Chapter 717 อดีตประมุขที่แข็งแกร่งผิดธรรมดา.
ชายที่มีผิวดำจนผิดปรกตินั่นก้าวเดินออกมา ร่างกายที่ไม่เผยกลิ่นอายอะไรออกมา ดูไร้ซึ่งพลัง ทว่า เมื่อทุกคนจดจ้องมอง กลับรู้สึกราวกับถูกจับจ้องมองดูจากเทพสวรรค์ ภายในใจที่รู้สึกหวาดกลัวจนตัวสั่นไปจนถึงจิตวิญญาณ.
เขาเป็นใคร? แทบจะทุกคนที่จับจ้องต่างรู้สึกหวาดกลัวหวั่นเกรง.
หลังจากที่หนี่ปู่ซาจดจ้องชายคนดังกล่าว ต้องขมวดคิ้วแน่นเลยทีเดียว.
"แม่ทัพจ้าว ระวังคนผู้นี้ คนผู้นี้อันตราย อันตรายมาก!"หนี่ปู่ซาที่ขมวดคิ้วรู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาในทันที.
จ้าวโส่วเซี่ยงพยักหน้า พร้อมกับโบกมือ ให้ทัพทั้งหมดถอยออกมา.
ที่ไกลออกไปนั้น เซียนปฐพีสองคนที่จดจ้องมองชายผิวดำที่ก้าวออกมานั้น ดวงตาของพวกเขาประหลาดใจและลังเลใจ ถึงแม้นว่าร่างกายของพวกเขาจะถูกคำสาป แต่ก็ต้องระงับความโกรธและหวาดกลัวเอาไว้.
ชายผิวดำที่ก้าวออกมาก้มหน้าจ้องมองอาวุโสเทียนที่คุกเข่าลงอยู่ด้านหน้า.
ที่ไกลออกไปนั้น เทียนจี้จื่อที่นำม้วนภาพ ๆ หนึ่งออกมาในทันที.
เทียนจี้จื่อที่จ้องมองชายผิวดำ เทียบกับภาพในมือของเขา เหมือนมาก ชายคนนี้ เหมือนจนคิดว่าเป็นคน ๆ เดียวกัน.
อย่างไรก็ตามยังมีสิ่งที่ต่างออกไปอยู่เล็กน้อย ผิวสีดำจนผิดปรกติ ไม่เช่นนั้นคงดูเหมือนกันจนแยกไม่ออก คนในภาพผิวเดิมของเขานั้นจะออกสีแดงเงา และที่หน้าผากนั้นไม่มีอัญมณีที่เหมือนกับดวงตะวันขนาดเล็กฝังอยู่ นอกจากนี้รูปร่างในภาพก็ไม่ได้ผอมถึงขนาดนั้น.
แม้นว่าจะมีส่วนที่ต่าง แต่หากมองโดยรวมก็เหมือนกันทั้งหมด.
เทียนจี้จื่อที่สูดหายใจลึก สูดหายใจเข้าอย่างรวดเร็ว.
"หนึ่งแสนปีมาแล้ว? ประมุขตระกูลเทียนภพหยาง ประมุขตระกูลเทียนรุ่นก่อน เทียนเสิ่นจื่อ?"เทียนจี้จื่อที่กลืนน้ำลายไม่อยากเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย.
ผ่านมาหนึ่งแสนปี? อดีตประมุขรุ่นก่อน? เทียนเสิ่นจื่อ?
เทียนจี้จื่อที่ถอยหลังด้วยความตกใจ หัวใจของเขาที่เต้นไปมาไม่เป็นจังหวะ ดวงตาเบิกกว้างกลมโต.
"เป็นไปได้อย่างไร? เป็นไปได้ด้วยรึ? หนึ่งแสนปีมาแล้ว ทำไมโลกใบเล็กไม่ได้ขับเขาออกไปอย่างงั้นรึ? ทำไม? หรือว่าเขาไม่ได้เป็นเซียนกัน? เป็นไปไม่ได้ เทียนเสิ่นจื่อผู้นี้ คือบุคคลอันดับหนึ่งของโลกใบนี้ ในวันนั้นเขาคือคนที่แข็งแกร่งที่สุด ไม่มีทางที่จะเป็นได้แค่มนุษย์ เป็นไปไม่ได้!"เทียนจี้จื่อที่หวาดผวาไม่อยากเชื่อ.
เทียนเสิ่นจื่อ สายตาที่จับจ้องมองไปยังอาวุโสเทียน กล่าวออกมาเบา ๆ "ปัจจุบันเจ้าคือประมุขของตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ?"
เสียงที่น่าเกรงขามของเทียนเสิ่นจื่อไม่ได้ดังนัก หากแต่ราวกับว่าทะลวงเข้าไปในจิตสำนึกของทุกคน.
"เป็นมัน เป็นมันที่สาปพวกเรา เหล่าป้า ฆ่ามันซะ! ฆ่ามันแล้ว ก็จะสลายคำสาปได้."เซียนปฐพีคนหนึ่งที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"ฆ่า!!"เซียนปฐพีทั้งสองที่คำรามเสียงดังพร้อมกับพุ่งตรงออกไป.
จิตสังหารที่รุนแรง โถมกระหน่ำไปยังร่างของเทียนเสิ่นจื่อ.
เทียนเสิ่นจื่อขณะที่กำลังถามคำถามกับอาวุโสเทียน ทันใดนั้นจิตสังหารที่พุ่งเข้ามา เทียนเสิ่นจื่อที่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาสีแดงของเขาที่จ้องมองเซียนปฐพีทั้งสอง.
"กึก!"
เซียนปฐพีทั้งสองที่หยุดนิ่ง ขยับไม่ได้ ร่างกายชะงักถูกตรึงเอาไว้กลายเป็นศิลา เพียงแค่การจ้องมองทำให้พวกเขาไม่สามารถขยับได้ ทำไม? ทำไมเป็นเช่นนี้? ในโลกใบเล็กมีอสุรกายเช่นนี้ด้วยอย่างงั้นรึ?
เซียนปฐพีทั้งสองที่แข็งค้างร่วงหล่นกระแทกศิลาบนพื้น.
"โครม!"
ทันทีที่เซียนปฐพีทั้งสองร่วงหล่นลงบนพื้น ก็แตกโพละ ราวกับเป็นเป็นแผ่นกระเบื้องที่หล่นกระแทกของแข็ง กลายเป็นเศษซากไปในทันที.
หัวใจของทุกคนที่กลายเป็นเย็นเยือบ ขนทั่วร่างลุกชูชัน.
"สาปให้เป็นศิลา? วิชาเนตรอย่างงั้นรึ?"หนี่ปู่ซาที่กลืนน้ำลายคำโต.
คาดไม่ถึงเลยว่าเซียนปฐพีทั้งสองจะกลายเป็นหินในทันที เป็นพลังที่น่าสะพรึงอะไรขนาดนี้ เซียนปฐพี นั่นคือเซียนปฐพี บรรพชนตระกูลเทียนอย่างงั้นรึ? อสุรกายชรานี่คือใครกัน?
ที่ไกลออกไปนั้นเทียนจี้จื่อใบหน้ากระตุกหวั่นเกรงขึ้นมาเช่นกัน เขาที่ม้วนเก็บภาพช้า ๆ .
ในเวลาเดียวกันนี้ ที่เมืองหลวงของราชวงศ์สวรรค์ต้าหยง ตำหนักแห่งหนึ่งที่ซือหม่าเขออาศัยอยู่ หยกสัญญาณของเซียนปฐพีสี่คนที่วางเรียงกัน.
"ปัง ปัง!"
หยกสัญญาณชีวิตสองอันระเบิดดังสนั่น ดวงตาของซือหม่าเขอที่ลืมตาขึ้น จดจ้องมองไปยังตำแหน่งของหยกสัญญาณ.
"สองคนอย่างงั้นรึ? ใครสังหารผู้ใต้บังคับบัญชาของข้า!"ซือหม่าเขอที่คำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว.
ตอนนี้ยังเหลือหยกชีวิตเพียงแค่สองอันเท่านั้น ซือหม่าเขอที่หยิบหยกสัญญาณก้าวออกจากตำหนัก ไม่รีรอพุ่งตรงไปยังทิศทางของเทือกเขาเทียนเซี่ยในทันที.
บนตำหนักที่ผุดขึ้นมาจากเทือกเขาเทียนเซี่ย.
"ลูกหลานอกตัญญู ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย อาวุโสเทียนคารวะบรรพชน!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย? ประมุขล่ะ?"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"หนึ่งแสนปีที่แล้ว หลังจากที่ยอดฝีมือเทียนเสิ่นจื่อได้หายไป ตระกูลเทียนก็ถดถอยตกต่ำมาตลอด ประมุขที่ส่งต่อมานั้นก็หายไปไม่รับรู้ว่าอยู่ส่วนไหนของโลก ตอนนี้ตระกูลเทียนมีเพียงเทือกเขาเทียนเซี่ยที่เป็นสุสานของบรรพชนเท่านั้น!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
อาวุโสเทียนไม่รู้เช่นกันว่าภายในสุสานบรรพชนนั้น จะยังมีบรรพชนที่ยังมีชีวิตอยู่ บรรพชนตระกูลเทียน? เช่นนั้นตระกูลเทียนก็มีโอกาสฟื้นฟูกลับมารุ่งโรจน์เหมือนกับหนึ่งแสนปีที่แล้ว ตระกูลเทียน! ตระกูลเทียนที่รุ่งโรจน์ที่สุดเมื่อแสนปีที่แล้ว.
"เทียนเสิ่นจื่อ? ประมุขหายไป? ตระกูลตกต่ำอย่างงั้นรึ?"เทียนเสิ่นจื่อที่หลับตาครุ่นคิด.
"ใคร่ขอถามนามบรรพชน!"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาในทันที.
"ข้าเทียนเสิ่นจื่อ!"เทียนเสิ่นจื่อที่กล่าวออกมาเบา ๆ
เทียนเสิ่นจื่อ? อาวุโสเทียนที่อ้าปากค้าง จดจ้องมองไปยังเทียนเสิ่นจื่อ แสดงความเคารพออกมาในทันที.
"ตราสวรรค์ล่ะ?"เทียนเสิ่นจื่อที่สอบถามออกไป.
"ได้หายไปพร้อมกับสายโลหิตของประมุขแล้ว ไม่รู้เลยว่ายังมีสายโลหิตของประมุขคงอยู่หรือไม่!"อาวุโสเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"อืม!"เทียนเสิ่นจื่อพยักหน้า.
เทียนเสิ่นจื่อที่ใช้นิ้วชี้แตะไปที่หน้าผากที่อัญมณีรูปดวงอาทิตย์ ก่อนที่มันจะส่องประกายแสงขึ้นที่ปลายนิ้ว เทียนเสิ่นจื่อที่ชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้า.
พริบตาเดียวกันนั้น ทุกคนที่เห็นมันส่องประกายแสงสีทองกระเพื่อมออกไปรอบ ๆ เป็นระลอกคลื่นใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น วงแสงที่กระเพื่อมออกไปนั้นขยายออกไปเรื่อย ๆ จนทุกคนไม่สามารถมองเห็นได้ว่ามันยืดยาวไปถึงใหน.
"แฮกก ๆ ๆ !"
หนี่ปู่ซาที่สูดหายใจที่เย็นยะเยือบเข้ามา แววตาที่หวาดกลัวอย่างที่สุด.
"เขากำลังทำอะไร?"จ้าวโส่วเซี่ยงที่กล่าวออกมาด้วยความสงสัย.
"เขา เขา ค้นสวรรค์!"หนี่ปู่ซาที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางตื่นตกใจ.
"อะไร?"จ้าวโส่วเซี่ยงที่ไม่เข้าใจ.
"นี่คือสุดยอดสัมผัสเทวะที่เชื่อมต่อกับฟ้าดิน เป็นวิชาที่ใช้ค้นหาทุกสรรพสิ่งทั่วโลกแห่งนี้!"หนี่ปู่ซาที่กลืนน้ำลายคำโตลงคอ.
"สุดยอดสัมผัสเทวะที่ค้นหาทุกสรรพสิ่งได้ในโลกใบนี้อย่างงั้นรึ?"จ้าวโส่วเซี่ยงยังไม่เข้าใจ.
"เป็นวิชาที่แหกกฎเกณฑ์ ที่ใช้ในการค้นหาสิ่งที่ต้องการในโลกใบนี้ เป็นสัมผัสเทวะที่ใช้ตรวจสอบทุกอย่างในโลกใบเล็ก!"หนี่ปู่ซาที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ.
"ค้นทุกที่ในโลกใบเล็กอย่างงั้นรึ?"หยินโหลวหรี่ที่เงียบมาตลอดเอ่ยปากออกมาด้วยเช่นกัน.
นี่มันอสุรกายชรา? ที่มีพลังเกินจิตนาการ? ก่อนหน้านี้ที่บอกว่ากู่เฉินตงผิดปรกติไม่ธรรมดา แต่กลายเป็นว่าในภพหยางนั้นยังมีอสุรกายชราที่เหนือยิ่งกว่าอยู่อย่างงั้นรึ?
เทียนจี้จื่อที่ยืนอยู่ที่ไกลออกไป ทั้งตื่นเต้น หวาดผวา หวั่นเกรงพร้อม ๆ กัน นี่คือตระกูลเทียนภพหยางอย่างงั้นรึ?
ตระกูลเทียนของภพหยางร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ? สามารถที่จะใช้ค้นสวรรค์ที่เป็นสุดยอดสัมผัสเทวะที่ค้นหาทุกสิ่งทุกอย่างทั่วโลกได้? เทียนเสิ่นจื่อไม่ธรรมดาแล้ว.
ร้ายกาจ น่ากลัว มีพลังที่ควบคุมพลังฟ้าดินไร้ที่สิ้นสุดได้.
..
ราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้ง ภายในตำหนักที่พักแห่งหนึ่งของสวนสวรรค์ลอยฟ้าหลิงเซียว.
"จงซาน เจ้าดูนี่ ดูนี่เร็วเข้า ตราสวรรค์? มันส่องแสงสีทองด้วยล่ะ?"เทียนหลิงเอ๋อที่กุมตราสวรรค์ด้วยความประหลาดใจพร้อมกับนำมาให้กับจงซานดู.
ตราสวรรค์ในเวลานี้ ส่องประกายแสงสีทองสว่างจ้าอย่างน่าแปลกประหลาด และดูเหมือนว่าจะสั่นเล็กน้อยด้วย.
จงซานที่รู้สึกประหลาดใจ พร้อมกับกุมมือของเทียนหลิงเอ๋อที่กำลังจับตราสวรรค์อยู่.
ทันใดนั้น ตราสวรรค์ก็ปะทุแสงสีทองสว่างจ้าปกคลุมจงซานและเทียนหลิงเอ๋อ คนทั้งสองที่มีแสงสีทองคลุมเอาไว้เป็นลูกบอลสีทอง.
จงซานที่ต้องขมวดคิ้วไปมา.
"เหล่าเย่!"เป่าเอ๋อที่อุทานออกมา ขณะที่ยืนมือออกไปห่างออกไปไม่ถึงคืบ.
จงซานที่ไม่รู้ถึงจิตสังหาร บัวหงหลวนบนหน้าผากเองก็ไม่ได้เปลี่ยนสี.
"ไม่ต้องห่วงข้า!"จงซานที่เอ่ยออกมา.
ทันทีที่กล่าวจบ.
"ครืนนนนนน!"
แสงสีทองที่ปกคลุมจงซานและเทียนหลิงเอ๋อนั้นก็พุ่งกระแทกหลังคา ขึ้นสู่ท้องฟ้า พุ่งตรงไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือเคลื่อนที่ด้วยความเร็วหายไป.
ตราสวรรค์ที่ปล่อยพลังและนำพาจงซานและเทียนหลิงเอ๋อออกมา มันกำลังพาพวกเขาพุ่งตรงไปยังทิศทางของยอดเขาเทียนเซี่ย.
เทียนเสิ่นจื่อที่อยู่ไกลเป็นอย่างมากกลับสามารถเรียกตราสวรรค์ได้อย่างงั้นรึ? ดูเหมือนว่าจะคล้าย ๆ กับอสุรกายชราที่อยู่ในแดนเทพอมตะ ในครั้งนั้นชุดกระบี่สังหารเซียนที่อยู่ไกลออกมายังสามารถเรียกกลับคืนได้.
จงซานที่ถูกพลังอะไรบางอย่างนำไปอย่างงั้นรึ?
เป่าเอ๋อที่ตื่นตกใจ หวาดผวากับเรื่องที่เกิดขึ้นเช่นกัน.
"เจี่ยเจี๋ย! จงซานจะเป็นไรหรือไม่?"เป่ยชิงซือที่กุมมือของเป่าเอ๋อเอาไว้.
เป่าเอ๋อที่ตื่นตระหนก เป่ยชิงซือที่กุมมือนางไว้ ก่อนที่นางจะสงบสติได้ พร้อมกับเร่งรีบสั่งการออกมานอกตำหนักทันที "เร็วเข้า รีบไปแจ้งตี้เสวียนชา เร็วเข้า!"
"ขอรับ!"ผู้ใต้บังคับบัญชาด้านนอกที่รับคำในทันที.
จากนั้นไม่นานจงซานจากไปแล้ว หลังจากที่ตี้เสวียนชาได้รับข้อมูล ก็มาพบกับหวงโหวทั้งสอง หลังจากรับรู้เรื่องที่เกิดขึ้นแล้ว ไร้ซึ่งลังเล ตี้เสวียนชาที่เหินฟ้าพุ่งตรงไปยังทิศตะวันออกเฉียงเหนือในทันที.
"เจี่ยเจี๋ย จงซานจะปลอดภัยใช่ไหม?"เป่ยชิงซือที่เต็มไปด้วยความกังวล.
"ไม่เป็นไร เหล่าเย่ ก่อนที่จะจากไปกล่าวออกมาว่า ข้าไม่เป็นไร รับรองว่าต้องไม่เป็นไร เขาต้องปลอดภัยแน่นอน!"แม้นว่าเป่าเอ๋อจะร้อนรน ทว่าก็ยังแสดงท่าทางสุขุมออกมา.
.............
ราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน เมืองเซียนหยาง ท้องพระโรง.
"ฝ่าบาท แม่ทัพไป๋ฉีได้รับชัยชนะ.........!"หลี่ซือขณะกล่าวรายงาน.
หยิงที่กำลังรับฟัง ทันใดนั้น หยิงก็หยุดนิ่ง หลี่ซือที่ตื่นตกใจ หยุดนิ่งไม่กล่าวอะไรออกมาเช่นกัน.
"พรึบ!"
หยิงที่ลุกขึ้นยืนในทันที จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าที่เงียบสงบ จดจ้องมองเมฆวาสนาที่ปกปิดผืนฟ้า สายตาของเขาที่หรี่เล็ก.
หยิงที่ก้าวออกมาจากห้องโถง.
เหล่าเสนาธิการที่หยุดลงจดจ้องมองหน้ากันและกันด้วยท่าทางงงงวย ฝ่าบาท? ฝ่าบาทเป็นอะไรถึงได้ออกไปในทันทีทันใดกัน?
"เซียนเซิงลู่ ท่านสัมผัสได้หรือไม่?"หลี่ซือที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
"พลังของข้ายังไม่ฟื้นคืนมาหมด เจ้าฟื้นฟูกลับมามากกว่าข้า ความจริงแล้วเกิดอะไรขึ้น?"ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วสอบถามออกไป.
"สุดยอดสัมผัสเทวะ ที่ปกคลุมทั่วหล้า ค้นสวรรค์!"หลี่ซือที่สูดหายใจที่เคร่งขรึมออกมา.
ได้ยินคำพูดของหลี่ซือแล้ว ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"มีคนแข็งแกร่งขนาดนี้ในโลกใบนี้ด้วยรึ?"ลู่ปู้เหว่ยที่ขมวดคิ้วแน่น.
...........
บนยอดเขาเทียนเซี่ย.
หลังจากที่เทียนเสิ่นจื่อชี้นิ้วขึ้นไปบนท้องฟ้า พร้อมกับใช้ทักษะค้นสวรรค์ ค้นทุกพื้นที่ทั่วโลกใบนี้ สายตาก็มองไปรอบ ๆ .
บนยอดเขาที่อยู่ไม่ไกลออกไป เทียนจี้จื่อราวกับรับรู้ว่า เทียนเสิ่นจื่อรับรู้ตัวตนของเขาแล้ว ทันใดนั้นเขาจึงได้ออกมาจากที่ซ่อนพร้อมกับบินตรงไปยังทิศทางของเทียนเสิ่นจื่อ.
"เทียนจี้จื่อ?"หยินโหลวหรี่ที่อุทานออกมาด้วยความตกใจ.
หยินโหลวหรี่คาดถึงเลยแม้แต่น้อยที่จะพบเทียนจี้จื่อในภพหยาง เป็นไปได้อย่างไร? เขามาภพหยางได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าตระกูลเทียนภพหยินและภพหยิงตัดขาดกันหรอกรึ? ไม่เช่นนั้นหลายพันปีมานี้พวกเขาคงจะไปมาหาสู่กันแล้ว.
เทียนจี้จื่อที่บินตรงมาอยู่ไม่ไกลจากอาวุโสเทียน.
ดวงตาสีแดงฉานของเทียนเสิ่นจื่อที่จับจ้องมองเทียนจี้จื่อ รอคอยให้เขาพูดออกมา.
เทียนจี้จื่อที่อยู่ไม่ไกลแสดงความเคารพออกมา.
"อดีตประมุขภพหยิน เทียนจี้จื่อคารวะบรรพชนภพหยาง!"เทียนจี้จื่อที่โค้งคำนับขณะพูด.