Chapter 327 แผนการสวรรค์ล่มขั้นที่ 1
หลังจากนั้นสามวัน มีสินค้าหลายอย่างที่มีราคาเพิ่มสูงขึ้น ทว่าตลอดสามเดือนนั้นมีสินค้าอย่างหนึ่งที่จงซานไม่ได้แตะ นั่นก็คือ ศิลามิติ!
เกี่ยวกับสินค้าทุกอย่าง ศิลามิตินับว่ามีความสำคัญที่สุด เพราะว่ามันเกี่ยวข้องกับกำไลเก็บของ ศิลามิติที่จะช่วยเพิ่มขนาดในการขนสิ่งสินค้าเป็นจำนวนมาก ความต้องการของศิลามิตินั้นมีจำนวนมหาศาล เพราะว่าคนจำนวนมากย่อมต้องใช้ในการขนส่ง หรือแม้แต่เหล่าทหารเองก็เช่นกัน พวกเขาที่ซื้อศิลามิติ หรือแม้แต่ผู้ฝึกตนระดับต่ำ ที่ต้องการสร้างกำไลเก็บของ.
ราคาศิลามิตินั้น เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว หนึ่งวันหลังจากนั้น ราคาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า!
บางคนที่ซื้อเป็นจำนวนมหาศาล ใช่แล้วบางคนที่ซื้อเป็นจำนวนมาก จนคนทั่วไปไม่สามารถซื้อได้.
เมื่อคนที่มีสินค้าน้อยลง เนื่องด้วยการซื้อเป็นจำนวนมหาศาล แน่นอนว่ามันย่อมเกี่ยวข้องกับทรัพย์สินที่พวกเขามี ราคาที่เพิ่มขึ้น เงินที่ต้องใช้เพิ่มขึ้น.
ทว่าด้วยเวลาสามเดือนก่อนหน้านี้ จงซานที่ได้ส่งคนออกไปเป็นจำนวนมาก และได้กักตุนมันเอาไว้อย่างรวดเร็ว ทำให้มีสินค้ากักตุนอยู่ในร้านเป็นจำนวนมาก.
เป็นเรื่องธรรมดา ยิ่งมีคนมากก็ยิ่งกระทำการได้อย่างรวดเร็ว.
กักตุนสินค้าอย่างรวดเร็ว เป็นผู้ใต้บังคับบัญชาของจงซานที่ส่งออกไป และเหล่าพ่อค้ามากมายที่กระทำการโดยเร็ว รวมทั้งตระกูลใหญ่เองก็เข้ามาอย่างรวดเร็วเช่นกัน ตอนนี้ต้องการซื้อศิลามิติ จะต้องเข้าแถวรอ ไม่สามารถซื้อได้ง่าย ๆ .
เวลานี้อยู่ในช่วงกักตุน.
สิบวันหลังจากนั้น เหล่าพ่อค้าคนอื่น ๆ ที่รู้สึกว่ามันได้ถึงเวลาเหมือนกับสินค้าอื่น ๆ ซึ่งราคาก็จะลดระดับลง.
ดังนั้นจึงเริ่มนำมันออกมาขาย เพื่อทำกำไร เหมือนกับเวลาที่ผ่านมา ทว่าศิลามิตินั้นกลับยังเพิ่มขึ้น มันยังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ หลาย ๆ คนที่ได้ขายออกมา ยังรู้สึกเสียใจ ที่ได้ขาย หลาย ๆ คนที่กำหมัดแน่นทีเดียว.
หลาย ๆ คนที่เปลี่ยนมาเป็นกักตุนสินค้าอย่างรวดเร็วอีกครั้ง! จำนวนของผู้คนที่มีการกักตุนสินค้าที่มีมากขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากนั้น 20 วัน ราคาของศิลาวิญญาณที่เพิ่มขึ้นกว่าเดิมสิบเท่า.
สิบเท่า เป็นจำนวนที่น่าพรั่นพรึง หลาย ๆ คน ที่รู้สึกเจ็บปวดใจ ทนแทบไม่ไหว ราคาของมัน ยังเพิ่มสูงขึ้นอีกอย่างงั้นรึ?
เหล่านักเก็งกำไรทั้งหลายเวลานี้ มีจำนวนเพิ่มมากขึ้น เริ่มกู้เงินเพื่อซื้อเก็บ พวกเขาที่ใช้เงินไปเป็นจำนวนมาก ซื้อสินค้ามากมายกักตุนเอาไว้ ท้ายที่สุดก็ทำให้ราคาสินค้าเพิ่มสูงขึ้น หลาย ๆ คนที่สามารถทำรายได้จากราคาที่แตกต่างด้วยเช่นกัน.
ราชวงศ์ต้ายวีในเวลานี้ ตลาดของพวกเขา เริ่มสูดหายใจไม่ทั่วท้อง ในสายตาของคนจำนวนมากจับจ้องมองมายังศิลามิติแห่งนี้.
บางคนที่หวังให้ราคาขึ้น บางคนที่หวังให้ราคาลดต่ำลง!
วันที่ 25 เช้าวันหนึ่ง.
ราคาศิลามิติลดลง ตกลงมา 30 % ทุกคนในเวลานี้ที่เห็นราคาของศิลามิติลง หัวใจที่เย็นยะเยือบทีเดียว.
ราคาที่เริ่มลดลงแล้ว คนจำนวนมากที่เทขายสินค้าเป็นจำนวนมากในทันที.
คนเป็นจำนวนมากที่เร่งรีบขายออกไปเกรงว่าจะขาดทุน จึงได้เทขายออกไปอย่างรวดเร็ว.
สองวันหลังจากนั้น ราคากลับมาอยู่ในราคาเริ่มต้น.
ทว่าสินค้าในตลาดเวลานี้มีจำนวนมากจนเกินไป เป็นเหตุให้ราคาของมันตกลงไปอีก เวลานี้ถึงกับขายครึ่งราคาของต้นทุน ไม่ ทว่ายังตกลงไปอีกด้วยซ้ำ!
ราคาของศิลามิตินั้นน่าหวาดหวั่นเป็นอย่างมาก!พวกเขาที่ขายออกไปจนไม่มีที่จะให้ขายแล้ว ตอนนี้ราคาของมันล่วงหล่นไปจนเกือบไม่มีค่าแล้ว.
น่าหวาดกลัวนัก กับเวลาไม่นานเลย คนมากมายที่ขาดทุนสูญเสียทุกสิ่งไป เหล่าพ่อค้ามากมายเวลานี้ได้กลายเป็นหนี้ในทันที.
ศิลามิติ มีจำนวนมากจนไม่มีค่า หลาย ๆ คนที่ไม่ขาย เตรียมที่จะนำมันไปขายพื้นที่อื่น ต้องไม่ลืมว่าสินค้าในพื้นที่ ต้ากวง 150 เมืองนั้นเป็นเหมือน ๆ กัน พวกเขาจะต้องเดินทางออกไปยังอาณาจักรอื่น ทว่าหลายคนที่มีหนี้ ก็ไม่สามารถจากไปได้ พวกเขายังมีที่ให้ไปได้อยู่อีกรึ?
ตลาดของราชวงศ์ต้ายวีเวลานี้ยุ่งเหยิงไปหมด เกี่ยวกับการขาย ตอนนี้พวกเขายังยินดีที่จะซื้อขายศิลามิติอีกเหรอ มันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก.
ทว่าในตลาดมืดเอง ก็ยังมีคนรับซื้ออยู่อย่างเงียบ ๆ หลาย ๆ คนที่นำมันไปขายในตลาดมืดอย่างลับ ๆ .
และแล้วราคาของศิลามิติก็ค่อย ๆ กลับมา ค่อย ๆ กลับมากระเตื้องขึ้นเล็กน้อย.
โดยเฉพาะอย่างยิ่งร้านของผู้ใต้บังคับบัญชาจงซาน ตอนนี้เริ่มรับ และรับอีกครั้ง.
ห้าวันหลังจากนั้น ราคาของศิลามิติไม่ถูกอีกต่อไปแล้ว หลาย ๆ คนที่ตระหนักได้ว่าราคาของศิลามิติเริ่มขึ้นอีกครั้ง.
ขึ้น ขึ้นอีกเรื่อย ๆ !
มีคนส่วนน้อยเท่านั้นที่ไม่ยินดีจะขาย หลายคนที่ขายไปรู้สึกเศร้าเสียใจเป็นอย่างมาก ดูเหมือนว่าราคาของศิลามิติเวลานี้ จะเพิ่มสูงขึ้นกว่าเมื่อก่อนซะอีก!
ผลของมันในคราวนี้ แทบจะในทันที คนจำนวนมากที่สามารถขายมันได้ถึงหนึ่งล้าน!
มากมายนัก!ราคาศิลามิติเพิ่มขึ้น 20 เท่า!
หลายคนที่ได้นำมันออกไปขายด้านนอก แทบสิ้นสติ หัวใจของเขาที่แตกสลาย.
ทว่าราคาของมันก็ยังเพิ่มขึ้นเพียงชั่วขณะ 20 วันหลังจากทีมันไปถึงจุดสูงสุด ตอนนี้เป็นเหมือนเช่นเคย ล่วงหล่นลงมาไม่หยุด.
ราคาลด! ล่วงหล่นจนถึงจุดต่ำสุด!
คนจำนวนมากที่กลายเป็นล้มละลายอีกครั้ง ร้านค้าเป็นจำนวนมากที่ติดหนี้จนต้องขายธุรกิจ.
ครั้งนี้ เมืองต่าง ๆ ของราชวงศ์ต้ายวี แทบจะกลายเป็นเมืองร้าง.
ดูแล้วไม่มีทีท่าว่าจะกลับไปเป็นเช่นเดิม ทว่าราคาของศิลามิติที่กลายเป็นครึ่งราคา จากนั้นราคาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง ในคราวนี้คนส่วนมากรู้สึกเข็ดหลาบแล้ว.
เหตุการณ์ในครั้งนี้ มีคนจำนวนน้อยมาก ที่กักตุนสินค้า หลาย ๆ คนที่เจ็บหนัก จนต้องร้องไห้ยังจดจำได้ดี!
เป็นความจริง ไม่ต่างจากที่พวกเขาคาดการณ์ ราคาไม่เพิ่มอีก ยังตกลงอีกด้วย ครั้งนี้ราคาที่ลดลงจนน่าหวาดกลัวมาก!
หลายคนที่เทขาย ก่อนที่เคยใจเย็น ตอนนี้ไม่สามารถทนได้แล้ว.
ราคาของศิลามิติที่ล่วงหล่น หลาย ๆ ร้านในเวลานี้ที่เคยกักตุน ตอนนี้ไม่มีใครกล้าแล้ว.
จากนั้นราคาก็กระเตื้องขึ้นอีกครั้ง ในเวลานี้ ไม่มีใครกล้าซื้อเลย.
กลัวรึ?ไม่ พวกเขาไม่มีเงินแล้ว.
นี่คือการปล้น เป็นการถูกปล้นที่บ้าคลั่งมาก!
พ่อค้าที่เก่งกาจ สามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน ว่ามีใครอยู่เบื้องหลังเป็นแน่ หลายคนที่ตื่นตกใจ ตอนนี้ไม่กล้าที่จะแตะศิลามิติอีกแล้ว ทว่าก็ยังมีพ่อค้าบางคนที่ยังคงเข้าร่วม ศึกษาวิธีการ ความผันผวนของสินค้า ตลอดจนการหาเงินจากราคาที่ผันผวนนี้.
อย่างไรก็ตาม หลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลงที่หนักหน่วงของศิลามิติล่มสลายลง เหล่าพ่อค้ามากมาย ตอนนี้ไม่สามารถที่จะพยุงราคาเอาไว้ได้เลย.
เหล่าพ่อค้าหน้าใหม่เวลานี้ต่างปิดกิจการ ส่วนพ่อค้าที่มีประสบการณ์ ยังคงพยายามที่จะศึกษาการเปลี่ยนแปลงของราคาอยู่.
อย่างไรก็ตาม พวกเขาเห็นว่าการแทรกแซงราคาในครั้งนี้ ตลาดดูเหมือนว่าจะเริ่มหมดแรงแล้ว การซื้อขายคงจะพังทลายหยุดลงแล้ว ทว่าผลที่ตามมาหลังจากนั้น หลากหลายเมือง ตอนนี้เกิดการปล้นชิง ปล้นฆ่าขึ้นมาเป็นจำนวนมาก.
ราชวงศ์ต้ายวี 150 เมือง ในเวลานี้กลายเป็นไม่สงบไปแล้ว.
หนึ่งเดือนหลังจากนั้น ราคาของศิลามิติเพิ่มขึ้นอีกแล้ว พ่อค้าหลายคนที่ต้องการกักตุนสินค้าเช่นกัน อย่างไรก็ตาม พวกเขาได้พบว่า สินค้าตอนนี้ขาดแคลน ไม่สามารถหาได้ง่าย ๆ แล้ว.
ศิลามิติ?
เหล่าร้านค้ามากมายตอนนี้ต้องประสบปัญหา เงินทุน และประชาชนเองก็ไม่มีเงินซื้อ คนส่วนมากเป็นหนี้เป็นสิน เกิดอะไรขึ้น คนจำนวนมากมีหนี้สินพะรุงพะรัง ไม่มีเงินใช้จ่าย?
พวกเขาไม่มีเงินหมุนเวียนแล้ว ร้านยามากมายไม่มียามาขาย สถานการณ์ต่าง ๆ นับว่าย่ำแย่ลง พวกเขาที่เคยรุ่งเรืองมั่งคั่ง ตอนนี้ชักหน้าไม่ถึงหลัง พวกเขามีสินค้าน้อยมาก ร้านของวิเศษเองก็ด้วย วัตถุดิบมากมายหลายอย่างไม่มี ร้านยาเองก็ไม่กล้าลงทุน ร้านของวิเศษเองก็ไม่กล้ากักตุนสินค้า สินค้าหลายอย่างที่จำเป็นต้องใช้สกัดกลั่นก็หายาก สินค้าที่สกัดกลั่นออกมาเองก็ขายไม่ได้ ประชาชนเวลานี้ไม่มีเงินใช้จ่ายตลอดจนไม่กล้าซื้อสินค้า!
ร้านค้าเริ่มปิดตัวลงมากขึ้นและก็มากขึ้น! พวกเขาไม่สามารถอยู่ในเมืองนี้ได้ สินค้าแต่ละอย่างที่มีราคาผันผวน มีราคาแพง พวกเขาไม่กล้าซื้อขายเลย สินค้าบางอย่างวันนี้มีราคา 100 ศิลาวิญญาณ หลังจากนั้นสองวันเหลือแค่เพียงสิบศิลาวิญญาณเท่านั้น.
เกิดความวุ่นวายโกลาหล การซื้อขายลดลงมาก.
การซื้อขายที่ลดลง ทางการเองตอนนี้ก็ได้ผลกระทบด้วย พวกเขาไม่สามารถเก็บภาษีได้ ร้านค้าหลาย ๆ ร้านปิดกิจการ พวกเขาไม่มีเงินจ่ายภาษี เหล่าประชาชนทั่วไปเองก็ไม่ยินดีที่จะซื้อขาย พวกเขาไม่มีเงิน สัญญาณที่เริ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ คนต่างย้ายออก! ไม่อาศัยอยู่ในเมืองแล้ว พวกเขาอาศัยอยู่ในป่าเขา! เดินทางไปยังเมืองของอาณาจักรอื่น แม้แต่เริ่มออกเดินทาง.
ทางการเวลานี้เริ่มหวาดผวา.
ส่วนเรื่องที่หนักหนาในเวลานี้ ตลาดของศิลามิติไม่มีแล้ว ไม่เหลืออยู่เลย.
เป็นไปได้อย่างไร จะต้องรู้ว่าศิลามิตินั้นแตกต่างจากสินค้าอื่น เป็นไปไม่ได้ที่จะใส่ในกำไลเก็บของ เพราะว่ามีคุณสมบัติทางมิติ จึงไม่สามารถทับซ้อนกันได้.
ไม่มีอย่างงั้นรึ?
เมื่อข่าวตอนนี้ไปถึงเหล่าเจ้าเมือง เจ้าเมืองทั้งหลายก็ตื่นตกใจ! พวกเขาไม่ได้รับศิลาวิญญาณเลยรึ?
เดิมทีศิลาวิญญาณนั้น อาณาจักรแต่ละแห่งสามารถทำเหมืองขึ้นมาได้ ซึ่งกองทัพจะรับผิดชอบในการทำเมือง ทว่าเหมืองศิลาวิญญาณไม่ใช่ว่าจะหาเจอได้ง่าย ๆ เช่นกัน เช่นนั้นจึงมีน้อย! จำนวนที่ได้จากการทำเหมืองนั้นเพียงพอสำหรับสิบเมืองเท่านั้น.
เช่นนั้นรายได้ส่วนใหญ่จึงมาจากภาษี แต่ละเมืองที่มีรายได้จากภาษีเป็นหลัก ตอนนี้ตลาดได้พังทลายลงแล้ว ไม่สามารถเก็บเกี่ยวภาษีได้ เช่นนั้นพวกเขาจะทำเช่นไร?
เมืองเทียนกง ตำหนักหลวง.
"เหนือหัว ไม่ได้การแล้ว เมืองเทียนกง ประชาชนมากมายอพยพหนี ร้านค้ามากมายปิดกิจการ ภาษีของพวกเราไม่สามารถเก็บได้ตามกำหนด!"เสนาธิการคนหนึ่งที่รายงาน.
"อะไรนะ?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่ขมวดคิ้วไปมา.
"เหนือหัว ทำไมไม่รู้ หกเดือนมานี้ ราคาสินค้าในตลาดผันผวนอย่างหนัก คนมากมายที่มีเงิน ทำการซื้อขายกันเป็นอย่างมาก ภาษีเองก็ได้เป็นกอบเป็นกำ ไม่ น่าจะบอกว่าได้มาเป็นจำนวนมาก ทว่า เดือนที่แล้ว ทันใดนั้น พริบตาเดียว ทุกอย่างก็หาย หลาย ๆ ธุรกิจปิดตัว ร้านค้ามากมายต่างก็เลิกกิจการ เป็นเรื่องที่แปลกประหลาดมาก!"ขุนนางคนหนึ่งรายงานด้วยท่าทางหวาดหวั่น.
"ข้าต้องการรู้ว่าภาษียังสามารถเก็บได้ตามเป้าหรือไม่?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่กล่าวออกมาด้วยท่าทางเคร่งขรึม.
"ยังไม่ได้ถึง1 % ของที่ผ่านมา น้อยมาก น้อยมาก ๆ หากเป็นเช่นนี้ เมืองทั้งร้อยห้าสิบเมือง ขุนนางและทหาร พวกเราจะไม่สามารถจ่ายเบี้ยเลี้ยงให้กับพวกเขาได้ เมื่อถึงตอนนั้น จะต้องเกิดกบฏขึ้นแน่!...."ขุนนางผู้หนึ่งที่กล่าวเสียงสั่น.
"ครึ่งปี พบปัญหาอะไรเกิดขึ้นหรือไม่?"น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่กล่าวออกมาเสียงเข้ม.
"เหนือหัว พวกเราพบว่าเกิดการซื้อขายที่รวดเร็วขึ้น พวกเขาที่ซื้อขายกันมากขึ้นและก็มากขึ้น และมันเกิดขึ้นทันทีทันใด เข้าใจยาก จนไม่อาจคาดเดาได้เลย."ขุนนางผู้หนึ่งที่แสดงท่าทางร้อนรน.
"เกิดเรื่องลึกลับขึ้น? เป็นเรื่องที่ไม่อาจคาดเดา ข้าให้เวลาเจ้าห้าวัน ไปหาสาเหตุมา หากไม่สามารถแก้ปัญหาได้ ให้กลับมารายงานโดยด่วน."น่าหลานเพียวเสวี๋ยที่แค่นเสียงเย็นชา.
"ครับ!"ขุนนางคนดังกล่าวที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น.
เมืองต้ายวี อี้เหยี่ยนที่นั่งอยู่บนโต๊ะบัญชาการ ขมวดคิ้วไปมาเล็กน้อย.
"อุปราช พวกเราจะต้องทำทุกอย่างแบบคาดไม่ถึง คาดไม่ถึงเลยว่าเรื่องการเมืองก็ยังต้องจัดการเอง ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาทำเรื่องนี้ เหล่าขุนนางพลเรือน สร้างปัญหาใหญ่ให้เราอีกแล้วรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่ใบหน้าค่อนข้างกระวนกระวาย.
"เจ้าคิดว่าข้าควรจะจัดการอย่างไร?"อี้เหยี่ยนที่จ้องมองไปยังเถี่ยเสวี๋ย.
"มีสินค้ามากมายที่ตระกูลใหญ่เป็นผู้ควบคุม คาดกันว่าพวกเขากักตุนสินค้าเอาไว้ เป็นธรรมดาสินค้าที่เข้ามาในตลาดนั้น มีมากมายหลายอย่าง ยากที่จะควบคุมได้ทั้งหมด."เถี๋ยเสวี๋ยที่ส่ายหน้าไปมาพลางทอดถอนใจ.
"ฮ่าฮ่าฮ่า จำเป็นต้องใช้เวลาสิบปีรึ? เป็นความคิดที่ร้ายกาจ ไม่ เป็นความคิดที่โหดเหี้ยมมาก จงซาน เจ้ามีผู้หนุนหลังจริง ๆ สินะ ครึ่งปีมานี้ถึงได้ทำการปลุกปั่น สร้างความโกลาหลให้กับเหล่าพ่อค้าในต้ายวี วุ่นวาย เกิดความวุ่นวายไปทั่ว!"อี้เหยี่ยนที่สูดหายใจลึก.
"อุปราช เวลานี้ทำอย่างไรดี กับศิลาวิญญาณของพวกเรา? หลายเดือนหลังจากนี้ คงไม่พอจ่ายค่าเบี้ยเลี้ยงให้ทหาร ร้อยห้าสิบเมือง เรื่องนี้นับว่าหนักหนาทีเดียว!"ใบหน้าของเถี่ยเสวี๋ยที่แสดงท่าทางเป็นกังวล.
"ศิลาวิญญาณรึ? เรื่องศิลาวิญญาณไม่จำเป็นต้องกังวล สามารถกู้ยืมต้ากวงเอาไว้ได้ ทว่าขวัญกำลังใจของประชาชนที่กำลังวุ่นวาย สับสนในเวลานี้ ภายในเมือง ทุกคนอพยพหนี ครั้งนี้นี้เกิดเป็นระลอกคลื่น ส่งผลไปทั่ว และจะยิ่งมากขึ้น ๆ และมากขึ้น จนกลายเป็นเมืองร้าง จะมีประชาชนในเมืองอีกรึ?"อี้เหยี่ยนที่ถอนหายใจเบา ๆ .
"อุปราช พวกเราออกคำสั่งในทันที ห้ามออกนอกเมืองดีหรือไม่?"เถี่ยเสวี๋ยที่กล่าวถาม
"ไม่ได้ ไม่ถูกต้อง นี่มันเกี่ยวพันกับความศรัทธาของปวงชน นี่เป็นแผนการร้าย เป็นแผนที่ร้ายกาจมาก มันมีตัวเร่งที่ทำให้เกิดความวุ่นวายอยู่."อี้เหยี่ยนกล่าว.
"อะไรรึ?"เถี่ยเสวี๋ยที่สอบถามออกมา.
"ศิลามิติ โลหิตแห่งชีวิต!"อี้เหยี่ยนที่กำหมัดแน่น.