Chapter 517 ความน่าหวาดกลัวของหานจื่อกวง.
หลินเซียวและอี้เหยี่ยนที่ถอนทัพกลับไป ทำให้ราชวงศ์จักรพรรดิสองแห่งถึงกับเป่าปากทีเดียว.
น่าสะพรึงกลัวมาก นี่คือทัพของราชวงศ์จักรพรรดิรึ? แม้แต่ทัพของราชวงศ์ราชันย์ยังไม่น่าหวาดกลัวขนาดนี้ จู่โจมเมือง ไม่ให้หยุดหายใจแม้แต่น้อย! โจมตีเป็นระลอก ๆ ไม่มีหยุดตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาเลย.
น่าหวาดกลัว พวกเขาน่าเกรงขามนัก.
กองกำลังทั้งสองที่โจมตีเมือง ไม่หยุด ทำให้ท้องพระโรงดังอื้ออึ้งไปด้วยคำพูดต่าง ๆ นา ๆ แม้ว่าจักรพรรดิจะยังไม่เผยแสดงท่าทางตื่นตูมออกมา ทว่าตอนนี้ก็ทำให้เขาพึงพอใจที่ได้หายใจโล่ง เมื่อได้ยินรายงานว่าฝ่ายตรงขามถอนกำลัง!
ถอนกำลังอย่างงั้นรึ? ทุกคนในท้องพระโรงตอนนี้ไม่อยากเชื่อเลยแม้แต่น้อยกับรายงานที่ได้รับมา.
หยิงหลานที่ได้ยกทัพเข้าไปประจันหน้ากับกองกำลังเหมันต์ทางเหนือ.
ถึงแม้ว่าจะไม่มีจดหมายของจงเสวียนหรือจงซือจิว หยิงหลานก็ต้องไป ต้องไม่ลืมว่ากองกำลังเหมันต์นั้นได้ยกทัพเข้ามาพร้อมโจมตีแล้ว นางไม่มีทางปล่อยผ่านไปง่าย ๆ แน่ นางจะต้องโต้กลับไป เหมือนดั่งที่เข้าโจมตีราชวงศ์จักรพรรดิต้าซุน ถึงพวกเขาจะทรงพลัง ทว่าหยิงหลานคิดว่าจะสามารถรับมือได้.
ราชวงศ์จักรพรรดิต้าซุน ไม่ได้อ่อนแอกว่าราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่ที่เกาะหมาป่าสวรรค์เลย พวกเขามีไพ่ลับในมือมากมาย แม้แต่หยิงหลานยังยอมรับเลยว่า 12 ราชวงศ์กษัตริย์ที่ยึดครองก่อนหน้านี้รวมกัน ยังด้อยกว่าราชวงศ์จักรพรรดิต้าซุน.
ท้ายที่สุดก็มา.
กับกองกำลังน้ำแข็งเหมันต์!
ทัพของหานจื่อกวง กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ แน่นอนว่าหยิงหลานย่อมไม่กล้าดูแคลน.
นางที่ยกทัพไปยังทิศเหนือ ไม่ได้รุกเข้าไปด้านหน้า ทว่าคงมองหาสภาพภูมิประเทศที่ได้เปรียบ พร้อมกับสถานที่สามารถสร้างค่ายกลรอคอยกองกำลังน้ำแข็งเหมันต์.
ห้าวันหลังจากนั้น.
ภายในราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง.
หานจื่อกวงบนบัลลังก์ที่ด้านหน้ามีหวังเฉินและหานฉวง พร้อมกับเหล่าข้าราชบริพาร ซึ่งตอนนี้ขาดเพียงหานฉงคนเดียว.
"ฝ่าบาท ท่านส่งไท่จื่อออกไปอย่างงั้นรึ?"เสนาธิการคนหนึ่งกล่าวสอบถาม.
"เขาต้องการแก้แค้น ข้าจึงต้องให้เขาไป นอกจากนี้เพียงแค่จับตัวเหว่ยหยิงหลานไม่น่าจะมีปัญหา."หานจื่อกวงกล่าว.
"กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์? แข็งแกร่งขนาดนั้นเลยรึ?"หวังเฉินที่ขมวดคิ้วไปมา.
"น้ำแข็งเหมันต์ มีค่ายกลเหมันต์ที่มีพลังกักกันหมื่นลี้ เทียบได้กับการเกิดน้ำพุหยิน ทรงพลังน่าหวาดกลัว ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง มีเพียงแค่ค่ายกลแรกเริ่มของราชครูราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่ในอดีตเท่านั้น ไม่เช่นนั้นไม่มีทางต้านได้."หานจื่อกวงที่กล่าวออกมาด้วยความมั่นใจ.
"ศิษย์น้อง โปรดวางใจ กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์นั้น แม้ว่าจะมีไม่กี่คน ทว่าก็ไม่มีทางพ่ายแพ้ ในอดีตนั้นกองกำลังน้ำแข็งเหมันต์คือทัพผู้ก่อตั้งราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงเดิม."หนานฉวงที่กล่าวด้วยความมั่นใจเช่นกัน.
หานจื่อกวงที่จ้องมองไปยังน้องชาย พร้อมกับพยักหน้ารับ.
"รายงาน.............."
ที่ด้านนอกห้องโถงมีเสียงที่ดูขมขื่นดังออกมาจากด้านนอก.
ทุก ๆ คนที่ขมวดคิ้วไปมา รู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี.
"ฟรึบ!"
ชายคนหนึ่งที่สวมหมวกเหล็กและชุดเกาะที่เป็นผลึกเหมือนน้ำแข็ง ร่างกายที่โชกไปด้วยโลหิต แขนขวาขาด ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก พร้อมกับเข้ามาในห้องโถง คุกเข่าลงด้านหน้าหานจื่อกวง.
"ฝ่าบาท กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์พ่ายแพ้แล้ว!"ชายคนดังกล่าวพูดทั้งน้ำตา.
"หานอี้!"หานจื่อกวงที่แสดงท่าทางไม่อยากเชื่อ.
สายตาของเขาที่จ้องมองไปยังผู้บัญชาการกองกำลังหิมะเหมันต์ หานอี้ หานจื่อกวงที่รู้สึกราวกับว่าตอนนี้กำลังฝันไป.
"เป็นไปไม่ได้ มันเป็นไปไม่ได้!"ดวงตาของหานจื่อกวงที่ขยับไปมาพร้อมกับแผ่จิตสังหารออกมา.
"ฝ่าบาท เฉินไร้สามารถ ไม่สามารถปกป้องไท่จื่อได้ กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ ตอนนี้ถูกไล่ล่าสังหารไปทั้งหมด มีเพียงส่วนน้อยสามารถหนีมาได้."หานอี้ที่กล่าวออกมาด้วยความรู้สึกผิด.
"ทำไมถึงเป็นเช่นนี้? กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์?ทำไมถึงได้พ่ายแพ้?"หานจื่อกวงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
"ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง เป็นค่ายกลกุญแจทอง กองกำลังหิมะเหมันต์ของพวกเราได้เปิดใช้งานค่ายกลเหมันต์เรียบร้อยแล้ว ขณะที่กำลังจะได้รับชัยชนะ ทรายสีเหลืองที่เต็มท้องฟ้า ทันใดนั้นก็หลายเป็นทรายสีโลหิต ทรายสีโลหิตนั้นปล่อยพลังงานความร้อนที่รุนแรงออกมา ปกคุมค่ายกลเหมันต์ของพวกเรา ทำให้ค่ายกลของพวกเราพังลงในทันที จากนั้นพวกเขาก็ไล่ล่าสังหารพวกเราไม่หยุดหย่อน พวกเราไม่สามารถปกป้องไท่จื่อได้ ฝ่าบาท เสนาธิการเฒ่าผู้นี้ ทำให้ท่านผิดหวัง!"หานอี้ที่คุกเข่าลงครั้งแล้วครั้งเหล่า.
"โฮกกกกกกกก"
ดวงตาของหานจื่อกวงที่กลายเป็นสีแดงเถือก.
"จงซาน! เหว่ยหยิงหลาน!"หานจื่อกวงที่คำรามดังลั่น ทันใดนั้นร่างกายของเขาที่หายไปจากห้องโถงในทันที.
หานฉวงและหวังเฉินจ้องมองหน้ากันและกัน หานฉวงที่ไล่ตามไป ส่วนหวังเฉินนั้นไม่ขยับ.
หานจื่อกวงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงเดิม มีไท่จื่อสามคน พร้อมกับกองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ ทำให้เขาเต็มไปด้วยความฮึกเหิม ทว่าในเวลานี้เป็นอย่างไร?หานจื่อกวงได้คาดการณ์ผิดอย่างงั้นรึ?
ไท่จื่อ ไท่จื่อคนสุดท้ายได้ตายไปแล้ว? กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ถูกสังหารจนสิ้น?
เป็นเพราะจงซาน นับตั้งแต่จงซานปรากฏกาย ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงก็ล่มสลาย ไท่จื่อทั้งสามคนตกตายไป แม้แต่กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ก็ยังถูกกำจัด ทุกอย่างเป็นเพราะจงซาน.
ตอนนี้หานจื่อกวงโกรธเกลียดจงซานเป็นอย่างมาก เกลียดเหว่ยหยิงหลานอีกด้วย.
แม้นเมื่อครั้งราชวงศ์ราชันย์ล่มสลาย เขาก็ยังควบคุมอารมณ์เอาไว้ได้ ทว่าในเวลานี้ล่ะ? ทุกอย่างได้สลายหายไปแล้ว บุตรชายของเขาได้ตายไปแล้ว!
"โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกก"
หานจื่อกวงที่บินออกไปด้วยความโกรธเกรี้ยว.
หานฉวงที่ตามมาด้านหลัง ถัดไปอีกมีเหล่าองค์รักษ์วังหลวง ที่ไล่ตามมาด้วยเช่นกัน.
ทว่าความเร็วของหานจื่อกวงนั้นเร็วเป็นอย่างมาก พริบตาเดียวก็หายไปจากสายตาของพวกเขาแล้ว.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง ของหยิงหลานได้ทำลายความภาคภูมิใจของราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง.
กองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ ตอนนี้ถูกสังหารไปทั้งหมด.
ขณะที่จ้องมองความแข็งแกร่งของกองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ หยิงหลานรู้สึกหวาดผวาขึ้นมาเช่นกัน ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเกือบไม่สามารถต้านเอาไว้ได้ ในเวลาสุดท้าย หยิงหลานได้ใช้ถั่วเซียนหนึ่งร้อยตนออกมาช่วย พร้อมกับสังเวยทหารด้วยวิชาลับของค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง ทำให้ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเต็มไปด้วยแก่นของโลหิต.
แม้นว่าจะสามารถทำลายกองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ลงได้.
ทว่าด้วยการใช้ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเกินกำลังก็ได้รับความเสียหายอย่างหนักเช่นกัน การต่อสู้หนักหน่วงรุนแรงนั้น ทำให้เหลือทหารไม่ถึงห้าแสนนายด้วยซ้ำ นอกจากนี้หยิงหลานเองก็ได้รับบาดเจ็บภายในไม่น้อยทีเดียว.
เห็นศพมากมายที่กระจายไปทั่วท้องฟ้า ภูเขาแม่น้ำที่กลายเป็นซากปรักหักพัง หยิงหลานที่เช็ดโลหิตที่มุมปากของตัวอง.
ด้วยพลังของกองกำลังน้ำแข็งเหมันต์ อาการของหยิงหลานเองก้ไม่สู้ดีนัก.
หยิงหลานที่เห็นท่าไม่ดี.
"ถอนทัพ!!!!"
หยิงหลานไร้ซึ่งลังเล สังหารให้ถอยทัพกลับสู่ดินแดนแห่งความวุ่นวายในทันที.
หลายวันหลังจากนั้น ทั่วร่างของหยิงหลานถึงกับขนลุกตั้งชัน.
"ค่ายกล!"หยิงหลานที่คำรามเสียงดัง.
ทหารทั้ง 5 แสนนายที่ตั้งขบวนกันในทันที โดยไร้ซึ่งความลังเล.
หยิงหลานที่นำถั่วเซียนหนึ่งร้อยตนออกมาในทันที.
แทบจะในทันที พายุทรายขนาดใหญ่ก็บังเกิดขึ้นในทันที.
"ฟิ้ว!"
ขณะค่ายกลถูกสร้างขึ้น บนท้องฟ้าก็ปรากฏฝ่ามือสีทองขนาดใหญ่ขึ้นมาทันที.
ฝ่ามือสีทองขนาดหนึ่งร้อยจั้ง ล่วงหล่นลงมาจากบนขั้นเมฆ กระแทกไปยังพายุทรายเสียงดังสนั่น.
"ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม"
ภายใต้พลังที่ร้ายกาจ พายุทรายที่ระเบิดแตกออกไปในทันที.
"พรึด พรึด พรึด.............."
ภายในค่ายกลเหล่าทหารมากมายที่พ่นโลหิตกระจายด้วยฝ่ามือที่ทรงพลังกดทับลงมา.
แข็งแกร่ง เป็นฝ่ามือที่ทรงพลังมาก.
หยิงหลานที่ยืนอยู่ตำแหน่งตามังกรของค่ายกล จ้องมองไปยังด้านนอก ชายผู้หนึ่งที่สวมชุดราชวงศ์สีขาวขอบทองลอยอยู่กลางอากาศ.
จิตสังหารที่รุนแรง พลังวิญญาณมากมายที่ระเบิดออกมาไม่หยุดหย่อน อากาศรอบ ๆ กายถึงกับบิดเบี้ยว กลิ่นอายที่ดำมืดหมุนวนไปมาไม่หยุด.
"หานจื่อกวง เจ้าต้องการทำอะไร?"เหว่ยหยิงหลานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"อะไร? ข้าต้องการสังหารเจ้าไงล่ะ!"ดวงตาของหานจื่อกวงที่มองขวางส่ายไปมา.
"จักรพรรดิที่ลงมือด้วยตัวเอง เข้าสังหารศัตรูด้วยพลังตัวเอง เจ้าไม่ต้องการวาสนาราชวงศ์แล้วรึ?"เหว่ยหยิงหลานที่ตะโกนออกมาเสียงดัง.
"วาสนารึ? ข้าไม่ต้องการวาสนาแล้ว! ข้าต้องการสังหารเจ้า แก้แค้นให้กับบุตรชายของข้า!"หานจื่อกวงที่เคลื่อนไหว ว่าในเวลานั้นลมหนาวที่พัดผ่านกระบี่วิเศษที่ปรากฏขึ้นในมือหานจื่อกวง.
ไม่พูดพร่ำต่อไป กระบี่ของหานจื่อกวงที่สับลงยังพายุค่ายในทันที.
"ประตูแห่งความตาย!"หยิงหลานที่ตะโกนออกมา.
พายุทรายที่เปลี่ยนรูป ปราณสีดำทมิฬที่พวยพุ่งออกไป พร้อมกับรับมือการโจมตีของกลิ่นอายกระบี่ของหานจื่อกวง.
"ตูมมมมมมมมมมม!"
พายุทรายขนาดใหญ่ที่ถูกกระบี่สับลงมา พลังของหานจื่อกวงนั้นน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
หากไม่สามารถที่จะโต้กลับได้ คนห้าหมื่นคน จะต้องตายไปในทันที.
หยิงหลานรับรู้ว่าในเวลานี้ ไม่สามารถที่จะซ่อนอะไรเอาไว้อีกแล้ว.
"ด้วยโลหิตของเขา ขอมอบให้แปดประตูโลหิต!"หยิงหลานที่ร่ายอาคม จากนั้นก็พ่นโลหิตออกไป.
กลิ่นอายของประตูทั้งแปดของค่ายกล พายุทรายที่รุนแรงเต็มไปด้วยแก่นโลหิต ตอนนี้พายุทรายถูกย้อมเป็นสีแดงชาด.
เปลวเพลิงที่รุนแรง ได้ปะทุกขึ้นมาจากบนพื้นดินในทันที.
"โฮกกกกกกก"
กระบี่ของหานจื่อกวงสั่นไหว นี่รึ? ทรายโลหิตนี้รึ?ที่สังหารบุตรชายของตัวเอง.
หานจื่อกวงในเวลานี้กลายเป็นบ้าคลั่งยิ่งกว่าเดิม กระบี่ของเขาที่กวัดแกว่งโจมตีเข้าไปด้านหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยพลังโจมตีที่ไม่ธรรมดา ทำให้พลังของค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเริ่มอ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็ว.
แข็งแกร่งมาก ระดับราชันย์แท้แข็งแกร่งเกินไป ถึงแม้ว่าค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง จะทรงพลัง ทว่าด้วยพลังฝึกตนของหยิงหลานในเวลานี้ จะรับมือกับระดับราชันย์แท้ได้อย่างไร?
หานจื่อกวงที่ทะลวงเข้าไปในพายุทราย เข้าไปทำลายจากภายในค่ายกลอย่างบ้าคลั่ง.
ประตูมากมาย หานจื่อกวงที่เข้าไปในประตูทั้งแปด.
พลังที่น่าหวาดกลัว หานจื่อกวงที่ดวงตาแดงฉาน เพียงแค่ครึ่งชั่วยาม หานจื่อกวงก็สังหารตนไปสี่แสนคน เวลานี้คนหลายหมื่นคนได้รับบาดเจ็บสาหัสไม่สามารถขยับได้.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองถูกทำลาย รอบร่างของเหว่ยหยิงหลานมีทหารเกาะทองหนึ่งร้อยตนคอยปกป้องอยู่ ในเวลานี้มันถูกทำลายสลายกลายเป็นชิ้น ๆ เหลือเพียงแค่ไม่กี่ตัวที่ยังคงปกป้องหยิงหลานอยู่.
หานจื่อกวงที่ทำลายค่ายกลแปดประตูกุญแจทองไปแล้ว กระบี่ของเขาที่ชี้ตรงไปยังเหว่ยหยิงหลาน.
ร่างแยกเงาจงซานที่มาถึงชายแดนเขตแดนแห่งความวุ่นวายแล้ว ตอนนี้ร่างของเขาที่เปลี่ยนเป็นเงาพร้อมกับพุ่งตรงไปยังทิศเหนือด้วยความเร็วสูง.
นับตั้งแต่ได้ข่าวหยิงหลานรุกเข้าไปยังทิศเหนือ หลินเซียวและอี้เหยี่ยนก็ไล่ตามมา จงซานที่ไม่ได้หยุดอยู่ทักทาย แม้ว่าจะเห็นชัดทั้งสองที่กลางทางก็ตาม ทว่าเขาก็ยังพุ่งตรงไปยังทิศเหนือไม่หยุด.
ด้วยลางสังหรณ์ใจที่ไม่ดีมีมากขึ้นและก็มากขึ้นเรื่อย ๆ .
เร็ว เร็ว เร็วกว่านี้อีก!
