ตอนที่แล้วChapter 583 บัญชาสวรรค์แดนเทพอเวจี.
ทั้งหมดรายชื่อตอน
ตอนถัดไปChapter 585 เม็ดยาเซียน ทะลวงผ่านชั้นฟ้า!

Chapter 584 เม็ดยาเทวะอันดับหนึ่งของโลก.


หลังจากนั้นราวกับสองเดือนครึ่ง จงซานก็นำจ้าวโส่วเซี่ยงกลับมายังเมืองหลานเหยี่ยนอีกครั้ง.

จงซานกลับมาแล้ว ในเวลาเดียวกัน ข่าวเกี่ยวกับเมืองเหยี่ยนหงเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของจงซานที่ทำให้ทัพของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยถอนกำลังกลับไปก็ได้กระจายไปทั่วเมืองเหยี่ยนหง.

ขณะที่ราชวงศ์จักรพรรดิหลานเหยี่ยนได้ยินว่าจงซานนำกองกำลังห้าพันคน ทำให้ทัพของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยล่าถอยกลับไป ร่างกายของเขาถึงกับสั่นสะท้าน ต้องรู้ด้วยว่าคนที่นำทัพมานั้นคือไท่จื่อเหล่ยเทียน ผู้ชนะร้อยศึก ไม่เคยพ่ายแพ้ ชื่อเสียงเลื่องลือ ว่าไร้เทียมทาน.

คาดไม่ถึงเลยว่าจงซานจะขับไล่พวกเขาออกไปรึ?

เป็นไปได้อย่างไร? จงซานสามารถใช้ทหาร 5 พันนายเองรึ?เขาได้ชัยชนะรึ? เป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน.

ราชันย์หลานเหยี่ยนไม่เชื่อแม้แต่น้อย แม้แต่เสนาบดีของเขาก็ไม่เชื่อว่าจะเป็นไปได้เช่นกัน ใครคือไท่จื่อเหล่ยเทียน?นี่คือเทพสงครามภาคตะวันตก เป็นทัพไร้พ่ายไม่ใช่รึ?

ทว่า ขณะที่พวกเขาได้เห็นหยกบันทึกจากทหารสังเกตการณ์ ภาพที่อยู่ด้านใน การต่อสู้ของคนสองคน นี่คือจงซานรึ? เขาร้ายกาจขนาดนี้เลยรึ? เพลงดาบของคนผู้นี้ทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?

ส่วนอีกเรื่อง กองกำลังทวนเหล็ก เป็นทหารที่แข็งแกร่งขนาดนี้เลยรึ? ทำไมราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนมีทหารที่น่าเกรงขามขนาดนี้ เขากลับไม่รู้จักมาก่อน? แม่ทัพกองกำลังที่สาม กองกำลังขนาดเล็กมีพลังความแข็งแกร่งธรรมดา ๆ  ไม่ใช่รึ?

กองกำลังห้าพันทรงพลังขนาดนี้เลยรึ?

คิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ทุกคนที่ได้แต่เงียบ กองกำลังทวนเหล็กได้มอบให้กับจงซานไปแล้วรึ?

สายตาของหลานเทียนยวีที่กลายเป็นเย็นชา.

"ฝ่าบาท พวกเราขาดทุน คงไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว และไม่สามารถหาเรื่องจงซานด้วยเช่นกัน!"เสนาบดีที่กล่าวพลางถอนหายใจ.

คิดถึงความสามารถของจงซาน ที่สามารถทำให้ไท่จื่อเหล่ยเทียนถอนกำลัง ราชันย์หลานเหยี่ยนทำได้แค่สูดหายใจลึก พยักหน้าด้วยท่าทางไม่ยินดีนัก.

ในเวลาเดียวกันนั้นข้ารับใช้ก็นำจงซานกลับเข้ามาในงานประลองหมื่นเม็ดยาอีกครั้ง.

หลานเทียนยวีที่ก้าวเข้ามาหาทันที.

"ยินดีกับจักรพรรดิจง ที่สามารถเอาชนะไท่จื่อเหล่ยเทียน ชื่อของท่านจะต้องก้องกังวานไปทั่วหล้าอย่างแน่นอน!"หลานเทียนยวีกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"หืม ชื่อเสียงของไท่จื่อเหล่ยเทียนมันมากมายขนาดนั้นเลยรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

"หืม?"หลานเทียนยวีที่ตกใจเล็กน้อย.

ใช่แล้ว เหมือนที่จงซานกล่าว ชื่อเสียงของไท่จื่อเหล่ยเทียนมากมายขนาดนั้นเลยรึ? ไม่เลย ไท่จื่อเหล่ยเทียนที่มีชื่อเสียงในทวีปศักดิ์สิทธิ์ตะวันตก ทว่าเป็นจงซานต่างหากที่มีชื่อเสียงไปทั่วหล้าอยู่แล้ว.

กับแผนการสวรรค์ล่มของจงซาน สงครามการค้า ที่กำจัดราชวงศ์ราชันย์ขนาดใหญ่สองแห่ง สำหรับราชวงศ์วาสนาแล้ว ชื่อเสียงของเขาก้องไปทั่วหล้า กับแผนการของเขาทำให้ราชวงศ์วาสนาทุกแห่งในโลกใบนี้เกิดการเปลี่ยนแปลง และยังมีการแต่งงานที่ดังสนั่นเลื่อนลั่นปฐพีนั่นอีก เม็ดยาเซียนอมตะ หมื่นหงสาคำราม เสียงหงเพลิงผ่านเก้าสวรรค์ สี่วีรบุรุษแข่งขันแย่งชิงหญิงงาม ทุกคนล้วนแล้วแต่เป็นคนที่โดดเด่น ต่อหน้าคนหลายพันล้านเข้าร่วมเป็นสักขีพยาน เรื่องนี้ไม่มีใครที่ไม่รู้ และยังมีเหตุการณ์สามราชวงศ์สวรรค์เข้าโจมตีแดนเทวะเทพพิสุทธิ์ จงซานผู้มีชะตาทัณฑ์ภัยพิบัติเป็นตัวการสำคัญในครั้งนั้น และยังใช้เวลาไม่กี่สิบปี ก่อตั้งราชวงศ์จักรพรรดิ ยึดครองดินแดน จนมีพลังเทียบเท่ากับราชวงศ์ราชันย์อีก.

เป็นชื่อเสียงที่รุ่งโรจน์ ไม่มีอะไรทีไท่จื่อเหล่ยเทียนเทียบได้เลย.

ที่หลานเทียนยวีกล่าวเช่นนั้นเพราะเขาอยู่ในทวีปเทวะภาคตะวันตก แน่นอนย่อมรับรู้ได้ถึงความร้ายกาจของไท่จื่อเหล่ยเทียนนั่นเอง.

"เช่นนั้นได้กล่าวล่วงเกินจักรพรรดิจงแล้ว!"หลานเทียนยวีที่เผยยิ้มอักอ่วน.

"อืม ศัตรูที่รุกรานราชวงศ์เหยี่ยนหงก็ถูกแก้ไขแล้ว จงซานย่อมไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องภาคตะวันตกอีกต่อไป!"จงซานพยักกล่าว.

"ขอบคุณ รบกวนท่านแล้ว!"หลานเทียนยวีพยักหน้า.

ทั้งคู่ไม่ได้มีอะไรพูดกันมากนัก ก่อนที่จะกล่าวลา หลานเทียนยวีกลับไปยังตำแหน่งของตัวเอง ส่วนจงซานก็กลับไปอยู่ฝั่งของเฉียนโหยวและพรรคพวก.

ทุกคนที่เห็นจงซานกลับมาก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างมาก.

"เป็นอะไรหรือไม่?"เฉียนโหยวที่เร่งรีบสอบถามออกไปด้วยความเป็นห่วง แม้ว่าจะรู้ว่าจงซานกลับมาโดยปลอดภัย ทว่าก็ไม่สามารถที่จะวางใจได้.

"ปลอดภัย นับว่าเก็บเกี่ยวได้มากมาย!"จงซานเผยยิ้มออกมา ก่อนที่จะนำหยกบันทึกเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น.

เฉียนโหยวที่นำหยกบันทึกดังกล่าวไปในทันที จงซานที่เผยยิ้มออกมาเล็กน้อย.

เก็บเกี่ยวได้มากมาย นับว่าเก็บเกี่ยวได้มากมายจริง ๆ  อย่างแรกคือได้จ้าวโส่วเซี่ยงมา เรื่องนี้ถือว่ายอดเยี่ยมที่สุดแล้ว ส่วนอีกอย่างเกี่ยวกับจุดอ่อนของจงซาน แม้ว่าเขาจะพบกับไท่จื่อเหล่ยเทียนก็ไม่สูญเสียการควบคุมแล้ว อีกทั้งยังทะลวงผ่านระดับ ก้าวไปอีกขั้น จงซานในเวลานี้ราวกับว่ากลายเป็นคนที่สมบูรณ์แบบแล้ว.

ในเวลานี้ เหล่านักปรุงยาที่จับจ้องมองไปยังแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล ทุกคนเวลานี้เปลี่ยนเป็นจริงจังขึ้นมา มากขึ้นและก็มากขึ้น และยังแสดงท่าทางตื่นเต้นมากขึ้นและก็มากขึ้นด้วย.

บนเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลนั้น ในเวลานี้ยังเหลือเตาปรุงยาอยู่สามเตา ส่วนปรมาจารย์ปรุงยาคนอื่น ๆ ตอนนี้ได้ลงมาจากลานปรุงยาแล้ว.

"ตลอดสองเดือนครึ่งที่ฝ่าบาทจากไปนั้น มีปรมาจารย์ปรุงยา 12 คนที่หลอมเม็ดยาเทวะระดับเก้าได้ รวมทั้งปรมาจารย์ปรุงยาต้าหลี่ด้วย!"อาต้ากล่าวอธิบาย.

"อืม!"จงซานพยักหน้า พร้อมกับจ้องมองลงไปด้านล่าง.

สามคนที่ยังเหลืออยู่ตอนนี้มี ต่านเซิงหลงหู่ในบ่อที่สาม สวีฝูต้าฉินในบ่อที่สอง! และบ่อกลางเป่าเอ๋อ.

ทั้งสามกลุ่มนี้ กำลังหลอมเม็ดยาเทวะระดับสูง.

แทบจะทุกคนที่จับจ้องมองตาโตกันเลยทีเดียว.

ในเวลานี้ ไม่มีใครกล้าดูแคลนเป่าเอ๋อและสวีฝู ขณะที่ทุกคนจับจ้องมองไปยังต่านเซิงหลงหู่ ก็จับจ้องมองไปยังอีกสองคนด้วย.

เทคนิคของทั้งสามคนบนแท่นปรุงยานับว่าสมบูรณ์แบบ แทบไม่สามารถวางตาได้เลย.

ต่านเซิ่งหลงหู่นั้นบนเตาปรุงยาของเขามีวงแหวนปรากฏขึ้น เป็นวาสนาแผ่นดินและกรรมวาสนานั่นเอง มันได้ไหลเข้าไปในปรุงยาไม่หยุดหย่อน และภายในเตาปรุงยาก็ส่องประกายแสงสว่างจ้าส่องออกมาด้านนอกด้วย.

และบนท้องฟ้าในเวลานี้ก็ปรากฏเหตุการณ์ที่น่าอัศจรรย์เกิดขึ้นด้วย.

ภาพมายามังกรสีม่วงตนหนึ่ง พยัคฆ์สีม่วงตนหนึ่งที่กำลังหมุนโคจรรอบ ๆ เตา ราวกับว่าเม็ดยาเทวะที่ยอดเยี่ยมไร้ที่เปรียบกำลังเกิดขึ้น.

นี่คือวิชาลับบ่มเพาะลมหายใจพยัคฆ์มังกร เป็นเทคนิคปรุงยาของต่านเซิงหลงหู่นั่นเอง.

คนมากมายที่กำลังจับจ้องมองต่านเซิงหลงหู่ ต่านเซิงไม่ได้มาเพราะโชคช่วย วิชาของเขาเป็นที่ประจักษ์แล้วว่าร้ายกาจขนาดใหน ผู้ฝึกตนปรุงยาทุกคนที่รับรู้ดี นี่เป็นเทคนิคหลอมยาที่เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาต้องอิจฉา.

คนที่สอง สวีฝู่.

คนผู้นี้คล้าย ๆ กับการปรุงยาของต่านเซิงหลงหู่ หากแต่บนท้องฟ้าของสวีฝูนั้นเป็นปราณสีดำ ปรากฏการณ์ลมหายใจบ่มเพาะของเตาปรุงยานั้น.

เป็นมังกรดำตนหนึ่งที่ส่องประกายแสงเป็นเงา กำลังหมุนวนรอบ ๆ เตาปรุงยา สายตาของทุกคนย่อมสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่และพลังของมันได้.

นอกจากนี้ มังกรดำของสวีฝูที่รวมตัวขึ้นนั้น เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามันมีขนาดใหญ่กว่าของต่านเซิงหลงหู่ เห็นได้อย่างชัดเจนว่ามีขนาดใหญ่มาก.

บ่อกลาง ตำแหน่งของเป่าเอ๋อ.

เป่าเอ๋อที่ใช้เตาสวรรค์และโลก มีหงสาที่คอยเติมเชื้อเพลิง ซึ่งเป็นเพลิงหนานหมิงหลี โดยหลิงเอ๋อที่คอยควบคุมหงสาเพลิง ด้วยการข่มขู่ว่าจะไม่ให้กินเม็ดเพลิงจิตวิญญาณ ทำให้มันต้องทำงานอย่างขันแข็ง.

บนเตาปรุงยาของนาง ลมหายใจบ่มเพาะเตาปรุงยานั้น เป็นภาพร่างที่งดงาม เป็นนกกระเรียนสีขาวที่กำลังร่ายรำอยู่บนเตาปรุงยา เสียงของนกกระเรียนที่ขับกล่อมคนที่ได้ยินราวกับว่าเป็นบรรยากาศบนสรวงสวรรค์ เสียงของเหล่านกระเรียนสีขาวบริสุทธิ์ที่ร่ำร้องประสานเสียง จนทำให้สายตาของทุกคนต้องลอบมองมาเรื่อย ๆ .

ลมหายใจของเตาปรุงยาที่เป็นภาพมายาของค่ายกลนั่นเอง!

ในทวีปศักดิ์สิทธิ์นั้น มีแต่นักปรุงยาระดับตำนานที่สามารถใช้ได้.

ต่านเซิงที่เป็นเจ้านักปรุงยา แน่นอนว่าย่อมสามารถหลอมเม็ดยาเทวะที่ร้ายกาจออกมาได้ เขาที่เป็นเหมือนกับต้นแบบของนักปรุงยาเป็นอย่างมาก ในประวัติศาสตร์กว่าสองหมื่นปี เหตุการณ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นเลย แม้แต่ต่านเซิงหลงหู่เอง ก่อนหน้านี้ก็ยังก้าวมาไม่ถึงระดับนี้ด้วยเช่นกัน.

หากแต่สิ่งที่พวกเขาเห็น วิถีปรุงยาของต่านเซิงหลงหู่แม้ว่าจะก้าวกระโดดขึ้นไปเป็นอย่างมาก หากแต่เป่าเอ๋อและสวีฝู่เวลานี้กับดูไม่ธรรมดาไม่ได้เสียเปรียบต่านเซิ่งแม้แต่น้อย.

หนำซ้ำในเวลานี้ราวกับว่าต่านเซิงหลงหู่ จะดูด้อยกว่าพวกเขาด้วยซ้ำ.

ขณะที่ทุกคนต่างก็รอคอยอย่างคาดหวัง.

จงซานที่รอคอยอย่างอดทนเช่นกัน ส่วนกู่เฉียนโหยวที่จับจ้องมองบันทึกจากหยกบันทึก ภายในใจที่ลอบถอนหายใจออกมาเป็นระยะ รับรู้ว่านี่เป็นการฝึกฝนจิตใจของจงซาน เรื่องนี้จะเป็นประโยชน์เป็นอย่างมาก ใบหน้าของนางที่เผยสีหน้าแววตายินดีอยู่ไม่น้อย.

คนทั้งสองที่รอคอยอย่างอดทน จากนั้นก็นำหมากรุกออกมาเล่นอีกครั้ง เพื่อรอคอย.

"ครืนนนนน"

"โฮกกกก"

บนแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล เวลานี้มีเสียงคำรามที่สั่นสะเทือนไปทั่วท้องฟ้าก็ปรากฏขึ้น.

หนึ่งมังกรคำราม หนึ่งพยัคฆ์คำราม.

เป็นของต่านเซิงหลงหู่นั่นเอง หนึ่งมังกรหนึ่งพยัคฆ์ที่รามดังลั่น จากนั้นก็หมุนวนพร้อมกับพุ่งเข้าไปในเตา.

ไม่ได้หายไปใหน มันคือลมหายใจของเม็ดยาตอนนี้ถูกดึงกลับคืนไปแล้วเท่านั้นเอง.

"โฮกกกกก"

"โฮกกกกก"

ภายในเตาปรุงยาของต่านเซิงหลงหู่ที่ได้ยินเสียงของมังกรและพยัคฆ์ที่ดังออกมาเป็นระยะ ๆ  ก่อนที่มันจะค่อย ๆ เบาลงเรื่อย ๆ  ใบหน้าของต่านเซิงหลงหู่ที่ขาวซีด ทว่าก็ยากที่จะปกปิดความตื่นเต้นดีใจเอาไว้ได้เช่นกัน.

"ปรุงยาเสร็จแล้ว!"

เสียงของต่านเซิงหลงหู่ที่ตะโกนออกมาด้วยความดีใจราวกับเด็ก ๆ .

ปรุงยาเสร็จแล้ว ท้ายที่สุดต่านเซิ่งหลงหู่ก็ปรุงยาเสร็จสิ้น? สายตาของทุกคนที่จับจ้องมองด้วยความคาดหวัง กับวิชาลับของต่านเซิงหลงหู่ที่เปิดเตาปรุงยาออกมาช้า ๆ  ทันนั้น ประกายแสงสีแดงมากมายที่อยู่ได้ในก็ส่องสว่างลุกโชติช่วง พร้อมกับกลิ่นหอมของเม็ดยา.

คอของเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ยืดยาวจดจ้องออกไป.

ต่านเซิงหลงหู่ที่สะบัดฝ่ามือ เม็ดยาสีแดง ทอง ขนาดเท่าลูกตามังกรก็ลอยออกมาจากเตา แสงสีแดงที่ส่องประกายได้กลับคืนสู่เม็ดยา จมลงในเม็ดยาอย่างคาดไม่ถึง เม็ดยาสีแดงทอง ในเวลานี้มีลายของพยัคฆ์มังกรสลักเอาไวด้วย เห็นลาง ๆ เหมือนกับภาพลวงตา.

"เม็ดยาหลีอวิ๋น(ยาเลี่ยงความตาย)? ภายใต้สวรรค์แห่งนี้เป็นเม็ดยาอันดับหนึ่ง เม็ดยาหลีอวิ๋น?"เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่เอ่ยอุทานออกมา.

"เม็ดยาหลีอวิ๋น? เป็นความจริงรึ? นี่คือเม็ดยาในตำนานของทวีปศักดิ์สิทธิ์ที่มีระดับสูงที่สุด เป็นเม็ดยาระดับเก้าสูงที่สุด ไม่ มีคุณภาพเยี่ยมกว่าเม็ดยาระดับเก้าทั้งหมด เม็ดยาหลี่อวิ๋น!"

"อาจารย์ อะไรคือเม็ดยาหลีอวิ๋นอย่างงั้นรึ?"ผู้เยาว์คนหนึ่งที่สอบถามออกมา.

กับคำถามดังกล่าวสายตาของทุกคนที่จับจ้องมองด้วยท่าทางดูถูกดูแคลน เม็ดยาหลีอวิ๋นก็ไม่รู้จักอย่างงั้นรึ? แล้วเจ้ามีคุณสมบัติเข้ามาในงานประลองหมื่นเม็ดยาได้อย่างไรกัน?

"เม็ดยาหลีอวิ๋นนั้น เป็นยาที่ยอดเยี่ยมในการรักษา สามารถที่จะรักษาวิญญาณเทวะได้ ผลึกวิญญาณที่ถูกเจาะทะลุ หรือร่างกายที่พิการ ไม่ว่าจะมีบาดแผลอย่างไร ตราบเท่าที่ใช้เม็ดยาหลีอวิ๋นภายในไม่กี่ลมหายใจ ก็จะสามารถฟื้นฟูกลับมาได้อย่างสมบูรณ์!"ชายผู้หนึ่งที่กล่าวตอบ.

เมื่อได้ยินคำพูดของอาจารย์ ทำให้เขาสูดหายใจที่เย็นเยือบเข้ามา.

เม็ดยาหลี่อวิ๋น ไม่สงสัยเลยว่าย่อมสูงส่งถูกนับให้เป็นยาเทวะลำดับหนึ่ง คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีความสามารถเช่นนี้?

"ยินดีกับต่านเซิงหลงหู่ด้วย ที่สามารถหลอมเม็ดยาลำดับหนึ่งได้คงไม่แคล้วได้ลำดับหนึ่งอีกแล้ว."เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่กล่าวยกยอ.

"ทุกคนยกยอเกินไปแล้ว!"ต่านเซิ่งหลงหู่ที่นำเม็ดยาหลี่อวิ๋นมาวางที่ถาดยกพร้อมกับรอยยิ้ม.

"ข้าและคนอื่นกล่าวตามจริง เม็ดยาหลี่อวิ๋นนั้นกว่า 2 หมื่นปีแล้วไม่มีใครสามารถหลอมขึ้นมาได้ การได้เห็นเม็ดยาหลีอวิ๋นในเวลานี้ ช่างนับว่าเป็นโชควาสนานัก."ปรมาจารย์ปรุงยาที่กล่าวออกมาด้วยอารมณ์ความรู้สึก.

0 0 โหวต
Article Rating
0 Comments
Inline Feedbacks
ดูความคิดเห็นทั้งหมด