Chapter 715 สงครามบนเทือกเขาเทียนเซี่ย.
"สุสานบรรพชน? เจ้าคิดว่าสงครามเป็นการเล่นของเด็ก ๆ รึอย่างไร? เพราะว่าเป็นสุสานบรรพชนของเจ้าทำให้พวกเราจะต้องหลีกเลี่ยงอย่างงั้นรึ?"
สองเซียนปฐพีที่แสดงท่าทางอหังการจดจ้องมองอาวุโสเทียนอย่างเหยียดหยัน อาวุโสเทียนที่มีเพียงระดับสวรรค์แท้ขั้นที่สองไม่อยู่ในสายตาของพวกเขาอย่างแน่นอน.
อาวุโสเทียนที่จ้องมองอย่างเย็นชาไปยังเซียนปฐพีทั้งสอง ก่อนที่จะไม่สนใจต่อไป พร้อมจดจ้องมองไปยังหวนถูหลง.
"จอมพล ท่านมีความเห็นอย่างไร?"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
หวนถูหลงจดจ้องมองแผนที่ ส่ายหน้าไปมา "บนยอดเขาเทียนเซี่ยนั้น สามารถใช้เป็นป้อมปราการได้ หากว่าราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งใช้สถานที่ดังกล่าวเป็นชัยภูมิเพื่อต่อต้านเราล่ะก็ พวกเราจะเสียหายอย่างหนัก ไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงพื้นที่ดังกล่าวได้."
การปฏิเสธของหวนถูหลงนั้น ทำให้อาวุโสเทียนรู้สึกไม่ดี สายตาที่เย็นชาจดจ้องมองหวนถูหลง ขณะที่เขาก้าวออกมาจากค่าย จดจ้องมองค่ายทหารทั้งหมด.
บนเทือกเขาเทียนเซี่ยในเวลานี้ มีกองทัพเข้ามาตั้งเรื่อย ๆ ทัพของต้าเจิ้งและทัพของต้าหยง ตอนนี้ได้นำทัพคนละด้านเตรียมจะเปิดฉากการต่อสู้กันแล้ว.
ผู้บัญชาการของสองราชวงศ์ หลังจากที่คุมเชิงกันมาตลอด ดูเหมือนว่าทัพใหญ่นี่จะเป็นการประจันหน้ากันครั้งแรก.
ผู้บัญชากรทัพของต้าหยง หวนถูหลง!
ผู้บัญชากรทัพของต้าเจิ้ง จ้าวโส่วเซี่ยง!
ดูเหมือนว่าการรบในครั้งนี้จะต้องเกิดขึ้นที่เทือกเขาเทียนเซี่ยอย่างแน่นอน ทัพของทั้งสองเวลานี้กำลังจับจ้องกันและกัน เตรียมเข้าประจัญบานในไม่ช้า.
ค่ายใหญ่ต้าเจิ้ง ภายในห้องโถง.
หนี่ปู่ซาจดจ้องมองไปยังจ้าวโส่วเซี่ยง.
"แม่ทัพจ้าว มีจิตสังหารที่หนักหน่วงรุนแรงจริง ๆ หลายปีมานี้ ภายในถ้ำร้อยสวรรค์นับว่าเก็บเกี่ยวผลประโยชน์มาได้ไม่น้อย!"หนี่ปู่ซากล่าวทอดถอนใจ.
"ด้วยความกรุณาของฝ่าบาท ทำให้ข้าได้มีวันนี้."จ้าวโส่วเซี่ยงที่กล่าวไม่ยโสและไม่ถ่อมตัว.
"ฝ่าบาทได้มอบคำพูดมามอบให้กับเจ้า!"หนี่ปู่ซาที่กล่าวออกมาในทันที.
จ้าวโส่วเซี่ยงที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.
"ฝ่าบาทกล่าวว่าแม่ทัพจ้าวไม่เพียงแต่กำราบหัวใจตัวเองเท่านั้น จิตสังหารยังไม่เพียงพอ ยังเทียบกับไป๋ฉีต้าฉินที่ไม่ได้ใช้ถ้ำร้อยสวรรค์ ไป๋ฉีนั้นสังหารคนอย่างน้อย หมื่นล้านคน แม่ทัพจ้าวยังมีเวลาไม่พอ ดังนั้นขอให้แม่ทัพจ้าวนั้นใช้โอกาสในการรบครั้งนี้ให้ดี."
"หมื่นล้านคนอย่างงั้นรึ?"จ้าวโส่วเซี่ยงที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ข้าเองก็ไม่รู้ว่าฝ่าบาทเอาข้อมูลนี้มาจากใหน ทว่าข้าคิดว่าฝ่าบาทไม่ได้แจ้งข้อมูลปลอมต่อเจ้าอย่างแน่นอน!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"อืม!"จ้าวโส่วเซี่ยงพยักหน้า แววตาที่ดูเงียบงัน.
"หนึ่งเดือนจากนี้ กองทัพทั้งสองที่จะเข้าปะทะกันอย่างเป็นทางการ เจ้ารับผิดชอบจัดการกับผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยอีกฝั่งก็แล้วกัน!"จ้าวโส่วเซี่ยงกล่าว.
"อืม!"
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น บนยอดเขาแห่งหนึ่ง.
เทียนจี้จื่อที่ปิดบังกลิ่นอายของตัวเองเอาไว้ จับจ้องมองไปยังบนยอดเขาสูงแห่งหนึ่ง.
"สุสานบรรพชนตระกูลเทียนรึ? สุสานมีชีวิต? สถานที่แห่งนี้กำลังจะเป็นสนามรบของสองราชวงศ์ ดูเหมือนตระกูลเทียนของภพหยางจะไม่มีใครจดจำได้แล้วสินะ แม้แต่สุสานบรรพชนยังไม่แม้แต่อยู่รอดปลอดภัยได้!"เทียนจี้จื่อที่หรี่ตาจ้องมอง.
ที่ไกลออกไปนั้นบนเทือกเขา ที่กำลังจะกลายเป็นสนามรบ.
ทัพขนาดใหญ่ที่ประจำอยู่ทางใต้และทางเหนือ.
ทิศเหนือ เสียงคำรามของทัพขนาดใหญ่ดังกึกก้องไปทั่ว ทัพของราชวงศ์สวรรค์ต้าหยงที่แผ่จิตสังหารที่รุนแรงออกมา พร้อมที่จะตัดสินเป็นตายเรียบร้อยแล้ว.
หวนถูหลงที่ยืนอยู่เด่นเป็นสง่า พร้อมกับถือดาบยักษ์สีทอง จ้องมองไปยังพื้นที่ไกลออกไป.
ที่ด้านข้างของหวนถูหลงมีเซียนปฐพีสองคนที่ยืนอยู่ด้วย.
ฝ่ายตรงข้าม ทัพของต้าเจิ้ง.
หมาป่านับหมื่นตน พร้อมกับนักรบถือทวน ซึ่งเป็นทัพทวนเหล็กนั่นเอง.
จ้าวโส่วเซี่ยงที่ถือทวนเหล็ก ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความฮึกเหิมจดจ้องมองไปยังหวนถูหลง ทว่าในทัพหน้ามากมายนั้น ยังมีชายที่สวมชุดที่ดุดัน เผยกล้ามเนื้ออันใหญ่โต จื่อจุ้นเผ่าพยัคฆ์จากภพหยิน หยินโหลวหรี่นั่นเอง.
"จ้าวโส่วเซี่ยง?"หวนถูหลงที่กล่าวออกไปเสียงดัง.
จ้าวโส่วเซี่ยงที่ชี้ทวนไปด้านหน้า ทว่าไม่ได้กล่าวตอบออกไป.
"พวกไร้ซึ่งประสบการณ์ อย่าทำอะไรให้ขายหน้าดีกว่า เจ้าไม่คู่ควรกับข้า?"หวนถูหลงที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.
นี่ไม่ใช่ความอหังการอย่างแน่นอน ทว่ามันคือบทพูดเพื่อข่มขวัญฝ่ายตรงขาม การประจันหน้ากันระหว่างทัพทั้งสองนั้น การกล่าวยั่วแม่ทัพฝ่ายตรงขามนั้น เป็นการบั่นทอนจิตใจของทหารพวกเขาได้เป็นอย่างมาก ซึ่งหากประสบผลจะทำลายขวัญกำลังใจฝ่ายตรงขามและเพิ่มขวัญกำลังใจฝ่ายตนเองได้นั่นเอง.
"โต้เถียงไปก็ไร้ประโยชน์! เข้ามา ให้ข้าได้ประสบการณ์ ราชสวรรค์นับเป็นประสบการณ์ที่ดี!"จ้าวโส่วเซี่ยงกล่าวตอบ.
จ้าวโส่วเซี่ยงที่ลอยออกไป เต็มไปด้วยความอหังการมากล้นด้วยความกล้า ต้องการเปรียบการต่อสู้กับหวนถูหลง.
นี่คือเวทีของผู้บัญชาการ เป็นการลองเชิงการต่อสู้ระหว่างแม่ทัพ การต่อสู้นี้เป็นการเพิ่มหรือลดขวัญกำลังใจของแต่ละฝ่ายได้.
จ้าวโส่วเซี่ยงที่เหินลอยออกไปท้าทายหวนถูหลง.
เห็นภาพที่เกิดขึ้น หวนถูหลงตกใจเล็กน้อย จากข้อมูลของจ้าวโส่วเซี่ยง หวนถูหลงรู้ดี ก่อนหน้านี้เขาอยู่อาณาจักรหลานเหยี่ยน ก่อนจะเข้าร่วมต้าเจิ้ง เวลานั้นเขามีระดับก่อตั้งวิญญาณ นี่ผ่านมาไม่ถึงร้อยปี เขากล้าท้าทายตัวเขาแล้วรึ?
เมื่อครั้งเขามีชื่อเสียง นั้นแม้แต่ปู่ของจ้าวโส่วเซี่ยงยังไม่ประสีประสาด้วยซ้ำ.
กับการต่อสู้ในครานี้ หวนถูหลงไม่ได้คาดหวังอะไรเลย.
หวนถูหลงที่เหินขึ้นไปบนท้องฟ้า ทั้งสองที่ไม่ได้ใช้สัตว์ขี่ ต้องไม่ลืมว่าการต่อสู้ของทั้งสองนั้นเกินกว่าระดับสัตว์ขี่จะรับได้.
"เชิญ!"จ้าวโส่วเซี่ยงกล่าว.
"เชิญ!"หวนถูหลงที่แสดงท่าทางล้อเลียน.
ทัพหนึ่งล้านคนที่รอผู้บัญชาการ.
ทวนยาวของจ้าวโส่วเซี่ยง ทันใดนั้นราวกับปลดปล่อยปราณหอกมากมายนับไม่ถ้วนออกมา เหมือนกับอุกกาบาตลูกยักษ์ ที่ร่วงหล่นลงจากท้องฟ้า เป็นความเร็วที่น่าสะพรึง พุ่งตรงไปยังทิศทางของหวนถูหลงในทันที.
ทัพของต้าเจิ้งที่จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า ปราณหอกที่ปกคลุมท้องฟ้า ทำให้พวกเขาโลหิตพลุ่งพล่านได้เหมือนกัน.
หวนถูหลงที่ขมวดคิ้วเล็กน้อย ผิดคาด ความแข็งแกร่งของจ้าวโส่วเซี่ยงจะแตกต่างจากข้อมูลที่เขาได้รับมา.
ดาบของเขาที่ตวัดออกไป ปราณดาบมากมายที่พุ่งออกไปรับเช่นกัน คลื่นดาบที่ยกแผ่นดินขึ้นรับเสียงดังสนั่นหวั่นไหว.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม"
หอกของจ้าวโส่วเซี่ยง ปล่อยปราณหอกขนาดห้าร้อยจั้งพุ่งเป็นลำแสงตรงไปยังร่างของหวนถูกหลงที่ใช้ดาบสับลงมา.
พลังสองสายที่ฟาดฟันบนอากาศ ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยปราณหอกและปราณดาบ ฉีกอากาศเกิดเป็นประกายเป็นระยะบนอากาศ.
พลังของทั้งสองที่ฟาดฟัน ปะทะกันไปมาไม่หยุด เสียงดึงกึกก้องอบอวลไปทั่วท้องฟ้า.
"ตูมมมมม ตูมมมม ตูมมมมมม!"
เห็นเพียงแค่ประกายแสงเท่านั้น ไม่สามารถมองเห็นร่างของทั้งสองได้ ความเร็วของทั้งสอง และจิตสังหารที่ดุเดือดรุนแรง ปราณดาบและปราณหอกเต็มท้องฟ้า สว่างจ้าไปหมด ไม่มีใครสามารถมองเห็นเหตุการณ์ด้านในได้ชัดเจน.
ประกายแสงกลิ่นอายของหวนถูกหลงที่เป็นสีแดง ที่ส่องปกคลุมไปทั่วทุกแห่ง.
"เฮ้ เฮ้ เฮ้!"
เสียงคำรามของทัพต้าหยงที่ดังกึกก้องส่งเสียงเชียร์หวนถูหลง.
"ฆ่า!!"
กลิ่นอายของปราณหอก จ้าวโส่วเซี่ยงที่ส่งเสียงคำรามดังสนั่น จิตสังหารที่ลุกโชน พวยพุ่งโถมไปยังหวนถูหลงในทันทีเช่นกัน.
"เฮ้ เฮ้ เฮ้!"
เสียงของทัพต้าเจิ้งนั้นส่งเสียงดังลั่น ทำให้เลือดในกายรุ่มร้อนขึ้นมาเป็นอย่างมาก.
การเปรียบกำลังของแม่ทัพทั้งสองที่เต็มไปด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ การต่อสู้ที่หนักหน่วงรุนแรง ซึ่งส่งผลต่อขวัญกำลังใจของทหารเป็นอย่างมาก แต่ละคนที่ดวงตาแดงซ่าน ต้องการพุ่งเข้าหาทัพของอีกฝ่าย.
การต่อสู้ของทั้งสองที่ผ่านไปเป็นเวลาสองชั่วยาม ในเวลาเดียวกัน ทัพของทั้งสองจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ลุกโชน.
เวลาเดียวกัน รักษาการแม่ทัพที่ให้สัญญาณธงในทันทีเช่นกัน.
ทัพทั้งสองเข้าปะทะกัน.
"โฮกกกกกกกกกก!"
เสียงของหมาป่านับหมื่นที่คำรามออกมาเสียงดัง ทัพหมาป่าได้เคลื่อนที่แล้ว.
"ฆ่า!!!"
จิตสังหารของทัพต้าเจิ้งที่ลุกโชนพร้อมกับทัพของพวกเขาที่เคลื่อนทัพไปด้านหน้า.
"โฮกกกก!"
เสียงคำรามของพยัคฆ์ทัพต้าหยงก็เคลื่อนที่เช่นกัน.
"ฆ่า!!"
ทัพของต้าหยงที่เคลื่อนที่อย่างบ้าคลั่งเข้าหาทัพของต้าเจิ้ง.
ที่ไกลออกไปนั้น เซียนปฐพีสองคนยังไม่เริ่ม ทั้งคู่ที่จ้องมองหน้ากันและกัน.
"เจ้าพบว่าบนยอดเขานั้นเกิดเรื่องแปลกประหลาดหรือไม่?"เซียนปฐพีที่ขมวดคิ้วไปมาสอบถามออกมา.
"ใช่ที่ยอดเขานั่น ข้าจำได้อย่างชัดเจน ปราณดาบของหวนถูหลงได้ฟันลงไปพังทลายไปแล้ว มันฟื้นฟูกลับมาได้อย่างไร?"เซียนปฐพีอีกคนที่เผยท่าทางประหลาดใจ.
ขณะที่เซียนปฐพีทั้งสองกำลังเต็มไปด้วยความประหลาดใจนั้น ทัพทั้งสองก็เข้าประชิดกันที่สนามรบตรงกลาง แทบจะในทันทีที่จะเข้าปะทะกันนั้น.
"โฮกกกกกกกกกกก"
เสียงของพยัคฆ์ที่ดังสนั่น เสียงคำรามของพยัคฆ์ดังขึ้นนั้น มาจากฝั่งทัพของราชวงศ์ราชันย์ต้าเจิ้งอย่างคาดไม่ถึง.
เผ่าพยัคฆ์ที่วิ่งมานั้น หลายหมื่นพยัคฆ์ฝั่งต้าหยงหยุดก้าวในทันที.
กับสถานการณ์ที่คาดไม่ถึง และอยู่ในช่วงเวลาสำคัญ เผ่าพยัคฆ์ทั้งหมดหลุดการควบคุม.
หมาป่านับหมื่นทัพของต้าเจิ้ง ไม่ได้เข้าทำร้ายเผ่าพยัคฆ์ ทว่าได้วิ่งต่อไปด้านหน้า.
กองกำลังเคลื่อนที่เร็วของต้าหยง หมดสภาพไปในทันที กองกำลังเคลื่อนที่เร็วของต้าเจิ้งไม่จำเป็นต้องลงมือ เป้าหมายของพวกเขานั้นก็พุ่งตรงเข้าไปลึกที่สุดในทัพของศัตรู เพื่อสร้างความวุ่นวาย ทำให้ทัพใหญ่เกิดความโกลาหล ตั้งทัพไม่ได้.
หมาป่าทั้งหมื่นตนนั้น นับว่าสร้างผลกระทบเป็นอย่างมาก ไม่มีอะไรสามารถหยุดกองกำลังหมาป่าได้ กองกำลังเคลื่อนที่เร็วของต้าเจิ้งที่เข้าไปสร้างความวุ่นวายทำให้ทัพของต้าหยงเกิดความโกลาหล พลทหารเดินเท้าของต้าเจิ้ง ที่เร่งรุดเข้าจัดการ
จากนั้น สงครามก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก เดิมที่ทั้งสองฝั่งที่สูสี ตอนนี้กลายเป็นต้าเจิ้งที่บุกฝ่ายเดียว ทัพของต้าหยงที่เสียขบวน ยิ่งทำให้ขวัญกำลังใจของฝั่งต้าเจิ้งมีมากขึ้น.
"ฆ่า!!"
ทันทีที่สงครามเริ่ม การไล่สังหารก็ปรากฏขึ้น.
ที่ไกลออกไปนั้น เทียนจี้จื่อที่เผยท่าทางเหยียดหยัน.
สองเซียนปฐพีที่จับจ้องมองไปยังบนยอดเขาที่แปลกประหลาดนั้น ใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นจริงจังมากขึ้นและก็มากขึ้น.
"ไม่ได้การ ยอดเขานั้นผิดปรกติ."เซียนปฐพีที่ขมวดคิ้วไปมาอุทานออกมา.
"อาวุโสเทียน? นี่เขาทรยศอย่างงั้นรึ? เพื่อสุสานบรรพชน เขาถึงกับทรยศอย่างงั้นรึ?"เซียนอีกคนที่เผยจิตสังหารแผ่ออกมา.
"ยอดเขานั่น เป็นค่ายกลฮวงจุ้ย จะต้องทำลาย!"
"ข้าจัดการเอง!"
เซียนปฐพีคนหนึ่ง ที่บินฝ่าปราณหอกและปราณดาบไป กระบี่ยาวของเขาที่ชักขึ้น พร้อมกับฟันตรงไปยังยอดเขาสูงด้วยอำนาจที่ทรงพลังยิ่งใหญ่.
ปราณกระบี่ที่แข็งแกร่งนั้น แทบจะไม่กระพริบตา แสงสว่างจ้า เปลี่ยนรูปร่างเป็นกระบี่ด้ามยักษ์ ฟาดฟันลงไป เป็นพลังที่ปล่อยจากเซียนปฐพีนั่นเอง.
"พังทลายไปซะ
"ตูมมมมมมมมมมมมม!"
เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น ยอดเขาดังกล่าวสั่นไหวไปมา ทว่าเซียนปฐพีคนดังกล่าวที่ลอยกระเด็นออกไป ยอดเขาที่ปลอดภัยไร้ซึ่งรอยขีดข่วน.
ปลอดภัยไร้รอยขีดข่วน?
เทียนจี้จื่อที่ดวงตาหรี่เล็ก.
