Chapter 723 สามยักษ์ใหญ่ของโลกใบเล็ก.

ที่ด้านล่างเทือกเขาเทียนเซี่ย ตี้เสวียนชาที่จัดการซือหม่าเขอเรียบร้อยแล้ว.

เซียนสวรรค์? ช่างเป็นอะไรที่ธรรมดานัก! ระดับพลังนี้ ล้วนแล้วมีแต่สุดยอดฝีมือเท่านั้น หลาย ๆ คนดุร้ายเป็นอย่างมาก เป็นดั่งอสุรกายที่ไร้เทียมทาน ความแข็งแกร่งของแต่ละคนนั้นยากที่จะบรรยาย ไม่มีใครสามารถประมาณพลังของเขาได้.

อย่างไรก็ตามตี้เสวียนชากลับกลายเป็นคนที่ร้ายกาจยิ่งกว่า ในอดีต เขาที่เพิ่งทะลวงระดับสวรรค์แท้ ก็ยังสามารถผลักอ้าวเลี่ย ให้ออกจากโลกใบเล็กได้ ส่วนวันนี้เขาที่มีระดับ 11 สวรรค์แท้ขั้นสุดยอด ก็สามารถฉีกร่างของซือหม่าเขอได้อย่างง่ายดาย.

อาวุโสเทียนที่คารวะเทียนหลิงเอ๋อ สายตาของทุกคนที่จดจ้องมองไปยังจงซาน.

"อาวุโสเทียน เจ้าต้องการหวังให้ประมุขเข้าร่วมต้าหยงรึ?"จงซานที่กล่าวแทนเทียนหลิงเอ๋อ.

"ครับ!"

"หลิงเอ๋อเป็นภรรยาของข้า เป็นหวงโหวของต้าเจิ้ง อาวุโสเทียนเทียนเจ้าต้องการจะเข้าร่วมต้าเจิ้งหรือไม่?"จงซานที่ถามย้ำอีกครั้ง.

อาวุโสเทียนที่จ้องมองไปยังจงซานและจ้องมองไปยังเทียนหลิงเอ๋อ.

"เจ้าต้องการหรือไม่?"เทียนหลิงเอ๋อที่ถามเลียบเคียง.

เทียนหลิงเอ๋อไม่ต้องการใช้อำนาจในฐานะประมุข ซึ่งนางสามารถที่จะสั่งให้อาวุโสเทียนเข้าร่วมต้าเจิ้งก็ได้.

ทว่าเพราะว่าเทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวหยั่งเชิงก็ไม่ต่างกับประสงค์ของประมุข ดูเหมือนว่าจะเป็นไปตามที่เทียนเสิ่นจื่อต้องการด้วย อาวุโสเทียนกล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม "รับทราบ ข้ายินดีเข้าร่วมต้าเจิ้ง!"

"ดี นับจากวันนี้ ข้าของแต่งตั้งอาวูสเทียนเป็นเจี้ยนเทียนเจียนของต้าเจิ้ง!"จงซานที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเจิ้งเทียนเจียนนั้น มีหนี่ปู่ซาเป็นอยู่แล้ว ดังนั้นอาวุโสเทียนที่มาทีหลังจึงอยู่ในระดับที่ลดต่ำลงมา.

"ขอบพระทัยฝ่าบาท!"อาวุโสเทียนพยักหน้ารับ.

"ข้าจะมอบหน้าที่แรกให้กับเจ้า จงย้ายเทือกเขาเทียนเซี่ย ไปยังสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว!"จงซานออกคำสั่ง.

"รับด้วยเกล้า!"อาวุโสเทียนที่พยักหน้ารับ.

หลังจากสั่งการอาวุโสเทียนแล้ว จงซานที่กวาดตามองคนอื่น ๆ .

ยกเว้นตี้เสวียนชาและเสวียนหยวน คนอื่น ๆ ที่แสดงความเคารพจงซานเล็กน้อย.

จงซานที่จ้องมองไปยังตี้เสวียนชา ตี้เสวียนชาที่พยักหน้าให้ เป็นการบอกว่าซือหม่าเขอนั้นตายแล้ว วิญญาณที่แตกสลายกระจายไปในอากาศแล้ว! จงซานที่พยักหน้าด้วยความพอใจ.

เสวียนยวนที่จ้องมองจงซาน และกล่าวออกมาเล็กน้อย."จงซาน!"

"อืม!"

"ข้าต้องการบอกลาเจ้า!"เสวียนหยวนกล่าว.

"กล่าวลา? ไปใหนอย่างงั้นรึ? ตำหนักศาลาเทวะไม่อยู่แล้ว เจ้าอยู่สวนสวรรค์ลอยฟ้าไม่มีความสุขอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

"ไม่ ตลอดเวลา ขอบคุณทุกอย่างที่เจ้าช่วยเหลือ ข้าเองก็ไม่ต้องการจากสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียวเช่นกัน ทว่าข้านั้นจะต้องออกจากโลกใบเล็กนี้ไป!"เสวียนหยวนกล่าวออกมาอย่างจริงจัง.

"ออกจากโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.

คนอื่นเองก็จับจ้องมองไปยังเสวียนหยวน คิดถึงความแปลกประหลาดของเสวียนหยวนที่สามารถข้ามผ่านภพหยินหยางได้อย่างลึกลับ ดูเหมือนเขาจะมีทักษะพิเศษอะไรบางอย่าง.

"ใช้แล้ว ข้านั้นมีร่างกายที่พิเศษ สามารถเติบโตได้ดีในโลกใบใหญ่!"เสวียนหยวนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"ตัดสินใจดีแล้วรึ?"จงซานสูดหายใจลึกจดจ้องมองเสวียนหยวน.

เสวียนหยวนที่พยักหน้าอย่างจริงจัง "ข้าได้ตัดสินใจแล้ว!"

เห็นท่าทางที่หนักแน่นของเสวียนหยวน จงซานที่ทำได้แค่ถอนหายใจเล็กน้อย "ดี รักษาตัวด้วย!"

"พบกันอีกครั้งที่โลกใบใหญ่ ขอลา!"เสวียนหยวนกล่าว.

"อืม!"จงซานพยักหน้ารับ.

เสวียนหยวนและจงซานที่กล่าวลาเสร็จแล้ว เขาก็ลอยหายไปอย่างรวดเร็ว.

จงซานจดจ้องมองเสวียนหยวนจากไปแล้ว ถอนหายใจเบา ๆ  พร้อมกับหันหน้ามามองทุกคน.

ไม่ไกลออกไปนั้น จ้าวโส่วเซี่ยงที่บินมา.

"จ้าวโส่วเซี่ยง!"จงซานที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

"เฉินอยู่นี่แล้ว!"จ้าวโส่วเซี่ยงรับคำในทันที.

"โจมตีราชวงศ์สวรรค์ต้าหยงเต็มกำลัง!"

"รับด้วยเกล้า!"

"พวกเจ้าเองก็ช่วยจ้าวโส่วเซี่ยงกำราบต้าหยงให้เร็วที่สุด!"จงซานที่จ้องมองยังหยินโหลวหรี่และหนี่ปู่ซา.

"รับทราบ!"

จากนั้นกองกำลังของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งก็บุกกระหน่ำราชวงศ์สวรรค์ต้าหยงในทันที.

อีกฝั่งหนึ่งที่หุบเขาขนาดเล็กแห่งหนึ่ง.

ตี้เสวียนชานำเทียนหลิงเอ๋อออกมาบนเทือกเขาแห่งหนึ่งเฝ้าปกป้องหุบเขาแห่งนั้นเอาไว้.

จงซานที่เก็บตัวอีกครั้งแล้ว แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กินสนนิรันดร์เข้ามาก่อนนี้ ตอนนี้พลังมากมายได้ถูกย่อยเสร็จแล้ว พร้อมกับเพิ่มพลังฝึกตนให้กับจงซานเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ .

พื้นที่รอบ ๆ เวลานี้ ปรากฏเมฆสายฟ้ามากมายส่องประกายแปบ ๆ  เทียนหลิงเอ๋อที่ปกป้องพื้นที่เอาไว้ แน่นอนว่าย่อมไม่มีปัญหาแต่อย่างใด.

"ฟริบ ๆ !"

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบร้องออกมาอีกครั้งพร้อมกับออกมาจากร่างของจงซาน หางขนาดใหญ่ของมันที่สะบัดไปมาทำให้มิติบิดเบี้ยวในทุก ๆ ครั้ง อากาศที่ฉีกขาด เป็นหลุมดำขนาดใหญ่.

ระดับราชันย์แท้ขั้นที่สิบ! ระดับราชันย์แท้ขั้นสมบูรณ์.

ยอดเขาที่อยู่รอบ ๆ พังทลายเสียงหาย สายฟ้ามากมายที่ฟาดลงมายังพื้นที่รอบ ๆ .

จากนั้นไม่นาน สายฟ้าทั้งหมดก็ค่อย ๆ สลายหายไป แปดหางสวรรค์ที่ค่อยเปลี่ยนเป็นร่างเล็กลง พร้อมกับถูกดึงเข้าไปในร่างของจงซาน.

พื้นที่รอบ ๆ ที่ค่อย ๆ สงบลง ตี้เสวียนชาที่นำเทียนหลิงเอ๋อบินเข้าไปใกล้.

"ทะลวงระดับอย่างงั้นรึ?"ตี้เสวียนชาที่สอบถามด้วยท่าทางประหลาดใจเล็กน้อย.

"อืม!"

"จงซาน!"เทียนหลิงเอ๋อที่เอ่ยออกมาเสียงดัง.

"หืม?"

"ข้า..........!"เทียนหลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางขวยเขิน.

"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานที่แสดงทาทางสงสัย.

"ข้าอยากกอดเจ้าตัวเล็กน่ารักนั่นได้ไหม?"เทียนหลิงเอ๋อที่ส่งสายตาปริบ ๆ ด้วยความคาดหวัง.

"ตัวเล็กน่ารักอย่างงั้นรึ? อะไรน่ารักอย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไปด้วยท่าทางงงงวย.

"ก็ก่อนหน้านี้ แปดหางขนฟูนั่น น่ารักมากเลย ให้ข้ากอดมันสักหน่อย!"เทียนหลิงเอ๋อที่กล่าวด้วยความคาดหวัง.

จงซาน "..........!"

"นะ นะ!"เทียนหลิงเอ๋อที่แกว่งแขนของจงซานไปมา แสดงท่าทางเอาแต่ใจ.

“......!”

"ให้ข้ากอดหน่อยไม่ได้รึ?"เทียนหลิงเอ๋อยังคงแกว่งแขนของจงซานไปมา.

“......!”

..............

กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นที่เทือกเขาเทียนเซี่ยนั้นได้กระจายไปทั่วหล้า.

ราชวงศ์สวรรค์ต้าหยงและราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งยกทัพเข้าห้ำหั่นกัน ใครที่จะคาดคิดว่าทัพที่ได้รับความพ่ายแพ้นั้นจะกลายเป็นราชวงศ์สวรรค์ต้าหยง.

จื่อจุ้นเผ่าพยัคฆ์ปรากฏตัว ทำให้เผ่าพยัคฆ์ทั้งหมดทรยศ ต้าหยงในทันที.

ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยทรยศ ลอบสังหารราชครูหวนถูหลง.

กับข่าวที่สั่นสะเทือนโลกใบนี้ เหล่าข้าราชบริพารต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กันไปต่าง ๆ นานา  ทำไมอาวุโสเทียนทรยศ? ทำไม? เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้น มีคนแพร่ข่าวออกไปว่าเพราะหลุมศพบรรพชน อาวุโสเทียนที่ผิดหวังกับการตัดสินใจของต้าหยง.

อาวุโสเทียนที่เคยกล่าวว่า กู่เฉิงตงเคยให้ความสำคัญเรื่องนี้ และเรื่องดังกล่าวที่ทำให้อาวุโสเทียนภัคดีต่อต้าโหลว ทว่าต้าหยงนั้นให้ความสำคัญกับตัวเองมากกว่า กู่เจิ้งอี้ที่ปฏิเสธคำมั่นที่กู่เฉิงตงเคยให้ไว้?

***

ราชวงศ์สวรรค์ต้าหยง เมืองหลวง ห้องอักษรของกู่เจิ้งอี้.

"ฝ่าบาท อ๋องจ้านเทียนที่นำไปพร้อมกับเซียนปฐพีสองคน ถูกกำจัดหมดแล้ว กองทัพของต้าฉินพวกเราไม่สามารถต้านเอาไว้ได้แล้ว!"

"ฝ่าบาท ซือหม่าเขอถูกตี้เสวียนชาสังหารไปแล้ว!"

"ฝ่าบาท อาวุโสเทียนเข้าร่วมราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งแล้ว!"

"ฝ่าบาท เผ่าพยัคฆ์ทรยศพวกเรา!"

"ฝ่าบาท กองทัพของต้าเจิ้ง ทัพของสุ่ยอู่เหินและทัพของอี้เหยี่ยนได้เข้าสู่สนามรบแล้ว!"

"ฝ่าบาท เฉินฉีเทียนไม่รู้ว่าหายตัวไปใหน!"

"ฝ่าบาท เจ้าเมืองแปดเมือง ยอมแพ้ต่อศัตรูแล้ว!"

"ฝ่าบาท กองกำลังหลักของพวกเราขวัญกำลังใจหดหาย ทัพของศัตรูรุกเข้ามาเรื่อย ๆ แล้ว!"

ข่าวร้ายที่โถมกระหน่ำเข้ามาข่าวแล้วข่าวเล่า.

กู่เจิ้งอี้โบกมือ ให้ทุกคนถอยออกไป เหลือเพียงแค่อ๋องไท่จงที่อยู่ภายในห้องโถง.

กู่เจิ้งอี้หลับตา สีขมับไปมา ส่วนอ๋องไท่จงที่อยู่ข้าง ๆ ถอนหายใจเบา ๆ เช่นกัน.

"ฝ่าบาท ครั้งนี้ ท่านได้ตัดสินใจพลาดแล้ว การใช้ซือหม่าเขอครั้งนี้ ทว่าซือหม่าเขอนั้นเป็นคนที่บ้าจนเกินไป ไม่เหมาะที่จะใช้เขาเลย การล่วงเกินอาวุโสเทียน ครั้งนี้ ทำให้ต้าหยงของพวกเราตกต่ำ หากยังมีอาวุโสเทียนคงจะไม่เสียหายมากมายขนาดนี้ ก้าวนี้ของพวกเราผิดพลาดแล้ว มีคำพูดหนึ่งของท่านพ่อที่เคยกล่าว ท่านยังคงจำได้หรือไม่? การใจร้อนรีบเร่งต้องการความสำเร็จในทันทีนั้น ก็ตามมาด้วยความเสี่ยงที่จะล้มเหลวเช่นกัน ท่านพ่อกู่เฉิงตงที่เป็นบุคคลอันดับหนึ่ง ยังไม่คิดรวบรวมแผ่นดินทั่วหล้าเข้าด้วยกัน ใต้สวรรค์แห่งนี้นั้นมีอะไรที่ลึกล้ำ ครั้งนี้พวกเราพลาดแล้ว เฮ้อ!" อ๋องไท่จงที่กล่าวพลางทอดถอนใจ.

กู่เจิ้งอี้ที่ลุกขึ้น ร่างกายของเขาที่เคลื่อนที่หายไปจากห้องอักษรในทันที ปล่อยให้อ๋องไท่จงทอดถอนใจ.

ทวีปศักดิ์สิทธิ์ทิศตะวันออก สุสานของกู่เฉิงตง กู่เจิ้งอี้ที่เดินทางมายังสถานที่ดังกล่าว.

"คารวะฝ่าบาท ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"เหล่าองค์รักษ์ที่แสดงความเคารพ.

กู่เจิ้งอี้ที่โบกมือ ทุก ๆ คนที่ถอยห่างออกไปในทันที.

กู่เจิ้งอี้ที่อยู่ด้านหน้าสุสานของกู่เฉิงตง นิ่งเงียบอยู่นานเหมือนกัน.

"ท่านพ่อ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า ท่านพ่อ!"อารมณ์ของกู่เจิ้งอี้ที่สั่นไหวไม่ธรรมดา.

"ทุก ๆ คนต่างก็บอกว่าข้าเหมือนท่าน เหมือนท่านตลอด ข้าเหมือนท่านรึ? ข้าไม่ใช่ข้ารึ? ข้าคือกู่เจิ้งอี้ ไม่ใช่กู่เฉิงตง เพื่อให้เป็นไปตามที่ทุกคนต้องการ ข้าที่อดทนมาตลอด ข้าต้องทำมันให้สำเร็จ ข้าที่นำพาต้าหยง ทำให้ต้าหยงเป็นราชวงศ์ที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่มีใครเทียบได้ ต้องไม่มีใครเทียบได้!"กู่เจิ้งอี้ที่คำรามออกมาเสียงดัง.

"ทำไม ทำไมท่านถึงถูกตลอด ข้าทำผิดอย่างงั้นรึ? เพียงแค่ต้องการพิสูจน์ว่าข้าทำถูก!"

"แต่แล้ว ทำไม? ทำไมถึงไม่ให้โอกาสข้า ทำไม? หยินโหลวหรี่ถึงทรยศ เผ่าพยัคฆ์ถึงตีจาก อาวุโสเทียนทรยศ ทำไมต้าฉินถึงได้แข็งแกร่งขนาดนั้น? ทำไมเซียนสวรรค์และสิบเซียนปฐพีถึงได้ตกตายไปในทันที ทำไมถึงไม่ให้โอกาสกับข้า!"

กู่เจิ้งอี้ที่ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง.

ภายในใจของกู่เจิ้งอี้นั้นเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ความหดหู่ที่ลึกล้ำ ทำไมถึงได้เป็นเช่นนี้? กับแผนการที่สมบูรณ์แบบ ทำไมตอนนี้มันกลายเป็นว่ามีจุดอ่อนเต็มไปหมด ทำไม? ทำไมกู่เฉิงตงถึงถูกตลอด แล้วเขาเป็นคนผิดอย่างงั้นรึ?

ดวงตาของกู่เจิ้งอี้ที่เปลี่ยนเป็นสีแดงซ่าน กู่เจิ้งอี้ไม่ยินดีที่จะยอมรับ ไม่ต้องการยอมรับเลย.

"วันนี้ข้าพ่ายแพ้ ท่านคอยดู สักวันหนึ่ง ข้าจะทำให้ทั่วโลกยอมรับข้า รู้จักข้าในนามกู่เจิ้งอี้ ข้านั้นไม่ใช่กู่เฉิงตง ข้ากู่เจิ้งอี้จะต้องประสบความสำเร็จด้วยตัวเองได้อย่างแน่นอน!"กู่เจิ้งอี้ที่จับจ้องมองไปยังป้ายวิญญาณ.

....................

10 ปีหลังจากนั้น.

ราชวงศ์สวรรค์ต้าหยงก็ล่มสลายโดยสมบูรณ์ ถูกต้าเจิ้งและต้าฉินแบ่งแยกดินแดนไป เมื่อพวกเขายกทัพเข้าใกล้เมืองหลวง เซิ่งซ่างกู่เจิ้งอี้ กู่ไท่จงและเหล่าคนสำคัญต่างได้หายตัวไปทั้งหมด.

และแล้วทวีปแห่งนี้ก็ได้เปลี่ยนไปอีกครั้ง เมื่อต้าเจิ้งและต้าฉินแบ่งแยกดินแดนของต้าหยงไป วาสนาแผ่นดินของทั้งสองราชวงศ์ ทำให้วาสนาพวกเขาเพิ่มขึ้นมากมาย โดยเฉพาะราชวงศ์ราชันย์เวลานี้มีวาสนามากมายมากยิ่งกว่าราชวงศ์สวรรค์สะอีก.

นับจากนี้ ต้าเจิ้ง ต้าฉินและต้าสุ่ย พวกเขากลายเป็นสามมหาอำนาจของทวีปศักดิ์สิทธิ์ไปในที่สุด ต้าเจิ้งและต้าสุ่ยมีแผ่นดินคนล่ะ 30 %  ส่วนต้าฉินครองแผ่นดิน 40%.