Chapter 385 จงซานผู้บ้าคลั่ง.

ก่อนหน้านี้ตี้เสวียนชานั่งอยู่ในตำหนักตัวเอง ในทันทีทันใด กลิ่นอายที่ทรงพลังน่าหวาดหวั่นก็ปะทุขึ้นที่พื้นที่ไกลออกไป กลิ่นอายนี้ คาดไม่ถึงเลยว่าจะไม่ด้อยไปกว่าเขาเลย แม้แต่กลิ่นอายดังกล่าว ยังทำให้ทั่วทั้งเกาะหมาป่าสวรรค์เกิดทัณฑ์สายฟ้ามากมายรวมตัวหนาแน่นขึ้นมา.

ใครกัน? ใครเดินทางมายังเกาะหมาป่าสวรรค์กัน?

ทัณฑ์สวรรค์มากมายที่รวมตัวนี้ ปกคลุมไปทั่วเกาะหมาป่าสวรรค์ ขณะที่เขาเร่งรีบเดินทางมา กลับพบว่าผู้ฝึกตนคนดังกล่าวก็ได้จากไปแล้ว เกิดสิ่งใดขึ้นกัน?

"ชิงอวิ๋น มานี่!"ตี้เสวียนชาที่เอ่ยปากออกมาอย่างนุ่มนวล.

บนเกาะรบทองแดงที่ไกลออกไป ชิงอวิ๋นที่จ้องมองไปยังทัพด้านล่างที่กำลังเคลื่อนไปด้านหน้า ทันใดนั้นดวงตาก็หรี่เล็กลง จ้องมองไปรอบ ๆ  จากนั้น ก็จากไปอย่างรวดเร็ว คนอื่น ๆ ที่แสดงท่าทางสงสัยเช่นกัน.

เมืองจิงหลิงทิศตะวันตก จงซานและหลิวเต๋าที่กำลังต่อสู้กัน โต้กันไปมา ภูเขาศิลารอบ ๆ  ป่าศิลา ทุกอย่างถูกบดขยี้ถูกทำลายไปด้วยผลกระทบของการต่อสู้ของคนทั้งสอง.

หลิวเต๋าที่กระตุ้นพลัง หลังจากใช้วิชาลับเพื่อเพิ่มพลังฝึกตน พลังของเขาก็เพิ่มขึ้นผิดปรกติ เข้าต่อสู้กับจงซาน ไม่ได้เสียเปรียบแม้แต่น้อย แม้แต่มีโอกาสชนะด้วยซ้ำ.

หลังจากการต่อสู้ที่หนักหน่วง ภูเขาศิลารอบ ๆ ได้พังทลาย กลายเป็นเศษหินเศษดิน พร้อมกับถูกพัดผ่านออกไปด้วยคลื่นสนามพลังของสายลมที่ปัดเป่าออกไปเป็นระลอก ๆ .

เสื้อผ้าชุดของคนทั้งสองส่วนบนที่แตกสลายหายไป เผยให้เห็นจงซานสวมชุดเกาะแก้วคุ้มจิตอยู่ด้านใน ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บด้วยเช่นกัน.

จงซานและหลิวเต๋าปะทะกันไปมานานเท่าไหร่ก็ไม่รู้ และเวลานี้อาวุธของทั้งคู่ที่ลอยออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ก่อนที่ทั้งคู่จะเริ่มแลกหมัดกัน หมัดที่ทรงพลังระเบิดออกมาเป็นระยะ ๆ .

จงซานไม่สามารถปล่อยเวลาให้ยืดยาวออกไปได้แล้ว เขามีเวลาแค่หนึ่งชั่วโมง ด้วยผลของเม็ดยากวงฮัวมีผลสองชั่วโมง และวิชากายาเทพอสูรก็มีเวลาสองชั่วโมงเช่นกัน สายตาของจงซาน ที่กำลังคิดวางแผนในทันที.

ในเวลาเดียวกัน บนท้องฟ้า เวลานี้เต็มไปด้วยสายฟ้ามากมายที่รวมตัวกันโดยที่เขาไม่ทราบเหตุผล ราวกับว่าเป็นทัณฑ์สวรรค์ที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก ปกคลุมไปทั่วบริเวณ.

เห็นเหตุการณ์ดังกล่าว ภายในใจของจงซานที่เกิดความคิดขึ้นมาในทันที.

จงซานที่หาโอกาสเข้ากุมตัวจับยึดแขนทั้งสองข้างของหลิวเต๋า กอดร่างหลิวเต๋าแน่น ก่อนที่จะพากระโดดไปยังพื้นที่แห่งหนึ่งด้วยความรุนแรง บินไปยังพื้นที่แห่งหนึ่ง.

หลิวที่ถูกพาร่างบินไปบนอากาศ บินตรงไปยังพื้นที่แห่งหนึ่ง.

บนอากาศ หลิวเต๋าที่พยายามขัดขืน หยุดจงซานเอาไว้ให้ได้ ทว่าด้วยถูกจงซานที่ล็อคร่างเอาไว้แน่น บินตรงขึ้นสู่ก้อนเมฆหนาที่มีเสียงดังสนั่นออกมาเป็นระยะ.

วิชาวงจรสายฟ้าต้นกำเนิด! หมื่นสายฟ้าโจมตี!

ทันใดนั้นร่างกายของจงซานที่กลายเป็นสายล่อสายฟ้าไปในทันที ดูดซับล่อพายุสายฟ้าอย่างบ้าคลั่ง พายุสายฟ้าที่มากมายมหาศาลกำลังพุ่งตรงมายังร่างของจงซาน.

"เปรี้ยง ๆ  ๆ  ๆ  ๆ  ๆ "

สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่ถูกจงซานล่อลวงมา ราวกับว่าจงซานกำลังลากหลิวเต๋าไปตายด้วย.

ในเวลานั้น หลิวเต๋าปรากฏความหวาดกลัวขึ้นมาทันที คราวแรกนั้นใบหน้ายังเต็มไปด้วยความดุร้าย ทว่าเวลานี้เมื่อเห็นความบ้าคลั่งของจงซานแล้ว ถึงกับทำให้เขาต้องผวา.

"เจ้ามันเสียสติ!"

หลิวเต๋าถึงกับต้องร้องครวญออกมา คนทั้งสองที่ถูกสายฟ้ามากมายโอบล้อม จนมองไม่เห็นร่าง สายฟ้าที่กลายเป็นบอลสายฟ้า กลายเป็นพื้นที่สายฟ้าที่บ้าคลั่งส่องแสงประกายวับวาว.

เสียสติไปแล้ว จงซานบ้าคลั่งจริง ๆ  ระดับก่อตั้งวิญญาณ ถึงแม้ว่าจะฝึกฝนวิชาสายฟ้า ก็ไม่มีใครกล้าเอาร่างตัวเองไปรับทัณฑ์สวรรค์สายฟ้าเช่นนี้ ทว่าจงซานกับพยายามที่จะทำ ดูดซับพลังสายฟ้าเพื่อเคี่ยวกรำร่างกายของตัวเอง.

"อ๊าก ๆ  ๆ  ๆ "

บอลสายฟ้า ที่ถูกจงซานดูดซับเข้ามา เสียงของหลิวเต๋าที่ดังก้องกังวานโหยหวน.

หลิวเต๋าที่หวาดกลัวอย่างหนัก ความเจ็บปวดที่โถมกระหน่ำเข้ามา ส่วนจงซานแม้ว่าจะเจ็บปวด แต่ก็กัดฟันเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

"ครืนนนนนนนน!"

พายุสายฟ้าที่รุนแรงเผาไหม้ทุกอย่างด้วยความบ้าคลั่ง ผ่านไปราว ๆ หนึ่งก้านธูป ทั้งคู่ก็ล่วงหล่นลงมาจากบนอากาศ.

"ตูมมมมมม"

หลังจากที่ทั้งคู่ล่วงหล่นลงพื้น ก็กระแทกพื้นเสียงดังสนั่น กลายเป็นหลุมดำขนาดใหญ่ เกิดระเบิดขึ้น สายฟ้ามากมายที่ยังคงปะทุส่องแสงสว่างจ้า ผ่านไประยะเวลาหนึ่งถึงได้หยุดลง.

ในหลุมนั้น มีคนสองคนที่ดำเมี่ยมจากการถูกสายฟ้าทัณฑ์สวรรค์แผดเผา ได้รับบาดเจ็บอย่างหนัก.

จงซานที่คลานออกมาอย่างยากลำบาก ทันใดนั้นนั้น กลุ่มก้อนของวาสนาสีทองคำมากมายก็เอ่อล้นพุ่งเข้ามายังร่างกายของจงซานในทันที นี่ไม่ใช่วาสนาของราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง ทว่าเป็นวาสนาของราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่นั่นเอง ดูเหมือนว่าจงซานจะได้รับชัยชนะอย่างราบคาบแล้วนั่นเอง.

ลมหายใจของจงซานยังมีควันออกมาอยู่เหมือนกัน ทว่าแววตาของเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น.

สายฟ้าทัณฑ์สวรรค์ที่กลั่นร่างกาย คาดไม่ถึงเลยว่าจะทำให้วิชาวงจรสายฟ้าต้นกำเนิดก้าวไปถึงระดับที่สอง และพลังฝึกตนของเขาก็ก้าวไปถึงก่อตั้งวิญญาณระดับสองด้วยเช่นกัน.

วาสนามากมายที่หมุนวนเข้ามาในร่างกาย ชำระล้างร่างของจงซานไม่หยุดหย่อน ผ่านไปสักพัก มันก็ละลายเข้าไปในร่างของเขาไปทั้งหมด.

จงซานที่ลุกขึ้นมาอย่างยากลำบาก ดูเหมือนว่าผลของวิชากายาเทพอสูรจะหมดแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อได้รับวาสนาชำระร่างกายเมื่อสักครู่ ทำให้อากาศบาดเจ็บของเขาดีขึ้นเป็นอย่างมาก.

ก่อตั้งวิญญาณขั้นที่สองอย่างงั้นรึ? จงซานที่จ้องมองไปบนท้องฟ้า ตอนนี้เมฆสายฟ้าได้หายไปแล้ว ภายในใจที่รู้สึกหวาดหวั่นขึ้นมาทันที แม้ว่าจะใช้สายฟ้าดังกล่าวนั่นสกัดกลั่นร่างกายจะทะลวงไปยังอีกระดับได้ ทว่าจงซานก็ไม่คาดคิดเลยว่าสายฟ้าสวรรค์นั่นจะน่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว.

น่าเกรงขามเกินไป แม้แต่เขาที่มีภูมิคุ้มกันสายฟ้ายังลำบาก.

จงซานที่สะบัดมือสร้างน้ำ ทำให้อากาศกลั่นตัวเป็นน้ำชำระล้างร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว ร่างกายทั้งหมดแม้แต่เส้นผมก็ถูกทำความสะอาดอย่างรวดเร็ว หลังจากที่ทำความสะอาดเสร็จก็นำเสื้อผ้าชุดใหม่จากในกำไลเก็บของออกมา จ้องมองไปยังหลิวเต๋า.

หลิวเต๋าที่กำลังจะตาย ทั่วร่างของเขาที่ไหม้จนมองเห็นกระดูก วิญญาณเทวะตอนนี้เสียหายแทบจะแตกสลายไปได้ทุกเมื่อ กล่าวอีกอย่างหนึ่ง นี่อาจจะเรียกได้ว่าลมหายใจสุดท้ายก่อนตายก็เป็นได้.

จ้องมองไปยังหลิวเต๋า จงซานที่สูดหายใจลึก "เจ้าเองก็เป็นราชาผู้หนึ่ง ช่างน่าเศร้าที่ใช้วาจาขู่บังคับข้า."

เป็นความจริง หลิวเต๋านับว่ามีความแข็งแกร่งไม่น้อย หากว่าไม่พบกับเขา ในวันข้างหน้าอาจจะเป็นผู้มีอำนาจอีกคนก็เป็นได้ อย่างไรก็ตามกับการที่เขาออกมาข่มขู่จงซานด้วยเรื่องของเป่าเอ๋อ ทำให้เรื่องที่เกิดขึ้นต่างออกไป.

"ขอเจ้า ขอร้องเจ้า ขอเจ้า..........."หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก.

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองหลิวเต๋า ขออะไรอย่างงั้นรึ?

"ให้ข้าได้ไปพบกับต้าหวงโห่วด้วย."หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก แต่ก็อดทนฝืนกล่าวออกมา.

ต้าหวงโห่ว? ลมหายใจสุดท้ายของเขา เขาไม่ได้ต้องการมีชีวิตรอดเหมือนกับจักรพรรดิคนอื่น ๆ  คาดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นผู้หญิงคนหนึ่ง.

จงซานที่ขมวดคิ้วไปมาจ้องมองไปยังหลิวเต๋า แม้ว่าหลิวเต๋ากำลังจะตายแล้ว ทว่าจงจงซานก็รู้สึกพึงพอใจกับสิ่งที่เขาต้องการ น้อยนักจะมีคนเช่นนี้.

จงซานที่สะบัดมือ สร้างเมฆสีขาวขึ้นที่ด้านล่างของหลิวเต๋า ก่อนที่จะพาเขาบินตรงไปยังเมืองจิงหลิง.

"ขอบคุณ ขอบ...คุณ!"หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาอย่างยากลำบาก.

ขณะที่จงซานนำหลิวเต๋ากลับมายังเมืองจิงหลิง ที่ด้านนอกนั้นเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย มีศพมากมายกลาดเกลื่อนไปทั่ว อย่างไรก็ตาม เมืองจิงหลิงเวลานี้ถูกยึดครองเรียบร้อยแล้ว.

ในเวลานี้เหล่าทหารกำลังตรวจสอบเหล่าทหารที่ตายและคงอยู่.

ราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่ ถูกทำลายแล้ว!

จงซานที่บินเข้าเมืองมาด้วยท่าทางประหลาดใจ ตรงมายังตำหนักหลวง เพราะว่าเกาะรบทองแดงได้มาบินอยู่เหนือตำหนักหลวงแล้ว.

"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน!"

จงซานไปที่ใหน ทุกคนต่างก็คุกเข่าทำความเคารพ.

ท้ายที่สุดก็มาถึงลานกว้าง.

"กู่เหยี่ยเยี่ย!"หยิงหลานที่เห็นจงซานเป็นคนแรก ก่อนที่จะกล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้น.

เห็นหยิงหลานที่ถูกถอนคำสาปแล้ว จงซานที่ถอนหายใจยาว ดูเหมือนว่าพลังคำสาปต้นกำเนิดของต้าหวงโห่วจะถูกเห่าเม่ยลีทำลายไปแล้ว.

"เหล่าเย่."เป่าเอ๋อที่กล่าวมาด้านหน้า จ้องมองจงซานด้วยความตื่นเต้น.

"จงซาน ข้าช่วยหยิงหลานของเจ้าแล้ว."เห่าเม่ยลีที่กล่าวอ้างสิทธิ์ขึ้นมาในทันที.

"ต้าหวงโห่วราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่ล่ะ?"จงซานสอบถาม.

"ตรงนั้นไง."เห่าเม่ยลีที่ตอบออกมาด้วยความสงสัย.

ทุกคนเองก็เช่นกันเห็นจงซานที่นำหลิวเต๋ากลับมาด้วย ต่างก็แสดงท่าทางสงสัยเล็กน้อยเช่นกัน.

ที่ไกลออกไปนั้น ต้าหวงโห่วในชุดดำ นอนหายใจรวยระริน จงซานที่กล่าวไปหา พร้อมกับนำหลิวเต๋าที่กำลังจะสิ้นลมไปวางเอาไว้ข้าง ๆ .

"หมิงหมิง."หลิวเต๋าที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางยากลำบากตะเกียกตะกายไปหาต้าหวงโห่ว.

"ฝ่าบาท!"ต้าหวงโห่วหมิงหมิงเองก็ตะเกียกตะกาย นางเองก็เหลือลมหายใจสุดท้ายแล้วเช่นกัน.

หลิวเต๋าที่พยายามที่ถอดหมวกของหมิงหมิง ทันที่ที่ถอดหมวกออกไปแล้ว หญิงสาวทุกคนที่เห็นถึงกับต้องป้องปาก ในเวลานั้นทุกคนที่เห็นใบหน้าที่น่าเกียจน่ากลัว ใบหน้าของนางที่ซีดขาวราวกับศพ ผอมแห้งอย่างที่สุด ราวกับผิวหนังหุ้มกระดูก ดวงตากลมโบ๋ถลนออกมา เส้นผมเหลือเป็นหย่อม ๆ  หนังหุ้มฟันที่หายไปหลายส่วน ใบหน้าที่แหลกเหลวอัปลักษณ์ที่สุด ดูแล้วสยองขวัญเป็นอย่างมาก ไม่สงสัยเลยว่าหลิวเต๋าก่อนหน้านี้ไม่กล้าสัมผัสร่างนาง.

"ไม่ ข้าไม่ต้องการ."หมิงหมิงที่กล่าวออกมาด้วยความเจ็บปวด.

หลิวเต๋าที่ถอดหมวกออก พร้อมกับชายมือลูบไปที่ใบหน้าที่อัปลักษณ์ของนาง ใบหน้าที่เจ็บปวดรวดร้าวกล่าวออกมาว่า "เพื่อข้า เจ้าถึงต้องมีรูปร่างเช่นนี้ เมื่อสามร้อยปีที่แล้วเจ้าศึกษาวิชาคำสาปเพื่อข้า นับจากนั้นข้าไม่เคยกอดเจ้า ไม่เคยบอกรักเจ้าเลย!ข้าเป็นคนเลวหรือไม่?"

"ไม่!"หมิงหมิงที่ส่ายหน้าไปมา กล่าวออกมาด้วยความยากลำบาก.

"เจ้าที่กำลังเดินทางไปภพหยินพร้อมกับข้า ข้ามีความสุขยิ่งนัก หมิงหมิง ข้ารักเจ้า!"หลิวเต๋าที่สูดหายใจลึก กล่าวพร้อมกับกอดหมิงหมิงแน่น ก่อนที่ปากของเขาจะจูบลงไปบนปากที่เหลือแต่ฟันของนาง น้ำตาของหวงโห่วที่ไหลอาบไปทั่ว แม้ว่านางจะอัปลักษณ์แต่นี้ก็กลายเป็นจูบที่ลึกซึ้งยิ่งนัก.

ภรรยาและสามี กอดกันแน่น พร้อมกับจูบสุดท้ายอย่างดูดดื่ม กับรอยยิ้มสุดท้าย ก่อนที่ดวงตาของทั้งคู่จะดับลง ตายไปจากโลกนี้ในที่สุด!

ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ หัวใจรู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาในทันที ในชีวิตนี้ จะสามารถเห็นคู่บำเพ็ญที่รักกันจนตายไปพร้อมกันสักกี่คู่กัน?

เป่าเอ๋อและเฉียนโหยวที่ก้าวเข้ามาข้าง ๆ จงซาน กุมแขนเสื้อของจงซานแน่น ดวงตาที่สั่นไหวไปมา แม้ว่าทั้งคู่จะเป็นศัตรู ทว่ากลับทำให้อารมณ์ความรู้สึกนี้ส่งผลต่อหญิงสาวทุกคนเป็นธรรมดา.

"สร้างหลุมศพให้พวกเขาอย่างดี!"จงซานที่สูดหายใจลึก.

"รับด้วยเกล้า!"ขุนพลที่อยู่ข้าง ๆ ตอบรับในทันที.

"ให้พวกเขากอดกันเช่นนั้น ฝั่งพวกเขาในที่เดียวกัน!"จงซานที่กล่าวเสริมอีกครั้ง.

"รับทราบ!"ขุนพลที่ตอบรับ.

ทว่าในเวลาเดียวกัน ทุก ๆ คนต่างก็แสดงความเคารพต่อจงซาน.

"ยินดีกับฝ่าบาท ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน."ทุกคนที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.

"ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน."

ดูเหมือนว่าเสียงจะดังออกไปรอบ ๆ  ก่อนที่จะมีคนกล่าวแซ่ซ้องสรรเสริญออกไปพร้อม ๆ กัน จนเวลานี้เสียงดังกึกก้องไปทั่วเมืองจิงหลิงแล้ว เสียงทรงพระเจริญต่อจงซาน นับจากนี้เป็นต้นไป ภายในเกาะหมาป่าสวรรค์ได้ถูกรวมเป็นหนึ่งเดียว ภาคเหนือราชวงศ์กษัตริย์ทั้งสามและราชวงศ์จักรพรรดิหยินเยว่ อีกไม่ช้านานวาสนาทั้งหมด จะมารวมที่ราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้ง ก่อนที่จะถูกยกระดับเป็นก้าวต่อไป.