Chapter 352 พบหนี่ปู่ซาอีกครั้ง.
เขตแดนวัฏสงสาร หยินหยางเปลี่ยนผัน วิถีสังสารวัฏ.
จงซานที่บินขึ้นไป เพื่อรบกวนสมาธิของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย ป้องกันไม่ให้ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยดำเนินการต่อ? ด้วยกำลังอย่างงั้นรึ? จะวิธีใดก็ได้ทั้งนั้น.
"อาวุโส!"จงซานที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเคารพ เขาที่หวังให้ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยเสียสมาธิและหันมาพูดคุยกับเขา.
มือของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยชะงักไปเล็กน้อย.
"อาวุโส ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง ท้ายที่สุดแล้วก็ต้องแพ้ ลำพังเพียงท่านจะขัดขืนนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย ราชวงศ์สวรรค์เองก็มีผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย และมียอดฝีมือมากมาย ถึงอาวุโสยังคงปกป้องพวกเขา ท้ายที่สุดแล้วคงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะบาดเจ็บไปทั้งสองฝ่าย ทว่าราชวงศ์ราชันย์ต้ากวงจะอยู่ได้นานเท่าไหร่ก็ขึ้นกับเวลาเท่านั้น อาวุโสเพียงคนเดียวคงทำอะไรไม่ได้ หากราชวงศ์สวรรค์ส่งกองทัพไปยังอีกด้านหนึ่ง หลีกเลี่ยงเขตแดนหมอก ก็สามารถเข้าโจมตีเมืองจีกวงได้เช่นเดิม ผู้น้อยกล้าเอ่ยเลยว่า สิ่งที่อาวุโสทำนี้จะกลายเป็นเรื่องเปล่าประโยชน์!"จงซานที่กล่าวทั้งโน้มน้าวและคุกคาม.
แน่นอนว่า สิ่งที่จงซานกล่าวออกไปนั้นเพียงแค่ทดสอบเท่านั้น รอการตอบรับก่อนจากนั้นค่อยดำเนินการโน้มนาวใจของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยผู้นี้ต่อ.
ทว่าในเวลาเดียวกัน ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่เงยหน้าขึ้น จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางตกใจเล็กน้อย.
เห็นผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่สั่นไหว จงซานที่ดวงตาเบิกกว้าง ไม่มีทาง? สามารถโน้มนาวเขาได้อย่างงั้นรึ? จงซานรู้สึกว่ามันไม่น่าเป็นไปได้.
"ท้ายที่สุดเจ้าก็มา!"อาวุโสฮวงจุ้ยที่กล่าวออกมาด้วยเสียงที่แหบเครือ.
"หืม?"จงซานที่ไม่เข้าใจความหมายของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย.
"ในเมื่อเจ้าจำข้าไม่ได้ ก็เอาไว้ครั้งหน้าก็แล้วกัน!"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยคนดังกล่าวเอ่ยออกมา.
"อาวุโส......"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
อย่างไรก็ตาม ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยไม่กล่าวสิ่งใดอีก เขาที่ลอยออกไป วิถีสังสารวัฏที่เกิดจากฝีมือเขาก็หยุดไปในทันที มันหยุดการลามไปด้านหน้าเรียบร้อยแล้ว.
จากนั้น ร่างของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยได้หายไปในทันที ร่างของเขาที่เปลี่ยนเป็นภาพติดตา หายไปอย่างรวดเร็ว!
จงซานที่ชำเลืองมองไปยังผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยคนดังกล่าว ไม่เข้าใจเรื่องที่เกิดขึ้น เกิดเรื่องเหลวไหลอะไรขึ้น หมายความว่าอย่างไร หนีรึ?
ไม่มีทาง ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยยอมพ่ายแพ้อย่างงั้นรึ? สองประโยคที่เข้ากล่าวนั่นคือ?
"ครืนนนนนน!"
แดนอเวจี เขตแดนสังสารวัฏ สายฟ้าที่แล่นเปลี๊ยะ ๆ กระจายไปทั่วทุกพื้นที่ ท้องฟ้ากำลังพังทลาย ดวงจันทร์ที่ราวกับว่ากำลังถูกฉีกกระชาก ตำหนักมากมายที่ระเบิดออกมาเสียงดังสนั่น ภูเขาที่พังทลาย สายน้ำที่แห้งเหือด แดนนรกเวลานี้กำลังล่มสลายแล้ว.
เป็นเพราะผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยหนีไปอย่างงั้นรึ?
จงซานที่ขมวดคิ้วแน่น เป็นไปไม่ได้ กับคำพูดของเขาเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะจากไปทันที แน่นอนว่าต้องมีเหตุผลอีก อะไร หมายความว่าอย่างไร?
ท้ายที่สุดเจ้าก็มา! ในเมื่อเจ้าจำข้าไม่ได้ ก็เอาไว้ครั้งหน้าก็แล้วกัน!
จงซานที่นึกถึงคำพูดของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยก่อนหน้านี้ ทันใดนั้นดวงตาของเขาถึงกับเบิกกว้างกลมโต ภายในใจปรากฏความเศร้าใจมากมายขึ้นมาในทันที.
จงซานที่รับรู้แล้วว่าเพราะอะไร เขารู้จักผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยผู้นี้!
หนี่ปู่ซา! เขาคือหนี่ปู่ซา!
บนใบหน้าของจงซานที่ฝืนยิ้มออกมา เสียดายที่สุด โกรธเกรี้ยวตัวเอง ยินดีและประหลาดใจไปพร้อม ๆ กัน.
หนี่ปู่ซา จงซานเมื่อยืนยันได้ว่าเขาคือหนี่ปู่ซา ก็รับรู้แล้วว่าได้ทิ้งโชคลาภไปแล้ว มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายเป็นอย่างมาก! ก่อนหน้านี้เขาได้เดิมพันกับหนี่ปู่ซาเอาไว้ หากว่าสามารถหาหนี่ปู่ซาในทวีปศักดิ์สิทธิ์ได้ หนี่ปู่ซาจะเข้าร่วมราชวงศ์กษัตริย์ต้าเจิ้งของเขา เกือบแล้ว อีกนิดเดียวเท่านั้น ในเวลาเดียวกัน ก็ทำให้จงซานรู้สึกประหลาดใจไม่น้อย ไม่คาดคิด คาดไม่ถึงแม้แต่น้อยว่าเขาจะทรงพลังแข็งแกร่งขนาดนี้.
ตำหนักสังสารวัฏแดนอเวจี! นี่คือทักษะของหนี่ปู่ซาอย่างงั้นรึ?
ที่เขาจดจำหนี่ปู่ซาไม่ได้จงซานทำได้แค่ถอนหายใจ ถึงเสียดายแต่ก็ไม่ได้เสียใจ เพราะว่าจงซานเองก็ไม่คาดว่าเขาคือหนี่ปู่ซา ในอดีตหนี่ปู่ซาที่พ่ายแพ้อาจารย์ของเขาเรื่องผู้หญิง จงซานในเวลานั้นไม่ได้รับรู้ถึงความสามารถของเขามากมายนัก หากไม่เพราะว่าเขากล่าวสองประโยคก่อนหน้าออกมา จงซานเองก็ไม่สามารถคาดเดาได้อย่างแน่นอน.
โลกอเวจีที่ล่มสลาย วิถีสังสารวัฏกำลังสลายหายไป แดนอเวจีตอนนี้เกิดระเบิดไปทั่วสารทิศ ส่วนนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ของภพหยาง ตอนนี้กำลังกลับมามีพลัง ขยายออกมาอย่างบ้าคลั่ง.
บนภูเขาที่ไกลออกไปบนยอดเขาแห่งหนึ่ง กงจูเฉียนโหยวที่กำหมัดแน่น ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น นี่คือเซียนเซิง สามารถล้มศัตรูได้!
หยิงหนิงที่ชำเลืองมองตาโต ใบหน้าที่เต็มไปด้วยความตื่นตะลึงไม่อยากเชื่อ.
หยิงหนิงที่รู้สึกเหลือเชื่อเป็นอย่างมาก อาวุโสเทียนเองก็สับสน เกิดสิ่งใดขึ้น? ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ย เขาหนีไปอย่างงั้นรึ?
อาวุโสเทียนที่รู้สึกงงงวย ก่อนที่จะตัดสินใจก้าวออกมา โบกมือดึงพลังกลับคืน.
"ครืนนนนนน!"
ภพหยางนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังล่มสลายไปอย่างรวดเร็วเช่นกัน ค่ายกลดาราเทวะบรรจบต้าโหลวเองก็สลายหายไปทันที เหล่าวาสนาที่กระจายหายไปทั่วทุกสารทิศ พื้นที่รอบ ๆ ภูเขาที่แตกสลาย แม่น้ำที่แห้งเหือด เกาะลอยฟ้าที่พังทลาย เพียงไม่นานจากนั้นนั้น ทั้งภพหยินและภพหยางก็พังทลายลงไป เปลี่ยนเป็นหมอกควันและหายไปหมด.
สภาพแวดล้อมรอบ ๆ กลับไปเป็นเหมือนเดิม ปรากฏเป็นสภาพแวดล้อมที่มีหมอกปกคลุม.
หมอกเมฆสีขาวที่กระจายขาวโพลนไปทั่วบริเวณ อาวุโสเทียน เฉียนโหยว และหยิงหนิงที่วิ่งมายังตำแหน่งของจงซานอย่างรวดเร็ว.
"อาวุโส!"จงซานที่คืนไม้เท้าสวรรค์แก่อาวุโสเทียน.
"เกิดอะไรขึ้น?ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยล่ะ?"อาวุโสเทียนที่จ้องมองสอบถามไปยังจงซานในทันที.
"คงจะไปแล้ว!"จงซานที่แสดงท่าทางงงงวยออกมาด้วยเช่นกัน.
"ไปแล้ว?เป็นไปได้อย่างไร? เจ้ากล่าวอะไรกับเขา?"อาวุโสเทียนที่เต็มไปด้วยความสงสัยชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"อาวุโส ราชวงศ์ราชันย์ต้ากวง ท้ายที่สุดแล้วก็ต้องแพ้ ลำพังเพียงท่านจะขัดขืนนั้น ไม่ใช่เรื่องง่าย .........."จงซานที่กล่าวเหมือนกับที่เขาได้กล่าวออกมาก่อนหน้านี้.
อาวุโสเทียนที่ยังคงจ้องมองไปยังจงซานเขม็ง แววตาไม่อยากเชื่อ เพียงแค่นี้ก็ทำให้เขามีชีวิตรอดอย่างงั้นรึ? หยิงหนิงและเฉียนโหยวเองก็เต็มไปด้วยท่าทางอยากรู้เช่นกัน.
"อาวุโส ผู้เยาว์ได้กล่าวคำพูดดังกล่าวออกไปจริง ๆ บางทีเขาอาจจะรับรู้ว่าไม่อาจต้านทานราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวได้ เลยจากไปเป็นแน่!"จงซานกล่าว.
ทว่าเรื่องเพียงแค่นี้ ย่อมไม่ทำให้อาวุโสเทียนเชื่อได้ มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
"เขายังกล่าวสิ่งใดออกมาอีกรึ?"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาอย่างเคร่งขรึม.
เห็นอาวุโสเทียนไม่เชื่อจงซานจึงได้กล่าวออกไปอีกว่า "อาวุโส ข้าคิดว่า!"
"อะไร?"อาวุโสเทียนที่ชำเลืองมองไปยังจงซาน.
"เพราะว่าเวลานั้นข้ารู้สึกกลัว ดังนั้นจึงได้นำจีวรนี้ออกมา เขาเห็นจีวรของข้าเข้า ทันใดนั้นเขาก็บอกว่า มาจากใหน? จากนั้นเขาก็บอกว่า "ชั่วร้าย" พูดเสร็จเขาก็จากไปในทันที."จงซานที่คิดเอาไว้ก่อนแล้ว.
เรื่องของหนี่ปู่ซาไม่สามารถเปิดเผยได้ อย่างไรก็ต้องปิดบังเอาไว้!
"จีวร?"อาวุโสเทียนที่ชำเลืองมองด้วยท่าทางสงสัย จากนั้นก็จ้องมองไปยังมือของจงซาน.
"จีวรไหมม่วงอย่างงั้นรึ? เจ้าได้มาได้อย่างไร?"อาวุโสเทียนที่ขมวดคิ้วแน่น.
"ใช่แล้ว ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยเองก็แสดงท่าทางเหมือนกับท่าน."จงซานที่กล่าวออกมาในทันที.
ได้ยินคำพูดของจงซานอาวุโสเทียนถึงกับพูดไม่ออก จากนั้นก็จ้องมองไปยังจงซาน "แล้วเจ้าได้จีวรนี้มาได้อย่างไร?"
"จินฉานมอบให้ข้า!"จงซานกล่าว.
"จินฉาน? สมบัติวิเศษระดับเก้า เขามอบมันให้เจ้าจริง ๆ รึ?"อาวุโสเทียนที่สูดหายใจลึก.
"ผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยคนนั้นเกี่ยวข้องอะไรกับจีวรนี้อย่างงั้นรึ?"จงซานที่สอบถามออกไป.
"คาดไม่ถึง คาดไม่ถึงเลยว่าจะเกี่ยวข้องกับดินแดนเทพพิสุทธิ์."อาวุโสเทียนที่ขมวดคิ้วกล่าวออกมา.
"เทียนเหล่า ท่านรู้เหรอว่าเขาเป็นใคร?"หยิงหนิงที่สอบถามออกมาทันที.
"ไม่แน่ใจ ทว่า สามารถอัญเชิญตำหนักสังสารวัฏแดนอเวจีออกมาได้ เป็นไปได้ว่าจะเป็น กุยกู่ ผู้สืบทอดชีพจรภูต."อาวุโสเทียนที่ส่ายหน้าไปมา
"อาวุโส ตอนนี้สภาพแวดล้อมยังเต็มไปด้วยหมอก? เป็นไปได้ว่าผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยย้ายค่ายกลไปที่อื่นหรือไม่?"จงซานสอบถาม.
"ไม่ ค่ายกลนี้นั้นถูกทำลายไปแล้ว ข้าสัมผัสได้ ทว่าที่ยังมีหมอกปกคลุม 64 เมืองอยู่นั้น หลังจากค่ายกลฮวงจุ้ยพังทลายลง จะต้องใช้เวลาอีกหนึ่งร้อยวัน หมอกถึงจะกระจายหายไป."อาวุโสเทียนกล่าว.
"อาวุโส พวกเรารีบกลับกันเถอะ หนึ่งร้อยวัน หนึ่งร้อยวันระหว่างนี้ พวกเราสามารถยึดเมือง 64 เมืองภายในได้อย่างแน่นอน!"จงซานที่กล่าวออกมาทันที คล้ายว่าต้องการที่จะเปลี่ยนหัวข้อ ไม่ต้องการให้เขากลับมาพูดเรื่องผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยอีกครั้ง.
"ตงฟางโห่วการทำสงครามของเจ้า สามารถเคลื่อนทัพได้ราวกับเทพสวรรค์ สมควรแล้วที่จะได้รับคำชื่นชม หากราชวงศ์สวรรค์มีคนเช่นเจ้าทุกคน กู่เฉิงตงคงจะสบายอย่างแน่นอน."อาวุโสเทียน
"หืม อาวุโสชื่นชมเกินไปแล้ว แต่ละคนในราชวงศ์สวรรค์นั้นต่างก็มีหน้าที่รับผิดชอบที่ต้องทำให้เสร็จสมบูรณ์เต็มไปด้วยความสามารถกันทั้งนั้น.."จงซานที่ตอบแบ่งรับแบ่งสู้.
อาวุโสเทียนที่จ้องมองไปยังจงซานด้วยท่าทางแปลก ๆ ก่อนที่จะกล่าวออกมาว่า"เอาล่ะกลับกันได้! ข้าจะส่งเจ้าออกไปเอง กู่เสวียนรออยู่ ข้าเองก็มีที่ต้องไป."
"ครับ!"จงซานที่พยักหน้ารับในทันที.
"เฉียนโหยว หยิงหนิง พวกเจ้ากลับนครบรรพกาลพร้อมกับข้าในทันที ข้าต้องการประเมินผลพวกเจ้า!"อาวุโสเทียนกล่าว.
"ค่ะ!"หญิงสาวทั้งสองที่กล่าวออกมาด้วยความตื่นเต้นเล็กน้อย.
.........
กระโจมของต้าเสวียนอ๋อง.
จงซานที่ได้ทำการรายงานเรื่องเกี่ยวกับค่ายกลฮวงจุ้ยต่อต้าเสวียนอ๋อง
"96 วัน?"ต้าเสวียนอ๋องที่จ้องมองไปยังจงซาน.
"ครับ ท่านอ๋อง นักรบหมาป่าของข้า สามารถอัญเชิญหมาป่าระดับต้น ส่วนนักรบพยัคฆ์ของท่านอ๋องเองก็สามารถอัญเชิญพยัคฆ์ระดับต้นได้ 64 เมืองนี้ หานจิกวงได้มอบให้พวกเราแล้ว."จงซานที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ดี!"ต้าเสวียนอ๋องที่กล่าวออกมาด้วยความพึงพอใจ.
"จงซาน ครั้งนี้เจ้าได้ทำความดีความชอบที่ยิ่งใหญ่ทีเดียว ข้าจะรายงานเรื่องนี้ต่อเหนือหัว 12 เมืองหลิงไห่ แผนการสวรรค์ล่ม ทำลายค่ายกลฮวงจุ้ย นำกลุ่มหมาป่าเข้ายึดเมือง ล้วนแล้วแต่เป็นความดีความชอบเรื่องที่ใหญ่โตทั้งนั้น หลังจากนี้ หากว่าสามารถกำราบต้ากวง กลับไปยังนครบรรพกาลสวรรค์เมื่อไหร่ จะได้รับรางวัลจากความดีความชอบนี้มากมายแน่นอน."ต้าเสวียนกล่าว.
"ครับ!"จงซานที่กล่าวรับคำ.
"นำทัพทั้งหมดออกไป ยึดเมืองทุกเมืองในทันที!"ต้าเสวียนอ๋องกล่าว.
"รับบัญชา!"จงซานที่ตอบรับในทันที.
จงซานที่ออกมาจากกระโจมของต้าเสวียนอ๋อง ก่อนที่จะกลับค่ายของตัวเอง พร้อมกับเรียกอาต้าและอาเอ้อเข้ามา.
"เซียนเซิง."คนทั้งสองที่กล่าวออกมาด้วยความเคารพ.
"อาต้า อาเอ้อ กงจูได้กลับไปยังเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์แล้ว เจ้ารีบเดินทางกลับไปเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ในทันที ปกป้องกงจูสุดความสามารถ."จงซานที่สูดหายใจลึก.
"เซียนเซิง กงจูอยู่ข้าง ๆ อาวุโสเทียน ย่อมไม่มีใครทำร้ายนางได้."อาต้าที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.
"ไม่ เจ้าต้องรีบกลับไปให้เร็วที่สุด ทุกอย่างนั้นไม่แน่นอน นอกจากนี้ภายในนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ยังมีตะปูเล่มหนึ่ง."จงซานที่ส่ายหน้าไปมา.
"เซียนเซิง ท่านหมายถึงฉีเทียนโห่วอย่างงั้นรึ?"อาต้าที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
"อืม!"จงซานพยักหน้า.
"ครับ พวกเราจะกลับเมืองบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ทันที."อาต้าเอ่ยรับคำ.
"อืม เดี๋ยวก่อน."จงซานที่เอ่ยออกไปทันที.
"หืม?"คนทั้งสองจ้องมองมายังจงซาน.
จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา ก้าวออกไป คิดครู่หนึ่งและจ้องมองไปยังคนทั้งสอง"เจ้าบอกกับกงจูด้วย หากไม่ได้สนใจก็ไม่ควรที่จะแข่งขันกับหยิงหนิง วิชาฮวงจุ้ยเอง ไม่ควรที่จะศึกษา!"
อาต้าและอาเอ้อที่จ้องมองจงซานด้วยท่าทางแปลก ๆ ก่อนที่จะรับคำในทันที "ครับ!"
จงซานที่โบกมือ คนทั้งสองที่จากไปในทันที!