บทที่ 64 การกลับมาของเต๋อจู้ หมู่บ้านซีทาโน

ในกลุ่มคนหลายพันล้านที่ถูกส่งมาในครั้งแรกนี้ มีหลายคนที่ปรับตัวได้ดีและโชคดี

นั่นทำให้เขารู้สึกกดดันเล็กน้อย!

แต่จริงๆ แล้วก็แค่เล็กน้อยเท่านั้น

จงเซินลูบคาง นี่เป็นท่าทางที่เขามักทำเวลาคิด

เขาไม่รู้ว่าคนที่ได้อันดับหนึ่งเป็นใคร แต่สามารถขยายดินแดนไปถึงระดับ 3 ได้

ช่างน่าทึ่งจริงๆ!

แต่ก็แสดงถึงพลังของเขาอย่างชัดเจน

จงเซินมีพลังที่จะขยายดินแดนต่อไปได้ แต่เขาไม่ทำ

เพราะเขาไม่ต้องการเร่งจังหวะขนาดนั้น

ที่ด้านล่างสุดของกระดานอันดับยังมีการนับถอยหลังสำหรับการสรุปผลรางวัล

【การสรุปผลรางวัลรายเดือน】

【28 วัน 17 ชั่วโมง 58 นาที】

เมื่อจงเซินตรวจสอบ พบว่ามีรางวัลสำหรับการจัดอันดับ

หากอันดับอยู่ในหมื่นแรกในช่วงสรุปผลรายเดือน จะได้รับรางวัลต่างๆ

สามอันดับแรกมีรางวัลที่ล้ำค่า

อันดับสามคือ【ใบเรียกฮีโร่ระดับหายากสีม่วง】และ【กล่องสมบัติเงิน】สองกล่อง

อันดับสองคือ【ใบเรียกฮีโร่ระดับหายากสีม่วง】และ【กล่องสมบททอง】หนึ่งกล่อง

อันดับหนึ่งคือ【ใบเรียกฮีโร่ระดับตำนานสีส้ม】และ【กล่องสมบัติทอง】สองกล่อง

จงเซินเริ่มมีแรงบันดาลใจ

เดิมทีเขาไม่สนใจเรื่องการจัดอันดับ แต่ตอนนี้เขาคิดว่าเขาต้องแข่งขันบ้าง

“อืม ก่อนที่การนับถอยหลังจะสิ้นสุด ต้องหาช่วงเวลาที่เหมาะสมเพื่อขยายดินแดนให้ดี”

จงเซินประเมินพลังของดินแดนของเขา

จากระดับ 0 เป็น 1 ต้องจัดการศัตรูแบบสุ่มในรัศมี 5 กิโลเมตร 10 เป้าหมาย

หมายถึงพื้นที่วงกลมที่มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 10 กิโลเมตร

จากระดับ 1 เป็น 2 ต้องจัดการศัตรูในรัศมี 20 กิโลเมตร 20 เป้าหมาย และยากขึ้นเรื่อยๆ

นอกจากนี้ ทุกครั้งที่ขยายดินแดน จะเพิ่มรัศมี 1000 เมตร

ระดับ 2 หมายถึงพื้นที่ 12.56 ตารางกิโลเมตร

ถือว่ามากทีเดียว

“ในอีกไม่กี่วัน จัดเวลาให้ดีแล้วขยายดินแดน”

จงเซินยังมี【แผนผังหอธนูธาตุระดับ 1】อีกหนึ่งชุด เขาตั้งใจจะสร้างหอธนูนี้หลังอาหารเย็น

เพิ่มความสามารถในการป้องกันดินแดน

ตอนนี้ท้องฟ้ามืดลงแล้ว วันนี้อากาศดี มองเห็นดาวเต็มท้องฟ้า สวยงามมาก

ชาวนาหยุดงานหลังจากทำงานมาทั้งวัน นั่งคุยกัน

ทหารนั่งอยู่เป็นกลุ่ม บางคนหลับตาพักผ่อน บางคนมองท้องฟ้า บางคนทำสมาธิ

บรรยากาศสงบสุข

ตอนนี้เป็นเวลา 19:33 น. ตามปกติประมาณ 20:00 น. จะเป็นเวลาที่สัตว์ป่าปรากฏตัว

ทันใดนั้น ทางตะวันออกของดินแดน มีเงาร่างหนึ่งกำลังเดินมาพร้อมกับห่อสัมภาระใหญ่

ทหารทุกคนลืมตา มองไปที่เงานั้น

คนที่มาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเต๋อจู้ที่ถูกส่งไปสำรวจทางตะวันออก

เต๋อจู้สะพายกระเป๋า ท้องกลม ใบหน้าเต็มไปด้วยความสุข

“เจ้าเมือง!”

“ข้าพบหมู่บ้านของชาวพื้นเมืองทางตะวันออก ชื่อว่าหมู่บ้านซีทาโน เป็นหมู่บ้านใหญ่”

เต๋อจู้คุกเข่าลง นำสัมภาระออกจากหลัง วางไว้หน้าจงเซิน

ในห่อเต็มไปด้วยอาหาร

มีไส้กรอกขนาดใหญ่ เนื้อวัวแห้ง และขนมปังข้าวสาลี

จงเซินเห็นสิ่งของในห่อ ขมวดคิ้วเล็กน้อย

“หมู่บ้านของชาวพื้นเมือง?”

“เจ้าคงไม่ได้ขโมยของจากคนอื่นมากินใช่ไหม?”

เขาถามด้วยความสงสัย

เต๋อจู้หัวเราะ

“ฮ่าๆ เจ้าเมืองไม่รู้ หมู่บ้านซีทาโนมีคนใจดีมาก”

“ข้าเพียงแค่ช่วยคุณยายหาลูกแมวที่หายไป นางก็ให้ข้าห่ออาหารเต็มกระเป๋านี้”

“หมู่บ้านซีทาโนมีความมั่งคั่งและสงบสุข เป็นส่วนหนึ่งของเมืองบอสบอน มีประชากรประมาณสามถึงสี่พันคน มีพื้นที่ใหญ่”

“หมู่บ้านมีวัวและแกะมากมาย ปลูกข้าวสาลีเยอะ มีพ่อค้าที่ไปมาระหว่างหมู่บ้านกับบอสบอน พวกเขาซื้อสินค้าจากหมู่บ้านและนำของใหม่ๆ จากบอสบอนมาขาย ทำกำไรได้มาก”

“หมู่บ้านอยู่ทางตะวันออกของดินแดนเราประมาณห้าสิบถึงหกสิบกิโลเมตร ไม่ไกลจากเทือกเขาทางเหนือ”

“เพราะลักษณะของทุ่งหญ้าที่เป็นลูกคลื่น เราไม่สามารถเห็นหมู่บ้านนี้ได้ง่ายๆ”

เต๋อจู้เล่าอย่างละเอียด

จงเซินตาเริ่มเปล่งประกาย

ปัญหาประชากรเป็นสิ่งที่เขากังวล หมู่บ้านที่อยู่ใกล้หมายถึงมีประชากรสำรองมาก

“ดีมาก เต๋อจู้ การค้นพบของเจ้านี้มีประโยชน์มากต่อการพัฒนาของเรา!”

จงเซินพลิกมือ หยิบ【ลูกแก้วเสริมพลังทหารสีเขียว】สองลูกให้เต๋อจู้

“นี่คือรางวัลของเจ้า!”

เต๋อจู้รับลูกแก้วด้วยความดีใจ และได้รับอนุญาตจากจงเซินให้ใช้ทันที

ลูกแก้วหนึ่งเพิ่มพลัง 1 หน่วย ความว่องไว 2 หน่วย

อีกลูกเพิ่มความว่องไว 1 หน่วย พลัง 1 หน่วย เสน่ห์ 1 หน่วย

ตอนนี้คุณสมบัติของเต๋อจู้แข็งแกร่งขึ้นมากตั้งแต่เปลี่ยนอาชีพ

“ใช่แล้วเจ้าเมือง ทางตะวันออกของดินแดน ข้ายังพบดินแดนของเจ้าเมืองคนอื่น”

“แต่ขนาดเล็กกว่าเรา มีชาวนาเพียงสามสี่คน เจ้าเมืองคนนั้นยังต้องตัดไม้เอง”

“นอกดินแดนมีวัวตัวหนึ่ง ดูเหมือนเจ้าเมืองคนนั้นได้ติดต่อกับหมู่บ้านซีทาโนแล้ว”

เต๋อจู้บอกข้อมูลสำคัญอีกอย่าง

จงเซินพยักหน้า

การพบเจ้าเมืองคนอื่นไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจ ในพื้นที่หนึ่งมีเจ้าเมืองนับหมื่น

เมื่อขยายพื้นที่ พบและติดต่อกันเป็นเรื่องปกติ

แต่ในช่วงแรก จงเซินไม่ต้องการติดต่อกับเจ้าเมืองคนอื่นมาก ด้วยความสามารถของเขา การสำรวจและต่อสู้เป็นวิธีพัฒนาที่ได้ผลมากที่สุด

ไม่สะสมข้อได้เปรียบในช่วงแรก เสียโอกาสทองไป

นี่เป็นเหตุผลที่เขาไม่ชอบช่องพูดคุย ยกเว้นตลาดที่มีโอกาสทำกำไร ในช่วงพัฒนาต้นๆ เขาไม่ต้องการติดต่อกับเจ้าเมืองอื่นมากนัก

“เต๋อจู้ เจ้าเก่งมาก คืนนี้เจ้านอนที่เจ้าเมือง อาหารนี้ไม่ต้องส่งคืน ถือเป็นของส่วนตัวของเจ้า จัดการเองได้เลย”

จงเซินชมเต๋อจู้

การสำรวจของเต๋อจู้วันนี้ชี้แนวทางสำหรับแผนการต่อไปของเขา

เต๋อจู้คำนับ หยิบห่อสัมภาระ ไปนั่งพัก

จงเซินลุกขึ้นไปที่เตาไฟระดับ 1

เขาเพิ่งเรียนรู้สูตรอาหาร จะใช้สำหรับมื้อเย็นคืนนี้

【ซุปเนื้อหมี】

【ต้องการ: เนื้อหมี 1 ชิ้น, เกลือ 8 กรัม, พ

ริกไทยดำ 5 กรัม, น้ำ 200 มิลลิลิตร, ไม้ 1 ชิ้น】

【ผล: ฟื้นฟูพลังงาน เพิ่มโปรตีน บรรเทาความเหนื่อยล้า】

【เวลาทำ: 30 นาที】

【ผล: ฟื้นฟูความหิว 50 หน่วย】

วัตถุดิบอื่นมีครบ

น้ำใสแจ๋ววันนี้ทหารหมาป่าไปเอามาหลายถัง

ขาดเพียงเกลือและพริกไทยดำ

จงเซินเตรียมไปที่【ตลาด】เพื่อหาซื้อ