Chapter 1119 เพลิงประทีบ ต้าโจว

การต่อสู้ของกงซูจื่อและเนี่ยฟ่านเฉินนั้นกินเวลานาน ผ่านมาหลายสิบวันแล้วยังไม่จบ ซ้ำยังดูรุนแรงขึ้นด้วย.

พื้นที่รอบ ๆ แดนเทวะกงซู ที่ผ่านภัยพิบัติไป สิ่งก่อสร้างมากมายที่เสียหายพังทลายลง ทว่าเวลานี้มันได้ถูกฟื้นฟูกลับคืนมาแล้ว.

ตอนนี้ทุกคนที่เงยหน้าขึ้นมองฟ้า จดจ้องมองการปะทะกันราวกับอุกกาบาตสองลูกกำลังวิ่งเข้าปะทะกัน.

เหมือนกับอุกกาบาตยักษ์สองลูกเข้าปะทะกัน สามารถมองเห็นสะเก็ดดาวแตกกระจายสว่างจ้าคลุมท้องฟ้า จากนั้นก็ปรากฎหลุมดำหลายร้อยแห่งเกิดขึ้น แรงปะทะราวกับว่าจะทำลายโลกหล้า!

การปะทะกันของอุกกาบาตสองลูกที่เกิดขึ้นตลอดสองวัน.

ในเวลานั้นมีสะเก็ดดาวกลุ่มหนึ่งที่หลงพุ่งมายังทิศทางของจงซานด้วยความเร็ว ฉีกกระชากห้วงมิติลากยาวเป็นทาง.

"ตูมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ขณะที่มันคลื่นที่หล่นลงมากนั้น กัวซือฝูที่สะบัดมือสร้างขึ้นเข้าปะทะ.

ก้อนดาวขนาดใหญ่โตถูกกระแทกกลายเป็นควันและฝุ่นกระจายไปทุกทิศทาง.

แรงกดดันพลานุภาพที่ยิ่งใหญ่ทรงพลังนั้นทำให้ทุกคนหัวใจรัดแน่น หลายคนถึงกับหายใจแฮก ๆ.

"วูซซซซ!"

หลังจากที่กัวซือฝูทำลายอุกาบาตจนเกิดหมอกและควันฟุ้งไปหมดนั้น ต่อมาก็ปรากฎร่าง ๆ หนึ่งโผล่ออกมา.

เป็นเนี่ยนฟ่านเฉินนั่นเอง เนี่ยนฟ่านเฉินที่ปรากฎขึ้นแววตาที่เต็มไปด้วยความเย็นชากลืนกินหัวใจทุกคน ทำให้รู้สึกหวาดผวา.

"เซิ่งหวัง!"

กัวซือฝูและคนของเขาที่แสดงความเคารพ.

เนี่ยเฟ่านเฉินไม่ได้มองคนเหล่านั้น ทว่าจ้องมองไปยังทิศทางของแดนเทวะกงซู ที่ไกลออกไปนั้นเหล่าศิษย์ที่จ้องมองอุกกระบาตอีกลูกที่พุ่งตรงมา.

"ตูมมม!”

เหมือนกับเนี่ยฟ่านเฉินกลับมา เกิดเป็นคลื่นพายุขึ้นที่หนักหน่วงรุนแรง ก่อนปรากฎปราชญ์เทพกงซูจี่อ.

"อาจารย์!"เหล่าศิษย์ของกงซูจี่อเอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.

กงซูจื่อที่ไม่ได้สนใจพวกเขา ทว่ายังคงจ้องมองไปยังทิศทางของเนี่ยฟ่านเฉิน.

สองยอดฝีมือจ้องมองหน้ากันและกัน ไม่เผยท่าทางอะไรออกมา.

"จงซาน เจ้าว่าใครจะชนะ?"เทียนหลิงเอ๋อกระซิบเสียงเบา ๆ .

"อย่าเพิ่งกล่าว!"จงซานที่เอ่ยออกมาเบา ๆ เช่นกัน.

เวลานี้ เทียนหลิงเอ๋อที่อยากรู้เป็นอย่างมาก เช่นเดียวกับทุกคน เนี่ยฟ่านเฉินและกงซูจื่อ ยอดฝีมือทั้งสองใครจะชนะ?

สายลมที่โบกสะบัดอย่างรุนแรงผ่านสิบลมหายใจ.

ที่ไกลออกไป กงซูจื่อที่ขยับในทันที.

แขนทั้งสองข้างที่ยกออกไปด้านหน้าประสานกัน ก่อนที่จะคุกเข่าคำนับให้กับเนี่ยฟ่านเฉิน.

"ผู้เยาว์ตระกูลจี้ กงซูจื่อคารวะท่านประมุข!"กงซูจื่อที่แสดงความเคารพออกมา.

ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ที่ตื่นตระหนก ดวงตาเบิกกว้าง เผยท่าทางประหลาดใจอย่างที่สุด.

ปราชญ์เทพ คุกเข่าให้อย่างงั้นรึ?

ถึงแม้นว่าจะเพิ่งรับรู้สถานะของเนี่ยฟ่านเฉิน คารวะประมุข ทว่าคนเช่นกงซูจื่อ คารวะประมุขอย่างงั้นรึ?!

คารวะ? ไม่เคยเห็น? กับตัวตนเช่นนี้ เป็นอะไรที่ดูซับซ้อนมาก ถึงแม้นว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นประมุข ทว่าก็เอ่ยได้ว่ามีสถานะที่เทียบเท่ากับฝ่ายตรงข้ามด้วย ทว่ากับคุกเข่าคำนับนี้เป็นการแสดงถึงการยอมรับโดยสิ้นเชิง.

ปราชญ์เทพที่เคร่งขรึม ยอมจำนนอย่างงั้นรึ?

กัวซือฝูและคนอื่น ๆ  ที่เผยความตื่นเต้นดีใจขึ้นมาในทันที กัวซือฝูที่เคยเป็นขุนนางในอดีต ย่อมเข้าใจรับรู้ความหมายของปราชญ์เทพที่เป็นบริวาร แม้นว่าในอดีตนั้นจะมีปราชญ์เทพถึงเจ็ดคน ทว่าด้วยการต่อต้านสวรรค์ ทำให้ปราชญ์เทพทั้งเจ็ดนั้นได้ตกตายไปหมดแล้ว ในเวลานี้เองก็ไม่ใช่ต้าโจวเหมือนเช่นในอดีต เหล่าปราชญ์เทพมีเหรอที่จะยอมรับคำสั่งจากเซิ่งหวัง? เรื่องในเวลานี้จะไม่ให้เขาดีใจได้อย่างไร?

ทว่าอีกฝั่งเหล่าศิษย์ของแดนเทวะกงซู พวกเขาที่เผยใบหน้าขมขื่นออกมา ทว่าจะทำอะไรได้ อาจารย์ของพวกเขาที่แสดงท่าทางจำนนต่ออีกฝ่ายไปแล้ว นี่ก็เท่ากับว่าพวกเขาพ่ายแพ้เจ็ดรอบ! มีอะไรให้ภูมิใจได้กัน.

และในเวลาเดียวกันที่ไกลออกไปบนภูเขา มีหลากหลายคนที่ลอบสังเกตการณ์อยู่ พวกเขาที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.

เหล่าผู้คนมากมาย รับรู้ว่าปราชญ์เทพนั้นคือตัวตนที่น่าเกรงขามขนาดใหน นับได้ว่าเป็นยอดฝีมือแห่งโลกหล้า คาดไม่ถึงเลยว่าปราชญ์เทพจะแสดงความเคารพต่อเซียน? เรื่องนี้ บ้าเกินไปแล้ว?

เนี่ยฟ่านเฉินที่จ้องมองไปยังกงซูจื่อ แววตาที่เป็นประกายเอ่ยออกมาด้วยความพอใจ "ดี!"

ดี สร้างความตื่นตะลึงไปทั่ว กับท่าทางของเนี่ยฟ่านเฉินที่ดูน่าเกรงขาม เต็มไปด้วยกลิ่นอายสะกดข่ม เหมือนกับจี้กงหนี่ในอดีตได้หวนคืนกลับมาแล้ว.

กงซูจื่อที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืนช้า ๆ .

"กงซูจื่อ กลับเมืองหลี่เห่าเซิ่งพร้อมกับข้า เพื่อสังเกตุการณ์จุดไฟสงคราม!"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

"รับทราบ!"กงซูจื่อพยักหน้ารับ.

ไม่ได้การ กงซูจื่อไม่ได้ประจำที่เดิมหรอกรึ?

ไม่ไกลออกไป ดวงตาของจงซานที่หดเล็กลง แตกต่างจากเทียนหลิงเอ๋อที่เผยท่าทางตื่นเต้น จงซานไม่ใช่คนของต้าหลี่ที่จะตื่นเต้น.

เพราะว่าจงซานรับรู้ได้ในทันที เนี่ยฟ่านเฉินไม่ใช่เนี่ยฟ่านเฉินในอดีตอีกแล้ว เหมือนกับหยิงเช่นเดียวกัน แม้นว่าจะเป็นคนเดียวกัน ทว่าเมื่อสถานะเปลี่ยนไป ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนไป หากประมาทก็จะกลายเป็นความผิดพลาด จงซานไม่ได้เหมือนกับเทียนหลิงเอ๋อที่ไร้เดียงสาอ่อนต่อโลก.

เมื่อกงซูจื่อยอมจำนน เนี่ยฟ่านเฉินก็นำทุกคนบนเมฆขนาดใหญ่กลับที่มั่น รวมทั้งเหล่าศิษย์ของกงซูจื่อที่ต้องการติดตามอาจารย์ของพวกเขาต่อ.

เนี่ยฟ่านเฉินและกงซูจื่อที่เดินทางกลับถึงเมืองหลี่เห่าเซิ่งในเวลาไม่นาน.

พวกเขาทุกคนที่ไปหยุดที่ลานขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง.

ในเวลานี้รอบ ๆ เมืองมีบ่อขนาดใหญ่ 108 บ่อ แต่ละบ่อมีดอกบัวปลูกอยู่ ซึ่งมีขนาดใหญ่โตถึงหนึ่งหมื่นจั้ง.

บ่อแต่ละบ่อนั้นมีความลึกเป็นอย่างมาก และด้านในนั้นมีพลังงานสีเหลืองหมุนวนโคจรอยู่.

พลังงานสีเหลืองนี้แผ่ออกมาเรื่อ ๆ  ดูเหมือนว่ามันจะเชื่อมโยงลงยังตำหนักด้านใน ที่ใจกลางลาน ซึ่งมีแผ่ความร้อนที่หนักหน่วงรุนแรงออกมา.

รอบ ๆ เมืองหลี่โห่วเซี่ยงนั้น คล้ายกับว่าพวกเขากำลังสร้างค่ายกลขนาดใหญ่ปกคลุมพื้นที่เอาไว้.

"เซิ่งหวัง!"เจียงซ่างที่เอ่ยต่อเนี่ยฟ่านเฉิน.

"เริ่มได้!"เนี่ยฟ่านเฉินเอ่ย.

"รับทราบ!"

เจียงซ่างที่โบกมือออกไป เหล่าเจ้าหน้าที่ทำความเคารพก่อนที่จะเริ่มบรรเลงดนตรีคารวะ.

เจียงซ่างที่โบกมืออีกรอบ.

"เปรี้ยง ~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ดอกบัวที่อยู่ไกลออกไปพวยพุ่งปลดปล่อยเปลวเพลิงออกมา ดูคล้ายกับวิถีสวรรค์ เป็นดั่งลำแสงที่พุ่งทะยานท้องฟ้า ตรงดิ่งไปถึงอวกาศ.

"ตูมม!“ตูมม!” ตูมม!”..............................

บ่อดอกบัวทั้ง 108  ที่ปล่อยลำแสงเปลวเพลิงพวยพุ่งทะยานท้องฟ้า.

แสงที่ส่องประกายสว่างจ้าปกคลุมสวรรค์และปฐพี.

ทั่วทั้งเขตแดนหงส์เพลิงในเวลานี้บนอากาศ หงส์เพลิงทุกตนที่ปลดปล่อยกลิ่นอายที่หนักหน่วงรุนแรงออกมา.

108 กระโจมเพลิงที่ลุกโชติช่วง.

ทั่วทั้งเขตแดนหงส์เพลิงในเวลานี้ มีบ่อดอกบัวกระจายออยู่ลอบ ๆ  ปรากฎเสาไฟที่ค้ำยันท้องฟ้าเอาไว้.

ทันใดนั้นกระโจมเพลิงที่ลูกโชนทั่วอาณาเขตหงส์เพลิง.

เปลวเพลิงที่ทะลวงไปจนถึงดวงดารา เหล่าผู้ฝึกตนทั่วทั้งทวีปตะวันตก สามารถมองเห็นเหตุการณ์ที่สั่นสะเทือนสวรรค์นี้ได้.

พริบตาเดียวเท่านั้น แท่งเปลวเพลิงมากมายที่เชื่อมต่อกัน เป็นค่ายกลยักษ์ โดยใช้ฟ้าดินทั้งสี่ด้านเป็นฐานและปะทุเพลิงที่รุนแรงขึ้นปกคลุม.

เปลวเพลิงที่ลุกโชนกลายเป็นม่านปกคลุมอากาศ ปกคลุมทั่วทั้งอาณาเขตหงส์เพลิง.

"โฮกกกก ~~~~~~~~~~~~~~~~!”

เสียงคำรามของมังกรดังกึกก้องไปทั่ว ผืนแผ่นดินทั่วเมืองหลี่เห่าเซิ่งที่สั่นสะเทือน.

เสียงแตรเขาสัตว์ที่ดังกึกก้อง กังวานไปทั่วปฐพี และยังสั่นสะเทือนดังขึ้นเรื่อย ๆ .

เหล่าประชาชนทั่วทั้งเมืองหลี่เห่าเซิ่งที่เผยท่าทางหวาดหวั่นออกมา.

จงซานรับรู้ว่าเสียงหวีดหวิวนี้ดังกึกก้องมาแต่ไกล.

เมืองหลี่เห่าเซิ่งกำลังเคลื่อน? เนี่ยฟ่านเฉินกำลังทำอะไร? เขากำลังหลอมหลวมเส้นโลหิตมังกรบนพื้นดินอย่างงั้นรึ?

ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม ท้ายที่สุดจงซานก็รับรู้ว่าทำไม.

เสียงกึกก้องดังสนั่นนั้น ค่อย ๆ เผยร่างออกมาช้า ๆ

จากด้านล่างพื้นดิน ปรากฎหัวมังกรขนาดมหึมาผุดออกมาอย่างคาดไม่ถึง หัวมังกรที่ใหญ่โตมโหฬาร เดิมที่เมืองหลี่โห่วเซิ่งก็มีขนาดใหญ่อยู่แล้ว ทว่ามันกับตั้งอยู่บนหัวของมังกรปฐพี.

เพียงแค่หัวมังกรน่าจะมีขนาดหลายแสนลี้แล้ว.

ไม่ต้องบอกเลยว่าหัวมังกรนั้นใหญ่โตยิ่งกว่าสวนสวรรค์ลอยฟ้าของเขาอีกหลายเท่า ไม่ต้องบอกเลยว่าลำตัวมันจะใหญ่ขนาดใหน.

นี่แค่หัวที่ผุดออกมา.

อาวุโสเทียนที่อยู่ด้านหลังที่สูดหายใจที่เย็นเยือบเข้าไป.

"เพลิงประทวีป ตัดผ่านชีพจรปฐพี!"อาวุโสที่กล่าวออกมาด้วยความหวาดหวั่น.

"ตัดผ่านชีพจรปฐพีอะไรกัน?"จินเผิงที่ไม่เข้าใจ.

"บนผืนปฐพีนั้นมีเส้นโลหิตมังกร การจะก่อตั้งราชวงศ์วาสนานั้นจะต้องก่อตั้งเป็นหัวมังกร เพื่อสะสมชื่อเสียงวาสนาทั่วหล้า ซึ่งด้านล่างของแผ่นดินก็มีชื่อเสียงวาสนามากมายสะสมอยู่ ต้าหลี่ที่ใช้เขตแดนหงส์เพลิงในการผลักดันให้เส้นโลหิตมังกรผุดออกมาได้ เป็นเรื่องที่น่าเกรงขามนัก เส้นโลหิตมังกรที่ถูกดึงออกมานี้ จะสามารถขยายพื้นที่เส้นโลหิตมังกรออกมาได้อีกหลายเท่า เซียนเซิงซีของต้าหลี่ นับเป็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่แข็งแกร่งนัก เพราะว่านี้คือค่ายกลที่แข็งแกร่งมาก แม้แต่ข้ายังไม่สามารถทำได้ในเวลานี้ เซียนเซิงซีน่าหวาดกลัวนัก!"อาวุโสเทียนที่หวาดผวา.

"เส้นโลหิตมังกรปฐพี!"จงซานที่สูดหายใจลึก.

จงซานที่มีสถานะเป็นราชา แน่นอนย่อมสัมผัสได้ถึงปราณมังกรแท้ จงซานย่อมเข้าใจได้ดี ปราณมังกรแท้เวลานี้มันมากมาย ใหญ่โตมหาศาลนัก.

เพลิงประทีป! หัวมังกรยักษ์!

"นับจากวันนี้ เมืองหลี่เห่าเซิ่ง จะเปลี่ยนนามเป็น ต้าโจว!"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยออกมา.

"ต้าโจว ~~~~~~~~~~~~~~~!”

เหล่าประชาชนมากมายทั่วแผ่นดินต้าโจว พร้อมกับเหล่าทหารทุกคนคำรามเสียงดัง นามต้าโจวที่เคยยิ่งใหญ่ในอดีต เวลานี้กลับมาแล้ว เนี่ยฟ่านเฉินที่ไม่คิดที่จะปกปิดตัวเองอีกต่อไปแล้ว เขากำลังจะฟื้นฟูอดีต ให้เจริญรุ่งเรื่องโชติช่วง.

"ข้าจะใช้นาม จี้กงหนี่เหมือนเช่นในอดีต จงแจ้งต่อคนทั่วหล้า!"เนี่ยฟ่านเฉินเอ่ยออกมาในทันที.

"รับทราบ!"เจียงซ่างที่เอ่ยออกมาดวยความเคารพ.

"ทุกสรรพสิ่งทั่วแผ่นดิน แซ่ซ้องเซิ่งหวัง!"เหล่าขุนนางนับร้อยคนที่แสดงความเคารพออกมา.

เนี่ยฟ่านเฉินไม่มีอีกต่อไปแล้ว เวลานี้ประมุขต้าโจวในอดีตกลับมาแล้ว นามจี้กงหนี่กลับมาแล้ว!

ในเวลาเดียวกันนั้น ยอดฝีมือแปดคนที่บึ่งมาแต่ไกล ก่อนที่จะมาปรากฎขึ้นที่ด้านหน้าจี้กงหนี่.

"อาณาเขตต้าหมาง ดินแดนต้าหมางเป็นของต้าโจวแล้ว คารวะเซิ่งหวัง!"คนผู้หนึ่งที่คุกเข่าคำนับด้วยความเคารพ.

"อาณาเขตหงหลิว หลิวโหยวกลับคืนสู่ต้าโจว แดนหงหลิวเป็นคนของต้าโจวแล้ว คารวะเซิ่งหวัง!"

..........................................

........................

............

ผู้ปกครองดินแดนแปดแห่งที่กลับมาสวามิภัคต่อจี้กงหนี่ ดินแดนแห่งแล้วแห่งเล่าที่กลายเป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาในทันที! และยังมีอาณาเขตหงส์เพลิงและอาณาเขตน้ำพุเหลืองอีก.

ทันใดนั้น จี้กงหนี่ก็มีดินแดนสิบแห่งเรียบร้อยแล้ว.

ต้าโจวที่กลับมาเปิดตัวอย่างเป็นทางการ.