Chapter 772 ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง.
การต่อสู้ที่ผ่านไปตลอดทั้งวัน สถานการณ์ด้านนอกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวที่เริ่มคลี่คลายแล้ว.
เซียนเซิงซือได้จัดการคนชุดดำที่ใช้หุ่นเชิดได้กลับมาแล้ว ไม่มีใครสอบถามผลใด ๆ เพราะทุกคนต่างก็รับรู้อยู่แล้ว.
ส่วนคนชุดดำที่เป็นแกนปราณหยินถูกหวังคูสะกดด้วยบัลลังก์ทองแดง และถูกดูดทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดเหลือแค่เพียงเสื้อผ้าแล้ว แกนปราณหยินทั้งหมดหวังคูได้รับมันมาทั้งหมดแล้ว จากนั้นร่างของเขาก็หายไป กลับไปยังตำหนักของเขาในทันที เวลานี้เขาจำเป็นต้องกลั่นมัน ปราณหยินที่หนาแน่นนี้ หวังคูมั่นใจว่าจะสามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเขากลับมาได้อย่างแน่นอน.
ส่วนที่ตำแหน่งของประมุขสำนักมารสวรรค์ หลังจากที่สูญเสียแกนของมารสวรรค์แล้ว เขาอ่อนแอลงทันที ดูเหมือนว่าฉายา สำนักมารสวรรค์จะเป็นแค่ชื่อ แท้จริงแล้วเขาใช้ประโยชน์จากแกนของมารสวรรค์ เมื่อมันหายไป ตอนนี้เขาจึงไร้ซึ่งพิษสงไปด้วย.
จ้าวโส่วเซี่ยงที่นำกองกำลังทวนเหล็ก เข้าล้อมกรอบประมุขมารสวรรค์ที่อหังการ เวลานี้เต็มไปด้วยความหวาดกลัว.
ส่วนเหล่ากองกำลังสัตว์อสูรที่รุกเข้ามาก่อนหน้านี้ เมื่อมารสวรรค์ไร้ผล เหล่าสัตว์อสูรของต้าเจิ้งก็ไม่ได้รับผลอีกต่อไป พร้อมกับโต้กลับอีกครั้ง.
นอกจากนี้ จากภายในสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว เหล่าสัตว์อสูรของต้าเจิ้งก็เพิ่มขึ้นมาเรื่อย ๆ ด้วย.
ฝั่งตี้เสวียนชาและมารชราหมื่นปียังคงต่อสู้กันทั้งวันทั้งคืน.
"บนท้องฟ้าที่ปรากฏเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ไม่ฟื้นฟูกลับคืนมาแม้แต่น้อย หนำซึ้งยังขยายออกไปด้วยซ้ำ เหล่าข้าราชบริพารที่จ้องมองไปยังหลุมดำ พร้อมกับสูดหายใจลึก.
"ฝ่าบาทกำลังจะออกมาแล้ว!"หนี่ปู่ซาที่ขมวดคิ้วไปมา.
ทุกคนที่พยักหน้ารับ.
บนท้องฟ้า จงซานที่รวมร่างกับมังกร 19 เล็ก ปกคลุมไปด้วยแสงสีทองมากมายกระจายออกไปรอบ ๆ .
ท้องฟ้าที่เปลี่ยนไป จงซานรู้สึกว่าตำแหน่งมรรคาของตัวเองเพิ่มขึ้นในทันที.
"วูซซซซ!!"
แสงสีทองที่ค่อย ๆ ลดลง จงซานเวลานี้กลับคืนเป็นร่างของเขาแล้ว บนท้องฟ้านั้น มังกรทองวาสนาที่เป็นดักแด้แตกแยกออกมา.
จงซานค่อย ๆ ร่อนลงช้า ๆ สายตาของทุกคนที่จดจ้องมองไปยังจุดเดียวกัน.
เทียนหลิงเอ๋อที่ต้องการพุ่งเข้าไปหา หากแต่เชวียนเป๋าเอ๋อคว้านางเอาไว้ พิธีการยังไม่เสร็จสิ้นนั่นเอง.
ดวงตาทั้งสองข้างของจงซานยังไม่ลืมขึ้น ขณะที่เขาร่อนลงช้า ๆ ที่บัลลังก์เก้ามังกรที่ตำหนักซ่างเฉิง จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์พร้อมกับค่อย ๆ ลอยขึ้นไปบนอากาศอีกครั้ง.
จงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์มังกร มือหนึ่งถือตราลัญจกรครรลองสวรรค์ อีกมือหนึ่งถือโองการฟ้า ดวงตาที่หลับอยู่นั้นสามารถสัมผัสความรู้สึกต่าง ๆ ได้.
ตำแหน่งมรรคา มรรคาระดับสูง! วาสนา เป็นตำแหน่งมรรคาที่น่าเกรงขามมากสำหรับจงซาน ที่มีกรรมวาสนาอัดแน่นในร่างของจงซานด้วย.
200 เท่า! ความเร็วฝึกฝนสองร้อยเท่า! ที่อัดแน่นไปด้วยวาสนาและกรรมวาสนานั่นเอง.
จงซานสัมผัสได้ หากไม่เพราะกรรมวาสนาหน่วงเอาไว้ พลังฝึกตนของเขาอาจจะเพิ่มขึ้นเป็น 300 เท่าเลยก็ได้ แต่เพราะว่ากรรมวาสนา ดังนั้นความเร็วเวลานี้จึงอยู่ที่ 200 เท่า.
อย่างไรก็ตาม จงซานหาได้สนใจไม่ นั่นเพราะว่ามุกสีแดงที่อยู่บนตราครรลองสวรรค์ มันได้เพิ่มความเร็วเป็นสองเท่ามากกว่าเหล่าเซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์คนอื่น ๆ นั่นเอง.
200 เท่า สำหรับจงซานแล้ว ก็เท่ากับฝึกฝน 500 ปี หากแต่เป็นคนอื่น ๆ ล่ะก็เท่ากับฝึกฝนหนึ่งแสนปี เซิ่งซ่างราชวงศ์สวรรค์ ทุกคนต่างก็นำหน้าคนอื่นไปทั้งนั้น?
นอกจากนี้ หลังจากที่ยกระดับตำแหน่งมรรคาแล้ว ด้วยการชำระล้างร่างกายด้วยวาสนาและกรรมวาสนา ทำให้พลังฝึกตนของเขาถูกปรับระดับอีกครั้ง เดิมที่มีระดับห้าสวรรค์แท้ ก็ก้าวมาถึงระดับสวรรค์แท้ขั้นที่ห้าขั้นปลายแล้ว.
แม้ว่า จะเพิ่มขึ้นมาเล็กน้อย หากแต่ก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาใส่ใจนัก ทว่าสิ่งที่เขาสนใจนั้น กับระดับวิชาของเขาที่จะยกระดับขึ้นในแต่ละครั้งของการยกระดับ.
เคล็ดวิชาหงหลวนเทียน ที่ไปหยุดที่ระดับเจ็ดไม่เปลี่ยนแปลง!
ส่วนวิชากายาเทพอสูรตอนนี้ทะลวงระดับอย่างคาดไม่ถึง ตอนนี้ก้าวมาถึงระดับที่เจ็ดด้วย! ความแข็งแกร่งของจงซานที่เพิ่มขึ้นมากว่าเมื่อก่อนเป็นอย่างมาก.
จงซานที่เงยหน้าขึ้น พร้อมกับลืมตาขึ้น.
ทันใดนั้น ดวงตาของเขาที่ปลดปล่อยลำแสงสีทองม่วงออกมา.
"เปรี้ยง!"
พื้นที่รอบ ๆ มังกรทองวาสนาที่ปล่อยลำแสงกระจายไปทั่วทุกทิศทุกทางกระจายไปทั่วแผ่นดิน แสงสีทองที่สว่างจ้าไปทั่ว ผ่านไปเก้าลมหายใจ ก็จางหายไปในที่สุด.
ประกายแสงสีทองที่ส่องไปทั่วแผ่นดินของต้าเจิ้ง อำนาจฟ้าดินของราชวงศ์สวรรค์ นับจากวันนี้ท้องฟ้าแห่งนี้ สวรรค์แห่งนี้ เป็นของจงซาน เป็นสวรรค์ส่วนตัวของจงซานแล้ว.
มังกรทองวาสนาที่ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า มังกรทองวาสนา 19 เล็บที่กำลังบินว่ายไปมาบนเมฆวาสนา.
เมฆวาสนามากมายบนท้องฟ้าที่กำลังพุ่งเข้าไปในร่างของมังกร ซึ่งเวลานี้ดูราวกับว่ามันกำลังรู้สึกถึงความเจ็บปวดของมัน ที่ตำแหน่งของหัวมังกรราวกับว่ามันกำลังสะบัดไปมาอย่างคาดไม่ถึง.
"เปรี้ยง!"
ร่างของมังกรวาสนาที่กำลังสั่นไปมา ทันใดนั้นมันที่เงยหน้าขึ้น กงเล็บทั้ง 19 ของมันที่กำลังคว้าเมฆวาสนาเอาไว้ ก่อนที่จะคำรามออกมาเสียงดังสนั่น.
"โฮกกกกก!"
เสียงคำรามที่ดังอยู่นาน หัวของมังกรที่สั่นไปมา มากขึ้นและก็มากขึ้น.
"วูซซซซซซ!"
ทุกคนที่จับตามองเวลานี้ต่างก็หวาดผวา บนหัวของมังกร ปรากฏเขาคู่หนึ่งกำลังโผล่ออกมา.
เขามังกร? ไม่ใช่ ยังไม่หมดเท่านั้น หัวมังกร มีหัวมังกรโผล่ออกมา?
มังกรสองหัวอย่างงั้นรึ?
ยังไม่หมดเท่านั้น ยังมีลำตัวและหางออกมาอีกจากมังกรตนนี้.
"โฮกกกกกกก!"
กลายเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก มังกรสองตนที่กำลังคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวด.
"ครืนนนนน!"
เมฆวาสนามากมายที่กำลังคำรามกระหึ่ม ราวกับว่ามันกำลังเกิดระเบิดใหญ่ขึ้น.
ทุกคนที่กำลังหวาดผวาจดจ้องมองขึ้นไปบนอากาศ เกิดอะไรขึ้นกัน?
หลังจากผ่านไปหนึ่งก้านธูป ทะเลวาสนาก็ค่อย ๆ กลายเป็นสงบเงียบ.
มังกรสองตนที่ที่แยกออกมาจากกัน กลายเป็นมังกรวาสนา 19 เล็บสองตน.
มังกรวาสนาทั้งสองตนที่เหมือนกันเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามมังกรวาสนาทั้งสองตนดูเหมือนว่าปราณก่อเกิดจะได้รับความเสียหายอยู่ไม่น้อย เวลานี้กำลังจ้องมองกันและกัน.
มังกรวาสนาตนแรกที่มีมาแต่ก่อนแล้ว และปรากฏอีกตนหนึ่งที่เหมือนกันเป็นอย่างมากผุดออกมา ทว่าบนหัวของมันมีสัญลักษณ์สีแดงชาดขีดเป็นเส้นประทับอยู่.
เหล่าข้าราชบริพารเวลานี้ถึงกับตะลึงงัน มังกรวาสนาแยกออกร่างออกมาจากมังกรวาสนาได้อย่างงั้นรึ? เรื่องนี้ หมายความว่าอย่างไร? นับตั้งแต่อดีตการยกระดับของราชวงศ์สวรรค์ไม่เคยมีเช่นนี้ มังกรวาสนาที่ไร้เพศ ดูจะแปลกแหวกแนวเป็นอย่างมาก นี่หมายความว่าอย่างไร?
เหล่าข้าราชบริพารทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ ทว่าจงซานยังคงเป็นปรกติ ราวกับว่านี่เป็นความต้องการของจงซานอยู่แล้ว.
มังกรวาสนาที่เริ่มอ้าปาก พร้อมกับดูดซับกรรมวาสนา และวาสนาเข้ามาในทันที ก่อนหน้านี้ที่ดูเหมือนหมดเรี่ยวหมดแรง ก็กลับมามีพลังวังช้าขึ้นในทันที.
"โฮกกกกกก!"
"โฮกกกกกก!"
มังกรวาสนาสองตนที่เงยหน้ามองขึ้นบนท้องฟ้า จากนั้นมังกรทั้งสองตนก็เลื้อยลอยขึ้นไป จากนั้นร่างกายของพวกมันก็ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าปกคลุมไปทั่วแผ่นดิน.
โองการฟ้าของจงซานที่ถูกส่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ลอยขึ้นไปบนเมฆวาสนา.
"เปรี้ยง!"
ท้องฟ้าที่แยกออกจากกัน แสงสีทองที่หายไปอีกครั้ง เมฆวาสนาบนท้องฟ้าเวลานี้ ขยายออกไปสุดลูกหูลูกตา พื้นที่รอบ ๆ นั้นมังกรวาสนาที่สามารถแหวกว่ายไปทั่ว พื้นที่รอบคล้ายว่ามีมังกรยักษ์อยู่ด้วยหลายตน ทว่าดูด้อยกว่ามังกรวาสนาสิบเก้าเล็บ บางตนมีเก้าเล็บ บางตนมีห้าเล็บ ที่ใจกลางของเมฆวาสนานั้นปรากฏตำหนักวาสนาที่ถูกสร้างขึ้น เป็นท้องพระโรงวาสนามากมายกลั่นรวมตัวกันขึ้น! ที่ใจกลางตำแหน่งผู้นำประมุขของต้าเจิ้ง จากนั้นก็มีหวงโหว ไท่จื่อ อาณาจักรสัตว์คู่บารมี ไปจนถึงเงาของเหล่าข้าราชบริพารทุกคนลดหลั่นลงมา.
พริบตาเดียวนั้น ข้าราชบริพารทุกคนที่รับรู้ถึงวาสนาภายในร่างที่เพิ่มขึ้น วาสนาที่เพิ่มพูนสูงขึ้นเป็นอย่างมาก ทำให้ทุกคนเผยสีหน้าตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"เหล่าเสนาบดีที่แสดงความเคารพออกมา.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เสียงของเหล่าประชาชนทั่วสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเองก็ดังสนั่นกล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญด้วยเช่นกัน.
ถัดจากนั้น ประชาชนทั่วแผ่นดินต้าเจิ้งราวกับว่าได้ยินเสียงที่ดังมาจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว พวกเขาทุกคนที่กล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญออกมาด้วย.
"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"
เสียง ทรงพระเจริญ ต่อประมุขของแผ่นดิน เสียงแซ่อซ้องที่ดังก้องไปทั่ว เสียงที่ดังกระหึ่มไปทั่วหล้า ทะเลวาสนาที่สั่นสะท้าน เป็นละลอกราวกับว่ากำลังเฉลิมฉลองไปพร้อมกับทุกคน!
ราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง! เซิ่งซ่างจงซาน!
ทั่วทั้งแผ่นดินราชวงศ์สวรรค์ต้าเจิ้ง ในเวลานี้เต็มไปด้วยความตื่นเต้นยินดี เสียงที่ดังกระหึ่มไปจนถึงราชวงศ์สวรรค์ทั้งสอง.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน หยิงและเหล่าข้าราชบริพารในท้องพระโรง ที่หันหน้าจดจ้องมองไปยังทิศใต้.
ส่วนราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย บนเมืองหลวงที่วาสนากำลังสั่นไหว กงเหล่ยเทียนที่หรี่ตา จดจ้องมองด้วยใบหน้าที่มืดครึ้มไปยังทิศตะวันออกเฉียงใต้เช่นกัน.
ที่ด้านนอกประตูสวรรค์ทิศใต้!
จ้าวโส่วเซี่ยงที่ปล่อยปราณหอกที่แข็งแกร่ง พุ่งทะลวงร่างประมุขพรรคมารสวรรค์ให้ตกตายไปได้ในที่สุด!
เหล่าสัตว์อสูรจากทุกทิศ เมื่อเห็นต้าเจิ้งยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์อย่างเป็นทางการแล้ว พวกมันก็หวาดผวาเร่งรีบหนีไป ตอนนี้ยังมีเหลือไม่กี่ตัว ทว่าเมื่อต้าเจิ้งยกระดับเป็นราชวงศ์สวรรค์อย่างเป็นทางการ ก็ยิ่งทำให้เหล่าขุนพลและคนของต้าเจิ้งทรงพลังมากขึ้นไปอีก พวกเขาที่เข้าไล่ล่าสังหารเหล่าผู้บุกรุกอย่างหนักหน่วงรุนแรงจนเหล่าผู้บุกรุกพ่ายแพ้ไปในเวลาไม่นาน.
เวลานี้เหลือเพียงแค่การต่อสู้สนามรบสุดท้าย! ภายในหลุมดำขนาดใหญ่.
ตี้เสวียนชาที่กำลังต่อสู้กับมารชราหมื่นปี!
หลังจากที่ต้าเจิ้งยกระดับเสร็จสิ้นแล้ว จงซานที่ราวกับว่ารับรู้ทุกอย่างภายในสวรรค์ของเขา เขาที่สามารถมองเห็นทุกอย่างในแผ่นดินแห่งนี้เป็นธรรมดา และสามารถรับรู้เรื่องราวต่าง ๆ รอบทิศได้อย่างรวดเร็ว.
จงซานที่ยืนมือออกไป โองการฟ้าที่ลอยกลับลงมา เขาที่เหินขึ้นไปบนฟ้า บัลลังก์มังกรบินกลับไปยังตำหนักซ่างเฉิน ส่วนจงซานเวลานี้บินตรงไปยังประตูสวรรค์ทิศใต้.
เหล่าข้าราชบริพารที่บินติดตามไปอย่างใกล้ชิด.
จงซานที่ไปถึงประตูสวรรค์ทิศใต้.
"คารวะฝ่าบาท!"ทุกคนที่ประตูสวรรค์ทิศใต้ที่แสดงความเคารพออกมา.
จงซานที่พยักหน้ารับ จดจ้องมองไปยังหลุมดำขนาดใหญ่.
"ใครรู้ว่าคนผู้นั้นเป็นใคร?"จงซานที่เอ่ยปากถามออกมาในทันที.
"เรียนฝ่าบาท ก่อนหน้านี้เฉินได้สังหารคนผู้หนึ่ง และได้สืบถามออกไป คนที่ต่อสู้กับตี้เสวียนชาตอนนี้มีนามว่า มารชราหมื่นปี เขาที่เป็นคนที่ทรงพลังร้ายกาจมาก มีระดับเซียนปฐพี ทว่ากลับสามารถสังหารเซียนสวรรค์ไปเป็นจำนวนมาก และในมือของเขายังมีเซียนฉีสวรรค์ถึงสี่ชิ้น! และได้เป็นผู้นำในการบุกสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวแห่งนี้ด้วย."เซียนเซิงซือกล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"เซียนปฐพี? มารชราหมื่นปีอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ฝ่าบาท ตี้เสวียนชาจะรับมือเขาได้หรือไม่?"สุ่ยอู๋เหินที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถาม.
"ด้วยความแข็งแกร่งของตี้เสวียนชานั้น ไม่มีทางพ่ายแพ้อย่างแน่นอน ไม่จำเป็นต้องกังวล รอคอยอย่างเงียบ ๆ ก็พอ!"จงซานที่กล่าว
"ครับ!"
"สุ่ยจิง ประกาศไปทั่วหล้า ต้าเจิ้งได้ยกระดับสมบูรณ์แล้ว ทุกเผ่าสัตว์อสูรที่ได้บุกรุกอาณาเขตของพวกเรา ประกาศเงินรางวัลนำจับและสังหารไปทั่วแผ่นดินทันที!"จงซานออกคำสั่ง.
"รับบัญชา!"
