Chapter 574 การปรากฏตัวของไท่จื่อเหล่ยเทียน.
"ทุกบ่อปรุงยา ทุกคนสามารถเข้าไปได้!"สวีฟู่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"หืม?"เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ตกใจเล็กน้อย ต่านเซิ่งหลงหู่ที่จองมองสวีฝูด้วยท่าทางประหลาดใจ.
สวีฝู แม้ว่าก่อนหน้านี้ จะไม่มีใครเคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนาม ทว่าในการแข่งขันนั้น เขาคือคนที่หลอมยาเม็ดยาระดับแปดได้เร็วที่สุด อีกทั้งยังเป็นคนของราชวงศ์สวรรค์ต้าฉิน แน่นอนว่าทุกคนย่อมต้องใส่ใจในคำพูดของเขา.
"หืม? สหายเต๋าสวีฝูท่านกล่าวจริง ๆ รึ?"ต่านเซิ่งหลงหู่ที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นตกใจเล็กน้อย.
"เป็นความจริง ดูที่สหายเต๋าเชวียน!"สวีฝูที่เอ่ยออกมาในทันที.
สายตาของปรมาจารย์ปรุงยาทุกคนที่คราวแรกงงงวย ทันใดนั้นก็จ้องมองเป่าเอ๋อด้วยความประหลาดใจ ความทรงจำของพวกเขาเกี่ยวกับเป่าเอ๋อที่ผุดขึ้นมาในทันที.
สำนักไท่ต่าน! สำนักโบราณ ตอนนี้อยู่กับราชวงศ์จักรพรรดิ!
นางเองรึ?
เป่าเอ๋อที่จ้องมองไปยังสวีฝู่ด้วยความประหลาดใจ นี่เขารู้ได้อย่างไร?
ซึ่งในวันนั้นเขาก็ได้กล่าวเกี่ยวกับสำนักหว่านกู่(หมื่นเม็ดยาบรรพกาล)เป่าเอ๋อที่รู้สึกไม่ดีนัก คาดไม่ถึงเลยว่าสวีฝูยังรู้เรื่องของสำนักนางอีกมากมาย.
"สหายเต๋าเชวียน เป็นความจริงรึ?"ต่านเซิงหลงหู่ที่กล่าวสอบถาม.
"ใช่ สำนักไท่ต่านของพวกเรา ในประวัติศาสตร์นั้น คือต่านเซิ่ง และเตาสวรรค์และโลก(เตาจักรวาล)ของพวกเรา สามารถทนบ่อปรุงยาตรงกลางได้!"เป่าเอ๋อกล่าวออกมาในทันที.
จะต้องรู้ด้วยว่าเมื่อในอดีตพวกเขาย่อมรับรู้ว่า มีคนของสำนักไท่ต่านที่สามารถปรุงยาในบ่อตรงกลางได้ ทว่า ตอนนี้ เป่าเอ๋อก็สามารถ ไม่ใช่ว่าเป่าเอ๋อกำลังก่อร่างสร้างสำนักหว่านกู่ขึ้นมาใหม่อีกครั้งอย่างงั้นรึ?
"เตาสวรรค์และโลก(เตาจักรวาล)"ยังมีอยู่อย่างงั้นรึ?!"ต่านเซิ่งที่หายใจแฮก ๆ .
เห็นได้อย่างชัดเจนว่า เตาสวรรค์และโลกนั้นเป็นชื่อที่มีมาแต่โบราณเป็นนามของเตาปรุงยาที่ดีที่สุดของโลกใบนี้.
เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่ได้ยินต่างก็รู้สึกอิจฉาขึ้นมาทันที.
"ทว่า ทุกคนไม่สนใจเกี่ยวกับบ่อปรุงยามากเกินไป ทั้งแปดสิบเอ็ดบ่อปรุงนั้น ใช้ปรุงเม็ดยาเทวะที่แตกต่างกันไป เม็ดยาที่พวกเจ้าต้องการปรุงนั้นไม่แน่ว่าจะบ่อเหมาะกับบ่อปรุงยาตรงกลางหรือไม่ ไม่ว่าจะเป็นรอบนอกหรือตรงกลาง ก็สามารถปรุงเม็ดยาที่ยอดเยี่ยมขึ้นมาได้ พวกเราเริ่มการปรุงยาเทวะกันเถอะ!"ต่านเซิงที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
หลังจากที่ต่านเซิ่งเอ่ยออกมา ทุกคนที่ทำได้แค่เพียงพยักหน้า แม้ว่าภายในใจจะรู้สึกอิจฉาเป่าเอ๋อ.
เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาต่างก็เลือกบ่อปรุงยาตามลำดับ ส่วนเป่าเอ๋อแน่นอนว่าต้องเลือกบ่อตรงกลาง เพราะว่าบ่อตรงกลางนั้น ได้ออกแบบมาให้กับเตาปรุงยาสวรรค์และโลกนั่นเอง.
หลิงเอ๋อและจื่อเห่าที่ตามเข้าไป.
เมื่อเข้าประจำที่ เป่าเอ๋อที่โบกสะบัดมือ พร้อมกับนำเตาปรุงยาขนาดใหญ่ออกมาวางลงเสียงดังสนั่น ทันทีที่เตาสวรรค์และโลกปรากฏ กรรมวาสนาและวาสนาแผ่นดินที่เอ่อล้น หมุนวนเข้าสนับสนุนภายในเตาปรุงยาตรงกลาง พร้อมกับผสานรวมเข้ากันในทันที.
นอกจากเป่าเอ๋อแล้ว เหล่านักปรุงยาอีก 72 คนเองก็เริ่มลงมือด้วยเช่นกัน.
สวีฝู่ที่เลือกตำแหน่งที่สอง ส่วนต่านเซิงเลือกตำแหน่งที่สาม พร้อมกับนำเตาออกมาและหลอมยาเช่นกัน.
ทุกคนเริ่มจุดเพลิงเตาแล้ว ทั่วทุกสารทิศที่ราวกับพายุทอร์นาโดจากปราณวิญญาณมหาศาลที่ถูกรวมเข้ามาด้วยเวทีปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล เหล่าปรมาจารย์ปรุงยาที่เริ่มหลอมยา ในเวลาเดียวกัน วาสนาและกรรมวาสนาที่เริ่มถูกดูดเข้ามาใช้เช่นกัน.
บนแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาล ส่องประกายแสงสีทองนับล้าน ๆ สายออกมา ส่องสว่างแวววาวระยิบระยับ ดูศักดิ์สิทธิ์น่าเกรงขามเป็นอย่างมาก! เป็นอะไรที่ยากจะจินตนาการถึงได้.
ส่วนผู้คนด้านล่างเวลานี้ต่างจดจ้องมองไปยังเหล่าปรมาจารย์ปรุงยาเพื่อศึกษาเทคนิคปรุงยา ซึ่งเป็นต่านเซิงหลงหู่ ที่มีผู้คนจับจ้องมองมากที่สุด.
การแข่งขันหมื่นเม็ดยาบรรพกาล เริ่มต้นอย่างเป็นทางการแล้ว! เสียงของการปรุงยาใบหน้าของทุกคนที่กำลังดูจริงจัง.
ส่วนนักปรุงยาด้านล่างเองที่เฝ้ามองวิธีการปรุงยาต่าง ๆ ! หลาย ๆ คนที่กระซิบกระซาบพูดคุยปรึกษากันไปด้วย.
ส่วนลานทิศเหนือจงซานที่ยังนิ่งไม่ขยับ! จับจ้องมองเป่าเอ๋อปรุงยาอย่างสงบ.
เช้าวันถัดมา!
จงซานที่รอคอย เฉียนโหยวได้นำหมากรุกออกมาเล่นกับจงซาน ขณะรอคอยเป่าเอ๋อ.
ส่วนราชันย์หลานเหยี่ยนที่อยู่ถัดไปเองก็ รอคอยต่านเซิ่งหลงหู่ด้วยเช่นกัน.
"ถวายพระพรฝ่าบาท!"
ทันใดนั้นก็ปรากฏขุนนางผู้หนึ่งที่ก้าวเข้ามาในทันที.
"เสนาบดี มีอะไรอย่างงั้นรึ?"ราชันย์หลานเหยี่ยน หลานเทียนยวีเอ่ยถามออกมา.
"ฝ่าบาท ทูตของราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงขอเข้าพบ.
ทูตของราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงรึ? จงซานที่หยุดเล่นหมากรุกในทันที เหยี่ยนหง ไม่ใช่ราชวงศ์จักรพรรดิที่เสี่ยวหวังก่อตั้งขึ้นหรอกรึ? และบุตรของเจี้ยนหงและเสี่ยวหวัง เสี่ยวจงซิงเป็นผู้ปกครอง ไม่ใช่คนเดียวกันหรอกรึ?
ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหง ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันตกของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน เป็นอีกราชวงศ์จักรพรรดิที่อยู่ไม่ไกลจากราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ย.
"ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงรึ? มีเรื่องสำคัญอะไร? ให้พวกเขาเข้ามาที่นี่!"ราชันย์หลานเหยี่ยนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
"ฝ่าบาท!"เสนาบดีที่กล่าวด้วยท่าทางร้อนใจ จ้องมองไปยังคนมากมายที่อยู่รอบ ๆ หากแต่ไม่ได้กล่าวอะไรออกมา.
"ข้าต้องการอยู่ศึกษาวิธีหลอมยาของท่านลุงจนจบหรืองานชุมนุมหมื่นเม็ดยาจบ หรือให้พวกเขามานี่นี่! "หลานเทียนยวีที่แสดงท่าทางฉุนเฉียว.
อยู่ศึกษาวิธีหลอมยาอย่างงั้นรึ? จงซานที่ตะลึงงัน นี่คืองานของราชา ทว่าในเวลานี้ เขากลับไม่ทำอย่างงั้นรึ? นี่เขาเห็นว่าการเป็นประมุขไม่ได้สำคัญรึอย่างไร ไม่คิดที่จะจัดการบริหารให้ดี นี่เขาสนใจวิธีการปรุงยามากกว่ารึ? บางทีเขาอาจจะมีความสามารถในการปรุงยา หากแต่ไม่มีความสามารถในการปกครองหรือไม่?
เสนาธิการที่กล่าวถอนหายใจ ก่อนที่จะถอยออกไป จากนั้น ชายชราผมขาวก็ถูกนำเข้ามา.
"ทูตเหยี่ยนหง คารวะราชันย์หลานเหยี่ยน!"ชายชราผู้นี้ที่แสดงความเคารพต่อราชันย์หลานเหยี่ยน.
"มีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ? เสี่ยวจงซิงให้เจ้ามาหาข้าอย่างงั้นรึ?"หลานเทียนยวีที่เอ่ยปากสอบถามออกมา.
"ฝ่าบาทนั้นกำลังเก็บตัวฝึกฝน พวกเราเหล่าข้าราชบริพารได้รวมตัวกันปรึกษาหารือและได้ดำเนินภารกิจเดินทางมายังราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนด้วยพวกเราเอง."ชายชราคนดังกล่าวด้วยท่าทางร้อนรน.
"ตัดสินใจกันเองอย่างงั้นรึ? ช่างกล้าหาญนัก!"หลานเทียนเหยี่ยนที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"พวกเราไม่ใช่ว่าต้องการทำเช่นนี้ หากแต่พวกเราไม่มีทางเลือก ฝ่าบาทนั้นได้ปิดตัวฝึกฝนวิชาไม่สามารถกลับมาได้ในเร็ว ๆ วันนี้ เสนาธิการชราจึงไม่กล้ารบกวน จึงทำได้แค่ตัดสินใจกันเอง เดินทางมาขอความช่วยเหลือจากราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนเพื่อช่วยเหลือราชวงศ์จักรพรรดิของพวกเรา!"เสนาธิการชราที่กล่าวอย่างร้อนรน.
ปิดตัวฝึกฝนรึ? จงซานรู้ว่าเสี่ยวจงซิงนั้นไม่ได้ปิดตัวฝึกฝน ตอนนี้กำลังเดินทางไปยังแดนเทพอเวจี.
"ช่วยเหลือ? ช่วยเหลือจากอะไร?"หลานเทียนยวีที่กล่าวอย่างเฉยเมย.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยตอนนี้ได้ทำการยึดครองดินแดนภาคตะวันตกของพวกเรา ตอนนี้พวกเขาได้ประกาศสงครามรุกเข้ามาภายในอาณาเขตของพวกเราแล้ว ขณะเสนาธิการชราผู้นี้เดินทางมา พวกเขาได้ทำการยึดเมืองหรูเหยี่ยนทางตะวันตกไปแล้ว กองกำลังของราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยนั้นทรงพลังมาก พวกเราไม่สามารถขวางเอาไว้ได้ ขอให้ราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนเคลื่อนกำลัง ออกไปช่วยราชวงศ์ของพวกเรา!"เสนาธิการชราที่คุกเขาลงพื้นในทันที ใบหน้าที่แสดงออกมาด้วยความวิงวอน.
ภายในใจของจงซานที่จ้องมองพลางทอดถอนใจ เสนาธิการชราผู้นี้ซื่อสัตย์ จนน่าสรรเสริญนัก.
ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยโจมตีราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงอย่างงั้นรึ? หลานเทียนยวีที่ขมวดคิ้วไปมา รับรู้ได้ถึงปัญหาแล้ว!
"ฝ่าบาท หากขอบปากถูกทำลาย ฟันย่อมได้รับความหนาวเย็น แม้ว่าราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงนั้นจะไม่ใหญ่นัก ทว่าก็ติดกับราชวงศ์ของพวกเรา หากราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงถูกทำลายจนสิ้น ราชวงศ์ของพวกเราจะต้องเข้าประจันหน้ากับราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยตรง ๆ เมื่อถึงเวลานั้นการจะต้านศัตรูก็จะยิ่งเป็นไปด้วยความยากลำบาก! พวกเราควรไปช่วยเหลือ!"เสนาบดีที่กล่าวออกมา.
"ขอให้ราชันย์หลานเหยี่ยนเคลื่อนกำลังไปช่วยด้วย!"ชายชราที่คุกเข่าอ้อนวอน.
ราชันย์หลานเหยี่ยนที่ขมวดคิ้วแน่น ครุ่นคิดและกล่าวออกมาว่า"ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยขัดแย้งกัน? แล้วคิดจะให้พวกเรานำกองกำลังออกไปช่วยอย่างงั้นรึ?"
"ราชันย์หลานเหยี่ยน หาได้เป็นเช่นนั้น พวกเราและราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยหาได้มีความแค้นต่อกัน หากแต่เป็นเพราะพวกเขากำลังขยายอาณาเขตอยู่!"ชายชราที่เอ่ยออกมาในทันที.
"ฝ่าบาท ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยที่รุกรานสถานที่อื่นนั้น เป็นการบุกเบิกดินแดนเพื่อสะสมวาสนาแผ่นดิน นี่เป็นสงครามทั่วไปที่เกิดขึ้นกับราชวงศ์วาสนา!"เสนาบดีที่เอ่ยออกออกมาในทันที.
"แต่ว่า นี่เป็นความขัดแย้งของพวกเขาทั้งสองอาณาจักรไม่ใช่รึ? เรื่องนี้หากว่าพวกเราเข้าไปยุ่งด้วย พวกเราไม่กลายเป็นศัตรูของราชวงศ์สวรรค์ไปหรอกรึ? เรื่องนี้พวกเราควรที่จะระวัง!."หลานเทียนยวีที่กล่าวออกมาอย่าเคร่งขรึม.
จงซานที่อยู่ข้าง ๆ ถึงกับตะลึงงัน ระมัดระวัง?นี่เขากำลังระมัดระวังอย่างงั้นรึ? เขาเข้าใจว่ามันเป็นการขัดแย้งของสองราชวงศ์ การเข้าไปช่วย! ก็เป็นการกลายเป็นพันธมิตรกับอีกฝ่าย แล้วคิดว่าหากอยู่เฉย ๆ ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยจะไม่บุกราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนอย่างงั้นรึ?
"ฝ่าบาท ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงนั้น ก่อนหน้านี้ได้ลงนามเป็นพันธมิตรกับพวกเราไปแล้ว พวกเราเองก็ให้คำมั่นว่าจะยกทัพช่วยเหลือ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด พวกเราก็ยากที่จะปฏิเสธ พวกเราควรจะต้องเคลื่อนทัพ."เสนาบดีที่เอ่ยตอบในทันที.
ได้ยินการท้วงติงจากเสนาบดีแล้ว หลานเทียนยวีที่ขมวดคิ้วแน่นครุ่นคิดไปมา ด้วยลงนามเป็นพันธมิตรจึงยากที่จะปฏิเสธ จะต้องช่วยเหลืออย่างงั้นรึ? ทว่า.
"เจ้าบอกว่าทัพของต้าสุ่ยได้เข้ารุกรานแล้วอย่างงั้นรึ?"หลานเทียนยวีที่สอบถามออกไป.
"ขอรับ! พวกเขายกทัพออกมา 3 ล้านนาย กดดันราชวงศ์ของพวกเรา."ชายชราที่กล่าวตอบออกมาในทันที.
"แล้วใครเป็นคนนำทัพมา?"หลานเทียนยวีสอบถาม.
"ไท่จื่อเหล่ยเทียน!"ชายชราที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น.
"ไท่จื่อเหล่ยเทียน?"สายตาของหลานเทียนยวีที่เปลี่ยนเป็นเย็นชา.
จงซานที่อยู่ข้าง ๆ กำตัวหมากแน่น ไท่จื่อเหล่ยเทียน? เขาคือคนที่สังหารกุยเอ๋อ!
“..”
จงซานที่เสียการควบคุม กำตัวหมากแน่นจนแตกออกเป็นเสี่ยง ๆ .
"ไท่จื่อเหล่ยเทียน ดูเหมือนว่าราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงคงไม่สามารถรักษาเอาไว้ได้แล้ว!"เสนาบดีที่อยู่ข้าง ๆ ที่ส่ายหน้าทอดถอนใจ.
เห็นได้อย่างชัดเจนว่านามของไท่จื่อเหล่ยเทียนในทวีปศักดิ์สิทธิ์ภาคตะวันตกนั้นมีชื่อเสียงมาก เพียงแค่ได้ยินชื่อก็ทำให้พวกเขาหวั่นเกรงแล้ว.
"ไท่จื่อเหล่ยเทียน? เขามีความสามารถในการรบอย่างงั้นรึ?"หลานเหยี่ยนที่ครุ่นคิดและกล่าวออกมา.
"ไท่จื่อเหล่ยเทียนนั้นนับว่าเป็นคนประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในอดีต เขาไม่จำเป็นต้องออกสู่สนามรบ ก็สามารถได้รับชัยชนะ! นับตั้งแต่เขายังเยาว์นั้นสามารถเคลื่อนทัพยึดสองราชวงศ์ราชันย์มาแล้ว ตอนนี้พวกเราถึงจะทำอะไร ก็คงจะไร้ประโยชน์!"เสนาบดีคนดังกล่าวกล่าวพลางทอดถอนใจ.
"ราชันย์หลานเหยี่ยน ท่านคงไม่ปล่อยให้ราชวงศ์จักรพรรดิเหยี่ยนหงล่มสลายหรอกนะ พวกเราได้ลงนามเป็นพันธมิตรกันแล้ว!"ชายชราที่กล่าววิงวอนด้วยความเคารพ.
สัญญาพันธมิตร! ใช่ พวกเขาได้รับปากว่าจะยกทัพไปช่วย ไม่ว่าฝ่ายใหนจะมีอันตราย หากว่าพวกเขาไม่ทำตามสัญญา ต่อไปใครกันเล่าที่ต้องการเป็นพันธมิตรกับพวกเขา? หากแต่ส่งคนไป ก็มีแต่ส่งไปหาความตาย ไม่มีทางขวางทางไท่จื่อเหล่ยเทียนได้อยู่ดี.
"เรื่องนี้........."ราชันย์หลานเหยี่ยนที่เอ่ยปากออกมาด้วยท่าทางกระอักกระอ่วน.
"ราชันย์หลานเหยี่ยน หากว่าไม่ยกทัพออกไปในวันนี้ หลังจากนี้ราชวงศ์หลานเหยี่ยนก็จะไม่ใช่พันธมิตรของพวกเราอีกต่อไป ต่อไปย่อมไม่มีใครอยากเป็นพันธมิตรกับพวกท่าน เพื่ออนาคตวันข้างหน้าของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน ขอให้ราชันย์หลานเหยี่ยนได้โปรดเคลื่อนทัพด้วย!"ชายชราที่กล่าวออกมาอย่างหนักแน่น.
ชายชราย่อมรับรู้ดีว่า ราชันย์หลานเหยี่ยนไม่ยินดีที่จะยกทัพออกไป ดังนั้นจึงต้องกดดัน.
ทว่าราชันย์หลานเหยี่ยนนั้นหาได้มีความกล้าและทรงพลังเฉกเช่นจงซาน กับเรื่องที่เสี่ยงอันตรายเช่นนี้ เขาย่อมไม่ต้องการกระทำ
ชายชราสามารถมองเห็นราชันย์ราชวงศ์หลานเหยี่ยนได้ ใบหน้าของเขาที่ดูขัดสนห่อเหี่ยวใจ.
"ราชันย์หลานเหยี่ยน!"จงซานที่อยู่ข้าง ๆ ไม่ไกลนักได้เอ่ยปากออกมาในทันที.
"หืม?"ทุกคนที่จดจ้องมองไปยังจงซานด้วยความสงสัย.
"ข้าและเสี่ยวจงซิงนั้นเป็นสหายเก่ากัน ข้ายินดีที่จะเป็นตัวแทนของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน!"จงซานที่เอ่ยปากออกมา.
"หืม? จักรพรรดิจงต้องการจะไปอย่างงั้นรึ? เช่นนั้นก็ดีเลย ท่านคือแม่ทัพไร้พ่ายภาคตะวันออก ไท่จื่อเหล่ยเทียนคือแม่ทัพไร้พ่ายภาคตะวันตก บางทีท่านอาจจะสามารถหยุดราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยก็ได้!"หลานเทียนยวีที่ดวงตาเปล่งประกาย.
"นี่คือ?"ชายชราที่จ้องมองจงซานด้วยความสงสัย.
"นี่คือผู้ที่มีชื่อเสียงไปทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์ ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง จักรพรรดิจงซาน!"หลานเทียนเหยี่ยนที่กล่าวแนะนำ.
ได้ยินนามจงซาน ดวงตาของชายชราที่เปล่งประกาย ทันใดนั้นก็รู้สึกตื่นเต้น พร้อมกับโค้งคำนับทำความเคารพจงซาน "ขอบพระทัย ขอบพระทัยยิ่งนัก!"
จงซานที่ก้าวเข้าไปพยุงชายชรา จ้องมองไปยังจักรพรรดิหลานเหยี่ยน "ข้าจะเป็นตัวแทนของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยนต้องการเคลื่อนทัพของราชวงศ์ราชันย์หลานเหยี่ยน หวังหว่าราชันย์หลานเหยี่ยนจะเตรียมทัพให้กับข้า!"
