Chapter 341 ตำหนักหว่านหยวน.

ตำหนักหว่านหยวน.

เซี่ยงปู่ที่นำทหารหนีออกมาด้วยท่าทางหวาดกลัว ที่ตำแหน่งประตูทิศตะวันออก ไม่ น่าจะบอกว่านำกองกำลังทหารออกมา เพื่อแจ้งให้กองทัพทั้งหมดของเขาอพยพก่อนที่จะไม่มีเวลา.

หญิงสาวชุดแดงนั้นทรงพลังเป็นอย่างมาก เซี่ยงปู่รับรู้ว่าย่ำแย่แล้ว นางมีพลังฝึกตนเท่าใดกัน เขาไม่สามารถที่จะประมาทได้เลย! เซียงปู่ที่มีระดับจักรพรรดิแท้ เมื่ออยู่ต่อหน้าหญิงสาวคนดังกล่าว ยังไม่กล้าต่อสู้เลยแม้แต่น้อย.

กองกำลังที่เคลื่อนที่ออกนอกเมือง กองกำลังขนาดใหญ่ที่มุ่งตรงไปยังทิศตะวันออกอย่างบ้าคลั่ง.

ด้วยการวิ่งสุดความสามารถ ใบหน้าของเซี่ยงปู่ที่ไม่ดีนัก เขาที่คิดอะไรบางอย่างได้ ก่อนที่จะหันหน้าไปยังเหล่าขุนพล"เคลื่อนที่เต็มกำลังไปยังเมืองเยว่ซี!"

"รับทราบ!"แม่ทัพที่รับปากในทันที.

จากนั้น ร่างของเซี่ยงปู่ที่เคลื่อนที่ด้วยความเร็ว เห็นเป็นเพียงภาพติดตา หายไปในทันทีเช่นกัน.

เซี่ยงปู่ที่จากไปแล้ว เหล่าขุนพลที่มองหน้ากันและกัน.

"ทุก ๆ คน จอมพลได้สั่งการให้เดินทางไปยังเมืองเยว่ซี ไม่ต้องกล่าวอะไร แยกออกเป็นห้าทัพทันที!"ขุนพลผู้หนึ่งกล่าว.

"รับทราบ!"ขุนพลที่รับคำและแยกกันเดินทางเป็นหาทิศทาง.

หลังจากนั้นสี่ชั่วโมง!

เซี่ยงปู่ที่หนีอย่างบ้าคลั่ง เพราะว่าเจียนหงนั้นกำลังไล่ตามเขามา ก่อนหน้านี้ครึ่งชั่วโมง เจี้ยนหงที่ปรากฏตัวขึ้นที่ด้านหน้าของเซี่ยงปู่ จ้องมองเซี่ยงปู่ด้วยความดุร้าย.

เจี้ยนหงที่ไม่ลงมือทันที ทำให้เซี่ยงปู่นั้นสามารถหนีได้!

แต่ทุกครั้งที่เขาหนี เจี้ยนหงจะไปปรากฏที่ด้านหน้าของเซี่ยงปู่อีกครั้งและอีกครั้ง เขาที่หลบหนีไปยังทิศทางที่แตกต่างกัน.

เหมือนกับแมวไล่จับหนู เซี่ยงปู่ที่หลบหนีทุกทิศทุกทางที่ไปได้ด้วยหวาดกลัวต่อเจี้ยนหง.

ท้ายที่สุด เซี่ยงปู่ก็จนหนทาง ถูกจับได้ เขาถูกลากมายังที่ ๆ หนึ่ง.

เมืองเยว่หมิง ประตูทิศใต้.

สถานที่แห่งนี้เป็นสถานที่เขาแขวนศพของเสี่ยวหวังเอาไว้นั่นเอง.

เมื่อถูกนำมาที่นี่ เซี่ยงปู่ถึงกับขนลุกเกรียวเลยทีเดียว.

เซี่ยงปู่ที่สงสัยเป็นอย่างมากก่อนหน้านี้ ทำไมหญิงผู้นี้ใช้เวลาสามชั่วโมงครึ่งในการไล่ตามเขา ทว่าเมื่อเขามาถึงเมืองเยว่หมิง ก็พบศพมากกว่าหนึ่งล้านศพอยู่ที่นี่ เซี่ยงปู่ก็รับรู้ในทันที.

นี่คือศพทหาร 1 ล้านคนที่เขาพาหนีไปก่อนหน้านี้ ตอนนี้ถูกลากเอามาไว้ที่นี่หมดแล้ว โลหิตที่ไหลเอ่ออาบไปทั่วบริเวณ.

เจียนหงที่กุมกระบี่สีดำทมิฬ ก้าวไปด้านหน้า เซี่ยงปู่ที่มองเข้าไปในประตูเมือง หัวใจของเขาที่เย็นยะเยือบ.

"อย่าฆ่าข้า!ข้าไม่ได้เป็นคนลงมือ!"เสี่ยวปู่ที่เอ่ยออกมาเสียงสั่น.

เจียนหงที่ยังไม่จัดการเขาในทีเดียว ยังคงก้าวเข้าไปช้า ๆ  กระบี่ในมือของนางที่สั่นไปมา พร้อมจะเข้าจัดการ.

"เป็นฉีเทียนโห่ว ฉีเทียนโห่วเป็นคนสังหารแม่ทัพเสี่ยว."เซี่ยงปู่ที่กุมดาบที่แตกหักของตัวเองตะโกนออกไปเสียงดัง.

เซี่ยงปู่ที่จ้องมองไปยังกระบี่ในมือของเจี้ยนหง เกี่ยวกับปราณกระบี่นั้น เซี่ยงปู่มั่นใจว่าต้านได้ ทว่ากระบี่ของนางนั้น เซี่ยงปู่ไม่มีความกล้า ตอนนี้มีแต่ต้องหนี หาเส้นทางในการหลบหนี.

ดาบยักษ์ของเซี่ยงปู่นั้น เป็นดาบยักษ์ที่ทรงพลังสกัดกลั่นมาหลายปี เป็นของวิเศษระดับเจ็ด หากแต่กลับถูกทำลายด้วยกระบี่ของนางอย่างง่ายดาย ตอนแรกที่เขาเห็นนางที่จะสังหารเขาแล้ว ทว่าด้วยปรารถนาที่จะมีชีวิต เซี่ยงปู่จึงกลายเป็นไร้ศักดิ์ศรี ทรยศฉีเทียนโห่วในทันที.

เป็นความจริง เจี้ยนหงที่ได้ยินว่าใครเป็นคนฆ่า กระบี่ของนางเตรียมที่จะผ่าร่างของเซี่ยงปู่แล้ว ก็หยุดชะงักลง.

เห็นเช่นนั้น ภายในใจของเซี่ยงปู่ที่สั่นไหวไปมา ก่อนที่จะเร่งรีบนำหยกบันทึกออกมา "นี่คือบันทึกของสถานการณ์ที่เกิดขึ้น ข้าได้บันทึกเอาไว้หมด ฉีเทียนโห่วและค่ายกลกอลิลาหนึ่งร้อยตัว ที่สังหารแม่ทัพเสี่ยว!"

เจียนหงที่หรี่ตาลง เซี่ยงปู่ที่เลือกยื่นหยกบันทึกออกไปให้กับเจี้ยนหง.

เจียนหงที่รับมา จ้องมองด้านในอย่างระมัดระวัง เซี่ยงปู่ที่ต้องการจะหนี ทว่าบนพื้นดิน ปรากฏผืนปฐพีที่กลายเป็นรูปร่างกระบี่ พุ่งขึ้นมาขวางหน้าเซี่ยงปู่เอาไว้ในทันที.

นี่ถือว่าเป็นการเตือนเซี่ยงปู่!

เซี่ยงปู่ที่รอคอยอย่างใจเย็น ไม่กล้ายุแหย่ความโกรธหญิงสาวชุดสีแดงชาติ.

หญิงสาวชุดสีชาดจ้องมองหยกบันทึก ทันใดนั้นนางก็หลับตา สูดหายใจลึก.

นางยังไม่ลืมตา ถามทั้งที่หลับตา "อยู่ใหน ฉีเทียนโห่วอยู่ที่ใหน?"

"หุบเขาหมื่นวานร ในหยกบันทึกก็บอกแล้วว่าเป็นฝีมือของเหล่าวานร เขาควรจะเป็นอาวุโสของเผ่า ไม่ใช่ข้า แม่ทัพเสี่ยวข้าไม่ได้สังหาร!"เซี่ยงปู่ที่เอ่ยออกมาทันที.

"ฟิ้ว!"

เจี้ยนหงที่ลืมตาขึ้นมาในทันที ดวงตาทั้งสองข้างที่ส่องประกาย ปลดปล่อยจิตกระบี่ที่ทรงพลัง ร่างของเซี่ยงปู่เทียนเย็นเยือบขึ้นมาในทันที.

"แต่ว่าเจ้าลบหลู่เกียรติของเขา!"เสียงที่เย็นชาของเจี้ยนหงที่กล่าวออกมา.

จากนั้น กระบี่ยาวของนางที่พุ่งเข้าหาร่างของเซี่ยงปู่ด้วยความเร็ว.

เซี่ยงปู่ที่ได้แค่มองเห็น กระบี่ของเจี้ยนหงนั้นเคลื่อนที่เร็วจนเกินไป.

"ตูมมมมมม!"

กระบี่ของเจี้ยนหงที่คมเป็นอย่างมาก กระบี่สีดำที่มีเงาปิศาจปรากฏขึ้น พุ่งทะลวงร่างของเซี่ยงปู่ พลังทำลายที่ทะลวงร่าง กระแทกเขาอัดไปยังประตูเมืองที่อยู่ไม่ไกลออกไป.

เสียงระเบิดดังสนั่น สิ่งก่อสร้างของเมืองเยว่หมิงนั้นพังทลายลง ประตูเมืองกลายเป็นรูขนาดใหญ่ด้วยกระบี่ของนาง.

แข็งแกร่งมาก! ไม่เพียงแค่พลังของเจี้ยนหงเท่านั้น มันยังเป็นกระบี่ของนางด้วย เซี่ยงปู่ไม่สามารถต้านได้เลย.

ร่างกายของเขาที่ถูกผ่าเป็นสองส่วน ตายไปในทันที แม้แต่วิญญาณเทวะของเขา ยังถูกตัดออกเป็นสองส่วน!

เจียนหงเก็บกระบี่เงยหน้าขึ้นมองฟ้า ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง หุบเขาหมื่นวานร?

นางที่เหินขึ้นไปบนฟ้า ก่อนที่จะพุ่งออกไปราวกับกระบี่ฉีกทองฟ้า หายไปอย่างรวดเร็วบนขอบฟ้าไกล.

พื้นที่รอบ ๆ นั้น เหล่าทหารสังเกตการณ์ ต่างก็นอนเรียงรายไม่กล้าขยับ แม้แต่หายใจแรงก็ยังไม่กล้าทำอีกด้วย.

หญิงสาวผู้นี้เป็นใคร?ไม่ธรรมดา! แข็งแกร่งเป็นอย่างมาก!

........

อีกฝั่งหนึ่ง จงซาน เฉียนโหยว อาต้าและอาเอ้อ เป้าหมายของพวกเขาคือเมืองเยว่หมิง เพื่อตรวจสอบศพของเสี่ยวหวัง อย่างไรก็ตาม ระหว่างทาง คาดไม่ถึงเลยว่าจะมีคนมาขวางทางพวกเขา.

ที่ด้านหน้าหุบเขานั้น ปรากฏชายที่ใบหน้าน่าเกลียดทำความเคารพกงจูเฉียนโหยว.

"กงจู ข้ามาเชิญเป็นการส่วนตัว."ชายคนดังกล่าวเอ่ยต่อกงจูเฉียนโหยว.

"วานรรึ? เจ้าพบพวกเราได้อย่างไร?"กงจูเฉียนโหยวที่ชำเลืองมองไปยังชายคนดังกล่าว.

"ผู้น้อยรับคำสั่งของฉีเทียนโห่วของชาตินี้ ส่งไปค้นหากงจูที่เมืองเทียนกง ทว่ากงจูเพิ่งออกมา ข้าจึงได้ตามมา."ชายคนดังกล่าวเอ่ยออกมาด้วยความเคารพ.

"หลายวันมานี้ เป็นเจ้าสินะที่ไล่ตามพวกเรา?"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเย็นชา.

"ต้องขออภัยกงจูด้วย เพราะมันเป็นคำสั่งของฉีเทียนโห่ว "ชายคนดังกล่าวเอ่ยออกมาทันที.

กงจูเฉียนโหยวที่จ้องมองไปยังจงซาน ทว่าจงซานที่แสดงท่าทางให้กงจูเฉียนโหยววางใจ.

"ไปได้แล้ว!"กงจูเฉียนโหยวที่กล่าวออกมา.

"เชิญ!"มนุษย์วานรที่ตอบรับคำในทันที.

จากนั้น คนทั้งสี่ที่เดินทางตามชายคนดังกล่าวไปยังหุบเขาวานร.

ภายในหุบเขานั้น มีสิ่งก่อสร้างมากมาย รอบนอกสิ่งก่อสร้างค่อนข้างหยาบ ทว่ายิ่งลึกเขาไปสิ่งก่อสร้างเริ่มประณีต ไปจนถึงโอ่อ่าหรูหรา.

ระหว่างทางนั้นมีวานรมากมายที่ปีนป่ายไปมาตามต้นไม้สิ่งก่อสร้างต่าง ๆ  มีขุนพลวานรสี่ตน แน่นอนว่าอยู่ห่างออกไป ไม่กล้าเข้าใกล้.

ลึกเข้าไปในหุบเขา มีตำหนักที่ดูหรูหราใหญ่โตเป็นอย่างมาก! ด้านบนมีอักษรจารึกอักษรลอยอยู่ ตำหนักหว่านหยวน.

รอบ ๆ ตำหนักนั้นมีองค์รักษ์คอยปกป้อง ถือไม้เท้าประจำการอย่างแข็งขัน.

อย่างไรก็ตาม จงซานสามารถสังเกตเห็นได้ว่าคนเหล่านี้ที่ด้านหลังใบหูนั้นมีขนงอกออกมา.

มนุษย์วานร? มีมากมายขนาดนี้เลยรึ? บางทีดูเหมือนว่ามนุษย์วานรเหล่านี้จะมีความแข็งแกร่งนะระดับจักรพรรดิแท้!

นี่คือหุบเขาวานรนั่นเอง.

"เฉียนโหยว เจ้ามาแล้ว!"เสียงของฉีเทียนโห่วที่ดังขึ้นในทันที.

ร่างของฉีเทียนโห่วที่สวมชุดเกราะหมวกเหล็กเต็มไปด้วยความอหังการเหมือนเช่นเมื่อก่อน.

ฉีเทียนโห่วที่ชำเลืองมองไปยังกงจูเฉียนโหยว จ้องมองไปยังอาต้าและอาเอ้อ ก่อนที่จะมองไปที่จงซาน เมื่อเห็นจงซาน เขาที่ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.

"เฉียนโหยว เชิญด้านใน!"ฉีเทียนโห่วที่กล่าวออกมา.

ได้ยินคำพูดของฉีเทียนโหยว กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วแน่น จ้องมองไปยังจงซาน นางที่สัมผัสได้ว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดีนัก กับสายตาของฉีเทียนโห่วที่ดูเย็นชา แววตาของเขาที่เต็มไปด้วยความเหยียดหยันดูแคลน.

จงซานที่พยักหน้าให้ ชี้ให้เห็นว่าไม่เป็นไร!

"อืม."กงจูเฉียนโหยวที่พยักหน้า.

ทุกคนที่ก้าวเข้าไปในห้องโถงด้วยกัน ภายในห้องโถงนั้นมีการจัดงานเลี้ยง ที่ดูหรูหราเป็นอย่างมาก.

"ทุก ๆ คนเชิญนั่ง!"ฉีเทียนโห่วที่นั่งอยู่บนบัลลังก์.

มีโต๊ะที่แยกออกเป็นสองแถว.

ที่ด้านขวามีสี่โต๊ะ เป็นกงจูเฉียนโหยว จงซาน อาต้าและอาเอ้อ.

ที่ด้านซ้ายนั้นมีสอง เป็นมนุษย์วานรทั้งสองตน ซึ่งหนึ่งในนั้นคือผู้นำทางให้กับพวกเขาก่อนหน้านี้.

"นี่คือหยวนเฟย."ฉีเทียนโหยวที่ชี้ไปยัง ชายที่นำพวกเขามา.

"ส่วนนี่คือหยวนซวิน เมื่อไม่นานมานี้ หยวนซวินได้นำวานรหนึ่งร้อยตนเข้าล้อมและสังหารเสี่ยวหวัง."ฉีเทียนโห่วที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม.

มนุษย์วานรทั้งสองที่พยักหน้าให้กับกงจูเฉียนโหยว ซึ่งนางก็พยักหน้าตอบรับเช่นกัน.

"ตงฟางโห่ว? จอมพลตงฟาง? แผนการสวรรค์ล่ม! สี่ปีทำลายราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี ชื่นชมยิ่งนัก!"ฉีเทียนโห่วที่ชำเลืองมองไปยังจงซาน.

"ฉีเทียนโห่วชื่นชมเกินไป รู้สึกอับอายนัก!"จงซานที่กล่าวตอบรับ ทว่าภายในใจนั้นรู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน.

ฉีเทียนโห่วที่เผยยิ้มชั่วร้ายออกมา."ตงฟางโห่วระหว่างท่านกับข้า รู้สึกดูห่างเหินกันจริง! บางทีก่อนหน้าที่ข้าจะไม่ฟื้นฟูความทรงจำ คงมีเรื่องเข้าใจผิดกัน อย่างไรก็ตาม วันนี้เฉียนโหยวอยู่ที่นี่แล้ว ไม่ว่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดอันใด เห็นต่อหน้านาง โปรดลืมมันด้วย!"

"ฉีเทียนโห่วล้อเล่นแล้ว ข้าและฉีเทียนโห่วหาได้มีเรื่องอะไรเข้าใจผิดกัน!"จงซานที่กล่าวออกมาในทันที ภายในใจที่เกิดความระมัดระวังขึ้นมาทันที ฉีเทียนโห่วมีแผนการอะไรกัน?

"ใช่ถูกแล้ว เหมือนดั่งที่ตงฟางโห่วกล่าว!"ฉีเทียนโห่วที่กล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม พลางโบกมือไปมา.

ที่ด้านหลังนั้นมีสาวใช้ที่คอยเติมสุราให้กับฉีเทียนโห่ว หยวนเฟิง และหยวนซวิน พร้อมกับฝั่งของเฉียนโหยว จงซาน อาต้าและอาเอ้อ.

"กู่หลิน เจ้าให้พวกเรามา มีเรื่องอะไรอย่างงั้นรึ?"กงจูเฉียนโหยวกล่าว.

"ให้เจ้ามา แน่นอนว่าต้องมีเรื่องสำคัญที่จะหารือ เอาล่ะ พวกเรามาดื่มแก้วแรกเพื่อแสดงความนับถือเถอะ!"ฉีเทียนโห่วที่ยกแก้วสุราขึ้นด้วยรอยยิ้ม.

กงจูเฉียนโหยวที่ขมวดคิ้วแน่น ทว่าก็รับแก้วสุรามา ซึ่งอาต้าและอาเอ้อเองก็รู้สึกสุรานั้นมีอะไรบางอย่าง.

ส่วนจงซานที่รับแก้วสุรามา ขมวดคิ้วไปมา เขาที่ทำการตรวจสอบอย่างรวดเร็ว เพียงแค่สัมผัสกับสุราดังกล่าว ก็พบว่าภายในสุรานั้นมีอะไรบางอย่างที่ผิดปรกติ.

ภายใต้สวรรค์แห่งนี้ หมอกหงหลวน สามารถต้านพิษได้! นอกจากนี้ระดับของหมอกหงหลวนของเขานั้นสูงกว่าเดิม ไม่มีสีไม่มีกลิ่นไม่มีใครสามารถตรวจสอบได้.

พิษของกู่หลินเองก็ไร้สีไร้กลิ่นคนธรรมดาไม่สามารถพบได้ ส่วนจงซานนั้นเป็นคนธรรมดาอย่างงั้นรึ? ภายในเหยือกสุรามียาอะไรผสมอยู่อย่างงั้นเหรอ!