Chapter 596 ยกระดับแบบก้าวกระโดด.

จงซานที่ใช้เวลาไม่นานบินตรงมายังที่พักของตี้เสวียนชา.

ภายในเกาะหมาป่าสวรรค์นั้น เป็นอาณาเขตของจงซาน แน่นอนว่าไม่มีอะไรที่ต้องเป็นกังวลเกี่ยวกับความปลอดภัย นอกจากนี้ด้วยพลังฝึกตนระดับจงซานเวลานี้ คนที่จะกำราบเขาจะต้องมีระดับสูงกว่าระดับราชันย์แท้ขั้นปลายขึ้นไปเท่านั้น และแน่นอนว่าคนเหล่านี้นั้นไม่ได้มีมากนัก น้อยมากที่จะเดินทางมาถึงเกาะแห่งนี้.

ผ่านไปครึ่งชั่วยาม จงซานก็มาถึงที่ด้านหน้าตำหนักของตี้เสวียนชา.

ตี้เสวียนชาที่ขมวดคิ้วจ้องมองจงซาน ไม่รู้ว่าจงซานมามีจุดประสงค์อะไร.

หากแต่เห็นขวดหยกในมือของจงซาน ตี้เสวียนชาถึงกับขนลุกตั้งชันทีเดียว! สิ่งนี้คืออะไร ทำไมสัมผัสได้ถึงอันตรายมากมายขนาดนี้กัน?

"ข้าต้องการให้เจ้าปกป้องข้า!"จงซานกล่าวออกมาตรง ๆ .

"ทะลวงระดับรึ?"ตี้เสวียนชาสอบถาม.

"อืม!"จงซานพยักหน้า.

ตี้เสวียนชาที่พยักหน้ารับ.

"ทว่า ไม่ใช่ที่นี่ ข้าต้องการสถานที่ไม่ได้ใช้แล้ว ทางที่ดีควรจะอยู่นอกเกาะหมาป่าสวรรค์ พื้นที่ที่ไม่มีสิ่งมีชีวิต."จงซานที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.

ตี้เสวียนชาตกใจเล็กน้อย ทว่าก็พยักหน้าไม่ได้ถามอะไรต่อ

จากนั้น ตี้เสวียนชาและจงซานก็เดินทางไปยังทิศใต้ ออกมาจากเกาะหมาป่าสวรรค์ บินออกไปราว ๆ หนึ่งวัน.

ด้วยความเร็วระดับตี้เสวียนชา การบินหนึ่งวัน ย่อมออกมาห่างไกลเป็นอย่างมาก.

สถานที่แห่งนี้เป็นเกาะร้าง ค่อนข้างใหญ่ ทว่าไม่มีสิ่งมีชีวิต ไม่มีแม้แต่พืชขึ้น พื้นที่รอบ ๆ เต็มไปด้วยศิลายักษ์รูปร่างต่าง ๆ มากมาย.

หลังจากที่จงซานเหาะลงไปยังเกาะดังกล่าว พร้อมกับนำตำหนักออกมา กางค่ายกล ส่วนตี้เสวียนชานั้นถอยห่างออกมาจากค่ายกล.

ตี้เสวียนชาในเวลานี้รู้สึกแปลกประหลาด จดจ้องมองไปยังขวดหยกในมือจงซาน มีอะไรอยู่ในนั้นอย่างงั้นรึ?

จงซานที่นั่งอยู่ในห้องโถง จ้องมองลงไปในขวดหยก.

นี่คืออสูรซือเนา เทพอสูรของโลกใบใหญ่ลำดับที่ 94.

นี่คือสิ่งมีชีวิตที่น่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก เมื่ออยู่ที่ภพหยินนั้น จงซานได้เห็นพลังของมันมากับตาแล้ว ซึ่งมีกิเลนเพลิง จากโลกใบใหญ่ที่เดินทางมายังโลกใบเล็กด้วย พลังความแข็งแกร่งของพวกมันนับว่าไร้เทียมทาน และอสูรซือเนาน่าหวาดกลัวและแข็งแกร่งกว่ากิเลนเพลิงสะอีก.

หากไม่เพราะว่าร่างแยกเงานั้นเปิดหลุมสังสารวัฏ ไม่มีทางที่เขาจะสามารถจับอสูรซือเนาได้ นอกจากนี้ แม้นว่าจะเปิดหลุมสังสารวัฏแล้วก็ตาม ยังไม่สามารถที่จะดูดเทพอสูรตนนี้ไปได้ทั้งหมด แม้แต่ด้วยวิญญาณของมันที่สลายหายไป คาดไม่ถึงเลยว่าเวลานี้มันก็ยังไม่ตาย?

อสูรซือเนานั้นแข็งแกร่งมาก ตราบเท่าที่มันล่วงหล่นลงบนพื้นดิน ก็จะสามารถฟื้นฟูความแข็งแกร่งกลับมาได้ ในเวลานี้เทพอสูรซือเนาอยู่ในสภาพร่างอ่อนแอ จงซานที่จ้องมองมันด้วยความตื่นเต้น.

สำหรับคนอื่นแล้วนี้ไม่ต่างจากหายนะภัยพิบัติที่เลวร้าย ทว่าต่อหน้าจงซานนี่คือสมบัติล้ำค่าชั้นยอด.

ภายในขวดหยก ดวงตาของอสูรซือเนาที่จ้องมองจงซานราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ แม้ว่าจะจับตัวมันได้ แม้นว่ามันจะสูญเสียงความแข็งแกร่งไป ทว่าอสูรซือเนาตอนนี้ยังไม่ได้แสดงความหวาดกลัวออกมา เพราะว่าตอนนี้มันมีเพียงจิตสำนึก แต่ก็ยังไม่ตาย อย่างน้อยก็สามารถบอกได้ว่าในโลกใบเล็กนี้ไม่มีใครสามารถทำให้มันได้รับบาดเจ็บได้ ตอนนี้แม้มันจะยังไม่สามารถหนีไปได้ ทว่าหากมันสามารถหล่นลงพื้นดินได้แล้วล่ะก็ พลังของมันก็จะกลับคืนมา.

จงซานที่สามารถนำมันมา แน่นอนว่าหาได้หวาดกลัวอสูรซือเนาแม้แต่น้อย.

จงซานที่จ้องมองลงไปยังขวดหยกขนาดเล็ก จงซานที่เผยยิ้มอย่างเย็นชา ก่อนที่จะค่อย ๆ เปิดฝาขวดออกมา.

ทันที่ที่ฝ่าขวดถูกเปิด อสูรซือเนาที่ชำเลืองมองออกไปเล็กน้อย.จากนั้นก็เผยสีหน้าแววตาตื่นเต้นดีใจ ใครกันที่แส่หาความตาย? คนผู้นี้ต้องการตกตายอย่างงั้นรึ?

อสูรซือเนาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ ร่างของมันที่กระโดดออกมาจากขวดหยก เตรียมพร้อมแทรกหล่นลงบนพื้นดินในทันที.

ทว่าขณะที่มันกำลังจะล่วงหล่นลงพื้นดินนั้น ทันใดนั้นก็พบกับบางสิ่งที่ว่างเปล่า.

อสูรซือเนาที่ค้างลอยอยู่กลางอากาศ.

อสูรซือเนาที่จับตาจ้องมองออกไป เห็นเพียงแค่ปากขนาดใหญ่ ในเวลาเดียวกัน อสูรซือเนาที่รู้สึกหนาวเย็นขึ้นมา งงงวย ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทว่าสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัว.

"สว๊วฟฟฟ!"เสียงกลืนกินปรากฏขึ้นมาในทันที.

รากสัมผัสเทวะของจงซานที่ถูกปล่อยออกมาในทันที แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ.

พริบตาเดียวเท่านั้น แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กลืนเทพอสูรซือเนา อสูรซือเนาที่เป็นอสุกายกินสมอง คงไม่คิดว่าวันนี้มันจะได้กลายเป็นอาหารบ้าง.

อสูรซือเนา เทพอสูรบรรพชนลำดับที่ 94 ของโลกใบใหญ่ ถึงแม้ว่าจะสูญเสียกายเนื้อ สูญเสียร่างวิญญาณ หากแต่เพียงแค่จิตสำนึกก็น่าหวาดกลัวแล้ว นี่คือตัวตนที่แม้แต่หลุมสังหารวัฏยังไม่สามารถจัดการได้ พลังงานที่อัดแน่นภายในร่างของมันนั้นมากมายมหาศาลเป็นอย่างมาก.

นอกจากนี้ จิตสำนึกของเทพอสูรซือเนานั้น เป็นพลังงานบริสุทธิ์คุณภาพสูง เกินกว่าจะพรรณนาถึงได้.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่กำลังกัดกลืนกินอสูรซือเนาอย่างเริงร่า.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่น่าเกรงขาม แม้ว่ามันจะต้องใช้เวลาย่อยกว่าครึ่งชั่วยาม จะต้องรู้ด้วยว่าก่อนหน้านี้การย่อยของวิเศษระดับเก้านั้นใช้เวลาไม่นานเท่านั้น ทว่าจิตสำนึกของเทพอสูรซือเนานั้นจะต้องใช้เวลากว่าครึ่งชั่วยาม.

เทพอสุรซือเนานั้นยากที่จะย่อยได้ง่าย ๆ  ทว่าก็นับว่าเป็นการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่ของจงซาน ทำให้เขาได้รับผลประโยชน์ก้อนใหญ่มโหฬารจริง ๆ .

ที่ด้านนอก ตี้เสวียนชาจับจ้องมองพื้นที่รอบ ๆ  ทันใดนั้นบนท้องฟ้าที่กลายเป็นมืดครึ้ม สายฟ้าสวรรค์ผันแปรของจงซานเวลานี้กำลังปกคลุมท้องฟ้าไปหมด.

มากมายนับไม่ถ้วน เมฆที่ปกคลุมไปทั่วมืดฟ้ามัวดิน สายฟ้าที่แล่นแปบ ๆ ส่องประกายสีม่วงอย่างดุร้าย สายฟ้ามากมายราวกับสายน้ำตกขนาดใหญ่ยักษ์.

ตี้เสวียนชาที่กลืนน้ำลายลงคอคำโต รับรู้ว่าจงซานที่กำลังยกระดับด้วยปรากฏการที่แปลกประหลาด.

เป็นความแปลกประหลาดที่น่าอัศจรรย์ใจ.

การเลื่อนระดับของจงซาน ราวกับว่ามันเป็นเรื่องธรรมดา เพียงแค่ปิดตัวฝึกฝน ก็สามารถทะลวงระดับได้อย่างงั้นรึ?

ก่อนหน้านี้ความเร็วของจงซานก็ทำให้ตี้เสวียนชาประหลาดใจแล้ว หากแต่เมื่อมาเห็นด้วยตาตัวเองนี้ ยิ่งทำให้เขาเต็มไปด้วยความอัศจรรย์ใจ นี่มันหมายความว่าอย่างไร? เกิดอะไรขึ้นอย่างงั้นรึ?

กับความแปลกประหลาดนี้ ตี้เสวียนชาที่ยังคงเฝ้ามองอย่างสุขุม.

"เปรี้ยง!!!!"

เมฆสายฟ้าที่ขยายออกมามากมาย ใหญ่ขึ้นและก็ใหญ่ขึ้น มากมายไร้ที่สิ้นสุด คาดไม่ถึงเลยว่าจะไกลออกไปจนเลยสัมผัสของตี้เสวียนชาออกไปอีก ขนาดของเมฆสายฟ้าที่ไกลเกินกว่าจะสัมผัสได้.

ปากของตี้เสวียนชาที่อ้าค้าง ตื่นตะลึงกับเรื่องราวที่ผิดปรกตินี้.

ค่ายกลของจงซานเวลานี้ดูเหมือนว่าจะไม่สามารถปิดกั้นพลังของแปดหางสวรรค์ที่รั่วออกมาได้อีกต่อไปแล้ว.

จักรพรรดิแท้ ขั้นที่ 5 !

จักรพรรดิแท้ ขั้นที่ 6 !

จักรพรรดิแท้ ขั้นที่ 7 !

จักรพรรดิแท้ ขั้นที่ 8 !

จักรพรรดิแท้ ขั้นที่ 9 !

จักรพรรดิแท้ ขั้นที่ 10 !

พลังฝึกตนของจงซานที่ก้าวกระโดดอย่างบ้าคลั่ง พริบตาเดียวก็พุ่งทะยานไปยังระดับสิบจากเดิมที่มีระดับห้า.

ใช้เวลาหนึ่งก้านธูปต่อหนึ่งระดับ เป็นความเร็วที่น่าหวาดกลัวอย่างที่สุด หากบอกเล่าให้ใครฟัง คงไม่มีใครเชื่อ ระดับพลังฝึกตนนั้นยิ่งระดับสูงก็ยิ่งต้องใช้เวลานาน เว้นแต่จะเป็นยอดยุทธ์ที่จุติกลับชาติมาเกิดเท่านั้น หากแต่จะยังมีใครที่มีความเร็วเท่านี้กัน?

น่าหวาดกลัว น่าเกรงขามขวัญหนีดีฝ่อ.

ยกระดับห้าขั้นภายในวันเดียวเลยอย่างงั้นรึ?

ไม่ เกี่ยวกับการยกระดับนั้น ยังสามารถเพิ่มขึ้นไปได้อีก เพียงแต่ว่าตอนนี้ได้มาอยู่ระหว่างจุดตัดระหว่างอาณาจักรจักรพรรดิแท้และราชันย์แท้แล้ว ซึ่งมันมีเพดานที่ใหญ่โต เป็นเหตุให้จงซานในเวลานี้ไม่สามารถเพิ่มไปได้อีก นั่นก็เพราะเกี่ยวกับร่างกายของเขาโดยตรง ทว่าก็มาอยู่ระหว่างกึ่งกลางของอาณาจักรทั้งสองเรียบร้อยแล้ว.

ความแตกต่างระหว่างระดับราชันย์แท้และจักรพรรดิแท้นั้นยังจำเป็นต้องรอโชควาสนาก่อน อาจกล่าวได้ว่าสำหรับจงซานั้นระดับจักรพรรดิแท้นั้นมีเพดานความหนากว่าคนอื่นถึงสองเท่า.

เพราะด้วยเหตุนี้ จงซานจึงจำเป็นต้องรั้งรอ ไม่สามารถยกระดับผ่านไปได้อีก.

ถึงอย่างไรก็ตาม พลังงานจากร่างของเทพอสูรซือเนานั้นยังไม่หมด.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบยังคงดูดซับมันอย่างบ้าคลั่ง ทว่าจงซานนั้นไม่สามารถเติบโตได้อีกแล้ว.

แต่ถึงกระนั้น ที่หน้าผากของจงซาน บัวหงหลวนที่รับพลังมาจากแปดหางสวรรค์ ตอนนี้กำลังโคจรอย่างบ้าคลั่ง.

หลังจากผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง บัวหงหลวนที่เวลานี้ได้เปลี่ยนไป แสงสีเขียวที่ปกคลุมรอบ ๆ เงาของมันที่มันเงา บัวหงหลวนที่เติบโตขึ้นอีกอย่างงั้นรึ?

จงซานที่ตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็เผยสีหน้าแห่งความยินดี.

เคล็ดวิชาหงหลวนเทียนขั้นที่เจ็ด เทพสังหรณ์!(ทะลวงฝัน)

คาดไม่ถึงเลยว่าจะทะลวงไปยังขั้นที่เจ็ดได้อย่างงั้นรึ?

ก่อนหน้านี้ไม่มีทีท่าทาว่าจะยกระดับ ทว่าในคราวนี้กับพลังส่วนเกินกลับทำให้ยกระดับไปยังขั้นที่เจ็ดได้ ระดับเจ็ดเทพสังหรณ์! ดูคล้ายกับระดับที่หก ทว่ากฎเกณฑ์ฟ้าดินแตกต่างออกไปยกระดับขึ้นมาอีกขั้น.

หลังจากเคล็ดวิชาหงหลวนเทียนยกระดับแล้ว ภายในร่างกายยังมีพลังคงค้าง ทันใดนั้นวิชากายาเทพอสูรก็กลืนกินพลังที่เหลืออีก.

กายาเทพอสูร! ขั้นที่ห้า!

กายาเทพอสูร! ขั้นที่หก!

ไปหยุดอยู่ขั้นที่หก กายาเทพอสูรได้หยุดลงแล้ว.

กายาเทพอสูร ระดับหก! ยกระดับพลังเจ็ดเท่า.

จงซานในเวลานี้รู้สึกตื่นเต้นดีใจเป็นอย่างมาก ช่างเก็บเกี่ยวได้มากมายนัก เทพอสูรซือเนาช่างมีพลังที่มากมายอย่างคาดไม่ถึง.

แม้ว่าจงซานจะรู้สึกผิดหวังกับพรสวรรค์ทางร่างกายของตัวเอง ทว่ากลับการได้แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบมาทดแทนก็นับว่าเป็นโชควาสนาที่ช่วยยกระดับพลังของเขาได้อย่างน่าอัศจรรย์.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบ!

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเป็นตัวตนที่น่าเกรงขามน่าหวาดกลัว ในเวลานี้มันได้เผยให้เห็นรูปร่างโดยสมบูรณ์ ไม่ใช่ภาพเงาของรากเทวะแล้ว ทว่ามันได้กลายเป็นเหมือนกับหนึ่งสิ่งมีชีวิตที่ซื่อสัตย์ แปดหางที่มีขนาดใหญ่โต มีหลากสี หากคนทั่วไปที่มองดู จะทำให้จิตใจสั่นคลอนถูกดึงดูดด้วยความงดงามของมัน แปดหางที่กวัดแกว่งไปมา สามารถทำให้อากาศบิดเบี้ยวได้เลยทีเดียว.

หลังจากที่มันกลืนกินพลังที่น่าหวาดกลัวไปแล้ว แปดหางสวรรค์ในเวลานี้ ยืดยาวออกไปโบกสะบัดหางที่เป็นพู่แปดแฉกเหมือนกับหางจิ้งจอก.

"ฟิ้ว!!!."

แปดหางสะบัดร่ายรำบนอากาศ ทำให้มิติบิดเบี้ยวสั่นคลอนไปมา เป็นพลังสะบัดที่น่าเกรงขามนัก ห้องโถงที่จงซานนั่งอยู่ด้านในพลังทลายระเบิดออกมา หางที่สะบัดไปมาเผยโฉมออกมาอยู่ด้านนอก.

มิติที่สั่นคลอน กลายเป็นระลอกคลื่นกระจายออกไปรอบ ๆ .

หางขนาดใหญ่ทั้งแปด ที่สั่นคลอนมิติด้วยพลังที่น่าเกรงขาม.

มิติที่บิดเบี้ยว เป็นระลอกคลื่นบนอากาศ กระแทกออกไปสร้างคลื่นในทะเล สาดซัดออกไปราวกับขุนเขาขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนที่กระจายไปรอบ ๆ .

"ครืนนนนนนนนนน!!!"

ค่ายกลขนาดใหญ่ที่พังทลายหายไปกลายเป็นผุยผง.

มิติที่ถูกสั่นคลอนด้วยพลังที่ยิ่งใหญ่ สั่นสะเทือนไปยังพื้นที่รอบ ๆ .

พริบตาเดียวที่ค่ายกลพังทลายลง ตี้เสวียนชาที่บินอยู่ จ้องมองลงมายังด้านล่างด้วยความประหลาดใจเป็นอย่างมาก.

อสุรกายขนาดใหญ่ มีขนาดกว่าร้อยจั้ง แปดหางขนาดใหญ่ ที่กวัดแกว่งไปมาอย่างรวดเร็ว สร้างคลื่นออกไปรอบ ๆ  ผืนปฐพีที่สั่นสะเทือน พื้นที่รอบ ๆ หลายพันลี้ที่กลายเป็นซากปรักหักพังด้วยคลื่นจากหางที่กำลังโบกสะบัด.

เกาะร้างขนาดใหญ่ที่สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เกาะทั้งเกาะตอนนี้บิดเบี้ยวฝุ่นผงที่ฟุ้งกระจายด้วยแรงอัดอากาศจากมิติที่บิดเบี้ยว ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นเศษซากโดยสมบูรณ์.

"วีซซ..........."

แปดหางแปดสี ที่สะบัดไปมา เพียงแค่ห้าลมหายใจเท่านั้น ทั่วทั้งเกาะร้างก็ล่มสลาย เกาะดังกล่าวแม้ว่าจะมีขนาดเพียง1% ของเกาะหมาป่าสวรรค์แต่ก็ถือว่ามีขนาดใหญ่ คาดไม่ถึงเลยว่าพริบตาเดียว กลับพังทลายแหลกเป็นเสี่ยง ๆ .

เกาะขนาดใหญ่ที่กลายเป็นผุยผง จมลงใต้พื้นทะเล.

พื้นที่รอบ ๆ กว่า 300,000 ลี้ อากาศที่กลายเป็นระลอกคลื่นสั่นออกไป พื้นที่กว่าพันจั้งที่เป็นคลื่นใหญ่ เกิดเสียงดังสนั่นของคลื่นทะเลที่กำลังกลายเป็นบ้าคลั่ง.

คลื่นใหญ่ยักษ์ที่พุ่งขึ้นบนฟ้าราวกับจะทะลวงไปถึงสวรรค์ ราวกับวันโลกาวินาศ.

พื้นที่ 300,000 ลี้ เหล่าสิ่งมีชีวิตในทะเลที่ล่วงหล่นลงไปบนพื้นเนื่องจากน้ำรอบพื้นที่บริเวณได้หายไปทั้งหมด.

แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่เพียงแค่สะบัดหางไปมาอย่างง่าย ๆ  ก่อนที่มันจะหยุดลง พร้อมกับเปลี่ยนเป็นประกายแสงพุ่งตรงเข้าไปในร่างของจงซาน ทุกอย่างในรัศมี 300,000 ลี้ กลายเป็นอาณาจักรแห่งความตาย มีเพียงแค่จงซานและตี้เสวียนชาเท่านั้น ส่วนสัตว์ทะเลร่างแหลกสลายไร้ชีวิต เกาะกลางทะเลที่พังทลายกลายเป็นผุยผง ทุกอย่างสลายหายไปหมด มีแค่คนสองคนเท่านั้นที่ยังอยู่.