Chapter 587 เนี่ยฟ่านเฉินบังคับด้วยกำลัง.
"หลังจากที่ตาย ภายในเจ็ดวัน ตราบเท่าที่ใช้ยาฟื้นคืนชีวิตนี้ จะสามารถนำภูตในภพหยินกลับมาสู่ศพนี้ได้ เป็นการนำภูตจากยมโลงกลับมาสู่ร่างที่ตายไปนั่นเอง!"เป่าเอ๋อที่กล่าวด้วยความมั่นใจ.
กลับมาจากยมโลก?ฟื้นคืนกลับมาจากความตายอย่างงั้นึ?
หลังจากได้ยินคำพูดของเป่าเอ๋อ เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่เผยสีหน้าแววตาหวาดผวา เป็นเม็ดยาที่เกินจริงไปหรือไม่? สามารถชุบชีวิตคนตายได้อย่างงั้นรึ?
เม็ดยาซิงเฉินของสวีฝู่นั้น เป็นต่านฉี ซึ่งเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาไม่สามารถสัมผัสถึง แน่นอนว่าย่อมไม่สามารถบอกได้ถึงผลลัพธ์ที่ชัดเจนนัก ทว่าเม็ดยาชุบชีวิตเพียงแค่ได้ยินก็สัมผัสได้ถึงความลึกล้ำได้ในทันที.
ฟื้นคืนชีวิต กลับคืนจากยมโลก! นี่เป็นอะไรที่เหนือเกินคำบรรยาย ฝืนลิขิตสวรรค์ วิญญาณที่ตกตายกลายเป็นพลังสวรรค์และปฐพี สามารถกลับคืนฟื้นชีวิตได้อย่างงั้นรึ? ภูตจากภพหยินสามารถกลับมาได้อย่างงั้นรึ?
สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังมือของเป่าเอ๋อ หลังจากที่ได้ยินก็เผยสีหน้าแววตาตื่นหัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที.
เม็ดยาหลี่อวิ๋น เม็ดยาอันดับหนึ่งในโลกหล้า สามารถรักษาอาการบาดเจ็บได้เท่านั้น แล้วจะเทียบกับเม็ดยาชุบชีวิตได้อย่างไร กลับคนที่ตายไปแล้วสามารถที่จะเรียกกลับมาจากยมโลกอย่างงั้นรึ?
หลังจากที่ตื่นตระหนกตกใจ และได้สติกลับคืนมา ความคิดแรกของทุกคน เป็นเรื่องจริงรึ? สายตาของทุกคนจดจ้องมองไปยังยาชุบชีวิตในมือของเป่าเอ๋อ.
เม็ดยาเซียน ไม่เคยมีใครเคยเห็น เม็ดยาชุบชีวิต ไม่มีใครรู้ สิ่งที่เป่าเอ๋อกล่าวนั้นเป็นจริงหรือไม่? จะพิสูจน์อย่างไร? ผลลัพธ์ของมันเกินจริงหรือไม่?
สามารถนำคนกลับมาจากยมโลกอย่างงั้นรึ?
สวีฝู่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ หากว่าเป็นไปตามคำพูดของนางแล้วล่ะก็ นางก็กลายเป็นคู่แข่งในการแย่งชิง แท่นปรุงยาที่น่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก.
ส่วนคนอื่น ๆ เวลานี้ต่างก็จับจ้อง ใครกันที่จะได้เป็นนักปรุงยาอันดับหนึ่งของโลกหล้า ที่จะได้รับฉายาต่านเซิ่งคนต่อไป นักปรุงยาที่แข็งแกร่งที่สุด ตัดสินกันที่เม็ดยา ทว่าพวกเขาทั้งคู่ต่างก็หลอมเม็ดยาเซียนออกมาได้!
ใครกันที่เหนือกว่า?
หลิงเอ๋อที่อุ้ม หงสาเพลิงที่เหนื่อยหอบ กระโดดลงจากเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล ก่อนที่จะวิ่งไปอยู่ข้างกายจงซาน.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น หงสาเพลิงที่กลายเป็นแสงสีแดง ก่อนที่จะหนีหายเข้าไปในร่างของหลิงเอ๋อในทันที หลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางงงงวย.
"มีอะไรอย่างงั้นรึ?"จงซานสอบถาม.
"เสี่ยวหงกินอาหารหมดแล้ว ข้ากำลังจะให้เจ้าช่วยเตรียมอาหารให้ ทว่าเสี่ยวหงอ่อนแรงเกินไป ตอนนี้ได้เข้าไปอยู่ในร่างของข้าแล้ว."หลิงเอ๋อที่แสดงท่าทางห่อเหี่ยว.
"ไว้ครั้งหน้าก็ได้ เวลานี้คงจะเหนื่อยอ่อน ครั้งหน้าค่อยกินก็ได้!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"อืม!"
..
บนแท่นเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล สวีฝู่ที่จ้องมองยาชุบชีวิตในมือเป่าแอ๋อ พลางขมวดคิ้วแน่น ทว่า ทันใดนั้นดวงตาของเขาก็หดเกร็ง จดจ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้า.
กับท่าทางของสวีฝู่นั้นทำให้ทุกคนเปลี่ยนเป็นงงงวย จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าพร้อม ๆ กัน.
บนท้องฟ้านั้น ในเวลานี้มีร่างสองร่างที่ปรากฏขึ้นมา.
เซิ่งซ่างต้าหลี่ในชุดราชวงศ์ และยังมีอีกหนึ่งคนที่สวมชุดขุนนาง.
"คารเซิ่งซ่าง ทรงเจริญหมื่นปี ๆ หมื่น ๆ ปี!"
คนของต้าหลี่ที่แสดงความเคารพออกมาในทันที.
เซิ่งซ่าง? เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ตื่นตกใจเล็กน้อย เซิ่งซ่างต้าหลี่ เนี่ยฟ่านเฉิงอย่างงั้นรึ?
"คารวะเซิ่งซ่างต้าหลี่!"ทุกคนที่กล่าวออกมาพร้อม ๆ กัน.
เซิ่งซ่างต้าหลี่มาอย่างงั้นรึ? เขามาทำอะไร? ดูเหมือนว่าเนี่ยฟ่านเฉินจะรอคอยและเฝ้ามองจากพื้นที่ไกลออกไป ก่อนที่เขาจะเข้ามา และยังรับรู้ด้วยว่ามีเม็ดยาเซียนกำเนิดขึ้น การมาครั้งนี้เกี่ยวกับเม็ดยาเซียนหรือไม่?
ขณะที่เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองไปยังเม็ดยาซิงเฉินของสวีฝู่และยังมีเม็ดยาฟื้นคืนชีวิตของเป่าเอ๋อ แววตาของเขาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"เม็ดยาเซียนจริง ๆ นี่คือเม็ดยาในตำนานจริง ๆ !"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวพลางถอนหายใจเล็กน้อย.
เม็ดยาเซียนทั้งสองมีลักษณ์ที่แตกต่างกัน แต่ก็เป็นเม็ดยาเซียน เป็นเม็ดยาเซียนจริง ๆ .
"ไม่รู้ว่าเซิ่งซ่างต้าหลี่เดินทางมายังงานประลองหมื่นเม็ดยา มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ต่านเซิงหลงหู่ที่ก้าวออกไปด้านหน้าถามออกมาในทันที.
"หลานหลงหู่? เจ้าคงไม่ใช่ต่านเซิ่งแล้วสินะ?"เนี่ยฟ่านเฉิงที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"แน่นอนว่าไม่ หนึ่งในสองคน สหายเต๋าสวีและสหายเต๋าเชวียน สองคนที่หลอมเม็ดยาเซียนได้ เวลานี้ยังไม่มีการตัดสิน แน่นอนว่าเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาต่างก็ยังไม่สามารถบ่งบอกคุณภาพและตัดสินกันได้ และพวกเรากำลังหาต่านเซิ่งคนใหม่อยู่!"หลานหลงหู่กล่าวไม่ยโสและไม่สุภาพพร้อม ๆ กัน.
เนี่ยฟ่านเฉินพยักหน้า จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อและสวีฝู่ที่อยู่บนแท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล ซึ่งมีจื่อเห่าและไป๋เย่อยู่ด้านข้าง.
"แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล ข้าต้องการ!"เนี่ยฟ่านเฉินเอ่ยปากออกมาทันที
"ฮือโฮ!!"
ภายในงานชุมนุมหมื่นเม็ดยา เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ส่งเสียงออกมาอื้ออึ้ง แท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล? นี่คือสิ่งที่ผู้ชนะได้รับฉายาต่านเซิ่งถึงจะได้รับ มันเป็นเช่นนี้มาตั้งแต่ยุคโบราณ เหล่ากลุ่มอิทธิพลใด ๆ ไม่มีใครกล้าแหกกฎใช้กำลังเข้ายึด ทุกคนทั่วหล้าต่างก็รับรู้เรื่องนี้ดี ทั้งราชวงศ์สวรรค์และแดนเทวะต่างก็ปฏิบัติตาม หากแต่เนี่ยฟ่านเฉินกลับต้องการจะยึดไปอย่างงั้นรึ? เขาต้องการนำมันเป็นสมบัติส่วนตัว? จึงได้เดินทางมาด้วยตัวเองอย่างงั้นรึ?
"ทำไม!"เทียนหลิงเอ๋อเอ่ยออกมาในทันที.
เทียนหลิงเอ๋อโกรธเกรี้ยวเกินจะทน เจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อหลอมเม็ดยาเซียนสองเม็ด แน่นอนว่าเจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อต้องชนะ แท่นปรุงยาบรรพกาลต้องเป็นของพวกเรา และจะต้องนำกลับไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์ ทำไมเขาถึงได้มาแย่งเอา? นางที่ทุ่มเทแรงใจให้หงสาเพลิงปรุงยาเป็นเวลานาน เหนือทั้งกายทั้งใจ อยู่ ๆ กลับมีคนออกมาปล้นชิงไปอย่างงั้นรึ?
"หลิงเอ๋อ!"เนี่ยฟ่านเฉินขมวดคิ้ว.
"ข้าและเจี่ยเจี่ยเป่าเอ๋อใช้เวลาตั้งหลายเดือน ขณะที่พวกเราจะชนะ และกลายเป็นของพวกเรา ทำไมจะต้องมอบให้เจ้า!"หลิงเอ๋อที่กล่าวออกไปไม่สนใจแม้แต่น้อย.
ทุกคนที่ได้ยินถึงกับตะลึงงัน แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลเป็นของพวกนางแล้วรึ? ทว่าเนี่ยฟ่านเฉินก็กระทำการเกินไป คิดที่จะใช้กำลังยึดมันไปครอง ทำให้ทุกคนรู้สึกไม่ดี.
เป่าเอ๋อที่เห็นท่าไม่ดี ได้นำจื่อเห่ากลับมาอยู่ข้าง ๆ จงซาน.
สวีฝู่ที่จ้องมองเนี่ยฟ่านเฉิน ที่มุมปากเผยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา ไม่ได้แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยวแต่อย่างใด.
เนี่ยฟ่านเฉินจ้องมองสวีฝู่ ทันใดนั้นก็ขมวดคิ้วไปมา "เจ้าเป็นใคร?"
"ปรมาจารย์ปรุงยาต้าฉิน สวีฝู่!"สวีฝู่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่เคร่งขรึม.
"สวีฝู่? ต้าฉิน? เจ้าต้องการขวางทางข้าอย่างงั้นรึ?"เนี่ยฟ่านเฉินกล่าว.
เนี่ยฟ่านเฉินแสดงท่าทางแปลกใจ ราวกับว่าสวีฝู่แสดงท่าทางอยู่ในระดับเดียวกับเขา.
ทุกคนที่จ้องมองไปยังสวีฝู่ซึ่งเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน ดังนั้นเนี่ยฟ่านเฉินย่อมต้องเกรงใจ.
สวีฝู่จะยินยอมปล่อยให้เนี่ยฟ่านเฉินหรือไม่?
"เฮ้เฮ้ เซิ่งซ่างต้าหลี่ เจ้าต้องการที่จะล่วงเกินราชวงศ์สวรรค์และแดนเทวะอื่น ๆ อย่างงั้นรึ?"สวีฝู่ที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
"เรื่องราวของโลกหล้า แน่นอนว่าข้าย่อมจำได้ หากแต่คำพูดของข้ามีคนกล้าล่วงเกินรึ? เจ้าควรจะรู้ว่านี่คืออะไร?"เนี่ยฟ่านเฉินที่ยังคงกล่าวอย่างอดทน.
จากนั้น ที่ด้านหน้าเนี่ยฟ่านเฉินนั้น ก็ปรากฏสิ่งของสามสิ่ง.
น้ำเต้าทองม่วง แจกันขนาดเล็กที่มีสีขาวพร้อมกับลวดลายงดงาม และมีพัดขนาดเท่าฝ่ามือ.
"น้ำเต้าทองม่วง? แจกันหยกหยางจื่อ? พัดวิหคเจ็ดสีห้าเพลิง?"สวีฝู่ที่กล่าวออกมาด้วยความประกลาดใจ.
เนี่ยฟ่านเฉิงไม่ได้หวาดกลัวสวีฝู่ หนำซ้ำยังนำของวิเศษสามอย่างออกมาต่อหน้าสวีฝู่ ส่วนใบหน้าของเป่าเอ๋อถึงกับเปลี่ยนสี.
สวีฝู่ตรวจสอบสิ่งของดังกล่าวทันที.
"เป็นน้ำเต้าทองม่วง แจกันหยกหยางจื่อ และพัดวิหคเจ็ดสีห้าเพลิงจริง ๆ !"สวีฝู่ที่สูดหายใจลึก.
"ใช่แล้ว ภายใต้สวรรค์แห่งนี้ ไม่ว่าจะเป็นดินแดนเทวะและราชวงศ์สวรรค์ไม่สามารถใช้กำลังเพื่อยึดครองแท่นเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนี้เป็นของสำนักหว่านกู่ทุกสิ่งทุกย่างเป็นของล้ำค่าของสำนักหว่านกู่ แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนั้นเพียงแค่ให้ต่านเซิ่งเป็นผู้ดูแลเท่านั้น สิ่งนี้คือของล้ำค่าของสำนักหว่านกู่ ที่ต้องมอบให้กับผู้ดูแลที่แท้จริง เจ้าบอกสิว่าแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล ข้าควรจะนำไปหรือไม่?"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวอย่างภาคภูมิ.
สวีฝู่ทีแสดงท่าทางแปลกประหลาด จ้องมองไปยังเนี่ยฟ่านเฉินด้วยท่าทางถ่มถุยเป็นอย่างมาก.
แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลจะต้องเป็นของสำนักหว่านกู่อย่างงั้นรึ?
สวีฝู่ที่หันหน้าจ้องมองเป่าเอ๋อ นางที่เป็นเจ้าสำนักหวานกู่ที่แท้จริง.
สวีฝู่จ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ เป่าเอ๋อที่ขมวดคิ้วไปมา การเปิดเผยสถานะเจ้าสำนักหว่านกู่ออกไปนั้น จำเป็นต้องระมัดระหวัง.
จงซานที่กุมไปยังมือของเป่าเอ๋อ "แท่นเวทีหมื่นเม็ดยาบรรพกาล ข้าต้องการ!"
ข้าต้องการ? ขณะที่เป่าเอ๋อ ลังเลอยู่เมื่อได้ยินคำพูดของจงซาน ในเมื่อเหล่าเย่ต้องการ นางก็ต้องพยายาม ถึงแม้ว่าจะต้องเปิดเผยสถานะประมุขสำนักหว่านกู่ก็ตาม.
ทำไมจงซานต้องการ เพราะว่าจงซานสามารถมองเห็นความสามารถของแท่นหมื่นเม็ดยาบรรพกาลที่สามารถผสานวาสนาและกรรมวาสนา เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าอัศจรรย์ใจ จงซานจะยอมปล่อยไปได้อย่างไร.
เป่าเอ๋อที่ก้าวไปด้านหน้า ขณะที่กำลังจะกล่าวอะไรบางอย่างออกมา.
"มีปัญหาอะไร สวีฝู่เจ้าไม่มีความเห็นเลยรึ?"เนี่ยฟ่านเฉินที่กล่าวออกมาเล็กน้อย.
สวีฝู่ขณะที่กำลังจะเอ่ยออกมาเช่นกัน.
ทว่าเป่าเอ๋อและสวีฝู่ต้องอ้าปากค้าง ที่บนอากาศนั้น ที่ตำแหน่งของขันทีชราและเนี่ยฟ่านเฉิน ปรากฏร่างสองร่างขึ้นมาในทันที.
"ตูมมมมมม"
"ตูมมมมมม"
เกิดระเบิดดังสนั่น ขึ้นสองครั้ง ระเบิดขึ้นที่ตำแหน่งของเนี่ยฟ่านเฉิน พื้นที่รอบ ๆ ที่สั่นสะเทือน เกิดเป็นสนามพลังราวกับคลื่นสึนามิที่สั่นสะเทือนออกไป เหล่าผู้ฝึกตนที่มีพลังฝึกตนต่ำ ร่างกายที่ถูกคลื่นกระแทกทันใดนั้นอวัยวะภายในได้รับบาดเจ็บไปในทันที.
"พรึด!"
ร่างของคนมากมายที่สั่นไหว พร้อมกับพ่นโลหิตคำโต.
เป็นคลื่นพลังจากการระเบิดที่รุนแรงมาก สิ่งก่อสร้างรอบ ๆ ที่ถูกกวาดออกไปหมด พื้นดินที่แตกแยกถูกบดขยี้กลายเป็นทางยาว แท่นเวทีปรุงยาหมื่นบรรพกาลตอนนี้แยกออกจากพื้นดินแล้ว.
"สารเลว!"
จากพื้นที่ตรงกลาง ได้ยินเพียงเสียงของเนี่ยฟ่านเฉินที่ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ.
มีใครลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินรึ?
จงซานที่สัมผัสได้ถึงพลังโจมตีที่รุนแรง รับรู้ว่าสถานการไม่ดีแล้ว เขาที่ไม่รีรอ นำเป่าเอ๋อ หลิงเอ๋อถอยห่างออกมายังพื้นที่ไกลออกไป ส่วนคนอื่น ๆ พรรคพวกของเขาก็เร่งรีบตามจงซานออกมาเช่นเดียวกัน.
ลอบโจมตี? ลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินรึ? เนี่ยฟ่านเฉินที่มีระดับสวรรค์แท้ และขันทีชราที่อยู่ข้างกายเขาก็มีระดับสวรรค์แท้ คนสองคน? ใคร? เป็นใครกันที่ลอบโจมตีเนี่ยฟ่านเฉินอย่างคาดไม่ถึงอย่างงั้นรึ?
มิติอากาศรอบ ๆ ถึงกับบิดเบี้ยวซึ่งเกิดจากผลของพลังโจมตีก่อนหน้านี้.
"แกว๊ก ๆ ๆ "
"แกว๊ก ๆ ๆ "
เพลิงสีน้ำเงินจากทางทิศตะวันตก จากนั้นก็ได้ยินเสียงอีกาดังขึ้น ประกายแสงที่ส่องสว่างถูกปล่อยออกมาจากทางทิศตะวันตกในทันทีทันที ราวกับเป็นลำแสงของดวงอาทิตย์สิบลูกที่ถูกยิงออกมา.
สิบดวงอาทิตย์ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นอย่างงั้นรึ? สิบดวงตะวันยักษ์? ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยรึ?
จงซานที่จ้องมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยใบหน้าที่จริงจัง บนท้องฟ้า บนอากาศที่ตอนนี้กลับมาในสภาพปรกติแล้ว เผยให้เห็นพื้นที่บนอากาศแล้ว.
ไม่ใช่สองร่าง หากแต่เป็นกลุ่มหนึ่ง ที่ล้อมรอบเนี่ยฟ่านเฉินที่อยู่ตรงกลาง จนมองไม่เห็นเนี่ยฟ่านเฉินและขันทีชรา.
