Chapter 350 ชีวมลทิน
"ตั้งขบวน แปดประตูกุญแจทอง!"
กับเสียงตะโกนของจงซาน เหล่าทหารของเขาที่ตะโกนคำรามเสียงดัง.
"โฮก ๆ ๆ ๆ "
ทัพที่แตกฮือ เหล่าทหารที่แยกขบวนไปยังตำแหน่งต่าง ๆ กัน ส่วนจงซานที่ยังคงยืนอยู่ในตำแหน่งเริ่ม ดวงตาที่จ้องมองเขม็งไปด้านหน้า ชุดเกราะเหล็ก หมวกเหล็กส่องประกายแสงสีทอง อาบไปทั่วร่าง.
พริบตาเดียว กองกำลังได้สร้างค่ายกล แปดประตูกุญแจทองขึ้นมา ปลดปล่อยกลิ่นอายไร้ที่สิ้นสุด จิตสังหารที่โผทะยาน แรงกดดันมหาศาล ของนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่เพิ่มขึ้นเพียงฝ่ายเดียวเป็นอย่างมาก.
ภพหยินหยิงถูกแบ่งแยกเขตแดนอีกครั้ง ทันที่ที่ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองทำงาน ได้ผลักดันตำหนักสังสารวัฏออกไปอย่างรวดเร็ว ความมืดมิดมากมายภูเขาและตำหนักแห่งความมืด ถูกแยกออกจากกันในทันที นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่เริ่มลอยกลับขึ้นมาจากพื้นดินดินอีกครั้ง.
"สังหาร!"เดิมทีตำแหน่งของหานจิวที่คอยสั่งการเหล่าภูตร้ายเสียงดัง.
ทหารเจียงซือและทหารภูต เคลื่อนที่ด้วยความเร็วพุ่งตรงไปยังตำแหน่งของจงซาน ทหารสองกลุ่มเคลื่อนที่เร็วเป็นอย่างมาก.
"แปดประตูกุญแจทอง เปิด!"จงซานที่มือขวา ชี้ไปบนท้องฟ้า.
"ฟู ๆ ๆ ๆ "
จงซานที่กลายเป็นจุดศูนย์กลาง ตำแหน่งของสนามรบ ทันใดนั้นก็ปรากฏพายุทำลายล้างที่รุนแรง สายลมที่ทรงพลัง ม้วนกวาดดินทรายสีทองที่ไร้ขอบเขต พัดเป่ายกสูงขึ้นไปบนท้องฟ้า สายลมที่ยกก้อนศิลายักษ์ลอยขึ้นไปบนอากาศกระจายไปทุกทิศทุกทาง พื้นที่รอบ ๆ ไม่สามารถมองเห็นด้านในและด้านนอกได้.
ใจกลางของสนามรบ ในเวลานี้กลายเป็นพายุฝุ่นขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นทันทีทันใด มันเป็นพายุฝุ่นทรงกลมที่รุนแรงเป็นอย่างมาก หมุนวนอย่างบ้าคลั่ง สนามศิลาที่ถูกม้วนกวาดยกขึ้นจากบนพื้น ศิลายักษ์ที่บินว่อนบนอากาศ กลายเป็นพายุที่ทรงพลัง เหวี่ยงมันออกไปราวกับอุกกาบาต กระแทกพื้นที่รอบ ๆ ด้านล่างอย่างบ้าคลั่ง.
"ราชวงศ์สวรรค์ต้าหลี่ ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองอย่างงั้นรึ?"หยิงหนิงที่เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจ.
เห็นค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเกิดขึ้น กงจูเฉียนโหยวที่เผยยิ้มออกมารู้สึกวางใจ ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองนั้น ในเมื่อจงซานได้เรียนรู้ค่ายกลนี้แล้ว นางก็ไม่ต้องกังวลมากจนเกินไป.
ก่อนหน้านี้ ไท่ซูจื่อซึ่งเป็นเจ้าของค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเพียงแค่คนเดียว สามารถต้านเหล่าผู้ฝึกตนมากมายล้อมกรอบ ทว่าตอนนี้จงซานแม้ว่าไม่ได้จิตวิญญาณค่ายกล เนื่องจากมอบมันให้หยิงหลาน ทว่าจงซานมีกองทัพขนาดใหญ่อยู่ที่นี่ ด้วยจำนวนคนที่มากพอจึงสามารถสร้างมันขึ้นมาได้.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง ตำแหน่งใจกลางตามังกร จงซานที่ทำการควบคุมประตูทั้งแปด.
กองทัพเจียงซือและกองทัพภูตที่พุ่งเข้ามาในสนามรบ ทว่าพวกมันได้เข้าปะทะเข้ากับค่ายกลสงครามขนาดใหญ่เข้าแล้ว.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง!
ทันทีที่พวกมันเห็นค่ายกลเกิดขึ้น เหล่าทหารเจียงซือและทหารภูตหยุดในทันที ทว่าถึงพวกมันหยุด แต่จงซานจะหยุดงั้นรึ? ค่ายกลสงครามและค่ายกลคุ้มภัยนั้นแตกต่างกันเป็นอย่างมาก ค่ายกลสงครามนั้นสามารถเคลื่อนที่ได้ ตอนนี้มันถูกจงซานควบคุมสั่งให้เคลื่อนที่เข้าหาทันที.
พายุที่เหมือนกับมังกรขดม้วนกวาดเหล่าศิลาและทรายสีทอง เคลื่อนที่กลืนกินเหล่าทหารเจียงซือและทหารภูต หายนะของพายุที่บ้าคลั่ง เสียงของสายฟ้าที่ดั่งลั่นดังสนั่นออกมาเป็นระยะ ๆ พลานุภาพแรงกดดันที่เกินบรรยาย ทุกพื้นที่ที่มันเคลื่อนที่ผ่าน ผืนปฐพีที่แยกออก เป็นรอยใยแมงมุมทุกทิศทุกทาง กลืนกิน สวาปามทุกอย่างไปจนหมด!
นี่คือค่ายกลยักษ์ที่กลืนกินทุกอย่าง.
แปดประตูที่สูบกองกำลังด้านหน้าอย่างบ้าคลั่ง ไล่กลืนทหารเจียงซือรอบ ๆ .
ทหารเจียงซือรึ? ทหารภูตรึ?
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง ประตูแห่งความตายเองก็มีทหารเจียงซือและทหารภูตเช่นกัน นอกจากนี้ยังสามารถสร้างขึ้นมาได้ไร้ขีดจำกัด บนที่โล่งเช่นนี้ สามารถที่จะสร้างทหารเจียงซือและทหารภูตได้โดยตรงเพื่อสั่งการมาสู้รบกับฝ่ายตรงข้ามได้.
ประตูแห่งชีวิต ที่ฟื้นฟูชีวิตเหล่าทหาร แสงสีเขียวที่ราวกับสายฝนที่ชโลมลงไปด้านล่าง ฟื้นฟูพลังชีวิตให้เต็มเปี่ยม เหล่าเจียงซือและภูตร้ายหากเข้ามาในประตูแห่งนี้จะถูกยับยั้งปราณแห่งความตายให้ร่างกายแหลกสลายไปพร้อม ๆ กัน ต้นไม้ใบหญ้าที่กลายเป็นทหาร มีพลังเทียบเท่ากับเหล่าทหารเจียงซือและทหารภูต บอกได้เลยว่ากองกำลังในค่ายกลนั้นมีมากมายไม่จำกัด.
อีกหลายอย่างที่เกิดขึ้นเช่นกัน สภาพของพายุที่มีสายฟ้าแล่นแปบ ๆ ตลอดเวลา สายฟ้านับหมื่นสายที่ฟาดลงมา ซึ่งเกิดขึ้นจากสนามพลังของสายลมที่ไร้ขีดจำกัด เป่าเหล่าภูตร้ายให้ลอยขึ้นไปนับพันจั้ง ทหารเจียงซือที่ถูกกลืนเข้าไปนั้น ไม่ถูกอุกกาบาตจากศิลา ก็ลอยปลิวถูกซัดบดขยี้ด้วยพายุสายลม.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง ที่กลืนกินทุกอย่างเข้าไปไม่ต่างจากแปดหางสวรรค์แห่งจุดจบเลย ด้วยการกลืนกินทหารเจียงซือและทหารภูต ตราบเท่าที่ถูกกลืนเข้ามาในค่ายกล ทันใดนั้นก็ไม่มีสิ่งใดเหลือรอดกลับไปแล้ว.
สนามรบที่ถูกขยายใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ กองกำลังฝ่ายตรงข้ามที่มากมายนับไม่ถ้วน วุ่นวายโกลาหลถึงที่สุด ทว่าหลังจากค่ายกลแปดประตูกุญแจทองถูกสร้างขึ้น ก็ปรับเปลี่ยนทิศ ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง นั้นแข็งแกร่งอย่างแท้จริง.
ทั่วทั้งสนามรบที่ดูเหมือนกับเป็นแม่น้ำใหญ่ ที่พัดโบกเหล่าทหารเจียงซือ ทหารภูต ต่างก็ถูกสายน้ำพัดพา ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองนั้น เปรียบเหมือนกับน้ำวนที่พัดหมุนอย่างบ้าคลั่ง ม้วนกวาดทุกสิ่งทุกอย่างให้เข้ามาด้านใน พร้อมกับบดขยี้ทุกสิ่งที่มันดูดกลืนเข้าไป.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง ได้รับชัยนะ!
บนสนามรบ ไท่จื่อหานจิวและราชันย์ภูตที่ถอยห่างออกไปไม่หยุด ทัพของพวกเขาที่ถูกผลักดันให้ถอนกำลังออกไป ครั้งแล้วครั้งเล่า.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองที่บ้าคลั่งเคลื่อนที่ไล่ล่าทหารเจียงซือและทหารภูต เคลื่อนที่กลืนกินพวกเขาไม่หยุดเช่นกัน.
ในเวลาเดียวกัน ภพหยาง เขตแดนนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังขยายขนาดอย่างบ้าคลั่ง กำราบเขตแดนตำหนักสังสารวัฏ เคลื่อนที่รุกเข้าไปมากขึ้นเรื่อย ๆ .
ภพหยินเขตแดนตำหนักสังสารวัฏที่ลดขนาดลงเรื่อย ๆ !
นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ ย้อมท้องฟ้าเป็นสีทอง กำลังเคลื่อนที่รุกเข้าไปเรื่อย ๆ น่าประทับใจเป็นอย่างมาก กับพลังที่แข็งแกร่งนี้.
ภายในตำหนักหลวง.
"กำราบหกสิบสีสัญลักษณ์กำจัดหมอก 64 เมืองซะ เจ้าไม่สามารถแบ่งเป็นสองได้รึ?"อาวุโสเทียนที่เลียนแบบเสียงของกู่เฉิงตงกล่าวออกมาเสียงดัง.
ทว่าในเวลาเดียวกันนั้น ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองของจงซาน ได้ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนในทันที กลายเป็นพายุหมุนสองลูก ที่เคลื่อนที่ไปยังทัพทั้งสองของอีกฝั่ง.
แทบจะในเวลาเดียวกัน หานจิวและราชันย์ภูตที่ตะลึงงัน พายุที่แยกตัวมุ่งตรงมายังทัพของพวกเขาทั้งสอง.
พายุหมุนที่รุนแรงสองลูก เคลื่อนที่ไล่ล่าพวกเขาอย่างรวดเร็ว มันกลายเป็นพายุหมุนที่มีรูปร่างทรงกลมที่พัดโบกทุกสิ่งที่ขวางหน้า.
ทัพทั้งสองที่ถูกดูดเข้าไปยังบอลพายุหมุน เหล่าทหารเจียงซือและทหารภูตถูกสูบเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง.
มากขึ้นและก็มากขึ้น เหล่าทหารเจียงซือและทหารภูต ที่ตอนนี้ถูกดูดเข้ามาเต็มไปหมด ที่ด้านในกำลังดิ้นรนไปมา.
เหล่าทหารเจียงซือและทหารภูตที่อยู่ด้านในถูกพายุหมุนยกลอยหมุนเคว้ง ยากที่จะต้านทานได้.
ไร้ซึ่งหนทางต้านทาน ทันที่ที่ถูกสูบเข้ามา ก็เป็นฝั่งของจงซานที่คุมการรบทั้งหมดเอาไว้ ไม่ช้าก็เร็วพวกมันต้องถูกกำจัดหมดแน่.
ราชันย์ภูตและไท่จื่อหานจิวยังคงไม่ยอมแพ้ เขาได้สั่งให้ทหารพวกเขาแยกย้ายออกจากกันไปทั่วสารทิศ.
สนามรบในเวลานี้กลายเป็นอะไรที่แปลกประหลาดเป็นอย่างมาก.
ด้วยความพยายามที่จะกำจัดเหล่าทหารเจียงซือและทหารภูต พายุฝุ่นที่กลืนกินทหารเจียงซือไปทั้งหมดนั้น ค่ายกลแปดประตูมังกรทองที่เคลื่อนที่ไปตรงกลาง เหล่าคมมีดโลหิตที่ส่องประกาย และก้อนศิลาอาบโลหิต ที่เข้าโจมตีกองกำลังทั้งสองอย่างบ้าคลั่ง.
ทหารจงซาน ตอนนี้ได้สละตัวเองเพื่อสังหารทหารเหล่านั้น ทำให้ค่ายกลแปดประตูมังกรทองลดขนาดลงเรื่อย ๆ ขณะที่พายุลดขนาดลง เหล่าทหารเจียงซือและทหารภูตก็ถูกกำราบจนสิ้น.
ด้วยการเคลื่อนที่รุกตำหนักสังสารวัฏ ภพหยินหยางที่ถูกตัดแบ่งอีกครั้งแล้ว.
นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่รุกเขตแดนของตำหนักสังสารวัฏแต่เพียงฝ่ายเดียว.
"ในเมื่อเจ้าต้องการเห็นก็จะได้เห็น! ทันใดนั้นเสียง ๆ หนึ่งที่ดังขึ้นจากตำหนักสังสารวัฏ เป็นเสียงของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยอีกคนหนึ่งที่ดังขึ้นนั่นเอง.
จากนั้น ที่ใจกลางของตำหนักสังสารวัฏนั้น บนพื้นดินได้ปรากฏเข็มทิศที่มีขนาดใหญ่โตเกิดขึ้น ตำหนักสังสารวัฏที่กลายเป็นผังสวรรค์ ปรากฏเข็มที่โคจรไปรอบ ๆ .
天地 Tiāndì(ผังสวรรค์) ความหมายคือ ฟ้าและดิน อวกาศ โลก ข้างบนและข้างล่าง
เข็มของมันกำลังหมุนทวนเข็ม โคจรช้า ๆ หมุนเป็นทรงกลม โคจรช้า ๆ ล้อมรอบตำหนักสังสารวัฏที่เป็นจุดศูนย์กลาง.
บรรยากาศล้อมรอบ ๆ ได้เปลี่ยนผันแปรเปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม เริ่มย้อมท้องฟ้าจากทิศตะวันออกเคลื่อนที่ออกไปช้า ๆ .
บรรยากาศรอบ ๆ ที่มืดครึ้ม ปรากฏเป็นความมืดมิดทรงกลม รูปร่างของมันดูเหมือนกับพายุของค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง บอลความมืดที่เคลื่อนที่ออกมา ใกล้เข้าไปเรื่อย ๆ ก่อนที่จะเข้าชนกับค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง.
จงซานที่จ้องมองดูบอลความมืดที่อยู่ห่างออกไปนั้น ภายในใจระมัดระวังขึ้นมาในทันที.
"ชีพจร ชีวมลทิน? คาดไม่ถึงเลยว่าจะสามารถยกระดับของชีวมลทินได้อย่างงั้นรึ?"อาวุโสเทียนที่กล่าวออกมาด้วยความประหลาดใจ.
"ตำหนักสังสารวัฏ คือตำหนักหนึ่งของแดนอเวจี และยังมีชีพจรของโลกมลทินทั้งห้า ห้ามลทิน หนึ่งในห้ามลทินสุดท้าย ชีวมลทิน! เขตแดนวัฏสงสาร เป็นเรื่องแน่นอนที่ข้าจะยกระดับได้ ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองเองก็นับว่ายอดเยี่ยม!"เสียงของผู้ฝึกตนของผู้ฝึกตนฮวงจุ้ยที่ดังออกมาจากตำหนักสังสารวัฏ.
"ชีวมลทินรึ?"จงซานที่ขมวดคิ้วไปมา.
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง เข้าปะทะกับ ชีพจรความมืด ชีวมลทินรึ?
จงซานหาได้ใช่คนโง่ การรบนี้ไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ ก่อนหน้านี้เขาได้ใช้ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง เขามีความมั่นใจที่จะจัดการเหล่าทหารเจียงซือและทหารภูตได้อย่างสมบูรณ์ ทว่าชีพจรความมืดนี้เกินกว่าที่เขาจะต้านได้แน่.
ตอนนี้เขาไม่รู้จักเกี่ยวกับชีวมลทิน แต่ก็สร้างความสนใจต่อจงซานเหมือนกัน ดังนั้นจึงได้ทำการเปลี่ยนกลยุทธ์ในทันที.
ด้วยการสั่งการให้ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองตั้งมั่นรับเอาไว้ ส่วนร่างของจงซานที่เคลื่อนที่หลบหนีออกจากด้านในค่ายกลดังกล่าวในทันที.
จงซานที่ถอยหนีออกจากค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง ก้าวออกมาอยู่ในพื้นที่ไกลออกมาอย่างรวดเร็ว.
ค่ายกลที่สูญเสียจงซานเป็นผู้ควบคุม สามารถที่จะอยู่ได้จำนวนหนึ่งก้านธูป เวลานี้มันคงยังทำงานได้แม้ว่าจะไม่มีจงซานก็ตาม จงซานได้ตัดสินใจหลบหนีออกมาเพราะว่าจงซานรับรู้ว่าชีพจรความมืดฝั่งตรงข้ามนั่นน่าหวาดกลัวเป็นอย่างมาก.
พื้นที่ภพหยินหยางถูกแบ่งแยกอีกครั้ง หลังจากการมาของชีพจรชีวมลทิน ในเวลานี้มันได้หยุดการรุกของภพหยางและเริ่มดันนครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์กลับไปเรื่อย ๆ .
จงซานที่ถอยห่างออกมาไกล เพียงแค่สิบลมหายใจ ชีวิมลทินและค่ายกลแปดประตูกุญแจทองก็เริ่มเข้าปะทะกันแล้ว.
เสียงดังสนั่นราวกับสายฟ้าฟาด ไม่เพียงแค่เต็มไปด้วยชีพจรมืด เขตแดนชีวมลทินนั้นกลับทรงพลังเต็มไปด้วยพลังที่บ้าคลั่ง.
"อ๊าก ๆ ๆ ๆ "
"อ๊าก ๆ ๆ ๆ "
จงซานที่สัมผัสได้ถึงเสียงร้องที่โหยหวนของทหาร เห็นได้อย่างชัดเจนว่าชีพจรชีวมลทินนั้นน่าเกรงขามจนน่าขนลุก
ค่ายกลแปดประตูกุญแจทอง พ่ายแพ้และสลายหายไปในทันที กองกำลังที่แข็งแกร่งถูกทำลายจัดการไปจนหมด.
ทหารชุดเกราะทองของราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลวนั้น เพียงแค่สัมผัสกับชีพจรความมืด ชีวมลทิน ก็ถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นหมอกทั้งหมด จงซานที่จ้องมองไปยังไท่จื่อหานจิว.
ไท่จื่อหานจิวใบหน้าที่หวาดผวาขึ้นมาทันที เส้นผมทั้งหมดของเขาที่กลายเป็นสีขาวเทา ใบหน้าที่เหี่ยวย่นกระจายไปทั่วร่าง กลายเป็นคนมีอายุ แก่ขึ้นและก็แก่ขึ้น ไม่สามารถที่จะขัดขืนได้เลย.
ไท่จื่อหานจิวคือผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้ คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกสูบอายุจนกลายเป็นคนแก่เช่นนี้! ผู้ฝึกตนจักรพรรดิแท้เดิมทีมีอายุขัย 2,400 ปี! คาดไม่ถึงเลยว่าจะถูกชีพจรชีวิตมลทินดูดไปอย่างงั้นรึ? ไท่จื่อหานจิวที่ไม่สามารถต้านทานได้ ชีวมลทิน ที่กลืนกินอายุขัย?
น่าหวาดกลัวเกินไปแล้ว ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองที่อยู่ข้างใน เกิดผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิต ส่วนเหล่าทหารเจียงซือและทหารภูตไม่ได้รับผล ค่ายกลแปดประตูกุญแจทองถูกชำระล้าง ตอนนี้เหลือทหารไม่ถึงสามล้านคนแล้ว.
เขตแดนหยินหยางที่ถูกตัดแบ่งอีกครั้ง นครบรรพกาลศักดิ์สิทธิ์ที่รุกเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง ภพหยางที่ล่มสลายลงเรื่อย ๆ เขตแดนหยินเวลานี้รุกเข้ามาอย่างบ้าคลั่ง.
จงซานที่หลบหนีเรื่อย ๆ จงซานไม่มีความกล้าเข้าไปใกล้แน่นอน ด้วยกรรมวาสนาของเขานั้นมีมากมาย ย่อมถูกกัดกร่อนไปอย่างรวดเร็ว น่าหวาดกลัวนัก!!
"ค่ายกลดาราเทวะบรรจบต้าโหลว!"ทันใดนั้นเสียงจากในตำหนักวังหลวงเป็นเสียงของอาวุโสเทียนก็ดังขึ้น
