Chapter 572 กลั่นกากของเสียเป็นยา.

อีกหนึ่งวันได้ผ่านพ้นไป.

ภายในสนามเวลานี้ยังคงเหลือคนสี่คน ในเวลานี้ ท้ายที่สุดเป่าเอ๋อที่ใช้วัตถุดิบเล็กน้อย ก็ได้เริ่มรวมเม็ดยาแล้ว.

สองวันมานี้ มีคนไม่น้อยที่ต้องออกจากการแข่งขัน.

การหลอมเม็ดยาระดับแปด ใครที่หลอมยาเสียเป็นกากยา จะสูญเสียสิทธิ์ที่จะได้เข้าแข่งขันเพื่อแย่งชิงแท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลรอบถัดไป.

ตลอดสองวันมานี้ ทุกคนต่างก็จับจ้องมองไปยังการกลั่นยาของสตรีผู้หนึ่ง ที่ใช้กากยาที่เสียหายมาหลอมใหม่.

เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

ทว่า ก็ไม่มีปรมาจารย์คนใหนกล่าวห้าม ทุกคนที่ยังรอคอยดู ภายในใจที่ไม่รู้ว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น และยังมีความคาดหวังแฝงเอาไว้ด้วย แม้ว่าความคาดหวังนั้นจะมีความคิดที่ต่อต้านอยู่ก็ตามที่.

อีกหนึ่งวันที่ผ่านไป ท้ายที่สุด ด้วยวิชากายกลางในการควบคุมเปลวเพลิงก็ค่อย ๆ ลงความร้อนลง ขึ้นรูปเม็ดยา ก่อเกิดเป็นเม็ดยาขึ้น.

สามารถหลอมเม็ดยาได้จริง ๆ รึ?

ก่อนที่จะเห็นเป่าเอ๋อที่โบกสะบัด เปิดฝาเตาปรุงยาออกมา.

กลุ่มประกายแสงสีทองที่ส่องประกายแวววาวออกมาจากด้านในเตาในทันที.

"นี่สามารถกลั่นยาได้จริง ๆ รึ? เป็นไปได้อย่างไร กลั่นยาได้อย่างไร? ไม่ใช่ว่าเหลือเพียงกากของเสียกลับกลั่นยาออกมาได้อย่างงั้นรึ?"ไม่รู้ว่าใครที่เป็นคนอุทานออกมาเสียงดัง.

เม็ดยาสีทองหนึ่งเม็ดที่ส่องประกายแสงออกมาจากเท่า ทำให้แทบทุกคนตะลึงงัน เป็นความจริง ๆ รึ?นี่สามารถหลอมได้จริง ๆ รึ? สตรีผู้นี้เป็นปรมาจารย์ปรุงยาที่ร้ายกาจมากขนาดนี้เลยรึ?

มันเป็นเหลือเชื่อเกินไปแล้ว.

เป่าเอ๋อที่นำเม็ดยามาวางไว้ที่ถาดหยก ทุก ๆ คนที่เห็นรู้สึกราวอยู่ในความฝัน จับจ้องมองตาเขม็งเลยทีเดียว.

"ต่านเซิ่ง โปรดตรวจสอบ!"เป่าเอ๋อที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.

ต่านเซิง(เทพโอสถ)ที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ กล่าวได้ว่าต่านเซิ่งเองก็สามารถกระทำเช่นนี้ได้เช่นกัน ทว่าไม่คิดว่าเชวียนเป่าเอ๋อในเวลานี้จะสามารถทำสำเร็จได้เช่นกัน.

หลังจากตรวจสอบอย่างละเอียดแล้ว "เม็ดยาระดับแปด เม็ดยาคูจิว! สหายเต๋าเชวียนยินดีด้วย!"

"เป็นไปไม่ได้ สามารถหลอมเม็ดยาระดับแปดได้อย่างงั้นรึ?" นักปรุงยาคนหนึ่งที่อุทานออกมาในทันที.

เขาไม่ยินดีที่จะเชื่อว่าเพียงแค่วัตถุดิบเล็กน้อยกับสามารถหลอมเม็ดยาระดับแปดขึ้นมาได้ อีกทั้งเขายังเห็นหญิงสาวคนดังกล่าวใส่กากยาที่เสียแล้วลงไปด้วย เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้กระทบกระเทือนจิตใจของพวกเขาอย่างแรง.

ต่านเซิงที่จ้องมองไปรอบ ๆ  กวาดตามองไปยังทุกคนที่เต็มไปด้วยความสงสัย.

ต่านเซิ่งที่เผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย "ทุก ๆ ท่านเชิญเข้ามาดูได้!"

ต่านเซิ่งที่ยกถาดหยกขึ้น ก่อนที่จะมีคนมากมายเข้ามาดู.

ไม่ไกลออกไป ดวงตาของไท่จื่อฉงเทียนที่เปลี่ยนเป็นเย็นชาอย่างที่สุด นางสามารถหลอมยาสำเร็จได้อย่างคาดไม่ถึง? ซ้ำยังหลอมขึ้นมาจากกากเถ้ายาอีกด้วย ส่วนนักปรุงยาจากต้าสุ่ยกับทำเตาระเบิด เรื่องนี้ทำให้ไท่จื่อฉงเทียนเสียหน้าเป็นอย่างมาก.

"ชิ!"ไท่จื่อฉงเทียนที่แค่นเสียงเย็นชา.

เป็นเรื่องที่น่าเสียดาย เสียงฮึดฮัดทีเย็นชานั้น ไม่มีใครได้ยิน สายตาของทุกคนเวลานี้ต่างก็มารวมตัวจดจ้องเม็ดยาของเป่าเอ๋อที่หลอมขึ้นมาจากกากเถ้ายา.

เป่าเอ๋อที่หลอมยาเสร็จได้กลับมาที่นั่งตัวเอง.

"เหล่าเย่ โชคดีที่ไม่ล้มเหลวในภารกิจแรก!"เป่าเอ๋อที่กล่าวต่อจงซานด้วยรอยยิ้ม.

"ข้ารู้ว่าเจ้าสามารถจัดการได้ เจ้าหน้าที่ช่วยปรุงยานั้นได้กลั่นแกล้งเจ้า ข้าให้เจ้าเป็นคนจัดการ!"จงซานกล่าว.

"อืม!"เป่าเอ๋อที่พยักหน้าอย่างนุ่มนวล.

"ราชันย์หลานเหยี่ยน ต่านเซิงหลงหู่ พวกท่านมีความเห็นใด!"จงซานที่จ้องมองไปยังคงทั้งสอง.

ต่านเซิงหลงหู่ที่ฝืนยิ้มพยักหน้ารับ ส่วนราชันย์หลานเหยี่ยนที่จ้องมองเจ้าหน้าที่คนดังกล่าวด้วยสายตาเย็นชา "จักรพรรดิจง สหายเต๋าเชวียนเรื่องนี้เป็นพวกท่านที่ถูกกระทำ เรื่องนี้ถือว่าพวกเราไม่ยุติธรรมต่อพวกเจ้า แล้วแต่พวกท่านจะจัดการ! ข้าจะไม่ยุ่ง!"

กับคำพูดของหลานเทียนยวีทำให้เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวหัวใจหล่นวูบทีเดียว ใบหน้ากระตุก จ้องมองไปยังไท่จื่อฉงเทียนที่อยู่ไกลออกไป คาดหวังว่าจะรับการช่วยเหลือ ทว่าดูเหมือนจะไร้ผล จากนั้นก็ตัดสินใจหนักแน่นจ้องมองมายังเป่าเอ๋อ"ข้าทำเพียงคนเดียว อยากจะฆ่า ก็เชิญ!

ยอมรับแต่โดยดีอย่างงั้นรึ? เรื่องนี้ทำให้ทุกคนเต็มไปด้วยตื่นตกใจจ้องมองไปยังเจ้าหน้าที่คนดังกล่าว ยอมรับด้วยตัวเองรึ? เรื่องนี้ไม่ต่างจากการแส่หาความตาย.

คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะกล้าสร้างปัญหาในงานชุมนุมหมื่นเม็ดยาที่ทรงเกียรติ กล้าที่จะเป็นปฏิปักษ์กับนักปรุงยาทั่วหล้า ตอนนี้ทุกคนจดจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา.

"ในเมื่อราชันย์หลานเหยี่ยนกล่าวเช่นนั้น เป่าเอ๋อคงต้องเสียมารยาทแล้ว หากแต่เรื่องนี้คงต้องรบกวนราชันย์หลานเหยี่ยนสักเล็กน้อย!"เป่าเอ๋อที่จ้องมองไปยังหลานเทียนยวี.

"สหายเต๋าเชวียนเชิญกล่าวได้เลย ข้าจะทำเต็มที่หากว่าสามารถทำได้!"หลานเทียนยวีพยักหน้ารับ.

"ข้าเพียงต้องการขอให้ราชันย์หลานเหยี่ยนนำคนของเขาทั้งตระกูลมาให้ เพราะข้าต้องการสังหารพวกเขาทั้งตระกูล!"สายตาของเป่าเอ๋อที่เต็มไปด้วยความเย็นชา.

ข้าต้องการสังหารพวกเขาทั้งตระกูล!

เพียงแค่คำพูดของเป่าเอ๋อ ทำให้ทุกคนที่ได้ยินนั้น ถึงกับตื่นตกใจทีเดียว.

สังหารทั้งตระกูลอย่างงั้นรึ? สตรีผู้นี้ช่างดุร้ายนัก!

แววตาของราชันย์หลานเหยี่ยนที่เผยท่าทางอักอ่วนขึ้นมาทันที!

เช่นเดียวกัน เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวหลังจากได้ยินว่าต้องการสังหารทั้งตระกูล ร่างกายของเขาก็สั่นเทิ้ม ใบหน้าที่ตื่นตกใจจ้องมองไปยังเป่าเอ๋อ.

เป่าเอ๋อที่มีความอ่อนโยนเมื่ออยู่กับจงซาน หากแต่เมื่อพบเจอกับศัตรู นางไม่ลังเลที่จะพิฆาตให้ตกตายไปทั้งหมด ไม่มีคำว่าอภัย ไม่มีสงสัย ไร้ซึ่งความรู้สึก! นางเป็นคนเช่นนั้น.

สังหารเขา และยังต้องการสังหารทั้งตระกูลด้วย!

ต่านเซิงหลงหู่ที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย ทว่าก็ไม่ได้กล่าวสิ่งใด ทว่าราชันย์หลนเหยี่ยนเวลานี้ที่กำลังลังเล.

"สังหารทั้งตระกูลอย่างงั้นรึ? สหายเต๋าเชวียน ไม่เกินไปอย่างงั้นรึ?"ราชันย์หลานเหยี่ยนที่ขมวดคิ้วไปมา.

"ฝ่าบาท ผู้น้อยทำผิดคนเดียว ไม่เกี่ยวอะไรกับครอบครัว ฝ่าบาท!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่คุกเข่าออกมาในทันที.

เป่าเอ๋อที่จ้องมองไปยังราชันย์หลานเหยี่ยน นี่คือคำพูดของผู้เป็นราชาอย่างงั้นรึ?

คนเช่นนี้ ยังเหมาะที่จะเป็นราชันย์อย่างงั้นรึ?

"คนเช่นนี้ ไม่สมควรที่จะกำจัดทั้งตระกูล!"ทันใดนั้นเสียงของคนผู้หนึ่งที่ดังขึ้นในทันที.

สายตาของทุกคนที่จ้องมองออกไป ซึ่งเป็นผู้ปรุงยาเสร็จคนแรกนั่นเอง สวีฝู่!

สวีฟู่ที่จ้องมองมายังเป่าเอ๋อที่สามารถปรุงยาได้ในที่สุด แววตาที่แสดงท่าทางชื่นชม ขณะที่จ้องมองไปยังเจ้าหน้าที่ที่เป่าเอ๋อกำลังจัดการ และเอ่ยปากออกมานั่นเอง.

"ต้าเหริน ขอให้ท่านช่วยแนะนำต้าเหรินเชวียนด้วย คนของตระกูลข้านั้นเป็นผู้บริสุทธิ์!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่โค้งคำนับให้กับสวีฝู.

สวีฝู่ที่จ้องมองเจ้าหน้าที่คนดังกล่าว พร้อมกับเผยท่าทางเหยียดหยัด "แนะนำอย่างงั้นรึ? เจ้าควรที่จะโทษตัวเอง นี่คืองานชุมนุมหมื่นเม็ดยา เจ้าสามารถมาสร้างความวุ่นวายได้รึ? ที่ข้าบอกว่าไม่ควรกำจัดทั้งตระกูลนั้น เพราะว่าโทษของเจ้านั้น ควรที่จะกำจัดเก้าชั่วโคตร!"

ทันทีที่สวีฝู่กล่าวจบ เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวถึงกับตื่นตะลึง.

สังหารเก้าชั่วโคตร? โหดร้ายเกินไปแล้ว! นี่คือความปรารถนาดีเหรอ!

ร่างกายของเจ้าหน้าที่ช่วยปรุงยาที่ไร้เรี่ยวแรง.

ส่วนคนอื่น ๆ เวลานี้ต่างก็จ้องมองไปยังสวีฝู่.

"นี่คือประเพณีของต้าฉินเรา!"สวีฝู่เอ่ยอย่างเคร่งขรึม.

ประเพณีต้าฉินรึ? ทุกคนที่สั่นสะท้านไปทั้งหัวใจ.

"ฝ่าบาท ฝ่าบาท!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่เอ่ยร้องของต่อราชันย์หลานเหยี่ยน.

"สหายเต๋าเชวียน ก่อนหน้านี้ข้ารับปากที่จะจัดการเรื่องนี้ให้ เช่นนั้นข้าจะจัดการเรื่องนี้ให้."ต่านเซิ่งที่เอ่ยปากออกมาในทันที.

เมื่อต่านเซิ่งเอ่ยปาก เจ้าหน้าที่ช่วยปรุงยาคนดังกล่าวก็รับรู้ได้ในทันที ราชันย์หลานเหยี่ยนไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว.

สังหารทั้งตระกูลรึ? หรือว่าจะเป็นสังหารเก้าชั่วโคตร? หากแต่ตามคำขอของเชวียนเป่าเอ๋อก็คือสังหารทั้งตระกูล กับคำพูดที่หาญกล้าก่อนหน้านี้ เพราะว่าเขามีคนคอยห่วงใยจึงเลือกที่จะตกตายเอง ทว่าตอนนี้ไม่ใช่แล้ว! กลายเป็นตัวเขาที่นำพาตระกูลให้ล่มสลาย!

เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่หันหน้าไปมองไท่จื่อฉงเทียนที่อยู่ไม่ไกลออกไป.

"ไท่จื่อฉงเทียน ช่วยครอบครัวข้าด้วย ช่วยตระกูลข้าด้วย!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่พุ่งเข้าไปยังไท่จื่อฉงเทียนในทันที.

"ไปให้พ้น!"ไท่จื่อฉงเทียนที่เตะชายคนดังกล่าว.

"ไท่จื่อฉงเทียน ข้าทำตามคำสั่งท่านแล้ว ท่านเป็นคนบอกเองว่าถึงไม่สามารถช่วยข้าได้ แต่ก็จะช่วยครอบครัวของข้า!"เจ้าหน้าที่คนดังกล่าวที่เอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่นตื่นตระหนก.

"ฮืออออออ"

กับคำพูดของเจ้าหน้าที่คนดังกล่าว ทำให้เกิดเสียงดังเซ็งแซ่ไปทั่วลานในทันที.

เป็นความจริงไท่จื่อฉงเทียนมีแผนร้ายแอบซ่อนเอาไว้อยู่ ไม่แปลกใจเลยก่อนหน้านี้เขาได้กระทำการอหังการนัก เขาจงใจที่จะมาสร้างปัญหาที่นี่อยู่แล้ว.

"ใช่แล้ว พวกเขานั่นเอง ก่อนหน้านี้ได้จงใจระเบิดเตา ทำให้นักปรุงยามากมายออกจากการแข่งขัน!"

"ราชวงศ์สวรรค์ต้าสุ่ยต้องการทำลายกฎเกณฑ์ของการชุมนุมหมื่นเม็ดยา? เขาต้องการท้าทายทุกคนทั่วหล้าอย่างงั้นรึ?”

เสียงพูดคุยต่าง ๆ นานา  หลาย ๆ คนต่างก็จ้องมองไปยังไท่จื่อฉงเทียน สายตาที่เป็นปฏิปักษ์ปรากฏขึ้น.

ด้วยท่าทางและคำพูดต่าง ๆ นานา ที่ว่ากล่าวเขา ไท่จื่อฉงเทียนที่จ้องมองด้วยสายตาที่เย็นชา.

ไท่จื่อฉงเทียนนับตั้งแต่เดินทางมาก็แสดงท่าทางอหังการ ป่วนงานชุมนุมหมื่นเม็ดยาตั้งแต่เริ่ม ทำให้ผู้คนรอบ ๆ ต่างก็วิพากวิจารณ์กันไม่หยุด.

ไท่จื่อฉงเทียนที่ลุกขึ้นก่อนที่จะก้าวมายังด้านหน้าเจ้าหน้าที่ช่วยปรุงยาผู้นั้น.

ทันใดนั้นเขาก็เตะชายคนดังกล่าวลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า.

ร่างของชายคนดังกล่าวที่ลอยโด่งขึ้นไปพร้อมกับถูกบีบอัดด้วยพลังวิญญาณที่หนักหน่วง.

"ตูมมมมมมมมม"

เกิดระเบิดเสียงดังสนั่นกลายเป็นหมอกควันกระจายออกมาหลายสิบจั้ง ก่อนที่จะถูกสายลมพัดเป่าหายไป.

ในเวลานี้ ทุกคนที่ตื่นตกใจ ไท่จื่อฉงเทียนนั้นเป็นผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้ นอกจากนี้ยังมีจินอู๋ซาน(อีกาสามขา) ที่เกาะอยู่ที่ไหล่ของเขาอีกด้วย.

"ไท่จื่อฉงเทียน ข้าหวังว่าท่านจะมีคำอธิบาย!"ต่านเซิ่งที่กล่าวออกมาด้วยเสียงเย็นชา.

อธิบาย มีอะไรต้องอธิบาย? ต้องอธิบายด้วยรึว่าทำไมเขาถึงได้ต้องการทำลายงานประลองหมื่นเม็ดยา?

ไท่จื่อฉงเทียนแค่นเสียงเย็นชา ไม่สนใจต่านเซิ่งแม้แต่น้อย เขาหันหน้าจ้องมองไปยังกลุ่มของจงซาน.

"ความอับอายในวันนี้ ข้าจะจำเอาไว้ และจะตอบแทนคืนเป็นร้อยเท่า!"ไท่จื่อฉงเทียนกล่าว.

เสียงที่เย็นชาเสียดแทง จนทำให้คนอื่นที่อยู่รอบ ๆ สั่นเทิ้มเหมือนกัน.

"ข้าจะจำคำพูดของเจ้าเอาไว้!"จงซานแค่นเสียงเย็นชา.

"กลับ!"ไท่จื่อฉงเทียนที่ไม่สนใจใครพร้อมกับนำคนของเขาจากไป.

ผู้ติดตามของเขานั้นได้สูญเสียโอกาสที่จะได้แท่นปรุงยาหมื่นเม็ดยาบรรพกาลแล้ว ก่อนหน้านี้ที่ยังอยู่ เผื่อว่าจะโชคดี และต้องการดูการหลอมกากยาของเป่าเอ๋อเท่านั้น.

ตอนนี้เขามีคนมากมายที่น่ารำคาญกำลังหาเรื่องเขา จึงไม่มีความจำเป็นอะไรต้องอยู่ เขาจึงจากไปในทันที.

มาด้วยจิตใจที่ฮึกเหิม กลับไปอย่างไม่สบอารมณ์!

ภายในใจของไท่จื่อฉงเทียนนั้นรู้สึกไม่ค่อยดีนัก เขาจึงรีบนำคนของเขาจากไปในทันที.

ส่วนคนอื่น ๆ ที่จ้องมองไท่จื่อฉงเทียนจากไป ก็ทำได้แค่มองอย่างเงียบ ๆ เท่านั้น.

จวบจนคนของไท่จื่อฉงเทียนจากไปแล้ว เป่าเอ๋อที่กล่าวต่อต่านเซิ่งหลงหู่ "ขอบคุณ!"

"เรื่องนี้ควรเป็นข้าที่ทำให้สหายเชวียนลำบาก!"ต่านเซิ่งหลงหู่ที่เผยคำพูดที่น่าอับอายออกมา.

เป่าเอ๋อพยักหน้า ไม่ได้กล่าวอะไรอีก ส่วนจงซานเวลานี้ที่มีจิตสังหารที่รุนแรงแผ่ออกมา ทว่าเมื่อสตรีของเขาเข้ามาข้าง ๆ มันจึงได้เบาบางลง.

หลาย ๆ คนที่เห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทั้งหมด ได้แต่กลืนน้ำลายคำโต ภายในใจที่เต็มไปด้วยความซับซ้อน.