Chapter 1108 ยอมแพ้.

ดาบของเต้าเหรินถูรึ?

หลังจากที่จงซานเริ่มเหวี่ยงดาบเบา ๆ  ทุก ๆ คนก็สามารถยืนยันความจริงได้.

มันคือดาบปิงเสวี๋ยของเต้าเหรินถูจริง ๆ  มาปรากฎที่ตรงนี้ได้อย่างไร? สามเดือนที่แล้วมีหยกบันทึกกระจายไปทั่วเขตแดนน้ำพุเหลือง ในเวลานี้มันผุดขึ้นมาในความทรงจำของทุกคน.

ก่อนหน้านี้ลู่ยวีที่ได้รับปากเดิมพันก่อนการประลอง ลอบน้ำดาบปิงเสวี๋ยเป็นของเดิมพัน?

เป็นไปไม่ได้ที่เต้าเหรินถูจะรับปาก ต้องเป็นลู่ยวีแน่นอน!

นี่เป็นเพียงการคาดเดากันเท่านั้น ทว่าในเวลานั้นมีเซียนบรรพชนสี่คนที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในวันนั้นลู่ยวีมาขอดาบปิงเสวี๋ย พวกเขาเห็นมันกับตา ในวันนั้นเขายังถูกเต้าเหรินถูไล่ออกมาจากตำหนักด้วย แม้แต่ที่หน้าประตูเขายังเห็นชายในชุดสีดำพ่นเสลดไปที่หน้าประตูคฤหาสน์ เห็นชัดเจนว่าในครั้งนั้นการต่อรองไม่ประสบผล.

ห้าวันหลังจากนั้น เต้าเหรินถูก็หายไป สี่เซียนบรรพชนที่ค่อนข้างเป็นกังวล ได้สอบถามพ่อบ้านเต้าเหรินถู ซึ่งยืนยันได้ว่าเต้าเหรินถูนั้นหายไปในวันนั้นเลย.

ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วเกินไป!

สี่เซียนบรรพชนรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาในทันที นี่คือวิธีการที่กงซูจื่อปฏิบัติต่อผู้ใต้บังคับบัญชาอย่างงั้นรึ? เมื่อชนะ ก็ได้สมบัติจากผ่านตรงข้าม หากพ่ายแพ้ก็เป็นพวกเขาที่ต้องสังเวยอย่างงั้นรึ? ทว่าเต้าเหรินถูที่เป็นแขกคนแรกที่ได้รับการรับเชิญ กับถูกกงซูจื่อนำไปสังเวย แม้แต่ศพก็ไม่เห็น นี่คือการต่อสู้เดิมพันของวิเศษอย่างงั้นรึ? หรือว่าคนของตระกูลกงซูจื่อคิดจะสังหารคนเพื่อเก็บสมบัติกัน?

สี่เซียนบรรพชนที่จ้องมองหน้ากันและกันสูดหายใจลึก หัวใจที่สั่นสะท้านรู้สึกเย็นยะเยือบ พร้อมกับซ่อนของวิเศษตัวเอง ไม่ใช่ว่าของวิเศษของเขาถูกนำไปเดิมพันอีกแล้วหรือไม่?

ที่ไกลออกไป จงซานไม่ได้สนใจเกี่ยวกับเซียนบรรพชนคนอื่น ๆ ที่เข้าร่วมประลองจะรู้สึกอย่างไร เพราะว่าจงซานไม่จำเป็นต้องคิดหรือคาดเดาแผนการของหวังจิงเหวินว่ามันประสบผลหรือไม่.

จงซานในเวลานี้จ้องมองไปยังเทียนชิงที่กำลังใช้เพลงกระบี่ปิดสวรรค์เฉือนนภา!

เพลงกระบี่ปิดสวรรค์เฉือนนภา วิชานี้ เขาเคยเห็นมาก่อน กระบี่ที่ถูกชักออกมาจากฝักในพริบตานั้น สามารถทำให้ฟ้าดินเปลี่ยนแปลงในฉับพลัน.

ไม่ไกลออกไป เทียนชิงที่ตั้งท่า มือขวากุมด้ามกระบี่ มือซ้ายกุมฝักกระบี่ พร้อมที่จะปลดปล่อย ดวงตาที่คมกริบ จดจ้องมองจงซานไม่วางตา.

เขาที่อยู่ในระดับเซียนโบราณ เพลงกระบี่ปิดสวรรค์เฉือนนภานี้ ความรุนแรงเทียบได้กับระดับเซียนบรรพชน!

จงซานที่กุมดาบโลหิต อำนาจโลหิตที่แผ่ออกไปรอบ ๆ  ด้วยเป็นอุปกรณ์เซียนบรรพชนอยู่แล้ว! เพียงขยับเบา ๆ  ฟ้าดินก็อบอวลไปด้วยปราณโลหิตมากมายมหาศาล ราวกับว่าโลกเขตแดนโลหิตปกคลุมร่างจงซานเอาไว้ แม้แต่เคลื่อนโถมไปด้านหน้าปกคลุมเทียนชิงด้วย.

ในเวลานั้น เทียนชิงที่ขยับก่อน ดวงตาที่เย็นชาเป็นประกายพุ่งออกไป กระบี่ของเขาถูกชักตวัดออกมาด้วยความเร็วสูง.

"ซี่ ฟิ้ว~~ ~~~~~~~~~~~~~~~!”

เสียงคมกระบี่ที่กรีดอากาศ ปรากฎเป็นริ้วแสงสีขาวระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น ราวกับแสงดวงตะวันที่พุ่งออกไป ฟ้าดินส่องประกายสว่างจ้า ทุกหนแห่งกลายเป็นสีขาวโพลน แสงสว่างจ้าแสบตาจนเจ็บปวด.

เพลงกระบี่ปิดสวรรค์เฉือนนภา โจมตีออกไปแล้ว!

เร็ว เร็วจนน่าเหลือเชื่อ.

ด้วยความเร็วเช่นนี้จงซานจะสามารถจับตามองออกถึงวิถีกระบี่ได้หรือไม่?

นี่เร็วกว่าความเร็วของเซียนบรรพชนทั่วไปมากมายนัก ริ้วกระบี่ที่พุ่งออกไปนั้น ราวกับเป็นง้าวฟางเทียนฮวาจีที่จินเผิงตวัดออกมา ความเร็วไม่ได้ด้อยกว่ากันเลย ทั้งที่เขาอยู่ในระดับเซียนโบราณ ไม่สงสัยเลยว่าเขาสามารถที่จะต่อกรกับเซียนบรรพชนได้ เขาเหนือกว่าเซียนบรรพชนทั่วไปด้วยซ้ำ.

เพลงกระบี่ปิดสวรรค์เฉือนนภา!เป็นดังวิชาลับที่ทรงพลัง สำหรับระดับเดียวกันกับเขาไม่มีทางที่จะต้านเขาได้อย่างแน่นอน.

ส่วนจงซานที่เฝ้ามองภาพที่เกิดขึ้น เห็นเพียงเงากระบี่เท่านั้น!

นี่ไม่ใช่โลกกระบี่ ทว่าเป็นปราณกระบี่ที่เร็วมาก ๆ  ซ้ำยังทรงพลัง สามารถที่จะเฉือนมิติเป็นรอย สร้างเป็นหลุมดำในห้องอากาศบาง ๆ  เส้นทางที่มันผ่านนั้น พุ่งตรงมายังร่างของจงซานในทันที.

ความเร็วของปราณกระบี่ บางทีจวบจนถึงตอนนี้จงซานเพิ่งเคยเห็นว่ามันคือปราณกระบี่ที่เร็วที่สุดก็ว่าได้!

"เปรี้ยง~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

แสงสีม่วงที่ตอบสนองตามสัญชาตญาณพวยพุ่งออกมาจากร่างจงซาน กระบี่สีม่วงที่ออกมาขวางกระบี่ของเทียนชิง ฟ้าดินรอบ ๆ  ส่องประกายแสงสีม่วงเจิดจ้า ปราณกระบี่สีม่วงที่ตลบอบอวลปิดท้องฟ้าในทันทีเช่นกัน.

หนึ่งหางสีม่วงของแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ กระบี่จูเซียน!

กระบี่จูเซียนที่ปรากฎขึ้นด้านหน้าจงซานมีขนาดใหญ่ถึงสิบเมตร.

เทียนชิงที่อยู่ห่างจากจงซานราว ๆ พันเมตร พริบตาเดียวริ้วแสงกระบี่ก็พุ่งเข้าหาจงซาน และถูกกันเอาไว้ในระยะเพียงสิบเมตรเท่านั้น.

อันตรายมาก! สิบเมตรที่ดูเหมือนว่าไกล ทว่ากลิ่นอายกระบี่ที่แผ่ออกมานั้น เพียงเสี้ยวของวินาที นับว่าสั้นมาก ๆ !

เร็วมาก จนทำให้คนที่จดจ้องมองตื่นตระหนกตกใจ.

เทียนหลิงเอ๋อและเนี่ยชิงชิงที่ยกมือขึ้นกุมปากตัวเองเอาไว้ เห่าเม่ยลี่ที่ตกใจขึ้นมาเช่นกัน.

ที่ไกลออกไปนั้น เทียนฉู่ที่ดวงตาหรี่เล็กจดจ้องมองปราณกระบี่ที่ปรากฎขึ้นมาในทันทีทันใดนั้น.

"เป็นกระบี่จูเซียนจริง ๆ ?"เทียนฉู่ที่ขมวดคิ้วไปมา.

การโจมตีของเทียนชิงนั้นต้องเก็บกระบี่เข้าฝักทุกครั้ง และโจมตีออกมาในพริบตาเดียว ทว่าเกิดเรื่องที่แปลกประหลาดขึ้นในช่วงระยะเวลานั้น.

พริบตาที่กระบี่จูเซียนที่น่าเกรงขามปรากฎตัว ก็กลายเป็นหางจิ้งจอกขนาดใหญ่ สร้างกลิ่นอายกระบี่ขึ้นมา พร้อมกับโถมทับมายังร่างของเทียนชิง ทำให้เขาไม่สามารถชักกระบี่ออกมาได้ชั่วครู่.

ใบหน้าของเทียนชิงที่เปลี่ยนเป็นซับซ้อน กลิ่นอายกระบี่ของเขาจึงหยุดชะงักไปในอึดใจหนึ่งในการปล่อยกลิ่นอายกระบี่เช่นกัน.

ทว่าในเวลานั้นจงซานก็เคลื่อนไหวด้วยความเร็วเช่นกัน.

กระบี่จูเซียนที่ลอยอยู่ ปรากฎอีกอีกสองกระบี่ในอากาศ หนึ่งสีแดง หนึ่งสีดำ ที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง ทำลายกลิ่นอายกระบี่ของเทียนชิงไปในทันทีเช่นกัน.

"ตูมมมม!”

เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ห้วงมิติกลายเป็นระลอกคลื่น กระบี่สีแดงและสีดำทรงพลังเทียบเท่ากับอุปกรณ์เซียนบรรพชน?หัวใจทุกคนที่ตื่นตระหนกตกใจ จงซานมีอุปกรณ์เซียนบรรพชนเท่าไหร่กัน?

"ตูมมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

กลิ่นอายกระบี่ที่แตกออกเป็นเสียง เกิดคลื่นระเบิดกวาดม้วนทุกอย่างออกไปยืนยาวไปถึงตำแหน่งของเทียนชิงด้วย เสียงระเบิดนี้ ทำให้แขนทั้งสองข้างของเทียนชิงสะบัดออกมา ฝ่ามือที่โชกไปด้วยโลหิตสาดกระเซ็น มือของเขาที่หลุดออกมาจากด้ามกระบี่ กระบี่ที่แตกหัก ก่อนที่จะสลายกลายเป็นเศษไปทั่วทุกสารทิศ.

"กระบี่ลู่เซียน?กระบี่จิวเซียน? เป็นของจริงอย่างงั้นรึ?"เทียนฉู่ที่ดวงตาหรี่เล็กลงแสดงท่าทางจริงจังขึ้นมาในทันที.

กระบี่ของเทียนชิงที่แตกเป็นเศษซาก ร่างกายที่ได้รับแรงกระแทกเสียงดังสนั่น พ่นโลหิตออกมาอย่างบ้าคลั่งเผยความหวาดกลัวออกมา หัวใจที่สั่นไหวไม่หยุด โลหิตที่หลั่งออกมาเป็นสาย คาดไม่ถึงเลยว่าจะได้รับบาดเจ็บขนาดนี้.

ทว่าไม่รอให้เขาได้ตอบสนองใด ๆ  กระบี่จูเซียน กระบี่ลู่เซียนและกระบี่จิวเซียน ก็ร่วงหล่นมาจากบนฟากฟ้า ตัดผ่านทุกสิ่งทุกอย่าง แผ่กลิ่นอายที่น่าหวาดผวาออกมา อำนาจกระบี่ที่ฉีกห้วงมิติเป็นรอย จนเกิดเป็นหลุมดำรูปร่างกระบี่ขนาดเล็ก.

เทียนชิงที่ทำได้แค่นำกระบี่สำรองออกมาอย่างเร่งรีบเพื่อป้องกันอีกครั้ง.

"กงซูจื่อ การต่อสู้นี้พวกเราควรจะยอมแพ้ซะ!"เทียนฉู่ที่หันหน้าพร้อมกับเอ่ยกับกงซูจื่อ.

"ตูมมมม ~~~~~~~~~~~~~~~~~!”

ที่ไกลออกไปนั้น กระบี่สำรองของเทียนชิงแตกสลายอีกครั้ง กระบี่จูเซียน กระบี่ลู่เซียน กระบี่จิวเซียนทรงพลังเป็นอย่างมาก บดขยี้ตัดผ่านทุกสิ่งทุกอย่าง เทียนชิงเวลานี้ได้แต่หนีตายอย่างบ้าคลั่ง.

ทว่ายากที่จะหลบได้พ้น.

"ซี่!"

จงซานที่ลงมือได้อย่างรวดเร็ว โผล่ออกมาด้านขวา พร้อมกับดาบโลหิตที่ฟันลงไป ม่านโลหิตที่ปกปิดทุกอย่าง เทียนชิงที่ขาดเป็นสองท่อน! ก่อนจะถูกกลืนไปด้วยปราณโลหิต การต่อสู้ที่สี่จบลงด้วยชัยชนะที่เด็ดขาด!

ทว่าจงซานที่สังหารเทียนชิงในพริบตาเดียวเท่านั้น ไม่ทันให้กงซูจื่อกล่าวยอมแพ้ ช่างน่าเศร้าที่การต่อสู้เกิดขึ้นเร็วเกินไป เทียนชิงถูกจงซานสังหารไปซะแล้ว!

"ยอดเยี่ยม!"ที่ไกลออกไปนั้นเทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาด้วยความตื่นเต้น.

แม้นว่าเทียนหลิงเอ๋อจะไม่ชื่นชอบการสังหารก็ตาม ทว่าการประลองของจงซาน นางที่ปรารถนาให้ฝ่ายตรงข้ามตาย ดีกว่าจงซานได้รับบาดเจ็บ เทียนชิงตายไป เทียนหลิงเอ๋อย่อมดีใจ.

เหล่าผู้คนมากมายบนเมฆขนาดใหญ่ด้านหลังเนี่ยฟ่านเฉิน ต่างส่งเสียงอันฮึกเหิมออกมาเช่นกัน.

กัวซือฝู เส้าเฟยโห่วที่เผยท่าทางพึงพอใจ ทว่าเจียงซ่างเวลานี้ ขมวดคิ้วไปมา กระบี่จูเซียน?กระบี่ลู่เซียน?กระบี่จิวเซียน? แม้ว่าจะสามารถรวมพลังผสานเป็นรูปเป็นร่าง ทว่ายังขาดกระบี่เซียนเซียน? หากมันปรากฎขึ้น ไม่ใช่ว่าจงซานสามารถใช้ค่ายกลกระบี่สังหารเซียนที่น่าสะพรึงกลัวได้หรอกรึ?

จงซานชนะ! ฝั่งของเนี่ยฟ่านเฉินย่อมส่งเสียงเชียร์ดังลั่น ทว่าอีกฝ่ายเวลานี้ใบหน้าเปลี่ยนเป็นมืดครึ้มเย็นชา.

ใบหน้าของเทียนฉู่ คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะลงมือรวดเร็วขนาดนี้ อมหิตยิ่งนัก สังหารในทันที ไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย.

เหล่าผู้เยาว์ของตระกูลเทียนที่อยู่ด้านหลังเทียนฉู่เวลานี้ต่างก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก.

ส่วนศิษย์ของกงซูจื่อเอง เวลานี้อารมณ์ไม่ดีนักเช่นกัน.

สามคู่ประลอง พ่ายแพ้ทั้งหมด! สถานการณ์เวลานี้ไม่ใคร่ดีนัก!

ทว่าในเวลานี้คนที่ตื่นตระหนกอย่างที่สุดก็คือผู้ฝึกตนเซียนบรรพชนที่กงซูจื่อเชิญมา!

คนทั้งสี่ที่ขมวดคิ้วไปมา ใบหน้ากลายเป็นมืดครึ้มไม่แน่ใจ! ไม่มี ตกตายไปไม่มีแม้แต่โอกาสยอมแพ้อย่างงั้นรึ?

ใช้อย่างงั้นรึ?การประลองนี้ ไม่ได้บอกว่าต้องจบด้วยความตายซะหน่อย!

การต่อสู้สามรอบ ตายสองบาดเจ็บหนักหนึ่ง และเต่าเหรินถูที่ได้รับบาดเจ็บคงตกตายอย่างทรมาน ไม่เห็นแม้แต่ศพ ตกตายไปด้วยเหตุใดไม่มีใครรู้ ทว่าของวิเศษของเขานั้นถูกนำมาเป็นของเดิมพันของลูกหลานกงซูจื่ออย่างงั้นรึ?

จงซานสังหารเทียนชิง ก่อนที่จะกล่าวออกไปยังฝ่ายตรงข้าม "คุ้มค่ารึ?"

เทียนฉู่ที่ครุ่นคิดดวงตาหรี่เล็กลง ทว่าสี่เซียนบรรพชนเวลานี้จิตใจแทบล่มสลาย ใช่ คุ้มค่ารึ? พวกเขาจะชนะได้อย่างไร?แล้วกงซูจื่อจะขอบคุณอย่างงั้นรึ? เต้าเหรินถูก็กลายเป็นแค่ของเดิมพันของลูกหลานกงซูจื่อ หลังจากตายแล้ว ของเดิมพันก็ถูกส่งมายังฝ่ายตรงข้าม พวกเขาก็คงมีสภาพไม่ต่างจากเต้าเหรินถูหรือไม่?

หลังจากที่กงซูจื่อที่ไม่สนใจความเป็นความตายของพวกเรา แม้ว่าตายไปแล้ว ยังเหยียบซ้ำอีกครั้ง คนเช่นนี้ควรค่าที่จะมอบชีวิตให้อย่างงั้นรึ? เมื่อพ่ายแพ้ ก็จะตกอยู่ในสภาพอเนจอนาถ

เซียนบรรพชนที่ถูกเชิญมาในเวลานี้ พวกเขาที่ไร้ซึ่งความหวาดกลัว นับเป็นตัวตนที่อหังการบนโลกใบนี้ ทว่าจิตใจของเขาที่แปรเปลี่ยนไปแล้ว พวกเขาที่รู้สึกหวาดกลัวต่อความตายขึ้นมาซะแล้ว.

สี่เซียนบรรพชนที่จ้องมองไปยังจงซาน หลับตาลง ฝืนยิ้มขม ๆ ออกมา.

กงซูจื่อที่สามารถมองเห็นทุกอย่างใด ทันใดนั้นก็ได้แต่ถอนหายใจ! กงซูจื่อราวกับเห็นผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นได้ เพราะว่าการต่อสู้ที่ห้าที่หกนั้น คู่ต่อสู้ด้อยกว่าอีกฝ่ายอย่างแน่นอน สองในสี่เซียนบรรพชนที่เปลี่ยนไป จิตใจที่หวั่นไหวไร้จิตวิญญาณการต่อสู้ ก็ไม่ต่างจากพ่ายแพ้ไปแล้ว.

ที่ไกลออกไปนั้น เนี่ยฟ่านเฉินเผยยิ้มออกมาเล็กน้อย ก่อนที่จะจ้องมองไปยังหวังจิงเหวินที่อยู่ไม่ไกลออกไป แววตาที่เผยความชื่นชมออกมาในทันที.

จงซานที่ถอยออกมา เหล่าผู้เยาว์ตระกูลเทียนที่เร่งรีบเข้ามาเก็บศพของเทียนชิง.

จงซานที่ส่งดาบปิงเสวี๋ยคืนจินเผิง จินเผิงที่พยักหน้ารับ.

"การต่อสู้ที่ห้า เจ้าหมิง!"เนี่ยฟ่านเฉินที่เอ่ยออกออกมาในทันที.

ชายในชุดสีดำที่อยู่ไม่ไกลจากเนี่ยฟ่านเฉิน บินออกมารอฝ่ายตรงข้ามในทันที.

จากที่ไกลออกไป หนึ่งในสี่เซียนบรรพชนที่ถูกเชิญมา ชายที่สวมชุดสีแดงชาดบินออกมาช้า ๆ .

"เจ้าหมิง!"ชายในชุดสีดำที่โค้งคำนับเล็กน้อย.

เซียนบรรพชนในชุดสีดำที่ส่ายหน้าไปมา ถอยหายใจเล็กน้อย "ผู้น้อยหงซาน การต่อสู้ครั้งนี้ขอยอมแพ้!"

ไม่ต่อสู้ กลับขอยอมแพ้อย่างงั้นรึ? ชนะโดยที่ไม่ต้องสู้รึ? ทันทีที่เซียนบรรพชนในชุดสีแดงเอ่ยออกมา คนทั้งสองฝังถึงกับส่งเสียงอื้ออึงออกมาในทันทีเช่นกัน!