Chapter 791 ทำลายชุนชิว.

ดวงตาของจงซานที่กลายเป็นสีแดง สายตาของเขาที่จดจ้องมองกงเหล่ยเทียน! เขาที่รอคอยให้ธวัชนี้ปรากฏออกมาสักที.

กงเหล่ยเทียนคงไม่เข้าใจความคิดของจงซานที่กำลังคิดอยู่ในใจ กงเหล่ยเทียนที่สะบัดมือ นำสมบัติดังกล่าวออกมา.

พริบตาที่เห็นสมบัติ จงซานต้องขมวดคิ้วไปมา ไม่ใช่ธวัชสีดำหรอกรึ?

ภายในมือของกงเหล่ยเทียน ทันใดนั้นเป็นตำราริ้วไผ่ขนาดเล็ก.

บนตำราไม้ไผ่นั้น ได้แผ่แสงสีดำทมิฬออกมา ดูแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.

บนตำราริ้วไผ่นั้นมีอักษรสองตัวที่ล้ำค่า เขียนเอาไว้ว่า "ชุนชิว"

ตำราชุนชิว.

ชุนชิว จงซานเคยได้ยินมาก่อน นับว่าเป็นตำราในประวัติศาสตร์เมื่อเขายังเป็นหนุ่ม ผู้เขียนก็คือกงชิว! หรือกงจื่อ ตำราชุนชิวนั้น ก็เหมือนกับตำราของลู่ปู้เหว่ย นับว่าเป็นตำราที่ได้รับการเล่าขานเป็นตำนาน.

ตำราชุนชิวนี้ น่าจะเป็นสิ่งของ ๆ ปราชญ์เทพเป็นผู้เขียนขึ้นมา.

"ตำราชุนชิวของลัทธิหงหรูอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

ไม่ใช่ธวัชสีดำ แต่เป็นตำราชุนชิวอย่างงั้นรึ?

"ตำราชุนชิวของตระกูลกงของข้า เหนือกว่าเซียนสวรรค์ทั่วไป อำนาจของตำราเล่มนี้ แม้แต่ในโลกใบใหญ่ยังเป็นสมบัติที่แข็งแกร่งที่สุด เป็นอุปกรณ์เซียนสวรรค์ การที่เจ้าได้ตายด้วยสมบัติล้ำค่าเช่นนี้ ควรจะดีใจได้แล้ว!"สายตาของกงเหล่ยเทียนที่เต็มไปด้วยจิตสังหาร.

"วูซซซซซซ!"

กงเหล่ยเทียนที่ยื่นมือออกไป ปล่อยตำราริ้วไผ่ 72 ริ้ว ลอยออกไป จากนั้นตำราชุนชิวก็ขยายออกกลายเป็นขนาดหมื่นจั้ง แข็งแกร่งกว่าภูเขาน้ำแข็งก่อนหน้านี้ พร้อมกับกดทับไปยังร่างของจงซานในทันที.

ในครั้งนี้ พลานุภาพที่หนักหน่วงรุนแรง แรงกดดันมหาศาลของตำราชุนชิว เหนือล้ำกว่าภูเขาน้ำแข็งเป็นอย่างมาก.

พื้นที่รอบ ๆ เอง ก็ปรากฏเป็นภาพเงาของตำราไม้ไผ่ปิดล้อมจงซานเอาไว้ให้อยู่ตรงกลาง ไม่ให้จงซานสามารถหนีไปใหนได้.

ภาพเงาของตำราไม้ไผ่ที่โอบล้อมกำลังโถมกระหน่ำบีบอัดจงซานเข้ามา.

จงซานที่ถูกอัดแน่นด้วยแรงกดดันวิญญาณที่หนักหน่วง จนแทบขยับไม่ได้.

แววตาของจงซานที่เต็มไปด้วยความเย็นชา ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่น้อย เขาที่เงยหน้าจดจ้องมองตำราไม้ไผ่ชุนชิว พร้อมกับกำหมัดแน่น.

"ตำราชุนชิวอย่างงั้นรึ? ข้าจำต้องบีบให้เจ้านำธวัชสีดำออกมาให้ได้!"จงซานที่กล่าวกับตัวเองในใจ.

หมัดของจงซานโจมตีออกไปยังตำราชุนชิวที่ร่วงหล่นลงมา.

"ตูมมมมมมมมมมมมม!"

พลังกระแทกที่รุนแรงหนักหน่วง ที่จงซานปล่อยออกมากระแทกตำราชุนชิว ดวงตาของหงเหล่ยเทียนที่ขดเกร็ง จงซานทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?

จะเป็นไปได้อย่างไร เขาจะทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไร?

จงซานที่แยกขาตั้งท่า ง้างหมัดต่อยออกมา บนหมัดของเขาที่มีหมอกสีขาวปกคลุมอยู่ แน่นอนว่าหมอกดังกล่าวก็คืออักษรรูนขนาดเล็กมากมายที่หมุนวนอยู่นั่นเอง.

"ตูมมมมมมมมมมมม!"

ตำราชุนชิวที่ทรงพลังที่กดทับลงมานั้นถูกจงซานต่อยออกไปเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้ตำราชุนชิวหยุดลง.

"เป็นไปไม่ได้ เจ้าเป็นเพียงมนุษย์ จะเป็นไปได้อย่างไรที่จะขวางอุปกรณ์เซียนสวรรค์ได้? เป็นไปได้อย่างไร?"กงเหล่ยเทียนที่ไม่อยากเชื่อ จากนั้น กงเหล่ยที่ก็ปล่อยฝ่ามือสีทองกดทับลงมาอีก ผลักดันให้ตำราชุนชิวโถมทับจงซานให้บี้แบน.

ตำราชุนชิวที่มีขนาดใหญ่ ราวกับขุนเขาลูกใหญ่ที่โถมกระหน่ำอัดทับลงมา กำลังบีบทับจงซานที่อยู่ด้านล่างอย่างรุนแรง.

"อุปกรณ์เซียนสวรรค์? นี่คืออุปกรณ์เซียนสวรรค์รึ?"จงซานที่เผยยิ้มเย้ยหยัน.

วิชากายาเทพอสูร ระดับเจ็ด!

เมื่อพลังของเขาเพิ่มขึ้นแปดเท่า ดวงตาของจงซานที่เปล่งประกาย หมัดของเขาที่ต่อยออกไปอีกรอบ หมัดปรากฏหมอกสีขาว เปล่งประกายแสงสีเงินระยิบระยับจากอักษรรูนขนาดเล็กมากมาย.

เมื่ออำนาจวิเศษเพิ่มขึ้น พลังของขวานสะบั้นสวรรค์ก็เพิ่มขึ้นอย่างไม่เคยมีมากก่อน จนเกินกว่าระดับที่สามารถมีได้ในโลกใบเล็กแห่งนี้.

"ย๊าก ๆ  ๆ  ๆ "

เสียงคำรามของจงซานที่ดังสนั่น พลังหมัดที่รุนแรงหนักหน่วง ต่อยออกไปยังตำราไม้ไผ่ที่โถมทับลงมา.

กงเหล่ยเทียนเองก็โจมตีซ้ำลงมาเต็มกำลังเช่นกัน จงซานเองก็ขัดขืนเต็มกำลังด้วย.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"

เสียงระเบิดดังสนั่น หมัดปะทะตำราชุนชิว เสียงบดขยี้ที่ผลักกันไปมา ผ่านไปราว ๆ สองลมหายใจ.

"แก๊กกก!"

ตำราริ้วไผ่ที่มีเสียงรอยร้าว.

"แก๊กกกกก!!!"

ทั่วตำราชุนชิวเวลานี้ บริเวณตำแหน่งหมัดของจงซานที่ต่อยออกไปซ้ำ ๆ  เกิดเป็นรอยร้าวใยแมงมุมลามออกไป.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!"

อุปกรณ์เซียนสวรรค์ ริ้วตำราไม้ไผ่ทั้ง 72 ริ้ว ถูกจงซานทำลายไปหนึ่งอันแล้ว?

"พุ!"กงเหล่ยเทียนที่เลือดลมตีกลับพ่นโลหิตคำโต ดวงตาที่เต็มไปด้วยแววตาไม่อยากเชื่อ.

เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน เพียงแค่หมัดก็สามารถทำลายอุปกรณ์เซียนสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ? ถึงแม้นว่ามันจะมีพลังเพียงแค่หนึ่งในสิบ แต่อย่างไรก็คืออุปกรณ์เซียนสวรรค์ ด้านในมีอำนาจของชุนชิว เพียงแค่หมัด จะทำลายได้อย่างไร?

"เข้ามาอีก!"จงซานที่กล่าวออกมาเสียงดัง.

หมัดที่มีอำนาจของขวานสะบั้นสวรรค์ ที่โจมตีไปยังริ้วไม้ไผตำราชุนชิวอีกครั้ง.

"ตูมมมมมมมมมมมมมมม!"

ริ้วที่สองที่พังทลาย.

อุปกรณ์เซียนสวรรค์? เทียบกับฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ ยังจะเทียบได้อย่างงั้นรึ? ฝ่ามือที่แยกสวรรค์ออกเป็นสองส่วนได้ จริงอยู่ว่าอุปกรณ์เซียนสวรรค์นั้นแข็งแกร่ง แต่เมื่ออยู่ในโลกใบเล็กนั้นจะแข็งแกร่งขนาดใดกัน?

"ปัง!"

"ปัง!"

"ปัง!"

หมัดของจงซานหมัดแล้วหมัดเล่า ริ้วไม้ไผ่ของตำราชุนชิวที่แตกสลาย ตอนนี้เสียหายมากขึ้นและก็มากขึ้นจากการโจมตีของจงซาน.

อย่างไรก็ตามพลังของอุปกรณ์ของเซียนสวรรค์ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน กับพลังสะท้อนกลับที่จงซานได้รับ ทำให้ทั่วร่างของเขากลายเป็นสีแดง.

ภายใต้การโจมตีอย่างหนักหน่วงรุนแรง กล้ามเนื้อของเขาที่มีเส้นโลหิตปูดออกมา กล้ามเนื้อของจงซานที่ขยายใหญ่ จงซานที่โจมตีออกไปอย่างบ้าคลั่ง.

"อันสุดท้าย พังไปซะ!"

จงซานที่คำรามเสียงดัง ก่อนที่จะต่อยออกไปเป็นครั้งสุดท้าย.

"ตูมมมมมมมมมม!"

ริ้วตำราแท่งสุดท้ายที่แตกหัก อุปกรณ์เซียนสวรรค์ ที่น่าเกรงขาม ถูกทำลายด้วยหมัดของจงซาน.

การปะทะด้วยหมัด ถึงจะเป็นกงเหล่ยเทียนก็ยากที่จะเชื่อ ดวงตาของกงเหล่ยเทียนจับจ้องมองไม่วางตา.

เพียงแค่หมัดกลับทรงพลังขนาดนี้ได้อย่างไรกัน? เป็นไปได้ด้วยรึ? ถึงจะเป็นโลกใบใหญ่ ผู้บำเพ็ญวิถีแห่งหมัด ก็ไม่มีทางที่จะมีหมัดที่แข็งแกร่งขนาดนี้ เพียงแค่หมัดเปล่า ๆ  เป็นไปไม่ได้ที่จะแข็งแกร่งขนาดนี้ เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร?

จงซานที่ใช้พลังไปมากมายในการทำลายตำราชุนชิว ร่างกายของเขาที่มีโลหิตไหลซึมออกมา ดูเหมือนว่ากายเนื้อของเขาจะถึงขีดจำกัดแล้ว คงไม่สามารถใช้ฝ่ามือสะบั้นสวรรค์ได้อีกแล้ว.

จงซานที่สะบัดมือ นำดาบยักษ์ฝันร้ายออกมาอีกครั้ง.

สายตาที่เย็นชาจดจ้องมองไปยังกงเหล่ยเทียน มือของเขาที่เหวี่ยงดาบออกไป.

บัญญัติสวรรค์! คลื่นซ้อนสามพันทบ!

ดาบของจงซาที่ฟันออกไป พลังที่เพิ่มขึ้นอีกหนึ่งพันทบเหนือกว่าเมื่อก่อนสองพันทบ คลื่นดาบที่รุนแรง ด้วยการใช้วิชากายาเทพอสูรออกมา จึงทำให้จงซานสามารถใช้คลื่นซ้อนสามพันทบออกมาได้ โจมตีไปยังกงเหล่ยเทียนในทันที.

หน้าผากของกงเหล่ยเทียนที่แยกออกมาทันที.

“!”

ลำแสงเทวะสามสีพุ่งตรงออกมา.

"ตูมมมมมมมมมมม!"

คลื่นซ้อนสามพันทบปะทะแสงเทวะสามสีเสียงดังสนั่น พลังที่หนักหน่วงรุนแรงสองสายปะทะกัน ทันใดนั้นแสงทเทวะสามสีก็แตกสลายหายไป จงซานที่ถูกผลักดันออกมาร้อยจั้ง.

อย่างไรก็ตามแสงเทวะสามสีนั้นก็ไม่ได้สร้างปัญหาให้กับดาบยักษ์ฝันร้ายของเขาแต่อย่างใด จงซานที่ไม่หยุดอยู่แค่นั้น เขาที่เหวี่ยงดาบออกไปในทันที.

ปราณดาบที่ทรงพลังเกรี้ยวกราด! ฟาดฟันไปยังกงเหล่ยเทียน.

ลำแสงสามสีลำที่สองที่ปล่อยออกมา ทำให้ใบหน้าของกงเหล่ยเทียนบิดเบี้ยว เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันลำบากยากขึ้นทุก ๆ ครั้ง.

อย่างไรก็ตามการโจมตีของจงซานนั้นกลับไม่หยุดเลยแม้แต่น้อย พลังลำแสงสามสีของกงเหล่ยเทียนที่ลดลงเรื่อย ๆ .

"ตูมมมมมมมมม!"

จงซานที่ถอยออกมาร้อยจั้ง.

"ไม่คิดจะใช้ธวัชสีดำอย่างงั้นรึ? มาดูว่าจะทนได้สักกี่น้ำ!"จงซานที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.

บัญญัติสวรรค์! สามพันทบ!ที่น่าเกรงขาม ไปจนถึงหมัดที่แยกสวรรค์ได้ ไม่ใช่แค่คนทั่วไปจะทนได้ พลังที่เขาใช้นั่นไม่ใช่ระดับสวรรค์แท้ทั่วไปจะทนได้เลยแม้แต่น้อย.

ส่วนฝั่งของกงเหล่ยเทียนที่เต็มไปด้วยแววตาดุร้าย ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? ทำไมจงซานถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้กัน? เขาแข็งแกร่งขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

"ไม่คิดจะใช้ธวัชสีดำอย่างงั้นรึ?"ดาบของจงซานที่โจมตีไปอีกครั้ง.

กงเหล่ยเทียนที่ทำมุทราเตรียมใช้วิชาลับออกมา แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองจดจ้องมองไปยังจงซาน เขาคาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกจงซานกดดันมากมายขนาดนี้.

ทว่าทันใดนั้น กงเหล่ยเทียนต้องขมวดคิ้วไปมา ไม่ขยับไปด้านหน้า แต่ร่างของเขาที่ถอยหลังออกมาในทันที ถอยห่างออกไปจากหลุมดำขนาดใหญ่ยักษ์.

หลุมดำขนาดใหญ่ที่ไม่สามารถมองเห็นด้านใน และด้านในก็ไม่สามารถมองเห็นด้านนอกได้ ในเวลานี้มันได้ขยายออกมารอย่างแปลกประหลาด เพราะว่าหลุมดำดังกล่าวนั้นทำให้กงเหล่ยเทียนหยุดการโจมตีในกระบวนท่าถัดไป.

จากภายในหลุมดำขนาดใหญ่ ค่ายกลสังหารเซียน กระบี่จูเซียนในร่างของฮามะไลผุดออกมาจากค่ายกล.

หลุมดำที่ค่อย ๆ ฟื้นฟูกลับมาอย่างรวดเร็ว แปดหางสวรรค์ที่ไล่ล่าออกมาในทันที.

กระบี่จูเซียนที่สั่นสะท้านอย่างบ้าคลั่ง ส่งผลให้ร่างของฮามะไลสั่นสะท้านไปด้วย ดูเหมือนว่าร่างกายของฮามะไลเริ่มไม่สามารถควบคุมได้อย่างสมบูรณ์แล้ว.

เป็นเรื่องที่แปลกประหลาด จนทำให้ทุกคนหันหน้าจดจ้องมองไปด้วยความสนใจ.

"วูซซซ!"ร่างของฮามะไลที่ถูกคลุมด้วยแสงสีม่วง จากนั้นร่างของฮามะไลเริ่มเสื่อมสภาพลง.

แสงสีม่วงที่หลุดออกมาจากร่างของฮามะไลพร้อมกลับมารวมตัวกับเป็นร่างกระบี่จูเซียน จากนั้นกระบี่จูเซียนก็พุ่งขึ้นไปบนฟ้า.

เป็นอะไรที่แปลกประหลาด เป็นเหตุให้ทุกคนจับจ้องมองอย่างงงงวย.

เต๋าจวินเซิ่งหยาที่หนีออกมาจากหลุมดำพร้อมกับตะโกนออกไปเสียงดัง "จูเซียน เจ้ากำลังทำอะไร?"

ทว่ากระบี่จู่เซียนนั้นไม่สนใจเต๋าจวินเซิ่งหยาแม้แต่น้อย มันได้พุ่งหายไปอย่างรวดเร็ว.

หมายความว่าอย่างไร? กระบี่จูเซียนหนีอย่างงั้นรึ?

กงเหล่ยเทียนที่บินไปยังข้าง ๆ ร่างของฮามะไล จงซานที่ออกมาจากหลุมดำเช่นกัน.

เต๋าจวินเซิ่งหยาที่เสื้อผ้าขาดวิ่นที่หนีออกมาจากหลุมดำ จากนั้นก็เป็นตี้เสวียนชาตามออกมาด้วยเช่นกัน.

ทุกคนที่จ้องมองด้วยความแปลกประหลาด ทำไมกระบี่จูเซียนถึงหนีไปในทันทีทันใดกัน? มีใครเรียกมันไปอย่างงั้นรึ? แล้วใครที่เรียกมันไปกัน?

ฮามะไลที่อยู่ในสภาพอ่อนแอหมดสติร่วงหล่นลงพื้น.

"ตี้เสวียนชา สู้อีกครั้ง!"จงซานที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบและจงซานพุ่งตรงอย่างรวดเร็วไปยังตำแหน่งของกงเหล่ยเทียน.

เต๋าจวินเซิ่งหยาที่กวาดตามองไปยังจงซานด้วยความโกรธเกรี้ยว จากนั้นใบหน้าของจับจ้องมองไปยังฮามะไลที่ไร้ประโยชน์ด้วยท่าทางไม่พอใจเช่นกัน.