Chapter 510 ประตูเชื่อมภพ.
"ปราณหมอกม่วงร้ายกาจขนาดนั้นเลยรึ?"เจี้ยนอ้าวที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ความทรงจำชาติที่แล้วของเจ้ายังไม่ฟื้นคืน แน่นอนย่อมไม่เข้าใจชัดเจน พลังของหมอกปราณม่วงนั้นแม้ว่าจะมีจำนวนน้อย แต่ก็นับว่าเป็นโชคลาภก้อนใหญ่ ถึงจะเป็นโลกใบใหญ่ สิ่งนี้ก็ยังนับว่าเป็นของล้ำค่า."หนานกงเซิ่งกล่าว.
จงซานที่ต้องยอมรับเช่นกัน แปดหางสวรรค์แห่งจุดจบที่ได้รับมาส่วนหนึ่ง ยังทำให้พลังฝึกตนของเขาเพิ่มขึ้นมากมาย เห็นได้อย่างชัดเจนว่า หมอกปราณม่วงนั้นสมแล้วที่เรียกว่าสมบัติล้ำค่า
หนานกงเซิ่งบอกว่าได้ทำการกลั่นหมอกปราณม่วง ทำให้เขาต้องกลายเป็นเซียนอย่างงั้นรึ?
ช่องว่างของเซียน กับปุถุชนมากมายขนาดใหนกัน?แสดงทว่าปราณก่อเกิดบรรพกาล น่าจะอยู่ในระดับสูงมาก.
"จงซานก่อนหน้านี้ ข้าเห็นเจ้าพุ่งตรงไปยังแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล เจ้าต้องการมันอย่างงั้นรึ?"หนานกงเซิ่งกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนั้น เป็นหนึ่งในสิบสมบัติบรรพกาล แน่นอนว่าจงซานย่อมสนใจ."จงซานไม่ได้ปกปิดความต้องการเอาไว้.
"เช่นนั้นมอบให้เจ้า!"หนานกงเซิ่งที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"มอบให้กับข้ารึ?"จงซานไม่อยากเชื่อ.
นี่หนานกงเซิ่งต้องการมอบมันให้เขาจริง ๆ รึ?ไม่ใช่ว่า หนี่ปู่ซาบอกมันเป็นของวิเศษที่ล้ำค่าที่สุดของแดนเทพอเวจีหรอกรึ แล้วมอบให้กับข้า.
เห็นหนานกงเซิ่งเผยยิ้มด้วยความมั่นใจ ภายในใจของจงซานที่สั่นไหวไปมา มีเหตุผลอะไรกัน.
"ขอบคุณ!"จงซานที่พยักหน้ารับในทันที.
หนานกงเซิ่งที่สะบัดมือหนึ่งครั้ง แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลก็ลอยมาหยุดที่ด้านหน้าจงซาน เมื่อหนานกงเซิ่งมอบให้ แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลจึงไม่ต่อต้านเขาอีกแล้ว.
จงซานที่รับแผนที่มา ก็พบว่ามันไม่สามารถใส่เข้าไปในกำไลเก็บของได้.
กระบี่เทวะวิญญาณเหมันต์ที่ไม่ใส่ในกำไลเก็บของได้ แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลอีก จงซานที่ม้วนมันพร้อมกับเก็บแล้วพันด้วยผ้าดำอีกชั้น ก่อนที่จะเก็บเข้าไปในอกเสื้อ.
"จงซานเจ้าจะอยู่ร่วมพิธีมอบตำแหน่งผู้สืบทอดอย่างเป็นทางการของเจี้ยนอ้าวหรือไม่?"หนานกงเซิ่งที่กล่าวสอบถามด้วยรอยยิ้ม.
"ข้าคิดว่านี่น่าจะเป็นเรื่องภายใน ในเมื่อเจี้ยนอ้าวได้รับเป็นผู้สืบทอดแล้ว เช่นนั้นข้าก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อ คงต้องขอลา!"จงซานกล่าว.
เจี้ยนอ้าวจ้องมองไปยังจงซาน แววตาที่เต็มไปด้วยความซาบซึ้ง และพยักหน้าให้.
"เดินทางดี ๆ ล่ะ!"หนานกงเซิ่งพยักหน้าให้.
ร่างกายของจงซานที่เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว บินขึ้นออกจากเทือกเขาคู่หยินหยาง.
"พญามาร ท่าน...."เจี้ยนอ้าวที่ราวกับต้องการเอ่ยบางอย่างออกมา.
"ข้ายินดีที่จะให้ เขายินดีที่จะรับและยอมเจ็บแทน จงซานเป็นคนอาสารับไปเอง ไม่ต้องบอกเลยว่าข้าเลือกที่จะให้จงซานช่วยบรรเทาความลำบากของพวกเรา พวกเราติดหนี้เขาเรียบร้อยแล้ว แดนเทพอเวจีคงไม่สามารถตอบแทนเขาได้ในรุ่นข้า."หนานกงเซิ่งที่ส่ายหน้าไปมา.
บรรเทาความยากลำบาก! แน่นอนจงซานนั้นย่อมเข้าใจความหมายของหนานกงเซิ่งแน่ แดนเทพอเวจีนั้นมีสมบัติล้ำค่าที่สุดห้าอย่าง กระบี่เทวะวิญญาณเหมันต์และแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล เป็นหนึ่งในนั้น ตอนนี้ได้แบ่งไปอยู่ในมือของจงซานแล้ว ก็สามารถดึงคนจำนวนหนึ่งออกไป ช่วยลดหายนะของแดนเทพอเวจีลงได้ เป็นการมอบเผือกร้อนให้จงซานช่วยถือนั้นเอง.
เรื่องนี้ต้องมีคนมากมายที่อิจฉา ทุกคนต่างจะต้องจับจ้องจงซานไม่วางตาแน่
อย่างไรก็ตาม จงซานนั้นต้องการแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลอยู่แล้ว หาได้ตำหนิหนานกงเซิ่ง แต่ก็ไม่มีความจำเป็นใดต้องซาบซึ้ง เพราะว่าจงซานก็รับรู้เช่นกัน อีกไม่นาน หนานกงเซิ่งจะต้องแจ้งต่อคนทั่วหล้า ว่าแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนั้นอยู่ที่ใด.
จงซานที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็วออกมาจากขุนเขาคู่หยินหยาง กลับมายังที่พักก่อนหน้านี้ พร้อมกับเก็บกระบี่วิญญาณเทวะเหมันต์ และหนีออกมาในทันที.
จงซานที่ออกมาจากแดนเทพอเวจีด้วยความเร็ว.
เรื่องแผนก่อเกิดบรรพกาลจะต้องถูกเปิดเผยแน่ เขาจึงต้องออกจากแดนเทพอเวจีให้เร็วที่สุด.
จงซานที่เคลื่อนความเร็วสูง เป็นการเคลื่อนที่ของจงซานต้องบอกว่าเร็วมาก ๆ ทันที่ที่เขาออกจากประตูของแดนเทพอเวจี ทันใดนั้น เสียงของหนานกงเซิ่งก็ดังกระจายออกไปทั่ว.
"ทุกคนของแดนเทพอเวจีจงรับฟัง นับจากนี้ไปเมล็ดมารเจี้ยนอ้าว จะได้รับการแต่งตั้งเป็นพญามาร และเป็นผู้สืบทอดของข้า."
เสียงของหนานกงเซิ่งที่ดังม้วนกวาดได้ยินไปทั่วดินแดนเทพอเวจี.
ที่ด้านนอกขุนเขาคู่หยินหยาง มารฉู่จิวเต็มไปด้วยความตื่นเต้น กงจื่อเจี้ยนอ้าวได้กลายเป็นพญามารแล้ว เขาที่เป็นผู้ติดตามย่อมรู้สึกยินดี.
ผู้สืบทอดพญามาร ของแดนเทพอเวจี ทุกคนที่เข้ามาแสดงความเคารพยินดีในทันที.
"ยินดีกับผู้สืบทอดพญามารด้วย!"
"ยินดีกับผู้สืบทอดพญามารด้วย!"
เสียงแสดงความยินดี ดังก้องกังวานไปทั่ว.
ส่วนจงซานนั้นได้ออกมาจากแดนเทพอเวจี เขาได้เข้าสู่เขตแดนทวีปศักดิ์สิทธิ์แล้ว.
ภายในทวีปศักดิ์สิทธิ์ จงซานที่เปลี่ยนตัวเองเป็นเงา เคลื่อนที่ผ่านพื้นดิน ด้วยความเร็วสูง มุ่งตรงไปยังเกาะหมาป่าสวรรค์สุดกำลัง.
จงซานได้ออกมาจากแดนเทพอเวจีแล้วสิบวัน หนานกงเซิ่งได้ทำการประกาศไปทั่วหล้า ทำให้สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งโลกทีเดียว.
ผู้สืบทอดของเขาคือเจี้ยนอ้าว พญามารคนใหม่ของแดนเทพอเวจี.
ผู้สืบทอดพญามารน้อย จะถูกแต่งตั้งเป็นพญามารเลย รับมรรคาระดับสูง ไม่จำเป็นต้องรอถึงสิบปี? นับเป็นเรื่องที่รีบร้อนเป็นอย่างมาก.
จากนั้น เรื่องที่สองที่กระจายไปทั่วทิศ หนานกงเซิ่ง จะเป็นเซียน.
กลายเป็นเซียนรึ?
เซียนอีกคนกำลังถือกำเนิดแล้ว เข้าสู่ความเป็นอมตะ?
ภายในใจของทุกคน ที่เต็มไปด้วยความล้ำลึก หนานกงเซิ่งจะกลายเป็นเซียน นี่เขาจะกลายเป็นเซียนแล้วรึ?
เช่นนั้นผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว?จากการที่กู่เฉิงตงแยกสวรรค์และสะบั้นปฐพีล้มเหลว จากนั้นก็มีคนกลายเป็นเซียนรึ?
บนทวีปศักดิ์สิทธิ์ หลายปีมานี้ มีเรื่องสำคัญเกิดขึ้นไม่หยุดหย่อน เหล่าสำนักต่าง ๆ ล้วนแต่ส่งของขวัญร่วมยินดี.
เวลานี้ทุกคนไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมจึงต้องเลือกพญามารคนใหม่ แท้จริงแล้วก็เป็นเช่นนี้นั่นเอง.
ส่วนอีกเรื่องหนึ่ง คนที่หายไปอย่างไร้ร่องรอย คู่หูของเจี้ยนอ้าวในครั้งนี้ จงซาน คาดไม่ถึงเลยว่าเขาจะได้รับของวิเศษที่สุดยอดสองชิ้นของแดนเทพอเวจีไป.
กระบี่เทวะวิญญาณเหมันต์และแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล!
แทบจะในทันที ชื่อของจงซานก็กวาดไปทั่วทวีปศักดิ์สิทธิ์อีกครั้งแล้ว.
สำหรับราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว ไม่มีข้าราชบริพารคนใดที่จะมีชื่อเสียงมากขนาดนี้ ถึงจะเป็นไท่จื่อทั้งสี่ ยังไม่เป็นที่รู้จักเทียบเท่า เป็นเรื่องที่คาดไม่ถึงที่จงซานได้สร้างเรื่องตื่นตะลึงให้กับทุกคนอีกแล้ว.
แผนที่ก่อเกิดบรรพกาล? กระบี่เทวะวิญญาณเหมันต์?
กระบี่เทวะวิญญาณเหมันต์อาจจะไม่เท่าใดนัก ทว่าแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนั้นมีชื่อเสียงที่ยิ่งใหญ่มาก.
หนึ่งในสิบสมบัติโบราณ เทียบเท่ากับขวานแยกสวรรค์และมีดบินพิฆาตเซียนของอีกาเทวะ คาดไม่ถึงเลยว่าจะอยู่ในมือของจงซาน?
คนมากมายที่จับจ้องมองจงซานตาเป็นประกาย.
ข่าวดังกล่าวนี้กระจายไปทั่วหล้า ร่างแยกเงาก็ส่งของดังกล่าวมายังเกาะหมาป่าสวรรค์และกลับทวีปศักดิ์สิทธิ์ ไปยังดินแดนแห่งความวุ่นวายเรียบร้อยแล้ว.
เกาะหมาป่าสวรรค์ ที่ด้านหน้าตำหนักซ่างเฉิง.
"หนี่ปู่ซา นี่คือแผนที่ก่อเกิดบรรพกาลที่เจ้าต้องการ!"ร่างหลักของจงซานเป็นคนกล่าวออกมา.
แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนั้น นับว่าเป็นหนึ่งในสิบสมบัติโบราณ สิ่งของที่ทำให้ทุกคนจิตใจของทุกคนสั่นไหว ที่จริงแล้วจงซานได้นำมันมามอบให้กับหนี่ปู่ซา.
หนี่ปู่ซาที่รับแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม พร้อมกับแสดงความเคารพจงซานเล็กน้อย.
"ฝ่าบาทช่างมีวาสนาที่ยิ่งใหญ่ยิ่งนัก คาดไม่ถึงเลยว่าจะได้สมบัติชิ้นนี้มา ผู้น้อยชื่นชมนัก."หนี่ปู่ซากล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"หนานกงเซิ่งเป็นคนมอบให้ข้า นอกจากนี้เขายังไม่ต้องการแล้ว ทั่วทั้งทวีปศักดิ์สิทธิ์ต่างก็ส่งเสียงดังก้องกลายเป็นที่หมายปองไปทั่วหล้า "จงซานที่ส่ายหน้าไปมาฝืนยิ้มออกมา.
"ฝ่าบาทการที่ได้แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลมาอยู่ในมือ ย่อมทำให้ผู้คนอิจฉา หากเทียบกับประโยชน์ที่ได้จากแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล ฝ่าบาทย่อมไม่ขาดทุนแน่ เมื่อสามารถเตรียมการเสร็จสิ้น ถึงเวลานั้น ฝ่าบาทจะรับรู้ว่ามันคุ้มค่าขนาดใหน! สิ่งที่ได้กลับมานั้นฝ่าบาทย่อมคาดไม่ถึงแน่."หนี่ปู่ซากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"หืม?"จงซานกล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ภายใต้สมบัติโบราณทั้งสิบ นี่คือของวิเศษที่ร้ายกาจที่สุด และเป็นสิ่งของที่น่าสนใจที่สุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งแผนที่ก่อเกิดบรรพกาล สมบัติชิ้นนี้ แม้แต่พญามารของแดนเทพอเวจี ก็ยังไม่รู้วิธีใช้ ไม่เช่นนั้นคงไม่มอบให้ฝ่าบาทง่าย ๆ ."หนี่ปู่ซากล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ลึกลับแม้แต่ดินแดนเทพอเวจีไม่มีใครรู้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางประหลาดใจ.
หนี่ปู่ซาช่างพูดจาใหญ่โตนัก.
"ก่อนหน้านี้ย่อมมีคนรู้ เพียงแต่ผู้สืบทอดรุ่นหลัง ๆ นี้ได้หลงลืมไปแล้ว แผนที่ก่อเกิดบรรพกาลนี้ ไม่มีใครสามารถใช้ได้ นี่เป็นสมบัติที่มีเพียงแค่พญามารรุ่นแรกเท่านั้นที่สามารถใช้ได้ หลังจากนั้นหลายแสนปีผ่านมา สิ่งดังกล่าวนี้จึงเป็นสมบัติแทนใจเท่านั้น และมีพลังของหยินหยาง สายโลหิตของหนี่ปู่ซานั้นเคยใช้สิ่งนี้สร้างค่ายกลดวงตา."หนี่ปู่ซาที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"สร้างค่ายกลดวงตา? ค่ายกลใหญ่? ค่ายกลอะไรกัน?"จงซานสอบถาม.
แผนที่ก่อเกิดบรรพกาล นี่คือหนึ่งในสิบสมบัติโบราณ นอกจากนี้มันยังผ่านมาหลายแสนปีแล้ว เป็นสมบัติที่ต่อต้านสวรรค์ สามารถสร้างค่ายกลดวงตา? เรื่องนี้ แล้วคือค่ายกลอะไร? มีประโยชน์อะไรกัน?
"ใช้เชื่อมต่อภพหยิน-หยาง!"หนี่ปู่ซากล่าว.
"เชื่อมต่อ? เชื่อมต่อภพหยินและภพหยางอย่างงั้นรึ?"จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง อุทานออกมา.
เป็นเรื่องที่เหลือเชื่อมา ถึงจะเป็นผู้ฝึกตนระดับสวรรค์แท้ก็ไม่สามารถเข้าไปในภพหยินได้ง่าย ๆ หนี่ปู่ซาสามารถที่จะสร้างประตูเชื่อมได้? ประตูเปิดสู่ภพหยินอย่างงั้นรึ?
"นี่คือรายการวัตถุดินที่บรรพชนได้ทิ้งเอาไว้ ข้าเองก็ไม่เข้าใจชัดเจนนัก นอกจากนี้ยังมีวัตถุดิบหลายอย่างที่ยากจะค้นหา."หนี่ปู่ซาที่ส่ายหน้าไปมา.
"เจ้าไปเตรียมการ วัตถุดิบใดที่ต้องการข้าจะหามาให้เจ้าอย่างแน่นอน!"ดวงตาของจงซานที่กลายเป็นสีแดง.
หากว่าสามารถเชื่อมต่อสองภพเข้าด้วยกัน หากเข้าไปในภพหยินได้? จะเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่ขนาดใหน เขาสู่ภพหยินเพื่อแสวงหาทรัพยากรมาให้ราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง และยังสามารถรวบรวมวาสนาฟ้าดินของราชวงศ์ได้อีกด้วย.
.....
แผนการรวมกำลังสิบปีได้ผ่านพ้นแล้ว.
ทวีปศักดิ์สิทธิ์ ดินแดนแห่งความวุ่นวาย เมืองกวงหลิง.
เดิมที่มันคือหนึ่งในราชวงศ์กษัตริย์.
ร่างแยกเงาจงซานที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ จ้องมองไปยังแม่ทัพใหญ่ทั้งหกของราชวงศ์จักรพรรดิต้าเจิ้ง.
กองกำลังที่ 1 หลินเซียว!
กองกำลังที่ 2 เหว่ยหยิงหลาน!
กองกำลังที่ 3 อี้เหยี่ยน!
กองกำลังที่4 เซียนเซิงซือ!
กองกำลังที่ 5 สุ่ยอู๋เหิน!
กองกำลังที่ 6 สุ่ยจิง!
"ฝ่าบาท พวกเราพร้อมแล้ว! รอเพียงแค่ให้ฝ่าบาทออกคำสั่ง!"เหว่ยหยิงหลานที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ถ่ายทอดคำสั่งออกไปได้เวลาบุกเบิกดินแดนแล้ว พรุ่งนี้นำทัพเข้าสู่สนามรบ!"จงซานกล่าว.
"รับด้วยเกล้า!"ทุกคนที่ตอบรับพร้อม ๆ กัน.
ถ่ายทอดคำสั่งบุกเบิกดินแดนเป็นการแจ้งต่อคนทั่วหล้า ไม่ได้ลอบโจมตีเพื่อให้สูญเสียวาสนา ไม่เพียงแค่เข้ายึดครองแต่ยังต้องช่วงชิงวาสนาของราชวงศ์จักรพรรดิทั้งแปด และราชวงศ์กษัตริย์อีกหนึ่งร้อยมาครอง.
ในเวลาเดียวกัน พื้นที่ทิศเหนือของดินแดนแห่งความวุ่นวาย.
ราชวงศ์กษัตริย์แห่งหนึ่งที่พัฒนาขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง ยกระดับมาเป็นราชวงศ์จักรพรรดิไปแล้ว.
ราชวงศ์จักรพรรดิต้ากวง! จักรพรรดิหานจื่อกวง ซึ่งก่อนหน้านี้คือเป็นราชันย์ของราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงนั่นเอง.
"ฟู่ห่วง พวกเราที่มีประวัติเคยเป็นราชวงศ์ราชันย์ ตอนนี้ได้เลื่อนมาเป็นราชวงศ์จักรพรรดิแล้ว ไม่มีใครสามารถขวางได้ กับพลังของพวกเรา การจะยึดครองดินแดนแห่งความวุ่นวายทางใต้ คงไม่ยากเย็น เมื่อเรายึดครองแผ่นดินแห่งนี้ได้ทั้งหมด พวกเราก็จะกลับมาเป็นราชวงศ์ราชันย์อีกครั้ง "ต้าไท่จื่อที่กล่าวออกมาเสียงดัง.
"ใช่ ฟู่หวง จวบจนถึงตอนนี้ กองกำลังเหมันต์ของเราไม่จำเป็นต้องเขาสู่สนามรบ กองกำลังหลักไม่จำเป็นต้องลงมือด้วยซ้ำ การยึดราชวงศ์จักรพรรดิทั้งแปด คงไม่ยากเย็นอะไร ขอให้ฟู่ห่วงออกคำสั่งด้วย!"ไท่จื่อรองที่เผยสีหน้าแววตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.