ตอนที่ 31 มีความรัก? ชนิดร้ายแรง

“โชคดีที่เกรดของคุณในการสอบเข้าโรงเรียนมัธยมปลายไม่ได้แย่ และคุณก็เรียนมัธยมปลายที่ค่อนข้างดี”

"ตอนนั้นคุณแอบชอบเด็กผู้หญิงอีกคน"

"คุณเขียนจดหมายนิรนามสารภาพรักกับเธอ"

"ปรากฏว่าเธอฉีกจดหมายนั้นทิ้งต่อหน้าทุกคน"

"คุณเลยแค้นจัดที่ขายหน้า คุณจึงเริ่มตั้งใจสนใจที่อยู่ของหญิงสาวคนนี้"

"เวลาพักเบรคหรือเลิกเรียน คุณมักจะแอบติดตามเธอ"

"ในที่สุด เมื่อสบโอกาส"

"ตอนที่ไม่มีใครสนใจ คุณแอบไปสะกิดขาเธอตอนเดินลงบันได"

"เด็กคนนี้โชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก แค่ถลอกเล็กน้อย"

"เธอไม่รู้ว่าคุณทำ แค่คิดว่าตัวเองก้าวพลาดไป"

"เสียดายที่คราวนี้ก็ไม่มีหลักฐานอะไรเหลืออยู่เหมือนกัน"

นักสืบชื่อดังเสี่ยวหวู่หลางฟังอย่างไม่สะทกสะท้าน และยังคงเยาะเย้ย

"แต่งต่อเลย จะแต่งต่อไปอีกใช่มั้ยล่ะ"

"ช่างเถอะ ยังไงก็ไม่มีหลักฐาน จะใส่ร้ายป้ายสีฉันยังไงก็ได้เต็มที่ต่อไป"

ซู่ซวนยิ้ม "ไม่ต้องห่วง ผมยังพูดไม่จบหรอก"

"ความจริงแล้ว สิ่งที่ผมพูดไปข้างต้นทั้งหมด ไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลย"

"เพราะตอนที่คุณทำเรื่องเหล่านั้น คุณยังเป็นผู้เยาว์"

"หลังจากนั้น คุณก็ยังสามารถสอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ ได้"

"พอขึ้นมหาวิทยาลัยแล้ว ไม่มีใครมาควบคุมคุณได้อีก!"

"แค่หนึ่งเดือนหลังจากวันเกิดอายุครบ 18 ปี ในที่สุดคุณก็ก่อเรื่องใหญ่ขึ้นมา"

"เป็นครั้งแรกที่คุณลงมือฆ่าคนด้วยตัวเอง!"

เมื่อได้ยินคำว่าฆาตกรรม เหล่าผู้ชมในห้องไลฟ์สดก็ตื่นเต้นกันขึ้นมา

เชี่ย มันจะระทึกขวัญขนาดนั้นเลยเหรอ?

เหตุการณ์มันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

มันค่อนข้างจะเกินความคาดหมายของพวกเขาไปมาก!

นักสืบชื่อดังเสี่ยวหวู่หลางถึงกับเปลี่ยนสีหน้าจริงๆ

ผู้ชมหลายคนสังเกตเห็นได้ว่า ใบหน้าของเขาดูซีดเล็กน้อย

ซู่ซวนเหลือบมองดูเขาแล้วกล่าวต่อ "ผู้หญิงคนนี้เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกับคุณ เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน"

ตอนนั้นเอง คำวิจารณ์ต่างพากันพรั่งพรูบนจอไลฟ์ของผู้ชม

"เพื่อนผู้ป่วย ฉันรู้สึกคุ้นๆ อย่างบอกไม่ถูกเลย"

"เออ... ผู้ป่วยข้างบน ฉันเองก็มีลางสังหรณ์เหมือนกันว่าเราคิดตรงกัน..."

"คุณหมอซู่ครับ เด็กผู้หญิงคนนั้น หรือว่า...จะเป็น..."

ซู่ซวนเหลือบมองจอแล้วยิ้มตอบ "ถูกต้อง!"

"เธอคนนี้แหละ ที่นักสืบชื่อดังเสี่ยวหวู่หลางแอบหลงรักอยู่หลังจากเข้ามหาวิทยาลัย"

"ส่วนผู้ป่วยเสี่ยวหวู่หลาง หลังจากที่ตกหลุมรักเธอแล้ว ก็ไปซื้อเบอร์โทรศัพท์นิรนามมาจากอินเทอร์เน็ต"

"จากนั้นใช้เบอร์นี้แอดเพนกวิน (แอปแชทยอดนิยมของจีนคล้าย LINE/WhatsApp) ของเธอเพื่อสารภาพรัก"

"เห็นได้ชัดว่า เธอปฏิเสธ แถมบล็อกคุณอีกต่างหาก"

"ดังนั้นคุณก็โมโหจนคิดจะแก้แค้น"

"ตัดสินใจจะฆ่าเธอ!"

เหล่าผู้ชมถึงกับมึนงงชาไปหมดเมื่อได้ยินเช่นนี้

พวกเขาพากันถล่มคอมเมนต์กันอย่างเมามัน

"พี่ชายครับ ถึงหน้าจะไม่หล่อ แต่ก็ควรเก็บไว้ดูเองเถอะครับ! การกระโจนออกมาแบบนี้ มีแต่จะทำให้สาวๆ ปฏิเสธคำสารภาพรักไม่ใช่เหรอ ไร้สาระสิ้นดี!"

"เอ๊า...สาวๆ สนใจอยากจะคบหากับฉันไหม? แบบคบหาที่เจ๋งสุดๆ ไปเลย!"

"ฉันก็จนปัญญาจะพูดจริงๆ ฉันคิดว่าถ้าสาวๆ พวกนั้นรู้เข้า คงจะอึ้งพูดไม่ออกเหมือนกัน ฉันไม่เคยเห็นการจีบสาวแบบนี้มาก่อนเลยจริงๆ"

ผู้ชมมากมายถึงกับเอือมระอากับรูปแบบความคิดของนักสืบชื่อดังเสี่ยวหวู่หลาง

แต่พวกเขากลับไม่ได้ตำหนิเรื่องที่เขามีแนวคิดอยากฆ่าคน

เพราะอย่างที่ซู่ซวนบอกไว้ คนๆ นี้เป็นโรคบุคลิกภาพต่อต้านสังคม

พวกเขาทั้งหมดเป็นพวกต่อต้านสังคม แล้วการฆ่าคนสักสองสักสามคนไม่ใช่เรื่องปกติของคนพวกนี้หรอกเหรอ?

"ก่อนลงมือฆ่าครั้งแรก คุณเองก็เตรียมตัวอยู่นานเหมือนกัน"

"คุณซื้อหนังสือรวบรวมคดีดังระดับคลาสสิคทั้งหมดที่มีขายในตลาดมาศึกษาอย่างตั้งอกตั้งใจ"

“แม้ในขณะที่กำลังพักผ่อน ก็ยังอ่านนิยายสืบสวน”

"และเปลี่ยนชื่อเล่นของบัญชีออนไลน์ของคุณเป็น 'นักสืบชื่อดังเสี่ยวหวู่หลาง' ในปัจจุบัน"

"หลังจากทุกอย่างพร้อมและคุณแน่ใจว่าคุณจะไม่ถูกสงสัย คุณก็พร้อมที่จะทำมัน"

"รอจนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่สาวคนนี้อยู่ในห้องสมุดเพื่ออ่านหนังสือ"

"ตอนที่ผู้หญิงคนนี้กำลังจะไปห้องน้ำ"

"คุณแอบซ่อนตัวจากกล้องขณะที่ไม่มีใครเห็น และใส่โพแทสเซียมไซยาไนด์ลงในแก้วของผู้หญิงคนนี้..."

"แถมคุณยังฉลาดมากเลยนะ ไม่ได้ใส่ยาพิษลงในแก้วโดยตรง แต่ใส่ที่ฝาปิดแทน"

"ถึงแม้เธอจะดื่มน้ำ ก็เกิดจะไม่เกิดอะไรขึ้นทันที"

"นี่เป็นเคล็ดลับเล็กๆ น้อยๆ ที่คุณเรียนรู้มาจากนิยายสืบสวน"

"ต่อมา หลังจากกลับถึงหอพัก สาวคนนั้นก็เสียชีวิตด้วยพิษในวันรุ่งขึ้น"

"หลังจากตำรวจมาสืบสวนก็ทำการค้นหาอยู่นาน แต่ก็ยังไม่พบเบาะแสอยู่ดี"

"และคุณก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับเด็กผู้หญิงคนนี้เลย ก็ไม่ตกเป็นผู้ต้องสงสัยตั้งแต่แรก"

ทันทีที่ซู่ซวนพูดจบ คอมเมนต์ก็กระหน่ำเข้ามาอย่างรวดเร็ว!

"แม่เจ้า! หรือว่าคุณหมอซู่กำลังบอกว่ามันคือคดีฆาตกรรมด้วยโพแทสเซียมไซยาไนด์ของมหาวิทยาลัยชิงซานเมื่อไม่กี่ปีที่แล้วเหรอ?"

"ไม่แปลกใจที่ฟังดูคุ้นๆ แบบนี้! โอ๊ย นี่เป็นฝีมือของไอ้เชี่ยนี่สินะ!"

"หลังจากนี้ผมรู้เรื่องราวหมดแล้ว! ผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างใจดี ไม่เคยมีศัตรูในโรงเรียน ผมเคยได้ยินว่ามีการทะเลาะกันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีผู้ต้องสงสัยเลยสักคน"

"บ้าเอ๊ย! ไม่แปลกที่ตำรวจจะจับคนร้ายไม่ได้! ใครจะไปคิดล่ะว่าจะมีไอ้โรคจิตที่ฆ่าคนเพราะโดนปฏิเสธคำสารภาพรัก แถมยังเป็นการสารภาพรักนิรนามด้วยเนี่ย! "

"ถ้าตำรวจมาได้ยิน จะต้องมีกระทืบไอ้นี่แน่ๆ!"

"คุณหมอซู่ครับ ไม่ทราบว่าที่พูดไปทั้งหมดนี่เป็นความจริงรึเปล่า? อย่าแต่งเรื่องเอานะ..."

"คุณหมอซู่ ผมเชื่อคุณ ผมโทรแจ้งตำรวจไปแล้ว! ต่อให้จะโดนจับข้อหาทำให้เกิดความวุ่นวายในที่สาธารณะก็ยอม... (อิโมจิน่าสงสาร)"

ตอนนี้นักสืบชื่อดังเสี่ยวหวู่หลางถึงกับชะงักไปแล้ว

เขามองซู่ซวนราวกับเจอผี!

ผ่านไปสักพัก เขาถึงรวบรวมสติได้ จิกตามองและพูดว่า "ใส่ร้าย! นายไม่มีหลักฐานอะไรเลย..."

"มีสิ!"

ซู่ซวนพยักหน้าและยิ้ม "น่าเสียดายที่ผมมีหลักฐาน"

---

กลุ่มที่ 1 พิเศษลดเหลือ 50 แล้วนะเอ้อ! 0_< [กระพริบตา]

เพจ :  แมวหยิบมาแปล