ตอนที่แล้วบทที่ 168 พอไหม ไม่พอมีอีก! 
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปบทที่ 170 คุณครูจ้าวที่ถูกใส่ร้าย 

บทที่ 169 เครื่องสแกนสาวงาม 


**ชื่อ: เฉินเสวี่ย**

**อายุ: 25**

**ความสวย: 98**

**รูปร่าง: 99 (ขาสวยสมบูรณ์แบบเพิ่มคะแนน)**

**ความรู้สึก: 95**

**ความพิเศษ: 100**

**ภูมิหลัง: แพทย์ประจำโรงพยาบาลที่หนึ่ง, ผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของกลุ่มหานเสวี่ย, ลูกสาวประธานโรงพยาบาลหานเสวี่ย**

---

**ชื่อ: หยุนชิง**

**อายุ: 28**

**ความสวย: 96**

**รูปร่าง: 97 (เท้างามสมบูรณ์แบบเพิ่มคะแนน)**

**ความรู้สึก: 97**

**ความพิเศษ: 95**

**ภูมิหลัง: ผู้อำนวยการสำนักงานกฎหมายหยุนเช่อ**

**หมายเหตุ: (คะแนน 90 ขึ้นไปถือว่าเป็นความสัมพันธ์แบบคู่รัก ผู้ใช้งานสามารถทำอะไรก็ได้ คะแนน 100 หมายถึงทุ่มเทอย่างสมบูรณ์ ในสายตาของผู้หญิงเหล่านี้ ผู้ใช้งานคือความสมบูรณ์แบบ เว้นแต่ว่าผู้ใช้งานจะทำตัวเลว เช่น เปลี่ยนผู้หญิง หรือส่งผู้หญิงไปให้คนอื่น ถึงจะเกิดการหักหลัง)**

เล่ยหมิงดูที่หน้าจอระบบ

เขารู้สึกพอใจกับเครื่องสแกนสาวงามนี้มาก

นี่เป็นเครื่องมือป้องกันการนอกใจสุดยอดจริงๆ!

แม้ว่าเขาจะมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเองมาก แต่เมื่อมีผู้หญิงมากมายที่เขาต้องติดต่อ บางครั้งก็อาจเกิดข้อผิดพลาดได้

และเครื่องสแกนนี้ก็ช่วยขจัดความกังวลในจุดนั้นได้อย่างสมบูรณ์

สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจยิ่งขึ้นคือ หลังจากที่ระบบนี้อัปเกรด การมอบหมายภารกิจและรางวัลก็รวดเร็วขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ดูเหมือนว่าในอนาคตเขาจะได้ประโยชน์อีกมากมาย

"ความพิเศษนี้หมายความว่าอย่างไร?" เล่ยหมิงถามอย่างไม่เข้าใจ

“คำว่าความพิเศษ หมายถึงการพิจารณาโดยรวม ซึ่งรวมถึงสุขภาพร่างกายและสภาพชีวิตส่วนตัวที่มีสัดส่วนมาก ระบบจะทำการสแกนและให้คะแนนผู้หญิงทุกคนที่ระบบได้สัมผัส” ระบบตอบอย่างสงบ "ผู้ใช้งานโปรดดูรายการแนบท้าย"

เล่ยหมิงกดเปิดด้วยความสงสัย

**100 คะแนน สุขภาพร่างกายดีมาก บริสุทธิ์**

**95 คะแนน เคยมีการสัมผัสร่างกายกับผู้ชาย**

**90 คะแนน เคยมีผู้ชายคนเดียว สภาพดี**

**80 คะแนน เคยมีผู้ชายหนึ่งคนหรือมากกว่า สภาพดี สุขภาพร่างกายไม่สมบูรณ์**

**70 คะแนน รถสาธารณะสองมือ ขึ้นได้โดยใช้เหรียญ**

**60 คะแนน รถเก่ามือสอง ขึ้นได้ทุกคน**

**50 คะแนน ระบบไม่สะดวกให้รายละเอียดเพิ่มเติม**

เล่ยหมิงแทบตกตะลึง

ดูเหมือนว่าในอนาคต ไม่ว่าผู้หญิงแบบไหนก็จะไม่สามารถปิดบังอะไรจากเขาได้

คะแนนนี้ไม่ได้หมายถึงการมีความสัมพันธ์กับผู้ชายเสมอไป

เช่น หยุนชิง ไม่เคยมีผู้ชาย แต่ความกดดันจากงานก็ทำให้คะแนนไม่สมบูรณ์

แน่นอนว่าการที่ได้สัมผัสกับเล่ยหมิงบ่อยๆ ก็มีผลบ้าง เพราะเขามักจะหาประโยชน์จากเธอ

ในขณะที่การสัมผัสกับเฉินเสวี่ยน้อยกว่า และเนื่องจากเธอเป็นแพทย์ สุขภาพดีมาก ทำให้ได้คะแนนเต็มร้อย

เมื่อคิดเช่นนี้ เล่ยหมิงรู้สึกสงสารหยุนชิง

เขาเดินไปที่หยุนชิงที่กำลังจัดการข้อมูลการทุจริตของกลุ่มหานเสวี่ย

"ที่รัก มีอะไรเหรอ?"

หยุนชิงเงยหน้าขึ้นและยิ้มอย่างอ่อนโยน

“ไม่มีอะไร แค่รู้สึกสงสารเธอ งานยุ่งหรือเปล่า? ครอบครัวเราไม่ขาดเงิน เธอไม่จำเป็นต้องทำงานหนักขนาดนี้” เล่ยหมิงนวดขมับเธอเพื่อบรรเทาความเครียด

หยุนชิงนิ่งไปพักหนึ่ง โดยปกติเมื่ออยู่กับเล่ยหมิง เขามักจะจับขาเธอและหาประโยชน์

เขาเปลี่ยนไปจริงๆ หรือ?

ใจของเธอรู้สึกซาบซึ้งอย่างมาก

เล่ยหมิงเห็นอย่างคร่าวๆ ว่าคะแนนความรู้สึกเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคะแนน

ผู้หญิงนี่ช่างอ่อนไหวง่ายจริงๆ!

“ไม่เป็นไร ฉันไม่เหนื่อย ฉันแค่อยากช่วยคุณจัดการธุรกิจ ไม่งั้นจะดูไม่มีค่าอะไรเลย ฉันไม่มีภูมิหลัง ไม่มีเงิน เลยต้องทำทุกอย่างเพื่อช่วยคุณ” หยุนชิงยิ้มอ่อนโยน และจูบแก้มเล่ยหมิง

เล่ยหมิงไม่พูดอะไรอีก แค่เตือนเธอสองสามคำ แล้วเดินไปที่ห้องทำงานของเฉินเฉิง

ตอนนั้นเฉินเสวี่ยนั่งอยู่บนโซฟา เมื่อเห็นเล่ยหมิงมา เธอยิ้มอย่างสดใส “เล่ยหมิง”

“อ๊ะ? ก่อนหน้านี้ยังเรียกฉันว่า ที่รัก ตอนนี้เรียกว่าเล่ยหมิงแล้ว?” เล่ยหมิงเหมือนอยากอวดแล้วพูดอย่างจริงจังว่า “เรียกที่รักให้ฟังหน่อย”

“พ่อฉันยังอยู่ ไม่กล้า” เฉินเสวี่ยหน้าแดงอย่างเขินอาย

“เมื่อกี้ก็เรียกต่อหน้าพ่อเธอนี่?” เล่ยหมิงมองเฉินเฉิง “ถ้าเธอไม่เรียก ฉันจะไม่มาหาเธออีก”

“อ๊า อย่าเลย...ที่...ที่รัก...”

เฉินเสวี่ยรีบเรียกอย่างเขินอาย แล้วแอบมองพ่อของเธอ

เฉินเฉิงนั่งอยู่ตรงนั้น หน้าดำเหมือนถ่าน

ลูกสาวของเขาถูกเล่ยหมิงควบคุมอย่างแน่นหนา

แต่บริษัทของเขาเพิ่งรอดพ้นจากวิกฤตด้วยความช่วยเหลือของเล่ยหมิง เขาจึงไม่สามารถแสดงอารมณ์ได้

“จุ๊บ!”

“รางวัลของเธอ”

เล่ยหมิงพูดยิ้มๆ

กร๊อบ...

ปากกาที่เฉินเฉิงถืออยู่เกือบหักครึ่ง

เล่ยหมิงนี่ท้าทายขีดจำกัดของเขาจริงๆ

ลูกสาวที่เป็นดั่งแก้วตาของเขาถูกเล่ยหมิงใช้ประโยชน์ แล้วเขายังบอกว่าให้รางวัลอีก? ไม่มีใครไร้ยางอายขนาดนี้อีกแล้ว

แต่ลูกสาวของเขาที่ปกติจะเย็นชาใส่ผู้ชายทุกคน กลับยิ้มหวานและพูดว่า “ขอบคุณที่รัก…”

เฉินเฉิงรู้สึกว่าโลกทัศน์ของเขาถูกพลิกคว่ำ

“พ่อเธอ อายุขนาดนี้แล้ว อย่ามัวแต่หาสาวๆ เลย ถ้าไม่มีเงินก็ไม่มีใครยอมอยู่กับคุณ คุณไม่เหมือนฉัน หน้าตาดี มีเสน่ห์ แค่ความหล่อก็ทำให้เฉินเสวี่ยตกหลุมรักได้ ต่อไปมองคนให้ดีกว่านี้ ไม่งั้นบริษัทอาจโดนยึดไปแล้วไม่รู้ตัว”

เล่ยหมิงพูดตำหนิเฉินเฉิงอย่างไม่ใส่ใจ

“ในความคิดฉันนะ การใช้เงินซื้อความสุขเป็นวิธีที่ปลอดภัยที่สุด มีผู้หญิงสองประเภทที่เชื่อฟังที่สุด ประเภทแรกคือเสี่ยวเสวี่ยที่ทุ่มเทให้ฉัน ประเภทที่สองคือคนที่ใช้ 800 หยวนต่อคืน ทำอะไรก็ได้ ฝีมือดีและเชื่อฟัง ไม่เคยหักหลัง ยิ้มรับทุกวัน”

“เฉินเสวี่ย! พาคนนี้ออกไป ฉันไม่อยากเห็นหน้าเขาอีก” เฉินเฉิงสุดจะทน

เห็นเขาทำท่าทางไม่พอใจแต่ทำอะไรไม่ได้ เล่ยหมิงก็ยิ่งมีความสุข

เฉินเสวี่ยดึงเล่ยหมิงออกจากห้องทำงาน พูดด้วยความไม่พอใจว่า “นายทำอะไร ทำไมต้องทำให้พ่อฉันโกรธ แค่เขาไม่ยอมรับเราก็เท่านั้น”

“มันไม่พอ! เขาพยายามทำลายความสุขของฉัน! ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นพ่อเธอ ฉันคงให้เขากลับไปทำนานานแล้ว” เล่ยหมิงพูดอย่างไม่พอใจ

“โอเค...เพราะฉัน ขอเถอะ อย่าทำให้เขาโกรธอีก พ่อฉันก็ลำบากใจมาก คนที่อยู่กับเขามาหลายสิบปีทิ้งเขาไป มันทำให้เขาไม่มีอะไรเหลือเลย” เฉินเสวี่ยพูดอย่างหมดหวัง

เล่ยหมิงเบ้ตา นี่เป็นลูกสาวจริงๆ หรือ?

“เธอจะไปโรงพยาบาลหรือเปล่า?” เล่ยหมิงถาม

“ฉันให้เพื่อนร่วมงานช่วยปิดกะที่โรงพยาบาลไปก่อน จัดการเรื่องที่นี่ให้เสร็จก่อน ค่อยคุยกับพ่อเรื่องบริษัท ถ้าจำเป็นฉันจะมาทำงานแทน” เฉินเสวี่ยลังเล แล้วตอบ

เล่ยหมิงพยักหน้า แล้วกระซิบที่หูเธอ

เฉินเสวี่ยหน้าแดง “ฉันไม่เล่นเกมเจ้าสาวของนายหรอกนะ ฝันไปเถอะ ไปทำงานได้แล้ว ฉันจะไปคุยกับพี่หยุนเรื่องงาน”

เล่ยหมิงพยักหน้า แล้วไปทักทายหยุนชิง ก่อนจะเดินจากไป...

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด