Chapter 592 สภาวะติดตาย
"ไม่ได้ ไม่ได้!"
สวีฝู่ไม่ยินยอม ด้วยสถานการณ์เวลานี้เต็มไปด้วยความกระอักกระอ่วน แผนการที่สมบูรณ์แบบของพวกเขา เวลานี้กำลังกลายเป็นเรื่องที่แปลกประหลาด เต็มไปด้วยม่านหมอกความไม่แน่นอน ทำให้ลู่กุยเทียนและคนอื่น ๆ ไม่ยินดีนัก ทว่าจุดประสงค์ของจงซานนั้นทำให้พวกเขาปวดหัว รับรู้ราวกับว่าจงซานนั้นรับรู้เรื่องราวสรุปทั้งหมดของแผนการก็ว่าได้.
จงซานไม่ยินดีที่จะไป แน่นอนว่าตี้เสวียนชาย่อมไม่มีทางไปอย่างแน่นอน.
กับสถานการณ์หยุดนิ่งทำอะไรไม่ถูกของสี่ฝ่ายทำให้สถานการณ์ติดตายนิ่งไปในทันที.
ดูเหมือนว่าหากปล่อยให้เวลาเลื่อนไหลไปอีก บางที่อู๋จิวเทียน มาถึงจะยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ ในเวลานี้ อู๋จิวเทียนอาจจะเร่งรีบเดินทางมาแล้ว ในเวลานั้น แผนการทั้งหมดที่วางไว้จะยิ่งกว่าล้มเหลวไม่เป็นท่า.
แน่นอนว่า เนี่ยฟ่านเฉินไม่สามารถหนีไปใหนได้เวลานี้ หากว่าเขาหนี สวีฝู่เองก็จะเลิกรั้งอู๋หวนเอาไว้ แน่นอนว่าจะกลายเป็นสามผู้ฝึกตนสวรรค์แท้เข้าขวางทางเขาในทันที ในเวลานี้ แม้ว่าจะเสียเปรียบ ทว่ากับการมีตี้เสวียนชาปรากฏขึ้นมา คนอีกสองคนก็ไม่กล้าทุ่มกำลังเต็มที่โจมตีเนี่ยฟ่านเฉินแน่นอน.
ดังนั้นเนี่ยฟ่านเฉินจึงไม่สามารถหนีไปใหนได้ เต๋าจวินเซิ่งหยาและพรรคพวก เพราะไม่สามารถจัดการตี้เสวียนชาได้ และตี้เสวียนชาก็รั้งรอปกป้องจงซาน จงซานเพราะว่าสวีฝู่ไม่ยอมมอบแท่นปรุงยาแต่โดยดี และสวีฝู่ยังอยู่ข้างของเนี่ยฟ่านเฉินด้วย เนี่ยฟ่านเฉิน เต๋าจวินเซิ่งหยาจึงอยู่ในสภาวะถูกจำกัดการกระทำเอาไว้.
เช่นนั้น พวกเขาที่อยู่ในสภาวะติดตาย ไม่สามารถที่จะกระทำการงานใด ๆ ได้ ทุกอย่างที่หยุดชะงักลง แต่ละฝ่ายไม่สามารถเคลื่อนไหว แม้ว่าจะรู้สึกหงุดหงิด หากแต่ก็ต้องหยุดลง ไม่สามารที่จะใช้ความแข็งแกร่งหรือกำลังเพื่อระบายออกมาได้ อยู่ในสภาพกระอักกระอ่วนใจอย่างที่สุด.
จากนั้น ในเวลานี้ทุกฝ่ายที่ได้แต่เงียบไม่สามารถกระทำอะไรออกมาได้.
ใบหน้าของลู่กุยเทียนที่เวลานี้เดี๋ยวเขียวเดี๋ยวซีด กับแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขา ไร้ซึ่งจุดอ่อน สามต่อหนึ่ง ตราบเท่าที่แผนการนี้เสร็จสิ้น เรื่องอื่นหาได้สำคัญเลย.
จะให้เขาพูดอะไรได้ในตอนนี้? ตัวแปรที่ไม่สามารถควบคุมได้ โผล่ออกมาไม่หยุด! นอกจากนี้ยังทำให้ภายในใจของเขารู้สึกไม่ดีขึ้นเรื่อย ๆ อู๋จิวเทียน เป็นอู๋จิวเทียนกำลังเดินทางมาอีกอย่างงั้นรึ?
ลู่กุยเทียนและเต๋าจวินจ้องมองหน้ากันและกัน แววตาของพวกเขาที่บ่งบอกว่าเกิดปัญหาขึ้นแล้ว สถานการณ์ที่ไม่เป็นไปตามที่คาด มีตัวแปรที่คาดไม่ถึงได้ปรากฏขึ้นมา!
ตอนนี้สถานการณ์ค่อนข้างซับซ้อนและอยู่ในภาวะสมดุล ไม่มีใครกล้าเคลื่อนไหวก่อน หากว่าอีกฝ่ายหนึ่งเข้าข้างอีกฝั่ง ผลที่จะตามมาจะเกินกว่าจะประมาณการได้ แน่นอนว่าพวกเขาไม่ต้องการให้เกิดเรื่องเช่นนั้นแน่ เวลานี้จำเป็นต้องมีตัวแปรอีกหนึ่งที่จะเข้ามาทำให้พวกเขากลับมาได้เปรียบ!
แล้วใครล่ะ?
ทันใดนั้น เต๋าจวินเซิ่งหยา(อีกาเทวะ)ก็เผยยิ้มที่มุมปาก.
"ไท่จื่อเหล่ยเทียน ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์ใช่เพียงกังขังรึอย่างไร? จัดการขันทีชราได้รึยัง?"เต๋าจวินเซิ่งหยาที่กล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึมส่งไปยังทางทิศตะวันตก.
ทางทิศตะวันตกนั้น เป็นเขตแดนความร้อนที่ร้อนระอุ ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์! ที่รุนแรงร้ายกาจเป็นอย่างมาก เห็นได้อย่างชัดเจนว่าภายในเขตแดนนั้นเป็นอาณาจักรที่ร้อนแรงร้อนระอุน่าเกรงขามเป็นอย่างยิ่งอยู่ด้านใน.
นี่คือค่ายกลที่น่าหวาดกลัว ถึงแม้ว่าจะเป็นระดับสวรรค์แท้ก็ยังไม่สามารถหลุดออกมาได้ เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถกักขังผู้ฝึกตนสวรรค์แท้เอาไว้ได้.
พื้นที่ด้านใน เปลวเพลิงที่ลุกไหม้อย่างรุนแรง ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่หรี่ตาจดจ้องมองไปยังด้านนอก ให้เขาจัดการกับขันทีชราอย่างงั้นรึ? ขณะที่เขาจ้องมองสถานการณ์ข้างนอกเวลานี้ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นย่อมไม่มีทางหลุดรอดสายตาของไท่จื่อเหล่ยเทียนได้.
ในเวลานี้ เต๋าจวินเซิ่งหยาที่ตะโกนออกมาเสียงดัง ทำให้ที่จื่อเหล่ยเทียนกลายเป็นจริงจังขึ้นมาทันที.
แม้นว่าเต๋าจวินเซิ่งหยาต้องการตะโกนออกมา ทำไมต้องเลือกเขา ตามความเห็นของเขานั้นการที่เขาเลือกมาที่ตัวเขาทันทีเป็นเรื่องที่แปลก มีสิ่งใดที่เต๋าจวินเซิ่งหยาตะหนักได้อย่างงั้นรึ? ปรกติแล้วพวกเขาทุกคนก็ไม่ได้อยู่ในสายตาของเต๋าจวินเซิ่งหยา แม้ต้าไท่จื่อเองก็ตาม หากแต่เวลานี้เขากับเลือกที่จะกล่าวกับตัวเขาอย่างงั้นรึ?
ทำไม? ทำไมเขาถึงได้ตะโกนมายังข้ากัน? เขาพบอะไรเข้าอย่างงั้นรึ?
ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่สูดหายใจลึก แววตาเย็นชา ก่อนที่จะสะบัดแขนเสื้อ ความร้อนในค่ายกล ทันใดนั้นก็ขยายเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งเท่า เปลวเพลิงจินอู๋ซาน(อีกาสามขา)ที่ถูกจุดขึ้นอีกครั้ง เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น เหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่ใกล้ ๆ เขตตะวันตกไม่มีเวลาให้หนีด้วยซ้ำ ตกตายกลายเป็นเถ้าถ่านไปในทันที.
ค่านกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์ เวลานี้เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น เพิ่มพลังเป็นสองเท่า จากนั้นก็เพิ่มอีกสองเท่า ในเวลานี้ไท่จื่อเหล่ยเทียนต้องการจบการต่อสู้แล้ว เขาไม่รั้งรออีกต่อไป.
ค่ายกลสิบจินอู๋ปิดสวรรค์ที่เพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ขันทีชราที่อยู่ด้านในเวลานี้กำลังตะเกียกตะกาย แรงกดดันที่โถมกระหน่ำขึ้นอย่างรวดเร็ว พลังน่าหวาดกลัวโถมกระหน่ำความร้อนที่เพิ่มขึ้นทุกสองเท่า ในเวลานี้ขันทีชราสัมผัสได้ถึงความเป็นตายแล้ว ดูเหมือนว่าเขาจะต้องตกตายในไม่ช้าอย่างแน่นอน ต้องตายในค่ายกลนี้เป็นแน่.
จะเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร? เขาที่มีระดับสวรรค์แท้ จะต้องมาตายด้วยน้ำมือของเหล่าผู้ฝึกตนราชันย์แท้อย่างงั้นรึ?
"โฮกกกกกกก"
เสียงของขันทีชราที่ดังลั่น เวลานี้เขาได้ใช้วิชาลับออกมา ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นชั่วคราว ระดับสวรรค์แท้ใช้วิชาลับออกมา เป็นอะไรที่น่าเกรงขามมาก.
"ตูมมมมม"
"ตูมมมมม"
"ตูมมมมม"
แม้ว่าเสียงระเบิดนั้นจะรุนแรงน่าหวั่นเกรง ถึงกับสั่นสะเทือนไปถึงจิตวิญญาณ พลังของขันทีชรานั้นแข็งแกร่งมาก ถึงกับทำให้บอลเพลิงเกิดรอยร้าว ม่านเพลิงเวลานี้เกิดประกายแสงวับวาวอย่างบ้าคลั่ง กระจายไปทั่วทุกสารทิศ.
ส่วนคนที่อยู่ด้านนอก ไม่สามารถเข้าใจได้ชัดนัก เพราะว่าพื้นที่ทิศตะวันตกนั้นพวกเขาไม่สามารถเข้าไปใกล้ได้ มองเห็นแต่ไกล บอลเพลิงขนาดใหญ่ที่กำลังส่ายไปมา.
"แก่นแท้ต้นกำเนิดเพลิง ทำลาย!"
รอบ ๆ ค่ายกล ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่ตะโกนออกมาเสียงดังลั่นในทันที.
"อ๊าก ๆ ๆ ๆ ๆ "
ขันทีชราที่กำลังร้องโหยหวนจากเปลวเพลิงที่ร้อนแรง เสียงที่เต็มไปด้วยความไม่ยินดี ความโกรธเกรี้ยว ความสิ้นหวัง ความเจ็บปวดทรมาน เขาที่ส่งเสียงดังลั่นกระจายไปทั่วท้องฟ้าเมืองหลานเหยี่ยน.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น เปลวเพลิงที่รุนแรงกวาดม้วนกระจายไปทุกทิศทุกทาง ภัยพิบัติใหญ่ที่ปรากฏขึ้นอีกครั้ง บนท้องฟ้าเมืองหลานเหยี่ยนที่สีแดงฉาน คลื่นความร้อนที่พัดเกิดเป็นพายุใหญ่พัดกระจายออกไปรอบทิศ.
เปลวเพลิงที่ระเบิดขึ้นในชั่วพริบตา ก่อนที่มันจะสลายหายไปพร้อมกับเผยให้เห็นถึงเหล่าผู้ฝึกตนที่อยู่ด้านใน.
ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความภาคภูมิของเหล่าคนทั้งสิบที่สวมชุดคลุมสีทอง แววตาที่ตื่นเต้นเล็กน้อย แน่นอนไท่จื่อทั้งสิบย่อมตื่นเต้น พวกเขาย่อมดีใจ ระดับราชันย์แท้สามารถสังหารระดับสวรรค์แท้ได้ เรื่องนี้เพียงพอที่จะให้พวกเขาเชิดหน้าภูมิใจอย่างยิ่ง.
บนอากาศ จินอู๋ซานสิบตนที่สะบัดปีกอยู่บนอากาศ ปีกขนาดใหญ่ที่ลุกโชน บินเด่นอยู่บนท้องฟ้า.
บนร่างของจินอู๋ซานตนหนึ่งขาของมันกำลังคีบศพที่ถูกเผาไหม้เอาไว้.
ขันทีชราก่อนหน้านี้อย่างงั้นรึ?
ตายแล้วรึ?
บนลานเหล่าปรมาจารย์ปรุงยามากมายที่กำลังกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ระดับสวรรค์แท้ นั่นระดับสวรรค์แท้ ตายแล้วรึ?
ดวงตาของเนี่ยฟ่านเฉินที่กลายเป็นสีแดง จ้องมองไปยังกงเล็บของจินอู๋ซาน สายตาที่ปะทุความโกรธขึ้นมาอย่างรุนแรง ความหนาวเย็นที่ปะทุออกมาจากร่างของเนี่ยห่านเฉิน.
ขณะที่สิบจินอู๋ซานกำลังบินเขามาใกล้ ฝ่ามือของเนี่ยฟ่านเฉินก็ฟาดออกไป เต๋าจวินเซิ่งหยาและลู่กุยเทียนเข้าไปขวางในทันที.
"ตูมมมมมม"
สองระดับสวรรค์แท้ พลังโจมตีจึงได้หักล้างไปได้เกือบทั้งหมด จินอู๋ซานตนดังกล่าวไม่ได้รับบาดเจ็บ ทว่าร่างของขันทีชราที่ล่วงหล่นลงมา.
เนี่ยฟ่านเฉินที่คว้าร่างของขันทีชราเอาไว้ แววตาที่เต็มไปด้วยความเป็นปฏิปักษ์
"ตอนนี้ก็ถึงตาเจ้าแล้ว!"ลู่กุยเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
ค่ายกลสิบจินอู๋ซานปิดสวรรค์ ถึงแม้ว่าจะสามารถจัดการระดับสวรรค์แท้ได้ ทว่าไม่มีทางที่จะสังหารตี้เสวียนชาได้ พวกเขาทำได้แค่ให้ตี้เสวียนชาหยุดนิ่งไม่ทำอะไรเท่านั้น ป้องกันไม่ให้เขาลอบโจมตีออกมาก็เพียงพอ!
"พวกเจ้าปกป้องพวกเราอย่างเต็มที่ ข้าและลู่กุยเทียนจะสังหารเนี่ยฟ่านเฉิน!"เต๋าจวินเซิ่งหยาที่ตื่นเต้นตะโกนออกมาเสียงดัง.
ความหมายของเต๋าจวินเซิ่งหยานั้นชัดเจนดี คือให้สิบไท่จื่อและสิบจินอู๋ซานจับตามองตี้เสวียนชา พวกเขาจะเร่งรีบเพื่อสังหารเนี่ยฟ่านเฉินเต็มที่ แม้ว่าเหล่าไท่จื่อจะไม่เห็นและรู้จักตี้เสวียนชา ทว่าไท่จื่อเหล่ยเทียนสามารถมองเห็นเข้าใจเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ได้ ไม่เช่นนั้นเต๋าจวินเซิ่งหยาเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเอ่ยชื่อเขาตั้งแต่แรก.
"รับทราบ!"สิบไท่จื่อที่รับคำในทันที.
".." สิบจินอู๋ซานก็พยักหน้ารับเช่นเดียวกัน.
"ฮ่าอ่าอ่าฮ่าฮ่า จงซาน เจ้าต้องตายในวันนี้!"ในเวลาเดียวกันเสียงของไท่จื่อฉงเทียนก็ดังขึ้น เขาที่จ้องมองไปยังจงซานที่อยู่ไม่ไกลจากราชันย์หลานเหยี่ยน.
ในเวลานี้ จะไม่ให้ไท่จื่อฉงเทียนตื่นเต้นได้อย่างไร? ก่อนหน้านี้เขาที่เกือบตายด้วยน้ำมือจงซาน คราวนี้ เขาจะต้องเอาคืน ระดับจักรพรรดิแท้รึ? เพียงแค่ระดับจักรพรรดิแท้ เขาที่มีพี่น้องสิบคน จินอู๋ซานอีกสิบตน เจ้าไม่ตายวันนี้แล้วจะตายวันใหน.
บนอากาศเต๋าจวินเซิ่งหยาและลู่กุยเทียนที่ได้ยินความคำข่มขู่ที่อหังการของไท่จื่อฉงเทียน ต้องหยุดชะงักแทบล่วงหล่นลงมาจากบนอากาศ กับการเตรียมพร้อมที่จะเข้าสังหารเนี่ยฟ่านเฉิน หยุดชะงักไปอีกครั้งแล้ว.
ทำไมนะรึ? เพราะว่าตี้เสวียนชานั่นอยู่ในสภาพเป็นกลางไม่อยู่ฝ่ายใด ดังนั้นเขาจึงต้องการให้ไท่จื่อทั้งสิบและจินอู๋ซานทั้งสิบคอยเฝ้าระวังตี้เสวียนชาเอาไว้ กับการต่อสู้นี้ หลังจากที่พวกเขาสังหารเนี่ยฟ่านเฉินแล้ว ค่อยมาจัดการเรื่องของตี้เสวียนชาอีกที.
ตอนนี้ผิดแผนอีกแล้ว ยังไม่ได้จัดการเนี่ยฟ่านเฉิน ไท่จื่อฉงเทียนกับไปหาเรื่องจงซานแล้ว.
ตี้เสวียนชาในเวลานี้ เชื่อฟังจงซาน เห็นได้ชัดเจนว่าเขาอยู่ฝั่งเดียวกับจงซาน ในเวลานี้ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะไปหาเรื่องสร้างความเป็นปฏิปักษ์นี้แม้แต่น้อย ตี้เสวียนชาที่เป็นกลางอยุ่ เขาเป็นคนที่น่ากลัวมีพลังต่อสู้ที่น่าเกรงขาม ตอนนี้กับไปหาเรื่องตี้เสวียนชาอย่างงั้นรึ?
"ฉงเทียน เจ้าและจงซานเป็นศัตรูกันอย่างงั้นรึ?"ลู่กุยเทียนที่กล่าวด้วยน้ำเสียงเจ็บช้ำ.
ความเจ็บช้ำห่อเหี่ยวใจ กับแผนการที่สมบูรณ์แบบของเขา มันพลิกอีกครั้ง พลิกซ้ำแล้วซ้ำเล่า.
"ศัตรูคู่แค้นที่ต้องตกตายไปข้างหนึ่ง ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้!"ไท่จื่อฉงเทียนที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.
ในเวลานี้ ไท่จื่อฉงเทียนไม่รู้สถานการณ์ที่แปลกประหลาดตอนนี้แม้แต่น้อย สายตาของเขายังคงจ้องมองไปยังจงซานด้วยความดุร้าย.
ศัตรูคู่แค้นที่ต้องตกตายไปข้างหนึ่ง ไม่สามารถอยู่ร่วมโลกกันได้อย่างงั้นรึ?
จบกัน แผนการใหญ่ที่สมบูรณ์แบบของเขากลายเป็นโจ๊กไปแล้ว ไม่สามารถเริ่มได้อีกแล้ว หากว่ามีตี้เสวียนชาเข้าร่วมการต่อสู้ ถึงแม้ว่าพวกเขาจะได้เปรียบ หากแต่ว่าต้องใช้เวลาเป็นอย่างมาก เมื่อถึงเวลานั้นอู๋จิวเทียนมาถึง ไม่ต้องเอ่ยเลยว่ามันไม่มีทางสำเร็จเลย.
"อ่าอ่าฮ่าฮ่าฮ่า"
เสียงหัวเราะของเนี่ยฟ่านเฉินที่ระเบิดออกมา เสียงหัวเราะดังลั่น ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เหยียดหยันและน่าอนาถ ที่ตื่นเต้นเขาไม่มีทางตายอย่างแน่นอน พร้อมทั้งเหยียดหยันแผนการร้ายของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยในวันนี้ ทำให้ขันทีชราของเขาต้องตกตายไป ซึ่งตอนนี้น่าอนาถนัก ขันทีชราที่เป็นสหายเก่าที่ดีที่สุดของเขา คาดไม่ถึงเลยว่าจะต้องมาตายด้วยความโลภของเขาเอง.
