บทที่ 29 อารยธรรมพ่อมด! อารยธรรมบรรพกาล! อารยธรรมแห่งกฎ!

บทที่ 29 อารยธรรมพ่อมด! อารยธรรมบรรพกาล! อารยธรรมแห่งกฎ!

ถูกต้องแล้ว เนื่องจากเวลาผ่านไปเนิ่นนาน “อารยธรรมพ่อมด” และ “อารยธรรมบรรพกาล” จึงกลายเป็นข้อมูลโบราณไปแล้ว

บนอินเทอร์เน็ต มีคำอธิบายมากมายเกี่ยวกับสงครามอันน่าตื่นตะลึงสองครั้งในสมัยโบราณ

หนึ่งในนั้น

คือชัยชนะเหนืออารยธรรมพ่อมด แต่อย่างไรก็ตาม อารยธรรมของเราก็สูญเสียอย่างหนักเช่นกัน

ส่วนอารยธรรมบรรพกาลนั้น เราเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไป

บนอินเทอร์เน็ตกล่าวว่า

"อารยธรรมพ่อมด" เป็นอารยธรรมที่นำโดยพ่อมด พวกเขาเป็นกลุ่มคนที่หลงใหลในการค้นคว้าหาความจริง บุกโจมตีโลกใบอื่นไปทั่ว

โดยใช้ "คันโยกแห่งกฏสูงสุด" เป็นสื่อกลาง ใช้พลังของพ่อมด ขับเคลื่อนโลกใบนี้ให้ "ปะทะ" กับโลกอารยธรรมอื่นๆ ทันทีที่ปะทะกับโลกอื่น ก็จะเปิดฉากสงครามอารยธรรม

สุดท้ายก็ปะทะกับอารยธรรมของเรา เปิดฉากสงครามครั้งใหญ่

สงครามดำเนินไปหลายปี ทั้งสองอารยธรรมต่างก็สูญเสียอย่างหนัก

ในสงครามครั้งสุดท้าย เทพเจ้าอมตะของอารยธรรมของเราได้ทำลาย "คันโยกแห่งกฏสูงสุด" ของอารยธรรมพ่อมด เป่าแตรแห่งชัยชนะ และขับไล่อารยธรรมพ่อมดออกไป

แม้ว่าจะไม่สามารถพิชิตอารยธรรมพ่อมดได้อย่างสมบูรณ์ แต่อย่างน้อยก็ได้รับผลประโยชน์มากมาย เช่น นักเวทเลเวล 30 ขึ้นไปสามารถเปลี่ยนคลาสเป็นสาย "พ่อมด" ซึ่งเป็นเส้นทางที่นำไปสู่การเป็นเทพเจ้าอมตะ!

ส่วน "อารยธรรมบรรพกาล" นั้นเป็นอุบัติเหตุ

การปะทะกันระหว่างโลกครั้งหนึ่ง ได้เปิดประตูมิติที่เชื่อมไปสู่โลกบรรพกาล

ผู้คนในอารยธรรมของเราค้นพบความน่ากลัวของโลกใบนั้น

ทุกสรรพสิ่งไม่ว่าจะเป็นบนฟ้าหรือใต้แผ่นดิน ล้วนเป็นเทพเจ้าและปีศาจโดยกำเนิด

ต้นหญ้า ต้นไม้ เถาวัลย์ หยดน้ำ ก้อนเมฆ แม้แต่ก้อนหิน สายลม ล้วนสามารถกลายเป็นเทพเจ้าและปีศาจโดยกำเนิด มีพลังต่อสู้ที่น่าสะพรึงกลัว

ด้วยเหตุนี้

โลกบรรพกาลจึงมีสมบัติล้ำค่าจำนวนนับไม่ถ้วน

ในช่วงเวลานั้น ผู้คนในโลกอารยธรรมของเราต่างก็คลั่งไคล้ เกือบทุกประเทศต่างก็เข้าไปตั้งรกรากในโลกบรรพกาล หวังที่จะยึดครองดินแดนแห่งนั้น

ผลลัพธ์คือ

ทำให้เทพเจ้าและปีศาจในโลกใบนั้นสังเกตเห็น

สงครามครั้งใหญ่ระหว่างสองอารยธรรมจึงปะทุขึ้น แม้ว่าจะกินเวลาไม่นานนัก แต่ทั้งสองฝ่ายต่างก็สูญเสียอย่างหนัก

ในที่สุด

กระบี่ศักดิ์สิทธิ์ทั้งสี่ก็พุ่งทะลุมิติมาจากจักรวาล

กระบี่แรกทำลายล้างดวงดาวไปครึ่งกาแล็กซี่

กระบี่สองกวาดล้างขอบเขตเทพเจ้าล้มตายลงนับไม่ถ้วน

กระบี่สามสังหารเทพเจ้าอมตะ

และกระบี่เล่มสุดท้ายทำลายประตูมิติ

ด้วยเหตุนี้ อารยธรรมของเราจึงเลือกที่จะล่าถอย

เมื่อการปะทะกันของโลกสิ้นสุดลง ทั้งสองอารยธรรมก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย

...

"กระบี่ทั้งสี่เล่ม นั่น... ใช่ของทงเทียนเจี้ยวจู่(เทพในจีน)รึเปล่านะ"

อู๋เทียนเบิกตากว้าง

มีความเป็นไปได้สูงมาก ในบรรดาสามผู้เทพเจ้าแห่งโลกบรรพกาล มีเพียงทงเทียนเจี้ยวจู่เท่านั้นที่มีนิสัยตรงไปตรงมา ลงมือทำทันที

ไม่เหมือนหยวนสื่อเทียนจุนและเหลาจื่อที่ชอบวางแผนก่อนลงมือ

คาดว่า

กระบี่ทั้งสี่เล่มนั้น... น่าจะเป็นกระบี่สังหารทั้งสี่!

สองอารยธรรมพ่อมดและบรรพกาลนี้ ถูกจัดอันดับให้เป็น "ระดับตำนานเล่าขาน" และ "ระดับตำนานปรัมปรา"!

...

หลังเลิกเรียน

อู๋เทียนเพิ่งเดินออกจากห้องเรียน ก็ถูกอาจารย์วัยกลางคนเรียกเอาไว้

"อู๋เทียน รอก่อน!"

"ครับอาจารย์"

อู๋เทียนหันกลับมา

"ครูแค่อยากจะเตือนเธอ ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสำคัญที่พวกเธอจะต้องเพิ่มเลเวลของผู้ตื่นรู้ อย่ามัวแต่เสียเวลาไปกับการแอบชอบใครเข้าล่ะ มหาวิทยาลัยทั่วไป แค่มีคะแนนวิชาทฤษฎี 500 คะแนนก็เข้าเรียนได้แล้วก็จริง ... !"

" .... แต่ถ้าอยากจะเข้ามหาวิทยาลัยในฝัน หรือแม้แต่มหาวิทยาลัยชื่อดัง ก็ต้องพยายามให้มากกว่านี้นะ เข้าใจไหม"

"ผมเข้าใจครับ ขอบคุณอาจารย์ครับ"

อู๋เทียนยิ้ม

อาจารย์วัยกลางคนหวังดีกับเขา เขาเข้าใจดี

"อืม! จำเอาไว้ก็แล้วกัน"

อาจารย์วัยกลางคนหันหลังเตรียมตัวจะจากไป

อู๋เทียนลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แล้วถามขึ้นว่า "อาจารย์ครับ ขอถามหน่อยสิครับ อารยธรรมของเราเรียกว่าอะไรครับ ทำไมถึงค้นหาในเน็ตไม่เจอเลย"

"หมายความว่าเมื่อกี้เธอแอบเล่นโทรศัพท์มือถือในห้องเรียนล่ะสิ"

อาจารย์วัยกลางคนมองเขาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์

อู๋เทียนยิ้มแห้งๆ แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ

อาจารย์วัยกลางคนพูดอย่างช้าๆ ว่า "อารยธรรมของเราน่ะเหรอ จำได้ไหม วันที่เธอตื่นรู้ เธอเข้าไปที่ไหน"

"ห้องโถงแห่งกฎครับ"

"ถูกต้อง! อารยธรรมของเราน่ะ..."

"ก็คืออารยธรรมระดับตำนานเล่าขาน โลกแห่งกฎยังไงล่ะ!"

...

ที่บ้าน

"พี่ วันนี้ผมไม่อยู่บ้านนะ ผมจะไปเที่ยวกับเพื่อน"

"จริงๆนะไม่ได้หลอก เขาบอกว่าจะพาผมเข้าชมรมระเบิดสวรรค์ด้วย"

"ชมรมระเบิดสวรรค์ก็คือกลุ่มเด็กที่ไล่ตามความฝัน ไปเก็บเลเวลในต่างมิติด้วยกันไง"

"ไม่ต้องห่วง ที่พวกเราจะไปกันเป็นโลกระดับสีขาว  มีขาใหญ่พาไปด้วยนะ! ใช่แล้ว ขาใหญ่คนนั้นเลเวล 10 เลยนะ แถมไม่ใช่แค่คนเดียวด้วย!"

...

ในห้องนั่งเล่น อู๋เทียนวางสายโทรศัพท์แล้วก็ถอนหายใจยาว

วันนี้เลิกเรียนปุ๊บ เขาก็ไปซื้ออาหาร น้ำ และอื่นๆ เพื่อเเตรียมตัวไป "ฟาร์ม" ในต่างโลก

แต่ครั้งนี้ต้องใช้เวลานาน เขาจึงต้องแจ้งโรงเรียน และอธิบายกับหยางอี้อี้ด้วย

การที่ผู้ตื่นรู้จะเดินทางข้ามมิติไปยังโลกอื่นถือเป็นเรื่องปกติ การแจ้งโรงเรียนจึงผ่านไปได้อย่างง่ายดาย แต่หยางอี้อี้ไม่ใช่คนที่จะหลอกง่ายๆ อู๋เทียนต้องใช้ความพยายามอย่างหนักกว่าจะทำให้เธอวางใจได้

"ไปกันเถอะ!"

อู๋เทียนหยิบไอเทมพิกัดขึ้นมาชิ้นหนึ่ง

มันคือไอเทมแสดงตำแหน่งของ "โลกก็อบลินคลั่ง" ธงก็อบลินนั่นเอง!

"เปิดใช้งาน!"

ในชั่วพริบตา ธงก็กลายเป็นเถ้าธุลี

"ติ๊ง! ได้รับตำแหน่งแบบใช้ครั้งเดียว [โลกก็อบลินคลั่ง] พิกัดคือ..."

"ข้ามมิติ!"