.
อาวุโสจื่อหร่านไม่เข้าใจจงซานโดยสมบูรณ์ เขาไม่คิดเลยว่าจงซานจะก้าวมาถึงระดับเซียนโบราณแล้ว หลายร้อยปีมานี้ กับก้าวมาถึงระดับนี้ได้ ไม่ธรรมดา อีกทั้งยังมีพรสวรรค์ด้านร่างกายที่ไม่ได้ดีนัก.
"ตี้เสวียนชาล่ะ?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ตี้เสวียนชา?"อาวุโสจื่อหร่านที่ขมวดคิ้วไปมา.
"มีปัญหาอะไร?"จงซานที่ใบหน้าเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
อาวุโสจื่อหร่านที่จ้องมองไปยังตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่อยู่ไม่ไกล.
"อาวุโสจื่อหร่าน ท่านหมายความว่าอย่างไรอย่างงั้นรึ?"อาวุโสอวิ๋นที่ถามออกมาด้วยความแปลกประหลาด.
"ครั้งนี้ที่พวกเราผนึกแดนเทวะซือเทียน เป้าหมายก็เพื่อเลือกตี้ซือเทียนคนใหม่ ซึ่งเวลานี้ได้ถูกคัดเลือกแล้ว!"อาวุโสจื่อหร่านที่กล่าวออกมา.
"อะไร? อาวุโสจื่อหร่าน ตี้ซือเทียน? ตี้ซือเทียนคนใหม่? หรือว่า..."อาวุโสอวิ๋นที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"เดิมทีคนที่จะได้เป็นตี้ซือเทียนนั้นมีอยู่ด้วยกันหลายคน!"อาวุโสจื่อหร่านกล่าว.
"มีคนที่มีคุณสมบัติหลายคน? แล้วเรื่องนี้จบลงอย่างไร?"อาวุโสอวิ๋นที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
"เพราะว่าตี้เสวียนชานั้น มีสายโลหิตของบรรพชนหมาป่า เป็นลูกหลานของบรรพชนหมาป่า! แม้นว่าจะไม่ใช่สายโลหิตที่บริสุทธิ์ที่สุด ทว่าก็เหนือกว่าทุกคนในเวลานี้! ในอดีตนั้น พวกเราพบเข้ากับสายโลหิตของตี้เสวียนชา จึงไม่ได้บอกกล่าวต่อทุกคน คาดไม่ถึงจริง ๆ ว่าแท้จริงแล้วเขาคือลูกหลานของบรรพชนหมาป่า."อาวุโสจื่อหร่านกล่าวพลางถอนหายใจ.
"ลูกหลานบรรพชนหมาป่า? ตี้เสวียนชา ตี้ซือเทียน? "จงซานที่แสดงท่าทางแปลกประหลาด.
"ใช่ เขาอยู่ในห้องโถงนั่น รอสักครู่ เขาจะต้องออกมา!"อาวุโสจื่อหร่านที่เอ่ยต่อจงซาน.
ตี้เสวียนชาได้กลายเป็นประมุขของแดนเทวะซือเทียนไปแล้ว บัญชาการหมาป่าทั่วหล้า ทุกอย่างที่เปลี่ยนไปหมด ส่วนจงซานที่เป็นสหายของตี้เสวียนชา อาวุโสจื่อหร่านจำเป็นต้องสุภาพกับจงซาน.
จงซานและคนอื่น ๆ ที่เปลี่ยนเป็นประหลาดใจ ส่วนจินเผิงที่เผยท่าทางชื่นชม เซิ่งหวังเกินจะคาดเดาจริง ๆ คนที่กล่าวถึงจะต้องร้ายกาจมากแน่! ในโลกใบเล็กของพวกเขามีผู้แข็งแกร่งมากมายเท่าใดกัน?
หลังจากที่อาวุโสจื่อหร่านกล่าวอธิบาย ในเวลานี้ทุกคนที่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้า.
ตำหนักเต๋าลี่เทียนที่ผุดออกมานั้น ปรากฎคลื่นแรงกดดันที่ยิ่งใหญ่โถมทับลงมาจากบนอวกาศ.
แรงกดดันพลังที่ยิ่งใหญ่ มากมายที่ปกคลุมไปทั่วเขตแดนเทพหมาป่า หมาป่าทุกตนที่ต้องคุกเข่าลง ภายในใจที่เผยท่าทางหวั่นเกรง.
"เป็นไปได้อย่างไร? หลายสิบล้านปี ไม่ใช่ว่าบรรพชนหมาป่าตายไปแล้วรึ? แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่นี้คืออะไร?"เต้าเหรินถูที่กล่าวออกมาด้วยความตกใจ.
"เป็นไปไม่ได้ จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? ทรงพลังมาก!"จินเผิงที่เผยท่าทางตื่นตระหนก.
"ตูมมมม!"
บนท้องฟ้าที่เกิดระเบิด มารสวรรค์บนท้องฟ้าที่ผุดออกมาจากรอยแตกของมิติ ก่อนที่จะมีเส้นแสงสีแดงผุดออกมาจากด้านใน.
เส้นแสงสีแดงที่พุ่งออกมาจากรอยแตกแยกของมิติ เส้นแสงสีแดงที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า ทำให้มารสวรรค์ล้านล้านตนถูกทำลายสลายหายไปในทันที พลังที่ยิ่งใหญ่นี้ ทำให้ห้วงมิติสั่นไหว เป็นแรงกดดันที่ดุร้ายกดดันไปทั่วอาณาเขตเทพหมาป่า.
จินเผิง เต้าเหรินถู ที่มาขวางหน้าปกป้องจงซานด้านหน้า.
ขณะเดียวกันจากบนท้องฟ้า มารสวรรค์ที่ถูกทำลายไปจนหมดสิ้น เส้นแสงสีแดงที่คล้ายกับเปลวเพลิงร่วงหล่นลงมาด้วยความเร็วเกินพรรณนา ทะลวงลงมาอาบไล้ไปทั่วตำหนักบนเกาะลอยฟ้า
เป้าหมาย ตำหนักเต๋าหลี่เทียน!
"ตูมมม!”
แสงสีแดงทะลวงเข้าไปในตำหนักเต๋าหลี่เทียน อาบล้ำส่องประกายแสงสว่างจ้า เกิดเสียงดังกระหึ่ม.
ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายแรงกดดันที่หนักหน่วงนั้นทำให้หายใจหอบ จากนั้นประกายแสงมากมายกระจายออกไปทั่วตำหนักเต๋าหลี่เทียน กระจายไปทั่วเกาะลอยฟ้าทั้ง 30,000 เกาะ.
จากบนอวกาศ มารสวรรค์ที่หายไปทั้งหมด รอยแยกของห้วงมิติที่ฟื้นฟูกลับคืนมา ทุกอย่างค่อย ๆ กลายเป็นสงบนิ่ง ทว่าดวงดาราสองหมื่นดวงก่อนหน้านี้ได้หายไปอย่างสมบูรณ์แล้ว.
ไม่มีใครเศร้าใจ ทว่าทุกคนที่จ้องมองไปยังตำหนักเต๋าหลี่เทียนเป็นสายตาเดียวกัน จ้องมองตำหนักที่อาบไล้ด้วยแสงสีแดง ภายในใจของทุกคนที่เผยท่าทางตื่นตกใจ.
ความรู้สึกที่ต้องการหมอบราบยอมจำนนปรากฎขึ้นที่ภายในใจ.
"ตี้เสวียนชาอยู่ด้านใน!"เทียนหลิงเอ๋อที่เอ่ยออกมาด้วยความกังวล.
กับกลิ่นอายที่ทรงพลังนั้นทำให้ใบหน้าของจินเผิงเปลี่ยนเป็นซับซ้อน.
"แข็งแกร่ง เป็นกลิ่นอายที่แข็งแกร่งทรงพลังมาก!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
แน่นอนว่าเผ่าหมาป่าทั้งหมดในเวลานี้ยอมจำนนอย่างสมบูรณ์.
แสงสีแดงที่ปกคลุมไปทั่วตำหนักผ่านไปราว ๆ หนึ่งก้านธูป แสงสีแดงจึงค่อย ๆ จางลง ในเวลานี้กลุ่มของจงซานที่ยังคงยืนอยู่ หมาป่าทุกตนต่างก็คุกเข่าลงหมดแล้ว และที่ไกลออกไปหยิงเห่าที่ยังคงจ้องมองอย่างเงียบ ๆ .
"แอดดด!”
ที่ด้านหน้าของตำหนักเต๋าหลี่เทียนที่เปิดออก แสงสีแดงหายไปแล้ว ภายในตำหนักด้านในที่ดูมืดครึ้ม.
จงซานที่จ้องมองตาเขม็ง หยิงเห่าเองก็เช่นกัน เสวียนหยวนจวบจนทุกคนที่จ้องมองไปยังทางเข้าพร้อม ๆ กัน.
"กึก!“”กึก!” ............
เสียงก้าวเท้าจากด้านใน ก่อนที่จะค่อย ๆ ปรากฎร่าง ๆ หนึ่งจากด้านในห้องโถง.
จากด้านในห้องโถง คนในชุดสีขาว สหายที่จงซานไม่เห็นเป็นเวลานาน ตี้เสวียนชา.
อาณาจักรคู่บารมีของต้าเจิ้ง จื่อจุ้นเผ่าหมาป่า.
ตี้เสวียนชาที่ก้าวออกมาช้า ๆ นั้น แม้นว่าจะมีรูปร่างที่เหมือนเดิม ทว่ากลิ่นอายกลับเปลี่ยนไป ดวงตาที่เหมือนกับหมาป่า และมีสีแดงระเรื่อ.
เหมือนดังหมาป่า กลิ่นอายที่สูงศักดิ์ดุร้ายไร้คู่เปรียบ ทำให้ภายในใจของทุกคนขลาดเขลา.
กลิ่นอายที่ดุร้ายสะกดข่ม ที่หน้าผากของเขามีเส้นสีแดงแนวตั้งอยู่! ทำให้ตี้เสวียนชาในเวลานี้ดูก้าวร้าวเป็นอย่างมาก.
"ไม่ใช่ นี่ไม่ใช่ตี้เสวียนชา!"อาวุโสเทียนเอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"กลิ่นอายนี้ดูแตกต่างออกไป!"จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"ข้าสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายสองสายภายในร่างของเขา ทว่าก็มีบางส่วนที่เริ่มผสานกันเป็นหนึ่งเดียวแล้ว!"จินเผิงที่เอ่ยออกมาด้วยความสนใจ.
"ไม่น่าใช่!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เซียนเซิงซือ ท่านพบอะไรเข้า?เขาคือตี้เสวียนชาหรือไม่?"จงซานที่สอบถามออกมาในทันที.
"ไม่ใช่ บรรพชนหมาป่าหวนคืน นี่คือบรรพชนหมาป่าเมื่อ 90 ล้านปีก่อน นี่คือตี้ซือเทียนจริง ๆ รึ? เขากลับมาได้จริง ๆ หรือไม่?!"เซียนเซิงซือที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เขาคือตี้ซือเทียน เข้ามาควบคุมจิตสำนึกของตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ไม่ เขาคือตี้เสวียนชา!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เขาคือตี้เสวียนชาหรือตื้ซือเทียน? ขึ้นอยู่กับคนที่สามารถควบคุมร่างกายได้อย่างงั้นรึ?"หวังจิงเหวินเอ่ยถามออกมาในทันที.
"ไม่ใช่ เขาคือตี้เสวียนชา เป็นตี้ซือเทียนด้วย! ตี้เสวียนชานั้นเป็นลูกหลานของตี้ซือเทียน แน่นอน ตื้ซือเทียนสามารถหวนกลับคืนมายังสายโลหิตของเขาได้ เขาที่ผ่านมากว่า 90 ล้านปี ร่างกายของตี้ซือเทียนที่ถูกทำลายไปแล้ว เวลานี้เหลือเพียงเจตจำนง ที่เข้าไปอยู่ในร่างของตี้เสวียนชา ดูเหมือนกับมรดกตกทอด ที่ส่งให้กับตี้เสวียนชาทั้งหมด!"เซียนเซิงซือเอ่ย.
"งั้นเขาก็คือตี้เสวียนชา?"
"ไม่ใช่ กล่าวได้ว่าทั้งสองผสานรวมกัน ไม่ใช่ทั้งตี้เสวียนชา ทั้งตี้ซือเทียน ทว่าพวกเขาที่หลอมรวมจนเกิดคนใหม่ มีนิสัยใหม่ เป็นตัวตนใหม่!"เซียนเซิงซือที่ส่ายหน้าไปมา.
"เป็นทั้งตี้เสวียนชาและตี้ซือเทียนอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
