Chapter 522 ทะเลโลหิต.

การรบของต้าเจิ้งที่สั่นสะเทือนไปทั่วหล้า.

ราชวงศ์ที่ก่อตั้งขึ้นมาด้วยตัวเอง ไม่มีกลุ่มอิทธิพลอื่นสนับสนุน สามปีสามารถยึดครองดินแดนแห่งความวุ่นวาย นับว่าทรงพลังมาก.

เหล่าผู้คนมากมายคิดว่าราชวงศ์ต้าเจิ้งนั้นได้ยกระดับเป็นราชวงศ์จักรพรรดิแล้ว ต้องไม่ลืมว่า แปดราชวงศ์จักรพรรดิ หนึ่งร้อยราชวงศ์กษัตริย์ วาสนาแผ่นดินเพียงพอที่จะยกระดับเป็นราชวงศ์ราชันย์ได้แล้ว.

ความจริง ที่เกาะหมาป่าสวรรค์ บนท้องฟ้าเมืองเสวียน วาสนามากมายที่มารวมกัน เป็นชั้นเป็นชั้นที่ปิดท้องฟ้าส่องประกายแสงวับวาว ทั่วเมืองเสวียน ในเวลานี้ทั่วเมืองเเปล่งประกายแสงสีทอง.

เกี่ยวกับเงื่อนไขทั่วไปนั้น จำเป็นต้องค้นหาตราประทับราชวงศ์สวรรค์ เพื่อที่จะยกระดับราชวงศ์จักรพรรดิ โดยใช้ควบรวมพลังมังกรทอง เพื่อยกระดับราชวงศ์จักรพรรดิให้กลายเป็นราชวงศ์ราชันย์!

ทว่าจงซานนั้นไม่จำเป็น จงซานนั้นมี"แปลนศาลสวรรค์" มีวิธีในการควบรวมวาสนา ไม่จำเป็นต้องใช้ตราประทับราชวงศ์สวรรค์ใด ๆ  ตอนนี้เขาต้องการรวบรวมวาสนามากมาย บ่มเพาะมันตามหลักการใน"แปลนศาลสวรรค์"ซึ่งจะได้มังกรทองแบบใหม่.

เห็นได้ชัดเจนว่า การบ่มเพาะสร้างวาสนามังกรทองนั้น นับว่าเป็นเรื่องยากมากกว่าวิธีใช้ตราประทับราชวงศ์สวรรค์ ทว่าการสร้างด้วยวิธีของจงซานนั้นจะได้มังกรทองที่เหนือกว่าราชวงศ์ราชันย์ปรกติมาก แม้แต่เทียบได้กับราชวงศ์สวรรค์ได้เลย!

ดินแดนแห่งความวุ่นวาย หลังจากที่ยึดครองได้แล้ว จากนั้นก็เป็นการสร้างรัฐขึ้นมา ด้วยการส่งเสนาธิการจำนวนมากออกไป ซึ่งเป็นเหล่าคนที่จงซานได้มาจากการคัดเลือกเคอจีก่อนหน้านี้ รวมทั้งทรัพยากรมหาศาล การจะฟื้นฟูดินแดนแห่งความวุ่นวายขึ้นมา ย่อมเป็นไปอย่างง่ายดาย.

ทุกอย่างกลับมาอยู่ในสภาวะปกติแล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลาเผชิญหน้ากับราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง.

สงครามในครั้งนี้ทำให้ผู้คนมากมายต่างก็ให้ความสนใจ.

ทั้งสองฝ่ายต่างก็เป็นราชวงศ์จักรพรรดิที่ทรงพลังทั้งคู่ เป็นราชวงศ์จักรพรรดิที่แข็งแกร่งที่สุด ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งไม่จำเป็นต้องบอกกล่าว ส่วนราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง ที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นราชวงศ์ราชันย์มาก่อน.

กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ที่ถูกทำลายไป ทว่าหานจื่อกวงมียังมีไพ่ในมืออีก หากว่ามีเพียงเท่านั้น เขาคงไม่ได้เป็นราชันย์เมื่อในอดีต.

.....

ภายในเมืองกวงหลิง.

จงซานที่กล่าวต่อหน้ากองกำลังทั้งหมด ห้าผู้บัญชาการที่แสดงความเคารพ.

"ราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง 25 เมือง ต้องถูกสังหารทั้งหมด!"จงซานที่กล่าวสรุป.

"สังหารทั้งหมด!"

เสียงคำรามดังกึกก้องไปทั่วทัพใหญ่.

การบุกเบิกดินแดนของจงซานนั้น กระจายไปทั่วหล้า ใครต้องการช่วยเหลือหานจื่อกวง ต้องตายด้วยเช่นกัน เหล่าประชาชนคนใหนไม่ยอมหนีออกจากเมือง คนใหนไม่ยินดีย้ายจากไป ก็ไม่มีวันปราณีด้วยเช่นกัน.

นี่คือสงครามฆ่าล้าง เก้าชั่วโคตร ใครไม่จากไป อยู่ร่วมเป็นร่วมตายกับหานจื่อกวงก็ต้องตายไปพร้อมกับหานจื่อกวง.

ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งได้เคลื่อนทัพแล้ว.

จากเมืองกวงหลิง ทัพจำนวน 10 ล้านนาย บุกเข้าเมืองใหญ่ทั้ง 25 ของราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง ส่วนเมืองขนาดเล็กนั้นไม่นับ.

การเคลื่อนทัพในครั้งนี้ ได้มีการแจ้งไปทั่วหล้าเกี่ยวกับสงครามในครั้งนี้.

เมื่อมีการแจ้งข้อมูลต่าง ๆ  เกี่ยวกับสงครามที่จงซานกำลังจะเริ่ม ข้อมูลทุกอย่างก็ถูกส่งไปทั่วทุกกลุ่มอิทธิพลในทันที.

เดิมที สงครามของสองราชวงศ์จักรพรรดินั้น ไม่ได้มีคนสนใจนัก ทว่าสองราชวงศ์จักรพรรดิทั้งสองนี้แตกต่างออกไป นี่คือราชวงศ์จักรพรรดิที่น่าเกรงขามที่สุด ทรงพลังที่สุด นอกจากนี้ยังเป็นคนที่มีชื่อเสียงในทวีปศักดิ์สิทธิ์ เป็นเรื่องปรกติที่จะดึงดูดความสนใจต่อคนเป็นจำนวนมาก.

นี่คือสงครามความขัดแย้งที่ไม่สามารถยอมความกันได้ เป็นการตัดสินความเป็นความตายของราชวงศ์ทั้งสอง.

กองกำลังขนาดใหญ่ ที่มุ่งตรงไปยังทางเหนือของดินแดนแห่งความวุ่นวาย แยกออกเป็นหกทัพ เพื่อเข้าโจมตีเมืองต่าง ๆ .

จงซานที่นำทัพด้วยตัวเอง ตลอดสองข้างทางที่ทัพของจงซานผ่าน.

นี่คือสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ สังหารจนสิ้น ไล่ล่าสังหารทั้งหมด! จนกลายเป็นทะเลโลหิต!

กองกำลังเจียงซือของเซียนเซิงซือ ใครต้องการต่อกรด้วย? ความแข็งแกร่งของเจียงซือแม้ว่าจะไม่สูง ทว่าจำนวนมันกลับมากมายมหาศาลจนแทบไม่สามารถนับจำนวนได้.

หลังจากทำลายล้างเมืองขนาดเล็กหลายเมือง และเริ่มเข้าโจมตีเมืองใหญ่.

บนป้อมปราการเมืองขนาดใหญ่เวลานี้ เหล่าแม่ทัพที่จดจ้องมองเหล่าเจียงซือที่มากมายมหาศาล ใบหน้าที่เผยความหวาดกลัว เจียงซือมาแล้ว.

เจียงซือที่ไม่เข้าโจมตีเมืองในทันที ทว่าทำการเข้าล้อมกรอบเมืองเอาไว้.

ไม่มีใครสามารถหนีได้ เหล่าแม่ทัพทหารทุกคนที่สั่นสะท้าน จดจ้องมองเจียงซือมหาศาล จนไม่สามารถหนีออกไปได้.

เหล่าเจียงซือที่ล้อมรอบเมือง และยังมีบางส่วนที่บินเข้าเมืองอีกด้วย บนป้อมปราการที่มีห่าธนูยิงออกมา ทว่าตราบเท่าที่หัวไม่ถูกทำลาย ถึงแม้ว่าแขนจะขาด ตัวจะถูกยิงเป็นตัวเม่น ทว่าเจียงซือเหล่านี้ก็ไม่หยุด.

ถึงแม้ว่าจะขวางเจียงซือเอาไว้ได้ส่วนมาก ทว่าเพียงแค่เจียงซือส่วนน้อยที่เข้าเมืองได้ ทุกอย่างก็จบลงในทันที.

เจียงซือที่เข้าไปในเมือง ทุกสิ่งมีชีวิตจะถูกมันวิ่งเข้ากัด และเปลี่ยนเป็นเจียงซือ เจียงซือก็จะมากขึ้นและก็มากขึ้น เมืองขนาดใหญ่เพียงแค่สองวัน ทั่วทั้งเมืองก็กลายเป็นเจียงซือเกือบหมด.

คนมากมายที่หลบหนี ทว่าที่ด้านนอกนั้นมีเจียงซือล้อมกรอบเอาไว้แล้ว.

"พวกเรายอมแพ้! พวกเรายอมแพ้!"

"อย่าสังหารพวกเรา ข้ายอมแพ้แล้ว!"

ทหารมากมายที่คุกเข่าลงขอชีวิตด้วยความหวาดกลัว!

เซียนเซิงซือที่เต็มไปด้วยความเย็นชา ไม่คิดที่จะสั่งการให้เจียงซือหยุดแม้แต่น้อย ฆ่า ฆ่าแล้วก็ฆ่าเท่านั้น.

ฆ่าให้หมดนี้คือคำสั่งของฝ่าบาท เซียนเซิงซือเข้าใจแจ่มแจ้ง ใครกล้าที่จะขัดคำสั่งฝ่าบาทกัน? อีกอย่างถึงแม้ว่าฝ่าบาทจะไม่สั่ง เซียนเซิงซือก็ไม่คิดที่จะปล่อยใครไปเช่นกัน.

ทัพของหลินเซียวเองก็เช่นกัน นี่คือกองกำลังที่ทรงพลัง ตราบเท่าที่ยึดครองเมืองได้ แม้ว่าจะเป็นเมืองขนาดใหญ่ เสียงโหยหวนดังลั่น เหล่าทหารมากมายที่คุกเข่าร้องขอชีวิต.

ทหารกว่าแสนคนที่คุกเข่ายอมแพ้ หลินเซียวที่ไร้ซึ่งความเมตตา จงซานที่รักหยิงหลาน หลินเซียวล่ะ? หยิงหลานที่หลินเซียวเห็นมาตั้งแต่เด็ก นับตั้งแต่หานจื่อกวงทำให้นางต้องตกตาย มีเหรอที่เขาจะสงสารคนเหล่านี้? คนของพวกเขามีใครสงสารไหม? ในเวลานั้นมีใครสงสารหยิงหลานหรือไม่?

"ฆ่าให้หมด!"หลินเซียวที่ตะโกนออกไปเสียงดัง.

"ช้าก่อน!"ทันใดนั้นก็มีเสียงดังที่ดังผ่านมา.

เป็นนักบวชรูปหนึ่งที่บินตรงมา.

"เจ้าเป็นใคร?"หลินเซียวที่ดวงตาเบิกกว้าง.

"อาตมาเป็นเจ้าอาวาสวิหารเมืองกวงลู พุทธะองค์ชี้ทาง สวรรค์เมตาสรรพชีวิต จอมพล คนเหล่านี้ไม่มีพลังต่อต้านแล้ว ทำไมยังต้องการสร้างบาปกรรมด้วยล่ะ?"นักบวชที่กล่าวออกมาในทันที.

"สร้างบาปกรรมรึ? เมตตาสรรพชีวิตรึ?ชิ เป็นนักบวช คิดที่จะเก็บเกี่ยวกรรมวาสนาที่นี่อย่างงั้นรึ? เจ้าเองก็ทำเพื่อตัวเองเช่นกัน!"หลินเซี่ยวกล่าวออกมาด้วยท่าทางเหยียดหยัน.

ไม่สนใจนักบวชคนดังกล่าวอีกต่อไป หลินเซี่ยวที่ให้สัญญาณ ทหารทั้งหนึ่งแสนนายถูกตัดหัวไปในทันที.

"เจ้า!" ดวงตาของนักบวชที่เต็มไปด้วยความขุ่นเคือง.

"เจ้าเป็นเจ้าอาวาสอยู่ในเมืองนี้อย่างงั้นรึ? ชิ ฝ่าบาทของพวกเราได้ประกาศอย่างชัดเจน หากใครก็ตามที่เกี่ยวข้องกับหานจื่อกวงต้องตายทั้งหมด ไม่ให้เหลือสักคน!"หลินเซียวที่ดวงตาเบิกกว้าง.

"ฆ่า!!!"หลินเซี่ยวที่ออกคำสั่งในทันที.

ศรปราณทะลวงหลานร้อย ที่ระดมยิงใส่นักบวชคนดังกล่าวในทันที นักบวชคนดังกล่าวจวบจนตายไปก็ยังไม่เข้าใจ ทำไมถึงได้ดุร้ายถึงเพียงนี้กัน? นี่ไม่ต่างจากปิศาจร้ายเลย ไล่ล่าสังหารคนทั้งเมืองจริง ๆ รึ?คิดจะให้โลหิตกลายเป็นสายน้ำอย่างงั้นรึ?

"ฆ่าสังหารทุกคนทั้งเมือง อย่าให้มีเหลือ!"หลินเซี่ยวที่ออกคำสั่งในทันที.

"รับทราบ!"เหล่าทหารทั้งหมดที่รับคำสั่งในทันที.

จากนั้น ทั่วทั้งเมืองที่ได้ยินเสียงเจ็บปวดโหยหยวนออกมา.

นี่คือสงครามที่ดุร้าย! สงครามแห่งความเกลียดชังที่มีแต่ฆ่า ฆ่า ฆ่า และก็ฆ่าเท่านั้น.

ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งที่เต็มไปด้วยความดุร้ายทารุณ ไม่ว่าที่ใหนที่ไปถึง ทุกแห่งที่กลายเป็นทะเลโลหิต.

เหล่าทหารสังเกตการณ์ของกลุ่มอิทธิพลต่าง ๆ  หลังจากที่เห็นถึงกับดวงตากลมโต นี่คือกองกำลังที่ดุร้าย ทารุณ สังหารทุกสิ่งมีชีวิตไม่มีเหลือ ตราบเท่าที่เป็นทหารของหานจื่อกวง ทุกคนต้องตายทั้งหมด ประชาชนของหานจือ่กวงหากว่าพวกเขาไม่หนีอพยพออกไป ทุกคนจะต้องตาย!

ทหารทุกคนของต้ากวง ที่ตกตายโลหิตย้อมแผ่นดิน.

จงซานต้องการสังหารทุกคนทั่วราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง.

กองกำลังทั้งห้า รับผิดชอบในแต่ละทิศ ทะเลโลหิตที่ย้อมแผ่นดินไปทั่ว ไม่มีใครรอดแม้แต่คนเดียว ทุกคนต้องตาย ตายแล้วก็ตาย.

การนำทัพของจงซานในเวลานี้ ไม่ต่างจากเทพแห่งความตาย ที่สังหารทุกคน ไร้ซี่งความเมตตา.

แน่นอนว่านี่คือสงครามทำลายล้าง ยกเว้นกองกำลังของเซียนเซิงซือที่เป็นเจียงซือ กองกำลังทั้งสี่นับว่าเสียหายไปไม่น้อย.

ส่วนทัพของจงซานที่นำมาด้วยตัวเองนั้น สามารถยึดเมืองต่าง ๆ ได้อย่างรวดเร็ว ต้องบอกว่าไม่ว่าจะเป็นเมืองใหน ทุกเมืองต่างก็เปิดประตูออกมาด้วยตัวเอง.

กองกำลังเงาและกองกำลังแสง(จินอี้เหว่ย) ทั้งสองกองกำลังที่ควบคุมโดยจงซาน ทั้งสองต่างเป็นราชองค์รักษ์หลวง.

ทั้งสองกองกำลังที่เต็มไปด้วยองค์รักษ์ที่น่าเกรงขาม กองกำลังเงาที่เข้าไปก่อน ส่วนจินอี้เหว่ยที่ดุร้าย สังหารผู้คนราวกับบดหญ้าแห้ง.

กองกำลังทั้งห้าในเวลานี้ที่หยุดโจมตี ตอนนี้รอรับคำสั่ง.

กองกำลังทั้งห้าเวลานี้ได้กลับมารวมตัวอยู่ในตำแหน่งเดียวกันแล้ว.

"รายงานฝ่าบาท! ตลอดเส้นทาง ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดเหลืออยู่!"หลินเซียวกล่าวรายงาน.

"รายงานฝ่าบาท! ตลอดเส้นทางไม่มีสิ่งมีชีวิตใดเหลืออยู่!"สุ่ยอู๋เหินกล่าวรายงาน.

กองกำลงทั้งห้า ต่างก็รายงานเหมือน ๆ กัน.

"พักฟื้นสิบวัน ก่อนที่จะเดินทางไปยังทางเหนือ!"จงซานออกคำสั่ง.

"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่รับคำในทันที.

เหล่าแม่ทัพที่กลับไปยังค่ายของตัวเอง.

"เซียนเซิง ทำไมต้องสังหารคนไม่มีเหลือด้วย? ไม่ได้เป็นการสร้างปิศาจร้ายหรอกรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่จ้องมองไปยังอี้เหยี่ยน.

เถี่ยเสวี๋ยที่เข้าสู่สงครามมากมาย ไม่เคยมีครั้งใหนที่ดุร้าย สังหารผู้คนอย่างโหดร้ายเช่นนี้มาก่อน การไล่ล่าสังหารคนจนหมดเช่นนี้ทำให้เถี่ยเสวี๋ยยากที่จะยอมรับได้ในทันที.

"กรรม? ฝ่าบาทนับว่าเป็นคนที่ชาญฉลาดจริง ๆ !"อี้เหยี่ยนกล่าว.

"หืม?"เถี่ยเสวี๋ยที่ไม่สามารถเข้าใจได้.

"การไล่ล่าสังหารคนทั้งเมืองเช่นนี้ มีประโยชน์มากมาย อย่างแรกสร้างความหวาดกลัว หลังจากสงครามครั้งนี้ เจ้าคิดว่าเมืองอื่น ๆ  เหล่าประชาชนทั่วไปจะเป็นอย่างไร?"อี้เหยี่ยนที่ส่ายหน้าไปมา.

"ไม่แน่ใจ ทว่าคนส่วนมากจะต้องหนีอย่างแน่นอน!"เถี่ยเสวี๋ยกล่าว.

"ถูกแล้ว คนส่วนมากจะหนี ต้ากวงไม่กล้าที่จะห้ามพวกเขาหนีอย่างแน่นอน ไม่เช่นนั้นมันย่อมง่ายที่จะเกิดความวุ่นวาย เมื่อปล่อยให้คนมากมายหนีไป ย่อมส่งผลต่อกำลังใจ คนหนึ่งเริ่มหนี คนอื่น ๆ ก็จะหนีไปตาม ๆ กัน ประชาชนที่หนีหายไปมากมาย เหล่าทหารเองก็ย่อมหวาดผวาตื่นกลัวด้วยเช่นกัน เช่นนั้นขวัญกำลังใจของทหารก็จะขาดหาย เป็นการข่มขู่ต้ากวงอีกทางหนึ่ง!"อี้เหยี่ยนกล่าว.

"เหล่าทหารก็จะหนีอย่างงั้นรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่คิดใคร่ครวญก่อนที่จะกล่าวออกมา.

"อืม บางทีเหล่าทหารก็จะหนีไปเช่นกัน นี่เป็นการสร้างความหวาดกลัวให้กับคนของราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง ราชวงศ์ของพวกเราที่สังหารแม้แต่คนธรรมดา เจ้าบอกสิว่าใครยังอยากเป็นมิตรด้วย? คนรอบ ๆ กลุ่มอิทธิมากมายต่างก็เมินหน้าหนีกันไปในทันที."อี้เหยี่ยนกล่าว.

"อืม ใช่แล้ว!"เถี่ยเสวี๋ยที่พยักหน้ายอมรับ.

"อย่างแรก คือสร้างความหวาดกลัว อย่างที่สอง คือแก้แค้น! การโจมตีเมือง ๆ หนึ่ง ไม่เพียงแต่สร้างความหวาดกลัวต่อกองทัพของหานจื่อกวงเท่านั้น ทว่ายังเป็นการสร้างความระมัดระวังให้กับหานจื่อกวงอีกด้วย ถึงแม้ว่าหานจื่อกวงจะมีไพ่ลับในมือ กับสงครามเช่นนี้ ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะสามารถใช้ได้อย่างเต็มที่! และจะทำให้กองทัพของเราได้รับชัยชนะ!"อี้เหยี่ยนกล่าว.

เถี่ยเสวี๋ยที่แสดงท่าทางประหลาดใจออกมาจ้องมองไปยังอี้เหยี่ยน ไม่คิดเลยว่าการสังหารคนมากมายจะมีประโยชน์เช่นนี้นั่นเอง.

"พื้นที่รอบ ๆ ต่างก็ถูกล้อมรอบด้วยกองกำลังรบที่แข็งแกร่ง หานจื่อกวงจะต้องอยู่ที่นี่ไม่สามารถหนีไปใหน! เขาที่รอคอยมาเป็นเวลามานาน นับตั้งแต่ที่พ่ายแพ้ต่อราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว ในเวลานั้นเขาได้วางแผนที่จะจากไปนานแล้ว ทว่าในเวลานี้ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้งได้ทำการไล่ล่าสังหารคนของเขา เขาไม่สามารถที่จะหนีได้แล้ว หากว่าเขาหนีไปในครั้งนี้ จะไม่สามารถเปิดราชวงศ์วาสนาได้อีกต่อไป สวรรค์จะไม่สนับสนุนเขาอีก ภายใต้สวรรค์แห่งนี้ไม่มีที่ให้เขาถอยแล้ว เขาจะต้องต่อสู้ เขาที่รอคอยเวลามานานแสนนาน ด้วยหัวใจที่มั่นคง เขาจะหลบหนีอย่างงั้นรึ? ครั้งนี้เขาไม่มีที่ให้หนี หนีไม่ได้แล้วจริง ๆ!"อี้เหยี่ยนที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.