Chapter 330 ความวุ่นวายของปวงชน.
เมืองเทียนกง ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ใจกลางเมือง.
"พวกเจ้าทุกคนรู้เรื่องเกี่ยวกับเมืองเทียนกง และเมืองอื่น ๆ ของต้ายวีรึยัง เกิดการล่มสลายของเศรษฐกิจ."ชายคนหนึ่งที่กล่าวออกมาขณะมึนเมา.
"เรื่องนี้จะไม่ใครที่ไม่รู้กัน?"
"ไม่ใช่ ข้าหมายถึงมีคนอยู่เบื้องหลังการสร้างความสับสนในตลาดของต้ายวี เจ้ารู้หรือไม่ว่าเป็นใคร?"ชายขี้เมากล่าว.
"คนที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้นะรึ?ใครกัน?"
"คนที่ต้องการล้มราชวงศ์ต้วยวีนะสิ จะเป็นใครไปได้ นอกจากราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว!"ชายขี้เมากล่าวด้วยรอยยิ้ม.
"ใช่ ใช่!"
"ได้ยินว่าอุปราช ได้ทำให้มันกลับคืนมาเป็นปรกติแล้ว."
"นี่แค่ส่วนเดียวเท่านั้น พวกเขาน่าจะรู้ว่าต้าโหลวนั้นได้ศิลาวิญญาณไปมากมายเท่าไหร่ แล้วศิลามิติล่ะพวกเขาเอาไปเท่าไหร่?"ชายขี้เมากล่าว.
"ตอนนี้คนทั่วเมือง อพยพหนีไปกว่า 30 % แล้ว ทุกคนน่าจะรู้ว่ามันมากขนาดใหน."
"ใช่ คนที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์นี้ พวกเขามีเงินทุนเป็นจำนวนมาก หากว่ามีใครตกหลุมพรางพวกเขา คงจะถูกรีดจนหมดตัวไปในทันทีแน่!"
"ศิลาวิญญาณถูกเอาไป ส่วนศิลามิตินั้น ที่จริงไม่ได้เอาไปได้ซะหน่อย!"ชายขี้เมาที่กล่าวลิ้นพันกัน.
"โห้ว?"
"หมายความว่าอย่างไร?"
"การจะลอบนำศิลามิติออกไปนั้น สามารถนำมันไปสร้างเป็นกำไลเก็บของ ทว่าราคาของมันนั้นค่อนข้างสูง เมื่อทำลายมันลง หลังจากที่มันคืนสภาพกลายเป็นศิลาวิญญาณได้อีกครั้ง ทว่าจำนวนของมันก็ลดลงไปครึ่งหนึ่งด้วยเช่นกัน ใครเล่าที่ต้องการเช่นนั้น?"ชายขี้เมาที่ส่ายหน้าไปมา.
"เจ้าหมายความว่าอย่างไร?"
"ศิลามิตินั้น ก็อยู่ในราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีนี่ล่ะ!"ชายขี้เมาที่ยกมือส่ายไปมา.
"อะไร? อยู่ในราชวงศ์ต้ายวีอย่างงั้นรึ?"
"ดี ตามข่าวลือที่บอกว่าศิลามิติหมดไปนั้น ที่จริงมันต้องอยู่ในดินแดนต้ายวีแน่นอน แถมยังมีจำนวนมหาศาล กับศิลามิติจำนวนมากนี้ สามารถที่จะใช้ในการฝึกฝน หรือแม้แต่สร้างอาณาจักรกษัตริย์เล็กขึ้นมา ก็ไม่ใช่เรื่องยากเลย."ชายขี้เมาที่กล่าวลิ้นพันกันไปมา.
ทุกคนที่อยู่ในร้านเวลานี้ต่างก็มองหน้ากันไปมา จากนั้นก็หันหน้ามามองชายขี้เมา.
"ฝังเอาไว้อย่างงั้นรึ?เฮ้เฮ้ เจ้าล้อเล่นแล้ว ต้าโหลวจะนำมันมาฝังในราชวงศ์ต้ายวีอย่างงั้นรึ? พวกเขาคงจะใช้ทำกำไลเก็บของ แล้วนำมันออกไปแล้ว ถึงแม้ว่าจะเหลือเพียงครึ่งเดียวก็ตาม พวกเขาจะนำมันมาฝังในต้ายวีทำไม."
"เจ้าคิดดูข้าจะไปหลอกเจ้าทำไม? เจ้าควรจะรู้ว่าจำนวนมันมากมายขนาดใหน? ไม่ต้องเอ่ยเลยว่ามันเป็นของเมือง 150 เมืองของต้ายวี มันมีจำนวนเท่ากับสิบกองภูเขาเลย มันมากมายขนาดนั้น เพราะว่าราชวงศ์สวรรค์ต้าโหลว มั่นใจว่า สถานที่พวกเขาเก็บซ่อนนั้น จะไม่มีใครรู้ หลังจากที่ยึดครองต้ายวีได้ พวกเขาค่อยขุดออกมาใช้ก็ยังได้!"ชายขี้เมาที่กล่าวออกมาอย่างไม่แย่แส.
"เฮ้เฮ้ ข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก!"
"ในเมืองนั้น มีหอคอยกวงชิวของตระกูลจ้าว เจ้ารู้หรือไม่?"ชายขี้เมาที่กล่าวออกมาอย่างเผ็ดร้อน.
"เจ้ารู้รึไม่ว่าบุตรชายคนโตของตระกูลจ้าวนั้นอยู่ในสำนักเหว่ยทางภาคใต้.
"ฮ่าฮ่า เจ้าน่าจะรู้ จักตระกูลจ้าว ตระกูลจ้าวนั้นพบกับขุมทรัพย์ เป็นศิลามิติจำนวนมาก ตอนนี้ได้ขนมันกลับมายังเมืองเทียนกง ตอนนี้ได้เริ่มขายมันออกมาแล้ว เจ้าลองไปดู ตระกูลจ้าวได้กำไรมากมายมหาศาลเลย!"ชายขี้เมาที่กล่าวออกมาพลางหัวเราะเสียงดัง.
"ตระกูลจ้าวพบกับขุมทรัพย์อย่างงั้นรึ?"
"เจ้าคิดว่าข้าหลอกเจ้ารึไง! เจ้าควรจะไปดูและสอบถามด้วยตัวเอง!"ชายขี้เมาที่กล่าวโต้แย้ง.
ภายในร้านอาหารนั้นมีคนมากมายที่จ้องมองหน้ากันและกัน จากนั้นก็เกิดเสียงดังอื้ออึ้งไปมาโต้เถียงกันอย่างเผ็ดร้อน ซึ่งมีคนกลุ่มหนึ่งที่เร่งรีบออกไปทันที.
ทว่าในเวลาเดียวกัน ชายขี้เมานั้นกับสร่างเมาทันที จ้องมองออกไปยังทิศดังกล่าว.
เมืองเทียนกง ที่เต็มไปด้วยความวุ่นวายโกลาหล.
หอคอยกวงชิวตระกูลจ้าว พบขุมทรัพย์ ซึ่งก่อนหน้านี้พวกเขาพบศิลามิติเป็นจำนวนมาก ห่างออกไปจากเมืองเทียนกง 3 ล้านลี้ ในหุบเขาโม่.
กล่าวอีกอย่างหนึ่ง สมบัตินั้นได้กลายเป็นของตระกูลจ้าว.
หลังจากนั้นตระกูลจ้าว นำนำมันไปขายในราคาปัจจุบัน ซึ่งขายออกไปอย่างรวดเร็ว.
20 ล้าน พวกเขาได้รับกำไร 20 ล้านศิลาวิญญาณระดับสูงในทันที.
นี่เป็นจำนวนที่มากมายมหาศาล ในรอบพันปีเลยก็ว่าได้ ตระกูลจ้าวที่กลายเป็นร่ำรวย ทั้งที่เป็นตระกูลที่เกือบจะล่มสลายไปแล้ว.
แม้ว่าจำนวนศิลามิติที่หายไปของเมืองเทียนกงเพียงหนึ่งในแปด ทว่าเพียงแค่หนึ่งในแปดส่วน ก็นับว่าเป็นจำนวนที่น่าเกรงขาม.
20 ล้านศิลาวิญญาณระดับสูง!
ทุกคนที่ได้ยินข่าว ตอนนี้ต้องกลืนน้ำลาย.
หนึ่งในแปดของเมืองเทียนกง แล้วอีกเจ็ดในแปดล่ะ? ไม่ ไม่ใช่แค่เมืองเทียนกง ยังมีเมืองอื่น ๆ อีกร้อยห้าสิบเมือง ไม่รู้ว่าจะมีจำนวนมากมายขนาดใหน?
สายตาของผู้คนต่างก็กลายเป็นสีแดงฉาน เรื่องนี้กระจายไปทั่วทั้งเมืองในทันที แทบจะทุกคนต่างก็สอบถาม เกี่ยวกับขุมทรัพย์ไม่หยุดหย่อน.
ทว่าในเวลาเดียวกัน ประมุขตระกูลจ้าวได้ถูกอุปราชเรียกตัวเข้าพบ.
ตำหนักหลวง ภายในห้องโถง อี้เหยี่ยนยังคงรอคอยอย่างอดทน เหล่าขุนนางมากมายเองก็รอคอยอย่างกระวนกระวาย น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมาเช่นกัน.
ทุกคนที่กำลังรอคอยกันทั้งหมด รอคอยข่าวร้ายจากอี้เหยี่ยน ท้ายที่สุดคนที่รอคอยก็มา!
การสอบสวนประมุขตระกูลจ้าวพบขุมทรัพย์ ภายในห้องโถงรวม เหล่าขุนนางก็คิดว่ายุติธรรมดี.
"ประมุขจ้าว เจ้าพบกับขุมทรัพย์จริง ๆ รึ?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองไปยังประมุขจ้าวที่มีรูปร่างหน้าตาวัยกลางคน.
"วันนั้นข้าได้เดินทางไปยังภูเขาแห่งหนึ่ง ซึ่งในหุบเขานั้นมีศพสองศพนอนอยู่ ด้วยความสงสัยข้าจึงได้เข้าไปสำรวจและได้พบเข้ากับแผนที่หนังแกะ ข้าได้นำมันมาดูก็มีจุดกากบาทสีแดงเอาไว้ สถานที่ดังกล่าวนั้น ข้าได้ทำการสืบหา เป็นทะเลสาบแห่งหนึ่ง ที่ด้านล่างนั้นมีศิลามิติอยู่!"ประมุขจ้าวกล่าวตอบ.
"พบกับแผนที่สมบัติอย่างงั้นรึ?"เหล่าขุนนางที่จ้องมองหน้ากันและกัน ประมุขเจ้านับว่าโชคดีเป็นอย่างมาก.
ส่วนอี้เหยี่ยนนั้น เงยหน้าขึ้นในทันที บังเกิดความเศร้าไร้ทางเลือก แย่!ไม่มีอะไรย่ำแย่กว่านี้อีกแล้ว!
"อี้เหยี่ยน เจ้าคิดว่าอย่างไร?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยความจริงจัง.
"สวรรค์ล่ม!"อี้เหยี่ยนที่เผยยิ้มที่ขมขื่นออกมาเป็นรอยยิ้มที่กล้ำกลืน.
"แผนที่สมบัติอย่างงั้นรึ?
คนทั่วทั้งเมืองที่สนใจแอบติดต่อบ่าวของตระกูลจ้าว พวกเขาที่ได้ยินข่าวลือที่แปลกประหลาดนี้ทันที ประมุขจ้าวที่โชคดีเกินไปแล้ว!
2000 ศิลาวิญญาณระดับสูง เพื่อซื้อข้อมูลของภูเขาที่เขาไป?
คนทั่วทั้งเมืองที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ตระกูลจ้าว ตอนนี้ราวกับถูกยุบตระกูล เมื่อทุกคนสนใจพวกเขา เหล่าคนใช้ที่ลาออกไป ทำให้คนตระกูลจ้าวมีคนจำนวนจำกัด.
เหล่าคนใช้ที่เปิดเผยข้อมูลไปทั่วทั้งเมืองเทียนกง.
ประมุขตระกูลจ้าวที่ได้แผนที่หนังแกะมาโดยบังเอิญ ทว่าเมื่อข่าวนี้ถูกเปิดเผย ก็เกิดการแย่งชิงแผนที่กันขึ้นในทันที.
ขุมทรัพย์?
ทุก ๆ คนต่างก็คาดหวังกันทั้งนั้น.
หลาย ๆ คนที่เพิ่งได้รับข่าว ก็ไม่ทันเวลาแล้ว คนของตระกูลจ้าวได้ถูกปล้นชิง แผนที่สมบัติไปเรียบร้อยแล้ว.
อยู่ในมือใครกัน?
ที่ด้านนอกเมืองเทียนกง มีคนกลุ่มหนึ่งจำนวน 20 คน ที่บินตรงไปยังทางทิศตะวันตก.
"พี่ใหญ่ นี้คือแผนที่สมบัติอย่างงั้นรึ? สองศิลาวิญญาณระดับสูงที่พวกเราจ่ายไป จะต้องได้รับกลับคืนมากมายมาย หลังจากนี้พวกเราก็จะอยู่กันอย่างสะดวกสบายแล้ว."
" 20 ล้านรึ? ใครจะรู้ว่ามันจะมีอะไรอยู่อีก อาจจะมีมูลค่า 40 ล้านก็ได้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!"
คนกลุ่มดังกล่าวที่ถือแผนที่แน่น พุ่งไปด้านหน้าด้วยความเร็ว.
ตระกูลจ้าวที่ได้เผยว่าแผนที่สมบัติถูกขโมยไป ทว่าในเมืองเทียนกง กับมีแผนที่สมบัติปรากฏขึ้นมากมาย.
ไม่ ภายในเมืองเทียนกงนั้น กับมีแผนที่มากมายของตระกูลจ้าวที่เผยออกมา.
เหมือนกันมาก!
เป็นแผนที่เดียวกัน ถูกคัดลอกออกมา.
ทว่าแผนที่ที่ปรากฏออกมานั้นมีมากมาย ทุกคนต่างก็มีมัน ไม่มีใครรู้ว่ามันเป็นของจริงหรือของปลอม.
เมื่อข่าวแผนที่ปรากฏออกมา ก็ปรากฏออกมาเป็นหลายร้อยหลายพันแผ่น ผุดขึ้นมาราวกับดอกเห็ด นี่คือแผนที่สมบัติอย่างงั้นรึ?
กับจำนวนมากมายของแผนที่ ทำให้มีคนมากมายไม่เชื่อ.
ภายในแผนที่สมบัตินั้น หลากหลายคำพูด เกี่ยวกับแผนที่สมบัติ คนรู้กันไปทั่ว.
ไม่นานหลังจากนั้น แผนที่ล้ำค่านั้นก็กลายเป็นแค่เรื่องตลก.
ทว่า หลังจากนั้นสิบวัน กลุ่มคนยี่สิบคน ที่ได้ออกไปค้นหาศิลามิติ ได้กลับมา ทำให้ทุกคนหวาดผวา.
ขุมทรัพย์รึ? มีขุมทรัพย์จริง ๆ รึ?
เหล่าศิลามิติเป็นจำนวนมาก แม้ว่าจะขายได้เพียงแค่สิบล้านศิลาวิญญาณระดับสูง.
ทว่าก็เพียงพอแล้ว 10 ล้านนี้ มันมากเกินไปด้วยซ้ำ.
เมื่อทุกคนที่สอบถามเกี่ยวกับแผนที่สถานที่ฝังสมบัติ เปรียบเทียบกับที่พวกเขาได้รับมาก่อนหน้านั้น.
ทุกคนที่กลายเป็นบ้าคลั่ง! ทั่วทั้งเมืองแทบบ้ากันเลยทีเดียว.
ข้ามันโง่อะไรเช่นนี้ รู้ที่ซ่อนสมบัติกับไม่ไปเอามาอย่างงั้นรึ?ปล่อยให้คนอื่นเอาไปหมดได้ยังไง? 10 ศิลาวิญญาณ.
มีขุมทรัพย์ซ่อนอยู่จริง ๆ คนมากมายถึงกับตบหน้าตัวเองอย่างบ้าคลั่ง!
แล้วแผนที่อื่น ๆ ล่ะ?
ไม่ว่ามันจะเป็นจริงหรือไม่? พวกเขาก็จะออกไปสำรวจ คนมากมายที่จับกลุ่มกันออกไปสำรวจนอกเมือง.
มีคนจำนวนมากที่รู้ สิบวันหลังจากนั้น อี้เหยี่ยนได้ส่งกองกำลังที่เชื่อใจจำนวนมาก ออกไปค้นหาตามที่แผนที่บอก.
แผนที่ที่พวกเขามีไม่ใช่แผนที่จริงทั้งหมด ทว่าอย่างน้อยหากเป็นจริงหนึ่งในสาม ก็เพียงพอแล้ว เพียงแค่หนึ่งในสาม ก็ทำให้คนจำนวนมากคลั่งได้แล้ว.
ไม่ใช่แค่เมืองเทียนกง ทว่ากับกลายเป็นทั่วทั้งราชวงศ์ราชันย์ต้ายวี.
อี้เหยี่ยนที่นั่งอยู่อย่างหดหู่ใจกับการกระทำของทุกคน เขาไม่สามารถที่จะยับยั้งอะไรได้ ภายในต้ายวีนั้นมีเมืองรวมกันกว่า 150 เมือง?
บ้าคลั่ง ทั่วทั้งอาณาจักรต้ายวีตอนนี้กำลังบ้าคลั่งไปแล้ว.
เหล่าประชาชนธรรมดามากมายที่ออกนอกเมือง เพื่อค้นหาขุมทรัพย์ ซึ่งในมือพวกเขานั้นมีแผนที่ขุมทรัพย์หลายร้อยแผ่นทีเดียว พวกเขาที่มั่นใจว่าจะต้องมีสถานที่จริงปนอยู่ด้วย เพราะว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา มีคนหลายคนที่สามารถนำขุมทรัพย์กลับมาได้! ไม่ใช่เรื่องหลอกลวง มีบางแผนที่ทีมีขุมทรัพย์จริง ๆ .
เหล่าประชาชนทั่วไปทั่วทั้งเมือง ได้เดินทางออกนอกเมือง พวกเขาออกไปค้นหาขุมทรัพย์กันมากมาย.
เหมือน ๆ กันกับคนทั่วไป ไม่เพียงกองทัพเข้ามายุ่งด้วยรึ? ในแต่ละเมืองมีคนที่สามารถนำศิลามิติกลับมา ซึ่งได้รับจากแผนที่ที่อยู่ในมือของพวกเขา.
"บัดซบ เจ้าพวกนี้ ตามข้ามา สถานที่บิดารู้จะต้องมีอย่างแน่นอน พวกเราไป!"ขุนพลคนหนึ่งสั่งการ.
"ขุนพล อุปราชเข้มงวดเรื่องนี้ พวกเราไม่..."รองขุนพลที่กล่าวตอบ.
"เจ้าอย่าโง่ไปเลยน่า 20 ล้านศิลาวิญญาณ ไม่ใช่ว่ามันเพียงพอที่จะชดเชยความผิดแล้วรึ? ข้าไปเอง หากเจ้าไม่ไป พวกเราไป!"ขุนพลคนหนึ่งที่แสดงท่าทางโกรธเกรี้ยว.
"ขุนพล ข้าไม่มีอะไรจะพูด!"รองขุนพลที่เอ่ยปากออกมาในทันที.
นี่เป็นเพียงแค่เหตุการณ์บางเมืองเท่านั้น ราชวงศ์ราชันย์ต้ายวีนั้นมีเมืองอยู่มากมาย แน่นอนว่ามีหลายพื้นที่ที่เต็มไปด้วยความโลภ.
ขุมสมบัติ มีสมบัติที่ฝังอยู่เป็นจำนวนมาก จากหนึ่งคน กลายเป็นหลายร้อยหลายพัน หนึ่งในสาม เพียงแค่นี้ก็พอแล้ว ตราบเท่าที่พบว่ามีสักที่เป็นของจริง นี่ก็เพียงพอแล้ว.
ราชวงศ์ต้ายวีตอนนี้แทบกลายเป็นบ้า! ประชาชนทั่วไปที่บ้าคลั่งไร้สติไปแล้ว!
กับอารมณ์ พลุ่งพล่านของประชาชนทุกคน การจะให้พวกเขากลับมามีสติก็คงยากแล้ว.
เนื่องจากครึ่งปีที่ ราชวงศ์ต้ายวีประสบปัญหาเกี่ยวกับศิลามิติและศิลาวิญญาณ ด้วยปัญหาขาดแคลนนี้ทำให้ความต้องการมีสูงมาก จนไม่เพียงพอต่อการใช้งาน ทำให้เกิดปัญหาไปทั่ว!
เมื่อพวกเขาแก้ปัญหาโดยการกำหนดราคาให้สูงขึ้น ทันใดนั้น ก็ปรากฏ เรื่องขุมทรัพย์ปรากฏออกมา พร้อมกับกลายเป็นมีดที่คมกริบเชือดเฉือนพวกเขาอีกครั้ง ประชาชนมากมายที่ตกไปอยู่ในความโลภ เกิดความวุ่นวายไปทั่วทั้งอาณาจักร.
ทว่ากับความผันผวนของราคา ศิลามิติและศิลาวิญญาณ กับความแตกต่างที่เกิดขึ้นนี้ ก่อให้เกิดเป็นแผนการที่ซ่อนอยู่อีกชั้น ความมั่งคั่งร่ำรวยที่เกิดขึ้นกับคนบางกลุ่ม จงซานแทบจะไม่ต้องแบ่งกับคนอื่นเลย หนำซ้ำยังทำการสร้างความวุ่นวายด้วยการฝังขุมทรัพย์ไปทั่วเพื่อสร้างความวุ่นวายต่อเนื่องอีกด้วย.
แผนการสวรรค์ล่มขั้นที่สองนี้ เป็นการสร้างความวุ่นวายในฝูงชน สำหรับเมืองที่แข็งแกร่งก็ยิ่งพังทลายลงอย่างย่อยยับ เมื่อน้ำมันตะเกียงหมด ใส้ตะเกียงแห้ง ไฟก็ต้องดับไปเช่นกัน!