Chapter 502 เจ้าตายไปแล้ว
เฉินฉีเทียนและเมล็ดมารที่เห็นการต่อสู้ไกลออกไป พวกเขาที่ซ่อนอยู่ในป่าแห่งหนึ่ง พร้อมกับเก็บกลิ่นอายของตัวเองเอาไว้.
"นั่นเหล่าซานและเหล่าจิวรึ?"ผู้เยาว์เมล็ดมารผู้นี้ที่สูดหายใจลึกระงับความตื่นเต้น.
ส่วนเฉินฉีเทียนนั้นจับจ้องมองจงซานดวงตาหดเกร็ง จ้องมองทะเลโคลนที่ซัดสาด แววตาของเขาที่เปลี่ยนเป็นห่อเหี่ยวในทันที.
กร่อนสรรพชีวิต นี่เป็นวิชาที่เขาต้องการเรียน คาดไม่ถึงเลยว่ามันจะตกอยู่ในมือของจงซานไปแล้ว.
"สหายเฉิน สวรรค์ช่วยข้าแล้ว เหล่าซานและเหล่าจิวต่อสู้กัน ตราบเท่าที่พวกเขาได้รับบาดเจ็บทั้งคู่ พวกเราจะเร่งรีบเข้าไป และพวกเราก็จะมีหยกสัญญาณครบสามอันในทันที."เมล็ดมารกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
ใช่แล้ว ไม่จำเป็นต้องพยายามอะไรมากมาย ไม่คิดเลยว่าจะโชคดีเช่นนี้?
"เรื่องนี้ไม่ง่ายนัก เจ้าดูจงซาน นั่นคือวิชา"กร่อนสรรพชีวิต"เป็นวิชาที่แข็งแกร่งมาก ๆ ของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว ที่กำลังต่อกรกับชายชุดแดง ดูเหมือนต้องใช้เวลาสักหน่อย."เฉินฉีเทียนที่กล่าวอย่างเคร่งขรึม.
กร่อนสรรพชีวิต เป็นการยืมพลังจากปฐพี สร้างคลื่นโคลนปกคลุมทั่วท้องฟ้า ตอนนี้จงซานได้ใช้คลื่นโคลนกลืนชายในชุดสีแดงแล้ว.
คนทั้งสองที่ต่อสู้กับอย่างรวดเร็ว.
คลื่นโคลนรึ?
ที่จริงการที่จงซานเลือกวิชาบำเพ็ญชุดนี้มา เป็นเพราะเขาจำได้เมื่อยังเด็กเคยเห็นในข่าว เคยเห็นการระเบิดของน้ำ ไม่จำเป็นต้องทะลวงเข้าไปในแตงโมก็สามารถระเบิดออกมาเสียงดัง เห็นได้ชัดเจนว่าพลังระเบิดของน้ำนั้น ทรงพลังมาก และสายน้ำยังชุ่มฉ่ำอาบฝั่งแน่นอยู่ในโคลนด้วย.
มีพลังป้องการที่แข็งแกร่งมาก ด้วยการสร้างคลื่นโคลน ทรงพลังทั้งรุกและรับ ไม่ใช่พลังที่อ่อนด้อยเลยแม้แต่น้อย.
เมื่ออยู่ในการต่อสู้ที่รุนแรง หากอยู่ในพื้นที่ที่ได้เปรียบ จงซานจะกลายเป็นผู้ไร้เทียมทานเลยก็ว่าได้.
ดังนั้น จงซานจึงเลือกวิชานี้โดยไม่ลังเล กร่อนสรรพชีวิต ควบคุมโคลนที่มีน้ำฝังอยู่ ควบคุมทุกสรรพสิ่งของผืนปฐพี.
เฉินฉีเทียนที่จับจ้องคลื่นสึนามิโคลน พร้อมกับสูดหายใจลึก.
นี่เป็นวิชาที่ไม่ธรรมดาแม้แต่น้อย การควบคุมคลื่นโคลนได้สมบูรณ์แบบ เคลื่อนที่ไล่ตามฝ่ายตรงข้ามได้อย่างทรงพลัง.
"โปรดวางใจ ความสามารถทางร่างกายของเหล่าซานนั้นทรงพลังกว่าเหล่าจิว นี่จะเป็นเหล่าจิวได้เปรียบ ส่วนอีกฝั่งเป็นจงซานที่ได้เปรียบ ทั้งคู่ต่างก็ต่อสู้ติดพันกัน ทั้งสองกลุ่มที่กำลังอยู่ในภาวะสมดุล พวกเราจงต้องเป็นคนลงมือ!"เมล็ดมารที่กล่าวออกมา.
"หืม?"เฉินฉีเทียนที่ขมวดคิ้วไปมา.
"ใช่แล้ว ถึงแม้ว่าพวกเราจะไม่สามารถเข้าไปสร้างความเสียหายได้ ทว่าไม่ใช่ว่าเจ้ามีไม้เท้าม่วงลายมังกรหรอกรึ? เจ้าสามารถที่จะปลดผนึกได้สามครั้ง กระบวนท่าติงไห่ แม้ว่าจะเป็นผู้ฝึกตนราชันย์แท้ เพียงแค่โจมตีครั้งเดียว มีเหรอที่จะรอดพ้น?นอกจากนี้ตอนนี้พวกเรายังลอบโจมตี แน่นอนว่าจะต้องชนะอย่างไม่ต้องสงสัย."เมล็ดมารที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.
"ติงไห่?"เฉินฉีเทียนจดจ้องมองไปยังผู้เยาว์เมล็ดมาร ด้วยแววตาที่เฉยชา.
ติงไห่ ที่จริงเป็นทักษะต้องห้ามของไม้เท้าเมื่อชาติที่แล้ว ทรงพลังอย่างแน่นอน ก่อนหน้านี้ เข้าได้ใช้กระบวนท่าติงไห่ทำร้ายเจี้ยนหงจนได้รับบาดเจ็บ ทำให้เขาอยู่ได้อย่างสบายใจในเวลานี้ ไม่รู้ว่าเจี้ยนหงจะหายดีเมื่อไหร่ หากนางหายดีชีวิตของเขาคงต้องวุ่นวายต่อไป.
อย่างไรก็ตาม จงซานจะต้องตาย.
เฉินฉีเทียนที่นำไม้ทองม่วงลายมังกรออกมา จดจ้องมองไปยังทะเลโคลน.
เขาที่กวัดแกว่งมันออกไป ไม้เท้าทองม่วงลายมังกรที่บินขึ้นไปหายไปบนชั้นเมฆ.
"สหายเฉิน เจ้าทำอะไร? ทั้งสองคนยังไม่ได้รับบาดเจ็บแต่อย่างไร หากพวกเรารีบเร่งโจมตีพวกเขา จะทำให้พวกเขารู้ตัวก่อน คนที่จะเป็นศพจะกลายเป็นพวกเราแทนนะ."ผู้เยาว์เมล็ดมารที่กล่าวออกมา.
แววตาของเมล็ดมารที่แฝงไปด้วยความกังวล.
"โปรดวางใจ ข้ารู้ตัวว่าทำอะไร."เฉินฉีเทียนที่ยิ้มอย่างชั่วร้ายออกมา.
ผู้เยาว์เมล็ดมาได้แต่พยักหน้ารับ ในเมื่อลงมือแล้วเขาย่อมไม่มีอะไรจะกล่าว.
เฉินฉีเทียนที่เผยรอยที่เย้ยหยันออกมาเล็กน้อย ผลจะเป็นอย่างรึ? ผลก็คือห้ามจงซานหนีไงล่ะ? จงซานต้องตาย ข้าจะต้องทำทุกอย่างเพื่อสังหารมัน ส่วนเจ้ารึ? มิตรภาพไร้สาระ เจ้าจะได้รับสืบทอดหรือไม่ เรื่องเล็กซะเหลือเกิน!
ที่ไกลออกไปนั้น คลื่นโคลนที่ใหญ่โตมโหฬาร เป็นคลื่นสึนามิ กวาดพื้นที่รอบ ๆ พุ่งทยานขึ้นบนท้องฟ้า เห็นได้อย่างชัดเจนว่านี่เป็นการต่อสู้ที่รุนแรงมาก.
และแล้วทันใดนั้น.
"ตูมมมมมมมมมมมมมม"
เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว ทั่วทั้งทะเลโคลน พลังพลังที่ยิ่งใหญ่ที่กวาดไปทั่วทุกพื้นที่ ทะเลโคลนครึ่งหนึ่งที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น เผยให้เห็นชายในชุดสีแดงที่หลุดออกมา.
ชายในชุดสีแดงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจไม่แน่ใจ ที่บนหน้าผากของเขานั้นมีอักษร "เหยา"ปรากฏขึ้นมาส่องประกายแสงสีม่วงออกมา ผนึกเทวะนั่นเอง.
ชายในชุดสีแดงเปิดผนึกเพื่อให้หลุดออกมาจากพลังกักกันของจงซาน.
เสื้อผ้าทั่วร่างของเขาที่ฉีกขาดไปหมด แม้แต่มีบาดแผลที่เปิดออกมา ห้อโลหิต จนเวลานี้ทำให้เขาต้องเปิดผนึกเทวะเพื่อหลบออกมาจากแรงระเบิด.
ชายในชุดสีแดงที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ทว่าหลังจากที่เขาเปิดผนึกเทวะแล้ว เขาก็ไม่หวาดกลัวจงซานอีกต่อไป พลังของเขาเวลานี้ได้ก้าวขึ้นไปถึงระดับราชันย์แท้แล้ว.
เมื่อชายชุดแดงที่หนีจากทะเลโคลนของเขาได้ จงซานก็ค่อยเผยร่างออกมาจากทะเลโคน ร่างกายของเขาที่ผุดออกมาช้า ๆ .
คนทั้งสองที่จ้องมองกันและกันด้วยสายตาที่เย็นชา.
ที่ไกลออกไปนั้น เฉินฉีเทียนที่ไม่รู้ว่าชายในชุดสีแดงตอนนี้ได้ยกระดับพลังไปเป็นระดับราชันย์แท้แล้ว เขารับรู้แค่เพียงว่าจงซานนั้นไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย ส่วนชายในชุดสีแดงนั้นอยู่ในสภาพอนาถ ร่างกายที่เต็มไปด้วยแผล.
จงซานร้ายกาจจริง ๆ .
คิดได้ดังนี้ เฉินฉีเทียนก็ไม่ลังเลอีกต่อไป นิ้วของเขาที่ชี้ไปยังตำแหน่งของจงซาน.
ไม้เท้าทองม่วงลายมังกรที่ซ่อนอยู่บนก้อนเมฆราวกับว่ามันได้รับคำสั่ง มันได้พุ่งลงมาจากบนท้องฟ้าตรงไปยังร่างของจงซานในทันที.
ไม้เท้าทองม่วงลายมังกร พุ่งลงมาด้วยความเร็ว ไม่ ต้องบอกว่าด้วยความเร็วและพลังที่เพิ่มขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ขนาดของมันยังขยายใหญ่ปิดท้องฟ้าพุ่งตรงเป็นเส้นตรงลงมากด้านล่าง.
พลังที่ยิ่งใหญ่กำลังโถมกระหน่ำลงมาด้านพลัง แรงกดดันที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว แรงกดดันวิญญาณที่โถมกระหน่ำพุ่งตรงมายังร่างของจงซาน พร้อมที่จะกระแทกร่างของจงซาน เกิดระเบิดเสียงดังสนั่น.
พลังติงไห่ พลังจากไม้เท้า ที่ขนาดใหญ่และระเบิดพลังระเบิดออกมาในทันทีทันใด.
พลังที่เพิ่มขึ้นไปจนถึงขีดสุด ทำให้บรรยากาศรอบ ๆ ถึงกับบิดเบี้ยว พื้นที่รอบ ๆ ที่คละคลุ้งมองอะไรไม่เห็น.
พลังของไม้เท้าที่พุ่งจากบนลงล่าง ราวกับขุนเขาลูกใหญ่ที่ระเบิดออกมา พลังที่ยิ่งใหญ่นี้ชายในชุดสีแดงสัมผัสได้ แม้แต่เขาก็ไม่กล้าสัมผัส เขาที่ถอยห่างออกมาอย่างรวดเร็ว.
ไม้เท้าที่กระแทกร่างของจงซาน มันได้เล็งเป้าไว้แล้ว พร้อมกับบดขยี้ร่างของจงซาน.
จงซานที่ทำได้แค่มองขึ้นไปบนท้องฟ้า ไม่มีเวลาให้หลบด้วยซ้ำ ไม้เท้าก็ทะลวงมาบนหัวของเขาแล้ว.
ที่ไกลออกไปนั้นเฉินฉีเทียนที่จ้องมองอย่างตั้งใจ กับการโจมตีในครั้งนี้.
พลังติงไห่ที่พุ่งเข้าที่หัวของจงซาน กระแทกด้วยความรุนแรง ในเวลานี้ แม้แต่ผู้ฝึกตนระดับราชันย์แท้ก็ยากที่จะหลบ หนีรึ? มีแต่รอคอยความตายเท่านั้น.
"ตูมมมมมม"
เสียงระเบิดที่น่าหวาดกลัว ไม้เท้าที่พุ่งทะลวงร่างจนซานจมลงไปบนพื้นดิน กลายเป็นหลุมขนาดใหญ่หลายพันเมตร.
เป็นการโจมตีที่รุนแรงมาก เป็นเหตุให้แผ่นดินสั่นสะเทือน ชายในชุดสีแดงยังหนีตายออกไป ปากของเขาถึงกับกระตุกด้วยความยินดีที่รอดมาได้.
ไม้เท้าที่มีขนาดใหญ่ลดขนาดลงในทันที ก่อนที่จะหมุนคว้างกลับไปอยู่ในมือของเฉินฉีเทียนอย่างรวดเร็ว.
กับการโจมที่รุนแรงและมีขนาดใหญ่นั้นได้สร้างแรงสั่นสะเทือนไปทั่วทุกทิศทุกทาง เจี้ยนอ้าวและเหล่าซานที่ต่อสู้กันอยู่ก่อนหน้านี้ ถึงกับต้องหยุดลงในทันที จ้องมองไปยังพื้นที่ที่ไม้เท้าใหญ่ยักษ์พุ่งลงมา.
บนที่ไกลออกไปนั้นผู้เยาว์เมล็ดมารและเฉินฉีเทียนกำลังยืนอยู่.
"เหล่าฉี?"เจี้ยนอ้าวและเหล่าซานเผยแววตาเย็นชาออกมาในทันที.
[老七Lǎo qī เฒ่าเจ็ด.]
คนสองคนกำลังต่อสู้กันอยู่ คาดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะเป็นชาวประมงมาเก็บผลประโยชน์? แทบจะในทันที กับสายตาที่เป็นปฏิปักษ์ของทั้งสอง เหล่าฉีที่มาปรากฏตัวขึ้นข้าง ๆ พวกเขาอย่างคาดไม่ถึง เหล่าฉีที่ต้องการลอบสังหารพวกเขารึ? คาดไม่ถึงเลยจริง ๆ .
เหล่าฉีที่หมายเอาชีวิตพวกเขา หากว่าก่อนหน้านี้เขาลอบสังหารพวกเขา พวกเขาคงยากที่จะหลบการโจมตีดังกล่าวด้วยเช่นกัน สายตาของทุกคนที่จ้องมองไปยังเฉินฉีเทียน.
เฉินฉีเทียนที่จับไม้เท้ามังกรทองม่วงลายมังกร แววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นดีใจ.
จงซานตายแล้ว ในเวลานี้เขาตายอย่างไม่ต้องสงสัย ตายแน่นอน.
"ฮ่าอ่าอ่าฮ่า."เฉินฉีเทียนระเบิดเสียงหัวเราะ ก่อนที่จะบินตรงขึ้นไปบนท้องฟา.
ไม่รอให้ฝ่ายตรงข้ามแสดงท่าทางโกรธเกรี้ยว เขาที่บินขึ้นไปบนเมฆสีดำ หนีไปเพียงคนเดียว.
หนีขึ้นไปบนเมฆอย่างงั้นรึ? แน่นอนคนอื่น ๆ ย่อมไม่กล้าตามไป การตามบินขึ้นไปก็หมายความว่ายอมแพ้การแข่งขัน ใครกันเล่าจะยอมแพ้กัน?
เหล่าฉีแทบพ่นโลหิตด้วยความเจ็บใจ เขานับว่าตาบอดมาก ๆ คาดไม่ถึงจะเชิญคนเช่นนี้มาเป็นผู้ช่วย.
เหล่าฉีที่เห็นเฉินฉีเทียนจากไปแล้ว ไร้ซึ่งความลังเลเมื่อคู่หูของเขาหนีไปไร้ซึ่งร่องรอย สองกลุ่มที่กำลังจ้องมองเขาอย่างโกรธเกรี้ยว เขาจึงได้หนีไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน.
เหล่าฉีและเฉินฉีเทียนหนีไปไม่เหลือร่องรอย คนทั้งสามที่จ้องมองไปยังหลุมขนาดใหญ่.
จงซานตายแล้วรึ?
เหล่าซานและชายในชุดสีแดงต่างก็คิดว่าจงซานตายแล้ว ต้องไม่ลืมว่าการลอบโจมตีเมื่อสักครู่นี้ แม้แต่พวกเขายังไม่สามารถหนีได้ มีเพียงแค่เจี้ยนอ้าวที่เชื่อว่าจงซานยังไม่ตาย เขาที่บินตรงไปยังหลุมยักษ์.
จงซานยังมีชีวิตอยู่อย่างงั้นรึ? เป็นเรื่องแน่นอน.
หากแต่เขาคงไม่รอดพ้นจากการบาดเจ็บแน่.
ที่จริงแล้วจงซานที่ถูกโจมตีไปนั้น ก็คือหนึ่งในร่างโคลนเท่านั้น.
ก่อนหน้านั้น ขณะที่เขาอยู่ในทะเลโคลน จงซานได้ซ่อนตัวส่งร่างแยกออกมา.
ร่างโคลนที่สร้างขึ้นมาจากร่างแยกเงาจงซาน ร่างจริงที่ซ่อนอยู่ในกลุ่มร่างโคลน.
ในครั้งหนึ่ง ๆ ในหนึ่งชั่วยาม ร่างโคลนของจงซานสามารถคงสภาพอยู่ได้ และร่างแยกเงายังแยกร่างโคลนได้มากกว่าหนึ่งด้วย เขาที่ส่งร่างโคลนออกมาจากร่างแยกเงาของเขา.
ร่างโคลนแยกเงาที่ตายไปแค่หนึ่ง ทว่าจงซานก็ยังมีร่างแยกเงาอีกหลายร้อยร่าง.
เคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์ก็เหมือนกับวิชาหงหลวนเทียน ทั้งคู่ต่างก็เป็นวิชาบำเพ็ญที่ไม่ธรรมดา ร่างแยกเงาของเขานั้นได้ฝึกเคล็ดวิชาหมื่นเงาสวรรค์ ซึ่งมีด้วยกันทั้งหมดสิบสองขั้น ตอนนี้จงซานฝึกไปถึงขั้นที่แปดแล้ว ต้องบอกเลยว่าไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน.
ไม่ไกลออกไปนั้นชายในชุดสีแดงที่จ้องมองไปยังหลุมลึก แววตาที่แสดงท่าทางสงสารจงซานที่ไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของเขา.
"เหล่าจิว ผู้ช่วยของเจ้าตายไปแล้ว ส่งหยกสัญญาณมาซะ แล้วข้าจะไว้ชีวิตเจ้า."เหล่าซานที่จ้องมองไปยังเจี้ยนอ้าวพลางเผยยิ้มออกมา.
"เจ้านะสิตาย?"ไม่ไกลออกไปนั้นจงซานที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
ได้ยินเสียงของจงซาน เหล่าซานและชายในชุดสีแดงถึงกับขนลุกตั้งชัน ดวงตากลมโตเบิกกว้างจับจ้องมองออกไปในทันที.
ทุกคนที่ตื่นตระหนก ตกใจ ยิ่งมีระดับจักรพรรดิแท้ พวกเขาย่อมเข้าใจเกี่ยวกับระยะและพลังโจมตีที่เกิดขึ้นได้ ทำให้เวลานี้พวกเขาตื่นตกใจเป็นอย่างมาก.
กับการโจมตีที่ทรงพลัง ทำให้พื้นที่รอบ ๆ เสียหายเป็นวงกว้าง เขากลับออกมาโดยไม่เป็นไรเลยเหรอ?
เป็นไปไม่ได้?ก่อนหน้านี้เขาหลบได้อย่างงั้นรึ? ต้องไม่ลืมด้วยว่าการโจมตีก่อนหน้านี้นั้น แม้จะเป็นผู้ฝึกตนราชันย์แท้ยังไม่สามารถหลบได้ ทว่าจงซานกลับหลบได้ หนำซ้ำแม้แต่ชุดยังไม่ได้รับความเสียหายแม้แต่น้อย มันจะเป็นไปได้อย่างไร?