บทที่ 14 ทักษะการประเมินระดับเทพ! ดวงตาแห่งปัญญา!
ทันทีที่หลินอี้เห็นทักษะนี้ เขารู้สึกได้ว่ามันต้องเป็นทักษะที่เจ๋งและน่าทึ่งแน่นอน
มันทำให้เขานึกถึงอนิเมะมากมายที่เคยดูในชาติก่อน
นักดาบที่ทุ่มเทชีวิตเพื่อความเร็ว
ชักดาบพุ่งเข้าโจมตี ฟันศัตรูสิบกว่าครั้งก่อนที่พวกมันจะทันรู้ตัว
แล้วเก็บดาบกลับฝัก
ศัตรูค่อยๆ ล้มลงข้างหลัง
ช่างเท่สุดๆ
แต่ทำไมทักษะแบบนี้ถึงมาอยู่ในชุดทักษะของนักเวทล่ะ!
เขาเป็นนักเวท จะใช้ทักษะนี้ก็ต้องพกอาวุธระยะประชิดด้วย
ไม้เท้าเวทก็นับเป็นอาวุธระยะประชิดเหมือนกัน
แต่ให้เขาใช้ไม้เท้าฟาดฝ่ายตรงข้ามเป็นร้อยครั้ง มันดูขัดๆ นะ!
หลินอี้เดินดูทักษะใหม่ของตัวเองไปพลาง จนมาถึงใจกลางเมืองเจียงเฉิง
ที่นี่เป็นที่ตั้งของหน่วยงานสำคัญๆ ของเมือง
เขาเห็นอาคารที่ใหญ่โตและมีคนพลุกพล่านสุดๆ มีขนาดใหญ่ป้ายเขียนว่า "ตลาดการค้าต้าเซี่ย"
เหมือนกับธนาคารต้าเซี่ย ตลาดการค้าต้าเซี่ยก็เป็นหน่วยงานของรัฐที่ได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลต้าเซี่ย
มีเครือข่ายครอบคลุมทั่วประเทศ
แต่เจียงเฉิงเป็นเพียงเมืองระดับ 5
สาขาในเมืองเล็กๆแบบนี้แทบจะไม่มีการติดต่อกับสำนักงานใหญ่เลย
สินค้าที่หมุนเวียนและราคาก็ถูกควบคุมโดยเจียงเฉิงเอง
หลินอี้เดินผ่านฝูงชนเข้าไปในตลาด
มาถึงหน้าเคาน์เตอร์บริการตนเอง
นับตั้งแต่ยุคหายนะเป็นต้นมา เทคโนโลยีผลึกวิญญาณของทุกประเทศบนดาวสีน้ำเงินก็พัฒนาไปมาก
เคาน์เตอร์บริการตนเองในตลาดการค้าเป็นตัวอย่างที่ดีที่สุด
แต่ละเคาน์เตอร์ไม่มีคนอยู่ มีเพียงผลึกสีฟ้าลอยอยู่กลางอากาศ เหมือนตอนที่หลินอี้เข้าพิธีปลุกอาชีพ
นี่เป็นครั้งแรกที่หลินอี้มาที่นี่
เขาดูวิธีที่คนอื่นใช้งานแล้วก็เข้าใจอย่างรวดเร็ว
เพียงแค่แตะผลึก หน้าจอก็จะปรากฏขึ้น
แล้วก็ใช้งานบนหน้าจอได้เลย
ไม่ว่าจะขายหรือซื้อ วงเวทขนาดเล็กบนเคาน์เตอร์ก็จะ รับ-ส่ง สินค้าทันที
หลินอี้รู้สึกตื่นเต้น สั่งซื้อออนไลน์ ส่งของเร็วทันใจ เจ๋งจริงๆ!
หลินอี้นำอุปกรณ์เหล็กดำระดับต่ำที่ได้จากการสู้กับราชาเสือและสมุนที่ป่าคร่ำครวญ มาสแกนใต้ผลึก
ผลึกประเมินราคาอย่างรวดเร็ว
ที่หลินอี้คำนวณไว้ก็ไม่ผิด อุปกรณ์พวกนี้ในตลาดการค้าก็มีราคารับซื้อมาตรฐานทั่วประเทศ ขายได้ไม่กี่เหรียญ
แต่ก็โชคยังดีที่เขามีอยู่อีกสิบกว่าชิ้นจากการโจมตีด้วยลมหายใจมังกรเพลิงสวรรค์เพียงครั้งเดียว
พอขายอุปกรณ์เหล็กดำสิบกว่าชิ้นเสร็จ บัตรของหลินอี้ก็มีเงินเพิ่มขึ้นอีกหมื่นกว่าเหรียญต้าเซี่ย
จากนั้นหลินอี้ก็เอาวัสดุที่ได้จากการฆ่ามอนสเตอร์ตอนฝึกฝนก่อนหน้านี้มาขายด้วย
ของที่มีค่าสูงที่สุดคือวัสดุพิเศษ 1-2 ชิ้นที่ได้จากราชาเสือ
ผลึกประเมินราคา 20,000 - 30,000 เหรียญต้าเซี่ย
ที่เหลือก็เป็นเศษเงินเล็กๆน้อยๆ
สุดท้าย หลินอี้ขายของจนกระเป๋าว่าง ยอดเงินในบัตรเพิ่มจากไม่กี่สิบเหรียญต้าเซี่ยเป็นสองหมื่นกว่าเหรียญต้าเซี่ย
เงินพวกนี้ไม่พอซื้อรางวัลแต้มทักษะล่วงหน้า 24 ชั่วโมงได้อีกรอบ หลินอี้เลยคิดจะดูว่ามีของดีๆ อะไรในตลาดการค้าบ้าง
เขาค้นหาตำราทักษะสายนักเวท
แต่ไม่มีเลยสักเล่ม
หลินอี้ครุ่นคิดครู่หนึ่งก็เข้าใจ
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะอัตราการดรอปตำราทักษะในพื้นที่เลเวลต่ำนั้นน้อยมาก และเจียงเฉิงก็เป็นเมืองชายแดนเล็กๆ ปริมาณสินค้าไม่มาก
นี่ก็พิสูจน์ว่าหลินอี้โชคดีแค่ไหนที่ได้ตำราทักษะจากการสังหารราชาเสือเมื่อวาน
อีกส่วนหนึ่งคือ ถึงจะมีของออกมา คนก็ไม่อยากเอามาขายที่ตลาดการค้า
เหมือนกับที่หลินอี้เอาแก่นหินวิญญาณลมไปขายให้ร้านที่รับซื้อและขายของพวกนี้โดยเฉพาะ
ผู้ปลุกอาชีพอื่นๆ ถึงจะได้ตำราทักษะที่ตัวเองใช้ไม่ได้ ก็อยากจะขายให้ได้ราคาดีๆ
ถ้าอยากซื้อตำราทักษะอาชีพจริงๆ ก็ต้องไปที่ร้านขายตำราทักษะในสังกัดสมาคมผู้ปลุกอาชีพ
ไม่มีทักษะของนักเวท
งั้นทักษะทั่วไปล่ะ มีไหมนะ?
หลินอี้ใช้นิ้วแตะที่หน้าจอผลึก เปิดโหมดคัดกรอง
ลบตัวเลือกคัดกรองอาชีพนักเวทออก แล้วกดค้นหาอีกครั้ง
ไม่นาน ตำราทักษะก็ปรากฏขึ้นมาเรียงกันหลายเล่ม
[ศิลปะการประเมินขั้นต้น]
[ราคา: 18,992 เหรียญต้าเซี่ย/เล่ม]
หลินอี้เลื่อนลงไปดูด้านล่าง
พบว่าตำราทักษะทั่วไปมีแค่ชนิดเดียวนี้เท่านั้น
และหลังตำราทักษะพวกนี้ยังมีข้อมูลผู้ผลิตด้วย
ดูเหมือนว่าทักษะทั่วไปพวกนี้ไม่ได้ดรอปจากมอนสเตอร์ แต่ถูกผลิตโดยผู้ปลุกอาชีพการผลิตสายเสริมพลังและม้วนกระดาษ
แต่ตำราศิลปะการประเมินขั้นต้นธรรมดาๆ แค่เล่มเดียวราคาเกือบสองหมื่นเหรียญ ก็แพงเกินไปแล้ว!
งั้นตำราทักษะนักเวทของเขาจะแพงขนาดไหน?
หลินอี้กัดฟัน
ตอนแรกที่ขายแก่นหินวิญญาณลมไป
เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นเศรษฐีแล้ว
ไม่นึกว่าจะคิดมากเกินไป
แต่ถึงจะแพงก็ต้องซื้อ
ถ้าก่อนหน้านี้แก่นหินวิญญาณลมไม่ได้เรืองแสงสีเขียวมรกตในความมืด
เขาอาจจะพลาดของมีค่าแบบนั้นไปก็ได้
มีศิลปะการประเมิน อย่างน้อยเขาก็จะสามารถรู้มูลค่าสิ่งของที่เขาเจอได้
โดยเฉพาะศิลปะการประเมินขั้นต้นนี้ พอมาอยู่ในมือเขา ก็ไม่ใช่ขั้นต้นอีกต่อไป
ตอนนี้เขายังมีแต้มทักษะเหลืออีกหลายแสน พอจะอัพเกรดมันได้ รับรองว่าจะทำให้มันข้ามขั้นต้น
และจะก้าวกระโดดไปขั้นสูงทันที!
หลินอี้กัดฟันซื้อตำราศิลปะการประเมินเล่มนี้
ในชั่วขณะถัดมา โทรศัพท์ในกระเป๋าของเขาก็สั่น
หลินอี้ไม่ต้องดูก็รู้ได้ว่าเป็นการแจ้งเตือนจากธนาคารต้าเซี่ยว่าเขากลายเป็นคนจนอีกครั้ง
ในเวลาเดียวกัน วงเวทส่งของใต้ผลึกตรงหน้าหลินอี้ก็สว่างขึ้น สิบกว่าวินาทีต่อมา ม้วนกระดาษสีเทาธรรมดาๆ ก็ปรากฏขึ้นตรงกลางวงเวท
หลินอี้หยิบม้วนกระดาษขึ้นมา
ตรวจสอบคุณสมบัติ
ใช่แล้ว มันเป็นตำราทักษะศิลปะการประเมินจริงๆ
เขาจึงไม่ลังเลที่จะเลือกเรียนรู้ทันที
[ติ๊ง! ใช้ตำราทักษะ: ศิลปะการประเมินขั้นต้น สำเร็จ คุณได้รับทักษะใหม่: ศิลปะการประเมิน (ขั้นต้น)!]
หลินอี้ก็ไม่คิดอะไรมาก เขาทุ่มแต้มทักษะหลายแสนลงไป
หลังจากเสียงติ๊งๆ ดังขึ้นหลายครั้ง หลินอี้ก็ได้รับการแจ้งเตือนที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!
[ติ๊ง! คุณใช้แต้มทักษะ 120,000 แต้ม ศิลปะการประเมิน (ระดับปรมาจารย์) ของคุณได้อัพเกรด คุณได้รับเวทมนตร์ใหม่: ศิลปะการประเมิน (ระดับสุดยอด)!]
[ติ๊ง! ขอแสดงความยินดี! คุณเป็นคนแรกบนดาวสีน้ำเงินที่อัพเกรดศิลปะการประเมินถึงระดับสุดยอด คุณได้รับรางวัลพิเศษที่มีเพียงหนึ่งเดียว!]
[ศิลปะการประเมิน (ระดับสุดยอด) ของคุณได้วิวัฒนาการเป็นทักษะใหม่: ดวงตาแห่งปัญญา!]
หลินอี้ถึงกับอึ้ง
เกิดอะไรขึ้น?
เขาเป็นคนแรกบนดาวสีน้ำเงินที่อัพเกรดศิลปะการประเมินถึงระดับนี้จริงๆ เหรอ?
ตลอดพันปีหลังยุคหายนะ ไม่มีใครเคยได้รับรางวัลพิเศษที่มีเพียงหนึ่งเดียวนี้ไปก่อนเลยเหรอ??
รางวัลพิเศษที่มีเพียงหนึ่งเดียว หลินอี้เคยเห็นในตำราเรียน พูดง่ายๆ ก็คือระบบความสำเร็จแบบในเกม
เมื่อมีคนทำสำเร็จในสิ่งที่ไม่เคยมีใครทำมาก่อน ก็จะได้รับรางวัลพิเศษที่มีเพียงหนึ่งเดียวจากสวรรค์!
(จบบท)