Chapter 1130 วิธีการของหลิงเอ๋อ
"ทะลวง? ทะลวงค่ายกลได้แล้ว!"อาวุโสอวิ๋นที่ตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น.
บนอวกาศที่ส่องประกายแสงสว่างจ้า จินเผิงรับรู้ได้ว่ามันประสบผลแล้ว จึงได้เร่งบินกลับมา เต้าเหรินถู เสวียนหยวนเองก็เช่นกัน.
"ทะลวงได้แล้วจริง ๆ รึ?"ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่เอ่ยออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
ค่ายกลนี้ มีชื่อเสียงมาก ไม่ต้องเอ่ยเลยว่าหยิงเห่า บางทีปราชญ์เทพทั่วหล้าต่างก็เคยมาดู ทว่าก็ไม่มีใครสามารถทะลวงได้ หยิงเห่าเองก็ไม่สามารถทะลวงค่ายกลพรแห่งสวรรค์ ที่ลึกล้ำนี้ได้.
ทว่าค่ายกลที่ลึกล้ำนี้ คาดไม่ถึงเลยว่าจะทะลวงได้?
บนอวกาศที่กว้างใหญ่ส่องแสงสว่างจ้า แสงชำระล้าง ที่ยากจะต้านทาน ทว่าเมื่อทะลวงผ่านค่ายกล อดทนอีกสักครู่ ภาพทั้งหมดก็จะเผยออกมาเอง.
เหล่าอาวุโสหมาป่าและหมาป่าทุกตนต่างก็ตื่นเต้นดีใจ.
อาวุโสอวิ๋นคาดไม่ถึง คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นพยานกับความมหัศจรรย์นี้ ทะลวงแล้ว หลายล้านปีมาแล้ว ยอดฝีมือมากมายที่ล้มเหลว คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถทะลวงได้ ด้วยฝีมีเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่ นี่คือสุดยอดพรสวรรค์แห่งโลกหล้า.
ไม่ใช่แค่เหล่าหมาป่า ผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานก็เช่นกัน ทุกคนที่เผยท่าทางตื่นตระหนกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก.
เดิมที่หวงโหวไม่ได้มีพลังฝึกตนสูงนัก ทว่ากับพบว่ามีความสามารถด้านค่ายกลอย่างคาดไม่ถึง มีเพียงแค่เซียนเซิงซือที่เผยยิ้มซับซ้อนออกมา.
ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามคนเวลานี้ริมฝีปากสั่นไปหมด.
"ถูกทุกก้าว กว่าสองหมื่นดวง คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่มีอะไรผิด ช่างน่าเกรงขามนัก!"ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาคนหนึ่งที่เอ่ยออกมาด้วยความตื่นตกใจ.
"ใช่ นางต้องเป็นผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่แข็งแกร่งแน่!"
"ค่ายกลบรรพชนหมาป่า ท้ายที่สุดก็ทะลวงได้ พวกเราสามารถ ............!”
ขณะที่สามผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามที่อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ตูมมม!"
"ตูมมม!"
"ตูมมม!"
เสวียนหยวน เต้าเหรินถู จินเผิง ที่บินกลับมา.
"หวงโหวปัญญาล้ำเลิศ!"จินเผิงและเต้าเหรินถูที่กล่าวยกย่องหมดใจ.
"ไม่เลย มันง่ายจะตายไป!"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"เจ้าทะลวงค่ายกลได้อย่างไร?"จงซานที่สอบถามออกไป.
จงซานที่สอบถามออกไปทำให้ทุกคนเงียบลง จับจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อพร้อม ๆ กัน ทำให้เทียนหลิงเอ๋อเผยท่าทางกระวนกระวายใจเล็กน้อย.
อาวุโสอวิ๋น สามผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตา แม้แต่หยิงเห่า ยังนิ่งงันรอฟังคำตอบ.
หลายล้านปี ยอดฝีมือนับไม่ถ้วน ที่พยายามทะลวงผ่าน! แต่ค่ายกลนี้กลับแข็งแกร่งทรงพลังยิ่งหนัก!
"? ก็ไม่นิ!"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
ทุกคน".......................!”
ไม่? แล้วเจ้าทะลวงอย่างไร?
แน่นอน ภายในใจ แม้นว่าจะบ่นออกมา ทว่าก็ไม่มีใครเอ่ย ยังคงจ้องมองเทียนหลิงเอ๋อ เพราะต้องการรู้ว่างทะลวงผ่านค่ายกลได้อย่างไร?
"ก่อนหน้านี้เจ้าทำได้อย่างไร?"จงซานเอ่ย.
"ไม่ใช่ว่ามันคือพรจากดวงดารา(ซิงจูซี)? จากนั้นก็เพียงเรียงมันเป็นแถวส่องประกาย!"เทียนหลิงเอ๋อกล่าว.
"เรียงให้เป็นประกาย?"ทุกคนที่เผยท่าทางสงสัย.
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สามผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ซ่อนความข่มขืนเอาไว้บนใบหน้า พวกเขาก็รู้วิธีการเรียงอักษร ทว่าใครกันจะไปคิดเช่นนั้น มีใครกันที่เข้าใจว่าต้องทำเช่นนั้นกัน.
เทียนหลิงเอ๋อที่ชี้ไปยังตัวอักษรตัวแรก "เจ้าดูอักษร"ดวงดารา"(星) ตราบเท่าที่เขียว แนวตั้ง แนวเฉียง แนวนอน แนวนอน แต้มขีด แนวตั้ง แนวตั้ง ลากเส้น แนวนอน ก็จะกลายเป็นอักษรตัวหนึ่ง เป็นอักษรของคำว่าซิง(ดวงดาว)."
ระหว่างที่กล่าวนั้น เทียนหลิงเอ๋อที่ทำการขีดเส้นบนอากาศด้วยนิ้วของนาง.
ในเวลานี้ ทุกคนที่ได้ยินถึงกับแข็งเป็นหินไปเลยทีเดียว.
นี่มันอะไรกัน?
นี่คือยอดพรสวรรค์ที่ห้ายากในโลกหล้าก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?
"จากคำว่าซิง(ดวงดาว)ก็เป็นจู่(祝)และซี่(词) ซิงจู่ซี(พรของดวงดาว) เพียงแค่เลื่อนให้มันเป็นไปตามอักษรเหล่านี้ก็พอ เจ้าดูดวงดาวบนท้องฟ้านั่น มีอักษรที่แตกต่างกันหรือไม่?"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ย.
"พรูด!!"
ก่อนหน้านี้อาการของผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาไม่ดีนัก เวลานี้ถึงกับระเบิดพ่นโลหิตออกมา.
กับวิธีการดังกล่าวนี้ มันบ้าคลั่งเกินไปแล้ว.
เพียงแค่เรียงดวงดาวให้กลายเป็นอักษรอย่างงั้นรึ? หากยอดฝีมือนับตั้งแต่อดีตเป็นต้นมารู้เข้าจะโศกเศร้าขนาดใหน!
อย่างน้อยผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาทั้งสามก็ไม่สามารถยอมรับได้ เขาใช้เวลาห้าสิบปี ใช้พลังไปมากมาย แม้แต่ชีวิตแทบเอาตัวไม่รอด คาดไม่ถึงเลยว่ากับพบวิธีเช่นนี้ เรียงดวงดาวเป็นอักษร... ยอมได้อย่างไร ไม่สามารถยอมได้.
เพียงแค่คิดถึงการเรียงอักษร ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาแทบจะล้มฟุบลงให้ได้ พวกเขาไม่สามารถทนได้อีกต่อไป ก่อนที่จะเร่งรีบนั่งบำเพ็ญลมหายใจ เพื่อฟื้นฟูร่างกายของตัวเองในทันที.
ทุ่มแรงไปกว่าห้าสิบปีเพื่อพยากรณ์ และยังมียอดฝีมือในอดีตอีกมากมายที่ต้องการทะลวงค่ายกล หากพวกเขารู้ในเวลานี้ต้องพ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่งแน่นอน.
อาวุโสอวิ๋นและผู้ฝึกตนหมาป่าเองก็ยากจะยอมรับ คิดถึงเผ่าหมาป่าที่ต้องใช้เวลาหลายสิบล้านปี ความภาคภูมิใจของพวกเขาหดหายไปหมด เรียงอักษรอย่างงั้นรึ? เพียงแค่คิดก็ทำให้หัวใจมีโลหิตไหลซึมออกมาได้แล้ว.
ปราชญ์เทพหยิงเห่าที่อยู่ไม่ไกลออกไป ในเวลานี้ยังแข็งนิ่ง ตะลึงงันกับวิธีของเทียนหลิงเอ๋อ บ้าคลั่งเกินไปแล้ว!
จินเผิงและคนอื่น ๆ ก็จ้องมองหลิงเอ๋อด้วยความอัศจรรย์ใจ หวงโหวผู้นี้ เป็นไปได้ไหมที่จะกล่าวลวงคนอื่น!
มีเพียงจงซาน เซียนเซิงซือและเสวียนหยวนที่หัวเราะออกมาเบา ๆ.
พวกเขาที่คิดถึงเรื่องที่เคยเกิดขึ้นในโลกใบเล็ก อรหันต์กุยหยวนที่แข็งแกร่งที่สุดของแดนเทวะทั้งสี่ ต้องการจะล้อมสังหารจงซานในครั้งนั้น.
ในเวลานั้น ทุกคนไม่ใช่คู่มือของอรหันต์กุยหยวนแม้แต่น้อย เขาคือตัวตนที่ทรงพลังอย่างแท้จริง ทว่าท้ายที่สุดกับถูกเทียนหลิงเอ๋อขับไล่ไป ซ้ำญาณตบะปิดปากของเขายังขาดอีกด้วย.
นี่คือดาวแห่งโชค นางที่มาพร้อมกับโชค ที่ทำให้ทุกคนต้องตะลึงงัน.
นางที่มาพร้อมกับโชค!
หลาย ๆ คนที่เอ่ยว่าจงซานนั้นมีโชคมากมาย จึงทำให้จงซานประสบความสำเร็จได้จนถึงตอนนี้ ทว่าทุกคนไม่รู้ว่าความสำเร็จทั้งหมดทั้งมวลที่เกิดขึ้น เกิดจากแผนการมากมายนับไม่ถ้วน ถูกใช้ออกมาจนทำให้เขาก้าวไปถึงเป้าหมาย.
หากจะกล่าวถึงโชคจริง ๆ ล่ะก็ เทียนหลิงเอ๋อคือดาวนำโชคผู้นั้น กล่าวได้ว่าโชคของนางนั้นไม่มีใครที่จะเทียบได้.
เทียนหลิงเอ๋อจึงกลายเป็นดาวนำโชคให้กับเขา เพียงแค่มีนางอยู่ข้างกาย ก็ทำให้จงซานสามารถก้าวไปได้ง่าย.
ในโลกใบเล็ก ที่ออกมาผจญภัยร่วมกัน แม้นว่าจะพบกับอันตรายก็ทำให้เขาได้รับของวิเศษมากมาย นับตั้งแต่มุกคงหลิง เม็ดยากวงหัว แม้แต่การทำให้รู้จักกับหมาป่าน้อยเซียนเซียน ไปจนถึงทำพันธสัญญา หลังจากเดินทางไปยังทวีปศักดิ์สิทธิ์ ก็ได้รับความเชื่อใจจากเนี่ยฟ่านเฉิน แม้แต่เผ่าหงส์เพลิง ไปจนถึงขับไล่กุยหยวนในครางนั้น.
กล่าวได้ว่าเทียนหลิงเอ๋อพกโชคมาเต็มกระเป๋า ทำให้คนอื่น ๆ พลอยได้ผลประโยชน์ไปด้วย.
นี่กลายเป็นความลึกลับที่หาคำอธิบายไม่ได้ แต่จงซานก็เชื่อว่านางมากับโชค เหมือนกับเห่าเม่ยลี่ที่มากับคำสาป จะกล่าวว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ก็คงกล่าวได้ไม่เต็มปาก!
ดังนั้นในสถานการณ์เวลานี้ เขาจึงเลือกที่จะเชื่อหลิงเอ๋อ.
เป็นความจริงนางมีความคิดที่บ้าคลั่ง สร้างความตื่นตะลึงกับทุกคนอีกครั้ง บ้าคลั่งยิ่งนัก!
"ข้า ข้ากล่าวอะไรผิดอย่างงั้นรึ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"ใช่ เจ้ากล่าวถูกจริง ๆ !"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
ใช่แล้ว มันถูกเกินไป ในเวลาเดียวกัน คนอื่น ๆ บางคนก็ไม่กล้ากล่าวว่านางผิด? หากว่าผิด คนอื่นยิ่งผิดมากกว่า จนกลายเป็นโง่ไป.
"ใช่ไหมล่ะ ข้าบอกแล้วมันง่ายนิดเดียว คนอื่นไม่ต้องชมข้าก็ได้ ข้ารู้สึกไม่ค่อยดีนัก!"เทียนหลิงเอ๋อที่แลบลิ้นออกมาด้วยใบหน้าทะเล้น.
ระหว่างนี้ผู้ฝึกตนช่วงชิงชะตาที่กำลังบำเพ็ญลมหายใจ ได้ยินคำพูดของเทียนหลิงเอ๋อ เลือดลมตีกลับพ่นโลหิตออกมาอีกครั้ง บาปกรรมนัก!
เหล่าผู้ฝึกตนหมาป่าเองรู้สึกสั่นสะท้านในใจ ใช้เวลาไม่น้อยกว่าจะยอมรับว่าเทียนหลิงเอ๋อทะลวงค่ายกลได้ คาดไม่ถึงยิ่งนัก.
อาวุโสอวิ๋นที่ได้แต่ยิ้มอย่างขมขื่นออกมา "วันนี้ต้องขอบคุณ สหายเต๋าได้ช่วยเหลือในครั้งนี้ เผ่าหมาป่าของข้าไม่รู้ว่าจำนวนมากขนาดใหนที่ล้มเหลว แม้แต่ข้าเองก็ไม่สามารถ!"
"ช่างน่าเสียหายหลายสิบล้านปี ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจไปเท่าไหร่!"เสวียนหยวนที่พยักหน้ารับ.
"ใช่แล้ว ยอดฝีมือเผ่าหมาป่ามากมายนับไม่ถ้วนทุ่มเทไปทั้งชีวิต แต่ก็ไม่สามารถแก้ได้ ผ่านมาเป็นเวลานานมาก ต่างก็คิดว่านี่คือค่ายกลที่ลึกล้ำ ดังนั้นจึงเข้าใจว่า พรแห่งดวงดารานี้เป็นค่ายกลที่น่าสะพรึง แม้แต่หลายคนพยายามที่จะศึกษาพยากรณ์มันด้วยวิธีต่าง ๆ ที่ลึกล้ำมากมาย ทุกคนต่างก็คิดว่ามันเป็นอะไรที่ยากเกินจะหยั่งถึง แม้แต่ใช้พลังเข้าสยบ สุดท้ายแล้วก็ล้มเหลว ไม่คิดเลยว่าวิธีการที่ง่ายที่สุดจะสามารถทะลวงผ่านค่ายกลได้!"อาวุโสอวิ๋นที่ฝืนยิ้มออกมา.
"ช่างน่าเศร้าที่ใช้เวลาไปมากมาย ทำให้ตี้ซือเทียนในอดีต กว่าจะมีคนแก้มันได้ คงไม่สามารถกลับมาได้แล้ว!"จางหยงหัวที่ส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียใจ.
"ข้าคิดว่าทุกคนไม่ควรที่จะเศร้าใจ!"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"หืม!"ทุกคนที่เงยหน้าขึ้น จงซานหมายความว่าอย่างไร? ผู้ฝึกตนมากมายที่ทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อแก้มัน ทว่าไม่ควรค่าให้เสียใจอย่างงั้นรึ?
"สิ่งที่น่าเศร้าใจที่สุดน่าจะเป็นสิ่งที่บรรพชนหมาป่าทิ้งเอาไว้ให้ทุกคนขบคิดหาวิธี ทว่าเหล่าลูกหลานกลับเข้าใจผิดคิดว่ามันเป็นค่ายกลที่ร้ายกาจ...!"จงซานที่กล่าวออกมาแต่กล่าวไม่จบ.
กับดัก 90 ล้านปี?
ทุกคนควรที่จะหยุดเสียใจ ไม่ควรคิดว่ามันเป็นโศกนาฏกรรม ความหมายของจงซาน หากคิดเช่นนั้นก็จะทำให้บรรพชนหมาป่าอยู่ในสภาพเวทนานัก.
ตัวตนที่น่าเกรงขามมากมาย ที่เข้าใจผิดว่ามันเป็นค่ายกล จนทำให้ตัวเองต้องสิ้นชีวี!
อาวุโสอวิ๋นและเผ่าหมาป่าที่ไม่กล่าวสิ่งใดต่อไป เวลานี้จ้องมองขึ้นไปบนอากาศ คิดว่าบรรพชนหมาป่าคงเจ็บปวด ที่พวกเขาเข้าใจผิด เข้าใจเจตนารมณ์ของบรรพบุรุษผิดไป.
บนท้องฟ้าดวงดารากว่า 20,000 ดวงส่องประกายแสงวับวาว แสงสว่างที่ส่องประกายนั้นราวกับเวลากลางวัน ลำแสงที่ปกคลุมไปทั่วทุกสารทิศ อาบไล้กลีบดอกบัวยักษ์ จนเวลานี้มีเกาะมากมายที่ลอยขึ้นมาในทันที.
พลังจากดวงดารามากมายกำลังแผ่พุ่งเติมพลังงานให้กับเกาะลอยฟ้า เวลานี้เกาะลอยฟ้าทั้ง 3000 เกาะกำลังส่องประกายแสงสีน้ำเงินออกมาทันที และเริ่มโคจรหมุนไปมา.
แสงสว่างจ้าที่ปกคลุม ทำให้ห้วงมิติบนท้องฟ้าหักเหสะท้อนแสงจนเกิดภาพที่งดงามและลึกล้ำขึ้นมา.
"นี่มัน โลกนี้คงยากที่จะเห็นได้."เหล่ายอดฝีมือหมาป่าต่างกล่าวออกมาเสียงดัง.
